s2ejaar -- M. 354 Prijs per miœniei : tooi België 3 centièmes, voor d6n Vreemde 5 centiemen leSsS'öiïrs : liaaiacit* ^4 « . ÀdntintaïraïÊe «.t»4b ulorfderoat- kt fubcfetnüer l*Ht» RHümé Dnrtm«r-Ung«t«M«T Stia: Maatschappij HET LICHT bestuurder i f». DC VISCIï. Lcdeber£-Gent ém . . REDACTIE . . ADMINISTRATIE HOOGPOORT. 29. GENT Orgaan des* Belgische Werkliedenpapïg\ — Verschijnende alk dagen. ABONNEMENTSPRIJS BELGIË OHe maanden. . . , , •», 3.25 Zes maande» » ,.-, % « fr. 650 Een jaar ....... fr. 12.50 Men abonneert zich op alle postburccfcrs DEN VREEMDE Drie maanden löagtiijks verzonden). . . . » « ff. 0.79 KBmnxtBHSsncm Beter VEXORDINiM aetraffande de In besiagnemlng en aangifte van drijfriem on on dr-IJfScabela, Artikel i. — A4 de voorntdeo «en i) drijfriemen uh leder of alt andere stoften, ook Indien zij n et meer tot het -gebruik geschikt zijnj ») drijfkabels uit hennep ot uit ondere stoffon, ook indien zij niet meer tot hst gebruik geschikt zijn; 3) afvallen der onder \ en a genoemde voorwerpen worden in beslag genomen. Art.-» — Wie op 15 December 1916 voorwerpen v*n den in artikel t asmgeduiden aard in bewaring heeft, is verplicht ze tot 35 December 1916 met opgave van den eigenaar en de legerplaats aan de bevoegde Ortso* Etappenkommandantur aan te geven. Tot aangifte zijn afie natuurlijke en rechtspersonen gelijkelijk verplicht. Tot 1 Januari 1917 dienen de Oreskommendanturen in 't gebied van 't Marinekorps de aangiften in aas de Intenduntur van 't Marinekorps, de Orts- en Etappenkommandanturen van het overige legergebied aan de Etappen-Inspektion (Wirtschaftsausschuss). Art. 3. — Uit de aangiften moet er blijken : i)'Het aantal, de afmetingen en het gewicht der verscheidene drijfriemen of drijfkabels, 3)uit welke stof de verscheidene drijfriemen of drijfkabels gemaakt zijn, SS ei de oniirienaen en drijfkabels opgestapeld of vaor het bedrijf gemonteerd «f jn en of rij voor het oogenbük ja of neen in gebruik zijn. ▼oor de in dubbele uitvaardiging in te dienen aan- , giften moeten formulieren gebruikt worden, welke bij ! 3e bevoegde Orts- of Etappenkornmandairtor kosteloos verkrijgbaar zijn. Art. 4. — Drijfriemen cf drijfkabels welke na t| December afgewerkt worden, moeten binnen de 14 dagen aangegeven worden, V*n ai 15 December 1916 la c&e verandering van Bn*tt.er en elk vervoer zonder toelating verboden. De toelating wordt verleend : Voor het gebied van 't Marinekorps door de Interséantui van't Marinekorps, veorhat overige legergebied door ét Etappes-In spek l'on (Wirtschaftsausschuss}. Art. 5. — Wie drijfriemen of drijtkabefe in bewaitac heeft, is verplicht ze behoorlijk te bewaren. Drijfriemen en drijfkabels, welke op »5 December j§f 6 ia gebruik waren mogen tot nader order tot destlfde doeleinden als tot na toe gebruikt worden. Het mo&teeren van andere drijfriemen of drijfkabels ia eender toelating der in artikel 4 aangeduwde overheden vet boden. Ak. 6. — Met ten hoogste 3 jaar gevangenis en met geldboete tot 3o,v00 mark of met eene dezer straffen ' wordt geetraft : 1) Wie zijne voorraden van den eader 1 genoemde voorweipen nset, nf et stipt op ttjd of onjuist aanga»** ») wie zonder toelating het bezit der in artikel 1 aangeduide voorwerpen afstaat of verwerft of deze TOorwerpe» sonder toelating vervoert, jj wie de in artikel 1 aangeduide worwerpan welke btj in bewaring heeft, met behoorlijk bewaart, 4)wie zonder toelating anderen als de nu toe gemonteerde drijfriemen of drijf kabels monteert. Elke poging is strafbaar. De voorwerpen tot weiVe de overtreding betrekking beeft moeten verbeurdverklaard worden. Zifis bevoegd de Doitsche militaire rechtbanken en zairitalra