Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

941 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 15 Janvrier. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/0v89g5hd33/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ZATERDAG i5 JANUARI 1916 ts" JAARGANG nr 2: SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD f van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSCHIJNT BIJ GELEGENHEID Redaktie en Administratie : Plantijnlei West, 66, Antwerpen De Waakdienst in de Gemeenten Gemeente of Komiteit? Eene, sinds de bezetting van ons land, veelbesproken kwestie heeft thans hare oplossing, althans in princiep, gevonden. We bedoelen namelijk : het uitvoeren van de verplichting door de krijgsoverheid aan de gemeenten op-gelegd om een waakdienst in te richten over de telefoonlijnen doorheen de gemeenten, insgelijks met het nog op verboden uitvoer van waren. Op een paar plaatsen hebben zich eenige burgers verzet tegen hun op-roepen daartoe, doch de Rechtbank was van meening dat de oorlogstoe-stand volstaat om de gemeente het recht te geven de burgers tôt openbare diensten te noodzaken. In vele gemeenten werden dan 00k de nog aanwezig zijnde weerbare burgers opgeroepen. Andere gemeenten nochtans oor-deelden het beter, de burgers niet te roeren en alleen de gesteunden door het komiteit met dezen dienst te gelas-ten, zich steunende op het feit dat «de gesteunden verplicht zijn voor den steun, aile werk, hun door het komiteit opgelegd, uit te voeren ». Deze opvatting heeft sindsdien al veel voeten in de aarde gebracht. In die gemeenten waar doorgaans van gemeentewege den dienst der onder-steuning geregeld werd, werd dit als de natuurlijke oplossing aanzien. Vele ondersteunden nochtans vatten dit zoo niet op. De redeneering was: het gemeente-bestuur en het Steuncomiteit zijn twee volkomen van elkander onafhankelijke lichamen. Het komiteit moeit zich ter eener zijde, niet met het bestuur der gemeente en anderzijds, de gemeente niet met het komiteit, gezien de ge-meente-ambtenaren, als er van het komiteit deelmaken, daarin zetelen alleen als persoon, niet als ambtenaar. Dit volgens de opvatting van het Nationaal komiteit zelve. Nu wordt de gemeente de verplichting opgelegd een politiemaatregel te nemen. Het gaat dus de gemeente aan en bijgevolg heeft het Steunkomiteit in die zaak niets te zien. Ongelukkig genoeg was dit niet de meening van sommige plaatselijke be-sturen, welke niet zooals de uitleg van het onduidelijke desbetreffende artikel van het Belgisch Wetboek aanwijst, aile weerbare burgers opriepen, maar wel de ondersteunden alléén en dit somtijds op straf van schorsing van steun, onvermihderd andere straffen. Vandaar tegengestribbel in sommige gemeenten, temeer nog daar de ge-brekkige kleederbedeeling en het ge-brek aan schoeisels, velen beletteden zich behoorlijk, in gure nachten, tegen wind en regen te beschutten. Op sommige plaatsen hadden de besturen het ygoede gedacht, het on- II hebbelijke van de zaak in te zien en de dienst uit te breiden tôt aile weerbare burgers, mits dezen welke er gelegen-heid toe hadden, de toelating té geven, zich voor eene kleine vergoeding te laten vervangen. Waar dit gebeurt is, volgens onze meening, een goed stelsel toegepast. Een beter is nog, buiten dit, de wa-kers eenige vergoeding te buiten te geven, bijzonner wanneer de dienst 3 of 4 dagen per week moet gebeuren. Er zijn nochtans gemeenten welke van dit remplaçantenstelsel een kari-katuren hebben gemaakt. Zoo wordt, niet verre van de stad, de vervanging der niet-gesteunde burgers gedaan door een vijftal vaste rem-plaçanten, welke natuurlijk de beste posten krijgen. Of er nu verstaan wordt dat al de niet gesteunde burgers te zamen slechts 5 weerbare menschen waard zijn, weten we niet juist ; toch wordt zoodoende daarmede de gesteunden de gelegenheid ontnomen om iets bij te verdienen door als « remplaçant » op te treden. Waar dit niet gebeurde, was het genoeg dat protesten opgingen en zelfs weigeringen, om onder deze voor-waarden te « marcheeren », voorkwa-men.Dikwijls werd dan 00k steun ontnomen en zelfs werden er, op een paar plaatsen, eenige uren achter slot en grendel gezet, in zooverre dat deze kweslie hoogerop moest behandeld worden. Het Provinciaal Komiteit, zooals blijkt uit meerdere gevallen, hield zich bezig met het weigeren van steun bij niet vervulling van den waakdienst door gesteunden en sloot zich, gezien zijne afhankelijkheid van het Nat. Komiteit en dezes princiepen, aan bij de stelling, hierboven als deze van veel gesteunden, uiteengezet, namelijk dat het Komiteit zich niet te bemoeien heeft met de vraag : hoe de gemeente den waakdienst inricht, welken dienst, als verplichting der gemeente, niet onder de bevoegdheid van het Komiteit valt en dat bijgevolg het Komiteit geen waakdienst als werk voor het Komiteit mag opleggen en dus 00k niet, bij niet-voldoen aan eene verplichting door de gemeente aan burgers opgelegd, straffen mag. Zoo is thans, na veel heen en weer schuiven, deze princiepskwestie opge-lost. Het ware nu te hopen dat aile gemeentebesturen het begrijpen wil-den en van onrechtstreekschen druk afzagen om in aile oprechtheid ieders recht en ieders plicht te erkennen en te bepalen. De werkloozen behoeftigen zijn toch al zoo genoeg geprangd door den nood zonder dat hen nog den iast der heele gemeente op den rug erbij geladen wordt. Aan de gemeentevaderen dus, de vader van aile gemeentenaren, en niet destiefvader voor eenigen onder dezen te zijn. Jiveh. $ » | Een zoo goede als noodzakelijke maatregel Door het « Provinciaal Comiteit voor Hulp » zijn de hiervolgende spéciale onderichtingen aan de contrôleurs ver-strekt. Waarvan vooral de tweede drin-gend noodzakelijk was geworden, gezien het rnisbruik dat vele « plaatselijke comi-teiten » van hunne macht maakten, om zich in zaken te mengen die de hunne niet zijn. * ♦ ♦ De behoeftigen moeten ondersteund worden door het Plaatselijk Comiteit van de gemeente waar zij wezenlijk verblijven, of zij van eene andere gemeente gekomen en al of niet overge-schreven zijn in de bevoikingsboeken. b) * * * Arbeid gevergd van werkloozen in ruil vooi hunnen onderstand moet nuttig handwerk zijn, ir het bereik van hunne kracht en hunne geschikt-heid. Het moet in de gewone uren van den dag geschieden. Nachtwaken is geen werk van dien aard. Hel is een politiedienst, door de gemeente in te richten ; het Plaatselijk Comiteit heeft de bevoegdheid niet, daarvoor de werkloozen op te vorderen. ' * * * Door de eerste nota zullen nu in 't vervolg de administratieve cannevasse-rijen tusschen de gemeenten — waarvan de werkeloozen de dupe waren om reden zij soms noch hier noch daar steun kregen — wel noodzakelijk verdwijnen moeten. Door het laatste zijn nu eens en voor goed de talrijke «plaatselijkecomiteiten» tôt de orde geroepen, welke tôt hiertoe van meening waren dat zij — omdatzij gelastzijn de gelden van het « Nationaal Comiteit » uit te deelen — naar willekeur met de arme werkeloozen mochten om> springen. Onze vrienden weten nu dus hoe vei hunne rechten in deze gaan. Indien nog dergelijke misbruiken ergens moesten voorkomen diene men onmiddelijk eene klacht in. L. V, B. Uitbetaling van stenn per 14 dagen Door het Nationaal Komiteit is sedert eenigen tijd beslo-ten dat vanaf 8 Januari 1916, de werkloozen per 14dager zullen uitbetaald worden. Te beginnen met dien datum zal elke werkelooze in plaats van voor ééne week zljnen onderstand voor veertlen dager moeten ontvangen, om verder per veertien dagen voortbe taald te worden. Het 1s een stelsel dat reeds gedeeltelijk in Antwerpen inge voerd werd, onder andere voor den steun C en A, welke ir de wjjkkomitelten gegeven wordt. De Werkeloozenkas heefi zich tôt nu altijd aan het systeem der wekelijksche betallng gehouden, iets wat ook te Gent voor de vereenlgden gebeurc en wat inderdaad het best met de aard en de gewoonte onzei werklieden overeenkomt. De betalingper 14 dagen Iseene uitsluitelljke gewoonte ir Frankrijk en in het Zuiden van on6 land. Dat is waarschfln lijk ook de reden waarom het N.~K. dezen maatregel doorge voerd wil zien. Deze manier van uitbetaling wordt dan ook te Brussel er verderop reeds lang ingevoerd, zoo ook te Qent voor eef gedeelte van den steun, welke op onbepaalde tijdstippen maar toch omtrent elke twee weken ultgekeerd wordt. Te Antwerpen zal deze maatregel, moest hlj doorgevoerc worden door de Werkeloozenkas, voor velen een ongunsttj gevolg hebben. Inderdaad is de uitbetaling in geld te Ant werpen grooter dan te Brussel, waar meer winkelwaai gegeven wordt, welke te Antwerpen moet gekocht worder door de gesteunden zelf. Daaruit zal volgen dat de eerste week na de uitbetaling he gezin voldoende voedsel zal hebben, terwijl op het einde dei tweede week, méér dan nu op het einde dev week, der . buikrictri zal moeten dichtgehaald worden, want welke moedei, bijzonder in de volksklasse, kan een kind naar eten hooren vragen (en kinderen redeneeren niet, niet waar, onder dat opzicht?) wanneer er nog geld is, dat wel voor de volgende week dienen moet, maar dat den oogenbiikkelljken honger stiilen kan, mits de volgende week « het maar met wat minder te doen »? En zoo wordt het al moeielijker om zich geregeld voldoende te voeden, bijzonder daar waar in het huisgezin veel kinderen zijn. Kon er daarom eene bljzondere schikking getroffen worden om toch, als het dan MOET doorgevoerd worden, de weken te schwden, tezeggen, de staten te maken per 14 dagen en per week te blljven betaien, zooals dat in de gemeenten gebeuren zal, het zoo voor vele ondersteunden een donker vooruitzicht minder wezen. We denken wel dat dit gebeuren kan mits er maar een beetje goeden wil en kennis van werkerstoestand bjj is. J- VAN 'T PATERSVAATJE De BEROEPSKOMMISSIE voor klachten We zijn eene nieuwe insteiling te Antwerpen rijker geworden in den schoot van het Hulpkomiteit, namelijk : eene kommissie in steun C waar dezen welke van steun uitgesloten worden, kunnen beroep aanteekenen bij geval ze meenen verongelijkt te zijn en het afnemen van steun ongegrond is. We hebben natuurlijk het inrichten van dergelijke insteiling volmondig toe-gejuicht en zouden er nog meer mêe in-genomen zijn indien voor aile gemeenten der steunomschrijving eene dergelijke kommissie kon ingesteld worden, waar ook de buitenlieden konden beroep aanteekenen en zoo het Provinciaal Komiteit van een grooten last ontheven kon worden.Doch dit belet niet dat we ook mogen ingaan op wat er gebrekkig is aan de inrichting en dat is het volgende : Gewoonlijk komt er eene (en 90 maal op 100 eene naamlooze) klacht, waarop een der beleefde! en gedistingeerde! kon-troleurs (genre W.B.) afgezonden wordt op onderzoek, ingevolge het verslag van deze heeren, welke als systeem hebben aile mogelijke en onmogelijke dingen te gebruiken om steun af te trekken (even of ze op percent werken voor een kapi-talist) wordt den steun ontnomen. Den betrokken persoon gaat in beroep ten minste als hij weet dat er eene beroepskommissie bestaat, want in deze zaak zoomin als in vele andere welke de gesteunden zouden mogen weten, werd iets officieels aan de menschen bekend gemaakt. Dat gebeurt alleen als er iets kan gezegd worden ten nadeele der behoeftigen, kwestie van cinema's, verkoo-pen van waren, dronkenschap ?? en dergelijke.Dus wordt beroep aangeteekend. Denkt ge nu dat de van misdaad beschul-. digde (want misbruik van steun is wel een misdaad jegens de werkelijk behoeftigen, niet waar ?) het recht van spreken heeft zooals de simpele logiek het voor-schrijft ? Dan zijtg'er wel meê! De beschuldigde kan zich schriftelijk tôt de beroepskommissie wenden, niet persoonlijk en dan komt natuurlijk het ■ verslag van den onfeilbaren ! ! contrôleur ter tafel en ook.... och ! men mag toch den dienst niet compromiteeren. Menheer i A. of B... heeft den steun doen afnemen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes