DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig Weekblad van 11 den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 90 cent per 3 maanden. - Redactie en Administratie : LONGVILLE, REMBRANDTSTR. 316, 's-GRAVENHAGE. • Abonnementsprijs voor het Buitenland : f 1.50 per 3 maanden Een Aarivulling. Om aile misverstand te voorkomen houden wij er aan de aandacht te trek-ken op den~slotzin van 'het- in ons laat-ste nummer verscfaenen artikel: ,, Weg- met de landsverdediging! Levé de sociale revolutie." De beteekeuis van dezen zin ligt in de politieke lijn van het artikel, waarin o.y. gezegd wordt: „djU de landsverdediging ophoudt aoodra het gevaar roor den vjjand van buiten geweken is." Wanneer wij spreken over landsver-dediging, dan beteekent zulks landsver-dediging ten allen prijze in 't zicht van het jusqu'au boutisme en dan moet er gelezem worden: Weg met de landsver-dedigîng ten allen prijze! Wij hebben deze aanvulling noodza-kelijk geadht, alhoewel overbodig. Als lidi van de B.W.P. zijn wij een ondter-deel der Iternationale en zijn dus ver-plicht het politiek program derzelfde Internationale te eerbiedigen, zoowel 'het program van heden als dat van morgen. Hiermede denken wij aile niisverstand voorkomen te hebben. Wij willen praten. De Fransche regeering- ontvangt posi-tiev« vTedesvoorwaarden van Duitsche zijde. Eenerzijds wordt er beweerdi, dat deze vooTBtellem overgemaakt zijn langs het kanaal von Biilow—Briand. Anderzijds wordt. er verteld, dat een Belgische di-plomaat opgetreden. is als tusschen-pereoon.Ib het Briand' of is het een Belgische diploanaat, het feit staat vast dat er recht- of onreohtstreeksche betrekkin-gen bestaari tussohen de Duitsche en de Fransche regeering1, terwijl Fransche soldatem op hooger bevel de Duitsche soldaten in' de loopgraven moeten dood-schieten of omgekeerd1. Hervé, de mensch was ook ooit eens revolutionair, is door en tijdens den oorlog verzeild in "t chauvinistische kamp. Hervé heeft immer een blad uitgege-veni Vôôr den1 oorlog, toen Hervé nog revolutionair was, heet.te zijn hlad' La Guerre Sociale, een mooie titel die oast aan een revolutionairen strjjder. Met den revolutionair verdwijnt ook den titel en de chauvinist Hervé steekt zijn hlad in de chauvinistische doop-vonk met de benaming van La Victoire. Maar de chauvinistische La Victoire vas Hervé heeft ons nog niet de militaire „victoire" gebracht. In La Victoire verdedigt- Hervé de politiek van jusqu'au bout, terwijl hij verdomt naar de loopgraven te gaan; te Parijs vindt hij het veiliger. In La Victoire wordt d'oor Hervé de stelling ingenoinen, dat aile Duitschers „boches" zijn. Hervé schrijft in La Victoire, dat de arbeiders die nog spreken over klassen-strjjd, verraders zijn van het vaderland. Hervé scheldt de arbeiders uit, die sprekeni over vrede vôôr de militaire overwinning, voor „blatende pacifiste»".Hervé orakelt in zijn hlad' La. Victoire dat de conferentie vaiu Stockholm een Duitsche manoeuvre is en dat de ont-werpers en deelnemers werken voor een Duitschen vrede. De oorlogsleuze van Hervé was en is: De vrede is het werk der regeeringen door de militaire overwinning; de plaats der arbeiders is in de loopgraven en de munitiefabrieken. De Duitsche vredesboodschap komt te Parijs. Rihoit spreekt van een valstri'k; de parlementai ren antwoorden aan Rihot: neen, îaat ons onderzoeken wat het is. Hervé schrijft in zijn blad La Victoire: er kan geen kwaad in schuilen om te praten. De militaire overwinning is er niet de Duitsche arbeidersklasse, maar met de Duitsche arbeidersk 1 asse, maar met de Duitsche regeering. Hervé is bereid te praten, niet met Liebknecht, noch Rosa Luxemburg, noeh Haase, dat zijn „boches", ook niet met Scheidemann, die trots 'hij de Duitsche regeering steunt toeh geen sehuld heeft. aan den oorlog, maar met de reehtstreeksche vertegenwoordigers der Duitsche regeering, die de onmiddellijke sehuld draagt van den oorlog. Hervé wil praten met Pruisische jon-kers en andere Al-Duitschers; maar vindt het een misdaad samen te komen met de Duitsche arbeiders. Dat is het droevig einde van de politiek der chauvinistische revolutionairen à la Hervé, van de anarchistische groot- sprekers à la Cornélis en van de sociaal-patriotten van aile saus. De oorlog heeft. hen gedreven in het reactionaire kamp en zij ledigen den verradersbeker tôt op deii bodem. Wat zij willen, verwerpen wy. Wy willen praten, niet met de Duitsche reactie zooals Hervé, maar met de Duitsche arbeidersklasse. ^ verkiezen. honderd maal liever plaats te nemen aan eem tafel met Soheidemann, dan met von Biilow en andere von Kiihlmannen, zooals. het Hervé wil. ^ U willen en zullen praten met al de vertegenwoordigers van het internatio-naal proletariaat, niet over de vredes-\ (>oi waarden der Duitsche regeering, maar over een vrede door de proletari-sche massa's. Troelstra over de Conferentie van Stockholm. Vrijdag 26 October heeft Troelstra een merkwaard'ige rede gehouden te Amsterdam over de werkzaamheden van het. Hollandsch-Skandinaafscihe ko-mi.tee te Stockholm, gepaard met een toelichting tôt het manifest. I laatsruimte helet ons tôt ons groot spijt de rede in haar geheel over te nemen. Wij zullen er ons enkel bij bepa-len te puhliceeren wat hij verteld heeft. nopens ons land: „Namen wil ik hier niet noemen. Met één naam moet ik een uitzondering maken: met den naam van den voorzitter van het Intern. Soc. Bureau, Emile Vandervelde. Hoe men ook te-genover Entente of Centralen staat, het zal velen het hart verscheurd hebben, dat juist hij tegenover de konferentie, tegenover Stockholm stond. (Gefluit, foei-geroep.) Eerst moet in Duitschland de demokratie zijn doorgevoerd, zei hij. Zoolang de Duitsche socia-listen den keizer de hand drukken, zal ik het niet doen. Ik hoorde dat zoo uit zijn mond. De demokra-tiseering van Duitschland1 — hoe kunnen wij haar bevorderen? Door de Duitsche socialisten af te wijzen? Neen, door achter hen te gaan staan en hen op te dringen. (Stemmen: Zeer juist!) O, ik kan mij voorstellen wat er in het hart van dien man, van Emile Vandervelde, leeft. Het is de liefde voor zijn land, voor het ver-trapte, vernielde België. Maar moest hij daar-om tegen Stockholm zijn? 0, als er een internationale konferentie kwam! De socialistische we-reld1, daar b^jeen, zou oprijz-on en bewogen de kreet aanheffen: „België vrij, België hersteld, België schadeloos gesteld!" (Donderend applaus en gejuich.)" De tekst hebben wij ontl'eend aan Het. Volk 27-10-17. Z1 Nog vôôr Stockholm. De Ziekenbond „Moyson" te Lier heeft in algemeene vergadering de vol-gende motie met algemeene stemmen aangenomen: De socialistische Ziekenbond „Moyson", te Lier, in algemeene vergadering van 21 Okt 1917, drukt den wensch uit dat de vredespropaganda zoo haast mogelijk door den Landelijken Raad der B. W. zou heraomen worden, alsook dat er afgevaardigden naar Stockholm zouden be-noemd worden ten einde met de Internationale sameji t© werken om den Vrede onder de pro-letariërs aller landen te bewerkstelligen en al het mogelÂjke te doen voor eenen bestendigen wereldvrede; keurt de houding goed der socialisten die nu voor den vrede ijveren en besluit dtze dagorde openbaar te maken en aan beide frakties der sociaal-demokratische partij mede te deelen, alsook aan het „Verbond voor Wereldvrede." Een keerpunt in de Euro-peesche Geschiedenis. De diplomaten der Entente-landen vergaderen nogmaals in conferentie. Aan de dagorde staat de herziening van liet oorlogsprogram op voorstel der Russisehe regeering. Het ligt in de traditiën, dat d'e bui-tenwereld niets mag afweten van wat er door de diplomaten besloten wordt, nochtans dat de levensbelangen van de-zelfde buitenwereld op 't spel staan. De verhandtelingen der diplomatie zj,jn geheim, ten minste zoo is het altijd geweest, en dit. geheim-zijn vindt. juist zijn oorzaak in het feit, dat de diplomatie niet ten dienste staat van de levens-belangen der natie, maar van de klasse-belangen eener kaste, de bourgeoisie. Trouwens de diplomaten wekken d'en schijn, dât zij alleen over de al-weten-6chap beschikken om over het lot der volkeren te beslissen. Voor hen zijn dé arbeiders goedje, dat | goed genoeg is om in oorlogstijd — het I werk derzelfde diplomaten — het land : te verdedigen in de loopgraven en in de munitiefabrieken. De diplomaten behooren over 't alge-meen tôt de aristocratische wereld — het zijn gravent prinsen, baronnen en andere grafelijke titeldragers — die uiterst goed bekend zijn met het mondaine leven in Europa's hoofdsteden, maar van de groote stroomingen in het maatschappelijk leven, van de volksbe-wegingen, van de economische en maat-scliappeiijke ontwikkeling kennen zij door den band niet veel meer dan een gewone dagbladlezer. Het revolutionaire Rusland heeft ge-broken met het verouderde bourgeoisie-stelsel. Aan de zijde van den officieelen Russischen afgevaardigde zal zetelen een afgevaardigde van de Soviet — onze kameraad Stobelew — die het vredes-program van het Russisehe proletariaat zal ter tafel brengen. Voor de eerste maal in den loop der eeuwen zal een vertrouwensman der arbeidersklasse deelnemen aan dé be-raadslaging van de beroepsdiplomaten der burgerregeeringen. Een historische gebeurtenis van overdrachtelijke beteekeuis.De taak van Stobelew is ontzaglijk. Hij heeft front te maken tegen de diplomaten der onderscheid'en landen, die een oorlogspolitiek verdedigen, welke in rechtstreeksche tegenstelling Staat met de vredespolitiek der arbeiderteklassen. De diplomaten zullen geen enkel mid-del onverlet laten om de taak van Stobelew, zoo niet onmogelijk, dan toch moeilijk te maken. De positie der Russisehe regeering staat in nauw verband met het wel ge-lukken van de zending van Stobelew. Stobelew belioort. tôt den rechtervleu-gel der Russisehe sociaal-democratie. Moet het blijken, dat de regeeringen halstarrig blijven weigeren in te gaan op de vredesactie, dan zal iu Rusland het uur slaan, dat de leidiug in den schoot der Raden van A. en S zal over-gaan in de handen der radika'e elemen-ten, de zoogenaainde Maxiir./.listan, de parti'dangers van Lenine. Nu reeds beschikken zij over de meer-derheid' in den Raad van A. en S. te Pe-trograd. Tevens staat. het va6t dat hun invloetl in het Centraal Komitee der Al-Russische Raden van A. en S. geweldig gestegen is. Met. de maximalisten aan de leiding is aile samenwerking met de burger-partijen uitgesloten; dan krijgen wij in Rusland een homogene socialistische regeering, die ten prijze van wat ook haar vredesprogram: „noch annexatie, noch oerlogsscliatting, het zelfbeschikkings-recht der volken" zal weten door te drijven. De arbeidersklassen der Centrale landen staan hier voor een ontzaglijke ver-antwoordelijkheid. Van hen zal het groo-telijks afhangen of de revolutionaire vlag in Rusland en ook elders zal zege-vieren en of de vredesactie van het proletariaat zal gelukken of ... mislukken. Kapitalisme brengt Oorlog ! Socialisme beteekent Vrede! De oorlog is nog nieit ten einde ge-vodhten, omd&t kapitalist met diiplo-rnaat het- zoo wil, terwijl de kapitalisten mu reeds een nieuwen oorlog in 't zicht hebben. De pacifisten roepen het uit: Dit moet de laatsée der oorlogen zijn; terwijl de kapitalistische regeeringen door den oorlog een volgenden oorlog klaar willen maken. De kapitalisttisohe klasse van elk land drijft naar industrieele expansie en komt alzoo nu of la.ter in botsing met de concurreerende landen. Mexiso en, Japan zijn twee staten, dtie schijnen conflicten te veroorzaken. Japan beheerscht werkdaddg den stil-len Oceaan. De Japaneesche imperialis-ten hebben de oogen open voor immer meer en meer indusitrie-uitbreiddng-. Het is besloten China onder zijn beleid te brengen, hetgeen niet in déni smaak valt van andere imperialisten. Niet tevreden met dit. kapitalistisch arheidlsveld is het van oordeel dat de Philippijneni, Hawai, Java, Bornéo en al de andere eilanden van den Stillen Oceaan, inbegrepeu Australië, best onder de heerscihappi,]' van Japan1 kunnen komeni. De regeeriing van Australië vreest Japan en heeft reeds geprotesteerd tegen de inlijving van eenige eilanden. De imperialistische poditiek van Japan strekt nog veel ve.rder. Japan doet pogingen om Middten- en Zuidf-Ainerika te koloniseeren, zoo ten minste heet het bij de bourgeoisie, Japan heeft de Duitsche methode en taktiek van vôôr den oorlog in praktijk ges-teld. Japan heeft een reusachtige militaire organisatie te been gebracht en voert zijn imperialistische politiek dOor vre-delievende penetratie onder de leuze: „Azië aan de Aziâtiekers en Japan voor ailes." De Japaneesche imperialisten willen de Chineesche markt. in hun sfeer brengen, zooals de pan-Amerikanen het Westelijk halfrond aanschouwen als de markt der Amerikanen. Het impérialisme is elders wat het hier is en waar men imperialisten ontt-moet, vindt mien ook dé jonkerst. De Amerikaansche imperialisten jou-wen het uit: «Amerika aan de Amerikanen onder den scepter der Vereenigde Staten", terwijl de Engelsehe strijdikreet luidt: „Aan ons de zee!" Maar wanneer de Duitsche imperia listen hun leus aanheffen „Deutsehland iiber ailes", of de Engelschen „Aan ons de zee!", dan wordt er in het andere imperialistische kamp gedonderd tegen de Duitsche of Engelsehe jonker-klasse. De Amerikaansche imperialisten zeg-gen: handen af van Mexico, Midden- en Zuid'-Amerika, maar wanneer Japan hetzelfde doet m het Oosten, dan dreigt het oorlogsgevaar aan den horizont. De betrekkingen tusschen Japan en Amerika zijn zoo gespannen, diatt Japan een diplomatdeke missie naar Amerika heeft gezonden voor het treffen van een akkoord nopens elks aandeel va® de wereiklmarkt. 't Is alleen een quaestie van tijd, wanneer de diplomatie al haar troeven zal uitgespeeld hebben, zooals vroeger is gebeurd, dat de naitie door de imperia-listen, die hier zooals ten allen kant een groot deel van de wereld' willen be-heersohen, in den oorlog zal gestort worden . Wanneer de een of andere natie dit. gevaar wil te keer gaan, dan wordt seffens gebruik gemaakt van het ge- . weld dOr wapens>. Amerika heeft den laatsiten tijd zjjn militaire organisatie op eeni reusachtige wijze ingezet en uitgebreidi, iete dat in vrediest.ijd ondoenlijk zou zijn. De Amerikanen weten, dat aohter dezen oorlog het gevaar voor hen aan1 de heurt komt. Zij maken zieh kant en klaar. De voorteekens voor conflicten met Maxico en Japan teekemen zidh stilaan af. Alvorens de eene oorlog achter den rug is, heeft het kapitalisme reedte de toestanden klaar gemaakt voor anderen strijd. Oorlog is een onderdeel van het kapitalisme De oorlog ligt in het pro-ductie-prooes, door de uithuiting der arheidtersklassp en de noodzakelijkheid ait» Qvoct* chiMen meest f r te wordem. De oorlog is het uitvloeisel van' kapitalisme en) impérialisme en zoodtra de oorlog er is worden de arbeiders naar de slagvelden gesituoird voor het verdedigen van de belang'en, niet der arbeiders, maar van kapitalist en imperiali st. De arbeidersklasse staat voor het dli-lemna: kapitalisme en oorlog of socialisme en vrede. P.S. De hoofdgedaehten zijn genomen uit het artiekel van O. B. Server, ver-schenen! in het Amerikaansch sociailis-t.iairih Wf^eklv S-Q-17 Hoe lana noa? De Russisehe regeering, onder den druk der Russisehe revolutionairen^ vraagt. een conferentie aan der Entente-regeeringen voor het herzien der oor-logsdoeleinden.Lloyd George verklaarde verleden week, dat de conferentie besloten is en zoowel militair als politiek zal zjjn. Deze week zegt. minister Law in het lagerhuis dat de conferentie zieh alleen met- de leiding van den oorlog en niet met. het. oorlogsdoel zal bezighouden. Heeft dat diplomatiek geseharrel nu nog niet lang genoeg geduurd ? Zullen die heeren regeerders en diplomaten voortgaan het volk te mis-leiden?Er moet klaren wijn geschonken worden, zoo langs de eene als langs de andere ziide. De toestand bekeken van burgerszijde. De N. Rt. Courant, een Nederlandfech hurgerblad, behoorende tôt de groote pers, publiceert op datum van 31 October (Avondblad) ©en artikel, getiteld: De onverbeterlijken. Het artikel in zijn geheel overnemen is ons onmogelijk, bij gebrek aan plaats-ruimte. Wij zullen ons bepalen bij de essentieelste passages : De volkeren van Europa snellen in razende oorlogswoede hun verschrikkelijk noodlot tege-moet. Aangezet en * opgezweept door eenige volksmenners, die van hun ontzettende verant- woordelijkheid nauwelijks meer eenig besef schijnen te hebben, worden steeds nieuwe mil-jeenen in den dnivelschen doodendans gedreven. Totdat de groote inzinking komen zal, die aan dat ailes een einde moet maken, en de volkeren, uit.geput naar lichaam en geest, zieh zelven zullen terugvinden, stuurloos in eeni chaos, waar nauwelijks iernand den weg meer in weet. Er zijn er nog slechts weinigen, die zieh er rekenschap van trachten te geven, hoe geweldig de ineenstorting zijn zal, wanneer de verre overspannen samenleving ineenploft, die nu nog in den oorlog den onnatuurlijken prikkel vindt, waardoor de crisis wordt uitgesteld. Toch zijn er teekenen, dat zij naderende is. Eusland is zi^ltogend; hoezeer het gansche maatschappelijk systeem daar is ontwricht, kwam wellîcht in niets zoo sterk uit, als in dat kreunend telegram: men was er ten einde raad, omdat er geen papier meer voorhanden was, om geld van te maken. Dat is de grondslag, waar de Russisehe revolutie op bouwen moet: het sociale vacuum. Wanneer na den vrede — of eerder, wanneer de miljoenen, die als redelooze die ren tegen elkaar aangehitst worden, een, zelfs door de beste rede van Lloyd George of Smuts of een hartstochtelijken pangermanist niet meer te stuiten, walg van het onmenschelijk bloedbad krijgen — de legers ontbonden worden, vinden zij thuis den bodem bereid, waarop niet slech-ter dan op dien van het jarenlang wanbeleid der Russisehe autokratie de revolutie ontvlam-men kan. Het lieve vaderland, tôt in zijn diep-ste onderlagen door den oorlog geschokt, tôt in de uiterste schuilhoeken verarmd en in nijpen-den nood, van miljoenen van zijne beste zonen beroofd, zal een ander geworden zijn, dan het was, toen de krijgsschare-n naar de grenzen ge-voerd werden. En die, na jaren van de smarte-lijkste ontbering, terugkeeren, — het geluk ver-stoord1; in duizend illusiën ontgoocheld — zullen het vaderland ook anders beschouwen, en er iets anders van verwachten. Dan zal het revolutionaire werk van den oorlog ook buiten Rusland duidelijk worden voor wie daarvan thans nog niets ziet, of niets zien wil. Trou wens, begint niet reeds nu in Duitschland. in Italie, misschien ook wel in Frankrijk, waar wij zoo weinig van hooren, de broei, die aan het gistingsproces voorafgaat? Dat de overgang van oud tôt nieuw zonder schokken zal plaats grijpen, kan nauwelijks worden verwacht. Het zal waarschijnlijk een stormachtige tijd worden, waarin maatschappe-lijke krach ten van den meest verscheiden aard op elkaar zullen botsen, totdat een nieuw t'ven-wicht is bereikt. Wat hier door de N. R. Ct. op zulke meesterlijke wijze geopenhaard: wordt, is ons gewis niet. onbekend. Van burgerszijde begint men dius> ook in te zien, dat wij op een keerpunt staan van de gesobiedenis. De redding ligt in den Vrede. De Raad van A. en S. te Petrograd heeft met een overweldigende meerder-heid een resolutie gestemd, waarin gezegd wordt, dat zoo spoedig mogelijk aanknoopen van vredesonderhandelin-gen het eenige rniddel is om Rusland voor den ondergang te redden. Wekelijksch Overzicht. In aanpassing met ons wekelijksch overzicht van verleden week hebben wij nog wel het een en ander te vertellen. De Italiaansche regeering Boselli was wel en goed verdwenen, wanneer ons laatste nummer verscheen, zooals wij het dan ook voorzien hadden. Dat is de weerwraak dter Italiaansche arbeidersklasse tegenover een regeering, die zieh onteerd heeft door het wa-pengeweld tegenover hare arbei-detVs-k lasse. Maar met het ontslag van Boselli is nog niet ailes gezegd. De binnenlandsche politieke toestand in Italië komt in een uiterst ernstige TWEEDE JAARGANG No. 7. ZATERDAG 3 NOVEMBER 1917 LOSSE NUMMERS 71/2 CENT Oplage van de week: 5850 Nos.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.