besturen. A. H. Q,, des 9 December 1916. Der ©berbefishfahabnr, Hertog Albrtchi tnm Württemtor BSKiKDMAKIWG •«•(rtverkeop dof* wertcHedea tffe In het EtapItanceaied van t Wontan voor Dtittsoha kelangen werken a« ntat van Daltsohe nationaliteit mijn. Aan werklieden die niet van Duitsche nationaliteit 1 rijn en m het westelijk Etappeng«bied baftn htmne woonplaats m dienst van ofhcieele-Duitsche beheeren ' of van Duitsche ondernemers staan; verder aan werklieden welke in ondernemingen dienstbaar zijn die voor Duitsche belangen werken en onder Duitsch toezicht 1 (taan. wordt er een postkaarten, pakket- en postwis' serverkeer toegestaan, ander de Mensa aangeduide ' voorwaarden: A. Postkaartenverfcaar t. Ieder werkman mag wekelijks eene postkaart aan zijne familieleden schrijven en er eene van ben ontvangen. Er zijn postkaarten van to centime» te gebruiken. - a. Postkaarten rijn te verkrijgen in de « PostverBatttHiBgsetclien » of bij da ofneieeie beheeren, die het toezicht honden of het werk aitdeelon, tegen betaling dar eominale waarde. j. Zij moeten een dn « Poetwrtni'thsngiswflsn• té aan de in lids genoemde beheeren, ter verzending worden afgegeven. De postkaarten snoeten In de Datocbe, VSaanasebe of Franeche taal, groot sa duidelijk leesbaar geschreven zijn. Mcdsdcelhigen van miHtsirsn of poHtiekaa aard, of zulke die in tegenstrijd met dt Duitsche belangen staan, zijn verboden. Het adres aaoet duidelijk geschreven alia; bet moet heel joist den saam van den bextcmtBeiing, van nat bataljon of van het werk aangeven. Onduidelijk ««schreven postkaarten worden niet verzonden. VOORBEELD : JSMl*r»e*ta>porlkmrU t Afaerder ;Aan den heer E. tnph^ls,R. bu?h*h. Kortrijk,Gent, Kouter, 6.WlrtsehaitssanwcasMs. XHv l larveiierpott Kart* 1 Afzender :Aan den bear Yotnderv tide,L. Vandervetêt, Gent,2. A. B. 4, Van Hultenww., 48(De naam der bcawtcratet»- plaats mag niet woeden aangegeven). B. Pafcfcatvoraeer 1. De familieleden dat bovengenoemde astalKdau. mogen eenmaal maandelijks aan den wnrksuen can pakket sturen van ten hoogst»5 kilo gewiebf, onder de volgende voorwaarde : In de pakketten mag er geen geM afin en ook geene aan spoedig bederf onderhevige, bttedgevaerlijke of licht breekbare voorwerpen. In ieder pakket moet eene rijst steken van de voorwerpen, die er in het pakket zijnt op deze lijst moet verder het juiste adres van den werkman en dit van dan afzender staan. o) Ieder pakket moet van eene adreskaart voor het binnenland (gele kleur) worden vergezeld, die bij de « Postvermittlungsstellen» verkrijgbaar gesteld zijn. a. Het nnfckat en «• adreskaart moeten voorzien rijs van » «. Het juiste adres van den werkmsn. *. Het jui6te adres van den afzender. c. Het door den afzender in de Duitsche, Vlaamsche of Fransche taal te schrijven merkschrift ! « Zivilat beitersendMHf Set paAket bevat buiten de lijst over den inhoud geene schriftelijke mededetlingen. » De pakketten worden ongesloten door de plastse? lijke (Etappen-)Kommandanturen aangenomen, waar zij in de tegenwoordigheid van den afzender nagezien en dichtgemaakt worden. De' verzending geniet vrijstelling van port. We-genshet verloren paan of het beschadigen eener verzending vindt geene vergoeding plaats. C. Postwisseis 1, Ieder werkman heeft het recht tweemaal maandelijks geld bij middel van postwisseis aan zijne familieleden te sturen. Het minstbedrag is s, franken. De storting van het geld geschiedt gelijktijdig met de afgifte van de postwisseis, die door het werkgevende of het toezicht uitoefenende beheer kosieioos worden uitgereikt. 3. De postwisseis moeten het juiste adres van den afzender en dat van den bestemmeling aanduiden. Mededeelingen van gelijk weiken aard zijn verboden. 