Vooruit: socialistisch dagblad

753 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1915, 02 Novembre. Vooruit: socialistisch dagblad. Accès à 29 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/sb3ws8jt51/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

iaar — M» 305 Prijg pat nmmer Toor Eolgia 3 ccntiamon, roor dan VreemdoS canfomoa Telafaon t llttdactia 147 .. Adl<n8nisS:patSe 2643» amsdaq 2 HCVEiéfefe 191B Drakater-Uitgeelstcr Sann: Maatscbappij H ET LICH1 besiuurder» P. DE VISCH. Ledebcrg^'cnt . . REDACTÎE . . ADMiNISTRATIE îiOOGPOORT, 29. GENT VOORUIT «Uit-i.*/ '1 f U ■* .. . t, -y*fl V'j.^V.1 ■. .il ' Ifr" ,11 T ■fK.'ry fli.r . 1 Dr gaan der Belgische Werkliedetiparfij] — Versch/jne^de affe dagen. ABONNEMENTSPRÏJS-. BELCIE Drie tnaandcn. . . , . fr. 3.25 Zes maanden . . . . . fr. 6.50 Een jaar fr. 12.50» Meo abonneert zlcfc op aile postboreefa» DEN VREEMDE Drie maanden (dagclijks verzonden). fr. 0.W Bekendmaking 1. De geineenten zijn daarvoor verant-woordelijk dat in hun gebied geen tosscha-diging van den spoorweg of bedreiaing van den spoorwegdienst plaats heeft. De îom-mandobesturea mogen gijrelaari pakrken, die met hun hoofd waarborgen in geval van vernieling van den spoorweg. D* ga-meente in wiens gebied een© beschadijinj geschiedt heeft eeno zwar© eontributie en eene belemmering der bewegingsvrijheid van haro inwoners t© verwachten. (Sluiting der estaminets, verbod de hofsteden te rer-laten, in beslagnemen der rijwielen, verbod van rijtuigverkeer, weigering van pas-porten, schorsing van den postdienst.) Ge-heel het dorp of enkele hofsteden kunnen ook ontruimd en de mannen kunnen in een duitsch gevangenkamp overgebracht wor-den.2. Het betreden van den spoorweg is ver-boden met uitzondering der deelèn der sta-tiën toegankelijk gemaakt zijnde aan het publiek en der doorgangcn vrijgelaten voor het openbaar verkeer. Inbraak wordt met gevangenisstraf van ,ten minste 1 jaar tôt 15 jaren gestraft. 3. Ëlkeen, die op de toebehoorien van den spoorweg of in hunne naburigheid op eene verdachte wijze bezig is, stelt zich aan het gevaar bloot, door de wachtposten zon-jder uitstel doodgeschoten te worden. 4. Wie aan vijandelijke militaire perso-|nen herberg, voeding, geld of burgeraklee- vn-n nQvcnn o r\f nn «nrlor/* titnvtx n 171 v\ rpr. Ieent, wordt met straffe van gevangeni: van ten minste 10 jaren gestraft. Indiei door dezen steun een nadeel veroorzaak wordt voor de Duitsche troepen, wordt me de doodstraf gestraft. 5. De gemeentebesturen zijn verplickt zulke militaire personen ïooals burgerlijki peraonen zonder cenî.elvigheidspapieren di* op hun gebied ontmoet worden, aan «tonds aan het na&stbijgelegen Duitscl militair bestuur over te brengen. In géra ran rerzuim wordt aan de gemeente eer zwar© oorlogscontributie opgelegd. Aan di «chuldige B/mbtenaren worden de straffei genoemd zijnde onder n. 3 opgelegd. Eli inwoner kennis ontvangende van de aan-komst of van de aanwezigheid van eene dei personen genoemd onder n. 4 moet dit aan irtonds aan de gemeente of aan het naast bijgelegen Duitsch militair bestuur of militaire wacht laten kennen. Tegenhandelin-gen worden gestraft met gevangenisstraffe van ten minsten S jaren tôt 15 jaren. C. De itraffen aangeduid lijnds onder nrs 2-5 worden opgelegd voor zoo ver niet volgens de krijgswet met da doodstraf oi andere zware atraffen moet gestraft worden.Bovendien kan nevens de gevangenisstra) in elk feeval eene boete tôt verteurd ver-klaring van gansch het vennogen opgelegd worden. A. H. Q., den 15 Oktober 1915. Der Oberbefehlshaber, H or 7.o g Albrecht von Vt iirttemberg. Wie zal de lasten betalen na oorlog? ? . H K Vii'œi ■vus? sa ! s In een vorig artikel hsbben w® gewez op de lasten die zullen drukken op de vi schillende naties wanneer de «edelste f zens der schepping» zullen opgehoud hebben malkander bommen, mijnen, har granaten, vergiftende gassen en and< lieîelijke dingen toe te sturen en naar 1 hoofd te slingeren. We zciden dat dan het oogenblik zaI f komen zijn om te tasten. — zoo diep moj lijk — in de zakken diergenen di« het me< kunnen missen, om de erfenisrechten verhoogen en zelfs sommige erfenissen kc «a goed aan te slaan ten profijte der h lektiviteit. Ik vertel hier natuurlijk niets nieuws. De uitbreidir.g van d9 progressieve b lasting op de erfenissen is een der hoof punten van ons programma in zake h iasten-vraagstuk. Ditihebben de mandatarissen onzer par in al de parlcmenten, waarin wij vertege woordiging hebben, sinds jaar en dag, m al de energie waarover zij beschikken, v« dedigd. Met weinig sukses. Natuurlijk. Overal zijn we nog eene geringe minde heid. Vit hebben nog weinig in de pap brokken; omdat de kleina luvden, de klei: burgers, bediendea, wroeter» 'ea armo lijders, de eeuwig verongelijkten rteeds i domheid begingen vertegenwoordigers een andere klasse, naar de parlementen te st ren, — van de klasse, die in de same leving eene geringe minderheid uitmaa^ en die regeert om hare eigene belangen vrijwaren. Zoo komt het dat de lasten steeds g drukt hebben op den geringen nian. Het zijn diegenen, die men nooiti aan ( Een keerpunt in ons Lager Onderwijs door FR. DE COSTEE Bestnurder der Om. en Naschoolsehe Wei ken van de Slad Gent (Elfdo rervolg) Men leere werken voor eigen vooi , maar oojj om anderen te kunne wnulpzaam zijn; men leere openhartij | eif' bij handel en wandel, oprechthei jgSens ouc'crs> overheden en medegezei ! De vierde graad met zijn leeren e p 0r e1n' dooreengestrengeld, zoo dak h< | Jne het andere volledige, moet een '"u,w? wexeld daarstellen voor onz er^ersjeugd, eene wereld, ws.ar vreug •e wordt gesmaakt door d» voldoenin, bëîi VOiljrachte t&ak, waar d« mo«ilijk r]f,n n,niet d(?°r de leerkrachUn, maa . r "e leerlingen orerwonnen worden om i 'flicht rege«rt sla hoogst# wat 41 7 ( b«zitten gtlukkig t# zijn s men met onze leerlingen van 13 ei ! fiai) ^ g6zelliS en vriendschappelijk om l u !'aan ontmoet men van hunnei z^eji jeiâ9êa&gt jmml wMm . . winketten ziet der belasting-ontvangeî de wroeter* mot hunne karige loonen, d iteeds het meeste geld, onder den voi van onrechtstreeksche lasten, in de scha kist gebracht hebben. De arbeidende klasse heeft steeds h zwa*r*te den druk gevoeld der lastea we zullen dit a^.ntoonen in ©en voiges artikel over de onrechtvaardigheid van oi belastingssteliel — en het is -die klasse d har» zonen heeft moeten afstaan voor ( rerdedigin* van den nationalen bodem. Schromelijk onrecht ! Het mogelijk — ik herhaal het ■ omdat de «minderen» steeds mee heuldt met de vijanden hunner klasse. En toen onze vertegenwoordigers eisci ten dat iedereen in den lande zou bela worden naarmate hij min of meer profi trekt uit den bestaanden etand van zakei toen beriepen de vertegenwoordigers d< genieters zich op het heilig eigendomsrecl Dit was een sopnism, eene schijn-waa heid, eene epitsvondigheid van het aile lumgste allooi. De oer-mensch bezat niets en indien c maaïschappij, in het algemeen beiang h< eigendomsrepht ingesteld heeft dan spree] het van zelf dat zij — in naam van hetzel do algemeen belang — die eigendoasreel