Tweede Jaargang Ni 5 19 Decembcr 1915 ! », redactie en bêheer van " a i,leri.ei „ peperstraat,*17, — gent — ALLERLEI drukkerij a. de scheemaecker antw. steenweg, b7, st-amandftberg, (genl) Lezinq voor net Christene Vlaamsche volk WEEKBLAD, Prijs 5 centiemën INHOUD : Een onverwachte aanval. De Leer van Christus V. — In één winnut — Over Opvoeding. — Vroeger en nu. — Studiekringen voor Werksters. — De Godsdienst in de Oudheid. — Ginds verre... — De eerste les van Liefdadigheid. — De raadgevingen van tante Marie. — Genoveva, 4e vervolg. Een onverwachte aanval De eerste morgenschemer begint het Oosten te verwen, de dag nadert. Ofschoon ailes nog met grijzen neve! omhuld blijft, en zich slechts in twijfelachtige vormen voor het oog opdoet, toçh hebben de Patriotten hunne slaapsteden reeds verlaten. In de baan die door het gehucht loopt en tusschen de verre velden wegschiet, zitten honderde menschen geknield. Men zou zeggen dat een overste hen dus heeft geschikt ; want zij zijn bij gelederen in eene diepe kolom geschaard en keeren allen het aanzicht naar dezelfde zijde des gehuchts, waar het Vaandel der Waldegemsche bende zich verheft en het bloedroode Kruis in den morgenwind ontrolt. Velen heffen de armen ten hemel en schijnen tôt Qod om hulp te roepen ; eenigen laten de peerlen van eenen Rozen-krans door hunne vingeren glijden, anderen zitten met ge-vouwen handen en met hangend hoofd, als verslonden in een plechtig gebed. De meesten houden het geweer in den arm en laten het tegen hunnen schouder rusten ; de bajonetten steken boven hunne hoofden uit en glinsteren hevig in het twijfelachtig licht van den wordenden dag. Rampzalige lieden ! hunne kleederen zijn gescheurd en met slijk overdekt ; sommigen hebben hoofd of arm met bebloede doeken omwonden ; allen zijn deerlijk gehavend : bleek, met verwarde haren, met verbijsterde oogen, bevend van koude, verstijfd door de nachtelijke vochtigheid ; en zoo moedeloos, zoo droef, dat op hun gelaat niets meer te bespeuren is dan de bitterste wanhoop of de voile gelatenheid in het schrikke-lijk lot dat hun beschoren is. Z\) weten het wel, dat er geen uitkomen aan kan zijn ; dat er voortaan in het Vaderland geene plaats meer is, waar zij het matte hoofd een oogenblik kunnen nederleggen, zonder dat even spoedig een vijandelijke kogel hen dooden of wekken kome. Sterven is hun eenig uitzicht : Sterven heden of morgen... En misschien is de dag die in ■ het Oosten zoo helder opstijgt, de voorbode van aller vernieling! Op het einde der baan, waarin de ongelukkigen geknield zitten, staat een open stal. Van daaruit klinkt bijwijlen de schelle galm eener bel. Dan buigen de biddenden zich dieper, teekenen zich met het Kruis of slaan zich herhaalde malen op de borst. De stal is gansch met menschen opgevuld die insgelijks, op het stroo dat men over den bodem heeft gespreid, zitten neêrgeknield. Twee vrouwen bevinden zich tusschen de gewapende mannen, het zijn de moeder van Bruno en Genoveva. Jan, de knecht, en zijn meester Bruno zitten tusschen de vrouwen. In het diepe van den stal staat een grijze piiester, wiens stem en wiens handen van stramheid beven. Hij leest de Misse, om Gode het heilig Zoenoffer te brengen, vooraleer de benauwde schaar hare nachtelijke schuilplaats verlate. Een jonge loteling, met het geweer op den rug, dient de Misse. De kribbe is het a'taar, eenen tinnen drinkbeker de kelk, een lanteern de ootmoedige lampe voor 's Heeren aanschijn ontstoken ! Somber en ontzettend is de plechtigheid Niets stoort de doodsche stilte dan alleen het prevelend gebed des priesters of het bijna onhoorbaar antwoord des dienaars. En, komt soms de scherpe klank der bel onverwachts door de duister-nis boren, dan slaat haar sidderende toon elkeen met be-nauwdheid en schrik. Wanneer de priester zich omkeert, dan valt de roode schijn des lanteerns op zijn bleek gelaat; zijne zilveren hairkroon glinstert ; maar zijne wezenstrekken zijn zoodanig ontspannen, zijne oogen staan zoo diep in hunne duistere holten, de rimpelen der afgeleefdheid en der smert mengen zich zoo akelig op zijn voorhoofd en wangen, dat hij voor-komt als eèn geest, uit het graf opgestaan om een somber doodenfeest bij te wonen. Sedert eene wijl ligt de priester met het hoofd over de kribbe gebogen ; het gesuis des gebeds zelf heeft opge-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.