No. 124. VKIJLÎAL -* „ DERuc JAAkuàNU. VRIJBELGIË ONDER LEIDINQ VAN FRANS VAN CAUWELAERT EN JULIUS HOSTE JR. PRIJS PER NUMMER: NEDERLAND 12* cent. ENGELAND 3 pence. FRANKRIJK en BELQIË 0.30 fr. VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: NEDERLAND f 1.50 ENGELAND 2 sh. 9 d. FRANKRIJK en BELGIË 3.75 fr. ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADMINISTRATIF TE ZENDEN: 81, GEVERS DEYNOOTWEG, SCHEVENINGEN. INHOUD: De Vredes onder hondelingen te Brest-Litowsk, F. van Cauwelaert. — Tekst der vredesonderhandelin-g/»i te Brest-IMowsk. — Vlamingen en H'al en onder de wapens. — Zijn Vlaamsch-cmkitndige minis-tèrs itevoegd voor hun ombtf, F. van Cauwelaert. — IJerstêl van België op landbouivgcbied, VI, E. Matton. ■— On s groot ministerie. —Zeeuwsche Brie- ven, Joh. De Maegt. — België in den wereldkrijg. D. De verdediging der Naamsche vesting, E. K. B. — Mijn Frontbrieven, J. De Maegt. ■— Boek-bespreking, L. B. — Kantteekeningen. — De klok-ken van Nieuwjaar (gedicht), J. De Maegt. — International Overzicht. — Nieuuvs van het Front. — Nieuws uit het tond. ■— Nimws nit het buiten-land. — Advertenti'én. > De Vredesonderhandelingen te Brest-Litowsk. De jmededeelingen over de vredesonder-handelingen te Brest-Litowsk zijn nog onvol-ledig; en van hetgeen we te weten zijn ge-komen is een gedeelte — niet zonder opzet — in een toestand van halve duisterheid en dubbelzi nn ighe id gelaten, maar -we kennen van de voorstellen en besprekingen reeds genoeg om te zien dat de Centrales, trots al hun mooidoenerij voor de democratische be-ginselen van de Russische afgevaardigden, er geen oogenblik aan deniken om deze be-ginselen eerlijk en praktisch te aanvaardeni. Wat zij willen is eentvoudig een macbtsvre-de, geen vrede volgens recht, en de doelein-den door von Kûhlmar.n nagezet, verschillen in de werkelijkheid al bijster weinig van deze, vvelke Bethmann-Hollweg, in 1916, met beroep op de zoogen. oorlogskaart in groote lijnen heeft aangegeven. Oogenschijnlijk is het anders. Men belijdt met de lippen het beginsel, dat afstand wordt gedaan van elke gewelddadige inlijving, men heeft déni mond vol met woorden van verczoening en van wederzijdsche billîjkheid, maar het is vol-doende even de bovenlaag der bedriégelijke formules weg te schrappen oni te ontdekken dat de Centralen, en dat in het bijizonder het Duitsche rijk, ook nu nog streven naar de verwezenlijking van een imperialigtisch pro-gram en er te Brest-Litowsk zooveel tracht van binnen te loodsen als in zijn macht ligt. Wij kunnen ons geen oogenblik voorstellen, dat de maximalistische ge-delegeerden dezen diplomatieken smokkel-handel niet zouden bemerken. De bolsjewiki willen vrede ten allen prijze en dat weten de Centralen, maar zij moeten in de vormelijke voorstelling de eigenliefde van het nog phra-sendronken Russische volk ontzieh en met een behendigheid, welke boven iedere betwis-ting mag worden geplaatst, krijgen de democratische beginselen onder hunne behandeling een rekbaarheîd, die hun ieder weerstands-vermogen tegert het Duitsch impérialisme doet verliezen. Deze kunstgrepen kunnen. niet duidelijker worden in het licht gesteld dan bij het vraag-stuk van Polen, en de Russische grensgebie-den van Pruisen. Men herleze wat Beth-maim-Hollweg daarover na den grooten te-rugtocht der Russen heeft gezegd onder de toejuichingen van de Alduitschers. Men her-innere zich even hoe het ingrijpen van de bezettende mogendheden in het openbaar le-ven dier landen en hoe, pas vôôr den staats-greep der maximalisten, de bedoeling van de keizers van Duitschiand en Oostenrijk-Hongarije om Polen, Koerland, Lithauën, en gedeelten van Lijfland onmiddellijk aan hun-tien scepter openlijk te onderwerpen alge-. m een, en zelfs în Duitschiand, werd bestem-peld aïs annexionistische ijver. Welnu, de onderhandelingen te Brest-Litowsk hebben het bewijs gebracht, dat deze plannen stevig worden vastgehouden. Het werd daar ver-kondigd met veel oms 1 achtigiieid, maar de ■ duidelijke slotsom was, dat de Centralen be- ■ doelde landen reeds beschouwden als blijvend • onder hun oppermacht gesteld en al het ge-: praat over vrijheid van toekomstig volks-l referendum was niets als een doorgestoken t kaart. ; De Centralen denken er natuurlijk nog I minder aan om het recht op zelfbeschikking - toe te kennen aan de volkeren, die hun reeds , vôôr den oorlog onderhoorig waren. Daar- - over kunnen zij zelfs geen bespreking tus-. schen staten toelaten. Deze volkeren moeten - maar aan hun „grondwettige" rechten ge- - noeg hebben en deze rechten zullen worden î toegepasl zooveel.... als praktisch moge-t lijkheid is. De Elzassers, Deraen, Polen in t Duitschiand, de Tsjechen, Armeniërs e. a. î lotgenooten kunnen gewis de volkerenbevrij-> dende bolsjewiki dankbaar zijn! : Met dezelfde onoprechth'eid en listigheid ; wordt door de Centralen het beginsel der I oorlogsvergoedingen en van het herstel der i geleden schade behandeld. Met duivelsche - volharding en vindingrijkheid hebben zij1, en : heeft Duitschiand bij zonder, zich toegelegd i op de plundering der bezette streken. België t alleen heeft ettelijke milliardeni aan geld, aan î grondstoffen, aan werktuigen aan Duitsch- - land moeten afstaan, ongerekend met de I even talrijke milliarden, die ons verschuldigd i zijn voor verwoestingen, dwangartoeid, phy- - siek en moreel leed onder elken vorm. En nu - stelt Duitschiand voor om eenvoudig door - deze rekening een streep te halen! 't En i ware wij, misschien door afstand van onze : coloniale bezittingen uit ons eigen laatste ; bezit een doekje voor het bloeden wilden - laten knippen. ! Wij zouden1 kunnen doorgaan en wij zen - op het ontbreken van elke aanwijzing om- - trent toekomstige ontwapening, volkerenver-l bond of dergelijke. Maar het bovenstaande is toereikend om aan te toonen, dat de Cen-tralen in Brest-Litowsk alleen de mom van een democratischen vrede hebben1 aangetrok- - ken, omdat deze schijn noodzakelijlc is om - het gemoed van het Russische volk niet noo- - deloos te verontrusten, maar zij hebben zich, - als steeds, uitsluitend gehandhaafd op het - standpunt der machtsevenredigheid, en ge-; zocht naar een eenzijdigen machtsvrede. Dit sluit geenszins uit dat, naar onze : overtuiging, de verklaringen der Centrale onderhandelaars wat België betreft, te be- ■ grijpen zijn als een volledige afstand van l de overhecrschingsgedachte, welke lang in - Duitschiand werd gekoesterd. Het komt ons ) zelfs voor dat zij, bij algemeene vredesbe- - sprekingen, niet lang de dikwijls uitgespro- - ken bedoeling om de Vlaamsche taalkwestie - bij verdrag te doen regelen zouden kunnen : staande houden. Het is te bezien of bij l voortzeting van den oorlog geen nieuwe wij-f ziging daarbij intreedt, maar het is dui- - delijk dat de stellingen der Centralen : betreffende de nationale minderheden, ge- voegd bij deze aangaande de gewelda-dige inlijvingen, onvereenigbaar zijn met de Flamen-politik, door von Bissing in-geleid en gekoesterd. Want de toestan-den in België liggen in zooverre geheel anders dan in Polen, Koerland eniz., dat al het kunst- en vliegwerk van Kuhlmann niet voldoende kan zijn om eenigen twijfel te ver-wekken omtrent den werkelijken wil van onze bevolking, en dat zij bij de regeling van de Belgische kwestie een andere tegenpartij dan de meegaande maximalisten zullen vinden. Zoo staan de zaken, en wij moeten ze met koelen hoofde onder de oogen zien. De Centralen zijn door de ineenstorting van Rus-land en door hun jongste overwinningen op de Italianen in een positie gekomen, die gunstig afsteekt bij hetgeen hun toestand was bij het begin van dit jaar en zij verlan-gen de voordeelen van deze machtsverhou-dingen vast te leggen in onmiddellijke vre-desbepalingen. Daar zij echter wel bewust zijn, dat zij, zich niet als overwinnaars in den algemeeneri strijd kunnen beschouwen en dat een verdere verlenging van den oorlog niet alleen reusachtige nieuwe offers zaî eisohen, maar de kansen der wapenen op-nieuw ongewis kan maken, willen zij hunne zucht naar machtsuitbreiding bevredigen in het Oosten en naar het Westen treden in een vergelijk, dat de vrijwording van de nu bezette gebieden in zich sluit, en ongetwijfeld ; voor verdere toegevingen vatbaar is. En nu rijst de vraag, hoe zich de mogendheden der Entente daartegenover hebben te : gedragen en wat aan onze eigene Belgische 1 regeering te doen staat? De tijden zijn er alvast niet naar om voor ; de gebeurtenissen te Brest-Litowsk de ' schouders op te halen en de vraag dient overwogen, of de Entente niet goed- zou doen om zich, langs welken weg dan ook, ' op dit oogenblik in de besprekingen over vrede met de Centrale rijken te mengen. Men : moet in staat zijn om een vergelijking te ; treffen tussehen de machtsmiddelen, welke 1 na de uitschakeling van Rusland en met al de gevolgen van een afzonderlijken vrede in het Oosten, in beide strijdend'e kampen zullen aanwezig zijn, wil men op deze vraag met eeniig gezag kunnen antwoord geven, Maar het schijnt een niet ongevaarlijk spel om aan de Duitschers, volkomen vrijheid te laten op diplomatiék terrein, hun tegenstanders af-zonderlijk aan te tasten. Een deelneming van de Entente aan de gaande besprekingen is het eenige middel om de ware gezindheid van de Centralen te leeren kennen en te on-derzoeken in hoeverre zij bereid zijn eenen nabij zijnden vrede door toegevingen te koo-pen. De Entente beschikt trouwens in hare beheersching der zee, in hare coloniale ver-overingen en in hare economische overmacht over sterke troeven en het is niet uitgesloten van Oostenrijk-Hongarije, tôt verregaande i.nschikkelijkheid naar het Westen wordt be-wogen, mits zijn verhoopte voordeelen in het dat Duitschiand onder den aandrang mede Oosten worden geconsolideerd en het zou kwalijk aan te nemen zijn dat de Westersche volken hun laatsten druppel bloed zouden willen vergieten, om in het Oosten een toestand ongedaan te maken, bij welken de eer-ste belanghebbenden, de Russen en de be-woners der betwiste gebieden, bereid zouden zijn zich neer te leggen. Welke echter ook de diplomatieke uitkomst zou wezen van onmiddellijke vredesonderhandelingen tussehen de Entente en de Centralen, wij zien niet in wat wij van deze gedachteniwisselnig zouden te vreezen hebben. Wij moeten aan-nemen dat, in de tegenwoordige voorwaar-den, geen verborgen oogmerken door de Entente meer worden gekoesterd en het zou de beslistheid en de volharding in den strijd onder de democratische volkeren der Entente gewis versterken, wan-neer hun aldus het tastbaar bewijs werd geleverd, dat hunne regeeringen niets hebben te duchten van eene ontmoeting' met hunne tegenstanders. Het zou tevens een daad zijn van hooge ridderlijkheid te-genover de bezette landen als België, Servie en Roemeniië, want deze hebben het recht te verlangen dat hun onnoemelijke verdruk-king geen dag langer zal worden verlengd dan hun bevrijding en herstel, de eer en het recht der volkeren en de toekomende werke-lijke rust van Europa vergen. Wij hebben echter ook de vraag te stellenr wat zal onze Belgische regeering doen! Want zoo er eene regeering tegenover Duitschiand staat, die het recht en den plicht heeft den toestand ook te beschouwen van het zuiver nationaal standpunt, dan is het wel de onze. Wij kunnen niet verdacht worden in eenigen plicht tegenover onze wapenbroeders der andere landen te zijn tekort geschoten gedurende deze drie ontzettende oorlogsja-ren. Wij zijn trouw en offervaardig geweesf tôt het uiterste en God weet hoe bescheiden in onze tegeneischen. Maar wij staan voor een allergewichtigst keerpunt. Het heet vrede in afzienbaren tijd of nieuwe jaren van on-gehoorden strijd en de verplaatsing van heel het oorlogsgeweld naar onze gouwen. Onze regeering heeft dus niet alleen zooals de regeeringen der Entente de vraag te onder-zoeken of bij eindelooze voortzetting van den strijd, de Duitsche macht kan worden ge-broken; zij heeft te onderzoeken of ons volk nog de kracht bezit om den last van deze oor-logsverlenging te dragen dan wel of wij alleen nog maar zullen te snikken hebben bij onze puinen en graven, wanneer eenmaal het voile zegelied der Entente zal kunnen worden aangeheven. Wij stellen slechts de vraag. Ze te beantwoorden behoort aan hen die daartoe over de noodige gegevens beschikken of be-sohikken moeten. Men zal van onze lippén geen klacht hooren wanneer wij de overtuiging kunnen wegdragen, dat onze reçeering gedaan heeft wat menschen-mogelijk was om ons arm landeken aan de gruwel'en van den strijd te onttrekken. Maar het reusachtige lijden dat ons volk heeft te ondergaan geeft ons het recht om met verscherpte strengheid de verantwoordelijkheden van onze leiders na te gaan en ze met nadruk aan te zetten om al hun invloed te gebruiken tôt het voorbereiden van een gematigden en rechtmatigen vrede, en zoo de voortgang der gebeurtenissen aan hun macht ontsnapt, om dan ten minste op energieke wijze, van onr« bondgenooten ten gunste van België aile za-kelijke waarborgen en veiligheidsrnaatrege-leri te eischen, welke voor het lieden en de toekomst van ons volk noodzakelijk zijn. Het is nu of nooit het oogenblik om krachtdadig en eensgezind voor België en voor België alleen in het krijt te treden. De armen hebben het recht om eerst voor zichzelf te zorgen. FRANS VAN CAUWELAERT.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.