Vooruit: socialistisch dagblad

2117 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1914, 03 Decembre. Vooruit: socialistisch dagblad. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/2n4zg6h36m/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Drukster-Uitgeeîstef jam: Maatschappij H ET LICHÎ bestuurder » P. DE VIS CH. Ledcberg-Gent . . REDACTIE . . ADMINISTRATIF KOOGP0GRT. 29. CENT Orgaan der Beigfeche Werkiïedenpartij. —- Verschjjnende aile dagen. ABCNNEMENTSPR1JS BELGIE Drie maanden. . . , , fr. 3.2f Zes maanden • . « . . fr. 6.5f Een jaar. ...... fr. 52.54 Mes abonneert zietî op aile postbureelc# DEN VREEMDE , Drie tnaanden (dagelijk» verzonden). ..... fr. (J.71 EEN TREURIGE BRIEF Wij ontvangen het volgende schrijvenr Geachte Heer Opsteller van a Vooruit », In uw goed ingelicht en veel gelezen blad van 7 dezer maand, heb ik gelezen dat : a Tijdens de beschieting der stad Antwerpen de gevangenen alsook de kostgangers van Merxplas losgelaten zijn. » Verder verneem ik dat velen van die gevangenen en opgehoudenen weer in zekere bewaring gebracht zijn, en het voornaamste dat er andere zich uit igen beweging weer aangaven. Het doet mij spijt dat ik ondergetee-kende moet verklaren, dat ik op het oogenblik der beschieting in Merxplas opgesloten was, en dat ik in staat ben U de ware reden te kunnen schrijven, waarom het bestuur die kostgangers in vrijheid heeft gesteld, alsook waarom diezelfde ongelukkige in vrijheid gestel-de kostgangers zich uit eigen beweging weer aangeven. Dat men de kostgangers vrijstelde zult gij, heer Opsteller, geheel goed, na mijne uitleggingen verstaan. Te Merxplas en te Wortel waren er meer dan 4389 mannen cpgssloien. Nu, veertien dagen voor de beschieting der forten van Antwerpen, kwamen 'er in de twee voornoemde gemeenten, en in Hoogstraeten daarbij, meer dan 10 duisend vluchtelingen, mannen, vrou-wen en kinderen, alsook ldoosterzus-ters.Geheel dat léger was afkomstig van Mechelen, Sempst, Hofstade, Duffel, Lier en naburige gemeenten. Met ziet van hier welken last al met eens op de koloniën kwam wegen. Toen de stad Antwerpen overgegeven was aan de duitschers, was er geen vol-doende voedsel meer, om de kostgangers of de vluchtelingen te spiizen. In de kantien was er niets meer te krijgen en het roggebrood was niet meer etelijk, zoodat de vluchtelingen tôt de kinderen toe het weigerden. Alleen voor de liefdezusters was er nog melk en fijn wit brood. Er was ook geen voldoende slaping voor allen. Zeker was het een moeilijken tijd voor het bestuur, maar het ergste stond ons te wachten. Den io October verscheen er een order van den bestuurder, dat al de kostgangers die wenschten in vrijheid te gaan, te voet mochten vertrekken, daar aile treinenverkeer opgeschorst was. Maar eene ergere bepaling volgde. Een opgeslotene die bijvoorbeeld ioo, 200 fr. en zelfs tôt 6oo fr. te goed had van zijn gespaard loon, zou niet meer krijgen dan 5 fr., daar de bank gesloten was en er geen geld genoeg voorhan-den was om iedereen te betalen. Maar, heer Opsteller, de zaken gin-gen ten slotte nog erger. Den Q en 10 October kon men vrijwil-lig vrijgesteld worden, maar den il, den 12 tôt den 14 October was men gedwon-gen zich spoedig aan te kleeden, 5 fr. op te rapen en zoo was men aan de poort. Zoo ben ik te voet, dwalende, den 18 October te Gent aangekomen, zonder werk, zonder geld, zonder middelen van bestaan ; gelukkiglijk heb ik nog eene arme zuster die mij onderkomen ver-schaft heeft. Ik verklaar dat ik 38 maanden heb doorgebracht te Merxplas. Ile had 190 fr. gewonnen en 60 fr. gespaard, te samen 250 fr., wat mij als heilig, zuur gewonnen geld toekomt. Welnu dat bestuur heeft mij en vee! anderen buitengekegeld met de spot-som van 5 fr. Neemt wel in aanmerking, heer Opsteller, dat ik daarvan de onloochen-baarste en klaarste bewijzen bezit, na-melijk een spaarboek, dien men mij vruchteloos heeft willen aftroggelen. Moet het U nu nog verwonderen, heer Opsteller, dat er velen van die men-schen vrijwillig en uit eigen beweging zijn teruggekeerd ? Gij zult met mij t' akkoord zijn dat velen van die dompelaars zouden weg-gebleven zijn, hadde men hun het zuur verdiende loon uitbetaald. Ik zeg u, geachte heeren, dat al de menschen die in Merxplas vertoeven, daarom nog geen slechterikken of zelfs geen luiaarcls zijn. Neen, de overgroote meerderheid zijn de menschelijke déchet die het ka-pitalisme onvermijdelijk maakt, omdat het de bron van aile ellende en van aile zedelijk en stoffelijk verval is. Ik moet u bekennen, mijnheer de opsteller, dat de bestuurder ons verklaard heeft, dat wij ai ons geld zulJen Qntvan-gen van zoogauw de Nationale Bank open is. Gij ziet, heer opsteller, hoe de katho-lieke regeering in dees geval de onge-lukkigen der ongelukkigsten behandelt. Heer opsteller, indien gij zoudt goed-vinden dat ik u de bewijzen ter hand stel, welke ik in mijn schrijven aangehaald heb, dan ben ik ten allen tijden ten, uwen dienste. Daar ik de gewoonte niet heb voor een dagblad te schrijven, verzoek ik u mij te vergeven, indien mijne inlichtingen een weinig te lang zouden zijn. Ik laat ailes wat ik geschreven heb aan uwe kennis en wedervaren over. Ik zal mijn best doen en propaganda maken tôt het verspreiden en lezen van uw rechtzinnig blad « Vooruit ». Heer opsteller, ik dank u op voor-hand en blijf in goede hoop uw getrou-wen lezer van a Vooruit ». V. Rampzalige toestanden in Vlaanderern Bittere ©SI©m$l© — ZesSeBiik® V3rla$âsifs van last 0© toesiasasi te Waarscfooot Waarschoot, een© kleine gemeente op 3 uren afstand van Gent, is in de laatst-e jaren eene ware nijverheidsgemeente gewor-len. Er zijn meest textielfabrieken.— weve-ijen, eene katoenspinnerij en eene «plu-jhe»-weverij — die dan ook een overgroot fleel der bevolking opslorpen. De strijd van de arbeiderspartij is er evenals overal verre van gemakkelijk te zijn, want het katholi-eisme heeffc er de onbeperkte inacht. Nochtans wisten de socialisten er eens vakvereeniging te stichten die 350 leden tel-de bij het uitbreken van den bloedigen krijg dis Europa. teistert. Alhoewel niet rijk aan f&ndsen, doet de vakvereeniging wat in hare macht is om de getroffene werklooze leden te steunen. Deze onderstand is echter te gering om de perkers maar eenigszins toe te laten zich het hoogst noodige aan te schaffen. Wanneer mon bedenkt, dat vele menschen slechts ee.11 franh per week ontvangen, kan men oordee-len hoe het «leven» van deze proletariërs zijn moet. In de fabrieken dis deze gemeente telt zijn — als ze aile draaien ■—• 1400 p«rso»en werkzaam. Voor het oogenblik werkt het fabriek ' Lousbergs 21 uren per week, verdeeld over 3 dagen. Het weekloon is evenwel uiterst gering : 3 à 4 fr. < In de «pluche»weverij winnen de werklie-^ den gemiddeld 10 à 12 fr., doch hiervan wordt den arbeiders slechts de helft uitbe taald. De andere helft houdt liet bestuur var, 't fabriei: DIT IN HET VOORUITZICHÏ DAT HET FABRIEK STIL VALT. Dan zal den rechthebbenden dit met wekelijkscht stortingen worden uitbetaald!... Wij zijn zeker dat de heeren fabrikanten dan nog stoeffen zullen dat zij aan... lief-dadigheid doen. Is bovenstaande voor wat den nijverheids-toestand en het ekonomisch leven der gemeente Waarschoot aangaat; nog andere feiten — die aan den kaak dienen gestelc te worden — doen zich hier voor.j DE HOUDING VAN HET- GEMEENTEBESTUUE De noodlijdende bevolking der katholiekt gemeente Waarschoot wordt door de katholieke gemeentebestuurders zeer slecht bedeeld. De steun, van gemeentewege gedaan, is ellendig. Een halve liter soep en 2 brooden per aezin en per weelt wordt hun verstrektl Nooit hebben wij ons durven voorstellen dat dorgelijk iets mogelijk was. Maar er is meer ! Eena fabriek — deze van M. Lejour — vtrlecnt haar personeel een onderstand van 1.50 à 1.75 fr. per persoon en per week. Het gemeentelijk ondersteuningskomitefb heeft in deze edelmoedige tusschenkomst van den patroon een middel gezien om HANDE-LEND op te treden. ^ En kunt gejyeronderstellen opt welke ma nier? Door de werklieden die van hun la-biikant cenige vergoeding bckomen, cen deci van den reeds zoo bespotU'lijken ge-mecntelijkcn onderstand af te uemen ! Dat is een schandaal zonder weerga ! Omdat iemand tracht dat het uitgehongerde volk een tijd langer het leven gered wordt, moeten de ongslukk igen het vergelden en worden zij het langs den anderen kant — en dan nog wel langs officieelen weg — afge-nomen ! Echte kristeliike liefde... Zelfs zieke personen die eenig versterkend voedsel genoten, werden dit afgenomen. En dp arme kleine wichtjes die vroeger 1 liter melk per dag bekwamtn, worden ook hun rantsoen verminderd. En dit ailes en alleen omdat een fabri-kant zijne werkers eenige vergoeding geeft. Het is om te barsten van verontwaardi-ging en afschuw tegenover de handelwijze van dergelijke ((gemeentebestuurders.» Uit bovenstaande kan men zien hoe treu-rig het met de bevolking van Waarschoot gesteld is. Voeg er bij dat de prijzen der levensmiddelen schandalig hoog zijn, en er door ons gemeentebestaur niets is gedaan om hierin te verhelpen. EEN DROEVIG GEYOLG Als gevolg van den uiterst erbarmelijken toestand waarin onze werkende bevolking leeft, heeft zich een noodlottig geval voor-gedaan. Een braaf en oppassend werkman, heeft door verdrinking een einde aan zijn leven gesteld. De werkman kon onmogelijk hefc leven houden met den steun die hem door de gemeente werd verleend. Geene andere bron van inkomst hebbend en onmogelijk in der-gelijke omstandigheden het leven lcunnende houden, had de man liever een einde aan dit lijden te stellen door zich het leven te benemen. Een drïngend beroep doen we ook langs den weg der pers om ten spoedigste krach-tiger en afdoender maatregelen te nemen ; en vooral te zorgen dat aan de arme wer-kersbevolking, die .iet minst van al schuld heeft aan het vreeselijke tooneel dat zich nu ontrolt, de middelen verleend worden om niet van honger of door zelfmoord te moeten omkomen. Een "freeniçd werkman. Sa foesiafiiif te Eeicio© Moeili.jk, evenals in de andere gemeen-tens van Arm-Vlaanderen, is het hier te Eekloo voor ons, socialisten geweest, om eene organisatie te scheppen. Nochtans waren wij er in gelukt het meerendeel der arbeidersbevolking bewust te maken dat hun lot, hun levenstoestand niet beant-woordde aan hetgeen ze recht hadden. Elkeen van hen, die zich met de beweging van Vlaanderen bezighoudt, zal zicL dan ook den grooten strijd herinneren dio maanden en maanden duurde, en die tegen de wolweeffabrikanten was aangegaan. Van dien oogenblik af heeft de organisa-tiegeest onzer werkersbevolking grootei vlucht genomen. Op de langdurige staking volgde eene nog langduriger nijverheids-knsis die zich bij het begin van den oorlog nog steeds deed gevoelen. En de wereld-krijg heeft geene verbetering aan dien toestand gebracht. Van de omtrent 22 nijverheidsgestichten welke onze stad telt en die ruim 2400 personen gebruiken, iiggen, — uitgezonderd de jute- en vellenfabrieken die nu en dan 3 dagen per week werken, — al de anderen stil. De jutefabriek gebruikt 300 en de vellen-fabriek 200 werklieden. De arbeidstijd is op 8 uren daags vastgesteld. Zoo kunnen deze werklieden van 2 lot 9 îranken per week verdienen. Geen enkel fabrikant geeft eenige vergoeding aan hunne werkers. DE TUSStHEMvOMST DEE STAD In tegenstelling met vele andere gemeenten die ons omringen, verleent ons gemeen-tebestuur eene redelijke vergoeding aan de noodlijdende werkers. Zoo bekomt een huisgezin, bestaande uit : per week vader en moeder 4 fr. » çn 1 kind 5 fr. » 2 kinderen 6 fr. » 3 » 7 fr. » 4 » 8 fr. wat het maximum is der vergoeding die gegeven wordt, gelijk ook uit hoeveel personen het gezin bestaat. De uitbetaling ge-schiedt met bons. Het spreekt van zelf dat die tegemoetko-ming eenige leniging is in het lijden, àlhoewel ze verre van voldoende is. Daarbij zou de steun van meer waarde en nut zijn, haddo de gemeenteoverheid — zooals het in vele plaatsen gebeurt — de verkoops-prijzen der levensmiddelen vastgesteld. Dagelijks hebbén treffende tooneelen plaats aan de bakkerijen om toch maar aan een brood te geraken, wat niet altijd het geval is. Aan kolen is hier niet te geraken en de bevolking is dan ook reeds begonnen mst het plunderen der bosschen om toch eenige brandstof te bekomen. Net zooals te Aalst en in andere plaat-I sen ziet men bij ons treffende tooneelen van zedelijke verlaging der vrouwen... en dit alleen om maar eenig voedsel of wat kolen te bekomen. Vreeselijk !... Het bilan van kapitalistische-militarisme is dus : uitmoording onzer mannelijke jeugd, de uithongering van het volk en veriies der vrouwelijke eerbaarheid voor eene bete brood!... Wanneer zal dit ailes eindigen? A. 0, Verklaring De « Nieuwe Rotterdamsche Courant» was het eenige blad dat tôt nu in België was toegelaten en de officieele berichten gaf der dagelijksche krijgsverrichtingen. Dit blad, thans ook verboden zijnde, is het ons heden niet mogelijk die be-1 richten af te kondigen. « VOORUIT ». Sa Mzer Veel wordt er nu gesproken over den stroom den IJzer, die door velen onzer lezers slechts bij naam gekend is. Daarom willen wij hier eenige bijzonderheden mede-deelen over dezen stroom, die sedert weken een bloedbad is, zoowel voor de Duitsche soldaten als voor deze der verbonden legers. De IJzer ontspruit in de vla.kten van Saint-Omer, in i'rankrijk, in de bergen van Cassel (175 meters hoogte) ; hij komt in België langs liousbrugghe, ontvangt rechts de Poperinghe, de Kemmelbeek en eindelijk de IJperlee. De IJzer bestroomt Diksmuide, waar hij de Crekelbeek in zich opneemt komende van Lichtervelde ; hij be~troom£ nog Per-vyse en werpt zich een weinig benoorden Nieuwpoort in zee. De IJzer is 87 kilometers lang, van a.an zijnen oorsprong tôt aan dè zee. De IJzer was in het begin een zeer kleine rivier, maar werd in 1825 verbreed en ver-diept, van Einteele tôt aan de Eransche grens. Weidra v/erd het noodig bevonden dam-men op te werpen, want geweldige over-stroomingen hadden reeds in vroegere jaren plaats. Zoo steeg het water van den IJzer, op 28 en 29 januari 1841, zoo hoog, dat het boven den steenweg, tusschen twee bruggen, in de huizen stroomde. Den 11 jtili van hetzelfde jaar, viel er, des morgends, een buitengewonen regen. Alhoewel het water in den ÎJzer op zomer-peil stond, was er 's avonds overstroomihg : geheele landstreken werden onder water gezet. Den 1 en den 2 januari 1861 overstroom-de de IJzer nog een maal. In 1865 steeg het water van den IJzer zoo hoog, ten gevolge van den dooi, dat andermaal een geheele streek overstroom-de.Het la-atste deel der verbeteringswerken aan den IJzer, werd voltrokken in 1874. Niettegenstaande ailes, had in 1880 nog -eens eene overstrooming plaats. Eindelijk werd in 1894 de laatste hand aan de werken gelegd, en bouwde men de noodige sluizen. waardoor men sedert het water kan afleiden. De IJperlee, die gekanaliseerd werd, is de voortzetting van den IJzer, naar de streek, waar de stad Ieperen gelegen is, en vormt eene echte wa.terleiding, die loopt van het Zuiden van West-Vlaanderen, tôt aan de zee. De slag aan don IJzer ypiisîfiSiligiefs ssmf ¥©r»@îa l Kapitein von Salzmann, die als oorlcgs-correspondent van de «Bcrliner Lokal-An-zeiger », sedert tal van jaren aile groote oorlogen in Oost en West heeft medege-maakt, en nu bij de Duitsche artillerie dient, geeft in zijn blad eene beschrijving van een heet uur voor zijne batterij. Het was op den 12den November, 's mid- dags om drie uur. Wij hadden >— schrijS hij — het zwaar versterkte ateunpunt va^ de Franschen over het kanaal bij Steeni straaten reeds een uur lang hevig bescha ten. De Fran&ehe artillerie had dien da» haar uiterste best gedaan om ons buitel gevecht te stellen. liet had reeds vele ver| liezen gekost. De kolonel en de majoo.? waren gewond. De adjudant lag te stervei en verschilleude leden yan den staf .wàrei, zwaar en licht gewond. Wij, artilleristen en een dappere onden officier ran de hospitaal-solslaten, Notir genaamd, deden wat wij konden om do ge| wonden en stervenden achter dekking tt brengen, en te helpen. Onze infanterie zoi^ juist tôt bestorming overgaan, toen di aanvoerder van onze afdeeling bij de bâti terij kwam en bevel gaf een kanon naal voren te schuiven in de tirailleurslijn om onze infanterie, die hevig leed, te steunen, Geen bevel kon ons aangenamer zijn. Dusj « ordonnance, rijd wat gij kunt ! De bespan. ning. voor kanon en caisson van onderoffi cier Wittenburg moet hierheen komen ! » Terwijl do man wegreed, trok de baf> terij het stuk, dat vooruit moest met zijn caisson uit de dekking, bracht het door de? verwilderden tuin en over de hoeve, di< nog slechts een puinhoop vormde, naaï den weg. De beide bespanningen kwamen reeds aan. Twee onder-officieren waren vooruitgegaan, om eene goede stelling t< zoeken. 1 Wij spanden in en een zucht van verliclii' ting ontsnapte mij, toen ondanks den ha« gel van lood, ailes goed ging. Een paai honderd pas yoor ons uit stond een heel» hoeve met voile strooschuren in brand. D» dikke rook lag als een sluier over de aardi; en dckte ons waarschijnlijk voor het 00g van de waarnemers der Franschen, die aai; den anderen kant van het kanaal op d< kerktorens zaten. Ik beval juist «marsch b daar had ge het! De eerste granaatkar' tets midden er tusschen. Een der middel ste ruiters viel van zijn paard. Ik ben ge< wond, riep hij en trok zijn jas open. ln^ derdaad, een schot door zijne long, dwari er door heen. Dus, onderofficier Wittenburg, rijd zelf. Voorwaarts, marsch! Ecï gehuil, een geknal. De voorste en middel' ste paarden in een wilden hoop. De scher< ven zitten in hunne pooten, hais en borst, De disren blazen angstig' en bloeden hevig, t:<Afhaken, alleen de boompaarden trek' ken !» De