SYNDIKAAL van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktic behoudt zich voor, ingezonden stukken al of nict te plaatsen VERSCH1JNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Administratie '• Plantijnlei West, 66, Antwerpen Vragen met Antwoorden Vraag i Waarom komen granen, bloem en brood uit de maalderijen en bakkerijen in zijn geheel ten goede onzer gansche bevolking aan een zelfde prijs voor allen ? Waarom komen aardappelen,groen-ten, fruit, boter, het vee enz., onzer boeren en commercanten grooten-deels niet in handen van elk en in aile geval aan woekerprijzen ? Antwoord i Bakkers en maalders staan onder onmiddelijk toezicht van het « Commission for relief in Belgium ». Boeren, veekweekers en handelaars staan onder controol onzer overheden. Vraag i Wat is eigenlijk het verschil tus-schen die twee ? Waarom is de controol der eene zoo scherp en doeltreffend, dien der andere zoo zwak en ondoelmatig ? Antwoord i Het C. R. B. bestaat in hoofdzaak uit personen die geene politieke man-daten in Belgii bekleeden en dus geen kiezers moeten ontzien om reden ze toch later niet moeten herkozen wor-den.Onze overheidspersonen, Burge-meesters, Schepenen, Provinciale be-stuurders, Volksvertegenwoordigers, enz. vreezen voor later de wraak der vierstemmers als ze nu wat hardhan-dig optreden en hen beletten oorlogs-winsten te maken. Vraag i Maar ziet de eigenlijke bevolking dat dan niet ? Is dezer wraak nadien dan niet te vreezen ? Antwoord i Tôt hiertoe is het uitzicht van het meerendeel der bevolking steeds door politieke en godsdienstige voor-keur beneveld geworden. Hoofd-zakelijk Boeren en Commerçanten volgden bijna uitsluitend eene vol-strekte belangenpolitiek, [stemden on-genadig tegen al die niet hunne direkte belangen dienden. Waarom die dan ook het meest, door de politieke jagers ontzien wor-den. Welke hopen of vreezen dat het later toch weer opnieuw zoo gaan zal. Vraag i Ziet ge kans op eene flinke, doel-matige en vooral spoedige oplossing dezer belangrijke kwestie, in het be-lang der geheele Belgische bevolking? Antwoord i Ja ! Aile produkten van den Bel-gischen bodem : de granen, groenten, aardappelen, melk, boter, vee e.nz. moeten onder het beheer van een ko-miteit van politiek volkomen onafhan-kelijke personen. Aile nog van het buitenland inge-voerde artikelen insgelijks. De hande-laren, veekweekers, boeren enz. die beproevente fraudeeren zal men straf-fen, zooals men maalders, bakkers...., zooals men soldaten straft welke hunne vaderlandsche plichten met voeten treden. Men zal hunne zaak sluiten, zooals dat met maalders en bakkers gedaan wordt. Of men zal deze zaak onder dwangbeheer stellen zooals dat met banken en nijverheidsinstellingen ge-beurd.Vraag; Hebt ge eenige hoop dat dien weg opgegaan wordt en zoodoende aile eerste levensbenoodigheden zoo doel-matig en goedkoop mogelijk onder de Belgische bevolking verdeeld ? Antwoord i Neen ! Om reden gémis aan kracht-dadigheid bij de eenen en de reeds boven aangehaalde toekomstige politieke belangen bij de anderen. Ik koester echter wel de hoop dat, wanneer, na den oorlog, de bevolking, van krijgswetten vrij, zich weer zal kunnen uiten, roeren en doen gelden er grooteveranderingen zullen komen. Als dat dan niet het geval is; alsook dan weer politiek en godsdienstig fanatisme of vooroordeel de geesten der meeste menschen zal kunnen blijven benevelen, hen beletten de juiste rich-ting in te zien, den waren weg op te gaan, nu... dan is dat enkel het bewijs dat het volk nog niet genoeg is geteis-terd geworden, dan kunnen wij verze-kerd zijn dat Europa nog zijn laatste oorlog niet gehad heeft. Want als ooit het tôt nu toe ge-heerscht en geregeerd hebbende stel-sel ondoelmatig en onmachtig is ge-bleken, dan is het wel nu. Of de geest der massa echter nu rijp is om dat in te zien heeft men af te wachten. L. V. B. Nog den Kleedersteun te Antwerpen Aangaande het artikel in ons laatste nummer onder bovenstaande hoofding wordt ons opge-merkt dat, naar het blijkt uit inlichtingen, welke door ons voorloopig niet te controleeren zijn, deze vermindering voortspruit uit het gebrek aan stof om nieuwe kleederen te maken. Het Werkhuis werkt thans zelve voor het groot-ste deel voor rekening van het Brusselsche Komi-teit welke de kleederen in de provincie bedeeld. Daar ook krijgt Antwerpen zijn deel van, doch ons inziens kon het wel méir wezen. Indien dit werk niet gebeurde zou reeds een deel van het Werkhuis stilgevallen zijn, wat toch gevreesd wordt binnen een paar maanden te zullen gebeuren. In ruil van wat dan het Werkhuis niet schijnt te kunnen geven, is het den behoeftigen aan te raden de oude kleeren te laten herstellen. Deze dienst gaat geregeld voort. De groote moeilijkheid, het lange wachten naar de aflevering van het herstelde goed, wordt zooveel mogelijk te keer gegaan en er wordt bijzonder op aangedrongen in aanmer-king te nemen, dat, hoeveel ook hersteld is, dit niet het recht op bedeeling van nieuwe kleederen uitsluit. In oorlogstijd hebben we immer om ons henen te zien en wat na te denken om te begrijpen dat zich in de omstandigheden schikken soms eene noodzakelijkheid wordt tonder nochians eene deugd te zijn. J. ELK ZIJN TAAK De meeste menschen zijn toch verba-zend kort van begrip en daarbij dan nog echte grommelaars. Zoo zijn er nu bijvoorbeeld een enorm aantal die nog steeds niet begrijpen kunnen wat eigenlijk het nut en beteekenis is der kleine neringdoeners; wat nu wel wezenlijk dezer taak is. Als er nu iets gemakkelijk te verklaren is dan is het juist dat. In twee woorden is het gezegd. De wezenlijke taak der kleine neringdoeners is : als de prijzen der levens-middelen enz. door beurswoeker, tijde-lijk omhooggejaagd zijn, te zorgen dat ze niet terug omlaag gaan. Zoo bijvoorbeeld hebben de prijzen van het vleesch en de koffie, om maar een paar artikelen te noemen, op zekere oogenblikken eene verbazende vlucht genomen, doordat zekere speculanten, boeren enz. van meening waren : dat het niet voor niets oorlog is en als er zoove-len zijn die zoo gelukkig zijn te mogen sterven door wonden, gebrek enz. zij toch ook wat mogen hebben. Bij die verbazende stijging nu, hebben beenhouwers, winkeliers enz. hunne groote nuttigheid voor de bevolking aan-getoond, door die prijsstijging niet alleen onmiddelijk te volgen en er zelfs wat boven te gaan — ook voor wat ze nog in voorraad hadden — maar toonden zlj zich bijzonder onmisbaar om die prijzen op ditzelfde hoog peil te houden, dan als ze op de Beurs en in den groothandel eenigzins terug gedaald waren. Dat is de eigelijke taak nu der kleine neringdoeners. En het mag gezegd wor-den : de meesten hunner verstaan dit opperbest. En de taak der bevolking is.... te be-talen en ais er geene voldoende centen meer zijn zich wat sterker in te riemen. L. V. B. Geneeskundigen Dienst Open brie/ aan de Heeren Leden van het " Nationaal Comiteit voor Hulp en Voeding MIJNHEEREN, Door uwe zorgen is, voor on» geheele land, een kostelooze geneeskundîge dienst ingerieht, ten behoeve der werkeloozen. Dat is een werkelijk nuttlge maatregel, want loerend sluipt de bleeke vijand onzer bevolking, de onverzoenlijke tering, rond, op zoek naar bult. Door u is, bij het inrichten van dezen dienst, aan de Mutualiteiten het recht verleend dien dienst, voor wat hare leden betreft, te beheeren. Daar valt ook niets tegen in te brengen. Immers is het eene erkenning van dezen welke steeds vooruitziende waren en niet zoo maar Gods water over Gods dijk lieten loopen. En zelfs dat nu leden dier mutualiteiten die niet werkeloos zijn ook van dien dienst gebruik kunnen maken valt te prijzen. Arbeiders en kleine beambten toch, welke grootendeels dit ledental uitmaken, verdienen nu meerendeels oorlogsloonen. Welker koopkracht dan nog vermindert wordt door de onbegrijpelijk, alleen al ziek makende, hooge prijzen der eerste levensbenoodigheden. Wij kunnen U dus tôt hiertoe enkel geluk wen-schen Mijnheeren met het hier door U genomen initiatief. En wij hopen hiermede van harte dat uw werk niet al te veel moge ontaarden in een steun voor dokters en apothekers, en daardoor veron-gelukken — maar dat het in voile wezenlijkheid, met dezer heeren hulp, een trouwe, krachtige wachter zijn zal tegen het verval onzer arbeldende bevolking. U dus aile verdienste gevende die U bij deze ten voile toekomt Mijnheeren, zien wij ons echter verplicht ze te gelijkertijd te wijzen op een groot, door U begane, onrecht bij deze. Met weinig woorden zullen wij trachten duide-lijk te zijn. Er zijn in België verschillende vereenigingen die zich met ziektenverzekering in deze of genen zin bezig houden. Een deel daarvan is enkel en uitsluitend mutualités. Zij steunen hunne zieke leden door het ver-leenen ofwel eener uitkeering, ofwel geheel of gedeeltelijk kosteloozen, geneeskundigen dienst; ofwel beiden te samen. Bij anderen is de Mntualiteit enkel eene bijzaak Zoo is dat het geval bij Nijverheidsinstellingen, Cooperatieven enz. en vooral bij Vakvereenigin-gen. Ook bij deze helpt men op de verschillende, hierboven aangehaalde wijzen. Nu zijn door U Mijnheeren, zoo goed als aile aangehaalde categoriën op eene echte joviale wijze, met eene breede toegevendheid behandeld. Mutualiteiten die enkel uitkeeringen voorzagen, werden toegelaten een geneeskundigen dienst in te richten en zoodoende Uwe subsidie te genieten Anderen welke enkel het lld verzekerden, kregen toelating dit tôt het geheele gezin uit te breiden ; ook weer enkel met het doel zich in regel te stellen en van de subsidie te genieten. Voor eene catégorie echter Mijnheeren, is door U hard, onbegrijpelijk en tegen den achtergrond van bovenaangehaalde breedheid scherp uitko-mend, hard opgetreden. len groot deel Vakbonden, namelijk met reeds jarenlang bestaande, zeer verdienstelijke mutualiteiten, zijn van het genot van uwen dienst en subsidie uitgesloten. Wij hebben de macht noch het recht aan dit, Uw besluit, eene verandering toe te brengen. Wij zien ons verplicht er ons bij neer te leggen, maar wij kunnen niet nalatener U in het openbaar opte wijzen — na bij U rechtstreeksch aile overredings-middelen te hebben uitgeput — dat Uw besluit in deze onrechtvaardig is en waarom het dit is. Het diene dan te gelijkertijd als antwoord en toelichting aan onze duizende leden op hunne talrijke vragen : waarom zij anders behandeld worden dan afnemers van het « Beste Brood » enz., enz. Ik zal als voorbeeld, tôt aantooning van dit onrecht nemen, twee vereenigingen welke ik van zeer dichtbij ken en wier werking en nut ik in vele jaren heb leeren waardeeren, zij het dan op zeer verschillend terrein. « Helpt Elkander Mannen » is eene (uitsluitend) mutualiteit welke tôt heden toe enkel de leden verzekerde, zich van dezer gezinnen niets aantrok. Een geneeskundigen dienst had deza maat-«chappij niet, voor eene betrekkelijke kleine bijdrage gaf zij eene uitkeering, bij ziekte, van achttien franken per week. Den « Antwerpschen Diamantbewerkers Bond» is een vakbond welke, in velerlei opzicht, de belangen zijner leden behartigd. De Mutualistische afdeeling dezer organisatie verleend hare leden, bij «tuberculose» en «bloed-armoede» volledige, kostelooze behandeling op allerlei gebied. Hetzij door specialiteiten, aan de zee of in sanatoria. Zij geeft andere specialisten aan verminderde prijzen. En verleend aile hare leden bij, hetzij gelijk welke, ziekte eene weke-lijksche uitkeering van negentien franken, de eerste drie maanden en een-en-twintig franken per week, de volgende drie. Eerstgenoemde vereeniging nu, Mijnheeren, is door U aanvaard. Zij heeft een geneeskundigen dienst mogen inrichten en haren dienst uitbreiden tôt het geheele gezin, om zoodoende in regel te komen met uwe voorschriften. Den A. D. B. echter is door u foraeel gewei-gerd. Hij mag zelfs zijne diensten niet, volgens uwe voorschriften, hervormen, zooals eerstgenoemde en als zoo vele andere van veel minder beteekenis dat toegestaan werd. Zijne werkelooze ZATERDAG *3 November 1916 2de JAARGANG nr 18

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.