I 30 îaar -« N. 45 ^ —■ ■i—ii «TTiiiiimnrnrrir i mm Prijs per nummer : voor België 3 csntiemen, voor den Vreemde 5 centiemen Tsiefoon s Bedactie247 - ilrinilnistratie 2845 Zondap 15 Februsri 1S14 Drukster-UitgeeTstcr Sam: Maatschappij H ET LICHT , bestuurder ; p, DE VISCH, Lcdebcrg-Ocnt . . REDACTIE .. ADMINISTRATIE HOOGPOORT, 29, GENT VOORUIT Orgactn der Belgische Werkliedenpartij. — Verschjjnende aile dag en. WMKkMMÊÊÊBIIÊBÊÊÊÊÊÊÊÊBKÊÊBÊÊBBttÊÊÊBÊmmÊÊBmÊÊKIBtEÊÊaKÊtÊÊÊIIBÊlÊÊÊÊÊtIÊtIÊIBiStÊIttÊtSÊÊÊÊtaÊltStÊlÊÊÊÊtiaaaiÊÊffkW. 1,'HIM lIlMWrinftBdtMrtCltaMMaCBicaiWBBBiKlBgwaagB&jîMai^^a^O^r. 4 'ï* ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Dfîe maanden. . » , . fr. 3.23 Z.CS maanden > , , . , fr. Ô-50 Ecnjaar. fr. 12.50 Men ibonneert zich ©p aile postbureelei. DEN VREEMDE Drie maanden tdageiijks verzonden). . .... fr. 6.75 «t aswr-w T—1 rw1 inmsfitjaggMJWU), De brutale macht van het getal [ ï Is de gewone volzin die onze tegen stevers tegen het Algemeen Stemrechl Inchten. . De klerikale papegaaien hebben d1 phrase van buiten geleerd, gelijk hunn oevleugelde konfraters die zeggen : eei beetje voor kokotje. Het is ten slotte ne cliché geworden ei ,an zoogauw er spraak is van het Alge aeen Stemrecht, komt de brutale mach ; )i alleenheerschappij van het getal voo ! Je pinne. Orn daarop te antwoorden, komt u al; jeerste argument, onmiddellijk te binnen maarals het getal, dat is de groote hopi hietmag bevelen, is het dan soms de min derheid, het klein getal dat de wet moe geven ? Maar dan is het tzarisme, eene inenscl [die oppermachtig is en die een land doe ; draaien naar zijnen zin, het ideaal. Dan mag men terecht besluiten dat ell !kiesrecht, hoe beperkt het ook is, reed: |zondigt tegen den regel, die aan hei [kleinste getal de meeste verdiensten er a] de macht toekent. ! Nu de ondervinding leert, dat het tza irisme van heden. gelijk het absoluut oi jalleenheerschend koninkdom van vroegei veel brutaler waren en nu nog zijn dan d< [landen waar het getal de macht in hander jhecft. De klerikalen vinden de macht van hei getal slecht, omdat in die massa de dom-men en de slechten, zooveel te verteller hebben als de geleerden en de goeden. Yooreerst zijn de dommen en de slech-[ten de meerderheid niet. | Ten tweede niets belet er het Stemrechl rte ontnemen aan misdadigers of aan men-[ schen die door de wetenschap geestelijk te fewak en te onbeholpen worden bevondeii [oui het kiesrecht uit te oefenen. [ Het vaderrecht, eeri der hoogste aîlei ■editea en een der natuurlijkste, kan wel paaiemand ontnomen worden. [ Geen regels zonder uitzonderiiig. 9{t 9{C !{• De klerikalen en Le Bien Public is aan fe hoofd, hou den eraan dat het stemrecht waarborgen oplevert van bekwaamheid, tuisaard, ouderdom, welstand, eigendom, ;belasting, enz. Vooreerst waarborgen al die dingen |®ieniendalle. Men kan die zoogenaamde waarborgen jsllemaal te zamen bezitten en niettemin «en heelen slechten mensch zijn, en zelfs N dommerik. Het djnskiesstelsel heeft dat ten over-floede bewezen. I Wic was de slimste, de braafste, de iWrstandigste, de eerlijkste en nog veel andere deugden bij ? ■ [ Was het Frère-Orban, de liberaal? Was het Malou, de klerikaal ? Was het de eene of de andere partij die hen volgde? Ehwel, en dan? Zij stonden tegenover -'kaar gelijk twee engelsche haantjes en "J hebben veel opstootjes verwekt. * * £ , Wij willen voor den oogenblik niet lang Mweiden over de waarde van al die waar-"orgen, waar Le Bien Public zooveel Sur^ schijnt aan te hechten. Wij zouden te ver g aan. j Het ware niet moeilijk om aan te too-dat er hooggeleerde filosofen, dok-■ws, advokaten en ingénieurs zijn, allen ■s'-ûiplomeerd door dezelfde Hoogeschool ■ Cît fadikaal van opinie verschillen én ■°P politiek én op godsdienstig gebied. H Het diploma van hooger onderwijs ver-■y.it dus totaal als waarborg om een bere- ■ «neerde en vooral eene juiste stemming ■W te brengen. * " Wat moet 't dan zijn aïs waarborg met: i0 den eigendom ? 2° den ouderdom? - 3° de belastingen? s 4° de familie? i 5° den welstand? * * * 1 Le Bien Public heeft schrik van de macht van het getal die hij brutaal heet. Ehwel dat klerikaal burgersblad heeft r een ongelooflijke pretentie, zelfs eene on- beschaamdheid die wij niet dulden. 3 Bien Public wat was het leger onder het • regiem der loting? i Dat was de macht van het getal, maar het was het getal van de armen alleen. : Nu is alleman soldaat en 't is nog het getal van de werkers . J Zeg ne keer : waarom zijt gij daar niet - vervaard van? Gij stopt ons een geweer en kogels in : ons handen, aan ons de ((brutale macht» ' en gij zijt zoo bevreesd om ons een stem- - briefken te geven. 1 Wilt ge ons dat eens klaar maken als het u belieft? Maar ons brutale macht gaat verder. Gij hebt het vereenigingsrecht, MOETEN erkennen, dank aan den strijd on-zers voorgangers. Welnu, wanneer al de 1 werklieden, het verstand hadden,van dit vearoverd recht gebruik te maken, dan • waren zij de brutale macht van het ge-' tal. En juist het feit dat zij îich vereeni-gen, onderhandelen en fabrieks- en ar-beidsraden vragen, slaat geheel tiw stel-sel van de brutaliteit der macht .van het getal om verre. ♦ * * 't Is zonderling, de macht van het getal telt niet, zij is nadeelig, verderfelijk, noodlottig. i Maar geheel de papentaktiek is juist gericht ,om het groot getal dat wij rond de roode vlag en rond Vooruit schaar- | den, op te hitsen tegen Anseele, die een alleenheerscher en een ijzeren arm is. Maar dat juist is uw ideaal heeren ! De macht van het getal moet daar han-delend optreden volgens U. Wij zullen maar zeggen met 'Anseele: Nooten met gaatjes. De feiten geven ons gelijk! Zwitserland als republiek, met Algemeen Stemrecht en referendum staat hooger als Rusland en Turkije met een tzaar en een sultan. Een redeneerende fabriekant met zijne werklieden vaart beter als een bietebeer die zijne werklieden miskent en voor geene redeneering vatbaar is. Dat zijn feiten! En er zijn er anderen. De klerikalen zelven, als zij eene wet verdedigen en ze willen doen stemmen op wie beroepen zij zich? Op de massa, op de brutale macht van den grooten hoop die zoogezegd christelijk is, en hunne voorstellen goed-keurt.;En doen zij dan een beroep op de ge-leerdste, de welstellendste, de meest be-laste massa ? Neen, zij beroepen zich juist op de armsten, de ongeleerdsten, de meest on-derdrukten en zij mogen dat in voile vrij-heid doen, omdat die dutsen niet dur-ven of niet kunnen tegenspreken. Die oude zaag van de brutale macht heeft uitgediend. De werkersorganisatie heeft getoond wat de arbeidende klasse kon en waard was zonder Stemrecht en dus zonder staatsmacht. Zij zal bewijzen wat zij meer wil en kan den dag, dat zij haar woord, zuiver vrij en evenredig in het Staatshuishou- • den zal te zeggen hebben. F. H. SCHOOLVOEDING fforoig atflioi) 1>E 8CH0 OLKAIfTIBN Wor;ptJ^a,;i'. waar de kinderen de school-■iict seinoa 1 v geen &e!neentegebouw. Daar PeselikH ° k JStlmr ge6n eiSen lokalen ter ■eetal kinf)5 ' ''"'H1 genoeg om het groot B°°pie vin Fen te sPijzen, huurde het voor-■?toote bonf^n Laf,fclcul'er cie «Skatings, een ■ ïeugd 7lr,\ ,'n halle, waar de Hobokensche ®Çn-riiden. vemafcen «>l6chaat- B'isi mirlHo^61" aankwameu naderde IbijcQ vlo^;mr- 'X1S lenig als noeste ■ïeeromri Vonge tafeldiensters over en I Vo®t S n f te dekÉe"- BrZer, van ri„ , e6n denkbeeld, vriend ^arLhlik welke zoo'n zaal moet waohten op evenvfeel kleine gas- ton 1 Vijf lange tafels met een dubbele rij van te samen 120 tôt 130 kommen loopen van het begin tôt het einde ver in de diepte der eet-plaats. En heel de bediening is met vlaam-schen smaak, ordelijk en kraaknet geschikt. Vooraan de zaal, vlak voor de anderen en het dichtst bij het lachend vuur is eene kleine tafel appart geschikt. — Is dat de eeretafel 1 vroegen we Mathil-de De Bruyne. — Ja, indien ge het zoo uoemen wilt. Het is de tafel onzer Benjamins, antwoordt ze glimlachend. DE LEKKEltE SOEP Met voldoening den blik werpend over al de gergedstaajade tafels zegt ons- de bestuur- " ' ' uJ — Binnen enkele minuten zullen de eerste kinderen aankomen en dan zult ge zien hoe allen zich de soep laten smàken. — Daaraan twijfel ik zelfs niet meer. De reuk der soep alleen doet onze maag van gulzigheid hongeren. Daarbij het gezellig samenzijn moet den eetlust der kleinen wel opwekken. — Ja, dat bestatigen we best. Kinderen die thuis heel kleine eters waren, smullen hier met den besten eetlust. Het voorbeeld der goede eters is aanstekelijk. Ook zorgen we voor afwisseliug opdat den appetijt der kinderen onderhouden blijve. — Gij wijzigt de menu ? — Ja. Zoo krijgen zij 's Maandags erwt-soep; 's Dinsdags boonsoep; 's Woensdags tomatensoep ; 's Donderdags weer eens erwtsoep; 's Vrijdags boonsoep en 's Za-terdags tomatensoep. Ook gebeurt het wel eens dat wij> voor afwisseling bouillon geven. Bovendien wordt bij iedere portie eene snede brood gevoegd. EENS P^OEVEN! De bestuurster zag dat we de keuken in het oog hadden. — Oeh, ja 't is waar... Mag ik U eene kom soep aanbieden ? — Aan wie vraagt g'het, beste gezellin-!... Ik durfde U het verzoek niet richten. De bestuurster spoedde zich naar de keuken en een oogenblik later bood de dikke kloeke keukenmeid Dupont en mij elk eene kom dampende soep aan. En nu zaten het lid van den Hospicie-raad en de dagblad-schrijver, de eene zoo groot als een boom, de andere lang als een nacht zonder mor-gend, net als pagadders aan het smullen dat het een aard had. — Lekker hoor, beste gezellin:! Maar hoe wc ook ons best deden, we sloegen er niet in den bodem der. kom te zien. — Jules, — ¥cor Dupont heeten we al-tijd Jules. Waarom dat weten we niet — Jules, ik geef het op ! Terwijl trad de meid op ons toe : —3STog eentje volscheppen ? vroeg ze gui-tig.Eindeîijk had ik het ook bij de eerste moeten opgeven en op haar aanlokkende vraag moesten we wel bidden. — Genade! — Een sehate-rlaich als eeno triomfkoor brak op onze ontboezepiing in de keuken los... — En zeggen dat men kinderen aantreft die twee voile kommen ledigen, merkte Dupont aan. — Ja, bevestigde gezellin De Bruyne, want de kiuderen bekomen zoolang voedsel tôt wanneer hun honger bevredigd is. Waairom zouden de lieve kleinen hun buikje geen deugd doen ! EEN BLIK IN DE KEUKEN Aanpalend aan de eetzaal bevindt zich de keuken. Gezellin De Bruyne toont ons heel de keuken-batterij. Twee groote ketels, de eene van 150 li-ters, de andere van 125 liters, aangewak-kerd door fourneaux-vuren, vertoonen ons hunnen smakelijken inhoud. Maar 275 liters daags daarmede komt men niet rond, op eene groote keukenstoof staan nog 2 gevul-de ketels, van 50 en 60 liters. Do 700 kinderen veroberen dus dagelijks niet minder dan 385 liters soep ! Om met die hoeveelheid klaar te wezen moet de kokin van 6 1/2 ure 's morgens aan hare vuren zijn. e brave vrouw doet dit karreweitje, blijgeziud omdat het voor al die kleine kleuteurs is, zegt z.e. Buiten de bestuurster en de kokin staan nog voor den dienst vier helpsters. In den morgen schillen zij aardappelen en helpen de kokin groenten kuischen. Het zijn ook die vier helpsters welke de tafel dienen. Msn moet zich niet afvragen wat werk de voorbereiding van zoo'n reuzenmaal vergt wanneer men nagaat dat iederen dag meer dan 65 kilo aardappelen met de hand moeten geschild worden. Moderner kan het broodsnijden geschieden : vooi' dit werk heeft het bestuur eene machien aange-kocht die elken dag meer dan 700 sneden brood moet afsnijden. Het gemakkelijk-ste om voor te bereiden is nog de 15 kilo bouillie die in de soep koken ; die maakt zijn vet zonder iemand te verontrusten... Wanneer men ziet met wat geringe hulp-middelen eene gemeente bij machte is een volksgeliefd werk als de schoolvoeding tôt stand te brengen ,hoe kunnen zooveel ge-meentebesturen zich op onze dagen zoo hartvochtig of bekrompen toonen een een-voudige kom soep aan de schoolkinderen te weigeren ! AAN DE C0MMUN1SÏISCÏÏE TAFEL ! Het is het uur van het eindigen der klas-sen. In rijen van twee komen de scholieren der gemeentescholen. vergezeld hunner on-derwijzers naar de schoolkantien afgestapt. Nu treden ze, het hoofd ontblootend, op rij de eetzaal binnen. Zonder de minste overhaasting splitsen de rijen zich in twee en in merkwaardige orde gaat iedere leer-ling zijne ,plaats innemen aan die tafel welke zijne klas aangewezen werd. Blij koutend als groote menschen op het banket van den gouverneur, doen zij de soep eere aan ! En steeds komen nieuwe klassen aanzit-ten.Zij die de ellenden der arbeidende klasse niet kennen, niet hebbeu gevoeld, niet hebben medegel.eefd zullen ons in hunne pre tentieuse onwetendheid, wellicht schok-schouderend, van dwaze teergevoeligheid beschuldigen ; maar zullen onze dokwer-kers en vlasbewerkers, onze metaalbewer-kers en bouwwerkers, kortom zij wiens hart zoo menigmaal door wreede smart werd doorploegd, omdat zij hunne kinderen het noodige niet kon den geven, — zullen onze vaders en moeders verwonderlijk vinden dat het schouwspel dier voile zaal kinderen die naar hartelust het weldoende voedsel hapten diep ons hart ontroerde ? Onder al die jongens en meisjes hoeveleu waren er niet wiens armoedige kleeding de schrijnende ellende des liuisgezins verried. Nu zaten ze daar naast hunne welstollende makkertjes, zich voedend als zij, pratend als zij, onbezorgd als zij. Aile onderscheid was verdwenen in dezelfde heilige communie van het gebod ; allen voor één, één voor allen. O, de lie,ve snaken. ge hadt ze moeten zien eten, eten ! De blos der warme soep kleurde hunne wangen terwijl hunne oogen schitterden van welbehagen ! En van die meer dan 700 kleinen, waarbi j dreumes van een duim hoog, geen enkele die zijne kom omverstiét ! Ik was haast beschaamd dat men mijne ontroering zou bemerken, maar ik mocht mijne blikken noch naar de bestuurder, noch naar de onderwijzers en onderwijze-resen richten of we begrepen elkaar... Bei-den waren voor het werk met dezelfde lief-de bezield : Eene gelijkenis maken -tusschen de schoolkantien en een gewoon kosthuis zou hen eene heiligschennis geschenen hebben. Te midden der kapitalistische inaat-schappij met hare vuige betrachtingen naar geld en hare onderdrukking van aile men-schelijke gevoelene, werd hier het recht op bestaan van allen gehuldigd. Met haar heele ziel had Mathilde De Bruyne de kinderen die haar waren toevertrouwd in het oog, als eene moeder er op wakend dat geen enkele der lievelingen iets ontbrak en vragend of* ze nog een kom lustten. Met hun heele ziel droegen de onderwijzers en onderwijzereseen het hunne bij opdat niets den maaltijd — de voeding die den geest ontwikkelt — kome stooren. Heel het per-soneel verzorgde, vertroetelde de kinderen en kwamen hunnen wensch naar « nog een sehep » te gemoet met al den ijv-or die so-cialistett- fennnen toon&n wanneer het er om ga«t een hunnor princiepen hoog te hou-den. E wien ik ook nog aankeek, Dupont of andere partajgenootën,> allen vo^Iden dat in de schoolsoep van Hoboken een deet overwinuing van hunnen strijd, van hunna wéreldbéschotiwinjg lag. — Dit tafereel zouden de vertegenwoor-digers aller partijen moeten kunnen aan-schouwen, zegden we tôt de bestuurster. — Ja, antwoordde de verdienstelijke> vrouw, niëmand zou zich tegen het voedsel^ aan de kleinen mogen verzetten. — Spijtig.is in dit opzicht zelfs in Hoboken nog veel te doen, bracht Dupont ons; ter kennis. De nonnen der vrije scholenj zij u zoo enggeestig dat ze nooifc hunne leer-< lingen naar de kantien vergezellen. De ka-1 tholieke gemeenteraadsleden hebben zich; nog niet eens gewaardigd de gemeentelijko; instelling met een bezoek t© vereeren. —Daarentegen, wedervoer de bestuur-.^ ster, ontvangen we dikwijls het bezoek derl liberale gemeenteraadsleden en zijn we; veel dank verschuldigd aan den heer Dr Van Ilaes, bestuurder van het komiteit vanj Na-schoolsche werken. Hij toch geeft al zij-! nen vrijen tijd om ons bij te sta-an en steîf zooveel vertrouwen in ons personeel dafc hij tegenover onze tegenstrevers niet aar-zelt te verklareri dat de voorkeur aan deri socialisten werd gegeven omdat niemand1 meer waarborgen bieden om een soci&Iis-tisch werk te besturen. — Een werk met z-oowol toewijding «Si taKt bestuurd als het uwe, geetemnd doorî een menschlievend opvoedkundige aie Dr; Van Raes, beste gezellin, is geroepen oraj aan de arbeidende klasse onschatbare di»n-sten te bewijzen. Ons onderzoek is ons uiterst aangen&am geweest en sterkt ons in de overtuiging dat-het- gemeentebestuur het orga-niseeren der; schoolkanienen niet bij eene proef zal laten, maar ieder jaar op de begïooting eene ronde som zal inschrijven voor de school-i voeding. Daarop vatte gezel De Bruyne vuur ; — O, mocht dit waar zijn, dan zouden on» werk met weinig meer kosten kunne* uitbreiden tob een volledig eetmaal ; soep, ' rleesch, legumen, brood en -bier, zooals in1 Leuven. — En moge htfc voorbeeld va-n Hoboken ook in aile vlaamsche gemeente n navol-ging vinden, drukten we- als oaxea vurigen wensch uit. Een harteîijke hauddruk aan gezellin De Bruyne en »an gezel Dupont en met de beste heriniieringtîii aan het werk onzer partijgenooten van Hoboken keerden we terug naar de Scheldestad. E. P. IHI—I I 11 niIMil II ISBW—lilHII I iiHIHHM»WIIII IUIla—B Sociaal Politiek Overzicht uni BBI m" ■ ■■««HIHHH DE FïtANSCHE BEGKO0TLNG Het algeroeen verslag over de begrooting van 1914, dat morgen aan de Kamerleden zal worden uitgereikt, geeft als eindcijfer een bedrag aan uitgaven van 5.091.331.808 franken, zonder de uitgaven voor Marokko en de buitengewone uitgaven voor leger on vioot, die zullen worden gedekt door een leening. De ontvangsten worden geraamd op op 4.789.001.987 fr., dat is 302.329.821 fr. minder dan de uitgaven. Om dit verschil te dekken stelt de be-grootingscommissie voor 112,500.000 fr. op de voorloopige rekening te brengen en voor 190 millioen fr. schatkist-otoliga-ties op kor-ten termijn uit te geven. BUITSGKE^IJK DE ULSTERSCHE KWESTIE EX HET ANTW00RD OP 1)E TROOÎSREUE Na eene levendige l>espreking is Long's amendement op het adres van antwoord op de troonrede met 333 tegen 255 stemmen verworpen. Minister Lloyd George verklaarde, dat de regeering haar voorstellen tôt het treffen van eene schikking in de homerule kwestie te gelegener tijd zal indienen. Openbaar-making daarvan zou slechts hinderlijk zijn en den vrede niet bevorderen. De regeering zal de uiterste coneessies doen, die vereenigbaar zijn met het hoofd-doel der wet, maar zal het vertrouwen van het grootste deel van 't Iersche volk niet beschamen. Spreker erketide de verantwoordelijkheid die op de regeering rust, doch waarschuw-de de oppositie, dat zij gelijke verantwoordelijkheid heeft, indien zij de nieuwe voorstellen der regeering verwerpt. Bonar Law legde er nog eens den nadruk op, dat Ulster vastbesloten is, bestuurd te worden door het Engelsche en niet door een lersch parlement. Spreker verklaarde dat de regeering 6f het vraagstuk van Ulster moet oplossen, of zichzelf aan het oordeel des volks moet onderwerpen. VERANDERINGEN IN HET EN GELS OH MINISTERIE John Burns is tôt minister van liandel benoemd, Masterman tôt kanselier van het hertogdom Lancaster, Hobbouse tôt post-meester-generaal, Samuel tôt président van het département van plaatselijk bestuur, Buxton, tôt dusverre minister van handel, is tôt gouverneur-generaal van Zuid-Afrika benoemd. (Zio Zuid-À&ik#-) - r- • mi un 11iilt.«.ii»w i i i .illlllll» II , RUSLAMD DE MINISTER-PRESIDENT KOKOF- TSOF fiEEFI ZIJN ONTSLAG Kokoftsof, de minister-president, is afge-treden. Hij zal waarschijnlijk worden op-gevolgd door Goremikrn, die reeds vroegeri minister-president is geweest. De porte-j feuille van financiën, tôt nu toe in hajidenS van Kokoftsof, krijgt waarnchijn]ijk BarkJ zwEum STUDEMEX TREDEN ODK OP VDOR^ MEERDERE MILITARISATIE De militaristische opwinding in Zweden^ waarvoor het liberale ministerie is gezwicht\ en die door den koning openlijk wordt be-j gunstigd, heeft ook de studenten aange^-j grepen. Uit Stockholm semt men dat gisfee-j ren 2600 studenten een optocht hebben ge-.| houden naar het koninklijk paleis en daar-{ ; bij door Z. M. zijn toegesproken. De koningi eindigde met de woorden : «Voorwaartsi naar ons doet: een vrij en sterk Zwedenbj Baron de Gees, gematigd liberaal, heeft zich belast met de vorming van eem niauwi ministerie. TyegiijE DE 0XDERHA5DELINGEN OVER ALBANIE EX DE EGEISCHE EILANDEN GAAN NOG ALT1JD VOORT De gezanten van het Drievoudig Ver-/ bond leggen er den nadruk op, dat de' Vrijdag ingediende verbale nota's, waarini het antwoord op de Engelsche voorstellen nopens Zuidelijk Albanië en de Egeïsche eilanden was vervat, niet als een definitief en formeel antwoord, doch slechts als een schakel in de keten van gedachtenwisselingj over die aangelegenheden moeten wordeni beschouwd. Men wacht nog op een beslissing op het| voorstel van Sir Edward Grey om in den tekst der kennisgeving aan Turkije en1 Griekenland de zinsnede in te lasschen, dat de mogendheden op eerbiediging hunner beslissingen rekenen. Het Drievoudig verbond is van oordeel, dat het de voorkeur verdient, eerst de ant-| woorden uit Athene en Konstantinopel af te wachten. De gedachtenwisseling daa-r-omtrent duurt voort tusschen Rome, Wee-nen, Berlijn en Londen en heeft ten do.el een formule te vinden die ook Engeland voldoet. ALBANIE TIEN MILLIOEN FRANK AAN DEN NIEUWEN PRINS!! — EIJ "I0ET ZICH GOED WAPENEN De-gezanten van het Drievoudig Verbond'

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.