3. Op Belgisch gebied geschiedt de uitbetaling in Belgische geidsoorten. È. H, O., den 1 December 1916. von UNGEPn., Qenerel der Kavattcrle. an nooit ! Er is meer vreugde ia den hemel voor de intnede van een bekeerde dam voor deae van tien gelukzaligen. Deze spreuk is voor den oogenblik vaai toepassing op de houding van on»en antiBocialistischen confrater Het Volk. ■ Niet «onder esn beetje verwondering en toch met genoegen troffen w in Het Volk vaai zaterdag 16 dezer ©en artikel aan getiteld : Ons Standpunt. Daarin wordt verdedigd, dat de Stad Gent goed on wijs gehandeld heeft, toen zij besliste de werkloozen der vakbonden aan te moedigen, door eenen geldelijken bijleg, Waarvan de omvereemgdeo natuurlijk uitgesloten bleven. Geen vooruitzicht getoond hebbende, hadden «ij geen het minst» recht «a verdienden aldus ook geen aanmoediging om op die.! vvt;S _ vooiot-e gaan. De tU'Ssohenkomet der 8*ad was duts alles wat natuurlijk, redelijk en wiJB waa, en op het eerste zicht was men geneigd te «eggen: maar »ekerlijkfen wie «on er daar kunnen tegen zijn? Inderdaad, als er ooit gelden noodig en goed besteed wierden, dan waren, het wel deze ateunen aanmoedigingspremiën door ds Stad aam de vereenigde werkloozen betaald. Er waren ongelukkiglijk liecbsn die er eene andere opinie op nahielden, dat waren de klerikalen. Ree da van in de maand Januari 1815, — dus bijna twee volle jaren geleden — moesten wij polemikeeren met lie Bien Publia die zich ronduit verklaarde TEGEN .DEN BIJLEG van 0,60 fr. daags die de Stad aan de werkelooz» leden der syndikaten uitbetaald*. Het burgerlijk klerikaal Wad zon gewild hebben en stelde dem eisoh, dat de vakbonden eerst en vooral hun weerstandsfonds tot op den bodem ledigden, om de werkeloosheid te bestrijden. Daarom haalde hij de anti-socialistische valcvereenigingeji ak voorbeeld aan en hij kon het niet verkroppen dat de socialisten voort hunne inleggen beèaalden om het weerstandsfonds niet te verzwakken. Deze houding van Le Bien Public liet dus twee jaren geleden toe, van ta «eggen dat er eene geheels andere tgemoedBsfcemming heerschte in de klerikale rangen voor wat betreft den Stadsonderstand aan de gesyndikeerde werkeloozen. Wij mogen «ulks met te meer «ekerheid beweren, omdaï Vooruit in «ijn summer van 85 Januari 1915 Het Volk uitdaagde partij te kiezen vóór of tegen Le Bien PuWie in deze allergewichtigsto «aak voor al de werkersvakv»reemigingen. «Het Volk» heeft dat niet gedaan, het beeft Le Bien Public straffeloos sijn gal laten uitbraken tegen de vereenigde werklieden en Vooruit alleen gelaten om den handschoen voor de Tereemigde weifeiiedwn op te nemen. Da* waa slecht en verraderlijk gehandeld en het is onzen pucht erop te wijzen, wamt het getuigt van een kwade inborst en van dito inrichten bij de anti-socialisten, maar het bewijst evenzeer hoe sfj te kort schieten aan verstand en vooruitzicht. Vandaag na bijna twee jaren overweging komt Het Volk met aijn Standpunt voor den dag. 't Is het onze! Welnu wij «eggen: Beter laat dan nooit en deze les door Het Volk nu opgeloopen is voldoende sis straf • # * De bekeering van Het Volk verwondert ons niet buifcenmat» bij nadere overweging. Vooreerst is hwt moeilijk zich tegen eene onderstetwimg te verklaren, waarvan zoowel de anti-socialistische werklieden als de socialistische genieten. Overigens de toestanden hebben sinds twee jaren een verloop en eene ongunstige — alhoewel te voorziene — verwikkeling genomen, die moer dan ooit de tusschenkomst der openbare besturen wettigt em noodzakelijk maakt. Maar er is meer. De klerikale haat heeft aiei ontwapead bij is eerder toee&nom^Q em versterkt. Na Le Bien Publie, de klerikale waîvïsca, is de kleine sprot boven water gekomen, onder den vorm van Gentenaar-Landwioht en Cie. En gelijk het gewoonlijk gaat, de knechten zijn nog brutaler en onbeschaamder als de meester». Verbeeldt u, partijgenooten, dat een moedige X ofte Lamme Goedzak in die organen is opgetreden, om te verdedigen dat men den. onderstand zou afnemen aan de gezinnen die zij trokken voor een opgeeischten vader, echtgenoot, asoon of broeder. En met welk doel! Kort en bon om mè gelden aan de kleine burgerij te besteden die niemendalle deed, niets offerde als "oorutzicht in tijd van nood en die geheel zeker als. opgeëischte op het achterplan komt. Dat gaat wezenlijk de perken te buiten. Typisch feit nochtans. Vooruit stond we^ derom moederziel alleen om die brutale kwaadaardigheid ten opzichte der werkende klasse te bekampen en die Lamme Goedzak zijne vuile, boosaardige tong te doem slikken. Waar was Het Volk om ons te steunen, om zijnen broeder in Christtts tot de orde te roepen? Hij was noch'te hooren noch te aten, rdj had noch lust noch tijd. Maar de schoonste dingen moeten einde nemen en zoo is het gebeurd. De leden van Het Volk zelv» trollen dielijk gezegd hebben : Ahsa, nu is 't eradalijk genoeg, er Daar zal wel den grondslag liggen der laattijdige verkjaring van Het Volk. Nu dat scheelt ons niet, is de verklaringrechtzinnig, dan blijven wij bij den titel vanons artikel als besluit: Beter laat dan nooit! 'F. H. ÖCHT(?) "ÏOORISIT,, Be Gentenaar en Cie hadden onlangs, de verwaandheid aap ons nederig blad te vragen, welke onbaatznehtige werken de Maatschappij Vooruit, te G-ent, sinds den oorlog gesticht had. Deze vraag was niet alleen verwaand, sj§ was dom en onvoorzichtig in hoogs mate. Vooruit is immers eene samenwerkende maatschappij en het beginsel van coöperatie of samenwerking zelve, sluit elk idee van persoonlijke winzucht en baatzucht uit, die in de kapitalistische wereld verder tot uitbuiting en grijpzucht is ontaard. Wij hadden dan ook heel beleefd aan De Gentenaar verzocht ons de inrichtingen van Vooruit op te sommen, die met een JlAATV ZUCHïlG DOEL waren gesticht. Hij is het antwoord schuldig gebleven. Natuurlijk ! Ehwel wij zullen beginnen met te antwoorden, niet voor het plezier van De Gentenaar e** Cie -r pardon — maar voor 'ons eigen satisfactie en vooral voor deze van onze leden. Laat ons beginnen met de koffis, «ene waar van dagelrjksch en algemeen gebruik. Voortui heeft die marchandise, gelijk eene verstandige brave huismoeder op rantsoen gesteld en laat ons nn zien hoe zij dat gedaan heeft. 1 Rantsoen. — Van @ Maart tot 30 April 1916, hetzij acht weken, 1/4 kilo per lid. Vooruit leverde zijne koffie af aan de leden, aan 4,20 fr., aan 4,50 fr. tot 4,80 fr. Vooruit leverde aldus 17 duizend 930 kilos aan 4,20 fr. ueizij voor 75 duizend S06 frank. In dien tijd stond de koffie, in den bijïxmderen handel, bij al de kruideniers, aan 7 franken den kilo. Had Vooruit aan den prijs van den dag verkocht, dan had hij ontvangen voor hetzelfde wat hij nu leverde, de somme van 125 duizend 510 franken of 50 duizend 204 frank meer. Vooruit verkocht — bewijzen op tafel — 2390 kilos koffie aan 4,50 f-r., 't eij voor 10 duizend 755 franken.- De prijs was alsdan courant aan 9 fr. Dua hetzelfde getal kilos zon ons, aan den handelsburgerprijs van den dag, opgebracht hebben 2390 x9 =-- 21duizend 510 frank of 10 duizend 755 fr. meer winst of het dob bei. Laat ons dit kort trekken. De oijfers «ijn welsprekend genoeg en «ij hebben het voordeel van publiek te zijn en gecontroleerd te kunnen worden. Maar wij moeten verder gaan. I>e lsvstaraars moeten plat. 2 Rantsoen. — 1 Mei tot 25 Juni 1»1«. — De koffie stond in dit tijdstip in ronde 'cijfers aan 12 frank, hoedanigheid ia acht genomen. Vooruit leverde 2870 kilos aan 7.90 fr. per kilo, hetgeen totaal Bedroeg 22 duidend 389 frank. Had Vooruit aan den prijs van den dag verkocht, die 12 fr. was* dan had zulks hem 34 duizend 446 fr. opgebracht of als meerwinst ruim 12 duizend franken meer. Wij kunnen natuurlijk deze cijfers en opgaven vermenigvuldigen, en wij zouden kunnen zeggen : 't i* genoeg, 't en baat toch tot niets. Nochtans moeten vS een© laats** ramt- soeneering opgeven ; zij is van gewicht omdat zij van de a iaalsten tijd is. Rantsoeneering van 25 September tot 3 December 1916. — Vooruit gaf alsdan 10 bons van 50 grammen of een hüven kilo koffie aan elk lid, tegen den prijs van 8,40 tot 9,40 fr. den kilo, terwijl dezelfde koffie en zelfs van mindere hoedanigheid verkocht werd aan 13 tot 16 frank den kilo. Vooruit leverde 5440 kilos aan 8,40 fr. of voor 45 duizend 696 franken. Tinkel aan 13 franken den kilo zou dit cijfer geklommen zijn tot 70 duizend 720 fr. of 25 duizend 24 franken meer. " Vooruit verkocht 1342 kilos aan 8,40 fr. hetzij 12 duizend 614 fr. on 80 centiemen. Aan 16 fr. per Irilo, zooals de koffie in de laatste weken verkocht wordt, bedroeg zulks 134S kilos maal 16 fr. of 21 duizend 472 franken of 8 dnizend 857 fr. meer winst. Kort en bon mag de Samenwerkende Maatschappij Vooruit zeggen : hadden wij onze drie rantsoenen van koffie verkocht gelijk de gewone — christelijke inbegrepen — kruideniers ie verkocht hebben, dan zou ds Socialistische Samenwerkende Maatschappij Vooruit in ronde cijfers 115 dnizend franken meer gewonnen (?) hebben. # # * Zie, dergelijke artikels kunnen geven in Vooruit, dat is een kolfje naar ons hand. Ë11 zulks is verstaanbaar. Niets is koppiger dan ©en feit, zegde Napoleon I en dat is waar. Aan e&n feit valt er niet te loochenen of te betwisten. Maar wat znllen onze - tegenstrevers dan weten te zeggen, als wij ons niet bepalen bij één feit, maar er verscheidene en talrijke aanhalen? Wij vreezen da* zij nu al hunne bekjes in honna phaimkens zullen houden, daar zij voor feiten en oijfers staan, die onweerlegbaar «ijn en mogen gecontroleerd worden. Gaf men ons maar altijd zooveel gemak en recht 11 Het zon er anders spooken ! Enfin wij znllen «iem hoe dit eerste gerecht onze tegenstrevers zal smaken. Op uw gemak heeren en ongegeneerd, wamt aie het op is, dan is er nog. F. H. Ovei* liet leven van Jack Lonffon Toen wij de dood van den socialistischen Amerikaansehen literator Jack Londen meldden, gaven we meteen een en ander over zijne werken en persoon. Heden willen we wat meer over het leven van den sohrijver onder bet oog onzer lezers brengen. Men zal zich wellicht herinneren, dat, toen eenige jaren geleden tn het Amerikaansche stadje San Reno de geweldige bokspartij plaats vond tnsschen dien wereldkampioen Jack Johnson (een neger) en den blanken vuistvechter Jeffreys — waarbij de blanke het aflegde — over die vechtpartij lange telegrammen verschenen in de Londensche bladen. Daarin werd het gevecht van seconde tot seconde beschreven en technisch toegelicht, en de steller van dit tot eep opwindend en dramatisch (relaas gelworden reuze-telegram ,was de bekende zwerverlitterator-journalist Jack London. Toen later de revolutie uitbrak, welke aan Porfirio Diaz de macht ontnam, was het weer Jack London, die hali als journalist, half als vrijbuiter en opstandeling, tegen Diaz den bloedigen burgeroorlog meemaakte en er ook over schreef voor de bladen. Overal waar klappen vielen en de spaanders vlogen, was Londen in de buurt; en zijn Reven is zoo typisph, zoo wild avontuurlijk geweest, dat wij er hier iets van willen vertellen : Jack London was een personificatie van den ruateloozen geest, die zach niet , kan schikkem in den dwang en de conventies van de moderne maatschappij. Hij was het die de uitdrukking « the call of the wild » het eerst gebruikte en alom bekend maakte. Hij snakte naar avonturen voor het lichaam en don geest en hij sooht altijd naar een leven van primitieve instincten en levensvoorwaarden. Dit alles vond hij ook; en hoewel hij jong gestorven is, was «ijn leven er een dat overrijk was aan beweging en daden. , ' In 1876 in San Francisco geboren, was hij reeds op zijn achtste jaar werkzaam als jongen op eene groote hoeve. Daar behoorde het tot zijn werk om de bijen gade te slaan en op te letten of «ij ook uitzwermden. Zoo moest hij daar dagen lang onder de boomen opletten. In die jaren werd in hem de zucht wakker om steden en menBchen te zien; de iiefde voor heuvelen en dalen ontwaakte bij hem pas, toen hij hun den rug üad toegekeert. Zijne eerste aanraking met de litteratuur was in San Francisco, waar hij... dagbladen verkocht... Spoedig echter ging hij varen op booten van clandestiene oester-visschers. Daar verkeerde hij te midden van het schuim der zeelieden. Korten tijd later ging hij op de « trampvaart », ging ter zalmvangst, om — weer later — x in dienst van de weti» te gaan op een p%trouille-vaartuig, dat tegen de clandestienevisschers optrad. Vervolgens brak het tijdperk van groote vaart voor Jack London aan. Als matroos voer hij naar de Japansche kust op de robbenjacht. Na die reis was hij te San Franscfoco achtereen volgens, kolendrager, bootwerker en arbeider in een jutefabriek. Maar hij hield het niet uit, wilde weer naar zee en monsterde aam op een schip dat aonder hem zee koos. Het verging met man en muis 1 Hoewei hij in de jutefabriek 13 uren perdag moest werken, vond hij den tijd om teschrijven. Er was door een dagblad te SanFr&isiaco een prijs uitgeloofd voor hetbeste verhaal van beschrijvenden aard, en Jack London won dien met zijne acheta 'ï«A typhoon off the Coast of Japan». Nuging hij te land zwerven, trok heel de Vereenigde Staten door en keerde via Canadaweer terug naar Sari Francisco. Wa/t hyonderweg had gezien en meegemaakt,maakte een socialist van hem.' Hij was inmiddels... 19 jaar geworden' In Oakland kreeg hij een baantje aïé concierge van eene middelbare school; hij leverde er bijdrage aan het schooltijdtijd-schrift. Kort daarop was hij waohtbaas ; maar in zijn vrijen tijd volgde hij cursussen aan de universiteit van Californie. Maar daarvoor had hij geen « zft » genoeg. Hij gaf het op en trok maar liever mee met den stroom goud- en gelukzoekers, die op Klondyke afgingen. Daar werd niet gepraat-, het leven waa er een grimmige strijd; maar Jack London kwaan er tut rust en tot zelfkennis. Hij bakende zich zijne toekomstige loopbaan vuOr zichzelf af. Doch 'm Klomdyke kreeg hij scheurbuik; tiij moest er weg en op d« thuisreis legde hij 1900 mijlen ai in eeaa open boot! Zijn vader was inmiddels overleden, en bij den terugkeer in San Framcisoo moest Jack London het gezn onderhouden.Tevergeefs zocht hij werü., en zijn verhalen koa hij nergens geplaatst krijgen. Eindelijk kreeg hij voor een kort verhaal $ 40. vNu was de strijd gewonnen Zijn eerste groot bqek « The Son of the Wolf » kwam in 1900 uit. Andere boeken volgden. Maar hoezeer het hem financieel goed begon to gaan, bleef Jack London een zwerver tot het eind. Als oorlogskorrespondent bezocht hij Japan, Korea, Mantsjuerije en Mexiko. En zeven jaren lang voer hij in eene kleine l

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.