Voetbal was een populair tijdverdrijf achter de frontlijn. Militairen speelden zelf een partijtje of keken naar wedstrijden van (voormalige) voetbalsterren die nu in de rangen dienden. Vroegere populaire voetbalderby’s zoals Antwerp-Beerschot werden in onbezet België nagespeeld. Selecties van verschillende regimenten bekampten elkaar. Toen Albert I zo’n wedstrijd bijwoonde, merkte hij dat het spel ernstig gehinderd werd door de voorgeschreven zware legerschoenen die de militairen steeds moesten dragen. Hij stelde het Belgische leger daarop vijfhonderd paar voetbalschoenen ter beschikking. Ook andere organisaties zoals British Gifts for Belgian Soldiers doneerden sportmateriaal aan de Belgische soldaten. Zo konden de voetballende soldaten vanaf 1915 met professioneel materiaal aan de slag.
Een voetbalmatch achter het IJzerfront - R Antwerp FC 1880 - Club of Pioneers.
Officieel interlandvoetbal lag stil tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar er ontstond wel een Belgische legerselectie met voormalige internationals. Zij speelden in 1915 voor het eerst tegen een gelijkaardig Frans elftal en stuurden ze naar huis met een 3-0 nederlaag. Vooral in de daaropvolgende jaren maakte de Belgische militaire selectie furore. Een spraakmakende match vond plaats tegen Italië op 3 juni 1917. Na een avontuurlijke trip van 48 uur met de trein versloeg de Belgische selectie in Milaan de Italianen. Een aanvankelijke achterstand werd omgebogen in een 3-4 overwinning.
Tijdens een toer door Italië stuntten de Wanderers door het nationaal elftal en eersteklasser Modena F.C. te verslaan. - NvdGO, De Belgische Standaard 20/06/1917, p.2.
Einde 1917 toerde de ploeg, intussen bekend geworden als de Belgian Front Wanderers, rond in Groot-Brittannië. Daar speelde ze wedstrijden tegen Britse en Canadese legerselecties in de grote stadions van de belangrijkste Engelse steden. De tournee was een groot succes, de populariteit van de Belgische ploeg in Groot-Brittannië bleek grenzeloos. De Front Wanderers werden in 1918 dan ook teruggevraagd door de Britten.
(links) De Belgian Front Wanderers, ca 1917 - Archief Club Brugge. (rechts) De Wanderers deden datzelfde jaar een succesvlle toer doorheen Engeland. Ze werden al snel razend populair onder de Britten. - NvdGO, De Belgische Standaard 02/12/1917, p.2.
Ook in eigen land vermaakten de Front Wanderers de troepen. Op 6 juni 1918 in Roesbrugge in onbezet België ‘klopten zij de Engelschen met 13-2 tot groot vermaak der duizenden piotten daar tegenwoordig’, zo meldde de krant Het Vaderland.
Krantenartikel van de zege van België tegen Frankrijk in april 1918. De elfde overwinning op de Fransen in dertien matchen sinds 1906 leverde de Wanderers de Koningsbeker op. - NvdGO, Het Vaderland 22/04/1918, p.1
De ervaring die de Belgische voetballers zo opdeden in het internationale circuit kwam hen in hun latere carrière goed van pas en legde de basis voor het Belgische voetbalsucces vlak na de oorlog. Dat leverde de Belgen in 1920 zelfs de Olympische titel op in het Beerschotstadion in Antwerpen.
Met de vriendelijke toestemming van Club Brugge en R Antwerp FC 1880 – Club of Pioneers.
