Vrij België

1231969 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1917, 16 Mars. Vrij België. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/086348h395/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ONDER LEIDINQ VAN FRAN8 VAN CAUWELAERT EN JULIUS HOSTE J*. PRIJS PER NUMMER: NEDERLAN'D 10 cent. ENGELAND 2 pence. FRANKRIJK en BELGIË 0.20 fr. VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: NEDERLAND . . . / 1.25 ENGELAND 2 sh. 6 d. FRANKRIJK en BELGIË 3.— fr. ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADMINISTRATIF TE ZENDEN: 81, GEVERS DEYNOOTWEG, SCHEVENINGEN. INHOUD. ■ ni n Van Wanhoop tôt Zelfmoord, Fr. Van Cauwe-laert. — Hun eerbbied voor de kleine Nationaliteiten, J. Hoste Jr. — Wederopbouw van verwoest Belgïé, H. Hoste. — H et vroome woord, (gedicht) Joh. De Maegt. — Een opwekking tôt beoefening van de krijgswetenschap, A. W. — Oorlogsletter-kunde, Fritz Francken. — Zij die gingen. ... en zij die blijven, I. Eenzame. — Kantteekeningen. — ben dringettde bede, A. Hatfs. — Intemationaal over-zicht. — De Volkerenkrijg. — Nieuws van het front. ■—■ Militaire vaktaal. — Nieuws uit het land. — Nieuws uit het Buitenland. — Boekbespreking. -— Financieele mededeelingen. — Advertenties. Van Wanhoop tôt Zelfmoord. / x .. .. Het activisme is door zijn noodlot. tôt zijn onvermijdelijk uiterste gebracht. Met den mond vol loyalisme, tôt ontrouw; in een waah van zelfstandigheid tôt dienstbaarheid. Het activisme is niet langer een Vlaamsch werk, Het is geworden een staatkundig werk-tuig in vreemde hand. Het wacht op bevelen. Ik erken onmiddellijk en voeg er recht-vaardigheidshalve bij, dat de meesten, welke onder een of anderen vorm hunne sympathie voor het activisme hebben uitgesproken deze gevolgen niet hebben voorzien en ze aanvan-kelijk, als hunner Vlaamsche vroomheid on-waardig, ver van ziçh zouden hebben geslin-gerd. Ik ben overtuigd, dat velen nu nog dui-zelen onder den slag door den Raad van Vlaanderen zoo onverwachts aan hun droo-men toegebracht, of liggen te worstelen met zichzelL tusschen de kracht van hun eerlijk gemoed en de macht. van den eersten misstap, over de richting die zij voortaan zullen kie-zen. Maar wie met koelen hoofde en vooraf-gaandelijk overleg de politiek van 't activisme plaatste in den vollen drang der oorlogsge-beurtenissen, zooals ze zich over ons land af-wikkelen, kon geen oogenblik twijfelen of het moest verkeerd eindigen, en, al is de les te duur en! te pijnlijk, ze moet onze Vlaamsche Beweging dienen in de toekomst. De voorstanders van het activisme hebben altijd hoog opgezet van hunnen durf, van hun stoutmoedigen ondernemingsgeesf; maar in den grond was hunne politiek ingegeven door kleinmoedigheid. Zij hebben geen vertrouwen gehad in de onweerstaanbaarheid van onze zichzelf opheffende volkskracht; zij hebben den moed niet. gehad om, na dezen oorlog, nog een strijd van jaren desnoods te voeren om de nog gave onderlaag van Vlaamsch bewust-zijn bij ons volk door eigen macht naar boven te halen; zij hebben niet geloofd in de vru'cht-baarheid van de bloedoffers onzer jongeling-schap en vooral zij zijn niet bestand geweest tegen de onzalige aanvallen en het anti-Vlaam-sche gesnoef van een handvol persmenschen. Ook wij, de gesmade „passieven", ook wij dra-gen kwetsuren in ons hart.die branden,ook wij hebben het onrecht tegen de Vlamingen, dat zelfs voor den oorlog niet is blijven stilstaan met geen koude oogen aanschouwd, en wij hebben ons niet onbetuigd gelaten om het onrecht. te keeren en de blaffers tôt zwijgen te bren-gen, maar wij hebben onze zelfbeheersching niet prijsgegeven. De activisten integendeel — althans de louter verdwaalden onder hen — hebben zich laten prikkelen tôt haat, hun Vlaamsche liefde is overgeslagen tôt wanhoop, en uit wanhoop wordt geen wijsheid geboren. Als paarden op hol, zijn zij gegaan in den donkeren nacht. Elk voor zich uit, maar elk zonder weg. Ieder activist dwaalde op zichzelf. Van het Koninkrijk Vlaanderen tôt de eenvoudige uitbreiding onzer provinciale be-voegdheden, van het blijvende bondgenoot-schap met Duitschland tôt het schuchter ver- langen naar een paar hervormingen alleen be-doeld als motie van wantrouwen tegenover onze Belgische Regeering, liggen er meer per-soonlijke activistische opvattingen dan er activisten zijn, want sommigen onder hen hebben achtereenvolgens verschillende oplossingen verdedigd. De meesten echter hebben nooit goed geweten wat zij wilden. Over bestuurlij-ke scheiding, welke als de spil was hunner politiek, had bijna geen enkele onder hen eenig duidelijk begrip. Het was eenvoudig een ben-de politieke vrijschutters.Nooit is het schouw-spel van onze erfelijke t.uchteloosheid, nooit zijn de gevolgen van de ondoordachtheid, de onwetenschappelijkheid en de staatkundige onervarenheid onzer Vlaamsche beweging duidelijke'r en op meer bedroevende wijze te zien geweest. Hoe zou het trouwens mogelijk zijn geweest een verloren wagen-politiek te voeren onder den druk der bezetting, die elk vrij overleg verhinderde, onder den invloed van de passies door den oorlog gevoed en onder het oog van den vijand, die elke gelegenheid beloerde om door verdeeldheid tusschen ons volk de doel-einden te bereiken, welke hij door geweld niet kon verwezenlijken? Het is mij volkomen onbegrijpelijk, hoe er ernstige Vlamingen in het bezet gedeelte zijn te vinden geweest, welke niet hebben inge-zien dat. een zoo roekeloos gevoerde politiek uit den booze was? Het is mij vooral onbegrijpelijk hoe zij niet hebben willen inzien, dat sa-menwerking met de vijandelijke macht om hervormingen door te voeren,welke nog de wett.e-lijke bekrachtiging van onzen eigen volkswil niet hadden verkregen of welke als komende van de Duitsche macht, in een volksbodem, door den hiel van diezelfde Duitschers tôt steen verhard, geen wortel konden schieten, slechts ten verderve kon voeren. De theorie van het „fait accompli" hield' tegenover de werkelijkheid geen stand. Een hervorming met den anti-duitschen haat bezwaard, hoe weldadig zij op zichzelf ook wezen moge, is moeilijker na den oorlog in stand te houden dan in het licht der bevrij-ding nieuw te verwezenlijken. Was het volk er zooverre mede ingenomen dat het er met zijn wil zou acht.erstaan, dan was het onver-antwoordelijk qm op deze hervorming het merk van den vijand te plaatsen. Verwa'chtte men het volk er tegen, dan was het bovendien een dwaasheid of... . het moest uitloopen waar het nu op uitgeloopen is, een bondge-nootschap met de Duitsche wapenen. De weg was immers op voorhand logisch afgebakend, en het.heeft waarachtig aan „Vrij België" niet gelegen indien deze open weg niet door allen tijdig is erkend. De samenwer.king met de Duitschers voor de invoering van be-Ftuurlijke scheiding moest b.v. noodzakelijk naar de poging leiden om de Vlaamsche kwestie aanhangig te maken bij vredesver-drag, en — daar medewerking in deze alleen van Duitschland en zijn bondgenooten kon worden verwacht — naar het besluit om de opiossing van onzen taalstrijd eri onze toekomst als volk op blijvende wijze te plaatsen onder „de Duitsche hoede". Wat deze Duitsche hoede beteekent, kan nu de meest verblinde de oogen uitsteken. Wij zullen niet onderzoeken in hoeverre de bekende aanhangers van het activisme deze gevolgen als gevolgtrekking van hun beginsel hebben voorzien. Het is nog niet het uur der individueele verantwoordelijkheden en de ge-heimzinnigh'eid welke hangt om geheel het bezette land is veel te ondoordringbaar. Maar het lijdt geen twijfel dat de werkelijke drijvers van het activisme op voorhand verzoend zijn geweest met gebeurtenissen, als deze van den Raad van Vlaanderen te Berlijn. Deze drijvers zijn echter niet hoofdzakelijk Vlamingen geweest, maar huizen ten deele in de Duitsch-gezinde kringen van Nederland. Van hier is een aarazienlijk gedeelte van het geld tcegevloeid, waarop de meest bedrijvige der activisten hebben geteerd; in deze kringen is het programma opgesteld of in het Neder-landsch vertaald, dat de politieke onbezonnen-heid van Vlamingen moest leiden. Voortaan echter zit de leiding van het activisme te Berlijn. Het blijft niet langer, zelfs niet in den vorm, een samenwerking met de bezettendè macht, als tijdelijke beheerder van ons Belgisch huishouden, de Raad van Vlaanderen is gegaan naar Berlijn, en heeft zijn orde woord genomen bij den Rijkskanselier. Zijn politiek is geworden Duitsche Rijkspolitiek en kan door de Vlaamsche Beweging, welk haar kracht. steeds heeft gevonden in -de zelfopoffe-ring harer aanvoerders en in de vrijheid van onzen volkswil niet worden erkend. Tegenover deze onbetwistbare feitelijkheid, [moet ieder activist definitief zijnen weg kie-zen. Moge het wezen de weg des terugkeers. FRANS VAN CAUWELAERT. Hun eerbied voor de kleine Nationaliteiten. ■ / -i Men kan in geen betere stemming verkee-ren om de verklaring van den Rijkskanselier aangaande de toekomst van het Vlaamsche volk t.e bevroeden, dan na lezing van het boek van Friedrich Naumann: „Mitteleuro-pa".De schrijver is geen al-Duitscher; hij gaat zelfs tegen de -al-Duitschers hevig te keer; des te meer belang heeft het na te gaan hoe weinig eerbied uit zijn opvattingen spreekt voor de kleine nationaliteiten. De bescherming van het Vlaamsche volk door Pruisen? Verachtelijk, huichelachtig of ook bespottelijk. De schijnbescherming van Duitsche zijde zou neerkomen op een z,edelij-ke wurging in het groot. Laat men onder welk voorwendsel ook Duitschland in ons huishouden dringen, dan is België verloren en moet Vlaanderen noodzakelijk verstikken onder de zwaarte van het Pruisendom. En niet alleen Vlaanderen wordt bedreigd, waar men gedu-rende tien jaar wellicht „beschermende" taal-wetten zou invoeren, terwijl de ziel van het volk zelf vermoord wordt; wanneer Pruisen de klauwen legt op Vlaanderen, dan krijgt het |pok Nederland in zijn greep, en wordt gansch |de Nederlandsche beschaving tôt in haar kern zelf bedreigd. Men luist.ere naar Friedrich Naumann, die ;van het standpunt uitgaat, dat de huidige lloopgraven bij het sluiten van den „vrede"(?) zullen vervangen worden door de ekonomische loopgraven van het midden-Europeesche rijk Hamburg—Bagdad. Wij zullen ons van be-schouwingen zooveel mogelijk onthouden en Naumann zelf aan het woord laten: — ,,Wie klein en alleen wil zijn, wordt des-ondanks van zelf afhankelijk van de toestands-veranderingen der groote machten." (Blz. 4) — ,,De Duitschers bewoonden midden-Europa, maar de aangrenzende volkeren trok-ken zij tôt zich: het heilige Romeinsche rijk van dç Duitsche natie. Dit oude rijk rukt en stoot thans in den wereldoorlog onder de aarde, want het wil, na langen slaap, weder verrijzen." (Blz. 39) — „Pakken zich opnieuw aan den hemel de wolken niet samen boven de Karpathen ! en boven Antwerpen, alsof oeroude rossen en ruiters ze trachtten te begroeten. Dat ailes was eens een rijk!" (Blz. 39) „Hier (in Europa, in tegenstrijd met de Ver. Staten) heeft men den trots niet het meest moderne land der wereld te zijn of te wiljen worden, maar verdedigt men oude rechten, oude gebruiken, oude grenzen, hoe slecht die ook zijn mogen. Zelfs zijn de meest râdikale part.ijen bij ons dikwijls de meest konservatieve." (Blz. 55) Ziedaar een greep citaten uit de eerste bladzijden van zijn boek. Spreekt er niet duidelijk uit die drang naar een wereldrijk, waar-onder de kleine volkeren als onder een nieu-wen zondvloed zouden bedolven worden? Het is onzin te beweren, dat de kleine staten niet zouden afhankelijk zijn van de veranderingen der groote machtsgroepeeringen, maar het blijft evenzeer onbetwistbaar dat de kleine volkeren tôt in hun bestaan zelf bedreigd worden, wanneer die machtsgroepeeringen hen tôt zich trekken om ze dienstbaar te maken aan de hegemonie van de eene of andere mogendheid, die de kleine volkeren als „tra-want.en" (ook dit woord is van Naumann) beschouwt en behandelt. Vôôr den oorlog voerden de kleine staten geen eenzijdige ekonomische politiek;zij vroe-gen slechts hun plaats onder de zon, terwijl Naumann de kleine Europeesche mogendhe-den feitelijk wil brengen in de schaduw van Pruisen, en aldus tegen den loop der geschie-denis zelve ingaat, welke aan de kleine nationaliteiten langs om meer toeliet zich t.ot een hooger eigen leven te ontwikkelen, dat tevens het algemeen-menschelijke het best in zich opnemen kon. Men lette op h'et verband, waarin Antwerpen wordt vermeld: „dat ailes was eens een rijk," woorden, waaruit duidelijk blijkt, hoe--zeer Naumann het ineenstorten van dit onsa-menhangend rijk betreurt; over de bloeiende verscheidenheid van nationaliteitén, die vôôr den oorlog de zedelijke rijkdom van Europa was, wordt door Naumann een Pruisische streep gehaald, en hij is verbolgen op de par-tijen, die het best de rechten hooghouden van het eigen volk tegen elke binnenlandsche over-heersching en daarom door den band ook het No. 82. VRIJDAG 16 MAART 1917. TWEEDE JAARGANG.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Vrij België appartenant à la catégorie Oorlogspers, parue à Scheveningen du 1915 au 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection