Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

772 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 06 Mai. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/2n4zg6h45k/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ZATERDAG 6 Mei it)t6 SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Administratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen SupgeHijke Rechfzinnigheid In de kringcn van burgerij en ne-ringdoeners is men nog steeds doende aan den steun het aanzien eener aal-moes te geven. En tevens wordt dan natuurlijk te gelijkertijd geweeklaagd over hunne toekomstige ongelukkige verplichtingen dit ailes te zullen moe-ten betaten. Dat laatste is natuutiijk niets anders dan gewilde gewichtigdoenerij. Het zelve vlechten aan de eigen marte-laarskroon.En zoo ook weet men wel en goed dat den armzaligen steun die de — buiten hare schuld — werkelooze be-volking nu verleend wordt, geene aalmoes is. Evenals men evenzoo goed weet dat het in schijn burgerij en neringdoeners maar a. werkelijkheid grootendeeis het arbeidende volk zelve zal zijn hetweik achteraf evenzoo voor de nu verspilde, vernietigde milliarden ais voor de door den steun verzwon-dene s@mmen zal moeten zweeten. Als aalmoes werd tôt hiertoe toch steeds aanzien iets dat men geeft om godswil, aan iemand welke als nuttig, voortbrengend element, door ouder-dom of andere omstandigheden, uit-gedient heeft en, om reden onzer onmenschelijke, maatschappelijke in-stellingen dan als een overbodig iets, als een lastpost aanzien wordt. De oorlogswerkeloozen hooren niet lot die klasse. Zij vertegenwoordigen een deel van het nuttige element, zij vertegenwoordigen een deel der ener-gie en werkkracht van ons land en zijn als zoodanig dan ook voor zijrie her-geboorte onmisbaar. Zij hebben zelfs geene schuld aan hunne tijdelijke lamheid die werkeloo-zen, want het zijn juist de gevolgen van hoogergenoemde sleehte maatschappelijke regeiingwelke den oorlog ontketende en hunne armen tôt mach-teloosheid doemden. Zij zijn onmisbaar voor onze latere heropbeuring — daarom, en ook daar-om alleen, zorgt men dat ze in 't leven blijven, zooals eene natie nu ook voor hare paarden, zooals een fabrikant nu ook voor zijne stoommachine zorgt dat ze in leven en bruikbaar blijven. Dat weet men in de kringen der burgerij evengoed maar men tracht het weinige waarmede gesteund wordt den schijn van eene aalmoes te geven, omdat de gesteunden zich van die on-misbaarheid loch maar niet bewust zouden worden en later niet wat te hooge eisehen zouden gaan stellen aan den patroon, aan den staat, aan het leven zelve. En juist omdat het ook in werkelijkheid de arbeidende bevolking zijn zal welke achteraf de hoofdrekening der nu gemaakte onkosten betalen zal, kan er zelfs nog geen schijn van aalmoes aan den nu verleenden steun gehecht worden. Want zoo waar als het is dat eige-naars,fabrikanten, neringdoeners enz. enz., achteraf de naweeén van den huidigen onmensehelijken strijd op hunne belastingbrieven zullen kunnen waarnemen... evenzoo is het onbe-twistbare waarheid dat al die heeren in de mogelijkheid zijn om het over-groote deel dier lasten van zich af en naar anderen te wentelen. En die an-deren dat zijn de verbruikers ; dat wil zeggen in hoofdzaak het arbeidende volk. Of verhoogd soms een eigenaar de huishuur niet als zijne onkosten ver-meerderen ? Of zou een fabrikant de prijzen zijner producten niet doen siijgen als zijne algemeene onkosten toenemen en... zelfs niet eens wat aan de loonen zijner werklieden trachten te pitsen? En een neeringdoener? Is er soms iemand welke van meening is dat de winkeliers, edelmoedig (?!?) zooals zij zich IN den oorlog nu ge-toond hebben — daarna hunne ver-hoogde lasten niet op hunne clienten zullen leggen? In werkelijkheid zal dus de arbeidende bevolking betalen; ailes betalen. want alleen de arbeiders immers hebben niemand meer waarop zij hetgene men hun meer in rekening brengen zal terug zullen verhalen kunnen. Inte-gendeel kunnen zij er met de meeste stelligheid op rekenen dat de patroon nog zal trachten — met een beroep op zijne meerdere onkosten, enz. — zooveel mogelijk hun loon te drukken. En zeker zullen zij dit durven en ook doordrijven als den arbeider uit deze ongeluksperiode niet het gevoel heeft overgehouden : dat alleen eene hechîe samenwerking met zijn lotge-nooten hem het menschelijk aanzien en bestaan kunnen bezorgen waarop hij, als menseh en door zijn nuttigen arbeid recht heeft. Dit ailes weet de burgerij ; weet zij zelfs — ongelukkiglijk — beter dan de meeste arbeiders dat voor den oorlog wisten. Maar zij wil, met haar klein aantal toch — zooals zij dat steeds was— ook later nog meester blijven. En daarom moet den arbeider het gevoel van eigenwaarde, het gevoel van onmisbaarheid ontnomen worden. Daarom wordt den steun door die menschen als een aalmoes betiteld ; den gesteunde met minachtingaanzien. Maar missehien maakt juist die doenwijze met tevens de nu zoo ver doorgedreven hebzucht veler, tôt voor deze periode gesloteri, oogen open. L. V. B. De nieuwe rege!ing voor gedeelteiijk-werkeloozen Over deze hervorming, welke waar-sehijnlijk vandaag zal ingaan te Antwerpen, zijn nog een paarwoorden te zeggen, namelijk over de manier van berekening van den steun welke nog kan verleend worden boven het loon, bijzonder voor de gezinnen waar nog andere inkotnsten dan loon bestaan. Zoo gebeurt het dat die inkomsten, welke het gezin heeft buiten het loon, moeten afgetrokken worden van het noodbarema waarboven als dit bedrag bereikt is, geen steun meer verleend wordt, tenzij er andere inkomsten, van loon zijn. Dit barema is dus, voor de gedeelte-lijke werkeloozen : 12 fr. voor een per-soon, 3 fr. bij voor elk persoon van 10-16 jaar en 2 fr. voor elk kind onder de 10 jaar in het gezin. We kunnen het best die berekening doen verstaan bij middel van een voor-beeld.Veronderstellen we : een gezin van 5 personen, vader, moeder, een kind boven 16 en 2 onder 16 jaar. Dezen hebben voor noodbarema 22 frank. De theoretische onderstand (van het Nat. Kom.) is : (3 4- 1.50 + 3 + 0.50 + 0.50) 8.50 fr. Het inkomen is 10 fr. Het loon is 12 fr. Hoewel daardoorhet nieuwe maximum-barema bereikt is kan dit huisgezin nog steun bijkrijgen, omdat de theoretische steun (8.75) niet in aanmer-king komt. Dat wordt dan berekend als volgt: loon 12 fr., de theoretische steun, welk niet in aanmerking komt, er afge-rekend, blijft nog 3.50 fr. ; 50 % hiervan afgetrokken van de theoretische onderstand blijft: 6.75 fr. aan werkelijken steun Indien nu met minder loon de theore-tischen onderstand het maximum van 12 fr. niet moest bereikt worden, zou de stad nog bijleggen, doch ten hoogste 3.10 fr. In die gevallen oversehrijden de totale inkomsten natuurlijk het barema van 22 fr. wat alleen gebeuren kan door loon van leden uit het gezin. Dit om zooveel mogelijk onze leden op de hoogte der steunregeling te brengen wat nog al dikwijls door de bevoêgde lichamen vergeten of te min geacht wordt. J. Wat snoef het worden ? ? Dat is de vraag die wel honderdmaal per dag gesteld wordt onder de behoef-tige werkeloozen of gedeeltelijke werkeloozen die een beetje verdienen kunnen, doch die