Unitas: orgaan van den kring (Unitas) = Unitas: organe du cercle (Unitas)

606 0
20 août 1914
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 20 Août. Unitas: orgaan van den kring (Unitas) = Unitas: organe du cercle (Unitas). Accès à 19 avril 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/s756d5qb3g/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

20 Août 1914 Le n° 10 centimes 21me annéi - N° 12 Administration & Rédaction RUE NATIONALE, 32 ANVERS TÉLÉPHONE N° 3935 UNITAS Beheer en Opstelraad NATIONALESTRAAT, 32 ANTWERPEN TELEFOON N° 3933 Tout C0 qui a rapport au bien-etre moral et matériel de l'employé, en dehors de toute politique Organe Officiel de l'Association d'Employés de Bureau Belge UNITAS f (UNION MUTUELLE El PROFESSIONNELLE) Il sera rendu compte de tout ouvrage dont 2 exemplaires seront envoyés à la rédaction. Les articles signés, ou signés d'initiales sont à charge de leurs auteurs et, quand il y lieu, de leurs traducteurs. L'association Unitas n'en assume aucune responsabilité. LES MANUSCRITS NE SONT PAS RENDUS Ailes wat het zedelijk en stoffelijk welzijn van den kantoorbedienda aanbelangt, buiten aile politiek Imbtelijk Orgaan der Belgische Kantoorbediendenvereeniging UNITAS (ONDERLINGE BIJSTAND EN BEROEPSBELANGEN) Aile werken waarvan ons 2 exemplaren toekomen zullen in ons orgaan besproken worden. De schrijvers, en in 't voorkomend geval, de vertalers blijven alleen verantwoordelijk voor de door hen onderteekende of met naamletters voorziene artikels. De Vereeniging Unitas erkent hieraangaande niet de minste verantwoording. HANDSCHRIFTEN WORDEN NIET TERUGGEGEVEN SOMMAIRE : Avis très important. — Zeer belangrijk be-richt. — La situation. — Kaïn's en Judas' Geest. — A. de St-Giilis. — Solidariteit. —V. P. — Eere, wien eere toekomt. — Nebar. — Assemblée générale obligatoire du 29 juillet 1914. — Rapport et exposé financier de l'exercice du 1er semestre 1914. — Rapport du comité de vérification. — Zittingen van den Beheerraad. — Oproep. — Appel. — Uil-deeling van den Post des Zondagsv — In, mGmoriam. — AVIS TRÈS IMPORTANT Les membres définitivement ou temporairement sans placeront instamment priés de prévenir immédiatement la Direction et de venir signer journellement la liste de contrôle au secrétariat de notre Association.Les collègues sans emploi, tgui font le service de garde-civique, sent tenus à nous en informer sans retard. Les parents ou épouses des membres qui remplissent leur devoir militaire sont éga" lement invités à passer, au plus tôt, par notre secrétariat. Les membres qui ont demandé des renseignements par écrit ou ceux qui désirent en obtenir, sont priés de se rendre à notre secrétariat, teus les jours vers 11 heures du matin. LA DIRECTION ZEER BELANGRIJK BERICHT De leden welke bepaaid of voorioopig plaatseloos zijn, worden dringend verzccht onmiddellijk het Bestuur er van te verwit-tigen en dagelijks de kontroi-lijst op 't sekretarisiit onzer Vereeniging te komen teekenen. De plaatselooze leden welke dienst doen bij de burgerwacht, moeten er ens ook zon-der uitstel kennis van geven. De ouders, vrouwen of bloedverwanten der leden die onder de wapens zijn, wordin hiermede beleefd verzccht zochaas'i rnoçe-iijk Of) t seîé^-'tori?*>*••>; - De leden die schriftelijk inlichtingen ge-vraagd hebben of er wenschen te bekomen. zijn verzoeht langs 't sekretariaat te komen, dagelijks rond 11 uur 's morgens. HET BESTUUR LA SITUATION Vous connaissez tous la fable du bon La Fontaine: le cultivateur qui ayant réchauffé une vipère dans son sein se vit mordu par elle pour prix de sa sollicitude. Nous autres Belges, nous pouvons être comparés à ce cultivateur imprudent, car nous étions un petit pays avide de liberté et de justice, animé des intentions les plus pacifiques, n'ayant en vue que le bien-être de l'humanité. Chez nous, sans défiance, nous avons admis l'étranger, nous lui avons donné largement l'hospitalité, nous l'avons admis à notre table, au sein de la famille, nous l'avons intéressé à nos affaires, nous avons admiré son inlassable activité, sa soif dévorante de savoir et de s'instruire. Sans défiance aucune, au détriment de nos nationaux, nous l'avons vu s'àsseoir aux meilleures places,occuper des situations enviables, où nous autres belges n'aurions pas fait mauvaise figure. Nous citions trop souvent, hélas!, comme exemple à nos nationaux cette force de travail, ce zèle jamais ralenti. Nous montrions respectueusement ces étrangers, venus en va-nu-pieds, et parvenant,en peu d'années, par ce travail intense, nous le crûmes sincèrement, au faite de l'échelle sociale. Que de louanges adressées à tous ces pseudo-bienfaiteurs s'accaparant en peu de temps de toutes les branches du commerce, de l'industrie et de la finance. Comme nous paraissions petits et mesquins devant ces hardis travailleurs toujours sur la brèche, toujours à la tâche. Nous ne savions pas que cetle trompeuse activité ne servait de couverture' qu'à l(i machination la plus honteuse qui n'eut existé à la face du soleil, qu'elle n'avait d'autre but que de s'emparer de notre paisible pays et de ses trop accueillants habitants. La leçon est dure, mais le mal n'est pas irrémédiable. Nous sommes une nation forte et courageuse à qui les circonstances terribles ne font pas peur, nous puisons dans notre bon droit cet inébranlable confiance et cette ardeur de lutte qui en ce moment font l'admiration du monde entier. Mais, assez de vaines paroles, de tristes jérémiades ou de récriminations tardives. La situation pénible dans laquelle est plon-g'e le monde des travailleurs intellectuels par suite de l'agression inqualifiable, de l'attentat le plus ingnominieux qui souib lera le* pages de l'histoire des peuples, et dont la Belgique est l'objet de la part d'une nation qui a toujours trouvé sur notre sol, un accueil si hospitalier, nous oblige de passer aux actes. Plusieurs des nôtres se trouvent en ce moment aux frontières où, face à l'ennemi, ils remplissent avec un courage hé• roïque leur devoir de patriote et de Belge. D'autres ont pris rang dans la milice citoyenne et s'efforcent d'être utiles à la pause commune. Saluons, bien bas, ces braves qui sont au champ d'honneur, la patrie est fière de ces enfants valeureux! Mais dans les circonstances actuelles, il importe que tous les citoyens concourent dans la mesure de leurs moyens non seulement à la défense de la patrie, mais encore au soulagement de l'infortune. Le Conseil cl'administration d'Unitas conscient de ses devoirs, estime que dans ces moments de suprême angoisse, il doit se trouver à côté de ses membres et veiller dans la mesure de ses moyens à adoucir pour eux, autant que possible les conséquences inévitables des maux de la guerre. Si nous, nous ne pouvons plus voler à frontière pour disputer, pas à pas, notre sol sacré à l'envahisseur, si nous ne pouvons plus veiller, les armes à la main, à la sécurité et au bon ordre public, nous pouvons opposer par notre concours intelligenf un appui sérieux et considérable à la chose publique, un soulagement immense à la misère générale. Le Conseil d'administration d'Unitas réuni en assemblée plénière extraordinaire, et après mûr examen de la situation actuelle décide qu'il mettra tout en œuvre pour adoucir la situation morale et matérielle du travailleur intellectuel. Cette situation oblige le Conseil d'admi-nisration de passer outre à toutes les clauses de ses statuts et de ses règlements, de ne laisser dicter sa conduite que par la voix de sa conscience et du devoir. Le nombre des demandes de secours pour perte d'emploi est considérable et nous forcera à prendre des dispositions spéciales pour venir en aide à tous ces collègues. Les Unitassers peuvent avoir confiance dans leur Conseil d'administration, celui-ci travaille d'arrache-pied pour sauvegarder les droits et les intérêts de ceux qui viennent de perdre leur place. Nous nous trouvons devant un cas de force majeure, la situation des patrons est tout aussi précaire que celle des employés. Nous devons donc, la main dans la main, avec confiance et loyauté, examiner les dispositions à prendre pour éviter une calas- . j trophe. ,,,ths ses séances~coris ë eutvôes~, T<: i uns eu d'administration a examiné la possibilité de faire partager par les femmes et les enfants des membres appelés sous les drapeaux et dont les patrons ne payent plus les appointements, une part des indemnités recueillies par souscription nationale. Un grand nombre de firmes de notre place, imbues des principes de haute humanité, continueront à payer les appointements de leur personnel,sous les armes, ou momentanément sans travail. Nous remercions chaleureusement ces patrons philanthropes au nom de tous les travailleurs intellectuels, au nom de leurs femmes et de leurs enfants pour qui le pain sera assuré. Nous pouvons leur assurer que les employés à leur tour sauront reconnaître ce magnifique geste d'humanité. Unitas adresse un pressant appel aux patrons pour les engager a soutenir leurs employés dans la mesure du possible. Le Conseil d'administration étudie la répartition des indemnités pour perte d'emploi, l'intervention des Pouvoirs Publics, Bourse du travail, etc., qui pourraient apporter un soulagement quelconque à la détresse présente. Pour pouvoir livrer un travail productif, le conseil prie les intéressés de lui fournir les renseignements nécessaires, de lui indiquer les firmes qui ont renoncé à leur service et de remplir le questionnaire qui est à là disposition des membres sans travail au bureau du cercle. Unitas fait un vibrant appel à ses membres pour se grouper dans un élan de sublime solidarité indéfectible autour de son drapeau et de consacrer, par une entente indissoluble et de sincère cordialité, tous leurs efforts pour sauvegarder la classe si éprouvée des travailleurs intellectuels. Que tous par des sentiments d humanité eCde mutualité nous restions étroitement unis dans l'adversité en lançant les cris de Vive Unitas ! Vive le Boi ! Vive la Belgique ! * * * En exécution des décisions prises par le Conseil d'administration, Unitas adresse aux patrons la lettre suivante;. M. . Nous venons d'apprendre que par suite de la guerre vous avez renoncé temporairement aux services d'un grand nombre de vos; employés et prenons la respectueuse liberte de solliciter de votre bienveillance de bien vouloir rapporter cette mesure dictée, nous le savons, uniquement par les circonsances malheureuses que nous traversons actuellement. Vous n'ignorez pas que la décision que vous venez de prendre frappe, durement de nombreux ménages. D'autre part, nous pouvons vous assurer que la plupart des maisons de commerce de notre place ont décidé de ne congédier ni définitivement, ni temporairement, aucun employé et de payer à tous, même à ceux qui ont été appelés sous les drapeaux, la totalité de leurs appointements.Nous espérons, M qu'après plus ample considération et dans un but humanitaire vous voudrez bien agir comme la plupart de vos collègues. Votre personnel vous en gardera la plus profonde reconnaissance. Recevez, M avec nos remercîments anticipés, nos salutations distinguées. La Direction. Kaïn's en Judas' Geest Naar aanleiding van den moord, te Sara-jewo, op den troc tinovolger van Oostenrijk-Hongarië, heeft gen >emd keizerrijk 'n voor-wendsel gevondT ifiî aan Serbië overdre-ven eischen te si lien j eischen die Serbië noch wou noch kon imvilligen. Dat is de oorsprong van den huidigen oorlog, doch de u:;enlijke oorzaak ligt in het feit dat Oosten- ijk-Hongarië weerwraak zoekt over zijne n de laatste vier jaren ge-leden diplomatisrl.e mislukkingen in de Balkanstaten. Rusland, beschei-mc- van aile Slavische volkeren, heeft |n fij gekozen voor Servie en zich mee-ve;z<". tegen de eischen van Oostenrjjk-ÏTonsr.a >•' Duitschlanu, dat elke diplomati- sche nedeilaag de a igomeene positie van het Drievoudig-Yerhoiid zou verzwakken schaarde zich op ci ■ z-jde van Oostenrijk-Hongarië.Frankrijk, op zijne beurt verbonden door traktaat met Rusland, biedt zijn bondge-noot hulp en bij- and, terwijl Engeland. dat eene overeenkumst heeft met Frankrijk en Rusland, deze twee landen ondersteunt. Wat ons land beireft, — ofschoon in de zaak heelemaal on-cimldig, — het wordt meê in de verw .ukeling gesleurd, door Duitschland, omda- wij de neutraliteit van ons België recbt w len houden. * Indien menschen >c wereld onze onzij-digheid, onze plekke g ronds hadden moeten eerbiedigen, dan 1 n het wel de Duit-schers, die steeds >nze grenzen, onze poorten wagewijd u lenvonden vocr hen, \ oor hunnefj hande/ voor hùni;ê hijyer- thans plunderingj verwuJîting, haat en wraak en moord komen zaaien. Scharide over hen! Heel de beschaafde wereld beschouwt thans dat volk met ontzetting, maar ook met afkeer, met walg. We kunnen het nog moeilijk gelooven, dat we hier, in onze stad, rijke Duitschers telden, die zich gedurende jaren deden op-merken cloor zoogenaamde weldadigheids-werken; die bij het meerendeel van onze feestelijkheden eene eereplaats be-kwamen; die wij vertrouwden als vrien-den; die, telkens het pas gaf, zich zelf als Antwerpenaars uitgaven en hier, bij elke gelegenheid, rondbazuinden dat zij onze gastvrijheid, onze instellingen, onze zeden hoogschatten, België als hun tweede vaderland liefhadden, en die, o schande! wanneer de oorlog ons was verklaard, nog in betrekking stonden met de handlangers van hem wiens naam met vlammende let-ters in de Geschiedenis zal geschreven worden, — bezig QnsUo *verraden ! Nu'zullen zij ons eerst leeren kennen. * * * De Geschiedenis is daar om het te getui-gen: men heeft ons kunnen tergen, verdruk-ken, bezitten, maar onderwerpen — nooit! Een volk, als het onze, dat de vrijheid aanbidt en de démocratie liefheeft, kan niet ten onder gaan. Onze soldaten hebben tôt nu toe goed stand gehouden; sinds verscheiden dagen bieden zij het hoofd aan de benden barba-ren, die zelfs gedwongen werden een wa-penstilstand aan te vragen. De Belgen dwingen de bewondering af van aile ecleldenkende volkeren; de Fran-schen en Engelschen komen mêehelpen, dus — hoog de harten! Vloek! Vloek! Yloek over 't hoofd van den barbaar die den heiligen arbeid, hoofden en armen ontroofde om ze ten moord, ter slachtbank te sturen! A. de St-Gilles. SoMdf riteit «Heil België! Leve België! » Dat zijn de kreien die ons uit aile werelddeelen worden toege-juicht, voor de dapperheïd en schranderheid onzer officieren en soldaten, in den krijg tegen het brutale Duitschland. Leest allen wat de heer Clemenceau schrijft in «L'HOMME LIBRE» en verschènen in «LE MATIN» van 10e dezer, en waarvan de twee voorlaatste paragrafen luiden: « Et puis, il y a nous, qui ne sommes pas morts et qui avens décidé de laisser à l'histoire un legs de combativité tel qu'on n'en aura pas vu. Il y a la petite Belgique qui vient de prendre, en trois jours, une des premières places d'honneur dans les armées européennes. Si nous avions eu besoin d'une leçon, nous aurions été fiers de la recevoir, si belle, de nos voisins et amis. Mais il n'est point de haut exemple qui se perde, et no: soldais meiiront leur orgueil à égaler l'hé rcïsme de Liège — combattants de fortune e stcïques défenseurs. La ville proprement dits succombant sous l'effort du nombre, tandi: que douze forts inentamés arrêtent l'ennem de leur canon; la cité prise, continuant l< combat dans les rues, ' infligeant à l'adver saire des pertes si cruelles qu'on craint d< forcer le chiffre en citant les dépèches: 7 ca tiens pris aux Allemands, et des traits d( vaillance inouïe, et de grands survivants è côté de grands morts: voilà ce qu'une poignée de héros peut faire devant un ennemi sans nombre, quand la plus belle cause leur com< mande de jeter à la fortune tout ie corps toute l'âme pour l'enjeu. » Oh! la ncb!e chose que cette solidarité des champs de bataille où la même idée, qu'on sent pure et sublime, emporte d'immenses cohortes humaines à cette hauteur, ou la plus belie volupté de la vie s'égale à la plus belle volupté de la mort. C'est là que tout se rejoint de ce qui est en nous de meilleur, par une condensation de noblesse devant laquelle s'effendrent les forces secondaires qui ne soni que brïiiaLîé. Honneur aux Belges qui oui rappelé au monde que les grandeurs des temps antiques pouvaient revivre devant la résurrection des primitives barbaries. Si leur pays devait s'anéantir aujourd'hui, il resterai! grand dans les fastes du monde. Mais il vivra, il durera pour l'achèvement de sa gloire et l'Europe n'oubliera pas qu'il lui a magnifiquement montré la voie du salut.» Leesti « Oh! la noble chose que cette solidarité des » champs de bataille où la même idée, qu'on » sent pure et sublime .» Welke neg rneer edele zaak nochtans, de solidariteit buiten het oorlogsterreinîdaar waar zij nog zijn die de edele strijders met al hunne krachten, met al hun bezit, moeten bijstaan. Overwe6gi wel dat die broeders, buiten licha-melijke smart vooral, aan zedelijke smart lij-den!Als leeuwen vechten zij tegen den laffen indringer, en wanneer zij na ettelijke uren in kruid en damp hun leven hebben opgeof-ferd voor 't vaderland en dan eenige rust hun werdt toegestaan, dan eerst begint het zielelijden, dan eerst is het dat de zedelijke smart zich met aile kracht doet ge-voelèn, die boveiimenschelijke smart die het lichaam, zooeven nog vurig in den strijd, hulpeloos neersmakt op het strooleger, waar de va^er heete tranen vloeien laat bij het aan-denken aan die lieve kleinen, aan de beminde vr-- v-.v *"•' Tc-rîdfcr ctza:~. ^t-':idîsr nulp in aii^i'ge verbiding op het' bshoud hopen van den aanbeden vader en echtge-noot!Welrtu, neen Unitassers, duizendmaal neen! Zij moeders en kinderen zij zullen niet zon-der steun zijn wanneer gij wilt, wanneer gij allen, zonder uitzondering, U zelven en uwe beurs zult ter beschikking stellen! Het is ONZE plicht, ONZE groote plicht te zorgen dat die vrouwen aan hunne echtgenooten, ten slag-veide, melden kunnen dat zij zich niet mar-telen moeten aan de gedachte dat vrouw en kinderen honger lijden, zij moeten hem zeg-gen dat niets hen onibreekt en dat men lief-derijk voor allen zorgt, zij moeten hun ver-tellen dat vooral, in dit oogenblik, aile Belgen sclidair zijn, en waar de een' zijn leven opoffert, de andere zichzelf en zijne beurs geeft voor 't welzijn van vrouw en kroost. En vooral gij, Unitassers, gij hebt in dit oogenblik voor groote plicht het bewijs te leveren van Solidariteit! Vele der onzen zijn op 't oorlcgstooneel, hebben gade en kinderen moeten achterla-ten. Velen der onzen zijn uit oorzaak van den oorlog, voorloopig zonder plaats, doch velen dezer ontbreken niets, hebben op einde Juli hun loon ontvangen en kunnen het dus, ten minste, eene maand volhouden, en velen onder deze zullen dan nog wel middelen hebben om niet van honger te sterven. Aan deze is het een heilige plicht de kas van UNITAS niel aan te spreken tôt ondersteuning, TEN EINDE ZOOVEEL MOGELIJK ELLENDE TE LEN! GEN WAAR ELLENDE IS. Wat die betreft die het geluk nog hebben aan het werk te blijven en hunne wedde te ontvangen, hen is het plichl hunnen penning te storten aan die komitei< ten die zich speciaal bezighouden met de vrouwen en kinderen der Belgen die ondei de wapens zijn. Het bestuur van UNITAS, langs zijnen kant zal niets onverpoosd laten tôt leniging var de eliende en zich vooral richten tôt de ba zen, op voorhand verzekerd van goeden uit slag, gezien de gcede reputatie van den Kring Nooit, UNITASSERS, zal U eene betere geie genheid aangebeden worden van Solidariteit nooit zal het princiep der Mutualiteit eene betere toepassing vinden dan in deze hache lijke oogenblikken. Hoog de harten, UNITASSERS! België is eer roemrijk land geworden door zijne Zonen! Open de beurzen, UNITASSERS! België': roem moet niet alléén op 't slagveld zijrj maar ook nog bestaan in de solidariteit vai al zijne telgen! Gij, UNITASSERS, zult daar in het voorbeeld geven! Geen gebruik maken van de fortuin vai UNITAS, dan wanneer de nood U dwingt! Da geld moet zijn voor hen te steunen die ver minkt van 't slagveld komen en in de onmo gelijkheid verkeeren nog voor vrouw en kroos te kunnen zorgen. Hoog de harten! Open de Beurzen! V. P. Eere, wien eere toekomt Al wat op aarde ïteft, al wat er is geschaper Dat lient zijn eigen kracht en weet zijn eige, \wapen.] Ja, weet, wat hem gemak of eenig voordet [doet,] En hoc het naar den cisch zijn vijand krenke [moet.] Cats. Het eerste gevoel dat ons aangrijpt bij eer beschouwing der afgrijselijke menschenslacl ting die rondom ons plaats vindt. is twijf aan de waarde van ons veelzi.idig sitreve naar eene betere menschheid. Waren alg meene ontwikkeling, mensclilievendheiri, oi derlinge bij stand, rechtvaârdigheid op aile g bied dan ijdele droombeelden? Onze twijf s aan de deugdelijke uitwerking van talrijke instellingen, die aile het «beter mensch zijn» t nastreven, zou voorzeker overslaan tôt wan-s boop zoo onze aandacht, bij het ontrollen der ; afschuw wekkende gebeurtemssen van den i oorlog,niet getroffen werd door het als bij too-: verslag aan dendagleggenvanburgerdeugd» en, aan wier bestaan wij voorheen niet dach-! ten. De uiting dezer burgerdeugden is in staat in zekere mate het evenwicht te herstel-i len bij eene al te scherpe beoordeeling der i bloot dierlijke natuurdriften, welke een groot i gedeelte onzer gelijken schijnen overmees-i terd te hebben. Hier vertrappeling der heiligste rechten, daar getrouwheid aan het gegeven woord; hier broedermoord, daar broedermin; hier het slaan van bloedige wonden daar verzach-ting der pijn en heling der wond; hier laf-heid en verraad, daar mo-ed en vaderlands-liefde. De meest schokkende contrasten lig-gen maar voor 't grijpen en wanneer wij ons bepalen bij den engeren kring onzer omgeving, bij hetgeen in ide handels' wereld gebeurt,wat zien wij dan? Over het algerneen bestaat er een niet te ontkennen geestdrift om in aile richtingeu, met aile middelen het bedreigde vaderland te reddden. Het is onnoodig er op te wijzen dat die middelen om behulpzaam te zijn en bij te sprin-gen- in de redding van het gemeenschappelijk goed veelzijdig zijn. De meeste patroons en ook bediienden Inebhen begrepen! Eere ook aan die dapperen! Doch nu trachten sommige troebelwater-visschers het te doen doorgaan alsof plots bij het eerste kanonschot aile handel onmoge-lijk is geworden en als logiek gevolg aile be-taling gestaakt en van aile werkkrachten tij-delijk moet afgezien worden. Het zijn juist deze drieste personen welke, gebruik makend van den neteligen oorlogs toestand om nog meer op den handel te drukken, moeten aan-schouwd worden als de grootste vttjanden van het vaderland. Ook wanneer wij nagaan welke handels-huizen, buiten de duitsche natuurlijk, on-middelijk aile werking geschorst hebben dan komen w© weeral tôt het besluit dat het vooral die zijn welke reeds voor den oorlog wanke-lend waren en in geldnood verkeerden. Doch wenden wij de oogen af van deze ka-rakterloozen, wien het aan moed ontbreekt om het hoofd boven water te houden, en stellen wij met trots vast dat er zoovele ande-ren bestaan die met onversaagden blik het oorlogspook in de oogen zien Hier do. 1er wij op de /,ware^ïgmschlievendei' die on j cuiitstrfccî\.v îiwjlitjbirijueïï vuuj. "it: i'' „iuui lieid en onafhankelijkheid, op de talrijke patroons die, ondanks de drukkende handels toestanden, voortgaan hun per.soneel m dienst te houden en te betalen. Hadden wjj.onge-lijk met vader Cats te zeggen dat deze patroons begrijpen hoe zij «naar den eisch (len vijand krenken moeten»?. Hulde aan hen! Hunne menschlievende daad is omvangrij-ker en van grooter beteekems dan men zich gemeenlijk voorstelt. De meest gepaste steun is die men aanbrengt in zijne naaste omgeving.Wij kennen kantoren waar, door de mild-heid der patroons, tôt veertig en vijftig kler-ken familiën gesteund en onderhouden worden en waar de bedienden die vrijwillig onder de wapens gingen ook hun voile loon ontvangen.De namen der firmas die buitendien bijdra-gen door geldelijken steun in het Rood Kruis en andere Instellingen, worden dagelijks in de verschillige bladen tentoongespreid. Ook deze hulde is welverdiend. Nochtans rekende «Unitas» het zich tôt plicht, uit naam van talrijke innig dankbare bedienden, warme hulde te brengen aan de patroons die op een andere gepaste, menschlievende wijze het hunne bij-dragen om door geregelde betaling van hun personeel, de smarten van den oorlog . te lenigen. Met fierheid zij hier vermeld dat hun aan-tal te groot is opdat wij ze zouden kunnen opsommen; wellicht ook zouden wij hunne bescheidenheid krenken. Onze stille doch hartelijke hulde zij hun voldoende! Unitas' onwrikbare dankbaarheid blijve 1 hun gewijdl Eere, wien eere toekomt! Nebàr. Assemblée Générale Obligatoire tenue au Théâtre " El Bardo, » le 29 Juillet 1914. Une réunion importante — Consultation des i membres sur la question du principe de la constitution d'une Société Coopérative au sein i de l'«Unitas» — Vote unanime d'approbation et de confiance au Conseil d'Administration. i 11 y avait une foule énorme à notre dernière t assemblée générale, la foule des grands jours. Les Unitassers conscients de leur devoir avaient répondu en masse à l'appel du Conseil t d'Administration qui les consultait sur la question du principe de la constitution d'une société coopérative au sein de l'«Unitas». Aussi, c'est devant une salle archi-comble, que Monsieur Van der Aa, président, à 9 hueres précises, ouvre la séance. Les points 1, 2, 3, et 4, de l'ordre du jour passent dans l'ordre habituel sans remarques.1) Le rapport sur l'assemblée générale précédente qui a déjà paru dans notre journal, » est admis à l'unanimité sans observations. 1 2.) Lecture du rapport du Comité chargé de la vérification des écritures (2me semestre ' 1913). — Il est approuvé et nous le publions dans le présent numéro de notre organe. 'l 3.) Monsieur Ch. Vouwé, trésorier ht son rapport sur la gestion financière de notre association pendant le 1er semestre 1914. Il ressort de ce rapport que durant les six pre-e miers mois de l'année, «Unitas» a réalisé un j. excédent de recettes de fr. 11,000, ce qui porte notre capital social au 1er juillet dernier à n 162,928 fr. 26 pour un effectif d'environ 4,500 ». membres. L'éloquence de ces chiffres se passe i- de tous commentaires. M. Vouwé est vivement applaudi. el 4.) MM. John Callé, Dubois et Schiffers sont

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Unitas: orgaan van den kring (Unitas) = Unitas: organe du cercle (Unitas) appartenant à la catégorie Mutualiteitspers, parue à Antwerpen du 1893 au 1930.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes