De Metaalbewerker Maandblad der Centrale van Belgische Metaalbewerkers. Bureelen: " EVERSLEIGH," 11, LYNDHURST GARDENS, HAMPSTEAD, N.W. 3 AUGUST, 1918. Prijs, HALF-PENNY. BELGISCHE VAKBONDLEIDERS IN HOLLAND. Op het Congres van het Nederlandsch Verbond van Vakvereenigingen, gehouden in de maand Juli, wps de Belgische vakbeweging vertegenwoordigd door de kameraden C. Mertens, secretaris van de Syndikale Commissie, W. Solau, landelijke secretaris der Centrale van Metaalbewerkers, en L. Van Berckelaer, Voorzitter van den Diamant-bewerkers Bond. Op het Congres waren tevens aanwezig, Urbain Jamar voor de Belgische arbeiders van Holland, H. Sassenbach voor de Duitsche vakbonden, en een afgevaardigde van de Spaansche vakbonden. Brieven van sympathie waren gezonden door de Confédération du Travail van Frankrijk, de General Fédération of Trade Unions van Engeland, verder ook nog van de Zweedsche, Zwitsersche en Bulgaarsche vakvereenigingen. De kameraad Mertens sprak in naam der Belgische vakbeweging. Het Congresverslag van Het Volk geeft als volgt de speech van Mertens weer : Na de openingsrede was het woord aan Mertens van Brussel, vertegenwoordiger van de Belgische Syndikale Kommissie. Hij bracht een broeder-groet over van de Belgische arbeiders, die sinds vier jaren diep gebukt gaan onder de vreeselijke gebeurtenissen. Spr. bracht dien groet met vreugde over in dezen kring, omdat het N. V. V. ailes heeft gedaan wat onder deze omstandigheden mogelijk is, om de Belgische vakbeweging in stand te houden. Die hulp is niet vergeefs geweest, want de Belgische vakbeweging staat gereed om na het gedwongen plantenleven van het oogenblik volop haar werk en haar strijd weer te beginnen. Met vreugde deed spr. het ook, omdat het N. V. V. zooveel heeft gedaan, om een einde te maken aan de deportaties van Belgische werklieden. De deportaties zijn niet geeindigd, maar wel zijn zij sterk ingeperkt. De Belgische vakbeweging heeft thans een zwaar bestaan, wordt door tal van moeilijkheden bedreigd Een der grootste moeilijkheden is wel, dat onze Syndikale Kommissie met een groot deel harer leden niet in verbinding kan komen, zelfs niet schriftelijk. Onze Kommissie had bij het uitbreken van den oorlog 130.000 leden, welnu, met 60,000 leden in de beide Vlaanderen, in de Borinage en elders kunnen wij niet spreken of korrespondeeren. Toch zijn wij vol vertrouwen op hun aanhankelijk-heid. Want wij zien overal om ons heen den organisatiegeest groeien ondanks aile verdrukking. Stakingen komen hier en daar voor. Een prachtig voorbeeld is de staking in de Groote Bazar te Brussel. De 417 bedienden staakten eendrachtig voor hun eischen. Gedurende vijf weken hielden zij vol, niemand viel af, tôt hun eischen volledig waren ingewilligd. Ook in de diamantindustrie legden de patroons het loodje. De arbeidersklasse in mijn land heeft het zwaar. Als er voor den a.s. winter geen hulp komt aan voedsel, kleeding en dekking, dan gaat zij een ramp tegemoet. De werkloosheid is verschrik-kelijk. Het Nationaal Steunkomitee ondersteunt 600,000 werkloozen. Vôôr den oorlog waren er 1,200,000 nijverheids-arbeiders in Belgie. Rekent men nu ook met hen die onder de wapenen staan en de uitgewekenen, dan weet men, dat een zeer groot deel onzer klasse werkloos rondloopt. Toch is de werkende klasse van België vol geestkracht en goeden moed voor de toekomst. Zij is bereid straks weer haar plaats in te nemen in het inter-nationaal leger van den arbeid. Zij zal het doen en hoopt dan de Ilollandsche vakbeweging—die zoo schitterend vooruit gaat—weer te kunnen overvleugelen. (Hartelijk, langdurig applaus.)

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.