Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad

1145 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 18 Janvrier. Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/g73707xr36/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

izondag 18 Januari 1914 Priis i>er nr 5 centieiiien 10e Jaa Nr 3 POLDER EN KEMPEN Wekelijksch Nieuws- en Aankondigingsblad Inschvijvingsprijs s 25 Centiemen per maand. Voor den vreemde de verzendingskosten erbij Men schrijft in bij den uitgever, bij de briefdragers en 3 al de postkantoren. Drukker-Uitgever : A DE BÏEVRE BBASSGHAAT' Aan bondigin^en : Volgens tariel". Brieven, p»kken, enz., franco toesturer.. Het recht annoncen en artikels te weio-eren îs voorbehouden Tweede Blad IS WINTE^ Het vriest dat het kraakt en de streng' ■inter doet zich des te heviger gevoelen mdat er een ijskoude wind uit het noord osten blaast, die zelfs diegenen welk oo jgaarne zeggen : « een beetje vOrst i ezond » van koude doet beven. De werklié die buiten moeten werke Q, n niet genoegzaam gekleed zijn, zijn t leklagen. Laat ons ook eens rondzien of er i inzl gebuurte geen arme schaapkens va anderen zijn, die honger en koude lijden , En dan gezocht in kisten en kassen 01 e zien of er daar geen kleedingstukkt Ie vinden zijn, welke beter zouden di îen om de versteven ledematen van d )loeikens te bedekken. Elkecn die een medelijdend hart heei n|et[thans aalmoezen geven. federeen die weet wat lijden is, trac •oedsel, brandstof of kleederen te t orgen aan de sehamele annen. Vincentianen, uv, beurs open, a. u b Geeft gij, rijken ; geeft gij, gelukkig 1er Jaarde i Geeft met milde hand iedenki het liefde-gebod : Demint elka 'er ! Geen grooter genot dan anderen geli cig te maken. Ach ! vragen valt voor het eerlijl naar lijdende gemoed niet zelden z iard ! Gaat dus zelf tôt lien die in no l'erkeeren en God, die u geld en goed g '.al 't u loonen. WERDA. BRI EF WISSELI NG » S Waar de Heer, ^ UE. schreef een artikel over de i " amenten in uw geëerd weekblad. 1 | i | s zeer wel. Maar ware het niet gc ' j )ij te voegen dat Nederlanders, z< n België woonachtig, geen eigenhan* estament mogen maken ? Er zijn imm ;oo vele Hollanders in Polder en Kemp Antwerpen, 12 Jan. 1914. Hier .91 [POLDER a KEMPEN s | BBASSCHAAT ' ; Hoop in de Toekomst. — Op 12 Jan. " | vierde de handboogmaatschappij « Hoop e j in de Toekomst » haar jaarlijksch feest. s De ruime zaal was voor de omstandigheid prachtig opgesmuftt : Onze vriend Louis a verdient allen dank voor zijn werk. e De lekkere spijzen werden ons proper, 1 flink en goed warm opgediend door vlijtige j 11 diensters tôt ieders genoegen en voldoe-n ning. Bij het nagerecht nam de schrijver, de heer Jos Cattersel, het woord : vooreerst las hij een brief van onzen WelEdelen n Heer Eerevoorzitter, Baron du Bois de Nevele, waarin deze zijn leed uitdrukte ie het feest niet te kunnen bijvvonen ; hij wenschte de leden ook aile geluk en voor-spoed voor 't jaar 1914, verders zegde hij fier te wezen aan het hoofd der maat- 11 schappij te staan. 0- Daarna dankte de schrijver de leden en , Damen voor hunne opkomst en sloot zijne ^ rede in de Loop elkander hier toekomende 1 jaar weer te zien. v De schatbewaarder, Fr. De Meyer, gai breedvoerig verslag over den toestand. jj. der kas, dewelke tôt ieders verwondering sloot met een schoonen boni. Het is mij ve ook een plicht den heer Timmermans 00 hartelijk te bedanken, die gedurende het otl maal eenige zijner schoonste liedjes ten a{ beste gaf. Ik mag zeker niet vergeten allen lof — te betuigen aan Frans en Mieken voor hunne smakelijke spijzen : dit zal niemand verwonderen als ik zeg dat Jeannette es. ze bereid heeft. 5it Gedurende het bal heerschte er eene 'ed ware eendracht onder de leden : het -ver-;lfs maak en de vreugde waren zoo algemeen iig dat niemand op uar of tijd dacht en het ers redelijk laat begon te worden, toen onze vroolijke makkers de zaal verlieten. J. c. * ! Sîerfgeval. — Een pijnlijke slag, een ; onherstelbaar verlies heeft den lieer Cl. De Bièvre en zijn gezin getroffen : zijne geliefde dochter, Aline, is op Zondag, xi dezer, alhier overleden en werd Woens- dag laatst plechtig begraven. Groot was de toeloop van hen, die een laatste blijk van hulde brengen kwamen aan de dierbare afgestorvene, een bewijs van achting geven wilden aan de acht- bare familie, tôt dewelke de aflijvige behoorde. Geen wonder dus dat de offer in de kerk lang duurde : zelden zag men hier zoovele personen van allen stand en ouderdom in een en lijkdienst. Doch, hoe kon het anders ? Hebben allen die met de brave Aline in aanraking kwamen, haar niet leeren kennen als een engel van eenvoud en goedheid ! Werd zij niet algemeen bemind ? Daarom, waren ze daar, de schbol- en speelgezeliinnen harer eerste jeugd. Ze i waren daar, de Congreganisten, die er j prijs op gesteld hadden hunne brave j medezuster ten grave te leiden. Ook vele j vrouwen en moeders zagen wij, getroffen ' en bewogen, met de offerkaars voorbij- ' gaan. Deze, beter dan wie ook, beseffen welkc diepe wonde het afsterven van een kind als Aline in 't ouderharte slaat. Doch zij vooral, die haar van dichtbij hebben gekend, en weten hoe zij in pijn-lijke, droevige omstandigheden, als eene echte voorzienigheid, als een troostende Engel optrad, zij alleen kunnen begrijpen hoe groot het verlies, hoe pijnlijk de slag is, die de achtbare familie De Biêvre-Ickx in den rouw dompelt. Gods Wil echter is ondoorgrondelijk. Als christen buigen wij 't hoofd en moge de verzekering dat hun dierbaar kind reeds het eeuwig loon geniet aan de ge-achte ouders en familie ten troost strek-ken.Wij bidden God om christene gelaten-heid voor de familie De Bièvre-Ickx en hernieuwen haar de verzekering onzer innige deelneming. H. MERXEM ( Burgemeesterschap. — Toen Zondag 1 [1. het nieuws zich in Merxem verspreidde i 1 dat de heer de l'Arbre, tengevolge der 1 laatste stemmingen in den Gemeenteraad, J zijn ontslag als Burgemeester aan den Koning gezonden had, en dit van Gemeen- 1 teraadsheer aan het Schepencollege, heerschte er eene algemeene neerslach-tigheid : op ieders gelaat zag men onte-vredenheid en mismoedigheid. Het is droevig wanneer men zich 22 jaren als Burgemeester heeft opgeofferd en Merxem gemaakt heeft hetgeen het heden is, namelijk een der schoonste voor- | steden van Antwerpen, het in zulke om- j standigheden te moeten verlaten. Een-ieder weet maar al te goed in Merxem, wat de heer de l'Arbre gedaan heeft aan goed stichten voor eenieder. Ook is het spijt algemeen, en nu bij-zonder, bij 't vernemen dat hij op het genomen besluit niet wil terugkeeren. Zoowel als het aftreden van den heer de l'Arbre veel oesproken wordt, zoo ook spreekt men van zijn opvolger 1 Men wil er een verstandig man aan hebben, een man met geleerdheid, en karakter, een man die door zijne minzaamheid en begaafdheid bekwaam is in den... war-boel orde te brengen, aile misnoegden, : zoowel als anderen, rond hem te scharen ! Volgens men zoo al hoort rechts en I links, wordt de heer Jozef Nolf aangeduid | als de eenigste man in den Gemeenteraad | bekwaam om dat mirakel te verwezen-■ lijken.Wij, van onzen kant, hebben er niets . ! tegen ; hij mag den burgemeesterssjérp . omgorden : hij heeft hem verdiend met • zijn twaalf jaren neerstig vprken als ge-i meenteraadsheer. Mochten dus zijne col-! lega's het eens zijn, om zijne candidatuur voor te dragen, dan ten minste zouden zij laten zien dat wanneer het er op aankomt, zij den weerdigste onder hen kennen i en dan roepen wij : ^ Leve lang, onze nieuwe Burgemeester, ! Jozef Nolf ! I Groeningerwacht. — Op Zondag 25 I Januari geeft de Groeningerwacht haar I derde Winterfeest. ; De heer Frans Oyen, aggregaat-leeraar l sn voordrachtgever van het Alg. Neder-andsch Verbond zal er eene kultuur-'oordracht houden over onzen grooten neester in de Schilderkunst: HANS MEM--INC. Nadien opvoering van « Zonder /laamsche Hoogeschool », blijspel in één ledriji" van Arie Entbrouckx. Het feest wordt op een gezellige danspartij besloten. Liederavonden voor het volk.—Maan-lag 19 a. s. in de zaal « De Yolkslust », Bredabaan 523, aanleering van « Vlaam-sche Kermis », onder de leiding van de heeren Jos. De Klerk en K. Bernaerts. Begin om 8 l/o u- Bijzonderen ingang langs de Deurnebaan. Toegang volkomen vrij en kosteloos. Dieven. —In den nacht van 11 op 12 Januari drongen dieven in de bureelen der firma Haley. De schelmen braken les-senaars en kassen open en stolen twee schrijfmachienen. \ Tooneelfeest. — Het is dus heden Zondag, 18 dezer, dat de St Jozef-patronaat, zijn jaarlijksch tooneelfeest geeft in het lokaal der Kerkstraat. Ter herinnering : opvoering van Néo, beroemd drama, verder klucht en zang ; kortom een genoeglijken avond zal alsdan door te brengen zijn. Men neme wel in aandacht dat het feest zeer stipt ten 6 ure zal aanvang nemen. Kaarten zullen nog altijd te bekomen zijn bij de opening der deuren, ten 5J/2 ure-Dus allen daarheen en op tijd. BEIRENDRECHT Gouden bruilott. —- Zondag laatst was onze gemeente in voile feest. De echtelieden Frans Deckers-Stoffels vier-den hun gouden bruiloft. Het gouden echt-paar . werd ten hunnen huize afgeliaald door de fanfare en werden in een prachtig tweespan ter kerke gevoerd omringd van al hunne kinderen en kleinkinderen. De Eerw. H. Pastoor sprak een gelegenlieids-rede uit en celebreerde eene plechtige mis van dankzegging.Daarna had de ontvangst ten Gemeentehuize plaats waar hun den eerewijn werd aangeboden en de heer Burgemeester De Schutter hen verwel-komde. Alsdan nam de weled. heer de Kerckhove d'Exaerde het woord en FEUILLETON VAN Polder en Kempen. J/n Het Kind met 't Gouden Halssnoer DOOR Lodewijk Heeren 4 » Heeren, ging de dame al snikkende ■oort, u afschilderen wat mijn hart toen .eeft geleden, neen, dit kan ik niet en ot heden toe kan ik niet begrijpen hoe k toen niet _waanzinnig ben geworden. De arme moeder bezweek haast onder B " J'e smart der herinnering aan dit bittere, ; lan dit laatste, dit allerlaatste afsclieid lan haar geliefd kind, dat zij voor altoos png verlaten, zonder hoop het nog ooit e kunnen omhelzen. Gij, moeders, die deze regelen leest, 'ij, moeders, die uwe kinderen liefhebt, ;ooals alleen eene moeder ze beminnen <an, gij alleen, zult kunnen beseffen hoe îet hart dier ongelukkige vrouw heeft geleden ! Gij alleen, zult kunnen begrijpen al het lijden, al de smarten, al de folte-àngen welke die edele ziel heeft doorstaan! 3-heen, kunt het onmetelijke zien 1er wonde, die het wreede noodlot in dit irme moederhart heeft geslagen ! Zij lijdt als eene martelares ! Zij lijdt bij de herinnering aan de doorgestane smarten, zij lijdt door de onzekerheid ovei t huidige lot van haar kind ! Waar is die Verboden nadruk. .aSSS iG»«7aai£^-D£38!ŒB«îv4» lieveling ? Waar is dit leven van haar leven, om wier verlies zij reeds zoo lang, zoo oneindig veel heeft getreurd ? Helaas ! zij weet het niet ! Zal zij het nog ooit terug zien ? Zal zij het nog ooit rnogen drukken tegen dit hart,dat dag en nacht zoo onstuimig klopt van verlangen naar dit duurbaar wezen, waarvan zij door zoo treurige omstandigheden werd gescheiden? Wie weet het ? Wie zou het kunnen ver-zekeren ? Ach, beklagenswaardige vrouw ! zoo schoon, zoo braaf, zoo rijk, zoo goed, en toch zoo ongelukkig ! Mochte de Voorzienigheid eindelijk haar leven langs min pijnlijke paden geleiden ! * * * Na lang, en overvloedig te hebben ge-weend, deed de arme moeder bovenmen-schelijke pogingen om hare smarten te ■ bedwingen. Zoodra zij hierin eenigszins gelukt was, ging zij voort : — Heeren, ik ben haast aan het einde s van mijn droevig verhaal. Ik zal dus \ trachten in korte woorden u te vertellen hoe 't verder is afgeloopen. ! » Toen ik 't huis kwam van de reis en \ ik aile hoop, van mijn lieveling nog ooit i te aanschouwen moest vaarwel zeggen, { namen mij ne krachten zichtbaar af en ! bleef ik maanden lang aan het ziekbed gekluisterd. j » Twee jaren van onuitsprekelijk ziel-lijden kropen alzoo langzaam voorbij. Mijne kwaal, die tusschendoor wel eenigszins verminderde, verergerde over eenige weken op nieuw zoo zeer dat men vreesde j dat een noodlottige afloop niet meer zou : te vermijden zijn. » Ik ijlde gansche dagen en gansche j nachten. De bediendefi, die mij hebben ! opgepast, vertelden mij later dat ik in mijne ijlkoorts, onophoudelijk riep op baron Henri en op een kind, het kind met 't gouden halssnoer. » Daaruit denk ik te kunnen opmaken, j heeren, dat baron de B..., door te verne-! men dat ik elk uur van den dag en den : nacht in mijne ijlkoorts over het kind met 't gouden halssnoer sprak, de zeker-; heicl bekwam dat dit kind bestond en dat dit kind het mijne was. » Hoe is hij te weet geraakt dat het kind zich te Contich bevondt ? Dit blijft tôt hiertoe een raadsel, waarvan de heei Kingson denkelijk wel de oplossing zal vinden. » Eindelijk werd het verlangen naai mijn kind zoo onweerstaanbaar, dat ik — zonder mijne tante daarover in te lichter — besloot mijn lieveling terug te zien zoodra mijne krachten het mij zouden toe-laten.» Dit verlangen. die onweerstaanban wil om mijn kind terug te zien, werktc zoo sterk op mijnen persoon, dat ik mi weldra genoegzaam hersteld gevoelde on de reis naar Antwerpen te onderneinen Zooals u weet, heeren, schreef ik dan'eei brief naar den heer Helvers om mijn be zoek aan te kondigen. Hoe ailes verder i afgeloopen, is u reeds bekend. » Wat het geval der ontmoeting tus schen Baron de Hasba en Baron de B.. in Antwerpen betreft en de verbazing die deze laatste bij dit weerzien moes i UBaJiiLJgH I» "L._> . i bestormen, dit is heei natuurlijk uit te | leggen. • » Baron de B... had, — zooals iedereen 1 in den omtrek — vemomen, dat baron ■ Henri tijdens een hevige storm, op eene ï reis naar New-York had schipbreuk ge-' leden. Dus, dit weerzien moest hem doen j schrikken, te meer, daar Baron de B... | genoeg wist met welke diepe liefde Henri ! mij btminde. j » Daar baron Henri de laatste was van ! zijnen stam en dus geene erfgenamen \ naliet, bleven al zijne eigendommen braak liggen. Indien Henri binnen een door de wet bepaald tijdverloop niet van zich liet hooren, dan kwamen zijne goederen aan den Staat. » Dit zijn, denk ik, heeren, al de inlich-tingen, die ik u voor 't oogenblik kan geven. Wat blijft er mij nu te doen ? Ten einde voor 't 00g der wereld mijnen plicht te kwijten, reis ik morgen vroeg naar mijn landgoed terug, om de begrafenisplech-tigheden van baron de B... te regelen. Dat de Hemel hem genadig weze en hem, even als ik, vergiffenis schenke. Althans, door zijne laatste woorden heeft hij ge-j toond eenig berouw te gevoelen over zijne 1 slechte behandelingen. Hij ruste in vrede ! » Gezien ik mij naar het uitdrukkelijke 1 voorschrift des genëesheers moet gedra-- gen en dus Antwerpen moet verlaten, 3 zonder baron Henri te hebben gesproken, zoo bid ik de heer Stronghands zich uit-sluitelijk aan de verzorging van den zieke te wij den en geene andere zaken nog te aanvaarden, voor dat die ongelukkige t | geheel zal hersteld zijn en de reis naar mijn kasteel zal kunnen ondernemen. » Wat de heer Kingson betreft, ik hoop dat hij mij zal willen vergezellen en on-middellijk beginnen met de opzoekingen naar 't verblijf van mijn kind. » En nu, heeren, tôt morgen, sprak de dame rechtstaande, ik hoop de heer Stronghands bij mijn vertrek aan de Middenstatie te zien. Zij drukte beide detectieven vriend-schappelijk de hand. Deze gingen naar hun bureel om te zorgen voor de toebereidselen van Kingson's reis. * * * Onderweg, in den trein, had Kingson aan de barones reeds verscheidene in-lichtingen gevraagd aa.ngaande hare dienst-boden en de personen, die haar tijdens hare ziekte waren genaderd. Alzoo vernam hij dat heei het dienst-personeel haar altijd met liefde "en gene-genheid had gediend, uitgenomen Roze-ken Kums, die voor Baron de B... meer-maals als spion gehandeld had. De barones had haar niet weggezonden en in hare goedheid steeds de fouten der dienstmaagd door" de vingeren gezien. Kingson had al die inlichtingen rijpelijk overwogen en uit dit ailes zijne gevolg-trekkingen opgemaakt. Toen hij in de statie .van Hasselt was aangekomen, liet hij van daar de dame alleen naar haar landgoed vertrekken. Hij was met de barones overeengeko-men, dat hij in den namiddag naar het kasteel zou volgen om er de plaats van hovenier, die sedert eenigen tijd was open-gevalllen, aan te vragen. Te Hasselt kocht

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Brasschaat du 1905 au 1942.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes