le Jaargang. VRIJDAO ÎO MAAIÎT 1910. Ho. 150. BELGISCH DAGBLAD ABONNEMENT EN. Per 8 maanden voor Holland f 2.B0 franco per post. LosEe îrammers: Voor Holland 5 cent Voor Bnitenland Vit cent. Den Haag. Prinsegracht -801 ÏVlef. T?prl Adm. 7433» Bestuurders: Dr. TERWAGNE — CH. HERBIET. Hooîdredacteur : L. DU CASTILLON. AD VERTE N TIEN.» Van 1—6 regels f 1.50: elke xegel ineer f 0.30; Reclames 1—6 regela f 2.50; elke regel «neer f 0.50. London : Dixon House Lloyds Avenue E. C. DIENSTWEIGERING. De bekende Amerikaansehe socialist Upton Sinclair, heeît de volgende meesning ovei dienst-plicht en dienstweigering uitgébracht. Aan den G r o e n e entleenm w:ij do ver-taling van zijn schrijven, do or den bekenden Nederlandschen dichter, Frederik van Eeden. Uit een schrijven van Upton Sinclair pu-bliccer ik, na vertaling, met zijn goedvinden bel volgende, dat aantoont hoa de groote Amerikaansche socialist 'over dit actueelo onder-werp denkt. Gulor t, Miss. Toeii ik de brieî ontving, waarin liet Ne/w-Yorksche comité van den dienstweigera&rsbond mîjn medewerking froeg bij hun arbeid, ant-•çroQrdde ik, dat ik zeer verdiept was in lit-forairen arbeid, en dat ik aile andere zaken lût mijn hoofd gezet had. Dit was geheel waar -Maar ook was er een kleine ontwijking in, want de brief had mij opeens tegenover een vraagstuk gesteld, dat ik bij mij zelve nog ni et voldoeodra uitgewerkt had. Daarop ver-zoeht men mij mijn naam te zetten onder de belijdenis van den bond, en die aldus met mijn naam te steunen ; toen moest ik dus kie-zen o! deelen. En het resultaat is, dat ik bij den tegenwoordigen toestand der weroldge -sehiedenis niet kan overgaan tôt het ondenee-kenen van het mij voorgelegde stuk. Ik weet éat de leden van den dienstweigeraarsbond ernstige en onbaalzuchtigo lieden zijn, die zich voor hun groote idee opofferingen getroosten, en ik wil hen niet gaarne, al was het Bleohts één oogenblik, ontmoedigen ; maar ik zou on-eeibjk tegenover mijzelf en hen zijn, indien ik niet uiteenzetie, waarom ik mij niet bij hen aansiuit. Ik lieb mijne gcmoedsstemming gepeild, en \ ond het volgende : Ten eprsto geloof ik met beel mijn hart in de poging der geallieerden om het Duitsche militarisme te onderdrukken. Ten tweede zijn cr oogenblikken dat ik ge-icel dat Atnerika èaaraam deel moest nemen. Ten derde ben ik er niet zeker van, datik-zelve geen dienst zou nemen op een oogenblik dat ik vinden zou dat ik meer met een wapen kon uitrichten dan met de peu. Het Comité schiijft mij dat men op mij ge xekend heeît air socialist en anti-militarist, Ik iwijfél oE er liedên zijn die het militarisme en aïlo venvikkelingen en s-ymbolen ervan zôô hevig en. instinctief haten als ik het doe. Acht jaar -geleden selireef ik een maniîest, waarin ik een aaneensluiûng bepleitte van de socialisten van aile beschaafde landen, waarbij zij zich verbindem zouden in geval van oorlog gemeensehappslijk le slaken. Deze opwekking -sas verspreid in Engeland, Australie, Frank-rijk, en Italie en in Amorika. Ilet werd niet vorspreid in Diiitschland, en dit verbaasde mij ira weet ik het omdat er gecn noemens- wa&rdige anti-mililaristischo beweging bestaat in. Duitsehland. Ik ben in de verleiding om te zeggen dat het kwam dooolat Duitochland geen beschaafde natie is, die naar iichaam , geest en ziel aan den geest der barbaarsch-heid onderworpen is. En totdat die geest g> weken is en totdat het Iichaam, de geest en de ziel van Duitsehland bevrijd zijn van deze last, kan er nergens ter wereld vredo ziin, en ie ieder woord over sociale hervorming verspild. Ik geloof dat de geallieerden een be-schavingswerk veïriehten ; het is ons werk evengoed als het hunne en het lijkt haast on-rechtvaaidig het alleen aan hen over te laten. Het lijkt in zeker opzicht een veordorven -heid van „het anti-militarisme" om iemand anders voor ons te laten vechten, terwijl wij het voordeel oogsten zonder moeite te doen. Ge zult hieruit zien dat ik niet door dik-en-dun togen verweer ben ; ik ben echter een man die veel noodig heeft om aan het vechten te geraken. België was niet genoeg en evenmin de Lusitania ; maar de leugens en kumerijen die wij sindsdien ontmoet hebben , hebben het werk bijna gedaan. In zekeren zin haat ik een lougenaar meer dan een bruut. Ik veronderstel dat dit daar-door komt, dat ik in mijn strijd tegen econo-mische onrechtvaardigheid meer leûgenaars dan bruten ontmoet heb. Laat mij hieraan toevoegen, dat deze mijne houding zal veranderen, zoodra de laatste Duitsche soldaat van Belgisch en Fransch en Russiseh grondgebied gejaagd zal zijn. Dan zal ik weer vrede preken, en tegen den oorlog zijn. Ik zou geen enkele afstraffings-veld-tocht wenschen ; ik geloof dat de Duitschers geen straf behoeven ; alleen zij, die hen re-geeren hebben straffen noodig en ik geloof dat wij dit veilig aan de Duitschers zelve kun-nen overlaten. Wat ik bedoel, is, dat ik ver-wacht een revolutie in Duitsehland te julien zien als deze oorlog voorbij zal zijn...... gerekend natuurlijk altijd dat Duitsehland niets gewonnen zal hebben bij zijn aanslag op de beschaving. Indien het iets mocht winnen, dan zal dit, volgens mijn bescheiden meening, de grootste ramp zijn die de beschaving getroff.cn heeft gedurende de gansche geschiedenis. Wanneer wij in Amerika dit laten geschieden, dan zal dit de grootste dwaasheid van onze eigen geschiedenis zijn, en een waarvoor wij oeuwen lang zullen moeten boeten. Het lijkt tuij zeker, dat, indien het Zuiden onzen Burgeroor-log, gewonnen zou hebben, wij in Amerika het militarisme eeuwen lang zouden hebben moeten &agen : en even zelter lijkt het mij, dal, alts liet Frulsiseli JuiiKerdora dezt.ii oorlog mag winnen, de geheele wereld eeuwen lang hert militarisme zal moeten ondergaan. Aan de andere kant seliijnt het mij, dat, indien de geallieerden er in slagen de Duitschers terag te drijven, ereen kans eal zijn op wereld-vrede, verkregen langs den cenigen, mogelijken weg; een bond der vredeliovoude d e m o c r a t i s c h e natiën met oen gemoenschappelijke wetgeving een gemeensch"appelïjke rccht-bank en g em een se-h appel ij k e po-litiemacht om internationale t w i s t e n te onderdrukken. Wanneer gij deze gelooft, dan zult go be-grijpen waarom het mij toeschijnt dat ik op het oogenblik niet kan beloven om nooit dienst te nemen, en dat ik niet kan toezsggen om andoren daarvan af te zullen houden. Met broedorlijken groet : UPTOK SINCLAIR. HE TÛESTUM Ds V o a. s i 3 c h e Zeitung schrijft over Verdun : ,,Wij willen werkelijk uiet nieeli-elpen ens vollv cp le wekken tôt hemelsblau-wo hoop. Ook dë Duitsche wapenen kun-nen niet steeds overwinningen hehalen. Maar dit vertrouwen moet ons lçgerbe-stuur loch éindelijk verworven hebben door zijn tladen, dat men veronderstelt, dat het goen belangrijke legcroperaties zonder voldoendo vcorbereiding zal oji-derDeraen.En een operatie, die na don eersten atormaanval reeds verlamt, zou een zeer onvoldoenci voorbereide zijn. De pauze, ihans ingetrec en in d«n strijd voor Verdun, kan gemakkelijk verklaard worden door een ieder, die ook maar eenigszins Op de hoogte is van de techniek van den modernen \^dtingsoorlog. Maar zelfs indien deze* pauze langer duren zou dan zij tlieoretiseh missehien . dringend nood-zakelijk lijkt, dan nog dient men hieruit ■ cï9 conclusie te trekken dat het legcrbc-stuur vermoecelijk goede redenen' heeft voor con dergelijke vertraging. Do mo-flerno corlog is geen plaatselijke onder-neming. De verschillende fronten, waar ojis leger strijdt, staan natuurlijk in nauw verband met elkaar. Maar nog natunrlij-ker is het, dat op lietzelfd© front niets geschieden kan, zonder van invloed le zijn hoûderden kilometers van de ope-îalieplaals'.O'p het westelijk oorlogstooneel is een belangrijke beslissing te verwachten, nu's-scliieii de beslissing van dezen oorlog. En in het kader van deze belangrijke ! be^liseing heeft Verdun slechts van één figuui' op het sehaakbord." fîooi/tgelijke meening drukken ook de geallieerden uit. Staat of valt'dus Verdun, dan is er maàr spraak van een Itnoop in de Iijn y van Nieuwpoort lot Bazel. De Duitschers spannen echter hunne Uitorste -pogingen iji om Verdun te kun-nemen. Geene olfers van manschap-pea zijn hun te zwaar. Om hunne ver--Vaarlijke aanvallen te kunnen voortzet- ten, zijn de Duitschers genoodzaakt ge-"weest aasnzienlijke versterkingen uit hunne dépôts te laten aanrukken. De aldus harstelde bataillons hadden zeFs tôt 2/3 van hunne sterkte verloren. De Duitsche verliezen zijn dus wel de-gelijk buitengewoon. Het is ook eendan-ge weg naar Tipperary voor hen om Verdun te nemen, zij die er zoo zeker o;n vva-ren dat zij den Koning van Bulgarije en zijn eerste minister hadden wijsgemaakt, dat Verdun' zeker was genomen le wor-deai.Jcffre's takliek sehijnt le wezen, door Verdun (e verdedigen, .den vijand zoo -veel verliezen mogelijk toe te brengen en hem dus weeral af te slijten. De Duitsche zware artillerie bestookt fel het westen en het noorden van het versterkt kamp, doch de vordaringen zijn niet noemenswaardig, gezien de ver -schrikkelijko verliezen die de vijand lijdt. Uit dan Balkan vertrekkeu Duitsche troepen nçiar het westen, terwille van Verdun, die aldus een aautrekkingspunt is. Aldus verzjwakt liet den vijand op andore fronten. De Franschen hebben in Champagne de op 6 Maart verlbren loopgraven her-overd en een paar honderd Duitschers gevangen. De Kussen boeken steeds successen in Perzië en in Armenië. Thans hebben zij Riza in handen, cene s lad van 30,000 inwtiiei's op 60 kilometers van Trebi-■/,onde. Zij* zuiveren ook Perzië van Turksche troepen. Reeds be-zetten de Russen meer dan 40.0CAJ vierliante Engel-seha mijlen grondgebied in Aziatiech-Turkije. Is het te verwouderen dat Tur-kije liefst nu maar vrede wou sluiten ? Belgisch leoerkiicM- 3 Maart. Artillerie-gevechlei), voorname-lijik op het noordelijk gedeelte van het front. Gevechten met hàndgranàten nabij Steenstraete. 4 Maart. Kalme dag op het front, be-halve in de streek van Steenstraete, waar de bommenstrijd hevig was. Links en Rechts. De heer Vandevyvera. De minister van finautiewezen, die eene lange omreis in de Vereenigde-Staten heeft ondemomen, is 1.1. Vrijdag teruggekeerd te Savlle Adresse waar hij zijn ambl terug zal hernemen. De heer Poullet. De minister van Kunsten en Wetenschap-pen, welke tijdens de afwézigheid van den n. Vandervyvere voorloopig. den dienst van minister van geldwezen waarnara, zal wel-dra terugkeeren naar Den Haag De heer Camiel Huysmans op reis. Wij vernemen dat de heer Camiel Huysmans, secretaris van het Internatio-naal Soc a istisch bureei, zich inge-scheept heeit voor Engeland. Van Lon-den zal hij çich ook naar Parijs be-geven.Ons kolonsaat ieger. De Koning, op voorstel Van den minister van Koloniën, komt te besiuiteu dat vooi-taan de onderscheidingen der tvoloniale troepen gewaardeerd door den Koning; de na-raen der gedecoreerde miiitairen ^>oor hel-dendaden op het Kongoieesch front, dé mel-ding van Koloniale troepen aan de orde van den. dagt zullen opgenomen worden in de orders van het leger. Ten andere het tiulle-tijn voor inlichtingen over het léger, zal een communiqué mededeelen, van' het mi-nislerie van Koloniën nopens de legerverr-richtingen der Belgische leger in x\frika. Erratum. In ans nommer van 26 Februaii werd in net artikel „ûe lleptielen", melding ge-maakt van André Moressée, een der redac-teuron van La Belgique van Bru'ssel. Onze niedewerker had gemeid dai hij in 1D07 vei'bonden was aan Le XXe S'èclt D:t was een zetfout Men moest iczen 1807. Overigens was Moressée slechts een paar jaren redacteur van dit b'adT Later werd hij redacteur aan La Chonique vo'oraleer aan een financieei blad der gebroeders Hutt verbonricu te worden. Raemcô'<ers en Sireuvels. Toen Sireuvels in zijn Oorlogs-b o e k wapenen gaf aan de Duitschers en durfde schrijven dat hij meer van hen hiela d'an van do medeburgers zijner eigen gemeente; toen hij zich,- in ceu woord', aianstelde als iemand, voor wie het vaderland niet bestaat, ging ondier de Leigen een kreet op van luid verzei. Streuvels werd, zoo het betaainde, flink bij de lurven genomen. In Holland stonden echter paladijneai op om hem te veraedigen tegen zijme landgenooten. Ook deed zekere pers aau dit weinilg vriendelijk werkjemede. Thains îUaagt dezelfdie pers steen en been over RajemaeKers en over d en s tontoonstelling van Hollandsche karikaturen te Londien. Die da-ad acht zij onvergeellij'k. Daiairdioor stelde hij zich buiten de Nedierlandsche gemeenschap en tegen zijn land. Voor ons, vreeinden, zcu het hoogst onkiesch wezen om • te bemoeien fnet twis-ten tusschen Hollanders pro of contra Raemaekers. Wij vragen alleen hoe men Raemaekers zhju oordeelen in geval Ne-dleiland het lot van België had onder-gaan? Welnu, de groo'e teekeeaaai- heeft zich' n:et gevleid gevoeld met vijind-olil-ke officieren te mogen eten ; hij heeft hun geene goede reis naiar den IJzer gewensehti noch hun dm weg gewezen. Dit cleed Streuvels en daarcm verwekte hij die algemeene vex'on1tv»'i^3rdigâng en afkeu -ring zijner landgenooten. Eeetgenornen. Admiraal von Tirpitz meende den ga»u afgeschoten te hebben toen hij met zsjne dîuikbooten de zeevaart der geallieeralein wilde lemmeren. Hij daeht -er voor zeker niet aan dat den tijd zou komen dat de naar den kabeljauwke'der gestuurde schepeti deor Duitschers zouden worden vervangen. De tijd is nu aangebroken. In de havens van Portugal en dezes bezittingen worden di Duitsche schepen iji besiag genomen- Zij zullen dus eenvoudig dienexi om de verga-ne Engelsche of Fransche schepen te vervangen. Dit is stellig eene goede v cr zeker in g tegen verdlare aanslagen van duik' booten. Zoo snijden de geallieerden roe-den uit Duitsche eiken om de Du'tschers te geeselen. Oorlog aan de Tsjochen. Een oorlogsvoorend land, waaruit wei-nig nieuws doorglipt is s'elUg Oosten-Ïrijk-Hôngarije. Het nieuws dat we af en toen vernemen laat ons toe te zeggen dat liet met de niet Duitsche nationalitei-ten on-gunstig staat. Zoo hebben wij gehoord hoe de Duit-scho-Oo,stenrijkfiche regeering het gemunt heeft op de Tsjcchen. Tsjechische aa<n-vocrricrs zijn in de gevangeois gewoirpen of erger nog voor den kop geschoten. Het laalsle bericht uit Weenen is, dat de Tsjechische leeraars-vereenigâng van Nedér-Oostenrijk, die h^ar .zetel te Weenen heeft vvegens den staat vijandigfâ houding vooii' den duur van den oorlog ont-bôndèn is. Ziedaar nog eens te joeca hoe Duitschors een niet Duitsche nalionali-leit eerbiedigen. Als zij dus die Vlamin-gen pootjes geven dan verbergiein zij scherpe klauwen- Een pvecM la een sleengroeve. Le Petit Journal bevat het A^erhaal van een dramat'sch gevecht in een steengroeve bij Louveanont gedurende den siag bij Verdun. „Een i'ransch détachement had post gevat beneden een klein hoegvlakte bij eene steengroeve: In afwachting. De bedoclde steengroeve etrekte zich verder uit als ondbraardsche weg onder eene bergvlakte. Die weg was breed en hoog en scheen geen ©in-de te hebben. Voor 't oogenblik wist men nog met waartoe die weg zou kunnetn dienen. Getiîurende meer dan acht en veertig uren werden de rotsen als eenen zamd-grond door eenen vloed van groote obus-sen deerwoeid. De bergvlakte vertoende niets meer dan opeenvolgende kuilen. Ma^'r onze solda ten wisten wel velige schuiioorden te vinden, en de regen van vuur en van kogels g.ing over hun hoofd heen. Er kwam een weinig rust... Maar nu begoftnen d® 75ers de lucht te doorklie-ven en het geknetter van 't gieweexvuur barstte los. Een trommoigeroff ei ! Opgepast! Men bereidde zich voor want men zal weer-stand meeten bieden De mi'raâlleusen worden in order gebi'acht. Het voetvolk nani zijne voorzorgen tôt den strijd, want het zal missehien noodig zijn op de bergvlakte vooruit te stormen, o'î kra nig de aanvallende massas vijandsn aan te vallen om des te beter hunne leger-di'ommen ie kunnen breken. Vuur ! „Mikt... Vuui'!..." Geweren en, nritrail-leusen barstten in salvos los. De Duitschers zijn nu onder 't bereik der wa penen, loopen en springen vooruit zon' De aanrollende scharen dies vijands verdv/ijnen in eenen kuil door de ont-plofîing van een obus gemaakt, daalden er in maar verder weder b-oven te komen. Maar allen geïukken daar niet in want onze kogels hebben menig aanvaller in de kuilen met bebloed hoofd doen stor-ten.Hoe nader zij komen, hoe dlunnea- ook hunne rangen worden. Op de blanke sneeuw vei'tooneai zich menigvuldsge bloedvlekken... Ecnsklaps komt oen soldaat vatn de luisterpost in onze loopgraven aiangeloo-pen en roept uit. voile borst: ,,Te wapen, te wapen!... Naar dte steengroeve... Zij komen!..." 't Gevaar van de steengroeve. Het oogeaiblik van verbazing is voflO". bij. De bevelen worden gegeven eai uit-gevoerd- Onze soldaten stellen gauw een mitrailleuse op aan den ingang van de steengroevo. Wat was ex- dan gebeurd? De obus-sen die do bergvlakte doorploegden, had den eene opening in den ond'eraardfcschen weg gemaakt. De vijandien hadden diit be-merkt en dedexi al het mogelijke om de opening grooler te maken. Zij gaan zich in dien ondenaardschen weg wagen en zullen onverwaehts onze schuilCffs jn de loopgraven komen overvallen. Kost wat kost mioet dit voorkoanen worden, zooniet moeten wij de loopgraven ontruimen. Eene barrikade en d'aarachter eene mitrailleuse met eenige mannen is niet.vol-doende. Eene lading kruU in den on-deraiardsehen weg is yoldoende om ailes te doen springen. Daardoor zou de spe-lenk grooter worden en den doorgang vergemakkelijkt worten. 'De kapitein had dit ailes dadelijk in-gezien en zijn besluit was gauw genomen.Het is noodig dat onze soldaJ'en zich in de steengroeve begaven en dlen vijand aan den uitgang van den onderaaU'ô-sehen weg gingen aanvallen. De opgelegde taak is gevaarlijk en weinigen der uitgezondenen zullen ervan terugkeeren. Maar reeds liepen een hoop vrijwilligers met gevelde bajonet in den ondcraardschen weg. In die a halfduiater tunnel begint een verschrikkelrken strijd. De sti'ijders zien elkander nauwelijlcs. In den ondei-aardzchen weg dagen over. al raodo vuurstralen op die door het af-schieten der geweren veroorzîiakt zijn. De Duitsche soldaten die aan den ingang opeengehoept zijn», weigeren zich in dien helschen moud te begeven die niets dan kogels spuwt. Hun razende officieren geven bevelen, ssneektcn hunne soldaten of slaian ze met de achterkant van d'en sabel. ,, Ver w arts \ brullen zij, en de Iroe-pen rukken zich los. Welke botsing! II%1 is als gingen zij zeker den deod te gexnoet, want zij loopen vluggeï en vlugger om er gauw "een eindfâ aan te maken en niet langer meer dien vree-selijken strijd te moeten beleven SCocsphssneiei stiei wijasiden. Wij onfvangen den volgencen brief j] De® Haag, 6 Maart 1916. Mijnheér de Hoofdi-edacteur, In afwachting dat er eeu begin > wor-ae gemaakt met den grooten economi-schen oorlog, die op dezen reuzenstrijd volgen zal, begint het in Engeland ernst te worden met het verbod handel te erijven met den vijand. De Engelsche Regeering wil al d«J duistere praktijken ti-effen, waar zij zich ooJi mogen voordioen. Er is dan ook eene lijst opgemaakt van de personen en firma's uit het bnitenland, waar de Eng'elschen geen handel mede mogen drijven. Het is plicht voor al de personen van verbonden nanties, dus ook voor de Belge n, zich insgelijks aan dit vea-bod te houden. Een zwarle lijst is opgemaakt en door de bladen gepubliceoid. Zij bevafc de namen der personen en firma's uit Holland, waar van met zekerheid kan ge-zegd worden dat zij handel drijven met den vijand. Do meeste dezer firma's zijn gevestigd te Rotterdam. Men beweert zelfs dat er Belgische firma's tusschen zijn die handel drijven in Holland en openlijk of bedekt met den vijand zouden tratikeeren. Het feit is zoo erg en zoo ongeloot'lijk, dat wij ons onthouden het te bevestigen, alvorene eeu onderzoek er ons de eehlheid zal van bewezen hebben. In Engeland denkt men er ook ermstig aan paal en perk te stellen aan het ge-sjacher met diamant, dat thans plants heeft en waarvan Schevenîngeix het een-" trum sehijnt te zijn. Diamant, voOrtkomende van de austro-Duitscliers cf hunne helpers mag niet binxieai in Engeland, noch in de andere verbonden landen. Vooral op het ruw goecl en hêt geslepen,v komende uit België wordt gewaakt. * Alleen diamant uit Holland mag buiten, onder de kontrool eoner kommissâe (tî(\ îltlltpï' îo j voormannen zijr;, de lieeren Asser (voox* het ruwe) en Polak (voor het geslepen goed). Men m cent in Engeland te weten dat Hollanders , en ook IMgeu en Russen{l) zich leenen tôt ' combinaties die voor doel hebben verboden diamant naar Engeland te krijgen. De verzendingen gebeuren veelal over Stockholm en van. daar uit nemen zij den weg naar het Britsche Rijlc. . De zaak wordt ernstig onderzocht. Zijn er, indordaad Belgen, die zich aaa die zaken bezondigen, uan zeggen wij hun _ronduit dat het ongehoord en schan-de is, aldus den vijand van zijn land te helpen. Vertelde men ons gistereti niet diat ex te Rotterdam een Belg zou zijn die ko-per voor de Duitschers buiten Holland smokkelt, verborgen in kolenladingen ! Die man heeft, naar het sehijnt, drie zonen aan het front in het Belgisch leger Hij zou dus koper leveren voor de kogels dio zijn eigen kinderen kunnen treffen ! Is 't niet om omvér le vallen?^ Wettelijke verboc-sbepalingen voer Belgische onderdanen, in het algemcen, oiu handel met onze vijanden te drijven worden door aile eei'lijke Belgen gewenecht. De heK De vijaadtelijke dromahen doen ojis handvol heldfen wijken. Volen zijn reeds gesneuveld. , . v, ... Maar daar daagt hulp op! Eeu vijf-tig.-al mann®û eene mitrailleuse. De kogels fluiten zoo taJrijk diat zij ell«md«r raken, en uiteenspatlen met een naar geluïd- De ohderaai'dsche weg is als eenever-schx-ikkolijk'o gaping van een kanon d§e diood en verderf zaait. Doodien en gewonden rollen boveu elkander. Onze soldeten kruipen als slan. gen over den grond en zoeken dekking achter steenen dâe op den grond. liggen. Aan den kant van dten vijand liggen hoopon lijken want onze mitrailleuse-heeft eene verschrikkeliike uiiwei'king'. De Duitschers antwoorden op onze mitrailleuse) door een helsch wapen in wer-king te stellen. Het is een toestel dat roode en groene vlamimcn uitwerpt — vlammen die verbrandton, het vleesch al-eten en een verstikkend gas uitwasewen. Die vlam des doods werpt een ge-heimzinnig licht in die pkiMsen en schaduwen in beweging. De Duitschers stooten dp lijken kurt-ixer ma.kkers voor zich u.'t en bedk-nen er zich van als sehild. Maar de lijken worden zoo talrijk dat zij den ^ '.'. '''Q be-letten vooruit te komen. De opoffea'ingen Van onae i'^icUien-wa-ren niet vruchteloos. 'De mitrailletîae over-won de chimie. Onze solcteiien ruimen dH plaats op en geïukken er in zich «an dien ingang van dien; onderaardfechen gsîng te nes'tolen. De lichtjes van de -zaklampjea schit-teren in de duisternis en verplaMs&n zich in de steengroeve. Het zijn onz^ hraœkaitr dliers dlie de gekweteten opzoeken en wegîdi'agen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.