w^siBen mag. Wat wij onder eigendom verstaan is hi reeht te genieten van de vruehten van eige arbeid. Dit genot wordt heden ten dage overgi maakt aan nakomelingen en verwanten. DaH is eehter slechts eene sociale koi ventie en eene heele onrechtvaardige. De wetgever heeft volkomen het recl daaraon een einde ta stellen. HP» n mi ii 11. ii .m— genegenheid, zelfs met het huidig school regiem, dat nochtans het leeren nie altijd gemakkelijk, ja, veeleer saai doe îjjgl voorkomen. Mag men dan niet verwach |ly ^.n' dit bij de nieuwe inrichting, he I nieuwe midden, waar de spieren even zeer geëerbiedigd worden als de herse _ nen, waar de afwisseling onvermijdeliji< r" groot moët wezen, het des t-e beter var stapel zal loopen ? We verduiken het evenwel niet : d< richting kan worden aangegeven dooi wenken en verordeningen, maar d« geest, de wijding moet het werk zijn dei leerkrachten. En wij hebben de overtui ^oor- dat ze niet zullen falen om de her- men vorming, welk# nakend is, zoo vrucht-rtig- dragend mogelijk te maken, en voor de heid leerlingen, die heel dikwijls op denzelf-ezel- den leeftijd voor eigen gewin reeds aan d« werkbank of 't getouw stonden, eene cn reine atmosfeer van weldoende werk-( zaamheid te scheppen, welke op 't latere wn leven den gelukkigsten invloed oefenen onze eu ' M. Victor Devogel, thans bestuurder der scholen van Brussel, en die de ziel Ujk. is geweest ran den vierden graad met iaar beroepsstrekking te StrGilles, bepaall den als volgt het stelsel van zedelijke oproe-vret,' dinS: zijn, « Men stelde een opvoedingsmanier 3 en vast, weiaruit aile dwang gebannen was, om- gesteund op de kultuur van het ik, van men de waardigheid, den eerbied voor zich âmsXsfiiLuw -voocj3êJâiiSÊfl^aàe| Er is daar 'n groote menschelijk# fami lie, — de samenleving — die moet profitee ren van ailes wat de leden er van voort gebracht lîebben, Tranneer de leden i) kwestie hun hoofd komen neer te leggen e; niets meer kunnen uitrichten met het doo hen — en anderen voprtgebrachte. Dit is toch duidelijk niet waar t En dit is des te reehtvftardiger, omda zonder de hulp van al de leden der samen leving «.lie arbeid on mogelijk wezen zo; eoi dat allea dus door hunne medewerkin] bijgedragen hebben tôt het instand komei van persoonlijke fortuinen. Wie zou kunnen betwisten dat — uit gaande van dit princiep — er niets te wereld reehtv&ardiger wezen zou dan ti pitsen aan de erfenissen als er spraki wezen zal de bsrooids staatskas weer ti vullen ? Er is geen enkel particulier belàng da gaat boven het bslang der kollektiviteit Het persoonlijk bel%ng is eene social* kreutie en de maatechappij heeft het rech daaraan eea einde t© stellen. Onze bsvooroordselde tegenstanders ant woorden steeds op onze iogieke bewijs voeringen dat we aldus het recht willer ontkennen te bezittca wat men door zijr arbeid vergaard heeft. Geen kwestie van ! Dat is moedwillig verkeerd onze leer-stellingen begrijpen. Dat gebeurt nog al meer. En de snkke-laars onder do arbeiders bijten daar in. Maar dat do eene mensch als millionnaii geboren wordt en de andfere in een bak, met eenize lomDen gevuld die dienst moet doen als wieg, wie zal zulks rechtvaardig noemen ! Dat de eene het goud verkwist en ver-brast dat.de anderen voor hem verdient hebben, terwijl de proletarier ailes moet derven en moet zwosgea gansch den dag, kan raen dat reehtvaardisheid he«ten 1 Niemand heeft dit dan ook gedurid. Maar men heeft gezegd : «Het is altijd z66 geweest en het zal altijd zoo blijven.» Dit was au precies geene drogreden, wa&rmede mea lang het volk paaien kon omdat door den duur het volk toch een maal verstandig wordt. Daarom zijn cr mannfcn gekomen die wezen naar het uitspansel en gebeden pre-velden en zeiden tôt de kudde, die naar hen luisterde, dat «de armen, de honger-lijders, de menschen die in de loopgraven liggen of in werkeloosheid hun lichaam onderwerpen aan eene strengo honger-kuur, de gelukkigsts der stervelingen zijn, w&nt dat zij recht naar den hemel zullen gaan, terwijl het voor de rijken moeilij-ker zal wezsn door de Poort van Sint-Pieter t© geraken, dan voor een kernel door het oog eencr naald te kruipen.» En velen laten zich daar door troosten. Maar de arbeider met helderen kop zoekt met zijne maats, met de socialisten van heel de wereld, naar eeno maatschappij waar aile zou toega^n op eene wijze die wat meer zou overeenstemmen met de rechtvaardigheid. En die heeft het goed voor, zooals wij in Antwerpen zeggen. Yindt gij het ook niet, lezerî Antwerpen. JAN. In het Arrondissement Dendermonde DE JIISBRUIKEN IN DE COMITEITÎ IN ONZE BUITENGEMEENTEN. SCHAAMTELOOZE LEUGE5AAE LANDWACHT, GENTENAAÏl I KLEINE PATEIOT, PEIMUS! — W KEMEK DE UITDAGING TAN «ï LEUGENAAR» AAN Wij hebben het orgaan van het Ket< veaije» uitgedaiùgd het ■ de misbruik niet dierf a.anklayen die op de buitenf me>enten in de verschillig® eomiteiten ï staan. Het schijat dat ons sehrijven doel £ troffen heeft, althans, het bladje van Ketelvest-mannen komt ia zijn numm ▼an 27 Oktober met eea antwoord afg draafd, op oas artiketf van 14 Septemb? waaria grieven verschenen over Overmei ea Uitbergen. Het blad noemt ze onwaa Maar wij houden staan : 1. Het komiteit van Orermeire heeft %■* een boer geholpen uit de Kefkstraat c eene hofsteds had en akkers. (Naam t beschikking.) 2. In het Meelhuis is wel den naam u geplfckt van een man die ©en pintj® hi gepakt. Wij zijn t'akkoord dat men zi< moet oathouden niet alleen van drankra bruik, maar zelfs vaa drankgebruik. Ma het jeiae*ntebe»tuur Orerraeir© zet asta tôt «fe«stea>, — het feield ckermis» i als sten slecht gevosd is heeft men ni veel noodig om «door den aeus» te zijn. 3. <Gentenaar> spreekt van een persoi die geweld, smaadwoorden en bedreigi geB gebruikte. 't Is deze niet die door o: werd bedoeld : dezes zaak was niet te ve dedigen. 4. Ons blad heeft niet geschrevea dat i leden van het komiteit werkea met vergo verklikken, de onhvikkelinç van 't k rakter en vooral de opvoediny van d< wil ; waarbij geene straffen noch belo nirigen voorkomen ; waarbij de verar woordelljkheid tôt een onmerkbs< dogma was opgericht, waar de plieht betrachting de kennis van 't recht voora ging. Men heeft tôt het kind gezeid : « C wilt een mail (eene vrouw) zijn, leer h vjorden... » Deze woorden, waarvan wij d# pra! tijk, de toepassing gezien hebben in c heerlijke inrichting van St-Gilles, kui nen we gerust onderschrijven. ❖ * # SaawTtrkiis «an huis su schsol Laat ons openhartig bekennen, dat c samenwerking van huis en school t< hiertoe eene vrome wensch is geblevei Ja, waartoe goed het ta verbloemen Thans staan huis en school veeleer vi andig teyenover elkftnder. Aan wie c schuld ? Aan beide en aan geen een va de twee. Huis en school kennen elkander niât ze meenen het goed met het kind, mae ze meenen het dikwijls op eene tegai etrijdige maniar, ot li#ver de aangewei de manier wordt langs btide zij den nii begrepen en daaruit komt al het kwaat ding. Wèl is geschreven dat deze die dei Amerikaanschen winkel openhouden wer ken met vergoeding. Het waren de twe< niehten van M. de onderpastoor Pieten die den winkel openhielden. Deze hadden daarvoor 90 fr. in de ! [ maanden, en waren weletellend : het warer zelfs geene juffers der gemeente. Witurom kan men dit niet laten verrich ten door inwoonstors. Als ons blad in zijn nummer van û Oktober over dit geva» had g«*chrev«n, hebben de twee juffers den winkel vérlaten. Dus haddem de in woner* voldoening. Wat M. de onderpastoor Pieters betreft. die uitmunt in het vervolgen van ons blac «Vooruit», wanneer heeft ons blad geschre-van dat hij winkel houdtî De man heefl reeds genoeg met zijn kerkelijken winkel. En nu «en passant* een© vraag : Waarbij kemt het dat de kolen dis vooi het Comiteit feeïtead zijn, juist op den eigendom liggen van M. den onderpastoor 1 De bevolking van Overmeire zal ook goed toezien of ailes wol goed verdëeld wordt en niet te veel onder de vriendjes. Yeel te veel gaat dit hier met zijne vriendjes. 5. Wat Uitbergen betreft, wanneer heeft ons blad geschreven dat de heer secretaris herberg houdt en dat men dit zou verbie-dentO** blad keeft g«Sehreven over M. den p©litieee»*sissaris die herberg en eea® been-houwerij openhoudt, en bezoldigd is van het Comiteit. Is ait zoo of nietî Deze autoriteit ( 1 î) maakt zich daaren-boren zeer beroemd door het vervolgen van ons blad t Vooruit » : zijne winkels leveren hem dus nog geen werk genoeg op ! Voer wat betreft het opneijien der klach-ten, wij onderzeskes ze eerst goed en maken noemd worden, om dat eene dergelijk handelwijze zoo nadeelig is voor he individu, wiens geluk nochtans doo beide eiementen wordt betracht. Is die toestand vatbaar voor verbete ring ? Gewis. Men meet huis en school me elkaar in aanraking brengen, ze vereeni gen 09 het terrein, waar ze wecenlijl een zelfde roi hebben te vervullen : he belang van het kind. De ouders moeten in de sehool aamei komen, moeten vastetellen hoe de sehoo werkt, wat ze beoogt ; za moaten he werk, al het werk hunner kinderen zien ze moeten bestendig weten hoe het kint er zijn best deat of niet, hoe het zich ge draagt en 't voornaamste, 't moet de leer ling(e) zelf wezen, die zijn of haa ouders gaat inlichten over hetgeen hi of zij verricht. O we hooren d® tegenwerping : di ouders zijn onversehillig I Aangenomen Dat men ze leere beiang stellen in d< school, niet door eene enkela poging maar door standrastig» werking en, be komfc men niet een uiinlag voor de alge heelheid, dan toch zullen relen begrij pen wat de toekomat hunner kinderen vereischt. Nu ie er weinig of niete. Doeh men beachuldige de ouders nie van onverschilligheid, «Irorens de proef de vooruit bestudeerda «a foed valgthou den prosf, te hekbaa gedum. Overigeas het mwt : éle school doe Hiaar half werk, aïs se het huis, aiet mee ze dan maar kenbaar. Of vindfr het blaij missehien dat de naam der buitenliede», di«i ons inlichten, in het blad moet verschijneat En nu als besluit: wij nemen d» uitdafin® van « Gent«nfi«r » aan en zijn bereié met) zijnen a«rolmachtigd« naar f«zegd« plaft'è» len t© gaan. En met «choon winterwesr i» er gelegenheid onderweg een débat aan t» gaan over de tirannie waaronder oaz| arme en onwetende buitenbsrolking geliuk# gaat. Voor wanneer de uitstap, « Genbenaaf » ? Het «lot van den e Gentenaar i-artikel> moeten onze lezer# kennen : * * £ # « * % £ ^ ^ ^ ^ if. * s$c ^ sj: Intusschen «Vooruit» als ge mis- ijjt bruiken wilt ontdekken, raden wij 2 ïjc U aan niet om inlichtingen te gaan al jk bij oud-kostgangers van <le verbete- ^ î# ringschool of van 't rasphnis,b}j wog- ^ jfc gekuischtcn uit het leger, personen jV rijp voor 't zothuis en soortegelijke jjc gasten. Doet ge dat, ge wordt lew- A ^ gens opgedischt. Die uiterst kristelijke taal niet op dezelfdo wijza willende beantwoorden, zeggen wij dafc onze inlichtingen kwamen van lieden van wie het verleden onbevlekter is da-n dit van de broerkens van Maltebrugge. Intusschen herhalen wij ons verwijt: «De Gentenaar » bezit den moed niet om de misbruiken van den buiten aan te klagen. J. M. ! Een sitiwe " pesl „ woor de Piofmectiienen i Engelsche vakbladen vertellen wonder» - over de proeren die door den londenseh^* i Automebielelub gedaan worden met «wk s nieuw vocht of geest voor hel> drijvem vaa zoogenaamde plofmachienen — niaichitfBea 3 die gedreven worden niet door gas, stoom •£ i barnkracht, maar door ontploffingen. Het vocht, dat/ de benzine of naphta ral vervangen, heet nataline, omdat men 4» etf voor tôt grondslag dienende aardolie i* 1 groote hoeveelheid aangetroffen liesft i» i natal. In de mengeling of samenstelling vam k«A nieuw vocht gebruikt men in de tw«fBl« , plaats den alkool die als afval uit de suiktfr-1 raffinaderijen kernt en uiterst goedk«op i*. Met bijvoeging van nog eenige aadere ; zeer goedkoope vocbjen is de natali»e Te©! lichtor dan de naphtabenzine en hewfr be-vriezingspunt staat aanzienlijk veel lager. De eerste proevea met de nataline werde* t ged*«n i» den moteur van een vliegwa-! chien Curtiss. Met de allerbeste naphta-[ benzine had men dezen moteur geene groo-i ter snelheid kunnen geven dan van 1250 toeren, terwijl men hem met de nataline gemakkelijk 1400 toeren kon doen draaien. ; Vervolgens beproefde men het nieuw i product op eene auto en de uitslag was noj •chitterender : Met een ljter ran de beste naphtabenzina legde de auto een afstand af van zes éui« zead meéors, terwijl zij met de natedin© ze* duizond vijf honderd meters aflegde op den betrekkelijk korteren t/ijd. Met de n»taline zal men aan den moteur nog eenig» verbeteringen kunnen invoeren. die met de aaphtabenzin© niet mogelijk waren. vooral vo'-r wat de multiplicatie en du» de verhoogde snelheid der omwentehn-i gen bestref*. Van de nataline i» nof te aegget» dat zij ia' Bleept in hore betrachting, als ze, vocra* in den vierden graad, die onontbeerlijke samenwerking niet tôt stand brengt, om, door onderling vertrouwen, haar ofer-wegenden invloed te doen gelden bQ da bereepskeme. Gelegenheid om de ouders ta eade*-houden op de zooganaamda oudefnvn-den, met of zonder feest, gedurenda he! schooljaar om de strekking van hefc onderwijs, zijn zedelijke waarda ta éoe* kennen, bij den aanvang om voor de nieuwelingen de inriching in eenvoudijt en algemeene lijnen ts behandelen, bij het einde zonder prijsuitdeeling, watr afscheid wordt genomen van degene», die da school verlaten, en eeniga vaer-treffelijke wenken worden gegeren vear het verdere leven. Is hier spr&ke van de samenwerki»g in groep, ook in afzonderlijk onderhouâ, als er bij de leerlingen al eens iefs mi» loopt, kan veel goeds worden gealifcht. Het komt er op aan het recht der ouèers Yolledig te eerbiedigen ; de school beteï-te doen kennen, want «onbekend is onbs-mind» ; elke gelegenheid aan ta grijpea om de polsen van huis en school harmo-nisch te doen slaan. Kan er in dergelijke voorwaarden wel eenige vrees bestaan dût de waardigheid, de invloed der school zou te loor gaanlv (Wordt verrol*,,N

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Vooruit: socialistisch dagblad appartenant à la catégorie Socialistische pers, parue à Gent du 1884 au 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes