en oon het Arrondissement Oostendç»Di£muidç«Qçupne Derde Jaargang — Nr 39 5 CENTIEMEN Zondag 17 Mei 1914 OPSTELRAAD JBJNi B 33 H E t; IR, : Voor 1 Arronflissefflent Brop Yoor 't Arrondissemem Oostende-Diimnide-Tenrne Lokaal : WERKERSWELZIJN, Kleine Kuiperstraat, 31, Brugge. Lokaal : DE NOORDSTAR, 31, Veldstraat, 31, Oostende. Abonnementsprijs S 3 fr. per jaar. Drukster-Uitgeefster, Sam. Maatsch. DE ONTWAKING ARBEIDERS, Vereenigt U daarin ligt uwe redding ! Een Hoerenbond te Brugge ! Het was een Antwerpsche journalist die den naar van hoerenbond gaf aan een bond die de Antwerpsche havenkapitalisten in 1902 stichtten voor de werklieden van de haven. De oorzaak dat deze journalist dezen bond aldus doopte, vond hare reden in het feit, dat de werklieden verplicht werden zich in dezen bond — door bazen bestuurd — te laten in-schrijven en dat de bazen vooraleer zij werk aan de havenwerkers gaven, eischten dat de havenwerkers hun boek moesten toonen en evenals de publieke vrouwen immer dat boek op zich moesten dragen, om te bewijzen dat ze in regel waren met de eischen die de patroons aan hun stelden. Veel geluk hebben de patroons met hun hoerenbond niet gehad. Orn den vakbond der dokkers te kelderen, eischten de bazen van de dokkers rechtstreeks geene bijdrage. Naar ge-lang de patroons goederen verwerkten, sche-pen losten of laadden, droegen de patroons bij dragen af om de dokwerkers, die ziek werden of wier vrouw een kerstenkindje kocht, te steunen. Ze rekenden er zoo vast op dat deze mid-delen onfeilbaar zouden zijn en dat de dokwerkers nu wel hunnen vakbond adieu zouden zeggen. Wat hebben die heeren zich bedrogen. Dit kwam het beste uit, toen er in 1907 eene staking uitbrak tusschen de werklieden van den voorzitter van den hoerenbond- De bazen beweerden dat zij 15,000 dokwerkers als lid van hunnen bond ingesehreven hadden en tusschen al die lieden van hunnen bond was er niet één te vinden die bereid was het werk van de stakers in te nemen, was er niet één te vinden om bij den voorzitter van den hoerenbond aan 't werk te gaan. Daar stonden ze nu met 15.000 soldaten die-' allen den generaal van den hoerenbond alleen op het onderkruipersterrein lieten commandée ren . Het is wel teekenend, dat juist vanaf den tijd dat de bazen een bond stichtten voor de havenwerkers, de Dokwerkersbond, door dokkers gesticht en geleid, in macht en aanzien toenam. * * * In Brugge, de stad der kloosters, bloeit sedert eenige jaren een dokwerkersbond, thans afdeeling van onze Centrale. Onze kameraden hebben het in dat zwarte nest niet onder den man, doch stonden moedig hun stuk. Velen hebben veel voor het recht-houden van den bond gedaan, hebben er zelfs armoede voor geleden. Met leede oogen zagen de katholieken de ontwikkeling van • ilzen dokwerkersbond. Op een goeden dag verscheen er een zwarte concurrent. Pater Luciaan vestigde zich te Brugge als werkgever en in plaats van in kerk of kloos-ter de leer van liefde te verkondigen en de menschen met slechte inborst er op te wij zen, dat de arbeider zijn loon waard is, begon deze pater aan goedkoopere prijzen het lossen en laden van schepen aan te nemen. Dat hij in de omgeving van Brugge onge-lukkigen vond die bij hem, bij den dienaar des Heeren, als dokwerker wilden werken, laat sîich gemakkelijk pegrijpen De joodsche patroons, wier voorzaten Chris-tus naar Golgotha leidden om gekruisigd te worden, vonden het heel natuurlijk hun werk aan Pater Luciaan te geven, als hij maar goedkoop deed werken en deze Pater, dienaar van den gekruisigden Heiland vond h«* Qv®>» natuurlijk om van degenen die zijnen gods-dienst bestrijden, werk aan te nemen aan een kleineren prijs dan waarvoor de andere werk-gevers het werk wilden aannemen. Nu liepen er geruchten dat Pater Luciaan toch geene goeie zaken maakte. En#zelf ge-looven we ook, dat de hoofdreden die Pater Luciaan werkgever in het havenbedrijf deed worden, was : den socialistischen dokwerkersbond te vernietigen. Maar na eenige jaren vergeefsche moeite om den bond kapot te maken, bleek het dat de dokwerkers van Brugge nog altijd vonden, dat de verdediging hunner belangen in veiliger handen was bij den dokwerkersbond dan in dezen van den Pater. * * * De voornaamste werkgever van Brugge is M. Hermans. Deze werkgever voerde een onverbiddelijken strijd tegen den Pater. M. Hermans deed zich als een rijk geworden demokratischen volks-jongen doorgaan. En... we erkennen dat gaarne, hij was dan ook steeds bereid met de dokkers te onder-handelen.Meermalen riep hij in den strijd tegen Pater Luciaan de hulp onzer dokwerkers in, die deze uit gegronde reden hem verleenden. De dokwerkers hadden dus weinig te kla-gen over M. Hermans, terwijl deze op zij ne beurt geen reden tôt klagen had over de dokwerkers.De laatste dagen is er echter iets gebeurd dat niet ten voordeele van M. Hermans pleit. Eenige dagen geleden liepen de foremannen van M. Hermans met eene lijst rond om 80 dokwerkers te zoeken, die als vaste mannen zouden aangenomen worden. In een café werd deze lijst opgehangen. Deze zcnderlinge handelwijze werd aan het Uitvoereid Komiteit kenbaar gemaakt. Wieme trok naar Brugge en vroeg en kreeg een onderhoud met M. Hermans. M. Hermans beweerde van deze lijst niets af te weten en beloofde aan Wieme, onmiddel-lijk îast te geven deze lijst uit het café te laten halen. Het voorstel van Wieme, aan M. Hermans, was: 1. Oogenblikkelijk de lijst uit de herberg weg te halen ; 2. De zaak van het vasteman-stelsel acht dagen te verschuiven, omjie Centrale den tijd te geven met de werklieden te onderhandelen. Bij het afscheid zegde M. Hermans : Ik zal zien... wat ik kan doen... maar ik beloof toch niets... M. Hermans betoogde, dat hij vaste mannen wilde hebben om met meer succès tegen den Pater te kunnen optreden. Twee dagen nadien was de lijst nog niet weg, en had de gevolmachtigde foreman eene vergadering bijeengeroepen. Op deze vergadering,waar den bestuurleden van den dokwerkersbond den toegang gewei- gerd werd, kwam de kat op de koord. De ploegbaas, rekening houdend van de zwakheid der arbeiders, is begonnen zooals de politieke belovers vroeger deden, om stem-men op hunnen naam te krijgen. Hij heeft een honderdtal glazen bier laten drinken. Er zou een bond gesticht worden, waar-allen die bij M. Hermans wilden werken in moesten ko m'en. De bijdrage zou 25 centiemen per week bedragen. Wat er met die bijdrage zou gedaan worden werd niet gezegd, zoomin als er de dokwerkers duidelijk gemaakt werd wie het bestuur zou aanstellen. Dat was dus niet minder dan de stichting van een hoerenbond. Gebruik makend van den slechten tijd, er rekening van houdend dat de Brugsche dokkers ten gevolge van de staking der mijnwerkers in Engeland reeds weken zonder werk waren en er dus overal armoede heerschte, vond M. Hermans hetgoed een aanval op de vereeniging te doen. Terwijl het houden der vergadering reeds moest besloten zijn, stond M. Hermans den afgevaardigde van onze Centrale maar wat voor te liegen. Of M. Hermans succès met zijn hoerenbond zal hebben ? t " We gelocven het niet. Het kookt in de gc-moederen der dokwerkers en velen die nu als vasten man opgeschreven staan vragen niets 'liever dan dat M. Hermans met zijn hoerenbond naar den duivel gestuurd worde. M. Hermans speelt een gevaarlijk spel in Brugge en zal wel begrijpen dat we hem nooit gerust zij ne poging, om de werklieden aan zich te binden, zullen laten voortzetten. Er was geene vraag om loons- noch welke andere verbetering ook voor de werklieden gesteld. Als M. Hermans dus moedwillig den vrede verstoren wil, dan kunnen daar verschillende reden voor bestaan, reden die nooit ten voordeele, doch altijd ten nadeele der werklieden moeten zijn. M. Hermans kan worden het werktuig van de katholieken, en op bevel der zwarte heeren trachten den dokwerkersbond te vernietigen, wat Pater Luciaan niet heeft kunnen bereiken. Als dat de reden is dan krijgt M. Hermans het werk van den Pater, die dan uit dank-baarheid als werkgever wel van het terrein zal verdwijnen. Is dat de oorzaak zijner handelwijze niet, dan hebben we het recht te veronderstellen dat M. Hermans een behendig voorbereiden aanval op de loonen der Brugsche dokwerkers in het schild voert.We weten nu wat we aan den Brugschen demokratischen volksjongen hebben en zullen er naar weten te handelen. Ons Jubelfeest De arbeiders van beide geslacht kunnen en zouden moeten dien dag allen in feest zijn. Beeds 25 voile jaren zijn voorbij dat hier, in dit donkere Brugge, het gedacht door eenige arbeiders werd opgevat, om zich ook t'1 vereenigen tôt het verkondigen van het socialisme.Wat al miserie, ellende, vervolging, brood-roof die koene strijders van het socialisme te-gengekomen hebben, is niet te sehrijven. Van bij het ontstaan dezer vereeniging van arbeiders werd dedelijk de hand aan 't werk geslagen in deze zoo door en door verduldige katholieke partij, om de voorkampers van het socialisme met hand en tand te bevechten. Geen enkel middel werd onverlet gelaten om die arbeiders in hun edel pogen te treffen. De lafhartigste en walgelijkste aanteigin-gen werden in hunne prullebladen tiitge-braakt aan het adres onzer voorkampers. Buitengewoon werden meestal persoonlijk-heden aangehaald om onze kampioenen te be-zwadderen.Niets heeft gebaat : noch honger, ellende, vervolging, verdachtmaking. Trots ailes heeft de vereeniging dezer ar-beiders vooruitgang gemaakt. Van dag tôt dag werd zij sterker en machtiger. De eene kring werd na den andere gesticht en ze zijn nu allen zoo springlevend, dat geen enkele pilaarbijter er nog ooit aan denkt ze te kunnen vernietigen. Toch werken ze nog in het donker, gelijk de mollen, om nu en dan een dezer arbeiders te kunnen treffen. Maar dit ailes kan niet meer helpen en de 25 voile jaren strijd,die wij achter den rug hebben, zeggen genoeg. Voor die partij die zich plichtig gemaakt heeft aan dwang, bloedvergieten, omkooping, aftroggelarij, bedrog, enz., kan geen enkel deftig persoon nog- achting gevoelen. Wij blijven er dus ook geheel koel en kalm bij, wanneer zij telkens een dezer laffe stre-ken herbegint. Tusschen de veelvuldige kerktorens zijn dus ook onze Volkshuizen opgerezen, waarin de arbeiders hunne belangen bespreken, waarin hun voedsel vervaardigd wordt, waarin zij hun geest verscherpen om den vijand met dit wapen doeltreffender te kunnen aanvallen. Aan u nu, dappéren van over 25 jaren, hebben wij dit ailes te danken. Het kind dat geboren werd is groot geworden, daaruit zijn ook kinderen gesproten, die met voorliefde hunne hulp verleenen om dit groot kind steeds bloeiender te doen vooruit-gaan.Takjes worden boompjes en de boompjes krijgen van langs om sterker wortelen, die geen macht, hoe sterk ook, nog kan doen ont-wortelen.En toch moeten die boompjes gespijsd worden. hebben ze eene bereidwillige hulp noo-dig, willen ze niet uitdroogen. Die hulp — of beter gezegd : genegenheid — moet verleend worden door diegenen aan wie die boompjes hunne ontwikkeling uitdeelen, ftfiii wie de hersenen verlichten, aan wie zij het socialisme 'leeren kennen in al zijne vertak-kingen.En die gelukkigen zijn wij, arbeiders van beider geslacht. Laat ons dus geene ondankbaren zijn en nu dien verlichter, den Socialistischen Tooneel-kring « De Vrijheidsliefde » ook ter zijde staan en hem bewonderen in zijn edel pogen en streven. Daarom moeten wij allen op 31 Mei aan-staande zijn Jubelfeest bijwonen, welke ge-houden wordt in den Schouwburg van Brugge. Die dag moet een sociale dag wezen ! Dien dag moet gans<?h de Brugscne Arbei-derspartij in feest zijn. Leve het tooneel ! Leve de brugsche Werkliedenpartij 1 A. V. Feestprogramma van het Jubileum Ziehier beknopt het feestprogramma van len Soc. Tooneelkririg De Vrijheidsliefde, ge-tiouden op 31 Mei : 's Morgens om 9 ure : afhaling aan de statie der congresleden van de verschillige tooneel-kringen ;

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.