N°. 3. Losse nummers S Cent, WOENSDAG 19 MEI 191E Vlaamsch Weekblad Abonnements-prijs : 25 cents per maand ter behartiging van de belangen der Belgische Vluchtelingerç. Redactie en Administratif : Markt 13, ROOSENDAAL Dit blad verschijnt eïken WOENSDA.G. Lees in dit nummer: "De Vlucht van een krijgsge-vangenen oit Soltau.,, Ons standpunt opgehelderd. Uit gesprekken, zoowel als uit ons toegezonden brieyen en kaarten, is gebleken dat onze strekking in 't algemeen niet, of lie ver, verkeerd wordt begrepen. En nocbtans, in ons eerste nummer hebben wij klaar en duidelijk, in formeele, aile dubbelzinnigheid uitsluitende bewoordingen, gezegd op welk standpunt wij ons plaatsen. Omdat dit standpunt zich niet gansch vereenzelvigt met dat van r)« meeste bladen — groote en kleine — der oorlogvoerende landen, en de ge-dachten die wij vooruitzetten niet strooken met den opgewonden en blinden, allesafbrekenden haat van de groote volksmassa, is men ons gaan beschuldigen van Duitsch-ge-zindheid.... Dit was te verwachten !.... En nochtans, wij hebben deze ver-klaring afgelegd : dat wij den Duit-schen overweldigers-geest, het pangermanisme haten, dat wij in geen geval willen hooren van eene inlijving bij Duitschland, maar onze groote droom steeds zal blijven: het her-overen van een vrij en onafhankelijk Belgisch Vaderland. Omdat wij er onze landgenooten toe aan zetten hunne onberedeneerde, zinnelooze misachting en miskenning van al wat Duitsch is af te leggen, om terug te komen tôt eene onbeïn-vloede beschouwing derzaken, tôt een onderscheid-maken tusschen het goede en beminnens-waardige van het Duit-sche volk langs den eenen, het ver-achtelijke en onzen-haat-afdwingende langs den anderen kant, zijn er landgenooten die ons uitschelden voor slechte vaderlanders en verraders Waren wij enkel maar door man-nen uit het volk, zonder ontwikke-ling en slechts voor massa-gevoelens vatbaar, met zulken laster overladen, dan zouden wij ons de moeite niet getroosten hierop te antwoorden. Wij zouden enkel trachten hen door andere middelen tôt de waarheid terug te voe-ren, begrij pende dat het hunne schuld niet is, zoo zij de noodige vermogens mifsen om zich door persoonlijke overwegingen over zaken en toeatan-den een objectief oordeel te vormen. Maar omdat wij zegden — iets dat geen werkelijk-ontwikkelde loochenen zal — dat ook thans nog de Duitsche geleerden de eerste plaatsen beklee-den, ontvingen wij van een man met een universitair diploma eene kaart, waarin hij ons uitmaakt voor "suk-kelaars,, en "Duitsch-zieke snobs,,... Den moed om deze eng-zielige las-tertaal te onderteekenen heeft voor-noemd heer echter niet gehad. En dit bewijst genoeg!... Het ware noclithans niet minder tegen onze bedoeling ingaan, uit deze opmerkingen te besluiten dat wij kost wat kost ônze gedachten willen op-dringen, en à priori aile kritiek af-wijzen. Integendeel, wij zijn niet zoo aanmatigend. Eene openhartige en rechtzinnige tegenspraak, zooals wij er eene in vorig nummer opnamen, is altijd wel-kom. want het is 'ut den gtoot rW gedachten dat de waarheid voortvloeit. Scheldtaal en laster echter, verbit-teren de gemoederen en — daar-gelaten dat zij volstrekt niets bewij-zen — zijn zij het kenmerk van lage geesten, welke — misschien wel omdat zij er zelf een tekort aan gevoelen — andermans rechtzinnigheid niet kunnen waardeeren. Gelukkig hebben wij niet enkel verlammende tegenwerking ontmoet. Hoogstaande, en door elken Belg en Vlaming geachte en geëerbiedigde mannen hebben ons hunne onder-steuning toegezegd en verklaard het met onze gedachten volkomen eens te zijn... Dit doet ons aile tegenstribbeling vergeten, en zal ons steeds een mach-tigen prikkel blijven om in de ge-kozen richting onverdroten voort te werken en naast de stoffelijke, ook in mate van het mogelijke, en in noodzakelijk-beperkten kring, de hooger-zedelijke belangen der vluch- telingen te behartigen: * * * Ten einde bij onze lezers aile ver- ; keerde opvattingen nopens onze be- j doelingen zooveel mogelijk weg te. ruimen. zullen wij nogmaals ons standpunt bepalen en in korte woor-den de voornaamste ons te beurt ge-vallen opwerpingen weerleggen. Vooreerst: OnzeDuitsch-gezindheid. , Zoo men ons dan toch, kost wat ^ kost, met deze benaming wil brand- ; merken, welnu, dan bestaat onze Duitsch-gezindheid hierin : dat wij in het huidige Duitschland liefheb-ben en eerbiedigen al wat onze liefde en eerbied waardig is: zijne Kunst, Letterkunde en Wetenschap, zijn on- i betwistbare eigenschappen, zijn geest van volharding, zijn merkwaardig talent van organisatie. zijn doorgron- dende navorschingen op aile gebied. Maar wij haten in het Duitschland van heden zijn dorst naar alleen- heerschappij, zijn aamaatigend zich- telkens-beroepen op het vervullen van eene z.g. goddelij' a zending, zijn barbaarsch optreden in dezen oorlog, de gruwelen waaraan het zich schul- . dig heeft gemaakt, het platschieten van onzen steenen kunst-bloei, in een woord : zijne "onmens3helijkheid„. Meermalen hebben >vij uitlatingen gehoord als deze : " Weg met Duitschland ! — Geen Duitsche kunst, geen Duitsche wetenschap meer! Wagner moet geboycoteerd woiden! - Wan-neer de Russen Kônigsberg binnen-rukken zullen ook dââr van de kunst-gebouwen geen twee ; teenen op el-kaar bliiven !.. „ Onzinniger taal is moeilijk te spre-ken. Kunst die Schoonheid en Wetenschap die Waarheid is, zijn niet uitsluitend dit of dât volk in pand gegeven; zij behooren de gansche menschheid. j Wanneer Duitsche mortieren de hallen en belforten van ons Vlaan- ( deren en de kerken van Chamnagne in elkaar doen storten, is deze ver-nieling niet enkel eene verarming voor de Vlamingen en de Franschen, maar voor de gansche beschaafde wereld, Duitschland zelf inbegrepen. En mocht het ooit gebeuren — wat niet te hopen is — dat granaten der bondgenooten den Dom van Keulen wegmaaiden, dan is het de gansche menschheid, ook de Eranschen, En-gelschen en Belgen die ze treffen. Het ware onzin te denken dat wij de eerste en eenigste zijn om dus-danige gedachten vooruit te zetten. In ons broederblad "de Vlaamsche Stem,, van 3 April j.l. schrijft de bekende Vlaming Réné de Clercq : " Ten opzichte van Belgi'è, ten opziclite "van de vrijheid der kleine volJcen in "'t algemeen, is Duitschland de vijand; "een onbetrouwbare, roofzuchtige, arg-"listige, wreede, snoode, snoevende, dat "is, om Multatuliaansch te spreken, "uiterst vijandigen vijand; wel te be-"grijpen niet de Duitscher als individu, "als mensch, niet het Duitsch als taal, "noch als uiting van een eigenaardige, "onbetwist machtige civilisatie, maar "de tegenwoordige btaat-Dioitschland, "met den onverdraagzaam en onmen-"schelijk ruw militaristischen geest die "hem beheerscht, verblindt en ten af-"grond voert. "De overdrevene die, zichzelf verar- "mend, het Duitsch over al en teenemaal "bannen wou, begeert het onmogelijhe, "en tevens een ongerechtigheid welke "het edelste wraakgevoel niet verant-"woorden kan.„ Indien het deze meening is die ons als Duitschgezinden stempelt, dan dragen wij gaarne dezen laster als een eere-titel.... * * * Andere hebben onze houding trachten te verklaren door te zeggen dat wij, wegens ons tegenwoordig bond-genootschap met Frankrijk, nâ den oorlog eenen te diepen en uitgestrek-ten invloed van dat land in Vlaan-deren vreezen, en daarom, denlcende dat ons onder Duitsch bewind groo-tere vrijheid en breedere mogelijkheid tôt zelfstandige ontwikkeling zou ge-laten worden, eene annexatie bij Duitschland in de hand willen werken. Niais .is valfjçsber ! Wij Kerhals» het nogmaals : In geen geval willen wij hooren van eene inlijving van Vlaanderen bij Duitschland. Wie weet wat al tyranische middelen tôt germanisatie sinds 1870 in Elzas-Lotharingen zijn aangewend, zal er van overtuigd zijn dat een Duitsch bestuur voor ons volk de onvermij-delijke verlamming, zoo niet den onvermijdelijken dood beteekent. Voor wat onze houding tegenover Frankrijk betreft : deze heeft onlangs Mr. A. Deswarte, in eene reeks ar-tikelen onder den titel: "Vive la France!,, in de "Vlaamsche Stem" verschenen, op zeer juiste en heldere wijze uiteengezet. Wij maken een verschil tusschen verfransching — het indringen van Fransche taal op een gebied waar zij niet t' huis hoort, en Fransche cul-tuur — de eeuwenoude beschaving van het Zuiden. Zoozeer wij, ons leven lang, verfransching zullen be-kampen, zoozeer voelen wij ons ge-negen tôt de werkelijke Fransche cultuur, en ook hieruit kunnen wij ons voordeel trekken. Zelfs is het te hopen dat deze oorlog er toe bij zal dragen — tusschen de jongere Vlamingen vooral — den redeloozen haat tegen en het stelselmatig uit-sluiten en negeeren van al wat Fransch klinkt, eenigszins te dempen, en hun doen inzien dat er voor ons, 66k in Frankrijk, veel te leeren is. * * * Een laatste opwerping blijft ons te weerleggen : n.l. dat het thans niet gelegen valt gedachten als voor-afgaande te prediken. Hierop antwoorden wij : Eerstens dat de Waarheid heilig genoeg is om te allen tijde te worden blootgelegd, en tweedens dat men het ijzersme-den moet terwijl het gloeiend is. Lang genoeg heeft men ons volk bedrogen en in het hart van de sim-pelen haat en leugen gezaaid, die misschien eenmaal een voor ons noodlottigen oogst zouden kunnen opleveren. | Midden de ontreddering van deze schrikwekkende wereld-crisis, kunnen wij slechts in dit ééne zekerheid vinden en ons aan dit ééne vast-klampen : de Waarheid en het Recht. Dâârvoor zullen wij strijden, trots allen laaghartigen tegenstand, omdat wij in ons de overtuiging dragen dat dâârin alleen het heil ligt van ons Volk. De Red. ' Mei-Ronde voor 1915, i Daar gaat een Koning langs het strand : De kogels huilen door het zand ... I — "Ei, wat gilt de Mei ; "Rond mij ! "Ei, wat gilt de Mei ! De Koning klimt op hoge duin : Daar rookt zijn land en ligt in puin... — "Ei, wat brandt de Mei "Rond mij ! "Ei, wat brandt de Mei I De Koning plukt een bloemke teer ; Een bloedtraan rolt uit 't bloemke neer... — "Ei, wat bloedt de Mei "Rond mij ! I "Ei, wat bloedt de Mei ! —» De Koning gaat langs 't groene veld : Daar liggen mensen neergeveld ... — "Ei, men doodt de Mei "Rond mij ! S "Ei, men doodt de Mei ! ! fe-: Daar gaat een Koning door ons land : Hoe treurt zijn hart en trilt zijn hand... i — "Ei, daar stierf de Mei | "Rond mij ! "Ei, daar stierf de Mei! — "Mijn Land dat wreed gekruisigd hangt, "Niet ik, niet ik heb zulks verlangd : "Ei, herleef, 0 Mei, "Rond mij "Ei, herleef, 0 Mei ! — "Mijn kind ! Heb moed, ge deedt uw plicht : "De hemel daagt vol Meielicht ! "Ei, het wordt eens Mei. "Ja, Mei I "Ei, voor u en mij I Joh. Demàegt. l

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.