verdienste zien verdwijnen door de hooge eisehen welke de meeste der lieftallige huisbazen aan die soort van menschen, en ook wel aan de andere, durven stellen. Wat moet er van worden als ailes nog maar immer duurder wordt en.... als de steun maar immer dezelfde blijft, want ook de «doppers» lijden onder de duurte der waren, om de eenvoudige reden dat ze ook verplicht zijn zich voor een ge-deelte te bevoorraden in bijzondere win-kels, omdat niet de hoogstnoodige waren door het komiteit geleverd worden. En zelfs zouden we nog wel eens kunnen rekenen of de doppers wèl toekomen met wat ze krijggen kunnen van wat nog in voorraad is in de komiteits-magazijnen. Daarom dient al gedaan wat maar eenigzins mogelijk is,de moeilijkheden te keer te gaan en de eenige oplossing is : ofwel voldoende toevoer van levensmid-delen aan redelijke prijzen ofwel verhoo-ging van steun in zulke mate dat, als Voedings- en Bevoorradings-komjteiten onmachtig zijn de noodige waar te leve-ren, de menschen deze ten minste kunnen koopen waar ze zijn. Blijft dan nog de kwestie der woeke-raars in de hand te werken, doch als beteugelingsmaatregelen niet helpen, is het wel eens te overwegen of het soms beter is de menschen welke over midde-len, hoewel ontoereikend door de onvol-doende werking of uitwerking der maat-regelen in zake woeker met levensmidde-len, beschikken nog te laten omkomei\ l£ene ernstige overweging en verande-ring van den toestand dringt zich op. Teeken des tijds De provineiate verkiezingen in Zweden In Zweden hebben een paar weken geleden de Provinciale kiezingen plaats gegrepen. De uiislag dezer verkiezingen zijn eene ware verpleitering geweest voor de burgerpariijen in Zweden en een heerlijke triomf voor het socialisme.Niet alleen heeft de Socialistische Partij zetels afgenomen aan de rechterzijde en de liberalen, maar ook heeft zeal de nieuwe zetels, welke vol-gens de uitbreiding van het stemrecht te begeven waren, veroverd. De rechterzijde verloor 3 zetels, de liberalen 22. Deze zijn door de socialisten ingenomen te zamen met de 20 nieuwe zetels. Een heerlijke triomf dus, welke ook op natio-naal gebied zijn weerslag zal hebben, gezien zooals bij ons ten deele het geval is, uit de pro-vincieraden, de sénateurs benoemd worden. Die socialistische triomf is werkelijk een teeken des tijds in deze periode van vaderlandschen roes en winstbejag. Het is eene belofte voor de tonkomst, welke ons met hoop en kracht moet stalen tegen den harden strijd, die ook daarom moet aangebov.den, laat ons hopen, met hetzelfde, zoo niet mei betere resultaten. /. Gaat en vermenigvuldig ! Laatst is te Parijs de « Académie des Sciences morales » bijeen geweest om eene bespreking te houden over het drei-gend gevaar voor ontvolking door de vermindering der geboorten teweeg ge-bracht, welke gevaar, door de Matin als « de kwestie der kwesties » was aange-geven, en van aard om de bezorgdheid der regeering gaande te maken. Dat deze kwestie van belang is voor aile regeeringen is reeds meermalen be-wezen door het aanhalen der cijfers over eene algemeene vermindering der geboorten, welke zich in aile landen, 't zij werkelijk of betrekkelijk, voordoet. Het argument bij uitnemendheid om de bezorgheid der wetgeving op te wek-ken, is wel hetgene aangevoerd werd door den heer Leray Braulieu. Deze heeft, wegens eigene verklaring, de brandende kwestie langs aile kanten bekeken en zoo kwam hij tôt den mathe-matieken uitslag dat, als er geene païen en perken gesteld werden aan de nood-lottige propaganda van het Neo-Malhtu-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes