Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen

1056 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 17 Mars. Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/n00zp3wr6s/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken a! of niet te plaatsen VERSCHIJNT BU GELEGENHEID Redaktie en Administratie '■ Planîijnlei Wesl. 66, Antwerpen Eene vlngerwijzing naar de Toekomst voor onze Regeerders. Niet alleen voor onze îoekomstîge regeerders doch ook en vooral voor onze arbeiders, is het van belang in deze tijden eens over de toekomst in te gaan. Hoe moeilijk het ook is, zich in het huidige oogen'blik in te beelden dat nog eens een tijd zal komen van vrede en rustigheid van den geest, toch die-nen we, bijzonder de arbeiders, vak-bonden en sociaaldemokraten den huidigen tijd te vergelijken met wat de toekomst ons brengen kan. Inderdaad, alléén de kwestie van het in leven blijven beschouwd, is in on-zen toestand niet bijzonder veel veran-dering waar te nemen. Hacîden we vroeger te veel ? Hadden we meer dan wat noodig was om in leven te blijven ? Eene kalme berekening zal ons zeggen dat : wat we vroeger meer hadden dan nu, dienen moest om de werkkracht te voeden welkevanonsuitging, werkkracht welke nu sluimert en, laat ons zeggen, ook wel vergaat omdat ze onbenut moet blijven. Misschien zullen enkelen uit onze bedenking opmaken dat het ons gaat om te betoogen dat den mensch thans even gevoed en even verzorgd is als vroeger. Verre van ons, dit te willen betoogen, dochgezegd mag,onsinziens worden dat wie vroeger niet werkte en niet van zijn inkomsten leefde, in één woord, de beroepsarmen er heden ten dage niet slechter aan toe zijn dan vroeger. De eerlijke goede arbeider, zooals wij ze in onze bonden ontmoeten, derft veel meer dan deze aan voedsel en ver-aorging. Ook niet daarvan alleen leefde hij vroeger ; de onbezorgdheid, de geestelijke macht van zijne positie versterkte hem en het bewustzijn zich zelve te kunnen redden, zich zelve te zijn, sterkte hem. En mocht er al eens een of een paar honderd wat meer hebben dan wat voor het levensbehoud noodig was, hoelang duurde het dan en wat moest er niet voor gevochten worden, om dat beetje te behouden ? Onder zuiver menschelijk opzicht dus, is niet zooveel in den toestand der arbeiders veranderd tenminste voor wat het individu betreft. Eene grootere, diepgaande wijziging is gekomen uit den algemeenen nood: namelijk het wegvallen van de indivi-dueele vrije, alleenstaande verzorging der klasse, welke het niet toegelaten werdt zich eene reserve te maken om, ook met eene mindere voorziening van middelen ter behoud der vroegere physieke en moreele kracht, dezelfde te blijven. De arbeidende klasse weet heden wat hare arbeidskracht van onmidde-lijke waarde was voor den kapitalist en niet alleen dit, maar ook kan ze heden duidelijk gewaar worden wat hare krasht voor de maatschappij beduidt. Toch niemand immers neemt aan dat dergelijke rewzentaak ajs deze der voeding vangansch een voik alléén en uitsluitend gebeurd uit medelijden9 We zijn niet van diegenen welke de hand bijt van wie hem liefkoost en bekennen volgaarne dat veel, heel veel uit zuivere menschenliefde gedaan wordt, doch dat van ailes en allen zeggen kunnen we niet. Daarvoor komt niet alleen te veel poiitiek belang in spel (en wat is poiitiek anders dan de werking om het profijt der maatschap-pij ter eener of andere zijde te doen keeren ?) maar ook ziert we te veel van de «maehtigen der aarde» tegen hun «goesting» medewerken aan dat wat het totale verkwijnen der werkkracht vermijden moet. Het is dan ook niet aan te nemen dat dezen, anders dan gedwongen door de sociale noodzakelijkheid, de eischen der toekomst en hun eigen belangen, zich ter wille van een anders leven zouden bemoeilijken. Verder gaande zouden we nog eene derde soort kunnen noemen. te weten: dezen welke zich in de huidige steun-regeling mengen om de dienst van rem te vervullen en te waken opdat het niet te klaar worde voor de oogen der dompelaars. Althans dit weten we stellig • hoe sterk deze laatsten ook met al hun, en soms zwaar gewicht mogen drukken op den geest der huidige regeling, dat zal toch niet beletten den arbeider te doen zien dat de toekomstige staatsre-geling niet zooveei van de huidige client af te wijken, althans voor wat den geest betreft. Dien geest, deze der zedelijke verplichting,de maatschappij opgelegd, om den enkeling, een deel van haar zelve, niet alleen niet aan zijn lot over te laten maar ook hem, door desnoods ongevraagde hulp, tôt verbetering te strekken, dien geest is het logiske en misschien voor velen ongewenschte gevolg van de huidige, en ook door allen ongewenschte toestanden. Het ordewoord der toekomst is thans : Staatshulp, en de vurigste apostelen dervrijheid,vanhet individu, zal het niet gelukken den ernstige arbeider uit het hoofd te praten dat wat heden gebeuren kan, in de toekomst, met betere tijden onmogelijk is. En bijzonder dan wanneer het zal gaan, om niet zooals nu, de volks-kracht ongebruikt op haar peil te hou-den, maar dan om haar hooger op te voeren, te verfijuen, produktiever en dienstiger te maken in het belang van het algemeene. Dit is de vingerwijging van het heden. (vervolgt) JrvBH. Aan de Afnemers en Briefwisselaars van ons blad. Onze âfnemers worden er op attent gemaakt dat van af bet /* nummer van tmaen 3e iaargang (dus btl oolsende nummer) de prijs van bet blad met 1I4 centiem per exempiaar zal oarboogen. Aan onze briefwisseiaars van de buttengemeenten verzoeken we bunne kopij in 't ver vol g een dag vroeger dan gewoonlijk te zenden, vermiis we ook een dag vroeger moeten ter per s gaan. Red. Regeling van Steun A. Zooals onze kamaraden weten was het tôt hiertoe immerverboden geweesteene regeimatige bijieg van steun A aan steun C te verieenen. Zeggen we noch-tans dadelijk dat dit verbod eigenlijk ook maar op papier bestond, gezien het wel gebeurde dat gemeenten in plaats van regelrnatigen gemeentelîjken bijieg te geven aan hunne behoeftige inwo-ners, regelmatigen bijieg van A gaven en zoo de gelegenheid vonden de gemeen-tekas potdicht te houden. Ten bewijze dat dezen, welke zoo te wc^rk gingen, nevens anderen welke in 't geheel niet aan bijieg dachlen, eigenlijk wel de sterksten zijn gebleven, kunnen we raelden dat, naar ons uit vertrouw-bare bron toekomt, het Provinciaal Kohi iteit besloten heeft ook dit systema te voigen en toe te staan dat bijieg van A aan behoeftigen door C gesteund vol-gens eene vaste regeling mag toegekend worden. Een goed werk heeft het tegelijker tijd toch gedaan, gezien het den steun in sommige gevallen eenigzins verhoogd. Nu zaî, waarschijnlijk van af 1 April het volgende barema toegepast worden voor de gesteunden : 1 persoon 4 fr. 7 pers. 13 fr. 2 » 6 fr. 8 » 14 fr. ■ 3 » 7.50 fr. 9 » 15 fr. 4 » 9.00 fr. 10 » 16 fr. 5 » 10.50 fr. 11 >> 17 fr. 6 » 12.00 fr. 12 » 18 fr. Dus zal elk gezin 't zij van A of C minstens deze inkomsten hebben. Voor de gedeelteiijke wërkelooxen blijft de regeling inzake de virraindering van den steun met de helft van het ver-diende loon, in voege. Komt nu steun C niet zoo hoog dan mag op steun A bijgepast worden. Ook zal blijven de geheele aftrek van wat heden als inkomsten (geen loon) aanzien wordt. Voor de oudersvan soldaten zal alleen de vroegere steun van 3.50 fr. niet in aanmerking komen. Voegen we er nog bij dat niet mag verward worden : dit cijfer van het bareraa van steun met het eigenlijk® cijfer van den steun in zijn geheel, gezien daarin dikwijlsgemeentelijken bijieg en soms privaten of buitengevvonen steun begrepen is. Welke verandering deze bepalingen aan den steun zullen, brengen, zullen we niet verder bespreken, gezien het van de houding der gemeentebesturen tegenover het barerna afhangt, daar zij weer het recht hebben deze te verminderen. In elk geval dienen onze kameraden te waken dat het geen middeî worde, om de gemeentebesturen toe te laten nu eens voor goed zich uit de steunbewe-ging terug te trekken. J- V. De Volkssoepen De2e kwestie schijnt heden zoo wat het brandpunt te zijn waarop de bijzondere zorg zich concentreert. Het Nationaal Komiteit, in navolging der Amerikaansche wijze van volksvoe-ding schijnt er het op aan te leggen, dien vorm als alléén goed te keuren, aan te bevelen en houdt, naar het blijkt, er ook sterk aan deze manier van voeding door te drijven, zelfsten kostevan andere mogelijkheden. Verre van ons te willen beweren uat het gedacht verkeerd is. De aandrang welke gekomen is bij het eerste inrichten der Voikssoepen, een paar weken geleden, bewijst dat het werk niet te vroeg in gang is gesteld gewor-den, en de toekomst zal uitwijzen dat inderdaad een dergelijke centralisatie van voeding het eenige middel zal zijn om onze volkskracht op ietwat toonbaar peil te houden. Tôt heden nochtans is de dienst der soep te en g, te beperkt gehouden gcwor-den en zooals het in dergelijk geval meermaals voorkomt, is dan ook bij de -; minste uitbreiding, door de stuwkracht der noodzakelijkheid daargesteld, eene | overrompeling gekomen, waaraan slechts ! met aile menschelijke moeite en dan nog | niet volledig, is kunnen het hoofd gebo-; den worden. Begrijpelijk is het dan ook wel dat de inrichting zeîve dagelijks nog wijzigin-j gen ondergaat en ondergaan zal. Veel bepaalds wisten we tôt hiertoe niet dan dat de Plaatselijke Komiteiten gewoon-lijk dit zaakje naar hunne meening regel-den met het, laat ons maar zeggen, natuurlijke gevolg, dat in sommige gemeenten van heel de inrichting nog niets is terecht gekomen en het weer schrikkclijk veel moeite aan desocialisten zal kosten om Gemeentebesturen én Komiteiten te overtuigen dat de put moet gevuld worden vôôr het kalf verdronken is. Hoewel nu het Nat. Komiteit zich beij-vert in de boel wat regeling te brengen, zal, voor we overal soep hebben, volgens de voorschriften van het N. K. zelve, er heel wat water door de zee moeten vloeien. Daartoe helpen natuurlijk mede de toestanden in de Gemeenten en Provin-ciin, waarmee het N. K. gedurig reke-ning houdt, wat vrij spel geeft aan de heeren moedwilligaards, welke nog im-mer beweren dat er geen nood is en als er wel eens is, het eigen schuld en het klagen ingeboren is bij de mindere lieden. Zoo is het ook weer met de nieuwe voorschriften welke, naar het schijnt het N. K. samengesteld heeft over de Voikssoepen, voorschriften waarvan we in de eerste maanden nog niet de uitvoering zullen van zien. Wel geven ze ons eene bazis van ZATERDAG 17 ttaart 1917 a" JAARGANG nr a6

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Syndikaal mededeelingsblad: van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Antwerpen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes