3" JAARGANG nr 4 SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpeo De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken a! of niet te plaaîsen VERSCHIJNT BïJ GELEGENHEID Redaktie en Administra lie '• Plantijnlei West, 66, Antwerpen Op het Keerpunt Hoe dikwijls hebben we niet reeds hooren voorspellen dai nà dezen oorlog Socialisme en Vakbeweging tôt het ver-leden zouden behooren. Bij het uitroepen van den Godsvrede voor aile partijen gedaan door raenschen welke daartoe niet het minste mandaat hadden, werdt met geniepige zeifvoldoening aan de overzijde gegrinnikt en we hebben dan ook allen, zwart op wit kunnen bestati-gen, wanneer de arbeiders zwegen, als gevolg van hun eens gegeven woord en zich in de burgerpers lieten ranselen zonder zich te veroeren,hoe dan gejubeld werdt ; wààr zijn nu de socialisten, wààr de verdedigers van de « Warrèkman » ! !. En gebouwd, en ook geknoeid werdt er, en nog, aan het ontwerp van een massaal monument waaronder de arbeiders èn hunne eischen èn hun recht op daarzijn zou verplettert worden. Dat gevaarte, of beter gezegd gedrocht, waaraan ook vooraanstaanden en vertrouwden van arbeiders en hunne beweging mêeknoeiden, was het eens gedroomde, nu helaas ? ! reeds uiteengeschokte misbaksei der : nationale partij. We hebben toen moeten laten betijen, we konden niets, waren niets en stonden alleen, afgescheiden van aile betrekking in die richting. Ook daarbuiten was het een oogen-blik lam en dreigde het bouwen der nationale partijen, met de steenën der fon-damenten van de sociale-demokratie, te zullen gelukken. We hebben niets kunnen doen dan de slagen tellen, ook dezen welke wij kre-gen, en ons zooveel als het ons, hulpeloo-zen,mogelijk was,tegen die slagen welke dubbel konden tellen in dit oogenblik te beschutten, niet met aile middelen, doch met aile energie waarover we beschikten en waarvan nog wel wat overblijft. Is het dan te betwijfelen dat we reik-halzend uitzagen naar eenige lichtstraal, naar eenig roeren daarbuiten ? Hebben we niet meermaals opgesprongen van blijdschap bij het vernemen van eenig teeken van heropflakkerend leven in de arbeiderswereld, van een teeken welk ons meldde dat de goede richting gevon-den was en dat de eerste aanstoot aan het geraamte van de nationale- of oor-logspartij gegeven was. Dikwijls hebben we ons bedrogen, hoewel niet ontmoe-digd, want, we hadden betrouwen in ons ideaal, in de kracht onzer beginselen, in de trouw der arbeiders. We hebben im-rner daarop het oog gericht, omdat van onder uit, uit die zeltde massa als mate-riaal beschouwd en behandeld, als suf en ballast uitgevent, de kracht komen moest welke de wereld andermaal zou beroeren. Niet zooals het geweest is voor een paar jaren inaanstuwingnaarmoord-en geldjachtpartijen, maar beroeren in den natuurlijken, logieken zin van demo-kratiseering en volksheerschappij. We hebben dan ook niet te vergeefs gewacht. De stoot is gekomen en daar-mee de betoovering, de schijndood ver-broken. Het oude ideaal : internationa lisme en sociaal-demokratie heeft zich doen gelden en onv/eerstaanbaar zal het voortbeuken tegen zijne oude vijanden : het oorlogstfionster en zijn vader : het kapitalisme. Niet veleri begrijpen nochthans wat gebeurt op dit oogenblik. De burgerpers en burgers, verdedigers van buit ge-haald uit gelijk wat ook, trachten het streven der Internationale, der sociaal-demokratie stilzwijgend doodtedrukken. Enkelen hebben zich alreeds gewaagd zich te verzetten tegen den eisch om spoe-digen vrede, doch niet een durft beken-nen : alléén de sociaal-demokratie werkt thans aan het volvoeren van de door de arbeiders massa, door de proletariers zôé gewenschte taak : vrede en éérst vrede onder de volkeren ! ! Op het oogenblik dat we dit schrijven bereidt de sociaal-demokratie zich voor menschen sarnen te brengen uit aile lan-den en bijzonder oorlogvoerende, welke bezield zijn met het idée : Vrede ! en rechtzinnig er voor durven uitkomen en werken aan de verwezenlijking ervan, hoe ook het monster der verdachtmaking hen aangrijnst. En wij die tôt heden slechts konden de slagen tellen welke de arbeiders te dragen kregen, zullen thans nog slagen kunnen tellen doch slagen welke de de-mokratie zal toebrengen aan de oude be-grippen, aan het impérialisme, aan de autocratie en bijzonder in de eerste plaats aan den menschenverslindende oorlogs-gruwel.Op 15 Mei aanstaande begint te Stok-holm in Zweden, de voorbereiding eener internationale conferentie voor sociaal-'demokraten van aile landen. Allen zijn uitgenoodigd hebben we vernomen, allen zullen dan ook gaan, daarop betrouwen we. Ook de Belgische demokratie, de zwaarst getroffene, zal zich niet vergeefs laten nooden en allen zullen we hen die gaan, volgen met lient in de oogen en licht in het hart omdat we weten dat dezen ons zullen brengen, een sprankel hoop,eenestelligezekerheid,eenenieuwe dageraad voor ons, de arbeiders welke ditmaal de wereld van den ondergang zullen hebben behoed en hun menschen-plicht volbracht. Goed Heil ! ! Jiveh. SCHOOLVGEDING Hoewel er een oogenblik vrees is ge-koesterd geworden dat de schoolmaaltij-den ('s namiddogsj zouden moeten ge-schorst worden bij gebrek aan voldoenden toevoer, zullen we toch met eenigzins gerust gemoed nog eenige tijd onze schooljeugd zien om hun boterham met konfituur kunnen gaan. Hoewel in den beginne die werking niet te best begrepen en meegevoeld werdt, zelfs met onverschilligheid diende te kampen, is iedereen nu ten voile over-tuigd welk heilzaam werk daardoor is verricht. Dat werdt dan ook grij toege- geven, in zooverre dat nu ook acht gegeven wordt op den ioestand der kinderen van de betaîende scholen, of beter gezegd, vroegere betaîende scholen, welke ook wel zouden kunnen aan de beurt komen met een bijzondere bedeeling, doch ditmaal niet met brood, maar wel met melk fgecondenseerdj en een weinig cacao, welke waren niet in voldoende hoeveel heid aanwezig zijn om aan de eischen eener andere bestemming te voldoen. Nu, laten we dadelijk toegeven dat aile lagen der maatschappij, boeren en WQe-keraars en hunne begunstigers natuurlijk uitgesloten, getroffert zijn en zooveel als we gehamerd hebben en nog om de bezit-loozen een minimum van levensbehoejten te verzekerenzoo kunnen we 't akkoord zijn ook de niet-genoeg-bezittende ter hulp te zien komen. Voor den gerneenschappelijken nood verdwijnt of moet minstens aile onder-scheid verdwijnen. Wilde men dit ook maar algemeen van den anderen kant begrijpen. J- De I Mei-herdenking te Antwerpen In ons vorig hoofdartikel hebben we gewezen op de beteekenis welke de Mei-herdenking dit jaar voor ons hgd. Het was dan inderdaad ook eene herleving voor allen, niet alleen in den natuur ook in de geesten onzer kameraden welke van zoo dichtbij als mogelijk is, de beweging der arbeiders in 't algemeen volgen. Hoewel in beperkten en gesloten kring gehouden, was de plechtigheid groolsch, beteekenisvol. Het ligt niet in ons bestek hier op te sommen wie daaraan bijdroeg. Voor allen zal ook, zoowel als voor ons, de voldoening van den volbrachten plicht de beste belooning wezen. We meenen het daarom voldoende aan allen te za-men, een hartelijk en welgemeend woord van innigen dank en gelukwensching hier neer te schrijven. De uitvoeringen zelve waren een spre-kend bewijs dat de arbeiders niet die domme massa is welke niet denkt, niet voelt, niet beseft, zooals ze dikwijls afge-schiiderd en grootendeels nog beschouwd wordt. Bewezen is het dat eene spéciale kunst zich baan breekt: de zuiver proletarische kunst, als gevolg der verheffing der proletariërs zelve en de toenadering van weldenkende intellectueelen tôt hunne betrachtingen. Wat ook gebeure, nog heeft onze be-weging niets van hare kracht verloren. Ze is gereed om zich op te richten tegen-over wie, 't zij in eigen schoot, 't zij naar buiten. Dat is de na-beschouwing van onze Mei-herdenking. J. V. Voor de Ouderlingen Ons komt eene zaak ter oore welke we met den besten wil der wereld maar niet als redelijk kunnen over zien. Tôt hiertoe sijri swakke ouderlingen welke daarbij nog behoeftig wezen, in de mate van het mogelijke aan verster-kende middelen geholpen geworden door het Komiteit van Bijzondere Geneeskundige Hulp der Kunstlei, 47. Nu schijnt het dat die menschen daar zullen buitengezet worden, zonder meer, wil zeggen : zonder dat hun kan gezegd worden waar ze zich moeten wenden ten einde niet van zwak-heid langs de straat dood neer te vallen. Als dat werkelijk zôô is, dan willen we wel aannemen dat er wel eene reden zal voor bestaan doch dat er geen enkel middel zou bestaan om die menschjes uit den kuil te houden is ons om den drommel met geen middel ter wereld in de hersens te stamperi. De geldkwestie kan in elk geval niet in aanmerking komen, mag niet de reden zijn, alleen zou bij enkelen kunnen gelden dat de maatschappij, aegge: de heeren kapitalisten niets meer van die menschen te verwachten hebben en ze dus eenvoudig als ballast over boord werpen. Daartegen pleit weer de geest der liefdadigheid welke in onze steunin-stellingen overheerschend is geweest en nog eene groote plaats inneemt, zoodat we tôt de slotsom zouden kunnen komen dat die menschjes zouden moeten weten dat ze te veel worden, niet meer het recht hebben zich te rangschlkken tusschen dezen welke eenigszins rechten hebben te doen gelden met het oog op hunne toekomende produktiviteit en dat ze zich bijgevolg slechts te houden hebben aan de aLmoes. We hebben nog niet gehoord dat het Bureel van Weldadigheid zijne annexatie-plannen zou hervat hebben, reden waarom we hopen en meenen te mogen aandringen dat het Pl. Komiteit de toestand dier oudjes zou inzien en maatregelen nemen alsof het hunne eigene moeders en vaders zouden wezen, welke zij zelve niet voldoende zouden kunnen helpen. Indien het anders ware, zou het een onvergeeflijke misslag zijn. J. In de Waschinnehting Reeds lang is sprake geweest van uitbreiding der Wasckinrichting met eene ajdeeling voor niet-gesteunde gezinnen welke zekere gestelde voorwaarden zouden vervullen. Tôt hiertoe kan daaraan nog geen gevolg gegeven worden, gezien den financieelen toestand der instelling welke met een bepaatd krediet werken moet, het niet veroorloofde. Thans zijn, naar men ons verzekert, die moei-lijkheden voor een groot deel uit den weg geruimd

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.