Dertiendê Jaar. — Nr 33. Prijs per nummer : 5 centiemen. Zaterdag, 15 Augusti 1914. DE BEIAARD =lpfSiÎM' WEÊPLM ■ ABONNEMENTSPRIJS PER JAAR : Voor het Binnenland : fr. 2.S9, voorop betaalbaar. Men schrijft in : TRAPSTRAAT, 23, en op aile postbureelen van het land. Voor het Buitenland : 5 frank, voorop betaalbaar. Brieven en mededeellngen, de redactie betreffende, vrachtvrij te zenden n TRAPSTRAAT, 23, SOTTEGEM, ^ ten laatste den donderdag avond. Van ieder boek dat ons gezonden wordt geven wlj melding. DRUKKERS-UITGEVERS 1 G. EYLENBOSCH <5 FR. DUPON , OPVOLGERS VAN L. VEKEMAN 1 Trapstraat, 23, SOTTEGEM, 23, Trapstraat, ( Telefoon S Ci=11. Het recht aankondlgingen of artikel» te weigeren 1s voorbehouden. De niet ingelaschte handschriften worden niet terug gegeven. Ongeteekende brieven worden niet aan-veerd. BER1CHTEN en AANKONDIGINOEN ! Aankondigingen : 15 centmen per regel. Berichten : 30 centmen per regel» Rechterlijke eerherstelling : I frank pef regel. Prijsverminderlng vr dlkwyis herhjudd# aankondigingen. De Oorlog o IN EUROPA. —0— Duitschland heeft, voor gelieel de wereld, zijnen naarn bezoedeld! Niettegenstaande den oppersten op-roep van onzen Koning en van de. re-geering, om Belgiê's onafhanltclijkheid te eerbiedigen; om België, dat niemand vr-ceg, dat niemand bcdreigde en enkel wenschle in vrede te leven met al zijne geburen, heeft Duitschland zijne troepen in ons land gezonden, om er oorlog te voeren. Sedert dinsdag der verleden week vecht Duitschland tegen de Belgen, die hunnen vadergrond verdedigen, met eenen heldenmoed die de bewondering van ganscli de wereld verwekt. Duitschland meende, in eenen enk«-len dag, het kleine België te verplet-teren.Heden ondervindt Duitschland dat het de Belgen tiiet kende. Bange dagen beleven wij. Maar voor God on voor de menschen mogen wij de getuigenis afleggen, dal: wij, Belgen, in het vergolen bloed niet de minsle schuld of plichtigheid hebben. •Wij dcden, integendeel, ailes wat menschelijk mogelijk was opdat de geesel des oorlogs ons vaderland zou ' sparen. Duitschland heeft het niet gewildl *£ Zal zijn« eeuwige schande blijven! ✓ De waarheid is hier : Duitschland was beslist, bij eenen oorlog tegen Frankrijk, alleszins door België te komen en hier alzoo den oorlogsgeesel te ontketenen. Sedert jaren bestond dit misdadig inzicht bij Duitschland. Duitschland kon moeilijk door al de oosterlijke grens van Frankrijk, die geheel en gansch bezet is met eenen gordel van versterkingen. En daarom wilden de Duitschers langs België komen, al moesien zij daarom Hun plechiig gegeven woord iverbreken. * Als men bedreigd is zooals wij het '» zijn, — zegde de duitsche rij'kskanse-» lier, — wanneer men strijdt voor zijn ; » bestaan, dan denkt men alleen aan 9 de middels yan overwinnen... » Daarvoor vertreedt en vertrappelt men het volkenrecht, daarvoor doet men een klein, onzijdig en vreedzaam ivolk bloedige tranen weenen ! Maar dat kleine volk, ô Duitschland, is opgebonsd in verontwaardiging tegen dit onrecht. En hoe klein ook, heeft hetugetoond dat het een heldenvolk fe, niet beKwaam, in weerwil van zijneu leeuwennioed, u alleen te overwinnen, maar toch in staat, gansch alleen, uwe snoode planneix i£ verijdelen. Dat is reecfs gedaan. Gij wildet België schend,en om tijd te winnen, om zooveel te eerder jn Frankrijk1 te zijn. En integendeel, gij he|]t door ûeu sv€ers(,and der Belgen, tijd verloren, tijd gegeven aan Frankrijk om zijne mobilisatie te volledigen. Wordt ge ovewyonnen, hetgeen wij nu, als Belgen, uit ter liarte moeten ^vensehen, gij zult het aan het kleine B.elgiê verschuldigd zijn! Uwe macht, uwe overmacht en over-tnoed, is een Destendig gevaar voor Europa geworden! Dat zegden onze voorouders van Napoléon I. Dat zeggen wij nu van u, hoogmoe-dig en verachteiijk Duitschland! De uitgestrektheid Yan het konflikt De oorlog woedt nu: Tusschen België en Duiischland; Tusschen Frankrijk en Duilschland; ""Tusschen Engeland en Duitschland; Tusschen Rusland en Duitschland : Tussc.hen Busland en Oostenrijk-Hongarije;Tusschen Oostenrijk-Honganje, Ser-vië en Monténégro. Duitschland strijdt dus ter zelfder tijd tegen België, Frankrijk, Engeland en Rusland. Ooslenrijk-Hongarije tegen Rusland, Servie en Monténégro. België, Engeland en Frankrijk heb-ben een enkelen tegenstrever: Duitschland.KORT 0VERZ1CÏIT. Herinneren wij aan onze levers, <le ge-beurlenissen die zich hcbben voorgedaan sinds het oogenblik dat een trouweloos volk. 1 zijne plechtige verbintenissen jegens België ; verbrak. ^ . Dinsdag, 4 dezer, drongen de Duitschers op Belgischen grond. Te Visé ontmoetten zij de Belgen. De \eerste schok was voor de Duitschers zoo bloedig dat een duitsche officier die gekwétst Iwerd zcgde: « Daaraan hadden wij ons niet -verwacht. » V 's Anderendaags, woensdag, was 't wat aiiders. Dan vielen ze de forten aan van Luik. Ze werden achteruitgeslagen, duizen-den dooden en gekwetsten op het slagveld (Ipteud, f ~t ' 's Nachts kwamen ze lerug, nog met nog 1 i meer volk. En opnieuw werd door de Belgen ; eene schrikkelijke sîachting aangericht. < Dondcrdag nieuwe stormloopen der Duit- 1 schers, steerts vcrwoed. Nog immer afgesla- 1 gen, met schrikkclijke v r.'iezen. Luik werd verscheidene malen door de < Duitschers opgeëischt. Gencraal Léman ï weigerde. < ? Yrijdag nieuwe veldslag, de grootste nog i van de2e bloedige week, 't Was opnieuw eene 1 _ nederlaag voor de Duitschers. Bij zoo verre 1 dat zij eindigden met eenen wapenstilstand ] , van 24 urer. te vragen, — die overigens ( * niet gesloten werd, oindat de Duitschers d* ( j voorwaarden der Belgen niet wilden aan- 1 vaarden. 1 De Duitschers bekenncn dat zij verleden 3 week, tôt vrijdag noen, 25.000 man verloren - hebben, aan dooden en gekwetsten. Ais ze dat bckennen, mag men het ware cijfer wei : aïs liooger aanzien. ^ Zaterdag bleven de drie Duitsche Ieger-korpsen, die Luik aanvielen, rond de forten^ zonder dat er ernstige gevechten plaats , ï hadden. Het zelfde zondag, Het aanvallend op'reden - van het Duitsche leger, dat gebroken weixl - door den heldhaftigen weerstand van de Luiksche bezetling, scheen beslist sedert drie t dagen geheel tôt staan gebracht. De Duitsche legers waren dus volledig ge-stuit in hun aanvallend optreden. De dag van maandag is voorbij gegaan | zonder erge gebeurlenissen. [- Tijdens do stormloop van Luik, den 4, 5 • en 6 Augustus, werden in de d'.iitsche ran-l gen 23.200 soldaten buiten slrijd gesteld: 14.000 dooden, 1200 gekwetsten en ®.000 ge-; vangenen. . Die cijfers werden zondag te Namen offi- ] [ ciee/ bekend gemaakt, en zoo kwam het <lat j sommigen dachten dat het de uitslag was van een nieuw gevecht tegen de duitschers. j Eene week lang dus hield het kleine ( ■ België het groote Duitschland in bedwang. t En België deed dit gansch alleen: é6n tegen ( [ tien. Want al de glorierijke vcldslagen, ver- , L ledene week gelevcrd, werden door Bel- x , gische troepen alleen volgehouden. i Duitschland is reeds gestraft, over het . onrecht den Belgen aangedaan. j, L Het wildt* door België dringen om de Franschen te verrassen, in voile mobilisa- N ' tie. En in plaats van tijd, te winnen, heeft N ; het, zooals wij liooger zegden, eene week t l tijd verloren, door den licldhaftigen weer- ( stand der forten van Luik. Het heeft aan < j Frankrijk den tijd gegeven om zich gereed N te maken, om troepen samei> te trekken op £ i zijne noordelijke grëns. Nu zijn de Franschen en de Engeîschen i ta België en zij ôtaan met en nevens de <-1 Belgen in het vuur. 2 De gazetten van gansch de wereld 1 l schrijven met eerbied en bewondering over ^ l den heldenmoed der Belgische soldaten- c Frankrijk vereert Beïgië. f* c , De Fransche bladen drukken allen dat v ■ België, door zijnen heldhaftigen tegenstand j i aan den indringer, den eeuwigen dank van c Frankrijk verdiend heeft. h , De Voorzitter der Fransche republiek 1; i heeft de stad Luik vereerd met de Eere- s l Iegioen, om alzoo de moedige verdedigei-s 3 , der plaats en gansch het Belgiseh léger hulde j I" te brengen. Om het aandenken der schitterendc over- r ' winning te Luik te vereeuwigen, zullen de c ; fransche vrouwen later een standaard bor- c > duren, met de Belgische kleuren, welke zij de Koningin der Belgen eerbiedig zullen aan- <■' ? bieden. Koning Albert, opperbevelhebber onzer c Iroepen, is door de Fransche regeering ver- = eerd met de militaire medalie, de hoogste ^ onderscheiding die in Frankrijk kan te beurt i l vallen aan eenen generaal. t Op het Oorîogsveld. ' } y.oorl)ereisliiig; tôt (îen < a grooten slag. Dinsdag hadden eenige schermutselingen * plaats tusschen de vocrwachten der beide £ legers, waarbij de vijand werd achteruitge- c dreven. t De Duitschers hadden zich versterkt op de 1 1 linie der Ourtîj.e. Zekere punten door hen s maandag avond en dinsdag morgend nog be- j - zet, waren thans onlruimd. De belgen heb-ben een zeker getal bruggen op het front ^ van het leger doen springen. f , Het nieuws dinsdag avond uit ons legef ) t toegekomen was zeer goed. Onze soldaten ^ l wachtten met ongeduld het oogenblik af dal 1 zij op den vijand zullen kunnen losstormen. Onze Londgenooten houden af hunne bc- - wegingen en schikkingén geheim. Het werd - bevesligd dat de duitschers de gebeurlijkheid voorzien van verdedigender wijze te moeten 2 optreden, want zij wiérpen overal verschan-î singen op. Hunne oprukkende beweging in de richting van onze troepen, scheen eene l nieuwe poging tôt schrikaanjaging te zijn, & welke tôt doef had invloed op den geest e van het publiek uit te oefencn en de regee-I ring te overhalen om met hen in onderhan- 3 deling te treden. Onnoodig te zeggen dat » deze poging mislukken zal. > Eerste botsing i in opsn veld. ï>e Yijaiid achternit geworpen. ^ Er is dinsdag gevochten in de omstreken 5 van Diest. Den vorigen dag hadden de duitschers zich achteruit getrokken, maar [ waren op het onverwachts weer vooruit J gekomen, denkende de plaatscn zonder ver-J dediging te vinden. 't Was mis. Woensdagmorgend begonnen de duitschers hunne oprukkende beweging, ongeveer 10.000 man, paardevolk, voetvolk en geschut. De lijncu werden opgesteld in 1 de dorpen noord-west van Diest. Onze troepen, veer" minder in getal. hebben onder den 1 indringer eene ware sîachting aangericht. Het center van den kamp scheen Haelen • te wezen; meest werd gevochten te Herck-de-stad, Haelen en Zellick, allen limburg-sche dorpen bij Diest. Onze mannen zaten goed verscholen achter liuizen en zeer - haastig opgcrichte verschansingen. 5 Het duitsche paardevolk kwam in galop ■ het dorp binnengereden. De mannen wer- : den van hunne paarden geschoten, rolden • dood of doodelijk gekwetst ten gronde en L do paarden sloegen langs aile kanlen op de vlucht. Te 7 uro 's avonds was de vijand ' weggevaagd op de gronden gelegen tusschen Diest, Haelen en Zellick. 1 Het strijdveld was met lijken en gekwetsten als overzaaid, docr den vijand ' in zijne vlucht achter gelaten. Men mefdt " van onze dapperen ware heluendaden. De [ wachtmeester Rousseau, van het 4e jagers : te paard, wierp zich met een man tusschen ' een groep duitschers, schoot er tien ten 1 gronde en joeg de rest als mussehen op de l vlucht in duitsche richting. Ilij werd licht ' aan de hand gekwetst. De paarden der neergevelde vijanden bracht l iiij naàx ona kamp. Op /.eker oogenblik werd î dèn linker vleugel van onze strijdera uogal zwafc. Te Diest werd liulp gevraagd. De luite-[ liant Van Doren, van het 4de jagers te paard, . met de verdediging van Diest gelaat, had nog enkel een soldaat ter zijner besebikkin^. Hij deed beroep op het vrijwillig pompiersKorps, opgeroepen om ordedieust te verrichten. Als . een man waren allen bereid. E>r waren veel : vaders van familie bij. De duitenant Van *■ Doren vertrok in auto met zijn vrijwilligers, l onderweg aile manseliappen dien hij ontmoeten kon, meeroepenue. Aan het hoofd van dien : kleinen troep vloog hij ter hulp waar onder-. steuning was gevraagd. Hij kwam ter plaats, 5 juist op den stond dat de vijandelijkheden ten 5 ex*gste waren. Een regen van kogels viel om hem en *zqn manschappen heen. Hij verborg zich in eene loopgraeht en ge-raakte op lianden en voeten tôt 300 meter van ï de i>laats, waar een stuk klein geschut van - den vijand was opgesteld. j Flots sprong hij recht en schoot den officier . dood, die het duitsch geschut bevool. Hier stond liij op meer dan G00 meter van het r front onzer troepen. Met het paard van den gevelden officier kwam hij in de rangen terug. ^ Het veroverde paard werd onder hem dood-" geschoten. Drie pompiers werden licht ge-1 kvvetst. Het zija Emiel Kneuts, Louis "Van Attenhoven en Leander Segers. In den loop van den strijd deed de belgische genie twee bruggen over de Demer in de lucht vliegen. Te Haelen zijn de kerk, de brouwerij en eenige huizen plat gebrand. Yan duitsche zijde zijn dooden en gekwetsten overtalrijk. De luitenant Van Doien telde meer dan 200 gedoode duitschers op een 3 afstand van slechts 50 meter. De vijand telde ongeveer 5000 man. Vol-gens de belgische 6 taf waren onze scharen 3 veel minder in aanlal, samengestdd uit lan-1 siers, jagers te paard, carabiniers en veld-_ geschut. De wachtmeester Rousseau werd zijne lans op drie verschillende plaatsen door x vijandelijke kogels doorboord. Op het stadhuis van Diest werden een aantal duitsche krijgs-gevangenen samengebracht. Zij hadden sinds r maandag nièts meer geëtpn. Hunne groote l vrees was dat ze gingen gefussiljeërd worden- it Gerustgesteld dienaangaande. werden zij door i de bevolking gelaafd en gespijsd. Eenige meen-den dat ze tegen de Bulgaren aan den slag "i waren. Alleen "hun onderofficier vvist dat het . tegen ons klein Belgenland te doen was. De ^ gehuwden spraken met de tranen in de oogen i n van hunne vrouwen en kinderen, en stakeu \ i- het niet weg liever krijgsgevangen te zijn j n dan aldus te moeten voorivechten. e Een onzeggelijken buit werd op den vijand î veroverd. Zadel3, lansen, kardoezen, geweren, ( zijn op hoopen gestapeld voor 't gemeentehuis. ! Vele. pnarden werden in den omtrek van het 1 strijdperk gevangen genomen. c l" Uit Leuven werd gemeld om 9 ure des J avonds : < De zegepraal onzer troepen is volledig. Die' j duitschers hebben groote verliezen geieden; j in de grootste wanord'e trokken zij zich ovei de Gette terug. Samengevat was de toest^nd als volgt i woensdag avond : 1 » De duitsche legerscharen moest n 7iih een weg banen door ons land, in de grootste svanorde zijn ze op gansch de Belgische lijn i n achteruit gedreven. ; e Aan deze zijde moeten zij van aile aan- ; r vallend optreden afzien. Van den anderen ; :t kant is het ook zeker dat de Duitschers , •- zich in de omstreken van Luik en langs de ; Ourthe versterkt hebben, door het deiven i il van loopgrachten, wat te kennen geeft dal , l, ze zich op het standpunt der verd diging ■ h. zullen houden. n Gaan ze nu trachten in Frankrijk te , :- geraken langs 't zuiden van Belgiseh Luxem-n burg? Wij zullen het welhaast weten. De forten van Luik houden gocl en be- ; a schielen onophoudend den vijand die onder . - hun bereik komen. En daar staan de Duit- ■ schers reeds tien dagen aan de Belgische ( a grens l ; De staat van beleg. De staat van beleg is bij koninklijk be- | I sluit in geheel het land uitgeroepen. Wat is de staat van beleg î j II In staat van beleg wordt gansch de burger- : a lijke macht voor het houden der orde en de ( e stedelijke policie aan de militaire macht over- ] j gegeven. < i Zij oefent dan die macht uitsluitelijk en i op liare verantwoordelijkhei uit. , Al de menschen die zich bevinden in de , plaatsen in staat van beleg, worden door de ' militaire wetten beheerd. En zij kunnen de l * militaire straffen ondergaan waarvan de streng- . e ste de dood is door de wapenen. s De burgerwacht wordt rechtstreeks bij het n leger ingelijfd, de policie staat onder de inili- j a taire macht. e Voor àl wat het bestuurlijk werk van de [ stad of gemeente aangaat, doen de burgemees- 1 ter en schepenen hun gewoon werk, en wordt 1 piiets veranderd. 1 j (LEEST VERVOLG 2= BLZ.) | [ Vl^nVUJ-U A* lll.jL.) I ♦ * Relangrijk Bericht AAN DE BEVOLKING. In tijd van oorlog mogen maar alleen soldaten vechten. Een burger, bij voorbeeld, die op den vijand revolverschotcn zou lossen, zou de oorzaak van het platbranden en uit-moorden zijner gemeenlc kunnen zijn. Men weet dat de Duitschers voor zulke gruwelen niet achteruit gaan. Zij hebben het reeds in de streek van Luik bewezen. Dat zij die den vijand willen te lijve gaan aïs regelmatigen krijger den indringer te gemoet trekken. Kalmte en vaslberadenheid moeten ons volk bezielen, maar het moet zich volstrekt onthouden van aile uitzinnigheden, die aan-ieiding tôt eene verschrikkelijke wraak-neming van wege den vijand zouden kunnen geven. JCeiie aaiilbeveliiig; aan de ouders der soldaten. De ouders der soldaten worden dringend l verzocht aan niemand te zeggen waar hun , zoon zich bevindt en van waar hij hun . schrijft. Deze aanbeveling is van het hoogste be-t lang; zij moet streng nageleeld worden. Zeer belangrijk Postbericlit. , Er wordt jherinnerd <dat de adressen der post-{ stukken der gemobiliseerde troepen moeten aanduiden de nummers van régiment, batail-. Ion, compagnie, enz., alsook de afdeeling tôt l dewelke de bestemmelingen behooren. In geval van twijfel, onthoude men zich de legerafdeeling aan te duiden. Zoo doe men ook, wanneer de bestemmelingen behooren tôt een der in twee gesplitste regimenten. De gewone poststukken voor de militaiçen van elken graad, die tôt het veldleger behooren, moeten niet gefrankeerd worden. Tijde-lijk wordt aan die stukke& de postvrijdom vèrleend. KOKARDEKENS. t e Mijne brave vrienden lezers, met "mijn i belgiseh kokardeken op mijn liert, groet ik 'i u allen op vaderlandsche manier, en ik J ben blijde van weêrom eens met u te spre-^ ken al en was 't maar om uwen moed wat l op te beuren, w^ant ik hoore dat er veel men-schen zijn diedezaken van den oorlog waar-i lijk te hoog opnemen, en op 't einde zouden diepzinnig en scherpeleus worden. Met den s moed te laten zinken, komt men tôt niets, en de slechte tijdingen komen in tijds ge-• noeg van zelfs, zonder dat men ze tegen ; Ioopt. Misschien, eer ge uwen « Beiaard » 1 ontvangt, kan de groote slag af geleverd zijn. Over serieuze zaken en valt er niet lichtzin-t nig te spreken, en daarom is 't dikwijls beter te zwijgen en af te wachten. 'i ZONDAG, feestdag van den H. Rochus, e patroon tegen pest en andere bcsmettelijke 1 ziekten, lijk het toen zoo wonderschoon afgebeeld staat op het meesterstuk van - Rubens, op Sint Rochusallaar in S. Martens-i kerk te Aalst. 't Zijn vooral de hopboeren ^ die Sint Rochus als beschermer vereeren. e Sint Rochus wordt van ouds vereerd te i Oosterzcele. 's Zondags na O. L. V. Half- 1 oogst viert men ook Sint Joachim, vader £ van O. L. Vrouw. MAANDAG, achtste dag der octaaf van den H. Laurentius en feestdag van den - H. Mammès. Hij was een weezekind en werd door eene schalrijke weduwe opgevoed die - hem bij haren dood gansch hare fortuin r schonk. Als christen werd hij veroordeeld om - voor de wilde dieren geworpen te worden, 2 en daar deze hem geen kwaad deden, werd hij met eene gaffe! dood gestoken. DINSDAG, feestdag van den H. Agapitus, die maar vijftien jaar oud was aïs hij voor 't geloove zijn leven ten ibeste gaf. Den-zelfden dag viert men den feestdag der •- H. Iielena, moeder van Constantinus den e Groole, keizerinne van Roomen, die het - kruis Onzes Heeren ontdekte. WOENSDAG, feestdag van den H. Julius, n Hij was een Roomsch Senalor, en wierd op e bevel des Keizers, als christen, met stok-e slagen ter eeuwiger kroon gebracht. Ook e feestdag van Sint Ludovicus Flores van - Antwerpen, gcmarteld in Japan in het jaar 1621. 1 DONDERDAG, feestdag van den heiligen " Berhardus, dife "hier " in Vfaanderen de kruis-vaart kwam prediken. Toen hij' te Grimmin-door het RasDaillebosch wilde gaan dat t alsdàn zeer gevaarlijk was, voorzegde hij dat aldaar eens een schoone bloemhof zou komen, Hij bedoelde het Klooster van Beaupré, waar later veel heilige ldooster-zusters leefden, VRÏJDAG, feestdag van de H. Joanna Francisca de Chantai, die onder het bestuur van den II. Francisais van Sales de klooster-i orde der Visitatie stichtte. 't Was zij die na -, de dood van S. Franciscus al zijne schrif-, ten verzamelde. ZATEÏÎDAG, feestdag van den heiligen i Symphorianus, die gemarleld werd te Autun, i omdat hij weigerde voOr een afgodenbeeld 1 de knieën te buigen : zijne moeder woonde zijne marteling bij en riep hem toe : Schep 1 moed, mijn zoon, en gedenk den levenden - God! 't Is zaterdag ook de achlste dag der octaaf van O. L. Vr. Hemelvaart, gedurige ; aanbidding te S. Maria-Audenhove. 1 'T MOEST ZONDAG KERMIS-SOTTE-" GEM ZIJN, menschen, maar ter oorzake van ■ den ocrlog is zij uitgesteld dit jaar. God ■ geve dat, eer 't eenige dagen van hier is, de Beiaard moge spelen voor den triomf van het moedig belgiseh leger! Dan zou 't nog gaan , om een taarte te bakken zoo groot als een l wagenwiel ! i ALHOEWEL* DE OORLOG MAG AAN-î ZIEN WORDEN ALS EEN GEESEL "docr God aan het zondige menschdom over ge- - zonden, moeten wij toch ook bekennen dat God niet en slaat zonder zalven, en dat de de oorlog. al eene slraf te zijn, toch ook zijne voordeelen heeft. Zei iedereeu het niet, L nog maar eenige daçen geleden, dat 't ten . 2ij : en hoogste stond ? De fu\ e^ de wulpschheid, : dronkenschap en walie'-)akkerij onder 't volk. Van God noch zijn gebod willen welen, des î zondags naar vespers en lof niet meer om-J zien, dansen en springen, vloeken en ter-reesten, vechten, schietcn en steken!!! En 1 ziet eens hoe het veranderd is op 10 dagen . tijd! Nu kan 't mannevolk wei bidden en . naar de kerk gaan. Nu worden de bicchtsloe-i len belegerd en de kommuniebank kapot ge-drommen. AI 't gewoel en 't la wij t is gedaan. .Il 1)1 I —II1 II—»l Wn l MENGELWERK. 123 DE TWEE WIEGEN NAAR naar Emile Riehebourg — Ja, hernam zij met vervoering, onze zoon leeft. Ik ken hemî Ik heb hem ge-zien: Het is de verloofde van mejuffer Blanchard, die aangehouden werd als de vermoe-delijke dader eener afschuwelijke misdiod Maar hij is onschuldig. Hij is het slacht offer eener afgrijselijke dwaling, daar ben ik zeker van... — Ik begrijp u niel, Mathilde, antwoordde 1 de graaf. Spreek toch duidelijker. : — Wel, die jongman van wien ik ;oo-even sprak, heet niet Pierre Ricard. Hij is ; integendeel onze zoon, de burggraaf de Lu-cerolle.; — Groole God! Is het mogelijk! ) _ Hij gelijkt treffend op u. O, nu begrijp * ik de ware oorzzaak van de ontstelteius. 1 van de z\vare onrust die zich van mij meester maaklè, ' toen ik hem op een zondagmorgen onlmoelte. Waaraan heb ik sinds dien tijd ] niet gedacht? Werkelijk aan uitzinnige ï dingen!... Waarom zegde mij mijn kloppend kart nietj dat deze jongman, mijn zoon is? } — Voorzich'.igl Mathilde, voorzichtig! Gij 1 ^ mocht u eens vergissen! î — Neen, neen, ik vergis mij niet! Mijn : geest getuigt het mij en mijn hart klopt : reeds van liefde en teederheid... Maar, her- ] nam zij dan weer, de hand naar het schelle- : koord uitstrckkend, dat Louise hier kome ] en ons mededeele. 1 Eonsklqps vcrloonde zich Jozefj de kamer-dienaar des graven. — Louise Verdier, zegde de trouwe knecht, e Louise Verdier laat mijnheer de graaf en ï - mevrouw de gravin verzoeken haar wel te - willen onlvangen. Mevrouw de Lucerolle sprong van de sofa ' L op en liep haastig na$r 4e deyr toe. — Kom, Louise, riep zij, kom spoedig 1 1 binnen. De weduwe van Pierre Ricard belrad de J e zaal met gebogen hoofd. J j '! I. î Zij slapte tôt in het midden des vertreks. ' Daar viel zij met de handen saamgevouwcn ! op de knieën neder, ter wij 1 zij met eene , bevende stem smeekte: — Vergiffenis, mijnheer de graaf ! mevrouw D de gravin, vergiffenis. | — Alvorens u vergiffenis te schenken, r.nt-i' woordde de graaf op strengen toon, moeten , tl wij eerst weten of gij die vergiffenis waar-d dig z[î[- e — Mijnheer de graaf, hernam zij droevig, d ik wil u niets verhelen, en zoodra gij ver-? nomea lult hebben hoeveel ik geleden heb, j hoe diep ongelukkig ik geweest heb, zult gij kunnen oordeelen... O, ik heb uwe gram- i schap ten voile verdiend, uwe verachling d: . misschien wel. Doch verstoot mij niet alvo- o< • rens mij gehoord le hebben. En vindt gij n: - mij dan, na mijne woorden gehoord te heb- Z( : ben, uwer goedertierenheid onwaardig, dan w kunt ge mij nog als een ellendige wegjagen. g< — Spreek, zegde de graaf. w — Louise, sta op, voegde de gravin er bij. li — Dank u, mevrouw, dank u. Op de se t knieën gezeten, wil ik thans voor u spreken ; Mijnheer de graaf, mevrouw de gravin, gij bi 'zult u nog wel herinneren wat er op zekeren ki ! dag in n>ijn klein huisje te Jouarre is ki voorgevallen, toen gij mij uw kii;d kwaamt d( , terugvfage^. h; ■ — Ja, dat Jigt qns nog zeer duidclijk in m ; het geheugen. oi » — Daar ik de eer niet had u te kennen, v£ 1 staarde ik u met verbazing aan, en toen ' gij u voorsîeldet als de vader en de moeder al J van het kind, dat dokter Gervais mij had w ' toevertrouwd, en mij bekend maaktet met g( het plan dat kind mede naar de stad te 7 nemen, toen meende ik dat mijn arm hart brak, Ik werd ter prooi geworpGn aan eene zc " verschrikkelijke smart, die tegelijkertijd ziel gi 1 en lichaam, hart en verstand, trof," u — Ik hield een kind in de tirmen. Mevrouw nam het mij af, bijna met geweld, en over- o :, laadde het met hare kussen. - — Toen verloor ik geheel en al het hoofel le , Dit kind was het mijne l — En waar was het onze? vroeg de graaf. — Den vorigen nacht was Pierre Ricard, ie ik sinds meer dan een jaar niet meer îzien had, te Jouarre aangekomen. ■ Om lijn ongeluk des te grooter te maken, mij )o zwaar mogelijk in het liàrt te treffen, as bij hem het afschuwelijk gedacht op-îkomen mij van mijn kind te berooven. O, aarom doodde hij mij niet, de ellende-ng. Dan zou ik jaren lang zulke afgrij-îlijke folleringen niet hebben uitgestajn ! — De twee kinderen sliepen, elk in eene ijzondere wieg. Hij onlwaarde slechts ,66n aaapje en liep er mede weg. 't Was uw !nd, mevrouw, het was uw zoon, mijnheer 3 graaf, dien hij mij onlstoleu had!... Zeker ad ik u daarvan melding moeten doen. laa'r ik had er de kracht niet toe, de moed itbrak mij om u op de hoogte te stellen in hetgeen er gebeurd was. — O, riep de gravin uit, nu begrijp ik les! Louise, kreet zij met bevende stem, cet gij wat Pierre Ricard met ons kind îdaan heeft?... — Hij heeft het verlaten, de eerlooze!... Doch gij kent de geschiedcnis van uw x>n, mevrouw de gravin. Nog niet lang îleden heeft juffrouw Leontine Blanchard die in deze kamer verhaald. Mevrouw de Lucerolle stond op. Hare ogen schotcn vurige slralen... — Hij is 'tl riep zzij uit. O, God zij ge->ofdl Hij is 'tl i._ [li u.. i (Wordt voortgezet.) Ze kunnen nu we/ ophouden van drinken en vloeken! Die oorlog, menschen, 't is misschien de bestc predikant die ooit in 't land is geweest, en die zulken algemecnen omme-keer onder 't volk heeft teweeggebracht. EN' WAT ZULLEN WIJ ZEGGEN VAN DIE OPENBARE BETOOGINGEN van godsvrucht en gelcof door gansch het land! Te Kerselare was zondag meer dan 12.000 man in bedevaart! Op den Oudenburg is het d'eene processic achter d'andere. Te Lede met duizende menschen uit gansch de aekenij van Aalst. Te Sottegem af dat mannevolk aat, luidop biddende, en zingende, naar de rots van Grootenberge trekt. Gansch België is in gebed om Gods zegen en Maria's bescher-ming over ons leger in te roepen... Ja, het is de waarheid: « Nood leert bidden» en de oorlog heeft de godsdienstige gevoelens weer wakker geschud! De kaiser-Pruis heeft ook in aile kerken van Duitschland gebeden gevraagd: maar hij die terzelverlijd God lastert en onrecht pleegt, kan niet verhoord worden. Ten andere de duitsche Staatsreligie is het proteslantism, en de protestanten en vereeren O. L. Vrouw niet... O. L. Vrouw zaï van in haar roemrijk heiligdom te Kevelaer het leger van België beschermen. HET SCHIJNT DAT HET NOENE KLEP'F in de maag der duitsche soldaten: Rond Luik kwamen er zes Uhlanen belgische soldaten tegen: en ze vragen aan onze jongens: « Eet men nog goed bij' u?» « Niet ai te slecht », antwoordden de Belgen... « 't Is dan wat beter dan bij ons », lielen de duitschers hooren. « Komt dan bij ons wat eten van onzen ratatoe », zeiden de Belgen. Ja ! ze kwamen meê, maar een oogenblik daama zaten ze vast: 't is bijkans 'fijk vogefen vangen met eten te strooien! DE DUITSCHE KONSUL te Oostende wanneer hij moest optrekken per auto naar Sluis, heeft al schreemende uitgeroepen: «Onze Keizer is zot geworden! Hij is de schuld dat de duitschers de verstootelingen zijn geworden van het gansche menschdom. » Dat is ten minste nog nen, Duitschman die de waarheid zegt. PEIST. MENSCHEN, DRIJ Sr-OORWEG-BEAMBTEN VAN MAESTRICIIT waren door de duitschers aïs verdachte spions aangehouden, maar ze werden weer vrijgelalen en door een piket ruiterij weer naar de Hof-fandsche grens gebracht. Een van die menschen wilde aan een der -paarden een stuk van 'nen bolerham geven, maar een uitge-hongerde officier vroeg den boterham: zijn lijf grolde en rammeld,e van den honger! ZE ZEGGEN DAT DE GEMEENTE1 MOULAND, op de grens der provincies Limburg en Luik, heel en gansch verdeste-luweerd is: vele boeren en hunne vrouwen zijn gefusilleerd. Ook de pastoor die zich schuii hield, is gevat en zonder meer tegen den kerkhofmuur doodgeschoten. Z'hebben die gemeente alzoo geschalotterd omdat er beweerd wordt dat de inwoners op de duitsche troepen hadden geschoten. 'T HEEFT 'T ZEL?DE SP.iL GEWEEST; ZONDAG in het fransche grensdorp Affie--ville. Daar hebben de duitschers een liofi in brand gestoken, en den landbouwer die-trachtte te blusschen, doodgeschoten. De champetter had schoon te parlassanlen en te zeggen dat er in 't dorp geen enkele-scheut op de duitschers gelost was. De Uhla,-nen zijn 's namiddags weêrgekomen... Het was onder de Vespers en al 't volk zat in do kerk te bidden, en binst dien tijd hebben die leelijkàards al de huizen met petroo* begoten en ze daarna in brand gestoken. Zonder geld noch kleeren, zijn de verschrikte menschen moeten wegvluchlen. De pastoor van Affieville en is sedert zondag niet meer le zien geweest: hij zal waarschijnlijk door de Uhlanen doodgeschoten zijn. MAANDAG ACHTERNOEN ZIEN ZE DAAR TE OOSTENDE eene* masœur » wandelen op de kaai, die alzoo zuiver geen> oprechte masœurkensmanieren over haar en had. De dame van nen kapitein van de genie had ze toch in de gaten en verwittigde do policie. De « masœur » werd naar het bureei' geleid en ze werd in bezit gevonden van papieren die genoegzaam bewezen dat men met eenen duitschen reserve-officier te doen had! Die zal heel zeker zijnen kas-saert krijgenl 'T ZAL DE DUITSCHERS TOT EENE EEUWIGE SCHANDE GERSKEND WORDEN hoe zij in de omstreken van Luik, de dorpen uilgeplunderd en verwoest hebben en overal hebben gemoord en gebrand l 't is de waarheid wat de franschman zegt: « à ventre affamé point d'oreil/es » nen buik vof hooger en heeft geen ooren! Een adem des doods is over die bloeiende slreek gegaan: Het veld ligt vof gesneuvelden, bur-gers en soldaten door elkander, ze liggen daar, sommigen nog te zieltogen tusschen gedoode paarden, koeien en verkens. De kiekens wandelen er over heen... ailes is doodstil. In het dorp Bernot staan de huizen ledig en doodsch, de venslers ingesfagen... Hier en daar een huis afgebrand... op verscheidene plaatsen liggen lijken van gedoode belgische boeren. De boomgaarden liggen vof met doode koeien en paarden waartusschen hier en daar een gruwelijk doorschoten menschenlijk. Een bewoner van Fouron, ge-naamd Le Comte, is drij dagen met zijn huisgezin in den kelder opgesfoten geweest en heeft heimelijk met vrouw en kinderen de hollandsche grens kunnen bereiken. Gansch Fouron is uitgestorven! Die man vertelde dat de duitschers zich gretig op aile voedsef schoten... 't was hun al goed, en het is klaar te zien, zei die mensch... dat de duitschers geen vievers en hebben! INDIEN DUITSCHLAN.1) DOOR ALLE" LANDEN VAN EUROPA verstooten wordt, 't is juist het tegenovergestelde met ons klein België. Van aile kanlen komen tijdingen van openbare hulde aan den heldenmoed onzer dapperen die, in klein getal de overmacht van eenen duitschen indringer wist te verpletteren, dat zijn de woorden die zaterdag te Parijs in de Akademie van po-litieke en moreele wotenschappen door den \oorzitter werden uitgesproken. Ter eere van onze mannen steekt heel Parijs vol met belgische vlaggen, en de gemeenteraad van Parijs heeft nu besloten de straat «.Rue de Berlin », te herdoopen en haar « Rue dû Liège» of Luiksche straat Je ûQ$tûen4

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.