Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad

786 0
04 janvrier 1914
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 04 Janvrier. Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/h41jh3f392/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Znnda*? 4 Januari 1914 Priis per nr 3 cenliemen 10e Jaar, Nr 1 POLDER EN KEMPEN Wekelijksch Nieuws- en Aankondigingsblad Inschrijvingsprijs : 25 Centiemen per maand. Voor den vreemde de verzendingskosten erbij. Men schrijft in bij den uitgever, bij de briefdragers en ^ o 1 Ao nnstUantoren. Drukker-Uitgever : A. DE BIEVRE BH/AsscHAAT Volgens tarief. Brievec, p»kken, enz., franco toesturen. Het recht annoncen en artikels te weigeren is voorbehouden Tweede Blad BERIOHT Uit hoofde van het groot geta nieuwe abonnenten zou het kunnen ge ibeuren dat er hier of daar een onregel [matigheid in den dienst van ons blad zor Igeslopen zijn. Onze geachte abonnenter worden vriendelijk verzocht ons aan-jstonds te verwittigen indien zij Potdet | en Kempen niet regelmatig ontvangen De Leerplicht De leerplicht, in de nieuwi schoolwet voorzien, is dus me algemeene stemmen aangenomen De ouders zijn dus verplich hun kinderen tôt hun veertien of, indien zij een certificaat vai bekwaamheid verkrijgen, tôt hu: dertien jaar naar school te sturer Wij keuren de leerplicht volkc men goed : wie toch kan er me recht en reden tegen zijn ? De hoogere of burgersstand Zeker niet, want de begoed burgers, die het kunnen gedaa "krijgen, laten hun kinderen ui I vrijen wil, middelbare en dikwij] il hoogere studiën doen. Zijn de ouders uit de volkskla er tegen ? Er wel niet tegen, maar vele zijn, nopens opvoeding en ondei wij s, toch dikwijls onverschilli of nalatig in zake van regelmatig schoolbijwoning : hierdoor word de goede wil van de onderv/ijzei zoo vaak verlama ; in het ondei wij s der kinderen komen leemte voor welke den moed der kindere benemen, en de school werpt di vruchten niet af welke de oper bare besturen voor al hun opoffe ringen er terecht mochten va verwachten. De ouders verlangen wel da hun kinderen geleerd zijn, maar.. De meisjes van 10 jaar kur nen moeder reeds best helpen i 't huishouden : de kleinere kinde ren nazien, boodschappen doe en hier en daar nog een handj foijsteken. En onze jongens ? Wat nutti j werk kunnen die al niet verrich • ten. ! j Onze boerenjongens moeten zoc gauw zij hun eerste Plechtigf Communie hebben gedaan en zelf: nog eerder, de koeien hoeden, me de hondenkar uitrijden, om voede - "bij te halen, naar de melkerij naar den mulder, enz., enz.. , Onze werkmanszonen kunnei vader reeds den kost helpen ver dienen voor kleinere broertjes e: zusjes. Zij verdienen toch lichl twee, drie franken in de weel< t en aile baten helpen. Want als e vader alléén voor moet staan.. hij slaaft en wroet nu al zoove( hij maar kan om het huishoude ' aan 't draaien te houden ! Zoo redeneeren de meeste or ders. Hebben zij gelijk ? Laat on L" eens zien. £ Moeten onze meisjes van tie jaar nog naar school gaan ? Ocl p een meisje behoeft immers nie veel te kennen : koken, stokei kinderen verzorgen, dat zal bc 11 wel bij moeder leeren ! Moeders die zoo spreekt, g die uwe kinderen toch lief hel als den appel uwer oogen, lui; s tert eens. Uwe dochters moeten naar a school gaan tôt dertien of veertie jaar, omdat het tôt hun voordei ? en dus heel zeker tôt uw voorde' e is, ja, het is noodig voor de gezonc heid van gansch een volk. s Kinderen, en dit geldt zoow> voor meisjes als voor jongen n moeten gezond opgroeien om i 11 hun later leven gezond te kunne e zijn en blijven. Als zij vanâf tiei elf jaar gansch den dag moete ronddragen om niet te zegge 11 rondslepen, met kleine kindere] emmers, kuipen, manden, ;als î t reeds moeten staan in den km • wagen ; als ze reeds moeten plo teren in waschkuip, tob of wate a plas, als ze gansche dagen moet( doorbrengen in werkhuizen ; de n kunnen zij onmogelijk gezond o] e groeien. Dat zegt u elke dokte en als hij het u niet zegt dan denl g hij het toch ! Een flinke, gezon. 