Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

1022 0
close

Pourquoi voulez-vous rapporter cet article?

Remarques

Envoyer
s.n. 1916, 01 Octobre. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Accès à 28 mars 2024, à https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/fr/pid/086348hw6k/
Afficher le texte

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

ZONDAGSBLAD Bijblad van M VOORUIT „ ZONDAC i OCTOBER 1916 Tweede Jaargang — Nr 23 Prijs : B eentiemen Snuitje Bij het boschje is een kleine kikkervijver ; wie een heelen mondvol wil nemen, mag hem, zooals de eigenaar het doet, ook « Waldsee » noemen. Daar, bij den kikkervijver, achter het dichte elzenboschje, heeft een woonwagenman eergisteravond zijn hondje ge-slacht. Heden nog is het heele dorp woedend op den ruwen kerel. Maar wie heeft dan ook het leugenpraatje uitge-vonden : « Ieder haasje vindt zijn grasje ? » Iemand heeft op die manier den armen man met het hok vol kinderen getroost. En die zei daarop met een diepen zucht: — Ja, dat zou heel mooi zijn, maar mijn kinderen, die eten, God zij geklaagd, geen gras . Buiten, waar de woonwagen staat, is trouwens geen gras. De kinderen hadden het misschien toch gegeten, want zij zijn zoo hongerig als wolven. Onder den vuilen wagen steken ze met hun vijven de ruige kopjes uit en schreeuwen als hongerige raven : — Vader, o moeder, o! koken, braden... eten... Het kleinste, een witblond schimmeltje, was de ergste schreeuwer. Hij schreeuwde zoo hard, dat zelfs Snuitje, die drie passen voor den wagen ligt en scherp de wacht houdt, verwonderd opkijkt. Ook zijn hondenmaag knort. Als iedereen maar dadelijk wilde schreeuwen ! De moeder hurkt voor den wagen op den grond en zoekt als een roofvogel of zij ook iets eetbaars op den weg vindt; vergeefs; geen aardappel, geen maïshalm, hebben de boe-ren bij den oogst achter gelaten, want het is een schraal jaar en de gierige boeren moet men kennen. De vader jaagt de hongerige schreeuwers in den wagen terug. — En jij, kleine witkop... geen geluid meer! De kinderen kruipen weer een poosje in bet stroo en grinniken onder elkaar. — O, die vader! Wat een driftkop! Die is dadelijk woest. De vader doet maar zoo woest. Hij gaf ze ook liever te eten. Maar als er niets is — kook en bak dan ! Scherp kijkt hij uit naar zijn oudsten jongen, die hij heeft uitgestuurd om te bedelen en te stelen. Ieder oogen-blik kan hij terugkomen en dan komt hij stelbg met voile zakken. Want voor Lexilex bestaan geen sloten en gren-dels, die kruipt door ieder keldergat. Die Lexilex is een jonge meester-dief. Weldra steken de vuile kinderkopjes weer uit het wa-genstroo; eerst angstig het witblonde schimmelkopje, dan de anderen op het rijtje af... een... twee... drie... vier... — Vader, moeder, wanneer wordt er weer eens gekookt? Driftig kijkt de vader om, oogenblikkelijk verdwijnen de kopjes weer. De moeder kijkt als een roofvogel naar eten uit. Telkens weer vergeefs. Kook en bak dan ! Uit het veld komt Lexilex. Hij komt als geroepen. —- Lexilex! Kinderen! Die brengt eten mee... Die heeft al zijn zakken vol, schreeuwt de moeder. In den wagen een wild geschreeuw als van jonge raven. De vader kijkt met onderzoekenden blik naar den nader komenden jongen. Hij laat zijn blikken langs den mageren Lex op en neer glijden; dan begint hij het voorhoofd te rimpelen ; want nergens ziet hij aan de zakken van Lexilex een ronding. Daarvoor heeft de man een te geoefend oog. De jongen haast zich niet, al schreeuwen de kinderen ook nog zoo hard en al steken zij hun halzen buiten den wagen. — Lexilex! Loop ! Draaf ! Wat heb je gekregen, aard-appelen en brood en spek? —- En drek ! schreeuwt hun de jongen tegemoet. M'n rug vol ransel heb ik gekregen. En tôt zijn vader: —• In het keldergat bij boer Kurbis ben ik blijven steken en daar hebben ze me afgeranseld, de ouwe Kurbis en zijn wijf. En of ! En hij wrijft over zijn pijnlijken rug. Nu ranselt de vader hem. De woedende kinderen ballen hun vuist tegen Lex en vuren hun vader aan. — Vader! Sla raak! Sla raak! Het kleine schimmeltje werpt zelfs een oud panne-deksel naar den jongen. Maar die-neemt het leven niet zwaar op. Hij steekt zijn tong uit, lacht bij het pak slaag en heeft prêt voor tien, dat schimmeltjes projectiel het doel heeft gemist. •—• Stommeling — schimmelkop ! De moeder speurt als een roofvogel den omtrek af naar voedsel. Vergeefs! Kook en bak dan ! Plotseling blijven haar blikken aan het waakzame Snuitje hangen ; begeerig opschitterend als haviksoogen. Dat ziet de man. Hij kijkt de moeder een poosje met groote oogen aan. Angstig. Dan zegt hij dreigend en langzaam : - Zeg, ouwe, hou je oogen in bedwang ! Zijn blikken fonkelen als een mes. De moeder heeft immers maar Snuitje scherp aangekeken. Maar de man wordt er woest door. Hij is vreeselijk bang geworden. — Kom, ouwe! Naar het dorp. Wij tweëen, ik en jij... En als we een bakker ontmoeten... scheur ik hem zijn broodmand uit de hand... en als ik geen keldergat open vind... dan maak ik met mijn kop een gat in den muur. En Snuitje houdt wel de wacht bij den wagen... hè, Snuitje; tôt we terugkomen... En hij streelt het hondje en kr^ibt zijn ruig vel en het scheelde niet veel of hij had natte oogen gekregen. Snuitje kwispelstaart en vestigt zijn verstandige, zwarte, blauwachtig glinsterende oogen verwijtend op zijn baas, alsof hij wilde zeggen : - Heb ik weleens niet goed de wacht gehouden? Samen gaan zij naar het dorp, hij en zij. Ailes is stil. Zij loopen van huis tôt huis, van deur tôt deur. Niemand doet open. De boeren liggen al in de veeren of achter de kachel. En als ze wel ergens een raam open doen en de woonwa-genlui zien, dan zeggen ze : —• Ga heen. Dievenvolk geven wij niets. En dan slaan ze het raam weer dicht. Geen bakker komt langs den weg, geen kelderluik is open. En met den kop door den muur — is gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.  

Il n'y a pas de texte OCR pour ce journal.
Cet article est une édition du titre Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit appartenant à la catégorie Culturele bladen, parue à Gent du 1915 au 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Ajouter à la collection

Emplacement

Périodes