ammunitiewagen was een chaoi1 van menschen en paarden. Nu volgt knal op knal, ik krijg een h» vigen slag tegen mijn been, buig doorj houd mij echter staande en ga op een 0m1 gevallen boerenwagen zitten. « Mannen, denkt aan uw eed ! Geschut voorwaarts ! a Een granaat valt miJden tusschen de paarden. Het kanon draait links om en de die> ren vallen met den boomruiter om. Ik heb. een kartetskogel in den voet en kan alleen nog op mijn stok, dien ik sedert den Here^ ro-oorlog draag, op het linkerbeen hinken, De toestand wordt kritiek. Ik sta vrijwel alleen op den weg. Liever dood, dan hel bevel niet uitgevoerd, en terug, dat nooit* De brave onderofficier Noth wil mij ven, binden. De anderen zijn er echter slechtei aan toe en ik ben er ook meer aan gewoon, « Onderofficier Stark, hol wat gij kunt naar de batterij en roep vrijwilligers. He1 geschut moet vooruit. » Een van mijn best< mannen loopt ook mee en ik hoor hem roe<; pen : « Vrijwilligers, naar voren ! » De kapi-. tein roept vrijwilligers op ! En toen kwamen ze allen, mijn goed»' brave jongens. Te veel kwamen er zelfs. Ze lieten hun kapitein niet in de steek., Kersversche studenten, handelsbedienden, juweliers, verwende moederszoontjes, die jongens die ik even te voren nog zoo toegesnauwd had. j « Uitgespannen, stuk gedraaid, zet mij> op het asstoeltje en nu voorwaarts, de am< munitie wordt op den schouder achterna; gedragen! > Zoo brachten wij het kanon, waarop itf zat, te voet vooruit. Onder het razende' vuur was er niet een, die maar knipoogde. En wij hebben het kanon in de stelling ge; kregen. Reeds vijftieu minuten later gai hgt vuur. Zoo zijn onze vrijwilligers. Zij gaan vooi mij en ik ga voor hen door het vuur. De batterij had hevig geleden. Zo wero in den loop van den na-cht voor eenige da< gen rust uit de stelling genomen. t Het groote Slagveld van Europa Geheel onverwachts is België weer het tooneel geworden van de krijgsoperaties der oorlogvoerende mogendheden. De dooi het verdrag der Groote mogendheden van 19 April 1839 gegarandeerde neutraliteit van cîezen jongen staat en de neutrale hou-ding van België in het Europeeseh conflict waren niet in staat dit land buiten .don oorlog te houden. eZlfs werd België het terrein waar het eerst de oorlog een bloedig karak-tér aannam. Deze gebeurtenissen van den jongsten tijd, de vermeende noodzakelijkheid, die Duitschland er toe bracht om zijn strijd tegen Frankrijk met een doortocht door België te willen aanvaggen, moet noodwen- < dig tôt de vraag brengen, welke strategî-i sche positie België inneemt in Europa^ waardoor dit land het eerst tôt het onscliul-dig slachtoffer wordt in dezen strijdt ; Wanneer wij een terugblik werpen op dt geschiedenis van West-Europa, dan zaï blijken, dat dit niet de eerste keer is, dai België in dergelijke treurige omstandigh» den verkeert, IntegendeeJ : er is misschici geen gebied, dat zoozeer in den strijd tu» schen de Europeesche mogendheden betrok ken is geweest als de Zuidelijke Nederlani > den, en wel geenszins door het optredel van de eigen regeering of bevolking, ma-ai passief en er toe genoodzaakt, dat hier d< strijdende partijen elkander ontmoetten ej 30 iaar ■■ W. 314 Pnjs per nommer : voor België 3 centîemen, vooi den /reemde'5 ceutiemen ^ «Telefooss s Reèioiie 247 » AdraÎBllstPatSe v ■ CondSPilat; 3 SSocoiaibei* 10ÏÎ4 |

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Vooruit: socialistisch dagblad appartenant à la catégorie Socialistische pers, parue à Gent du 1884 au 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes