De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken

2027 0
21 februari 1914
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 21 Februari. De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/416sx6545r/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Dertiende Jaar. Nr 8. Prijs per nummer : 5 centiemen. Zaterdag, 21 Februari 1914. DE BEIAARD KATHOLIEK WEELBLAD ABONNEMENTSPRIJS PER JAAR : Voor het Binnenland : fr. 2.5Q9 vooroo betaalbaar. Men schrijft in : TRAPSTRAAT, 23, en op aile postbureelen van het land. Voor het Buiteriland : 5 Irank, voorop betaalbaar. Brieven en mededeelingen, de redactle betreffende, vrachtvrij te zenden TRAPSTRAAT, 23, SOTTEGEM, ten laatste den donderdag avond. Van ieder boek dat ons gezonden wordt geven wij melding. DRUKKERS-UITGEVERS G. EYLENBOSCH & FR. DUPON opvolgers van l. vekeman Tràpstraat, 23, SOTTEGEM, 23, Trapstraat, Telefoon SG-11* Het recht aankondigingen of artikels te weigeren is voorbehouden. De niet ingelaschte handschriften worden niet terug gegeven. Ongeteekende brieven worden niet aan-veerd. 3ERICHTEN en AANKONDIGINQEN1 \ankondlgIngen : 15 cent™®11 per regel. 3erichten : 30 centmea per regel» Rechterlljke eerherstelllng : fi frank per regel. Prljsvermlnderlng vr dikwOls herhaald» aankondigingen. Bij ditnummer behoorteenbij voegsel De sehoolwet Î9 woensdag in tweede lezing gestemd. De regceriag had nog eenige wij'zigin-gen voorgesteld tôt verduidelijking van sommige artikels. Voor wat het gebruik der talen be-treft, het gouvernement heeft eene wij:-ziging voorgesteld, waarbij de vlamin-gen zich hebben aangesloten en lui-dende als volgt: In al de gemeenlelijke, aangenomen of aan-neembare scliolén. is de moedertaal der kin-dereà do \ oertaa 1 in de onderscheidene graden van het lager onderwijs. Tôt het eenigizins verzacht toep^ssen van bov3ngeme'den r-îgel ka.n, voigens d^ behoeften der scholen, mcchtiging worden verleend te Bru.^sel en in do voorsleden van Brussel, als-nied3 in de gemeenten op de taalgrens ge-legen. Die verzachte toepassing mag niet ten gevolgô hobben, dat het grondig aanleeren van de moedertaal geschaad wordt. Œ>e ministerioele besluiten tôt machtiging worden in het Staatsblad bekend gemaakt. . Het gezinshoofd verklaart welke de moeder-taal of de gebruikelijke taal is. Acht het hoofd der school dat het kind niet bekwaam is om de lessen in de door het gezinshoofd aange-wezen taal m-ït vx-ucht bij te wonen, dan kan het geziiishooxd'in beroep gaan bij het school-toezicht.J;lk jaar brengt het schooltoezicht een bij-zonder verslag uit over de toepassing van bovenstaande bepalingen. Voor de eindstemming'heeft de oppo-sitie nog eene parade gemaakt, door cene verklaring af te leggen, waarbij ziji liet weten dat zij de rechterzijde alleen verantwoordelijk laat voor de stemming der schoohvet. De liberalen en socialisten zij'rx er dan van onder getrokken. Ook de twee groene demokraîen lieten woien dat zij zich onthielden, omdat de sclioolwet hun maar eene gedeeltelijke v<;ldoening schonk. Waarop M. Woes'e le recht besloot s met te zeggen, onder de toejuichingen , der rechterzijde: «Wij zijn dus alleen om te stemmen. Welnu dat strekt ons tôt eer. Wij vervullen onzen plicht jegens ons gewetën, jegens de ouders en jegens het vaderland. De schoohvet is een werk van vrijlieid, gelijkheid, rechtveerdigheid, vrede en verdraag-zaamheid. » De wet werd dan gestemd met 98 stemmen en 2 onthoudingen, onder eene geestdriftige ovatie. "De rechterzijde juichte ondeivde kre-ten van «Leve Poullet!» en « Leve Schollaert! », den minister van weten-schappen en kunslen en den voorzitter der Kamer hartelijk toe. Tijdens de naamafroeping had zij reeds eene ovatie aan M. de Brocqueville, eerste minister, gebracht. De Fransche Kamer zal binnen kort uitspraak moeten doen over de toelatingsvraag van 26 kloosterorders. Naar 't schijht is de regeering zin-nens ze àllen te vervverpen. Aan den '« Temps », van ParijS, is uit S. Petersburg geseind : M. Sasonoff, de russische minister van buitenlandsche zaken, heeft voorgesteld, aile aangelegenheden, die En-geland, Rusland en Frankrijk raken, | in 't vervolg eerst te Londen te latenj onderzoeken door Sir Edward Grey, j graaf Beckendorff en Cambon, (deze; laatste zijn onderscheidenlijk gezanten»; van Rusland en Frankrijk). Dit voorslel heeft ten doel de nauwe; betrekkingen tusschen de mogendhe-, den der « triple entente » le bevorderen ' en de gedachlenwisselingen le bespoe-, digen. Maandag laatst is 't kiezing ge-. weest in Rumeriië voor de Kamer. De liberalen (niet te verwarren met onze vrijdenkers)'behaalden 56 stemmen, de behoudsaezinden 5 en de démolira-; ten 5. —Albanie, tôt koninkrijlc ingericht, zal een vorst hebben, namelijk prins von Wied, prolestant van geloof maar zeer verdraagiaam en toegevend voor de katholieken die zeer talrijk zijn onder de Albaniërs. De prins von Wied zou gaarn een bezoek gebracht hebben aan L. H. den Paus, .hij had gevraagd om ontvangen te worden wat toegestaan was gewor-den. De plechlige onlvangst was reeds geregeld. De gezant van Oostenrijk zou de prins geleid hebben in groote gala naar 't valikaan. Italie was daarover gestoord en dezer regeering zag in dit feit die erkenning van de opperheeru schappij van Oostenrijk-Hongarië over Albanië. Italië prolesteeride on de prins was gedwongen Rome te verlaten zon-der den paus te zion noch te spreken. De koning van Servië lieei't het ontwerp van begrooiing van 's lands middelen goedgekeurd : de uitgaven be-dragen boven de 200 millioen frank, waarvan er 54 millioen besteed worden voor 't leger, hetzij een vierde. 't Is zot zoo met het geld der natie om te sprin-gen.Vergadering en Poil TE AALST. Zondag, 15 Februari, waren te Aalst, in de lokalen van den Werkmanskiïng, de afgevaardigden der Katholieke Grondwette-lijke Kiesvereeniging van het arrondissement bijeengeroepen, om deel te nemen aan den poil voor het aanduiden derwer-kelijke kandidaten op de katholieke lijst voor do wetgevende kiezingen —> of lie-ver om te stemmen over de rangschik-king, want er waren niet meer kandidaten ingediend als er zetels toe te kennen zijn, hetgeen mag aanzien worden als een be-vvijs van vertrouwen in onze uittredende katholieke vertegenwoordigers. Yan 's middags verdrongen zich reeds honderden afgevaardigden in de ruime zaal van den Kring, in afwachting dat de vergadering, die den poil moest voorafgaan, werd geopend. Rond 12.45 ure, neemt de heer burge-meester Gheeraerdts, voorzitter der Katholieke Vereeniging, plaats aan het bureel, omringd door de heeren de Sadeleer, staatsminister en senalor, Moyersoen, volks-verlegenwoordiger, Van der Linden en Cosyns, plaatsvervangende volksvertegen-vvoordigers en advokaat Bosteels, schrijver. De heer VOORZITfER opent de vergadering met de afgevaardigden te vervvel-komen en te bedanken voor de talrijke opkomst. Hij verontsc'nuldigt de heer Van Vreckem, oud senator en oud-voorzitter. Alvorens het woord te verleenen aan de kandidaten, noodigt hij de afgevaardigden uit hunne verlangens en wenschen te doen kennen. De heer hoogleeraar A'. VAN HECKE neemt de eerste het woord, in naam der katholieke vlamingen en der christene werk-lieden. Geen rechlstreeksch belang hebbende in den poil, kan hij des te vrijer zijn ge-daeht zeggen en de gevoelens zijner last-gevers uitdrukken. Het vlaamscne volk is teleurgesteld en verontwaardigd tengevolge der miskenning zijner rechten, door het verwerpen der vlaamsche amendemenlen bij de bespreking der sehoolwet Ook de werklieden eischen iat het beroepsonderwijs volledig vlaamseh zij. Het mag niet zijn dat de katholieke vlamingen en de christene werklieden zouden moeten kiezen tusschen hun geweten en de opoffering hunner taalrechten, om de zoolang gewenschte schoohvet te bekomcm Hetvlaamsche volk bliift nogthans hopen dat het zal hersteld worden in zij ne ge-krenkte rechten en doet een beroep op zijne volksvertegenwoordigers opdat zij de ylaamsche amendemenlen zouden stemmen. Er moet verstandhouding en voeling zijn, :usschen de kiezers en de gekozenen. | Wij vertrouwen in ons katholiek gouvernement en onze vertegeiiwoordigers voor de sociale welgeving. Wij brengen hukle aan den heerWoeste, als verslaggever der schoohvet en de heeren Moyersoen en de Bethune, die steeds ons vertrouwen blijven genieten. De heer staatsminister WOESTE, die binnen treedt, wordt op een langdurig handgeklap onthaald. De heer .T. PIERAERT, van Geeraardsber-gen, vertegenwoordiger van den midden-stand, bedankt het hoofdkomiteit, omdat het hem zoo bereidwillig uitnoodigde de be-langen der burgerij hier komen te verde-digen. Wij vagén de spons over het ver-ledene en hopen dat de toekomst ons zal vergoeden. Men heeft ons aangeraden, naar het voor-beeld van de werklieden en landbouwers, ons te vereenigen. Wij hebben dit gedaan en heden bestaan er in België 800 vereenigingen van den middenstand mèt 80.000 leden die de stoffelijke belangen hunner leden ter harte nemen. Wij doen een beroep op den heer Woeste, opdat hij met zijn groot talent de belangen î der burgerij in handen neme. Het nageslacnt 5 zal hem dankbaar huldigen. Er is een Katholieke Landsbond gesticht met het doel ons op poliliek gebied te doen gelden. Daarom vragen wij op de katholieke lijst eene plaats van bijgevoegd volks-vertegenwoordiger.Wij vragen noch gunsten, noch voor-rechten, alleenlijk recht en de plaats waarop de kleine burgerij gewettigd is aanspraak te maken. De burgerij is teene groote kracht, die meest kan bijdragen om de vlag der partij van orde hoog te houden. De heer WOESTE, in eene korle vlaam-sche redevoering, bedankt voor het gulhar-tig onthaal. Plet is nu 40 jaren dat ik uwen vertegenwoordiger ben en ik ben overtuigd dat ik steeds mijn plicht gedaan heb jegens u en jegens het vaderland. Het politiek leven is lastig en somtijds moeilijk voor degenen die altijd op de bres moeten zijn, doch mijn geweten zegt mij, dat ik altijd de bolangen van den godsdienst, van de katholieke partij en van het vaderland, trouw gediend heb. Mijne jaren zouden mij eene welverdiende rust moeten toelaten, doch ik ben zeer fier op uwe vriendschap en uw vertrouwen, ik bemin mijne partij, en daarom '.kan ik den strijd niet verlaten. Gij moogt in voile i vrijheid uwe stem uitbrengen, ik onder-? werp mij aan uw oordeel. Gij moogt altijd1 ten voile op mij rekenen. Laat ons samen den strijd aangaan en eene nieuwe zegepraal behalen. Eene nieuwe ovatie wordt aan M. Woeste, gebracht t De heer MOYERSOEN slelt vast dat de ■ Kamers nooit zooveel zetelden en zooveel ] werk aflegden als in de twee laatste jaren. \ Wij hebben moeilijke vraagstukken af te handelen gehad. De nieuwe krijgswet werd ! enkel gestemd omdat 's lands belangen ' zulks eischten. M. Woeste, heeft de volksklas van de las- f ten, door de nieuwe krijgswet veroorzaakt, ï kunnen vrijmaken. Wij hebben ook voor de ? burgerij gezorgd, en de wet op de goed- > koope woningen, welke wij tlians bespre-ï ken, zal haar ook ten goede komen, daar zij er ook van kan genieten. Ik heb de verbintenis aangegaan de rechten van het vlaamsche volk te verdedigen, en zal 'daar trouw aanblijven, evenals ik het wets-ontwerp Van Cauwelaert, betrekkelijk de; Vlaamsche Hoogeschool, getrouw blijf. j De heer VAN DER LINDEN, plaàtsver-1 vangend volksvertegenwoordiger, verklaart j de vierde plaats op de kandidatenlijst af tei staan aan M. Cosyns, die in voorgaandef kiezing op de vijfde plaats stond. De heer COSYNS dankt M. Van der Lin- < den en zal trachten zich waardig le loonen? van de eer welke hem te beurt valt. Steeds zal ik de belangen en de taal mijner s kiezers verdedigen, zegt hij. Spreker maakt den lof der katholieke rechterzijde, welk ondanks 30 jaren aan 't bewind zijnde, nog steeds de ware volkspartij is. Al de redevoeringen werden met de meeste aandacht aanhoord en op luide toejuichingen onthaald. De Poil. De uitslag geeft: Voor de eerste kandidatuur: M. Woeste,' 472 stemmen; M. Moyersoen, 15; M. de Bethune, 63; M. Cosyns, 15; M. Van der Linden, 3. Nielige briefjes 15. Voor de tweede kandidatuur: M. Moyersoen, 432 stemmen; M. de Bethune, 99; M. Cosyns, 28 ; M. Van der Linden, 4. Nietige 9. De heer baron DE BETHUNE, juist bin-nengetreden, neemt nu het woord. Hij verklaart zich partijganger van een meer uitge-breid kiesstelsel, doch wil die hervorming verwezenlijken met de hulp zijner poliiieke vrienden en zonder aan bedreigingen toe te geven. Spreker laakt de liouding en de han-dehvijze der opposilie, die door hare dwars-boomerij, het stemmen der sociale wetten verlraagd lieeft. Hij somt de wetsontwerpen op, welke het gouvernement in gereedheid heeft gebracht voor de werklieden, voor de kleine burgerij, voor de landbouwers. Spreker verklaart ook dat hij de Vlaamsche belangen steeds zal beharligen... Hij doet een krachtigen oproep tôt den strijd, om den | vierden zelel te bemachtigen. ' Voor de derde kandidatuur bekomt M. de Belhune 462 stemmen. ! Voor de vierde kandidatuur bekomt M. ^ \ Cosyns 372 stemmen. Nielige 4. ! De lijst der werkelijke kandidaten zal dus ) I samengesteld zijn als volgt: MM. Woeste,: j Moyersoen, de Bethune, Cosyns en Van der S I Linden. ! De plaatsvervangers zullen dopr het cen-| traal komiteit, samengesteld uit de âfgevaar- \ i digden des kantons, aangeduid worden. < De katholieke kandidatenlijst is dus opge- '■ ! maakt. [ In voile vertrouwen mogen de katholieken I zich met zulke lijst voor het kiezerskorps aanbieden. Onze zegepraal is verzekerd. Nog slechts weinige weken schciden ons van de kiezingen. De tijd is kort en om het doel te bereiken dat wij ons voorstellen, dient er krachlig gewerkt te worden. Allen ten strijde dus, moedig vooruit, eensgezind, als één man onder de katholieke vlag: Voor God en Vaderland! Christene Beroepsvereenigingen. Van wege het « Algemeen Sekrela-riaat van Relgië », ontvangen wij de volgende mededeeling: Het vcrhcugl ons uitermate, te kunnen vast-stellen, dat we dit jaar, dank zij het metho-disch en ononderbroken werk onzer propa-gandisten, het cijfer van honderd duizend vereenigden bereikt, ja, zelts overschreden hebben. — Op 1 Juli 1913, telden wij 1315, syndikalen met 102.177 leden. — De vooruit-gang gedaan in 't verloopen jaar is dus van 202 syndikalen met 19.416 leden. Het klijkt uit de statistieken van ons jaarverslag, dat er in gansch het land geen enkel nijvcr-heidscentrum meer is waar onze syndikale beweging nog niet is doordrongen. — Van den anderen kant hebben de laatste kiezingen voor de werkreehtersraden op onloochen-bare wijze den gestadigen vooruitgang der christene syndikale gedachten bevestigd en meteen den stilstand of de achteruitgang der soeialistische macht blootgelegd, daar waar het ohristen syndicalisme zijne intrede had-gedaan.Het moet dus niemand verwonderen dat de meest gezaghebbende vertegenwoordigcrs der Kerk, naast wereldiijke overheden van allerecrsten rang, op de laatste sociale weken onbewimpeld hun vertrouwen in het werk onzer propagandislen hebben uitgesproken. De grootste bekommernis aan de leiders onzer vakvereenigingen bestaat immers in het gedurig verhoogen van het verstandelijk en zedelijk peil onder de volksmassas en in het bevorderen van het beroepsonderwijs. Mochten de weldoeners onzer sociale wer-king wel verstaan dat de vooruitgang onzer beweging maehtig zal medehelpen tôt de op-lossing der sociale kwestie en het hervormen onzer maatschappij in Ghristus. « Spekkoeton ». Mijne goede vrienden lezers, 't is met de meeste welwillendheid'dat ik u allen den tgoeden dag wensche en u met éénen vriendelijk groete. De wêerkenszijnpassabel treffelijk: niet lekoud en ook niet te heet... 'k zie hier en daar al een boer-ken den;,neus in den wind ste-ken en sjoeren of er nog geen middel en is om beginnen in den grond te wroeten : zelfs zijn er die geen patientie meer en hebben en alreeds begin-nen erwten te planten. Aan die menschen zou ik radenjze in pottekens of in bakken te zetten en zejlater uit te planten, want we kunnen niet weten wat al grillen het wêere nog kan hebben. ZONDAG, Quinquagesima, feestdag van de heilige Margaretha van "Cortona, de boet-veerdige zondaresse. Zondag, maandag en dinsdag, op menigvuldige plaatsen het Veer-ligurcngebed: ingesteld om eereboete en her-stelling te doen voor al het kwaad dat be-dreven wordt met de karnavaldagen, bijzon-derlijk in de groote steden. MAANDAG, feestdag van den heiiigen Petrus Damianus, kerkleeraar, geboren te Ravenne. In zijne eerste jaren wachtte hij de zwijnen, werd later onderwezen door eenen zijner broeders, en is dan abt gewor-den der abdij van Fonlavilana, in Ombrië. Hij gaf na eenige jaren zijn ontslag en ging zijn leven in de eenzaamhcid eindigen. DINSDAG, feestdag van den H. Matthias, apostel, die in de plaats van Judas den ver-rader gekozen wierd. Sint Matthijs, breekt het ijs, ze'ggen de menschen alhoewel het na dien"feestdag nog wel eens vriezen kan, 't is dezen dag de eigenlijke vastenavonddag, als er « zot geloopen » wordt, en moeder koeken bakt met spek in. WOEÎVSDAG, feestdag van den heiiigen C.esarius, broeder van sint Gregorius van Nazianze. Hij werd geneesheer van keizer * Julianus, en alhoewel hij chrislen -was werd hij door den keizer door de vingers gezien. Later verliet hij de wereld en 1 deelde al zijn goed uit aan den arme, 't Is dien dag Àsschewoensdag, eerste dag van ! den Yasten, als de menschen om hun ' ' ♦ asschekruisken gaan. KOIVDKKDAG, feestdag van den heiiigen 1 Porphyrius, die priester werd wanneer hij ; reeds 40 jaar oud was. Hij werd aange-steld als bewaarder .van het ware kruis -Onzes Heeren. Den zelfden dag viert men J sinte Mathilde, die van in hare jonkheid in ] eene kluize leefde en er overleed ten gevolge ] harer strenge boetplegingen. f VR1JDÀG, feestdag van den heiiigen Le- 1 ander, aarlsbisschop van Sevilla, in Spanje, die geroepen wierd om den troonopvolger Recarede in U geloove te onderrichten. ZATERDAG, feestdag van den heiiigen ftomanus en Lupicinus, die gebroeders waren. Zij werden opgevoed in een klooster. Lupicinus trouwde op verzoek van zijnen vader terwijl Romanus naar de wîldernis trok. Na eenige jaren kwam Lupicinus weer bij hem en zij slichtten te samen de abdij die op heden nog hunnen naam draagt. Hiermeê, is *t kort maandeken naar den Sis, maar van den anderen kant treden wij de Vasten in. Plet betaamt dat wij, als gehoor-zame kinderen der H. Kerk, binst de Vasten ë wat boetveerdigheid doen, het Bitter Lijdenj van O. L. Heer overdenken op den kruisweg s of in de vastensermoenen, en ook zooveel l mogelijk de buitengewone feesten vermijden. z 't Is ook daarom dat de huwelijkcn verboden i a zijn in den advent en in "de vasten. 1 MET DE KARNAVALDAGEN is iedereen z al wat zotter dan naar gewoonte, daarom ; g gaan we H nieuws dezer week ook maar j \ met 'nen zotten toer beginnen: 't Is van nen beestenkoopman van Meulebeke, in VVest-Vlaanderen, die naar de veemarkt van Cureghem-Brussel gekomen was. Wanneer die man daar nu in de Mechelschestraat kwam vliegt er hem daar op eens een schoone jufvrouw aan den hais, die hem haren kozijn noemde, en hem een smoefe-lingske gaf! Ja maar, de beestenkoopman en kende die plodde noch van haar noch van pluimen en dan begon die leelijke madolje pardon te vragen, en te zeggen dat ze mis geweest was en ze trok er beschaamd-ga-weg van onder. Die man en had daar nu toch geen erg in en zette zonder achterdenken zijnen weg voort naar Helmet, waar hij een fami'ielid moest bezoeken. Maar als hij daar kwam bestatigde hij met ontzetling dat zijn brieventesch, die in zijnen 'binnenzak zat^ en waar voor 9000 fr. bankbriefjes in sta-ken, verdwenen wasl 't Stond alzoo in de fabel, menschen. «Mistrouw u van de kwade lien, zelfs als zij u gunsten biên!» 'T DEES IS OOK NOG AL EEN. SGHOQNE : te Aalst, op de Koolmarkt, staat voor 't oogenblik de vermaarde cirk van Hagenbeek.Zondag morgen kwamen de olifan-ten toe, en ge weet hoe dat de kinders zijn, met honderden liepen er de kleine kneutels rond en trakteerden de olitanten met suiker-koekjes en lekkemijen waar de olifanlen op geslepen zijn. Er was daar nu 'nen heer, die ook eens wilde kluchlig zijn en hij gaf aan sen der olifanten eene pruim tabak. Maar « meester André » en had dit zoo gauw niet gesmaakt of hij wierp het chikske langs over zijnen kop weg, maar met zijnen snuit bracht iij dien heer zulken slag toe dat hij twee meters verre vloog en bewusteloos werd op-^enomen en in eene herberg binnen gedragen. Daar heeft hij gedurende verscheidene uren n appelflauwle gelegen. Hij zal nu wel ont-louden dat de olifanten geen «chikskens» m begeeren, en als (lie lompe dieren iemand nen drevel geven dat ze wel welen aan wien m waaroml AAI, AAI, WAT IS DAT geweest te Moor->el? Zaterdag avond daar in een huis wreed «bombâleken» geweest tusschen man en /rouw...gekeven, geterreest en gevochten. De ^rouw heeft haren Lowie zoodanig afgeran->eld dat hij den huize is uitgevlucht... en i,voensdag laatst nog niet verschenen was. Men is nu ongerust dat hij zou kunnen malheuren ;edaan hebben. Dat en moet nog geen ge-nakkelijk wijf zijnl NU MOETEN WIJ ons begeven tôt... ban-lieterij en moorderij ! 't Is spijtig genoeg, naar wij kunnen de koeriers niet buiten iteken, 't en is immers die menschen hunne out niet. Zondag namiddag, de echtgenoo-en Rousseau-De Pauw, slachlers te Opwyck, :omen van de markt van Molenbeek in ge-:elschap van hunnen zoon en dezes vrouw. De vier personen zaten in een gerij. Tusschen ^ellick en Âssche, op eene nog al eenzame )laats, springen er daar twee gewapende Dandielen uit een bosch. De eene greep het )eerd bij den teugel terwijl de andere, drei-fend met een revolver, «uw geld of uw even» eischle en in de voituur sprong. Meer lood dan levend van schrik gaf de vrouw Rousseau haren gvldbeugel aan den bandiet lie, rap als de wind, met zijnen gezel weg-duchtlc. Dat ailes was gebeurd op min tijd làn wij vandoen hebben om het te zeggen, ;n zonder dat noch Rousseau noch zijn ;oon er konden tusschen /komen. Zjj achter-rolgden de bandielen die nog gedurig revol-erscfioten losten, en eindelinge kon er een ter schelmen aangehouden worden en naar le gendarmerie van Assche overgebracht. Hij /eigerde zich kenbaar te maken. De andere 5 tôt hiertoe nog niet ontdekt. Peist, hoe dat lie familie moet gesleld zijn, daar alzoo aan-erand worden. EN WAT DAT ER TEGENWOORDIG an sommige menschen is, van zoo pikanlig 3 zijr 1 rt Is te wreed! Anders niets dan dat e te veel geld hebben! Te Iseghem, zaterdag vond, in d'herberg «De Halve Li'er», werk-ieden die hun weekloon getrokken hadden, itten drinken in plaats van naar huis te aan. In hunne zattigheid ruzie krijgen, echten en buitengezet worden, en heel de MENGELWERK. 100 DB TWEE WIEGEN naar Emile Richebourg — Toen ik weer in het bczit mijner zinnen kwam in eene kamer van het hôtel, waar men mij gebracht had, was ik, dank zij de goede zorgen van een jong dokter, spoedig geheel hersteld. — Louise Verdier was bij mij. £De vrouw verhaalde mij, hoe ik door visschers gered werd en hoe zij mij daar bij een harer vrien-dinnen in eene kamer had doen brengen. — Het overige raadt gij, mijnhcer. Den volgenden morgen was ik geheel hersteld en rond negen uren nam ik een rijtuig om mij naar de S. Sebastiaanstraat te laten brengen. Nauwelijks had ik don tijd om van kleederen ta venvisselen ; eensklaps stonden daar een drietal agenten, die mij als een booswicht in arrest namen. 1k liet mij wegleiden, terwijl iik bij mij zelven zegde, dat ik het slachtoffer eener bijzondere dwaling was, en men mij wel onmiddelijk de vrijheid zou wedergeven, zoodra ik in verhoor zou geweest zijn. Oordeel dus over mijne verwon-dering, mijne verbaasdheid, toen ik vernam dat ik van dfefstal on moord beschuldigd werd. — O, 't was om er zinneloos van te worden : Den hemel zij dank, die mij de kracht heeft gegeven, deze zware beproeving te doorstaan. — Ik bemin, ik aanbid een lief meisje, nog zoeler en deugdzamer dan zij schoon is. Ik heb het geluk gunstig door haar groot-vader ontvangen te Kijn; hij is haar eenig bloedverwant, een blinde grijsaard, dien ik eerbiedig en lief heb. Ik ben op het punt de echtgenoot te worden van dit meisje: de oude man noemt mij reeds zijn zoon. Het geluk, de vreugde en groote tevreden-heid wacht mij, en ik ben het, ik die beschuldigd wordt den bruidschat mijner ver-loofde ontstolen te hebben!... Is dat niet afschuwelijk ? — Maar dat is nog niet ailes. De portier Fabrice, dien ik sedert mijne kindsheid ken, op wiens knieiin ik vroeger paardje reed, da la CLgerukkige. Fabrice wordt op snoode wijze met een dolk vermoord, en ik ben het, ik, zijn vriend, die beschuldigd wordt hem vermoord te hebben. — O, 't is niet alleen afschuwelijk! 't Is monsterachtigl Deze laatste woorden sprak hij op ge-dempten toon uit. In zijn hart bonsde het geweldig. — Arme Fabrice! murmelde hij. Arme Fabrice! En de jongman weende bitter. Bij 't uitbarsien dezer groote en oprechte droefheid zou de rechter van inslructie dan zelfs, wanneer hij geene posilieve bevvijzen gehad had, niet langer aan de onschuld van j den jongman getwijfeld hebben. ' 't Was de eerste keer niet, dat hij een persoon valschclijk beschuldigd voor zich had, doch nooit nog had zich bij 't ont-kennen der onschuld zulk weldoend gevoel van hem meester gemaakt, en de reden daar-van lag in eene zekere belangslelling voor ; den jongen man, waarvan hij zich geen re-' kenschap wist te geven. De fiere houding, i het gedistingeerd voorkomen, de roerende ; stem en de gekuischte taal van den sloten-; maker hadden een diepen indruk op hem • uilgeoefend. i Na enkele minuten ging Pierre voort: i — Purdon, mijnheer, pardon, ik mag tegen-over u niet weenen. — Tranen verlichten het hart, antwoordde de rechter. — Ik heb u mijne zwakke zijde getoond, hernam de jongman; ik was niet in staat mijne onlroering te overmeesteren... Helaas; Fabrice was de beste der menschen. Ik hield bijzonder veel vaE hem en nu /al ik hem nooit meer wederzien. Doeh ik moet kalm en moedig blijven. Ik heb al mijnen moed noo-dig en wil mijn hart niet langer met âl die nare Singen kwellen. Ik heb u de waar- ,h«id gezegd, mijnheer; zelfs heb ik mijn ! ' / i i hart voor u geopend. Thans moet gij toch wel van mijne onschuld overtuigd zijn. ï — Ja, gij zijt onschuldig. Ik ben er zeker ! van. — O, dank, mijnheer! Heb dank voor die goede woorden! — Verklaar mij nu eens, Pierre Ricard, j heeft Louise Verdier u medegedeeld waarom gij meer dan een vijand hebt? Heeft zij u ge-! ! zegd, waarom men u het leven wilde bene-i men? — Ja, zij heeft mij gesproken van een onbekenden vijand. Doch nadere verkla-ringen heb ik van haar niet ontvangen. — Gij hebt haar toch ondervraagd? — Ja, mijnheer, doch zij heeft geweigerd mij iels te antwoorden. ' f — Dat begrijp ik. Zij achtte haar geheim nog niet rijp ter bekendmaking. | — Een schrikkelijk geheim! heeft zij mij gezegd. — Ja, dat vernam ik ook uit haren mond, j daeht de magistraat en luide sprak hij : — Wij zullen dat geheim leeren kennen. Spoedig zal er licht opdagen. Dan trad hij naar de deur en k'iople, keerde zich daarop tôt den gevangene en nam met een teeken der hand afscheid. De deur werd intussehen geopend. Pierre liep naar den magjistraat toe. —Mag ik nu niet medqgaan, mijnheer? vt'oeg hij met eene stem, die beefde van i. " ' i angst. Ben ik niet vrij? Zal deze deur nu nog voor mij gesloten worden? — Gij kunt slechts 'door een hooger bevel, dat van het parket uitgaat, in vrijheid gestcld worden, antwoordde de rechter; doch heb geduld. Dit bevel zal morgen reeds getee-kend worden en tegen den avond zult gij dan reeds vrij zijn. De jongman loosde een diepen zucht. — Ik zal wachten, antwoordde hij droe-vig; doch ik heb vrienden, die zich zeer moeten verontrusten, mijnheer. "Kunnen die niet gewaarschuwd worden? Gij hebt slechts te spreken en mij zal de gelegenheid worden geboden om te schrijven. Een oogenblik dacht de rechter van in-structie na. I — Neen, zegde hij dan, 't is beter, dat er aan niemand gçschrevcn worde. Hij herinnerde zich de woorden van Louise Verdier : 1— Zoolang al zijne vijandon niet in de onmogelijkheid zullen gesteld zijn hem te schaden, ik zal voor zijn leven vreezen. Piejre durfde niet verder aandringen; hij slaakte een diepen zucht en neeg het hoofd. De rechter van instructie vertrok en de zware deur werd achter hem gesloten. | — Ik begrijp niet, daGht de magistraat, terwijl hij het binnenplcin overstapte, dat mijn geheugen mij thans zoozeer in den steek laat. Heb ik dien jongman niet reeds ont-moet, dan moet hij toch aïs twee druppelen i I : waler op iemand gelijken, dien ik zeer goed ken. Maar wie mag die persoon toch wel zijn? ^ XXI. — Groote on rust, Toen Louise in een toestand van ontstelte-nis, dien de lezer zeer gemakkelijk begrijpen zal, het paleis van justicie verliet, begaf ; zij zich onmiddelijk naar den bankier van den heer de Lucerolle. Zij reikte den financier het schrijven over, dat zij voor hem ■ van tien graaf ontvangen had, en tegen een ' bewijs van ontvangst kreeg zij onmiddelijk ; cene som van veerlig duizend frank in bank-[ papier. j Niettegenslaande de dag reeds verre ge-; vorderd was, had zij den tijd nog om haren ' zoon te gaan opzoeken, maar toch besloot f zij, na een oogenblik geaarzeld te hebben, dit laatste onderhoud tôt den anderen "dag ; uit te stellen. De vragen van den instructierechter hadden een bijzonderen indruk op haar gemaakt; zij was er in geslaagd veel te ontwijken en haar geheim te bewaren. En toch zou zij spreken, morgen reeds; dat was plechtig beloofd. Zij .vreesde een pad le zijn opgestapt, dat recht naar een afgrond voerds. 't Werd haar bang en angstig om het hart. Zij had naar de voorsehriften haars gewetens ge-handeld en toch begon zij thans zwaar te vreezen dat zij een verkeerden weg was opge-gaan. (Wordt voortgezet)( , k

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De beiaard: katholiek weekblad van Sottegem en omstreken behorende tot de categorie Christendemocratische pers. Uitgegeven in Zottegem van 1902 tot 2005.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes