De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

1699 0
12 oktober 1918
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 12 Oktober. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/qv3bz62p2t/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

)ERDE JAARGANG No. 6 ZATERDAG 12 OCTOBER 1918 %0 LOSSE NUMMERS llk CENT OpU.ige va» de week: 7000 es pL DE BELGISCHE SOCIALIST WeeMblad van dcnBond d<^r Bel^î sche Arbeiders inNederlmnd en der Belff ische V aKcentrale ho s«meBt$?fi>s la Neiiêrlâaë: 99 cent par 3 maandea. » Stadactie ea A 'miaistratie : LONGVILLË, PSINSEGiACHT 73, "s-ôSAVENJIAGE. - Abaaaânteaisprijs voor het Boiteaiaad : I 1.59 pvt 3 maaa^ea. III „ _ . Het keerpunt in Europa's geschiedenis De militaire gebeurtenissen der laat-ste dagen hebben het Pruisianisme in 't gedrang gebracht. Wat het Duitsche volk tôt dusver niet vermocht tôt stand te brengen, is er ge-komen onder den drang en den invloed van buiten af., De Pruisische Jonkers en de Hof-Kamerilla zijn den oorlog begonnen tôt versterken van hun machtspositie en uitbreiding van hun invloedesferen. De oorlog, in plaats de belangen te dienen dezer Pruisische machthebbers, zal hun graf worden. In Duitschland ^ijn de dagen van het •Jonkerdoin, van de militaire autocratie en van de feodale opperheerschappij van den Keizer geteld. Uit de barensweeën dezer wereld-katastrophe zal een Duitschland verrij-zen, vrij van aile Pruisische reactie, democratisch door de politieke macht en invloed van onder af. Het is de taak van het Duitsche volk | dit procès te voltrekken, niet omdat het de wil is van Keizer Wilhelm II, dan wel door eigen wil en volharding ten overstaan de belangen der binnenland- ; sche èn buitenlandsche démocratie. Voor Wilhelm II is de volksregeering van heden slechts een oogenblikkelij'k redmiddel voor instandhouding van zijn macht en zijaie privilegiën, om nader-liand, wanneer het gevaar van buiten achter den rug is, het Pruisische systeem terug aan 't bewind te brengen. Het Diuitsche volk moet langs den weg van zijn volksregeering volledig „table rase" maken met zijn bureaucratisch Pruisische regeeringssy&teem, op wiens ruïnen een zuiver democratische parle-i mentair stelsel moet opgebouwd worden. De inmenging en de medezeggen-schap van Wilhelm II zijn meer dan verdacht. Beter ware het zelfs dat Duitschland meteen plaats kunne nemen in de rij der groot-republikeinsche Staten. De Duitsche sociaaldemocratie heeft in dit politiek procès een gewichtige roi te vervullen. Wanneer wij zeggen de Duitsche sociaaldemocratie, dan hebben wij enkel en alleen het oog op de onafhankelijke eociaaldemocraten. Onze eenige wensch is, dat in dit zoo gewichtig uur der geschiedenis van Duitschland in verband met de Wereld-democratie, de afhankeliike sociaal-democraten terug mochten komen tôt de socialistische politiek van vôôr den oorlog. Ons innig verlangen is, dat de afhan-kelijke sociaaldemocraten, in plaats van steun te zoeken bij de burgerpartijen, hun vrienden van gisteren, de onafhan-kelijken, terug gaan opzoeken om in j verstandhouding met gansch de Duit- j sche arbeidersklasse, de volledige zege-praal der démocratie te bevechten. Of de afhankelijken nog tôt deze socia- ; listische politieke daad te bewegen zijn, ! zal ons de toekomst leeren .Wij betwij- ! felen het. Hoe de zaken ook mogen loopen, het S Pruisianisme is plat geslagen en zal i niet meer herrijzen: daar heeft het Duit- j sche volk in de eerste plaats, en de we- ! relddemoeratie in laatste instantie voor te zorgen. In dezen grooten b ev rijd ingskamp ! kan het Duitsche volk op den onvoor-waardelijken steun en de sympathie re-kenen der werelddemocratie. Geen volk zal dulden, dat de imperia-listen onzerzijds deze binnenlandsche crisis zouden benutten om Duitschland te verkrachten en het Duitsche volk te knechten. Duitsch volk! Duitsche proletarîërs! ' Uw strijd is onze strijd; uwe belangen j zijn onze belangen; uw ideaal is ons ideaal. Sommige uwer leiders hebben eendik- ' ke lijn getrokken tusschen u en het Rus- i sische volk ten profijte uwer macht- j hebbers. Dat doen wy niet! Wij met u strijden voor de zegepraal j der démocratie! Wij met u kampen voor de vrijmaking van het proletariaat! Wij j met u vechten voor de overwinning van | het Socialisme! Duitsche proletarîërs! Hebt vertrou- ; wen in uw doel en in ùwe macht, zoodl6 gij moogt vertrouwen in ons voor de ï zege der démocratie in Duitschland, de | voorbode van de overwinning van het Socialisme op het Kapitalisme. • S 1 ■■ - , . ' internationale rubriek. HET BALKANPROBLEEM. • Sinds jaren is het Balkanprobleem de hoeksteen der Europeesche politiek, eenerzijds door de tegen stellende belangen en de nationale aspiraties der Balkanvolken; anderzijds door de op elkaar botsende invloedssferen der groote Europeesche machten. Beeds dreigde de tweede Balkanoor-log over te slaan tôt een Europeesch conflict, in verband met al deze tegenstellende national^ en internationale belangen. Het conflict is toen kunnen omschre-ven worden tôt de Balkans; hoewel de oplossing van het conflict in zich de kiemen droeg van een nieuw conflict. De getroffen regeling stond in 't licht van de „revanche-idee". Het nieuwe conflict heeft niet op zich laten wachten. Zoo pas hadden de centrale machten het vuur aan de lont ge-stoken dat de revanche-idee in, Bulgarije vaste vormen aannam en dat Bulgarije partij koos in den oorlog. Boemenië en Griekenland1 hebben na-derhand gedaan wat Bulgarije heeft ge-daan, doch op basis van de nationale aspiraties plaatsten zij zich teg'en Bulgarije; m.a.w. Bulg'arije stond aan de zijde der Oentralen, Roemenië en Griekenland aan de zijde der Entente. Bij deze beschouwingen blijft Sei-vië buitôn zaak, omdat dit land rechtstreeks in den oorlog is betrokken geworden. Uit den aard der zaak en aan de hand van de historische toestanden is het Balkanprobleem, dat nu nogmaals in zijn geheel naar voren is gebracht, niet een probleem, dat alleen to het domein der Balkanvolken behoort, maar is metterdaad een Europeesch probleem; omdat de politieke stabiliteit van Euro-!>a ir.nig verband houdt met de regeling der Balkanquaestie. De Europe esche volk en mogen noeh kunnen onverschillig zijn tegenover de ■o iossing van dit inderdaad1 zoo inge-v ikkeld vraagstuk. Het internationaal proletariaat was zich den toestand op de Balkans bewust. Aan den vooravond van den tweeden Balkanoorlog heeft het een internationaal congres belegd te Basel (Zwitser-landi) eenerzjijdis om het conflict te ver- hinderen door een gezonde regeling van het Balkanprobleem; anderzijds, moest deze poging mislukken, om den oorlog te beperken tôt de Balkans. De socialistische partij en der Balkan- j staten in gemeen akkoo'rd met het internationaal proletariaat hebben mettertijd I de rechtmatige en gezonde oplossing ! aan de hand gedaan. De beroepsdiplomaten, het instrument > van de imperialisten, hebben natuurlijk ; deze oplossing van de hand gewezen; ; zij hebben de machtsformule van het imperium, hun formule, toegepast. Hiet verwernen van de oplossing van het internationaal proletariaat en de toepassing van de machtsformule der imperialisten zijn een der voornaamsté onmiddellijke oorzaken van dezen oor- ' log, die, begonnen als Europeesche oor- | log, zich ontwikkeld heeft tôt een we- 1 reldoorlog. Welke was de oplossing van het internationaal proletariaat? Hlet internationaal socialistisch congres van Bazel, gehouden in 1912, in j verstandhouding met aile socialistische j parti,jen der Balkans, heeft. de pacifia ! tische samenwerking der Balkanvolken i als onderdeelen eener federatieve Bal- ' kanrepubliek vooropgesteld. De nationale en economische aangele- > genheden van elk der volken moetenzoo I geregeld worden, dat zij aanpassen aan j de grondvoorwaarden dezer federatieve , republiek. ' Deze politiek heeft nog niets van hare waarde or. hare actualiteit verloren. [ Wel integendeel, zi.j is de eenige moge- j lijke politiek in aanpassing met een ■ volkenrechtelijke regeling en met een ; d emocratisch en vrede. | De oude diplomatie zal deze politiek ; niet tôt stand brengen, omdat zij het uit- j vloeisel is van een maatschappelijk j systeem, dat maling heeft aan zuiver democratische overwegingen. Deze politiek, zooals trouwens gansch j het vredesprobleem, moet uitgewerkt worden door de diplomatie der democra- ; tie, de arbeidersdiplomatie, zooals Arth. [ Henderson zoo te recht heeft gezegd. Politieke macht, in den eigenlUken zin van het woord, is slechts de georganiseerde macht i van ééne klafise tôt onderdrnkking eener andere ; klasse. K. MARX. 1 K j UIT DE GESCHIEDENIS VAN BULGARIJE. De Buigaarsche regeering heeft gek,apitu-leerd. Zjj; heeft een wapenstilstand aangebodeii en onmiddellijke vredcsonderhandelingen ge-vraagd.De Buigaarsche staatsian&t neemt een bizon-dere plaats in het Europeesch politiek concert in. Zij heeft immer geschommeld tusschen de twee Europeesche coalitiemachten, zich nu eens aansluitende bij de eene groep, dan weer bu de and'ere groep, waarbij zij zich steunde op de scherpe tegenstellingen der >groote Europeesche machten ten gunste harer nationaile belangen. j In 1908 had Bulgarije zich aan de zijde ge-j plaatst van Ooetenrijt-Hongarije: de annexatie j van Bosnië door de Donau-monarohie viel te j samen met de annexatie der Oost-verkeerswe-| g'en door Bulgarie. ! Kort daarop wenidde Bulgarije zich opnieuw ! naar de andere zijde, het sloot met Griekenland : en Servie den Balka.nbond en verklaarde den f oorlog aan Tvurkije, •waarbjj de Bulgaren 'ver-' ! plicht werden Servië bij te staan tegen Oosten-1 rijk-Hongarije. De tsaar werd aangesteld slIm s«heid«reehter voor d« regeling der Balkan-| quaestie. Zoodra de oorlog tegen Turkije achter den ! rug was, viel de Balkanbond uiteen en Bulga-1 rije moest de wapens opnemen tegen zijn vroe-gere bondgenooten. Het had de scheidsrechter-lijke uitspraak van den tsaar van de hand gewezen en zocht nu weer steun bij Ooetenrjjk-Hongarije.: De diplomatieke steun van Oostenrjjk-Honga-: rije aan Bulgarije had de tegenstelling tusschen s Oostenrijk-Hongarije en Servië verscherpt en de oude vriendschap tusschen Oostenrijk-Hongarije ; • en Boemenië verbeurd. i ! Bij het begin van dezen wereldoorlog sohoim-; melde Bulgarije tusschen de twee oorlogsgroe-pen. Eerst na de groote zege der, Centralen op . ; Rusland schaarde het zich aan de zijde van . | Duitschland en Oostenrijk-Hongarije, om zich . | te wreken tegenover Servië en om Maoed:onië ! te winnen. Na de overwinning op Servië en Roemenië j ; namen zijne aanspraken reusaehtig toe. Het . ' genoegde zich niet meer met het Buigaarsche j Maoedoaië, maar vorderde tevens het Grieksche en Servische Macedonië. Het had geen vrede ; meer met het deel der Dobroudseha, dat Koe-î menië hem tijdens den Balkanoorlog had ont-' nom en, maar eischte de gansche Dobroudseha. 5 î Zjjn annexatieplannen gingen zoover, dat het ! gansoh oostelijk Servië met de hoofdstad Nisch " 1 en het ertsrijke Timokgebied wilde annexeeren. Bulgarije heeft lang op het standpunt ge-staan, dat Servië niet zou worden hersteld en " verdeeld zou worden tusschen Oostenxijk-Hon-l garije en Bulgarie. |. De militaire katastrophe in Macedonië heeft r „table rase" gemaakt met de Buigaarsche ge-weld-poli'tiek en zoo komt gansch het Balkan-, probleem opnieuw op den voorgrond, waarom-! trent wij in dit no. nog wel 't een en ander te [ zeggen hebben. > ! DE POLITIEKE CRISIS IN DUITSCHLAND. ^ | De^ nieuwe rijkskanselier prins Max van L j Baden behoort van den huizen uit tôt den prin- ' selijken en vorstel;iken rang. ^ v. Payer, vice-kanselier onder v. Hertling, maakt ook deel van de ministerieele eombi- 1 natie. Zijn pas gehouden redevoeringen te Stutt-gart en in de hoofdcommissie vani den Rijtsdag bewijzeu dat zijn politiek niet aan de democra- ' j tische vredesvoorwaarden voldoet. i Benevens Max v. Baden en v. Payer zetelen • een paar leden van het Centrum, t.i.z. de partij ' van Hertling. | Wij zullen tooh wel de laatsten zijn te ver- ; ti-ouwen in het Centrum — de Duitsche Kleri- j i kale partij — voor een volledige democratisee- . ring van Duitschlandw 1 : De combinatie wordt volledigd door enkele ! leden der afhankeijgke sociaaldemocraten. Onze opinie omtrent deze partij is al te goed 1 j gekend' om te weten hoe wij tegenover haar | staan. Deze opinie is hog in geenen deele ge- j wijzigd. " ' De ministei-s der eerste Duitsche zoogezegde 1 î parlementaire regeering, zoo miin als de par- 1 'i tijen tôt welke zij behooren, bezitten noch onze ' ; sympathie, nooh ons vertrouwen. i In de „Vorwarts" dd. 3 October lezen wij: j De nieuwe regeeriag zal traehten de we- . i reld en het Duitsche volk den vrede aan de hand te doe>. | Het vredesprobleem is een probleem van j voorwaarden en waarborgen. i Onzerzijds zijn de voorwaarden klaar en dui-| delijk gekend1. Wilson komt ze daar nog zoo ! pas ondubbelzinnig te ontwikkelen. De lezer , vindt er een essentieele samenvatting van. in ! dit nnmmer. 1 ï Welk is nu het aintwoordi der Duitsche zoo-t genaamde parlementaire regeering? - j De Duitsche regeering heeft président Wilson . | geeeind, dat zij zijn program voor den alge-f meenen vrede als grondslag voor de onderh*n-" j delinge*. a*nvaardt. i Denselfden dag, dat deze nota naar Washing-t i ton werd verzonden, verklaarde prins Max van 8 ) Baden in d«n Duitschen Rijks-dag omtrent het . | Duitsche vrede»pro.gî'am: t De Inter-Geailieerde Socialistische Conferentie te Londen. DE TOESTAND IN RUSLAND. Omtrent den toestand in Rusland werd er een resolutie, onderteekend door Vandervelde en Hiuysmans (België), Longuet en Renaudel (Frankrijk), Henderson en Hill (Engeland), Rossoni en Rosetti (Ialië) en Popovitch (Servië), vogrgelegd, die ongeveer zegt: 1. De conferentie spreekt haar warme sympathie uit voor de Iiussisehe arbeiders en socialistische organisaties, welke, na hun eigen imperialisine te hebben vernietigd, voortgaat een hardnekkigen strijd te voeren tegen het Duitsche impérialisme; 2. Zjj verklaart dat de instandhouding van den vrede van Brest-Litofsk gelijk etaat met de inzinking der Russische revolutie en de toekomst van de wereld-democratie erg zou com-promitteeren. Zjj noodigt de arbeider6 der geal-lieerde landen uit een vrede, die de volledige vrijheid van het Russische volk niet eerbiedigt, te verwerpen; 3. Anderzijds wijst zij op de verschrikkelijke gevaren, verbonden aan een interventie in Rusland, die, inplaats de démocratie in Rusland te steunen, de reactie in verband meti het herstel der monarchie zal begunstigen en, onder voor-wendsel het Bolsjewisme te bevechten, de reactie in de hand zal werken tegen het socialisme en de démocratie. Zjj verklaart, dat de arbeidersklasse der Westelijke landen de seherpste positie moet nemen tegenover zulke politiek. Een tweede resolutie is voorgesteld geworden door de Amerikaansche afge-vaardigden Bain en Wallace, vervan-gend de 3de paragraaf der meerder-heidsresolutie : De Entente-regeeringen zullen een openlijke en klare verklaring atleggen tegenover het Russische volk, dat de militaire interventie alleen gericht is tegen den smadelijken invloed der centrale machten op de regeering der Bol-cheviki, die aile hoop en verzuchtingen van de groote meerderheid der Russische arbeidersklasse heeft verbeurd en dat de militaire suk-sessen geen hinderpaal mogen zijn voor de uitbreiding der démocratie in Rusland. De Entente-regeeringen moetén een vaste waarborg verze-keren omtrent de oprechtheid van zulke ver-klaringen in verband met hun acties in Rusland.De meerderheidsresolutie werd ver-dedigd door Henderson; de andere resolutie door Wallace^ Longuet verklaarde de meerderheidsresolutie te steunen, in dien verstande, dat zij zich richt tôt al de socialistische en révolution aire par tijen in Rusland, inkiuis de Bolcheviki. De resolutie be-s schouwt de interventie der Entente in Rusland in strijd met de ^rondbegin&e-len van het internationaal socialisme en het recht, dat elk volk over zijn lot zal beschikken. Op aandringen van Vandervelde en Longuet kwam Kerensky aan het woord, die, hoewel tegenstander van de regeering der Bolcheviki, de meest krachtige voorbehouddng in 't midden bracht tegenover de interventie in Rusland. Stuart-Bunning, in vooruitzicht de algemeene toetreddng te verzekeren, stelde voor de derde paragraaf als volgt te lezen: Anderzijds moeten de arbeiders der Entente-landen- op hun hoede zijn nopens de groote ge-varen, verbonden aan een interventie in Rusland, waarbjj het militarisme zich zal richten tegen het socialisme en de démocratie. Al deze résoluties en sub-resoluties werden verzonden naar de commissie. 3de Dag. Bij de opening der zitting verklaarde Henderson dat de commissie, gelast met het onderzoek der resoluties omtrent Rusland, een verklaring heeft opgesteld, sympathiseerende met de Russische arbeidersklasse in hun strijd tegen het Duitsche impérialisme en verklarende in verband met den vrede van Bre&t-Litofsk:De conferentie is van oordeel, dat, in verband van Art 6 der 14 punten van président Wilson, de tegenwoordige poging der geallieer-de regeeringen tôt steun van het Russisehe volk in 't licht moet staan van. de vrijheid en de démocratie in het kader van een dnurzamen wereldvrede, waarbij de vruehten der Russische revolutie zullen gevrijwaard blijven. De aldus gewijzigde resolutie werd m e t o v e rg roo te m e erd e r h eid aangenom en. De Vredesvoorwaarden. De Commissie voor vredeevoorwaar-den, na onderzoek van het mémorandum der Amerikaansche en Britsche delega-ties, stelt de volgende resolutie voor: 1. De oorlog is een eo.nflict tusschen autocratie en démocratie; 2. De arbeiders zullen al doen wat mogelijk is om de gebieden, bezet door den rij and, te doen ontruimen; 3. De arbeiders zullen stand houden tegen den vijand zoo lang de militaire regeeringen aan 't bewind zijn; 4. De arbeiders aanvaarden de 14 punten van Wilson, omdat zij verband houden met hun eigen vredesvoorwaarden; 5. De geallieerde regeeringen zullen deze grondbeginselen aanvaarden door een oollectie-ve politieke verklaring; 6. De arbeiders zullen ver tegen woordigd zijn op de officieele vredesconferentie en zullen ge-lijktijdig een internationaal congres houden; 7. De arbeiders verwerpen aile geheime trac-taten en zullen zich verzetten den oorlog voort te zetten voor inzichten in tegenstelling met de 14 punten van Wilson; 8. Voldoening wordt er uitgesproken voor de antwoorden der Buigaarsche, Hongaarsche en Oostenrjjksche socialistische partijen; 9. Diep leedwezen omtrent het antwoord der Duitsche meerderlkeidssoeialisten, hetwelk een hinderpaal is voor het houden eener internationale conferentie. De discussie werd ingezet door een hevigen uitval van Kneeshaw, die ont-kende dat de oorlog een strijd zou zijn tusschen autocratie en démocratie. Kneeshaw werd te woord gestaan door Sidney Webb, Thomas (Engeland), Six-ton, Thomas (Frankrijk) en Gompers, terwijl hij ondersteund werd door Max ton. Longuet protesteerdë tegen de passage, die zegt dat het antwoord der Duitsche meerderheidssocialisten een hinderpaal i6 voor het houden eener internationale conferentie. Henderson antwoordde, dat Longuet een onvoorwaardelijke conferentie wenschte. Hij kan die hebben, maar dan zonder de Britsche arbeidersklasse. De Britsche arbeiders willen de Duitsche socialisten niet verdedigen en de werelddemocratie opofferen. De Duitsche zegepraal zou gelijk staan met de vernieti-ging der démocratie en de verbeuring der vrijheid. Gompers voegde er aan toe, dat hij wel wil vergaderen met degenen der centrale landen, die een openlijken strijd voeren tegen hun autocratische regeeringen. Hij hoopte weldra den dag te zien aankomen, dat de arbeiders aller natiën niet alleen zouden weigeren die wa"nns te dragen, maar ook ze te fabri-ceeren, en zoodoende zal de oorlog on-mogelijk zijn. Hij had het geloof in de ,,Internationale" niet verloren. De resolutie van Gompers werd ver-worpen door 63 tegen 26 stemmen; terwijl die der commissie met onvergroote meerderheid aangenomen werd. Ilawen (Amerik'a) sloot deze discussie met de verklaring, dat, in geval er tij-dens den oorlog nog> een conferentie zou gehouden worden met afgevaardigden der vijandelijke landen, de Amerikaansche delegatie er geen deel zou aan-nemen.Omtrent het resultaat dezer conferentie heeft de voorzitter van het Internationaal Socialistisch Bureau, onz,e vriend Vandervelde, zich als volgt uitgedrukt: Deze conferentie is voor ailes geken«chetst door het feit, dat de socialisten en de arbeiders van aile landen der Entente voor het eerst sedert het begin van den oorlog eestheid in hun politieke front bereikt hebben. ioo iK 1. Onvborwaardelijke instemming met de Rijksdagresolutie van 1® Juli. :,o- 2. Erkenning van een algemeenen Volken- bond, op grondslag van reehtsgelijkheid voor x>n allen. re. 3. Volkomen 'herstel van België (onafhan- in- kelijkheid en gebiedsomvang). Het streven naar een v-otgelijk oîhtrent de schadeloos-2g- stelling. • an 4. De vrede's van Boekarest en l'oedapest iiet mogen geen ihindjerpaal zijn voor den algemeenen vrede. De- politiek dezer niepwe regeering kenmerkt | zich door dezelfde dubbelzinnigheid als die der i vroegere regeeringen; dubbelzinnigheid, die wij i aantreffen bij de afhankeliike sociaaldemocra-i ten en die zoo kjaar belieht wordt door het volgende feit: Ebert schrijft in de „Vorwârts" en Scbeide-mann verklaart te Den Haag: Wij aanvaarden het mémorandum van het Stock'holmer Ho.llandsoh-Skandinaaf6che comité als grondslag voor een internationale conferentie.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Rotterdam van 1916 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes