Nummer 23 Toegelaten door de Kriiqsoverheid aprïl 1918 't Nieuws Van St Truiden OorlogsWad voor Soldaten van St. Truiden en omstreken Opst bij X. MOLEIAlSrT, aalmoezenier, O.I. A., ETJ (Seine-InférieTare BERICHT : Met dit nummer is het werkje : « Over geslachtziekten » van Dr D. Snoek Henkemans, gevoegd. Het gaat gepaard met het artikel van onzen ieverigen medewerker Dr Bessemans ; leest en herleest beiden met aandacht. Beminde Makkers Ons Christelijk Geloof is eene schatkist waarin wij niet genoeg putten als wij in den nood verkeeren. Wilt gij eens eene deugdelijke, verkwi-kende overweging doen, leest dan ernstig dit artikel. De wereldoorlog woedt immer wreed en onverzoenbaar voort : hoeveel duizende slachtoffers zou men al tellen ? — Hoe-veel jongelingen zijn gevallen, hoeveel menschen in de droefheidTft. rouw en de ellende gedompeld ? 't Is een orkaan van tranen, angst, vernieling en puinen. En te midden dezer ramp, ontstaan in den grond der zielen kommervolle vra-gen !... Waarom ?... De beproeving weegt zwaar, verplet ; het lijden scheurt dagelijks neiuwe won-den in de harten !... Waarom ?... de Goddeloozcn antwoorden met een laster ; hebt medelijden met hen. veel Geloovigen zijn ontroerd, aarzelen, klagen, morren tegen de Voorzienigheid ; de Ware kinderen Gods buigen het hoofd, knielen, bidden, en kloppen zich ootmoedig op den borst. rf 't Is nu wel de gepaste; tijd o/Wf ernstige en onveranderlijke ~ u herinneren met de ^Ike de Voorzienigheid de wereld bestuurt. 1. — God is niet de stichter van het kwaad, van ons lijden, want Hij schiep ons oni ons gelukkig te maken. Leèrden wij niet dat Hij ons uit het niet heeft ge-trokken om ons zijne genade mede te dee-len, 0111 ons deelachtig te maken van zijn eigen gelukzaligheid ? Zijn wij niet : kinderen van God, erfgenamen van Christus, geheiligd door deri H. Geest ? Is ons einde niet : met God eeuwig gelukkig leven ? En in den oorsprong was dat geluk al tastbaar op deze wereld, mits God den mensch geplaatst had in "Een oord van wellust. en vreugde, waarin al zijn andere schepselen tôt zijnen dienst gesteld wa-ren, het lijden en het veMjlriet onbekend waren. 2. — Al het lijden vindt zijn oorsprong in de zonde, want de zonde baarde het on-geluk. de Heer zegt het zelf (wij vinden het in zijn geschreven woord : de H. Schrif-tuur) : « deze die de zonde bedrijven, zaaien het lijden en zullen het oogsten ». — Ik weet wel dat de Ongeloovige, de Hooveerdige, zulke taal niet aanneemt, deze soms wel verbiedt te spreken ; som-mige schuclitere, bloode Christenen dur-ven het niet zeggen ; nochtans, waarheid blijf twaarheid ; 't moet gezegd worden : God moet de zonde straffen ; Hij verklaart ons daarom den Oorlog niet, hij slaat ons niet met den bliksem, noch kastijdt ons om elk overdtreden zijner wetten, maar Hij laat ons zelf de straf over, Hij laat ons begaan en wij storten ons zelf in het on-geluk.3. — Waarom laat God deze Oorlog toe ? Hij schiep ons, wij zegden het reeds, naar zijn beeld en gelijkenis : groot, schoon, verstandig ; Hij gaf ons rede, en wil, en vrijheid wij mochten handelen naar ons goeddunken. Zijne wet stond in de harten geplant, klaar en duidelijk voorgeschreven, deze mocht men niet te buiten gaan, wij waren immers zijne dienaars. Hij heeft niet gewild dat wij werktuigen of slaven zouden zijn, neen, wij waren vrije, redelijke schepselen. Maar wat gebeurde, wat gebeurt er nog dagelijks ? De mensch gaat er hooveer-dig op dat hij verstand heeft, dat hij een vrijen wil bezit, hij beroemt zich over zijne wetenschap, over zijne rede. De godsdienst houdt niet op hem te verma-nen dat zijne wetenschap menschelijk is, dus een beperkte wetenschap ; dat zijnen wil moet ondergeschikt blijven aan den wil van God, zijn Heer en Meester ; dat zijne M'ijheid in de grenzen moet blijven van Gods bepaling. Maar de mensch luis-tert, niet zijne geestvermogens gaan op hol, Godsdienst, Geloof ; Zedenwetten, daar wordt niet meer naar gekeken... en zoo bereidde de mensch den Oorlog, 't is te zeggen : Hooveerdigheid, Nijd, Wraak-zucht, Eigenliefde, Genot, benevelen het verstand en werpen de menschen de eene tegen de andere, dompelen ze in eenen afgrond van ongeluk, van lijden en smar-ten... de zonde, de overtreding van Gods wetten, de mensch zelf veroorzaken het lijden, den Oorlog. U. — Maar niet allen zijn sehuldig ! niet allen hebben God verlaten ! Hoort verder hoe deze redeneert die be-irouwen heeft in de troostvolle kracht van zim*-^ôetej<: God heeft zijn uur ■' S nu, om de goede, deugd- //fjame, t^W^B^ven, hen beter te maken door het aanvaarde ongeluk. De goede, deugdzame, weet immers dat dit ongeluk maar een tijd duurt, en dus niet het voor-naamste is ; er is een eeuwig ongeluk dat moet vermeden worden, een eeuwig geluk dat moet verworven, verdiend worden door geweld, door tijdelijke beproeving, door tijdelijk lijden op deze wereld. Hoort hoe Kardinaal Mercier dat lie-rinnert in zijn laatsten vastenbrief welke, ginder, in onze parochiekerk voorgelezen werd : « Het aanvaarde ongeluk brengt nader bij God : « Moed, vreest niet, hier is uw God, zegde de propheet Isaias. « God ondersteunt u in het lijden, om-dat Hij dit wil voor uw goed, voor de op-voeding uwer deugd, voor de stilling uwer driften, voor die innerlijke bevrediging van géheel uw wezen die men, met een woord, vrede het, vrucht eener inniger en hechter vereeniging van de ziel met haren God. » God zal zijn uur hebben waarop Hij het Recht zal doen zegepralen. De booze kan een tijd het voordeel hebben, macht kan een tijd recht overmeesteren, toch komt het uur eens waarop God zijn vonnis uit-spreekt. 't Kan gebeuren nog dat harte-looze woestaards die geroofd en gebrand hebben, die schandelijk onschuldigen, ouderlingen, of weerlooze kinderen en vrouwen mishandeld hebben, hier, te wete van al de menschen niet gestraft worden ; dat zij gespaard blijven ter-wijl goede en deugdzane jongens sneuve-len ; zou de dood eene genoegzame straf zijn voor de woestaards ? Laat God doen ! Hij zal eenieder ont-mo'eten aan zijn rechterstoel ; er bestaat een eeuwigheid van geluk voor deze die ge-leden hebben om de Rechtvaardigheid, en eene eeuwigheid van ongeluk en straf voor deze die tegen de Rechtvaardigheid misdreven hebben ! X. M. >-• • Voor onze Krijgsgevangenen J c- » c— In ons vorig nummer maakten wij een oproep ten einde geld te verzamelen om aan onze makkers die in Duitschland ge-vangen blijven een a Paaschei » te kun-nen zenden. -Velen hebben ons geantwoord en hunnen penning gezonden ; aandoen-lijk zelf is het sommige brieven te lezen

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.