3 en behoorliji ontwikkelde mensch zal meer werk kracht bezitten en meer vatbaa; zijn om zijn vak grondig aan b 1 leeren, dan drie andere, die, doo te vroegen arbeid in hun lichame lijke ontwikkeling geknakt wer } den of geen voldoende onderwij , genoten. ' Stoommachienen, electrische l drijfkracht, mekanische bewerkin; ~ en beweging : heel de nijverheii vraagt thans meer ontwikkeld ' werklieden en een werkman di 1 geen voldoende onderwij s genc _ ten heeft, kan hedendaags waarlij geen behendig vakman meer woi den. Ouders, ieder van U, verlang T' zijn kinderen gelukkig te zier denkt er dus wel aan dat de leei plicht om zoo te zeggen onmisbas n is om dit doel te bereiken. WERDA. L- ~ " ™" s De dronkaard en de komd n In het strenge winterseizoen, kan h 1 misbruik van alcoolische dranken, waa ' mede iych een persoon de maag overlaad :l de noodlottigste gevolgen oprichtens < 1, gezondheid na zich slepen, zelfs het lev< ;t in gevaar brengen. In de steden doen lange, in de clul •• doorgebrachte avoncistonderi, den vë j bruiker zeer gemakkelijk de grenzen v; 't het in drankverbruik geoorloofde ove 5- schrijden ; ten plattelande, zien we m al eens den dorpeling, bij zijne teurgkom der in stad bijgewoonde markt, — 1 n vertoefde er langer dan naar gewoonl , ingezien de landbouwbezigheden op c uur geen spoed vergen — met loodzwa îl hoofd en onvasten tred, ten gevolge d 1- menigvuldige opgedragen drankoffers a; den buikgod Bacchus, in bedenkelijki q toestand naar zijn dorp sukkeleij. De stedeling al waggelende ter bestei ming aangekomen, wil de deur zijn n woonst ontsluiten en tast hardnekk n met den sleutel naar het onvindba ^ sleutelgat. Doch de alcooldampen ve ^ zwakken, tast- en gezichtszin en maki hem dit zoeken en snuffelen al lastig n en lastiger. Door deze inspanning u: r, geput, en onder den invloed eener nijpeu ;e koude, verliest hij op zeker oogenbl het evenwicht en stort op het gaanp; neder. De veldbewoner, die dikwijls een la r~ gen weg moet afleggen, alvorens te zijne •il binnen te treden, benuttigt de gelegenhe .n welke hem onderweg maar al te veel wor aangeboden, om aan de herbergiers v ' den weg, zijne oude kennissen, den goede avond te gaan zeggen, onder het nem ^ van een of twee glaasjes jenever, verb hij hun het markt- en stadsnieuws, w e den baas en de bazin toch zulk pleziei verschaft. j. Na veel soortgelijk opgnthoud — de, baan is toch zoo lang en toch zoo slecht — - laveert hij in de richting zijner woon C Wat schijnt hem die weg vandaag toc! lang ! In de avondschemering komen herr de boomen, die de baan begrenzen, toc! zoo verheven voor : ailes draait voor zijner geest en neemt onafmeetbare vormen aan Helaas ! de arme drommel kan niet meei verder, en weldra voelt de dronkaarc y de krachten hem begeven ; hij word' } tôt rusten aangezet op den killen, mor e sigen, of met sneeuw bedekten grond Hij tracht eenen boom te bereiken ei e laat zich dan neerzakken, of ploft al l_ een plompe meelzak ten gronde, k Wee den eene zoowel als den andere indien de slaap ze overmeestert, en zoi geene gepaste hulp bij tijds opdaagt !, ■4- * t * * l, Wat geschiedt er in zulke omstandig heden ? r 't Weze onzen Lezers te binnen gebrach dat de alcooldranken, op zulke dosi genomen dat zij dronken maken, een we zenlijke — doch tijdelijke — verlammin der breincentrums veroorzaken ; ten laal ste ontsnappen de vrijwillige beweginge 0 aan den invloed des wils. Door zijne kloj pingen te versnellen, voert het hart, wie st de roi opgedragen is het verwarmend bloe » voort te stuwen, een tijd lang den strij t, tegen het aanhoudend binnendringen i le het organisme van het alcoolvergif ;n doch door overlast bezwijkt dat orgaa op zijne beurt, en vertraagt zijne slagei 3S Allengskens wordt de ademhaling beklen r- der, en de dronkaard ondergaat des i m heviger den invloed der koude luchtgi r" steltenis. )g Deze dubbele verlammende werking -st die van alcoolmisbruik en die van strens !ij koude •— volstaat met den ongelukki^ tôt slaap te nopen en soms eene slaafizuci tige beroerte te verwekken, dit wil zeggei ar hem in eenen staat te brengen van uite: er ste krachteloosheid, vergezeld van diepe in slaap. ;n In dezen toestand is de alcoolzieke kout gevoelloos, met een ellendigen polsslaj en met een beklemde moeilijke ademhalin er die al meer en meer afneemt. ig De ongelukkige, aan eene zeer laj ar temperatuur blootgesteld, is het slach r_ offer van hetgeen men eene verstikkir, ;n door bevriezing noemt. er 4 t- * * le Beste Lezers, indien de nieuwsblade ik u in dit tijdstip van 't jaar plotselin^ id sterfgevallen aanhalen, weest verzeken dat de twee oorzaken, waaran hierbove n- spraak is, er het meest hunne roi in spele: nt Ten andere laat ons eens gadeslas :id wat bij het vee, opzichtens dit punt e dt gedurende dit seizoen omgaat, Bij de di in ren zijn de gevallen van bevriezing, 't 2 n- algeheele of gedeeltelijke bevriezing, r en terst zeldzaam. Een Poolsche geneeshee ;lt Dr Krajewsky, heeft dit opmerkenswaa at dig feit vastgesteld, volgens een tijdschri ons mededeelt, dat de dieren bij uitzonde-ring met wintergezwellen en bevriezingen aangemaakt zijn, terwijl deze zoo menig-vuldig bij den mensch zich voordoen. Door talrijk ingestelde proeven, is hij er nooit in geslaagd bevriesverschijnselen bij dieren waar te nemen, uitgenomen op i ooren van konijnen en op kammen van I hanen. Welk is de redèn van dit verschil ? Voorzeker omdat de dieren tegen de t koude verhard zijn, terwijl vele menschen : integendeel, tengevolge van verslapping, - geen genoegzamen wederstand aanbieden en geen begrippen van gezondheidsleer i bezitten. Een goede gesteldheid, warme 3 kleederen, een passende spierenarbeid en eene rijk in vet bevonden voeding, ziedaar zoovele behoedmiddels tegen de schade-3 lijke uitwerksels der koude... op ééne voorwaarde nochtans : dat de mensch geen misbruik make van alcoolische dranken. En wat zien we in de praktijk ? Dat het in den Winter bijzonder is, t dat men het vooroordeel aankleeft en s cr zich helaas ! naar gedraagt, als zouden de alcoolische dranken het lichaam warmte S bijzetten. De kostelijke uitwerksels der genomen voorzorgen worden alzoo ver- II hinderd, ja schier vernietigd. Dr Alb. Robyns. * POLDER & KEMPEN ° ANTWERPEN n Vakvereeniging der Buurtspoor-1# wegbedienden. — Zondag 1. 1. vergader-i- den in de Nationalestraat, 119, te Antwer-e pen, de afgevaardigden der verschillende j. stoomtram- en elektrische lijnen der pro-vincie Antwerpen, om het bestuur van _ een gewestelijk verbond te kiezen. Er ;e- werden een voorzitter, vier ondervoor-je zitters (deze zouden van ambtswege de . voorzitters zijn van de afdeelingen Mer-1( xem, Turnhout, Rumpst en Heyst-op-den-berg) een eerste en een bijgevoegde n schrijver gekozen. Het arnbt van schat-bewaarder zal later toegekend worden 1( mits er nog besprekingen moeten plaats. y, hebben in de afdeelingen en bij de centrale g vereeniging. Op Zondag, 25 Januari 1914 heeft het re tweede Nationaal Congres plaats te Brus-[- sel, Kogelstraat, 7, om 14 ure, van de ,g buurtspoorwegbedienden en werklieden van België. Om de laatste schikkingen te nemen voor het bijwonen van het Congres, houden de Noorderbuurtspoor-n wegbedienden der provincie Antwerpen je eene verplichtende vergadering op Zondag I, 18 Januari e. k. in hun lokaal Zaal Flora, n te Merxem, om 15 ure stipt ; zoo er 20 1. leden zijn, zal er in Maatschappij gegaan .n worden met aan het hoofd de nieuwe, :n onlangs ingehuldigde vlag. De prijs zal e- zijn met maatschappijkaarten 1,70 fr. ;ij heen en weer Antwerpen-Brussel. De .i- leden die medegaan worden verzocht r, zich aan te geven ten laatste op de ver-r- gadering van 18 Januari aanstaande. ft Den eersten Zondag van Februari zal Feuilleton van Polder en Iiempi Het Kind met 't Gouden Halssno* door Lodewijk Heeren 12 worden, toen zij eindelijk er van af 2 mij nog langer te pramen. '» Die verandering was slechts bekorr door de mededeeling eener nieuwe k\\ ling, die ik haar, helaas ! moest kenb; maken ; namelijk, dat ik binnen eeni§ tijd zou moeder worden. » Van toen af omringde ze mij met r meer zorgen en natuurlijk 00k, nu v er geen sprake meer van in 't kori naar mijn vader weer te keeren. » Zij deed al 't mogelijke om 't gedi rnijns vaders in 't lange te trekken zoo gebeurde het dat ik eenige maanc later het leven schonk aan een klc en gezond meisie ; zonder dat iema buiten mijne tante en de toekomer pleegouders van mijn kind, er iets \ wist of er iets kon van vermoeden. » Mijne tante had ailes op voorhand n veel wijsheid geregeld en aile voorzorç waren genomen om te verhinderen c noch mijn vader noch anderen ooit 1 Verboden nadruk. . ,n_ bestaan van dit kind zouden verneme » Tusschen hare kennissen had zij e jong huisgezin dat over een paar jaren het huwelijk werd verbonden. Hunn echt was tôt hiertoe nog met geene kinc ren gezegend. » Door toedoen van mijn troostenj werden, reeds maanden op voorhar aile voorzorgen toebereid om onmiddell: na zijne geboorte mijn kind bij die me schen over te brengen en te laten geloov a„ dat de Hemel eindelijk hunne wensch had verhoord. en » De goede vrouw had geld noch moe: gespaard om dit ailes te regelen. Ha lar eerlijk gemoed was er wel dikwijls teg rgn in opstand gekomen, doch telkens h ' . zij haar geweten gerust gesteld met de j 0<T dachte : « Het doel wettigt de middelen ,a| » Ik zal mijn verhaal nu niet wijc meer uitbreiden, heeren, door u af schilderen al de droefheid, al de wanhoc die zich van mij meester maakte toen en mijn geliefd kind — na het slechts ee [en enkele maal te hebben mogen aanschc wen — reeds van mij zag ver wij den nfj nu ik het eenige, het heiligste aandenk ^ aan mijn diepbetreurden echtgenoot a an de zorgen van vreemden moest overlate » Mijne tante troostte mij zoovi iet mogelijk door mij te zeggen, dat ik m: en kind in lateren tijd nog dikwijls zou ku îat nen zien en mij persoonlijk overtuig iet dat het al de zorgen genoot, die 't z mogelijk zijn er aan te schenken. Zoo: u wel denken kunt, dit heelde de won \ n. niet die aan mijn moederhart was t en gebracht. in en Hier rustte de barones weer een ^e" oogenblikken. De herinnering aan -smartelijke verwijdering greep haar 2 sterk aan dat zij bijna niet rm d> kon spreken en zij hare laatste woorc jk slechts met moeite had kunnen uitbn n_ gen. en * *** en — Korten tijd daarna, heeren,zoo gi te de dame na eenige minuten voort, beg ar mijn vader bij zijne zuster zoo st( en aan te dringen dat zij mij naar zijn kast ad zou zenden, ziekelijk of niet ziekeli re_ 1 dat de brave vrouw er niet lange? ra ' » I meê wist om zijn geduld in 't leven er I houden. te > » Toen ik dan eindelijk van mijne \ ip, j zenlijke onpasselijkheid zoo verre v ik hersteld dat ik de reis kon ondernem* ne ' keerde ik naar mijn vader terug. u- » Ik werd door hem tamelijk vriem :n, lijk ontvangen. Daags na mijn terugk en echter werd ik opnieuw naar zijn stude an vertrek geroepen. :n. »—Kind, zegde hij mij, uw terugk ;el naar het ouderlijke huis doet mij hoj ijn dat gij genezen zijt van uwe grillen n- eindelijk eens verstandig zult gaan han en den, door uw huwelijk met baron de I ou niet langer te verdagen. ils » Als vernietigd, ontzenuwd, had de naar de woorden mijns vaders geluiste De- Ik was naar het kasteel teruggekeerd rr de gedachte mij zonder verderen tege stand aan zijn wil te slachtofferen, do ige de afkeer die ik voor den man zijner ken lie gevoelde was zoo groot dat ik nog ee ;oo allerlaatste poging wilde wagen om l ;er hart mijns vaders te vermurwen. en » Ik wierp mij dan voor hem op de kn ;n- ën, bad, smeekte, weende. Helaas ! heere 't was slechts olie op het vuur gegote Mijn vader bleef onverbiddelijk en hevige toorn stiet hij mij van zich af. ng » Het eenige wat ik van hem kon v< on -krijgen was van het beheer over onze fc -rk tuin te mogen behouden en in een huwelijl eel contralct een zeker jaargeld aan den bar )k. de B... te vergunnen. ad » 's Anderendaags werd mij het bezo te van Baron de B... aangekondigd. » Met veel hoffelijkheid en fijne manier ve- kwam hij naar mij toe en in de me< ?as beschaafde en schijnbaar hartelijke t în,, woordingen sprak hij mij aan. » Hij betuigde mij zijne vreugde o\ le- het onschatbaar geluk dat mijne toestei ser ming in ons huwelijk hem had berokke er- en beloofde mij al te zullen doen wat zijne maent zou zijn om mij gelukkig ser maken. >en » Had ik hem niet zoo goed gekend en niet verzekerd geweest dat zijn hart n ie- meende wat zijn mond mij kwam te liegi !... dan zou ik waarschijnlijk door zijne wo> den zijn getroffen geweest. Nu echter 1 ik ten ze mij niet alleen onverschillig, de rd. ik haatte hem nog te meer om zijn schi et heilig gedrag. n- » 't Was dan 00k met de grootste koel-ch heid dat ik hem antwoordde : ze » —Mijnheer, even als u zou ik kunnen ne dingen zeggen, die mijn hart niet meent .et doch daar ben ik te eerlijk, te rechtzinnig voor. Daarom, in plaats van te liegen en ie- te zeggen dat ik dit huwelijk met vreugde :n, of zonder tegenzin aanvaard, moet ik u :n. verklaren dat ik niets dan afkeer voor u in gevoel. » De baron scheen niet het minst ver-:r- rast over mijn antwoord en zijn hartelijke >r- toon van zooeven latende varen, zegde es- hij met koelheid : Dn » — Mejuffer, is waarlij k treffend rechtzinnig ! A sa ! 00k goed. Ieder zijn ek goesting. Wat ik echter uit uwe woorden kom op te maken ; gij verzet u niet langei en tegen onze verbintenis ? :st » — Onze verbintenis ! zei ik sckolc-1e- schouderend, als ge 't zoo noemen wilt, neen. Ik geef mij overwonnen aan derî ■er harden wil mijns vaders, en zal voor de u- oogen der wereld uwe echtgenoote wor-nd den, maar wij zullen vreemdelingen vooi in elkander blijven. Stelt gij u met die voor-te waarden tevreden, mijnheer ? » — Eigenlijk niet, doch wat kan hel en mij schelen ? zei hij hatelijk lachend. iet »— Natuurlijk niet, wijl gij door dit ;n, huwelijk niets anders najaagt dan mijne Dr- fortuin. ie- » — Wie heeft u dit gezegd ? beet hi 'Ch mij toe. jn- » — Niemand als mijn gezonde rede

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad appartenant à la catégorie Katholieke pers, parue à Brasschaat du 1905 au 1942.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes