INAAR VLAANDEREN'S VERWOESÏING £Fon omen tpecxalen reporter) IV VAN DE PANNE ÏTAAB DE WOESTENIJEN Woenadaf 11 Deoember. — Heden w i |nn rei* in gezelachap van on zen konfri ^Henrion, v66r den oorlog aan de® «Mi t vu Antwerpen verbonden, sinds 191 gemihtariseerd iournalist, die zich ook te besehikking s tel do om ons afzonderlijke il liohtingen te geven. De leider van de groep was de heer kon mandant Van Trooijen. Het was 8 3/4 ui toen we uit De Panne wegreden, eerst t< rug naar Veurne. Wij hadden nu nogmaa gelegenheid de stad langs de amdere wi Een te beechouwen. De stad is wel erg< -sMteld dan we bij onze eerste bezoeke feddetn gezien. In de Walburgiskerk wi ren ook obussen neergekomen. Langs den achterkant van het oude g' rechtehof, waarvan we in ons vorig ve: •lag spraker^ lazen we eene memorieplaa die we om hare eigenaardigheid afschri ven, aldua luidend: • Hier Vooren Lie] Begraven 8r Jan Cuvelier F. Antoene 1 Bijn Le vend i sch meeste r Van dese Kcrcke ®*erl. 88 Iuly j684. Bidt Voor De Ziele. ( to» kommandant gaf ook nog meerdei ttitleggingen over do militaire aktie e taktieken, die moesten aangewend worde .om de onde sohoone stad te besparen. E Viding had de troepen teruggetrokkei jnaar de Duitschers kwamen over de sta gevlogen, en alhoewel ze geenetroepenb* wegingen zagen, werd ailes, bijzonder hi «enter der stad, beschoten. Na een kort oponthoud dus en nadat e IToor naphte was gezorgd, reden we dooi j)e eerste rit, rechtstreeks naar het strije terrain, was HOOGSTADE We reden korten tijd weinig besohadige plekjes voorbij, maar weldra zagen v 'schoone gemetselde kampementen die vo< onze soldaten nog steeds dienst doen.Das ' tusschenin pachthoeven en landerijes waarop de landlieden aan 't omploege raren. Het weder was kil eu mottig ; de wege , ién modder. Wij snellen voorbij geweze , munitiedepotg, waar nog steeds hoope munitie — van allerlei kaliber — kano: tten en machiengeweren onder hangars zi; geborgen.De voorbijgangers zijn zeldzaau ■ soms een mesnsch uit de streek, anders ei kelijk poldaten... Neen tochl Wij snorrc ook een pastoor voorbij, die er zoo sn mogelijk op een vélo Joortrapt. Een gei ftelijke per rijwiel ! Nog ieta wat, de oorlc meebracht. Langs de ban en, midden de kampemei ten aller aard, is ook eene nette houtc kerk opgetrokken. Aan Elsendamme knotsen en botsen ^ over den IJser, die eens een zoo wreee bloedstroom was. Wat verderop zijn Enge »che troepen die flink doormarcheeren. Het algemeen zieht dafc zcio met ter ti; ▼oor ons oog ontrolt, laat ons sposdig vas stellen dat we eene destijds aktieve pl< naderen. IJzerenwegverbindingen, pril keldraadversperringen over uitgestrek vlakten. We komen aan Oostvleteren. De prac tige i» gothische styl gebouwde toren d< kerk is onbeschadigd gebleven, daarbuit» had het dorp erg te lijden. Reiningen vormt slechts één puinhooj ▼an de kerk blijven enkel stukken mure over. Eene steeds meer kapot geachoten baai Wij rijden nu minuten en nog minute lang onoverzienbare moerasaen voorbij, d iîechts diepe kuilen, door de ontploffinge der obussen veroorzaakt, en afgeknot boomen bevatten. Over het gevechtsgebied de Drie Orac, ten heen, rollen we door Noord&choot dat slechts puinen kent. Boeml Wij schokken omhoog... rijdc eene smalle houten brug over, 't is ( ,Yperlee dit we voorbij zijn. Steeds uren ver en diep loopende me rassen, woestenijen. Putten, poelen, u diep en breed, dat er groote huizen zoud< kunnen worden in opgetrokken. Het >so0 akelig-kil-doode, neen, vermoorde n turtr, wparvan het als onmogelijk schij daar ooit berug eenig leven in te brenge llles ia, wat hier de wereld deed, sam< aet duizenden menachen, gedood. Het pas verlaten oorlogsterrein gee iOg een ander décors van afschuw i wreedh^i d : wervelnetten orer uitgestrek (lit het leven der opgeëisciite werkeis XIV t$ November. — Het is Zondag. W hadden tôt hiertoe nog nieta om ons vi igoed af te koken en te wasschen. Georg en ik zitten onze kousen te vermaken ; on aaai begint op te raken en ik zit te ûenb wat wij zullen moeten doen als wij gee meer hebben. Ik heb al veel jongens gezii die bijna geen« kousen meer aan hun voeten hebben. Er zijn er ook reeds vel< met stukken van klompen. De jongens zi bij den luitenant geweost en hebben h« nieuwe klompen gevraagd, doch als ar woord kregen zij wat vloeken en schel woorden naar het hoofd en werden wed in alecht of goed weder naar het werk g j «tampt. Er zijn ook jongens die hunne sa r welke zij van het komiteit ontvang. hebben, in stukken moesten trekken o rond hunne voeten en beenen te doen, 1 ■ <ebrek aan kousen of vodden. £ Om 10 1/2 ure komt men ons roepen vo F <fe solde : 2,25 fr. voor eene geheeJe week arbeiden gelijk paarden, en wie het ong luk had een halven dag te huis te moeti . I blijven uit reden van ziekte of iets derg '* I lijks, dan wordt hem zulks afgetrokke L| Ook moet mer altijd zien dat men kan wi gJ selen, daar men bijna altijd met dubix VOORUIT lm weiden en akkers, zoo ook langs en over i- den steenweg weJken we doorrijden. Gan-.r sche kisten ongebruikte obussen, alsook s- honderden afgeschotenen, liggen onder Is elkaar gen orpen met stukken materieel. j- Aldus was dit tôt aan het zoo befaamd >r — maar treurige herinneringen achterge-n latene — Merckem. MERCKEM 1... Een houten plankje duidt aan dat daar ééns Merckem heeft gestaan, dat alsdan l" 3600 zielen telde. ^ Wij stappen ait en kunnen nu een ^ blik over den ganschen omtrek werpen. De kommandant zegde, terwijl wij de puinen [a der gewezen kerk opklommen, daar wàren het kasteej en hovingen van baron De Co-ninck, — men ziet den poel die ééns rond-om het historisch gebouw liep, maar van n de prachtige woning ziet men niets meer. ie En heel schilderachtig, maar vreeselijk in j de uitdrukking doch juist, was deze die de ^ kommandant gebruikte: « die allumetten 3_ zijn ailes wat aan het eens zoo prachtige park van het kasteel doen herinneren. » Deze plaats is gedurende den ganschen ,r duur van den wereldbrand dagelijks bescho-■ i ten geworden. En wanneer men deze l_ woestenij ziet, die onmog-alijk kan worden beschreven, rijst onmiddellijk de vraag op: « Moesten onze dapperen zich hierdoor , heenvechten? » De kommandant verzekerde ® ons dan ook, dat deze plaats eene buiten-gewone groote roi in de ontwikkeling had gespeeld. j Onze piloot treedt nu in technische mi-n' litaire bijzonderheden, tè gewaagd om deze hier in al hunne breedten te volgen. Toch n dit: De groote aanval der Duitschers in n de Maart-offensieven had v6ôral ten doel ijj het Belgische leger van het Engelsche te j. scheiden. Daardoor de ijselijke gevechten n om den Kemmelberg en afhankelijkheden ^ die eene andere reeks bergen vormen. Ons !_ van de Engelschen afsnijden en de bewe-n ging naar Duinkerken en Calais richten, îl ware voor de Duitschers eene groote winst 3. geweest. Hierin zijn ze niet gelukt. ig Onze beweging van 17 April is eene prachtige aktie geweeet, en gij kunt den-i- ken wat we hebben moeten doen om don m vijand terug te drijvea. Van hier uit Merckem, weïd de groote re beweging, die tôt de vrijmaking van V laan-le deren leiden moest, op touw gezet. Dit ge-J- schiedde met vier divieies door de generaals Michel, Jacques, Bernheim en Biebuyck ;d aangevoerd. Wij haddea Duitsche ordor» t- ingewonnen door krijgsgevangenen, orders ik van verrichtingea die ons over de Yperlee c- moesten terugdryven. De aanval geschiedde be door drie Duitsche divisiea. De dag vaa den aanv&l was ons onbe-ti- kend en wij werden op 't onverwachts aan->r gevallen. Het waren onze eerste linies, die ra slechts drie bataljons telden, welke dezen woesten Btormloop hebben weerstaan. Er >; moet hier vooral in aoht worden genomen m dat een bataljon slechts 400 à 500 man telde. Desondanks kon de vijand ons enkel i. tôt in onze uitgangspunten terugdrijven, >n terwijl wij daarbij 710 gevangenen maakten. ie Het was een zegepraal voor ons, die alleen m aan de energie der chefs en onze troepen te te danken was, gesteund door de juistùeid waarmede onze artillerie hare aktie voer-l- de, hiertoe door onze vliegers goed inge-e, licht. Greneraal Plumet heeft ons zijne er- kentelijkheid hierover uitgedrukt. >n Onze tegenaanval was op 17 September le beslist, met het bevel dat lwt bosch van Houthuist, dat buitengewoon versterkt e- was, moest omsingeld en genomen worden. Dit terrein had 6 kilometer diepte op sn 5 kilometer frontbreedte. Wij gelukten. is Op 18 September moest Houthuist wor-a- den genomen. Te 2 1/2 uur begon het ar-at tillerievuur, dat tôt 5 1/2 uur duurde, n. waarop dan de infanterie tôt den aanval >n overging. De aanval gebeurde onder lei- ding van generaal Bernheim. Et Van den anderen kant moeat generaal m Jacques de keten van Olercken en Hoog-* stade aanvallen, terwijl generaal Biebuyck de hoogte van Passendaele en Westroze-beke nemen moest. De mannen hadden zelf gevraagd te mogen vooruit gaan. Ondanka het mistgordijn dat de vijand vooruitdreef, waren aile doelen den avond van 18 September bereikt. Daardoor was de strijd, tôt verovering der gansche keten van Vlaanderen, bijna volledig gelukt. Als laatste bijzoc'derheid over Merckem zegde de kommandant nog, dat het de Franschen waren die de plaats in 1917 hadden genomen. Een 5-ta.l graven, met helm op de kruisen, duiden aain dat er hier door hen gevochten was geworden. Wij wierpen nog-een laatsten treurigen blik over de gaasche verwoeete streek waardoor onze helden zich hadden moeten heenwerken midden het heleehe vuur eenei zware artillerie, terwijl machiengewerec hen beschoten wanneer zij zich toonden. Hoe onze jongens dit ooit hebben kunnen volbrengen is ons een raadsel, totaal on versiaanbaar ; wij gevoelen ons onmachtig dit uit te drukken. Over Driegrachten zegde de komman dant: Hier heb bon wij onze offensieve moeten stoppen, daar wij niet voldoend-< konden bevoorraad worden. De artillerie vevnielt immers ailes, en 't is slechts wanneer men den toestand ziet dat men zioh rekenschap geven kan waarbi, het kwam dat de vooruitgang — volgens sommigen — niet ras genoeg ging. Ailes moet worden bevoorraad, niet alleen de mannen, maar ook de artilleri< 'moet gevoed en andere munitie wordei aangevoerd. Midden kilometers lange er breede woestenij, waar bijna geen metei breedte effen terrein is, zonder eenige we gpis die kan gebruikt worden, kanSeulki niet. Zoo moest onze vliegdienst op 1 Ok tober 100,000 rantsoenen uitwerpen on onze mannen de voeding te bezorgen. Eindelijk had de dag van 14 Oktober d* ontzetting van Vlaanderen voor gevolg. Wij zouden bij elk woord er moeten oj terugkomen om den heldenmoed te bezin gen die onze braven hier gedurende viei jaren hebben aan den dag gelegd. Vier lange jaren in deze hel « leven » waar onophoudend reuzenkraters een moor dend vuur spuwen, i8 om te huiveren ali men er aan denkt en moet teweeg brengei dat de mensch geen « mensch » meer is Zien, zien; zien moet men het... Wij verlieten Merckem dat « eens be-stond » en waar o < puinen en als gemolei steengruis reeds gras en onkruid is ge groeid. Onder den diepsten indruk van het ijae lijke der woestheid dat ons omgaf, en vo eerbied om de bewonderenswaardige. on uitdrukkelijke en onverklaarbare helden daden hier door onze soldaten verricht stapten we în de auto die ons verder dooi het afschuwelijk geteisterde oord voerei zou. AAN JONKEKSHOVE Door de modder heen, die meters hooj spatte, reden wij nu langs de baan — doo de genie bij middel van houten « wat » her steld — naar Kippe, wat ook door eei plankje is vermeld dat dààr v66r vier jaa: woningen hebben gestaan. Midden lie treurige oer-oord dat wij nu dooïrennen ziet men hier en daar kruisen die grave) aanduiden, gezien de gesneuvelden ove: het algemeen op de plaats werden begravei waar zij den dood vonden. Te Jonkershove — waar destijds Baeke land en zijne bende roofde en moordde -ziet men naast enkele overblijfsels der kerk er ook enkele van een Duitsch kerkhof.. Hier zijn de graven zelf omgewoeld, d< lijken zelf konden niet worden met rust ge laten. IJselijk! Wij klimmen op den puinhoop van eei molen. 't Was nu van hier uit dat onz< soldaten zich moesten ontplooien om d< rest der keten van Vlaanderen te bemeeste ren. Hier kunnen we ons een klein gedach vormen wat dit moet beteekend hebben. De keten van Vlaanderen is eene wel i waar kleine hoogte, maar uitstekend ge-schikt om een vijandelijk leger te dominee-ren en met groot gemak zijne verrichticgen na te gaan. Van op de puinen van den cnolen dus strekte zich langs den eenen kant*de • allumetten » (boomstaken) van het Houthul-sterbosch en langs den anderen van ons gezichtspunt de keten uit. Hier werden onze Boldaten onophoudeno door de artillerie beschoten en telkens zij zich vertoonden, kwam het machiengeweei in werking. De stikgas — waarvan er drie soorten gebruikt werden — werd hier tegen ons aangewend. Als inlichting hieromtrent zegde de kommandant dat de uitwerking vooral van de « Hypérite » vrschrikkelijk is. Die doodt bijna zeker en zet zich in 't bijzonder op de oogen en in den neus. Hel is de afschuwelijkste en hatelijkste maniei waarop men iemand « vermoorden » ïan. De uitwerking gedurende langen tijd is zoo erg, dat, wanneer er onder onze man ; nen waren die zich het gezicht waschter met het water uit de kloven waarin gas-obussen waren neergekomen, het zeer erg verbrand was. ! Over Jonkershove zegde de kommandam nog dat de arbeidersbevolking vooral be stond uit « Franschmans » en borstelma kers, die tôt in Rusland gingen werken. i Wij verlieten dit gansche weggevaagdi i gehucht om weldra in het dorp HOUTHULST > aan te komen, waar wij weerom uitatapten i Wij gaan te voet door het vernielde dorp t bij onze nadering vliegt er akelig-krijschenc eene gansche troep kraaien van het kerk hof in de hoogte. , Op het kerkhof liggen zeer, zeer vee Duitschers begraven. Naast de vele klei , nere kerkhoven die we reeds langs de baai zagen, was dit hier zoo belangrijk, daai ) wij aan brokken van mu ren zagen daî e: een Duitsch lazaret waa geweest. i Midden van deze begraafplaats was e) een ruw-zwaar en lomp zoogenaamde mo numenteele blok gemetseld, — die langs d< vier zij den opschriften droeg. Wij lazen «Niemand hat grossere liebe dann die das er sein leben lasst fur seine fretin de. , (Niemand bezit grootere liefde dan hii di< , voor zijne vrienden (broeders) zijn levei laat.) — De tweede zijde draagt : « Dei treuen toten ». (Aan de getrouwe dooden. — De derde : « Die 46. reserve division» (D< , 46" reserve-divisie^) — De vierde en laat ste : « Wir wissen dass denen die Gott lie ben, aile dinge zum besten dienen ». (Wi weten dat zij die God liefhebben, ailes on [ te best dienen.) — Deze grove blok wa zeer erg stuk geschoten. De overblijfsels van de kerk bewijzen noj dat het een prachtig gebouw moet zijn ge ' weest, wat op onze vraag dan ook beves t tigd wordt. ... Drie gewezen inwoners van het dorp den knapzak op den rug, hadden een hunnen vroegeren tehuis komen zoeken ; Waar had hij gestaan?... : (Ve<-vida mnrçen) \ Links en JRechta , EENE DELEGATIE der Federatie de; i Socialistische Cooperatieven is heden naa r Engeland vertrokken om te traohten eiol i met de groote engelsche werkerscooperatie ven te verstaan, met het oog op de bevoor rading der werklieden, bij de belgisch cooperatieven aangesloten. [ DE COMMISSIE van den Senaat heeft 3 met algemeene atemmen min eene onthou ding, het antwoord op de Troonrede de konings goedgekeurd. 5 BEVELEN ZIJN gegeven om 12,000 toi j kolen uit onze bassijns naar de verschil lende deelen des landa te zenden. DE JONGSTE door de Duitschers ver s volgde politieke misdadiger is wel Fran m —iwiwiHmMi »«i marken betaalt. Om 12 ure krijgen wij erwtensoep, nog i een goeden schep, jammer dat zij nog schie rauw zijn, maar dat blijft zoo veel lange op de maag liggen en zoo hebben wij nie zoo vroeg honger. Rond 1 ure krijgen wij al onzen liervi kaas voor 's avonds, om met 5 personen i rij deelen. Zij zijn er rap bij. lil Om 2 1/2 uro moeten wij weer bij den g* es neesheer voor de vaccineering; dat is n ze al de derde maal op 3 weken en altijd o sn dezelfde plaats. ie Ik heb inlichtingen gevraagd over mij in oudsten zoon, maar er is niets te weten 1 ae komen. Oh ! wat leven, wat leven ! in Wij liggen weder pas eenigen tijd me jn rust en daar moeten wij terug op de koei m Wat nu? Oh, het is voor eene redevoerin t- van den luitenant. die nogmaîs vraagt vri, d- willig voor de Duitschers te rbeiden en ( er teekenen, de>ch weer biedt zich nieman e- aan. Integendeel, nu vragen wij ook ieti r- Het is nogmaals Jan Steenhaute die he in woord neemt voor ons allen en ailes vei m taalt.Er wordt gevraagd om verbetering i )ij ons lot te brengen: meer eten, een middi om onze kleederen te wasschen, daar w sr vuiligheid krijgen, en ook licht in de bî te rakken. e- Ja gij ontvangt toch aile weken 2,25 fr in wordt ons geantwoord, en overigens wer e- reeds van over 3 weken ailes gevraagd aa n. de Hoogere Overheid ; men kan er niets aa s- doen. île J Er wordt ook aan den luitenant gevraag a «i hoe het komt dat tôt hiertoe nog niemand tl antwoord ontvangen heeft op de brieven r welke reeds 4 of 5 weken verzonden zijn. r Hij antwoordde ons dat wij gerust mogen >t zijn, dat de brieven verzonden zijn, doch dat ze door veel handen moeten passeeren i- en zij wel op hunne bestemming zullen ko-ie men. Dus op dat punt mogen wij gerust zijn. y Wij zullen trachten het maar te doorspar-u telen en vol te houden. Wij praten nog wat p en bespreken onzen toestand. Om 7 ure eten wij wat brood en ons stukje hervekaas n met wat koffie, daarna rooken wij eene e sigaret of pijp en leggen ons dan te rusten. 21 November. — Georges komt dezen >t morgend niet mede naar het werk, het is reeds eenige dagen dat hij 2 tôt 3 maal g bloedt uit den neus; ook klaagt hij over i- pijnen in den rug en de lendenen. Hier e moet men eerst half dood zijn of een arm d of been kwijt eer men u verpleegt, en dan i. ia de verpleging zoo gebrekkig, dat men er >t schrik zou van hebben. Er is een lazaret mgericht in hetzelfde huis waar de andere n menschen gehuisvest zijn ; daar is een klein, il vuil, donker plaatsje, iets beter dan een ij varkensstal. Er staan daar eenige houten i- bakken met strooi, de een boven den ander, en dat noemen zij Lazaret. , Om 12 ure krijgen wij een goeden schep d rijstsoep. Om 1 ure terug aan den arbeid. n Het weder is tôt hiertoe nog droog geble-n ven. doch het is maar killig. Om 4 ure, zooals aile dagen, rustpoos, maar niets om i te eten. Wij rooken eene sigaret oî pjjp om onzen honger wat t« vergeten. Mijne maai krimpt ineen en mijn hoofd drait soms, da ik mij aan het een of ander moet vasthou den. Het water loopt ons uit den mond al wij de soldaten zoo met smaak in hun sta brood zien bijten, dat soms dik gesmeerd i met plata, vet of boter, of met een stul worst. Er zijn ook reeds veel jofigens flam gevallen, want daçelijks ziet men er weg brengen die ziek zijn of zioh bezeerden. Eindelijk is het tijd en trekken wij op Te huis gekomen, verneem ik van George dat hij gansch onderzocht is door den ge neesheer, voor het bloeden uit den neus. H: heeft zich moeten ontkleeden en hij i gansch ingesmeerd met kamfer. De lui te nant was daar ook juist. Georges verteld mij dat de luitenant hem vroeg he» oud h: was en wat voor stiel hij deed. George zegde hem dat hij 19 jaar oud was en kunst schilder, en hij tegen dien zwaren arbei niet kon, met den uits.lag dat hij niet mee naar het station moet gaan werken. H moet in het kantoor, rechtover onze vei blijfplaats, aile dagen, 's morgens ew 7 ure, de kachels doen branden en ondej houden, wat kuischen; ook zal hij letlei moeten zetten. Enfin, hij is nu toch van d goeden en ik ben er gelukkig en v-erheug om; hij is toch uit regen en wind, en dat i reeds veel. Wij eten nu de rest van ons brood op me koffie en confiture, en om 8 1/2 ure trei ken wij in onzen strooibak, in de hoop ee goeden nacht te zullen hebben. -(Wc°ru ù. voort^u^ i I l i i i l i i » l 1 ) j t ? ? 3 S : : i 3 ) 9 1 S ; l t 9 £ S c 7 9 i s h e i 3 3 r 3 a s e d 3 ib a 'à Bogaerts geweest ran Anderlecht. Hii il,, thans 5 jaren en 1 maand oud. Zijne misdaadî Met zijne moeder naar den tram wacK« tend, — de kleine was dan 3 jaren oud, —« zei hij > t Maman, le tram approche 1» Een «boche»-officier had rerstaan: iMa« man, un saJe Alboche'» En moeder en kleine moesten mee naar het politiebureel. Da veronderstelde misdadiger was zeni aangedaan dat hij niet kon spreken, zoodaii men hem ten slotte rrijliet. Maar de moeder, die bij toeval haar een-zelvigheidsbewijs niet op zich had, liep 3 mark boet op. De eer van Duitschland was gered ! Jssisls se' Hkt kliriii wljii De klerikale « XX" Siècla » van Brussei bekiaagt er zich over dat Ed. Anseele, ac» dagen geledeu in Gent rerklaard heeft, dat do socialisten er als ministers zouden uittrekken i- dien de verbintenis niet ee» houden werd, van de Constituante te doen kiezen door al de mannea van 21 jaar. Dat is de taal van een volkstribun, maar vaa geenen minister, zegt het klerikaal blad. « La Peuple » zegt terecht dat hij dit onderscheid niet aanneemt. Had Clémenceau niet gesproken als tribun en gehandeld als miriiste^ waar zou Frankrijk zich nu bevinden 1 vraagt hij. Overigens. de socialisten liabben officieei verklaard, clat zij maar in het ministerie traden op voorwaarde dat da verbintenis, door Anseele bedoeld, gehouden werd. De koning en de regeering hebben zulks aanvaard en do bevolking heeft het in hare overgroote meerderheid goedgekeurd. Zou men nu weer voor eenige a-chter\iit-kruipende volkshaters moeten stil blijven, aan den staart van Europa, ja schier van de wereld t Wij hopen dat zulks niet zal gebeuren en dat ons volk, wiens moed men roemt, weldra zal kunnen wijzen op het bezit zijner reohteo, gelijk andere natiën. Anseele's gezegde zal algemeen ) keurd worden. —' 1 • »» — DE INTERNATIONALE Het Hoofdbastuur van de Hollandsche1 Sociaal-Demokratische Partij heeft beslist Troelstra in het Imternationaal Socialis-tisch Bureel te vervangen door Vliegen. Haass lot di ierugkeeisnda iraepea Bij den intocht der divisie Duitsche ja-gers, die uit troepen ran aile Difitsch* stammen bestaat, heeft voiksgevolmach-. tigde Haase aan do Brandenburger Poort te Berlijn de volgende toespraak gehou, den : « Soldaten ! De raad der voiksgevolmach, tigdm, de regeering der socialistische re» publiek begroet u ten warmste -b»j uwen terugkeer in het vaderland. Uwe moeiten en nooden tijdens de smartelijke oorlogs-jaren hebbeù wij met u gedeeld. Toen de huidige regeering de teugels in handen nam, stond het bij haar vast, de zinlooi.e menschenslachting zelfs geen uur langer te laten doorgaan. » U van de oorden van verschrikking ei vernieling zonder gevaar tôt vreedzata< werkzaamheid terug te roeren, behoor^( tôt hare taak. Thans staat gij op vadert landschen grond, ledeo van een vrij volk.' De ijzeren scepter der militaire dictatuur heerscht niet meer, welke elke vleug de^ vrije gedachte knotte. Ons volksleven werd verwoest onder het met vloek befaden stelsel der oude bewindslieden. Voor u ia het weggelegd, aan de wedergeboorte daar, van mee te werken. » Uwe kameraden in de kazemen dragen roode kemteekens. Van de openbare go. bouwen wappert de roode vlag. Dit roexl verzinnebeeldt de verbroedering van ha| menschdom welke de socialistische repu, bliek omhelst. Veelal zijn u slechte kari-katuren van het socialisme en van de man. nen, die voor verwezenlijking daarvaa streden, o'ntworpen. In waarheid kan de socialistische maatschappij de afgunst der volken afschaffen en daarmeo eens voor al den oorlog onmogelijk maken. » En wie zou na de sohrikkelijk© onder-vindingen in dezen oorlog wenschem, dat' nog eens broeders tegen broeders naar do wapens grijpenJ » Op de puinhoopen* di®. de oorlog aohter# liet, eene wereld met een® geordende sa. menleving zonder dat de een van den ander partij trekt, zonder nood bij de massa en zonder onderdrukking in 't leven te roepen, ziedaar de zaak der socialistische republiek. ; > Van u, soldaten, zal het i i hooige mate/ afhangen, of deze beweging, die veelbelo-vend is losgekomen, voorspoedig blijft loo-pesa.» De donkere machben van het verleden mogen het omhoogstreven tôt het beach;v vingspeil van geheol het mensohdom nie( meer beletten. » in het BuitenSaiid, In Engeland De klesstrijd De schrijver Jérôme deelt in de < Dailj Mail », — die adeh voor de propaganda teq behoeve van die Arbeiderspartij beschikbaa^ heeft gesteld, — mede, waarom hij bij de verkiezing de Arbeiderspartij steunt,: « Omdat het de eenige partij is, die voot den oorlog oonisequent en oprecht werk-z&am is geweest voor overeenstemming en welwillendheid tusschen de naties. •Terwijl liberale imperialisten en Tory jin-go's altijd doende waren, om geschillen op te vijzelen. antipathieën tusschen de rassen, aan te wakkeren, oorzaken ve>or twist aa» da hand te doen en achterdocht te achtp^ pen tusscheo de volken, heeft alleen drf Arbeiderspartij eraaar gestreefd die atmos-i

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.