Brakstesr-U iigeeïste» %m: Msaîscbappij H ET L1CHT , bcstiinrder» p, B5 ViSCH. Uedeberg-Oent . . REBACTIE ., ADMINISTRATIF HOQGPOORT, 29, CENT VOORUIT Orgtm «fef Belgisohe Wet°klimknpmti/^.J/çi$<!ihijii®ide allé dagen. ASONNEMEÉnrSPRIJS BELQSE Orle maanden. . . , „ fr. 3.2S Zes maanden , , . . . fr. 6.50 Een jaar. fr. 12.50 tëeo abonnesrt zicfi op aile postbureclep DEM VREEMDE Oric maanden (dagdijke verasoadesj). * . . • . Ss» 6-79 ONS ZONDAGBLAD Het vierde nummsi" van ons Bijblad heeft volgersdan inhcud : Het tsegin van PLUS-QUE-PARFAST, da pracfotige noveHîe, cioor Gyrte! Suysse aan onze herievende Zondaguitgave afgestaan ; DE ZWANE, een Vlaamsche perel in don eehten zïn van 't woord, van Aibracht Rctîenbach ; D9MCEN DIE CESEUREN, eene korîe rr.aar RÎettemfà dfepgevoeltîe scheîs van Gustaaf O'hcndî ; Het tweeds deeî der studie over REINAART-BE-VGS, waarin do Ictgosal-îen van Brain, den beer, worden verhaald ; en eindslîjk de voortzetting van ons feuilleton : Conssience's IN 'T WON-DERJAER, en 't ven?o!g van WEBKERSGELUK, do pakkend® tocneeSschets van Jehan Lefevre. Het nieuwe nummer zal weer de moeilijksten bevredsgen en don buîten» gswonen "îijvaS van ons Zondagsbiad op nog hechtsro foazis grondvecton. Oaarbij moeten wij zeggen dat do uitwondige vorm za! varbeteren Sn dezsn zin, dat het biad MAAR TWEE PL0Q5EM MEER HESBSfê ZAL, zoodat het ïn nette? voomaarden kan bewaacd bîijv en, Lezers, koopt 't Bîj&ïad» Al de verkoopers van Yoo?uU kunnen hot u be-zorgen. ^Mandsciie jfrbeidBrspartij Sersîe zltilagf 4 Appil (Vervolg.) Partijgénoofc TROELSTRA nam van af het begin zijner redevoering den os bij de horens. De oorlog, zegde bij, waarin ook de S. D. A. P. verkeert, verhindert ons thans te doen wat wij wilden doen, ors hart te lucliteit tegen het stelsel, dat cr de oorzaak van is : IÏJUT CAPITALISME. De boiugeoisie is de oorzaak van de el-ïêncfe welke we rondom ons zien gebeuren, het is 't stelsel waaraan zij ziel en Lichaam hebben verkocht. Honderdduizenden wor-den in den corlog weggemaaid, ook in de rijen van de Sociaal-Demokraten missen v. ij trouwe strijders. De inemationale is dijdelijk gedesorganiseerd, en de bànge vraag drukt ons : Zal de Internationale in welke n vorm dan ook tôt hervatting van haar arbeid in staat zijn 1 Wij tasten rond In twijfel. Ons huidige Kongres kan zich nu dan ook niet bezig houden met het vormen van een tiieuwe taktiek. Progra.mmaherziening ook die van dringende vraagstukken, waren thans een dwaasheid. En als spreker dan ook de redevoeringen van de vorige spre-kers beschouwt, dan komt het hem voor, dat er veel is wat op een volgend kongres waardevol materiaal voor discussie zal op-leveren, maar dat het voor de taak, welke het Kongres thans te vervullen heeft, ni et ter zake is geweest. (Geroep : Zeer juist !) Spreker legt er den nadruk op dat de parti] zich voor de kwestie stellen moet : c!e trouw aan onze organisatie te versterken. Yooral is het de ekonomische toestand aie onze aandacht eischt. Over de oorlogscrisis in de partij spre-kend, zegt Troelstra dat het gevaarlijk is uitspraak te doen over de houding der Duitsche sociaal-demokrateo, wat even waar is voor onze Fransche partijgenooten. la aile landen, ook de onzijdigen, hebben de sociaal-demokraten dees maal voor de oorlogskredieten gestemd. Dit heeft de partijgenooten getroffen, en zulks vooral in ons land, ons geestelijk en politiek ver-scheurde land, waar zoo weinig geestdrift voor het militarisme is. Zoo komt spreker op de twee stroomingen die in de partij heerschen. Spreker hoort in deze dagen oude klan-ken. Zoo bijvoorbeeld het afkammen van het pariementarisme. Spreker wil niet door dik en dun meegaan met het parlementarisme; hij ziet er de enge grenzen van, maar het is onjuist daarom het geheele parlementarisme te willen afzweren. Dr. Gorter en dr. Pann&koek komen al aan met het re-cept van de massa-actie, de massa-actie, die nu weer de nieuwe heel-methode is. Ook zijn er wellicht, die met mevr. Roland-Holst de wedergeboorte van het revolutionaire proletariaat willen vieren. Spreker zegt hiar tegenover : wij zijn niet van huis ge-gaan om te komen bij syndicalisme, massa-actie, algemeene werkstaking. Wij willen onze organisatie behouden ! Wat de Godsvrede betreît die zoo wat overal gesloten is ; ze g niet dat het de par-tijleiding is die zulks heeft gewild. De om-Btandigheden eischen eene daad van onzent-wege. Sproker betreurt dan ook dafc zulks tôt verzet tegen de partijleidicg heeft ge-bracht.Troelstra hoopt dat dit verzet en deze kritiek verdwâjnen zal na de debatten. Daarbij, de oppositie is totaal negatief ge-ffeest.En is er, zoo vraagt spreker, door het P&rtijbestuur en in de Kamer eenige actia nagelaten, die door ons moest worden ge-voerd? (Geroep : Juist !) Anderzijds heeft de oorioj; weer geleaenheid ^.egevçn tftt biizon- J. dere actie anderzijds. Als er geen oorlog was gekomen, zouden wij denzelfden Godsvrede hebben gehacl ? De nationale gedachte overheerscht thans de nationale geschillen ! Ziehier eene uiting, waarover spreker veel heeft moeten hooren. Toch werd daarmee geconstateerd een feit, een waarheid. Eene poging om dit te ontkennen is spreker niet tegengekomen. Wat aangaat zijne opvatting omtrent de nationaliteitsgedachte, verwijst Troelstra in hoofdi aak naar zijne brochure. Hij maakt echter een paar opmerkingen. Als de eigen regeering de reehtsorde aantast, stroomt het volk te wapen om zich te verzetten, maar als een buitenlandsche viiand het land bin-nenvalt, drijft datzelfde gevoel tôt verdedi-ging. De toestand van thans levert de illus-ratie van deze bewering. Wat geeft het om te zeggen, dat het zoo jammer is dat thans vooral de bourgeoisie de leiding in handen heeft genomen? Wij moeten rekening houden met de werkelijk-heid. De klassenstrijd-gedachte wijkt, als de vijandelijke overval dreigt. De bronnen van al ons leven, al ons wer-ken zijn de groote instincten ,als de zucht tôt zelfbehoud,voortplanting,liefde en haat ; het instinctief gevoel ook, dat wij zijn deel van een© gemeenschap, waaraan wij met al-lerlei banden vast zitten. En deze gevoelens mag geen enkele politieke partij verwaar-loozen. Theoretische beschouwingen hier-omtrent vallen als een kaartenhuis ineen, als de werkelijkheid aanklopt. Spreker acht het verkeerd het internationale steeds te stellen tegenover het nationale. Immers, bij het internationale denkt men aan eene verbinding van nationale groe-pen. Er is geene tegenstelling tusschen de nationale en internationale gedachte. Het erge is, dat wij het in ons nationaal ver-band nog niet tôt dringende macht hebben gebracht : dat wij, nu er een conflict is uit-gebroken tusschen verschillende naties onze natie moeten verdedigen op bourgeoisie-ma-nier.Wij zijn eene minderheid in elk land,maar wij zijn eene politieke groep met verant-woordelijkheid, en geen club, dat vergete men niet ! De regeering moet zorgen, dat de noodi-ge weermiddelen er zijn, wil ze niet den ge-wonen oorlog in een particulieren krijg doen ontaarden. De weelde om alleen op-positie-partij te zijn kunnen wij ons in dit stadium niet meer veroorlooven. Een groote, groeiende partij moet m,et de behoefte der nationale verdediging rekening houden. Wij moeten het mooi© gebaar opofferen aan de sterke daad. Ik ben nu voor u opgetreden, vervolgt spreker, om u te verklaren, wat mijn goed socialistiscli hart en mijn sociaal-democra-tische plicht mij hebben voorgeschreven. Weet, dat dit is mijn diepe overtuiging, van mij r»ls mensch en als burger van mijn volk ; zooals ik mij voel, omdat ik als sociaal-de-mocraat niet tevreden ben met geen vader-land te hebben, wijl ik een vaderland wil veroveren met en voor onze makkers. En wilt begrijpen, dat ik met deze overtuiging sta of val. Dat het mij niet mogelijk is daairtegen in te gaan, gij kunt niet van mij eischen, dat ik in strijd zal handelen met het karakter dezer in mij vastgewortelde gedachte. Gij zult niet van mij vragen om te spreken an-ders dan mijn eigen ovex*tuiging mij ge-biedt.Maar aïs ik den eerenaam van uw leider te zijn verder mag dragen, dan moet ik we-ten, dat ik, door mijn karakter te volgen, mijn overtuiging uit te spreken, niet han-del tegen uw wil. De kwestie van het nationalisme is het _overheerschende onderwerc yan dit kon gres. Men verwijt ons, het doel van de par-tijleiding zou zijn om door dit kongres de partij vast te leggen op het nationalisme. Spreker wil het nationalisme in zijn chau-vinistischen vorm bestrijden, juist om yoor het eigen nationalisme uit te komen. Vastleggen op wat hij hier verkondigd heeft, wil spreker dit kongres evenmin : daar is de tijd niet naar. Het zou zeer te-genstrijdig van hem zijn dit kongres door overrompeling, door verassing of zekere drukkin£ vast te leggen op zijn beschouwingen over de nationale gedachte. Wat hier noodig is, is een uitspraak over het eerste deel der motie omtrent de partij-leiding: daar is de houding der Nederland-sche arbeidersklasse historisch gebonden aan de oude Internationale. Want als dat standpunt internationaal is, heeft spreker dan, om het in te nemen voor eigen land een nieuwe vaderlandsliefde inge-voerd 1 Er bestaat onder ons socialisten een groote bewondering voor de B&lgen. (Ge-juich.)Ik vraag aan het kongres geen meening, al zeg ik de mijne, Ik wil alleen weten van het kongres als zijn woordvoerder, wan-neer straks weer 50 miljard nieuwe oorlogskredieten worden aangevraagd ; als wij mogelijk door den oorlog worden overvalle<n; als dezelfde toestanden zich hier mochten voordoen, die in België zijn voorgevallen, of gij dan goed vindt, dat iemand, die deze deze dingen zoo denkt, dan voortgaat op te treden als woordvoerder der S. D. A. P. Dat moet ik weten. Anders komt dezelfde ellende van de laatste maanden weer voor de partij en nog erger voor de leiders. Dat is de beteekenis van uwe stemming. Want blïj mogelijk nog grootere moeilijkhe-den zal ik weer spreken als op 3 Augustus in de Kamer. Als ge dit niet kunt verdra-gen, als ik daardoor de partij achteruit breng; de verschrikkelijkste schade t-oe-breng aan het socialisme, dan moet ge het zeggen. Niemand wil zich met handen en voeten binden aan de regeering. Doeh spreker be-schouwt zich ook niet als vechtautomaat. Hij wil nist de regeering de blanco-volmacht geven om op zijn nationale idee te bouwen al wat zij goed vindt. Maar nu komt eerst in de Kamer het mobilisatie-krediet. Daar-bij zal de Kamerfractje veehten op menig gebied met en tegen d» sogeeriag. Het kre-diet zal zij echter moeten toestaan. De internationale spanning is zelden zoo groot geweest als nu. Als onze neutraliteit mocht geschonden worden, zouden wij aile moge-lijke krachten tôt den laatsten man toe moeten gebruiken als gevolg van dien overval. Doch ook hierop wil spreker het kongres nu niet vastleggen. Spreker gaat nog eenigen tijd in dien zin voort, waarop de zitting om G 1/4 uur gehe-ven wordt. ÀT03ÎDZITTIK6 Om 8 1/2 uur wordt de zitting hervat. Partijgenoot TROELSTEA zet zijne rede voort en zegt dat de Godsvrede slechts een gevolg is van de mobilisatie-kredieten. De sociaal-demokratisehe Kamerfractie is op 3 Augustus even foed onder den in" druk geweest van de gevaren, die ons land bedreigden als ieder ander.We moesten, al-dus spreker, evenals anderen, blijk geven van eensgezindheid en de regeering steu-nen.Spreker zet zijne meening uiteen over de resolutie te Stuttgart genomen. Ware Hol-land in revolutie gekomen, de S. D. A. P. had die niet tegen het kapitalisme kunnen voeren, maar tegen de Nederlandsche regeering. Dergelijke revolutie kan in ons land niet gewettigd worden. Wanneer de oorlog betrekkeljjk kort af-loopt, ziet spreker niet de komst eener revolutie. Hij ziet ze niet in de houding der sociaal-demokratie, die overal aan den oorlog deelneemt. Revolutie eischt een sterk georganiseerde partij, wat door den oorlog niet bestaat. Spreker breekt verder de Dordrechtsehe resolutie af, die hij op verschillige punten onaannemelijk acht. Verder is het partijbe" stuur tegen de kommissie door deze motie gevraagd, om de kwestie van het militarisme te onderzoeken. Wanneer de eenheid hierdoor dient behouden te worden, dan moet die eenheid tôt daadkracht leiden, daadkracht die op hare beurt tôt een duidelijk mandaat voor het partijbestuur moet leiedn. Geene uevenbe-doeling mag er heerschen ! Er mag niet ge-zegd worden «gaat maar door !» terwijl men middelerwijl langs den anderen kant da partij ondermijnt. Wanneer de oppositie die ondanks ailes wil, dan moet ze de partijleiding op haar nemen. (Toej.) Zij wil dit niet, zegde men heden morgend, maar toch gaat ze voort ons te ondermijnen. En juist daarom wil het partijbestuur geene schijnstemming. Hot kan voor belangrijke beslissingen ge-steld worden, zoo belangrijk dat menschen met verantwoordelijkheidsgevoel die niet kunnen nemen op eigen verantwoordelijk-heid.V6or 3 Augustus kon de partij niet ge-raadpieegd worden ; daarom mochten wij voor u beslissen, doch thans is het woord aan u, thans kunt gij met elkander de ver-antwoordelijkheid op u nemen voor de beslissingen, die nog zulien moeten genomen worden. Zegt nu, hoe gij over de verschillende dingen denkt, maar regt het onomwonden. En durft ge het niet, wilt gij. niet &amen de ver-^ antwoordelijkheid dragen, zegt het, dan i weten wij ten minste wat wij aan u hebben (toej.) Ten slotte komt het er op neer, dat wanneer ge vertrouwen stelt in de partijleiding, ge ook goedvindt, dat de commissie-kwestie aan het bestuur wordt overgelaten, om die aan de orde te stellen, wanneer zij dat 1 wenscht. Men wil sommige uitlatingen van leden onzer kamerfraktie als argument gebruiken als zouden ze tegen de belajagen der Internationale gewerkt hebben. x-eze uitroepen kunnen slechts een strijdkreet zijn en niet het minst gelden als een ir.itikel yan het t program. Sprekende over do ontwapening zegt Troelstra dat men daarmede alleen niet komt. Ontwapening moet slechts het eind-doel zijn. Het is een strijdkreet en een leus, maar we kunnen er niet voor werken, zeggen de politici. Spreker komt niet met het voorstel om het volksleger te behouden.Aï el wil spreker zeggen, dat deze oorlog ons ge-leerd heeft, dat de stelling, dat een klein , land zich niet kan verdedigen, onjuist is. De feiten zijn er om dat aan te toonen en die feiten moeten ons er voor hoeden, te zeggen : een volksleger geeft niets voor Neder-land.Over den Anti-Oorlogsraad sprekende, s/egt Troelstra dat de beginselen der partij samenwerking met de burgerlijke partijen niet verbieden. Hebt geen vrees, zegt spreker, dat de partijgenooten die in den Anti-Oorlogsraad ze-telen, onder verkeerden invloed zulien ko-I men. | Het doel onzer resolutie is om in den kortst mogelijken tijd den Yrede af te 'd'win-gen. Verstandig zult ge handelen door de dagorde aan te nemen en daarmede de kwestie van den tuti-Oorlogsraad te be-schouwen als te zijn afgedaan. Spreker komt verder op de rede van Kuy-per over de verdere ontwiklceling der partij. Daaromtrent heeft spreker geen schrik, en ziet onbevangen de verdere ontwikkeling te gemoet. De kritiek van Kuyper acht Troelstra een wansmaak van de ergste soort en spreker werpt een dergelijk optreden ver van zich (toej.) Hiermede komt spreker aan het einde zijner rede. Het partijbestuur vraagt dat het kongres zich thans duidelijk zou uitspre-ken, dat het nog het vertrouwen heeft. Het partijbestuur wil ook in de toekomst het schip van het socialisme brengen door de brandende baren, maar dan vraagt het ook den zedelijken steun der partij. Ook in de toekomst willen we met u gaarne in zee gaan, om te werken dat de internationale kracht wordt hersteld en om gezamenlijk krachtiger dan ooit op te trekken onder de roode vaan van het Socialisme, een nieuwe toekomst te gemoet. (Donderende toejui-chingen en langdurig handgeklap.) Partijgenoot Troelstra heeft deze schitte-rende pleidooi tôt verdediging der houding van partijbestuur, kamerfraktie en redaktie «Het Volk» zes uren lang volgehouden. Hiermede wordt de zitting geheven. Tweede zifiag Maandag morgen om 9 uur werd het Kongres der S. D- A. P. voortgezet. Gezel Vliegen (Voorzitter) stelt voor den spreektijd voor aile sprekers te bepalen op tien minuten. (Aangenomen.) Er zijn veertig sprekers. F. VANDER GOES spreekt over de mo- • tie van het Partijbestuur in zake de Partijleiding.E: wordt, zegt hij, in die motie aller-eerst een beroep gedaan op het arbeiders-belang, maar niet in verband met kongres-besluiten. Het Partijbestuur meende dat, al zou hetgeen het besloot strijdig zijn met de tot dusver geldige tkeorie, het in deze buitengewone, benarde tijden noodig was terug te keeren tôt de werkelijke eischen van het arbeidersbelang, zooals die zich thans voordoen. En het Partijbestuur voegt daaraan toe dab de eischen van het arbei-dersbelang thans samenvallen met de be-langen der geheele natie. Immers het was aller belang dat de geesel van den oorlog niet over Nederlands grenzen zou reiken. Spreker wijst erop dat een klein land als Holland dat neutraal is, geen invloed van beteekenis kan uitoefenen op den loop van den oorlog. Aile inwoners hebben één belang : het belang niet naar den kelder te gaan. Dat gevaar bedreigde de Hollanders in Augustus, verleden jaar, en dat gevaar is nog niet voorbij. Vander Goes is op verseheidene belangrijke punten niet heel en al akkoord met gezel Troelstra. Men mag niet zeggen met Troelstra : «nu ziet men eens hoeveel nationalisme er nog altijd is ! » Neen, wat wij nu aan nationale uitingen, aan nationalitische verdwazing opmerken, is niet de oorsprong maar het gevolg van wat wij opmerken. Het spreekt vanzelf dat men, waneer men een gemeenschappe-lijk gevaar vreest, Bolidair wordt. Een nieuwe solidariteit komt dan op ! Het vaderland ontstaat voor velen doordat het bedreigd wordt. De zucht tôt zelfbehoud brengt de menschen bijeen, — niet de nationale gedachte. Men bedenke wat de oorlog is. Nog nooit . heeft eene kapitaUstiacW xesefiriûiz; een toestand geschapen als de oorlog brengt. De oorlogsweeën welke wij rondom zar> gen, dringt ailes terug wat wij vroeger be-leefd hadden. Om de oorlogsramp, de oor-logs-ellende. af te wenden, vergeten wij al-len onderlingen strijd. Spreker ontkent dus in den grond de waarde van de nationaliteit voor de arbei-ders. Ueutraliteit verdediging van de zelf-standigheid van ons land beteekende vrede voor ons. Het aansturen op het uitwisschen van de grenzen die de arbeiders der verschillende landen scheiden, beteekende un-der de huidige omstandigheden, oorlogsge-weld. — Meen niet dat als wij hadden ontwapend wij waren vrijgeloopen. Dat is een valsche waan ! Wij ha/dden nu eenmaal een ieger, een weermacht, die, als ze niet door ons was gebruikt, door eene andere mogend-heid zou zijn gebruikt. Of anders was ons misschien door een groote mogendheid be-scherming opgedrongen, eene bescherming, waarvoor wij wellicht een half millioen sol-daten hadden moeten leveren. Indien onze militairen niet lagen blnnen de Nederlandsche grens, dan lagen ze buiten de Nederlandsche grens. SpreKer zegt dit tôt de Nederlandsche militairen die partijgenooten zijn. Als de Nederlandsche militairen niet waren gemobiliseerd, dan lagen zij aan Yser en Aisne, in Polen of Galicië, lagen zij er om nooit weer op te staan. (Don-derend applaus.) Spreker ontkent dat de sociaal-democra. ten voortaan zouden medestemmen voor d4 oorlogsbegrootingen. Hun stem tegen de oorlogsbegrootingen bedoelde, dat zij zich met het tegenwoordige stelsel niet konden vereenigen. Als er een volksleger was geweest was de vredeswaarborg veel sterker geweest dan nu. En in de toekomst kan dus de partijleiding het volksleger blijven aanbevelen. Het is onwaar dat wij nu voortaan voor oorlogscredieten zulien moeten stemmen. Wij hebben geleerd — zegt spreker — dat, als de sociaal-democraten den oorlog niet kunnen beletten, de oorlogsgruwelen zulien terugkomen. Geen oorlog dus, maar het beletten van den oorlog, moet onze leus blijven. Niet ons overgeven aan da onzekerheid omtrent hetgeen wij zulien doen als er oorlog is, maar in vredestija de politieke macht van de arbeiders, zôô ver-grooten, dat wij een algemesn maatschap-pelijken invloed krijgen, zôô sterk dat geene regeering het wagen zal de oorlogsgruwelen nogmaals los te Iaten. (Toejui-ching.)VLIEGEN (voorzitter) deelt niée dat gezel Troelstra ongesteld en dus wellicht da vergadering niet zal kuunen bijwonen. DE ZEEUW (Rotterdam iVa) brengfc allereerst hulde aan 't partijbestuur ea aan de Redaktie van «Het Volk». Spreker weerspreekt de beschuldiging als zouden afdeclingen tegen eigen meening in stemmen. Door ailes wat gezegd is en geschreven zijn verschillende leden van meening veranderd. Hij verdedigt de motie zijner afdeeling die voorstelt dat de leiders die namens do partij het kongres van Kopenhagen zulien bijwonen, aldaar volkomen neutraal en voorzichtig zulien zijn in hun uitingen en niets van hun sympathie naar de een of andere zijde doen blijken. SOEP (Den Haag I) is het niet gajisch eens met Troelstra, en hij vraagt of men de toelichting op de motie van het partijbestuur moet opvatten zooals Van der Goes of zooels Troelstra. AMSTERDAM IX spreekt tegen de motia van het partijbestuur en beschuldigt dit laatste van moreelen dwang op de afge-vaardigden uit te oefenen om zoodoende hen te bekeeren en voor de motie van het partijbestuur te doen stemmen. LUHRS, namens Rotterdam I, II, III en V, verklaart zich voor de motie van het partijbestuur betreffende de partijleiding. Hij protesteert tegen beschuldigingen aan de afgevaardigden, zooals die in den zin van Amsterdam IV. Uit voile overtuiging stemmen zij voor de motie van het partijbestuur. Op dit oogenblik kon niet anders worden opgetreden, daar er niemand is, ook niet in de oppositie, die zich verblaarde tegen de mobilisatie-kredieten. Wij zijn verder, zegt epreker, voor da motie welke Wibaut in het Weekblad heeft gepubliceerd : Het Congres erkennende : dat de ervaringen van den oorlog ds sociaal-democratische partijen van ail© landen voor het vraagstuk stellen, hoe bij dreigenden of ingetreden oorlog da eenheid van het internationale proletariaat in den klassenstrijd moet worden gediend, erkennende dat bij de uîtwerking van dit vraagstuk de samenwerking van de partijen der thans oorlogvoerende landen met die der neutrale landen onont" beerlijk is en dat deze eerst na den oorlog kan worden verwacht, noodigt het P.B. uit eene commissie samen te stellen, die de opdracht zal hebben de deelneming onzer partij aan dit overleg voor te bereiden. Alleen op deze wijze kan men tôt klaar-heid komen, zegt spreker. Anders moeten de afdeelingen die spreker vertegenwoordigt sfcexamen tegen d© motie yan het P.B» 31° iiaar -- il. SIS Prijs per nuœmer : voor België S caatiemon, voor don ireemdeg centiomsa Telefoon s Radactie 247 » Administratie 2845 Vrifldatj 9 AfBiL ilïlù

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.