Rond den Yzer: letterkundig tijdschrift voor Belgenland

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ROND DEN YZER L,etierKunaig tijciscnriit voor tseigeniana VERSCHIJNENDE ALLE VEERTIEN DAGEN Ecn klein land kan groot zijn Eendracht Een land zal groot blijven als het als zijne ziel groot is. maukt macht. zijne kensprcuk getrouw blijft. Drukker-Uitgever : A. TEMPERE-MUYLE, 17, Rue do Vie, Calais (France). Do taijdragen uit Vrankrijk of Engeland te zenden naar den Drukker-Uitgever. Deze van geschiedkundigen aard naar : E. HOSTEN, 60, Rue des Francs Bourgeois, Paris. Deza uit het ontaezetto land naar : Viîla Leopold, De Pann*. Unde Venis ? door JELIS DUPON. De Vluclit Daar.... t Op den diepen hollen weg, den heuvel af, dan uit de h» lling. den heuvel op, kwam, Diet op haar ezelken gezeten, maar op een landkam-ken door den muil voortgetrokken, eene vrouw met hare zes kinders. De man stapte er nevens, en hield nu en dan het schuw dier bij den toom vast. Wat haver, eenlge bundels strooi, een beddezak, wat huisge-rief door malkander gegooid was nog geheel hun rijkdora. Daar aan den rand van het bosch, bij een oud irgestuikt kapelleken in steen, hielden ze stille. Ze waren immers de eerste. Niemand zagen ze nog achterkomen. Ze dorsten niet verder vooruit, en de dorpplaatse lag maar op een kleinen afstard van dien wijk. Voor geen goeci ter wereld z uden zij daar eerst willen gezten zijn. De vrouw kwam met hare zes kinders van de scharaele kar af en ging een wijle bidden vo«ir het steer.cn kapellek<-n. en zij dacht op Onze Lîeve Vrouwe, die ook eens had moeten vluehten met haar kind, en wiens verduis-terd beeld daar diep en donker bachten het ijzeren gelend verscholeri zat. De man spandn het dier oit, en gaf het wat eten, stopte îijne pijp, verzuchtte eens luide, en ging wat water haleri. De muil had dorst. Een honderd stappen inwaarts stond er een oude landsche herberg. Hij kende 't volk. Daar vond hij twee rijVe lieden van zijn dorp zitten, die ook wachtten op den stroom, of lie ver gelijk ze in hunne geestige taal het zeiden : tôt dat de bede-vaart voorbij was. Ze waren nog van 't gedacht dat ze met het vallen van den avond gingen mog?n terupkperen. Maar de man scliudde treurig zijn hoofd en z^ide w> emofdig : ge zult allen bedrogen îijn ; ik heb een gedacht dat het voor lang is, eu hij verzuchtte nograaals. Ze komen af, riep hem zijne vrouw, terwijl hij den muil te drinken gaf ; maar kijkt 't is zonder einde 1 De vrienden uit de herberg kwamen ook bij ge-loopen. Al te haastig ! spraken zij, afkenrend ; ze doen daar ailes mede, en morgen of nog vroeger, zullen ze ailes moeten wederdragen. De eerste vluchtelingen waren al te voet, met pakken en zakken geladen, tôt de kinders toe, die meer droe-gen als ze dragen konden. Hier en daar een rijtuig met juffers, met damen, geen heeren, ook al een wijtewagen met twee drie gezinnen er op, en daar-tusschen nu en dan een hondekar met allerhande goed overladen. Het kon een halve uur z'jn eer die menschenbare was voorbij gespoeld. Laatst. van al, sloot een prachtig rijtuig dien rouwstoet. Het was iwee drie boogschoten achter, en als het uit de leette traagzaam naderde ging een der rijke lieden eenige stappen tegen, keek belen-gerd op en bkef wat staan, keerde weder, keek nogmaals, ging een tweeden keer tegen en bleef staan kijken 't Is het onz 1 riep hij, en hij ver-kende zi n»ig"n gespan. Als 't bijna voor hem stond herkende h j vrouw en kinders, en alhoewel hij een vreemden knecht vooraan zag zitten, riep hij : ouw 1 De deur vioog open, hij moest mede, maar neen, hij wllde niet instappen, hij zou te i* Jaar — 3. Set nummer 1& «entiemen Feiruari (2« Helft) 1916.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.