De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland

945 0
21 oktober 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 21 Oktober. De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland. Geraadpleegd op 20 april 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/gt5fb4xw9g/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

EERSTE JAARQANC } No. 5 LOSSE NUMMERS 5 CENT 2r OCTOBER 1916 DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbsiders in Nederîand Abonnementsprijs in Nederîand: 75 cent per 3 maanden Redactie en Administratie : GEDEMF'TE SLAAK 120 - ROTTERDAM Abonnementsprijs voor lict Buitenland: f 150 per 3 maander Belgisch wildvutir. De politiek, die België zon volgen ge-dureiKle den oorlog, werd in het Parle-ment op 4 Aug'nstus 1914 vastgelegd. De leus was: „Het Belgische volk voert een verdedigîngsoorlng." En liet Belgische volk dut was de gansche natieT Vlamingen en Walén, kapitalisten en arbeiders. Die eenheid was bot noodzakeli.jke résultant van een onverdiende over-welddging.Bijna iedereen vérkeerde in den waan, dat de stille belofte van 4 Augustus zou gûëerbiedigd wordéfi, toen, plotseling, van twee verschillende kanten, nieuwe stemmen werden veriiomeu. Ev stonden Belgen op. die luin yleu-gels uitsloegen als Groot-Belgen. Er s tond en nevèns lien "andere Belgen-op" die ineenkronipen tôt Klein-Belgen. De eenen wilden reuzen worden en om ons gerust te stellen gcbaardeu zij zieh ongevaarlijke dwergen. De anderen wilden dwergen worden en zij inaakten lawaai als honderd reuzen. Voor de eenen was België niet groot genoeg. Zij leden aan landhonger, voor-al sedert wij den Congo bezitten. Zij wa-i en ook île roi van slachtoffer nioede. Zij moesten luin deel liebben in den eventueelen bnit. Zij wilden ook aan al-gemeene Europeesebe politiek meedoen. Daarom moesten zij een stuk van Hol-land afnemen en een stuk van Pruisen. Het Groot-llertogdom Luxemburg, dat sprak vanzelf. En, ook om tôt dit doel te geraken, 1ekenden zij op de lmlp der Entente. Voor de anderen was België nog véél te groot. Het werd luin hcusch duizelig op de duinen en mesthoopen van Vlaan-deren. Zij leden aan bergziekte. Vlaanderen alléén was hun groot genoeg. „Het Koninkrijk Vlaanderen met leuze: De ïaal is ganseli het Volk!" Zij vomlen, dat een industrie-volk, zooals het Belgi-sclio, eigenlijk een liotelierspolitiek van Zwitserscbe kantons noodig heeft. En, oin tôt hnn doel te geraken, namen zij de hulp aan van de Ceutralen. Zond'erling genoeg! Bijna aile leden beider groepen bebooren tôt de conser-vatieve en kleine burgerwereld. Hier en daar wat koloniaal kapitaal. Verder, boeren. Bijna geen liberalen. Geen socialiste^ Een anarcliist. De annexionnisten zijn vooral Room-sclie Walen en advokaten van vennoot-scbappen. 't Zijn mannen van handel en industrie, eu daarom. hreed-reactionnai-reu. Zij willen luin politiek Ijcvestigeit door uitbrelding. De zoogenaamde ,,aktivisten" zijn na-tuurlijk van Vlaamselien oorsprong. Buiten een paar uitzonderingen, staan zij tôt Vlaanderen zooals de Bobôme staat tôt de kunst. 't Zijn de lange baren der schilder-ateliers, politieke onderoffi-ciers, oud studenten, die studenten ge-bleven zijn, zaelit-zoete fanatikers, — en dan, wat verder, onenliike of bedekte agenten <ler Duitsebe Begeering. Die beeren willen bun sectarisme bevesti-gëu door inkrimping. Aaii beide strooniingen wordt met reebt verweten, dat zij de pleebtige over-eenkomst van 4 Augustus verbroken liebben, zonder mit en zonder rede. En beide nemen bun toevluebt tôt lietzelfde middel: de overrompeling. Beiden willen, met liehulp van vreemde maebten, itmerlîjke geschillen oplossen, de eenen met hulp van vrienden, de anderen zelfs met bulp van vijanden. De annexionnisten redeneeren als volgt: in petto : België telt een kleine belft kiezers van links eu een grootere belft kiezers van redits. Zulke toestand wordt een gevaar, want wij krijgen bet algemeen kiesrecht, en missebien wordt dan de kleinere helft de grootero. Nu regceren wij sedert der-tig jaar. Wij zijn het regeeren "ewoon. Wij liebben op de regeering een zeker reebt van bezetting, en iedereen weet toeli dat bezetting leidt naar bezit. Een partij, die zôôlang de beerscbap))ij beeft gebruikt en, zooals bet past, reebtniatig misbruikt, verzaakt niet graag aan baar voorrêcht. Méér nog! De huidige oorlog beeft bewezen, dat zoo'n partij zelfs tnoeilijk te vinden is om een gedeelte van baar maebt af le staan. De beerselîa.rnjj van redits moet dus worden gered, en kan dat niet gebeuren van binnen, d'an moet het maar van buiten. De kiezers die wij van binnen ver-liezen moeten wij van buiten bijwinnen door annexatie. Het voordeel van dit systeem is, dat wij tevens als groote staatslieden kunnen optreden. Wij ver-binden een specifiek Belgische kiesma-kelaardij met een groot-Europeesch be-lang. De Sclieldevraag moet de annexatie van Zeeland eu de Maasvraag die van HollandSeh Limburg recht vaardi-gen. ,,De noodzakelijkheid van de be-sclierining onzer Oostershce provineies" - do volzin is ontleend tôt hier aar, Bethmann-Hollweg „brengt ons tôt aan den Riju". (De Kanselier zou zeg-gen: tôt. aan de Duna.) Deze gevaarlijke politiek wordt niet vooruitgezet ter wille van Belerië. Neen! Ter wille van een partijbela.ng. Niet ter will.e van de veilighe.id van ' t Vaderland. Neen! Ter wille van de veiligbeid eener politieke ixisitie. Een enkel voorbeeld! De Scbelde-vraag! Wat beteekent eigenlijk de zoogenaamde vrijbeid der Schelde voor België uit inilitair oogpunt'? Bitter weinig. Niemand denkt er nog aan Antwerpen als ..nationaal toevlucbtsoord" te be-schouwen en als landing voor hnlptroe-|ieu is Zeebrugge veel gesebikter. ') De eerlijke „activisten" en ik spreek uiet van de Duitsebe agenten, txHl'enee'ren als volgt: „Wij zijn meer Vlanien dan Belgen, en wij willen van de goede gelegenbeid gebruik maken. Wij dulden niet meer dat Vlaanderen een Fransch nest worde, en daarom is ons bet gesehenk vau Von Bissing hopgst welkom. Zoo Duitsàiland wil wat wij willen, dan beteekent dat nog niet dat wij beiilen met de Duitsebe regeeriiàg. En hoe île kansen ook keeren, wat' we in lianden liebben wordt ons niet. meer oiitnomen. Want' wiut de Dliit-sclier, dan rijst mis gebouw nog hooger. Wiut ih- audei'c dan staat de Belgisdie regéering voor een voldongeu feit, en zullen bet de andere Ela.ininganten niet wagen ve.-anderiagi toe te laten." He1 » 11 ■1 dier politiek •springt in 't oog. Zij moet ontstaan zijn in het brein van een <uul-gemeenteraads-lid van Steenoekerzele of Zoetenaye. Want zie! Verondersteld dat de Duitsebe Begeering liaar demoralisatie-politiek liad willen doorzetten met hulp der Waalsehe bevolkiiïg, verondersteld <lat zij b.v. de bestaande Nederlandsehe leergangen had afgesebaft in Athenaea en Middelbare seholeu, - en verondersteld. dat er in Wallonië leden der L i-g u e W a 11 o il n e gevonden werden om op die politiek in te gaan. Oeb! Wat prptesten zouden wij gehoord liebben uit den mond der" aetivisten. Deze beeren zoudeu gezegd liebben — eu met recht — dat alleen het Belgische Parlement be-voeg<l is om een nieuwe taalregeling — met duurzaain karakter - in te voeren. Zi.i zouden gezegd liebben, dat de Walen meer vertroùwen scbijnen te stellen in de Duitsebe regeering dan in het Belgisch Parlement, meer vertroùwen in den vijand die hetlaud beeft uitgemoord dan in de vertegenwoordigei> yan de tweehonderdduizend soldatén die vech-ten aan d'en Yzer oui het land le bevrjj-den. Zij zouden spreken van laflieid en verraad. Zij zouden ook r-prekeu van va-derlaudsliefde, vau gegeveu woord en van nationale eenheid. Zoo rrdeneeren nu, tegenover de aetivisten, de Walen en de zoogezegde pas-sieve Fbuuinganten. Zoo redeneert het gansche \ laainsche volk, want de 99 veeartsen, aiiothekers en andere intel-leetueelen die tijdens den oorlog te Gent willen doceereu, vertegenwoordigën niet veel en zullen nog veel minder vertégen-wcordigen wanneer de légers der Duit-•ehe bezetting < ver den Ri.jii zullen ge-trokken zijn. Dat <le aetivisten in een ,,seheeve positie" zijn geraakt, zien zij zelt nn wel in, en daarom zouden zij zoo .. i j'Ci u v . ji |>L v»iii il u t l cïl, lui Ziotl/.cii gecoin|ironiitteer<l te hebhen. Maar 'tzal niet gaan. Zoo de passieve Flamingan-ten de Vlaamscfii© zaak willen redden, dan is liet lmn plieht niet de minste verantwdordelijkheid voor het aktivis-tisch gedoe op zicli te nemen. Er vloeit een stroom bloed tusschen de Duitsebe polîtielv eu de Belgen en de partij die met de tragedie van 1914 1916 gèën rekening houdt, is verloren voor de toe-' komst. Nooit zal lie± Belgische volk aan de aetivisten vergeven dat zij door hun doinheid <le demoralisatie-politiek van Bethmann-Hollweg liebben gesteund, een politiek die alleen zin beeft wanneer Duitschland ons land lioopt o]> te slor-pen. Het activisme is dus eigenlijk ,be-wust of onbmvnst, een schakel in den langen keten van hetDuilsche annexiou-nisme; » Met andere woovden, Belgische annexionnisten en Vlaamsehe aetivisten hebhen een gemeenzâam karakter. Do eenen loopen regelreebt naar annexatie van België aan Pruisen, de anderen willen beslist annexatie van Rijnlandsch Pruisen aan België. Politiek van avon-turen. Wildvuur. „De Kroniek". CAMILLE HHYSMANS. l) Dit was ook het oordeel van tlo parlementaire ^i'O('i) der Belgische Werklieden Partij. (Zie liet verstas: der conferentie van Hollan-ders en lielg'en, gehouden in Den Haag op 27 Fe-bruari ' 1913. TegrenwooiHliff waren Troelstra, Vlichen, Sehaper, Ter Laan, Hugenlioltz, I-Iels-dingen, Vandervelde, Anséele, Bertrand, Wan-lers, Itubin Ti-oelet, Terwagne, EInysmans. Bulletin du Bureau Socialiste International 1911. Bladz. 4.) Ons eerste maandelijksch overzicht. Met dit art-ikel gaat oms vijfdte num-mer vain de pers. Het resultaat staat boven onze verwaeihtingen. Onze oplage bedraagt reedls een drie duizerud num-mers. Vaai1 week tôt week klimt het aan-tal onaer lezers. Beste bewijs, dat o-ns blad1 aan eene wezenlijke behoefte vol-doet.Voôr ons ven-sehijinen weadlen1 Oinze tlenkbeelden en instellingen door zekere Belgische pers in Hollandi en eldiers op een erge pix>ef gest-ekl. Waar dte gelegenbeid' omtbrak, werd zij1 gezocht om ons te treffen. „De Iintei-nationale is de vijand!" „De seeretaris van die Executieve des Inter-iiationiaile is verdacht." Heeft rnem niiet goselireven itu „La Belgique" dat hij een Duitse'h spion isi? Volgens ddie hieeren moet de loomstajidlaard onzer arbeiders lia den oorlog op lager peil gebraCht worden. „Het wetensdha[>j>el ijik socialisme is 'u Duitsch uitvoerartikel: daar moet verbod op gelegd' worden." De so-cialisten zijn ,,'ideologen", die uit het Belgisch staatsweaen moeten uitgescha-kelld, worden .... Die pers voemdie deels een openlijke of bedekte imperialisitiisebe politiek. Zij bleef zelfs niet vlekkeloos van kuipe- rijien en in het „Belgiscb Dagblad" werd niini.stor Beyens aangevalilen. Wij versehijnen. Ira bedoelde i>ers zwijgt uien. Plots wordt al dat ploertige gesciharrel stop gezeit! Geen woordi meer over de Internationale! Huysmans wordt met rust gelaten. De aninexatie-pîilitiek wordt in eeni'-hoekje geschoven. Wij hebhen dus reeds een' eerste résultant te boeken. De beeren pratikeeren ou het systeem van „dood/.wijgen". Deniken zij nu waar-aehtig zdô te ontsnappen? Ira een Oiii®er ntummers is eera artikel verselheriieu, getiteld „Klare Wijn". Daa.rin wordt gevraagd, dat de Belgi Mille orgamen in Hollanjd zicli beiiaalu zouden uitsprekera over annexatiepoli-tiek. Allen zwi.igen. Logiseher wijzi' moet men daaruit besluiten, dat zij be tore tijden afwaehten. Droom'en zij nog \an een Groatier België'! Missen zij den moed bun iuzicliten openbaar te maken? In het buitenland — Engeland en Erankrijik — beeft ons blad im de Belgische middens. ook d'en besiten iindlruk nagelaten. In Engeland worden er reeds homlerde nummers afgenomen. Onze vrienden, o.a. Eekeleers en Mahlman stuund'en ons bunine warmste geluk-wenst'hen. Zij stemmen volkonien in met de politieke lijn, dlie wij volgem. lietzelfde in Eranikrijk. Uit Sint Adresse zijn er van Vandervelde en Di. Wirane de beste gelukwensdien toege' ko men. Stcrke priltkol om te volliarden in du ondeirnomen taak. De economische betrekkingen na den oorlog Hoe ziilteii. de economische toestandei zii-.li ontwikikelen na dlen oorlog? Bei vi-aag van kapitaal bela.ug. Voora dient verklaard, dat wij ons niiet ophou deii, wat joumalisten' van zekere per-over deae lioogst interessarate kwestif liebben geschreveu. Die mensehen hebhen bewezen', dat zi. va.n de internationale verlboudinge) weinig afkenmen. Vôéir d'en oorlog was de handel vri., tussdien de verschillendte volkeren. Tij cl eus d en oorlog is er ira die wedierzijd stihe oorlogvoerende groepen eera ten denz naar voren giekonien, die leidt to stel«;lmatig"e boycot van de eene groej tegenover de andere. In Duitschland bestaat een kem van jM>l'itiek<; en industriee'l'e persoraraaliteu teu. die zieb economiseb oiiiafilianlkeliit willen zettera van, die vijanidolijke landei|. Hun plan ligt veirvat in de vorminif,' van een middon-Europeesch Statenver-bond, met uitweg naar liet- oosten. Dit verbumll wordt bebeerscht door een ster-k(> ecoaiomisohe zelfs militeire aaneen-sluitiinig. Friedrich Namnann, lid vaai d«n Rijiksdiag, beeft diienaangaande een boek uitgegeven onder diera titel „Mittcl-ovûropa"; Op blz. 7 leaera wij : „Na den oorlog zullen er ov-eral, waar" de niogel ij kheid van vreemdien' inval bestaat, grensversChansingen aangeleg<l worden. Nieuwe Bomeinsche wallen, nieuwe (MiineescShe muren uit aarde en prikkeldraad zullen opgeridit worden." Vo-lgens' hem is deze oorlog de histori-sebe proef voor de ineenzetting van Midd'en-Euiropa. Aan de andere zijtle worden ook poli-tiekers gevonden, die droomen van een economische inzakking der Centrale niogendihedien. De oorlog met het swaard moet gevolgd worden1 door een econo-mis'di era kanip. Te dien einde heeft er in •Juiiii 191G een economiselhe confeiientie plaats gegrepen te Patrijis. Daar is beslo-teu eenrzijid's van nu af allie niaatregelen te treffen om voor de JEuitente-mogend-hedeni ieni de marktera der neutrale lan-den een vollediige economische onafhan-kelijkbewl en de eerbied voor gezonde haTiidelsbetrekkingen te verzekei-en; an-derzijds de organdsatio van «en besten-<lig rt giem eener economische alliantie te vergemak.kelijkien. Zij willen dit doel bereiken door de outlieiMiemiingeni van staatswege gelde-1 ij'k te oMleirste'Uraera en te laten contro-leeren door d'en1 staa.t; door de weten-sc.bappel i.jke en teclinische navorsehin-geu aan te sporen door toelagen; door tolrechten in te voeren; door, 't zij tij-delijk, 't z;j besteiidig verbod van invoer af te Vaaixligen, eindelijk door een com-binatie van deze versdiillende middelen. Menl drij'ft alzoo -naar eera stelsel van ultra-protectionisme, dat Duitschiand van den handiel met de gieallieerden uit-sluit.Deze protectionistisebe politiek ver-werpen wij met. beslisitheidi, -en het. doet ons gennegen te mogen' vaststellen, dat er in het andere kamp — de bourgeoisie — oak nog mensoben gevondera wordlen, die het oor gesloten houdien voor aile stemmingen en de toestamdiera toetsen aan liet gezond oordeel van dlen practi-sehiën geest. Vandaag bepa'len wij ons deae economische alliantie te laten criticeereni door vertegenwooixliigers der industrie, oui dez© in eera volgend artikel in ver-band te brengen met de belangen der aribeideirsklass'C. Het oordeel van een Belgischen industrieel. De heer Lambert, industrieel te Lui'k, heeft eien boekje gepubliceerd, getiteld: „International Morality and Exchange", dat viKwtiiunolijk liandelt over de economische betrekkingera tusschen de stateri'. Hij schrijft: De grondslagen van1 ©en dunrzamien vrede liggeni vast aan de ,vrij'heid vau ihandlel. Het versohijihsel van veirleeling van het bedrijfswcaen en dem ruilhandiel is de oorsprong en het middel tôt aile economische expantie. De internationale rechtvaand'igfheid moet aan de basis Icgg'en van het internationaal recht, waar'bij de internationale economische vrijiheid niet kan uitg^loten worden. De verhoudingen tussch'en de volkeren mogen niiet. kunstmatig zijn, a.mders gezegd de volkeren mogen elkander niet willew isoleeren. Ten andere deze verhoudingen moeten bernsten op een na-tuurlijike solidariteit; de ruilingen tusschen lien moeten vrjj zijn. Het internationaal juridisoh gebouw zou instorten, wanneer bet fundament niet s'tcunt op de gelijke economische belangen van aile volkeren. De zee belhoort vrij te wezen voor een iedier; de vrijbeid der zee is een logiseh en natuurlijk gevolg van de handelsvrij-lieid en van de vrij'heid van verkeer tusischen landen en zeeën. De buitenlandsche politiek en de diplomatie moeten gedemoeratiseerd worden en de periode van geheime tracta-tera belhoort tôt het ver leden. De conflie-ten tusschen die mogendheden worden aanbangeud gemaakt "by een internationaal scbeddsgereeht. Een nieuw internationaal organisme, een soort „super-national Grand Council" zaj wordleni in 't levera geroepen, dat aile initernatio-nale aangelegen'heden zal besturen. Indien venstande zal d© internatiomale economische vrijiheid en rechtvaardig-heid recht gedaan wordien. Het oordeel van „L'Indépendance Belge". Het blad noemt hen dwaaskoppen, die deniken, dat menj zoo maar met een pen-netrek het arbeidsveirmogen van 68 mil-lioen Duitse'heirs en 50 millio'en Oosten-rij'k-IIongariërs kan vernietigen. In 1913 betliroeg de invoer in Duitschland 10770.4 marken, en de uitvoer 10.098 m. Groot-Biritanje voert jaarlijks uit Duitscihland voor 195 millioen fr. ijzer en staal ieni voor 57 millioen fr. machi-nen. Daarniîvens is het at'bankelijk voor 45 millioen kleurstoffen, 156 millioen ge.fabrice«rd!e katoen en 484 millioen suikeir van de Centrale mogeradhedeu. Voor Rusland en Franikrijk is de toe1-staaid Oiiigeveer dlezelfdie. Welke zoudera nu de gevolgen voor België zijn hij het opheffen dier economische betrekkingen met Duitschland! Voor den oorlog kodhten wij van Duitschland voor ongeveer 700 millioen waren tegenover 154 millioen, die wij verkochten. Aaiig'en'omeu, dat door onze aanslui-tiiig biji de géailieertllen,, wij er ingeluk-k'en! deze toestamdi te regelen, dan rijst de vraag: „Wie zal ons de 4 millioen steenkoleni levereni, die wij jaarlijks af-namen uit ' het Rijnsche kolenbekken?" Frankrijk is voor zijn steenkolenveï -bruik afhankelijk van den vreemde; Engeland is niet hij machte dit tekort te dlekken. Wat zal er geworden van onze economische belangen in Duitschland:, waar onze groote firma's de maatschappij Veille Montagne, de instellingen van Pied-boeuf, de glasblazeriien Saint-Roch, de marbergroeven van Merbes le Château en anderen eera prachtig ar-beidsveld bezitten in tal vau centrums? Vooral île bavera van Antwerpen zou veel te lijden ihebbera door bet stopzetten der handelsbetreklringeni met Duitsch-lanid. Antwerpen is, door zijne aardirijks-kundige ligging en zijne verkeerswegen er op aangewezen TOor den uitvoer der pTOducten uit de RijnvaJIei. Wie zou dlurven verant.woorden voor het feit deze piwlneten te Antwerpen te weigeren? Wie zou duTveni alzoo Rotterdam bevooiideeligen era den ondergang onzer bandelsmeitropool in de baud wer-ken? Mag men in dit opzidit op Frankrijk reikenen? Zal Frankrijk verzaken aan zijn niaatregelen van voor d'eu oorlog om zijn havens van Duinkerken en Kales te bevoord©eligen ! Het liberaal blad beweert dat het een ramp voor België zou wezen moesten de bandelsbe-trekkingen tusschen Antwerpen en Duitschla.nid, hoe weinig dat het ook moge zijn, vermindierd cf bemoeilijkt ■worden! Dat is de taal van mensehen, dite een economisdien kij.k liebben op de gebeur-teniissen, die zieh na den oorlog zullen afspelen. De ultra-patriotten — hun ihersenpan is erg ziek — in beW© kam-pen droomen van eindeloozen haat en onkoel'bare wraak. Zij worden gerug-steund door een sterke militaire partij in de oorlogvoe rende landen, die van nu af reeds het oog heeft op een volgenden oorlog Dit gevaarlijk vooruitzicht moet voor-komen worden. De heer Lambert duidt den weg en bet middel aan. Het bangt van zijne klassegenooten af om het in werikelijkheid om te zetten. Hoe de ar-beiders'klasse er orver denkt, zullen wij in ©en volgend artikel bespre'ken. ARBEIDER. Van ailes wat. Het. was een waarlijk prachtige ver-gadering Zaterdag te Amsterdam. Vele Belgen en vele geïuterneerden. De Hol-landsche pers was wel vertegenwoor-digd. Voorzanger zat voor en Lapierre met Huysmans, de eerste in 't Fransch, en de andere in 't Nederlaridsch, liebben de denkbeelden uiteengezet, die in 't kort werden samengevat in ons laatste nuinmer. Nieuwe leden lieteu zicli in-scbrijven en in naam van de S.D.A.P. beloofde VanderGoes den steun van de Hollandscbe partijgenooten. Zijn niooie speech werd met warrn api)laus begroet, want niet alleen sprak hij zijn instem-ming uit met de politiek.dfe de Belgi sche Werkliedenpartij tôt nu toc heeft moeten volgen, maar hij beloofde daar-bij den steun van de Hollandscbe partijgenooten voor het organisatiewerk dat onze B o n d heeft aangedurfd. In de maand Oktobcrl915 begon de aktie der zoogenaamde aktivisten. Op dit oogenblik stonden de zoogenaamde passieve Flaminganten recht, o.a. August Vermeylen, Karel Van de Woestijne, Alfred Hegenscheidt, Edu-ard Anseele, Louis Franck, dr. Persoons, Camille Huysmans enz. en. En zieliier de verklaring die zij in 't liclit zouden: . , . „Ondergeteekenden, Vlaamsehe Bel-gen, hccliten er aan het volgende te ver-klaren:1. Gunsten, die de Duitsebe regeering, buiten de Belgische wetgeving oui, aan een decl der bevolking zou willen ver-leenen, acliten zij ongewenscht en «n-aanneembaar.2. Zfl stellen vast, dat zekere alhier tlians opgeschoten bladen, die ondêr den dekiiiantel van Vlaamselien taalstri.jd andere belangen dienen dan Belgische, geen enkele fraktie der Vlaamsehe be-weging vertegenwoordigen. 3. Zij doen een beroep op bun Vlaamsehe en Waalsehe landgeiiiooten, 0111 aile taalgeschillen te laten rusten, zo<iIang België's vrijbeid beleinmerd is door vreemde bezetting." Wij staan nog steeds o]) dat stand-punt. Brieven. UIT LONDEN. God en de Duivel bemoeien zich te-genwoordig met de Arbeiders-Interna-tiouale. De soeialisten zelf toonen zich veel minder bekommerd over hunne Internationale dan de anti-socialisten. Hier in Londen versehijnen regelma-tig artikels in klerikale en liberale bladen over de pleebtige begrafenis van ailes wat cens luisterde naar den voor aile machthebbers gevreesden naam van ,,lnternat.ionale Sociaaldemokratie". Verleden week bezondigden zich op-hieuw aan dat. doodgraverswerk een advokaat-generaal en een chef-redak-teur van een Brusselsch annoncenblad. Die twee beeren bracliten wereldschok-kende gebeurtenissen aan het liclit en dan kon bet niet anders of de Internationale was R.I.P. Luister maar: De Internationale is dood, omdat de Duitscl e ic: 'isteu den oorlog niet liebben belet. Dat is een reuzenfeit. Nu volgt nog een veel groo-ter. De Internationale is dood, want twee Belgische soeialisten hebben g e-ze gd: nu niet of morgen niet of nooit zullen wij de hand reiken aau een Duitscber. Om dood te vallen niet waar, partijgenooten?En dat wordt nu geschreveu door „nec plus ultras" der burgerlijke pers. Wat grooter ezelarjjen zijn we dan nog te verwaehten? Gelukkig hebben we nu onze „Belgiscbe Socialist" om ouze partijgenooten naar waarheid in te lichten en ze op hun hoede te stellen tegen het doodgraverswei-k dezer anti-socialisten. Wij zijn nog niet vergeten hoe zij voor den oorlog spotten met onze anti-militaristisehe propaganda, hoe zij ons vervolgden en met gevang stiaften omdat wij voor den vrede ijverden. Niet met, maar tegen deze lieeren liebben wij de Internationale groot gemaakt; niet met, maar tegen hen hebben wij de Internationale grooter en sterker dan ooit te doen vooîschijn komen na dezen oorlog. Als de anti-socialisten zoo erg liouden van begraven, dan kunnen zij hun bloe-men en kronen en lijkreden bewaren tôt den dag der iustorting van het kapita-lisme. Die dag zal waaraehtig eerder komen dan de val der Internationale. Gele en blauwe persridders, advokaten of generaals en aile andere vriendeu uf vijanden die buiten de Internationale staan: „Handen af van onze instellingen". Eu gij, soeialisten., rond de roode vlag. De tijd 'van aanvallen is nog niet gekomen, maar het is lioog tijd aile openlijke of bedekte kuiperijen te ver-ijdelen. Het oogenblik is gekomen lat zwi,jgen lafheid zijn zou. Daarom zullen wij .liet slot voor den mond weg doen en verdedigen wat wij liefliebben en voor waar liouden. E. l^l UIT ANTWERPEN. Binnen enkele dagen zullen, in de grensgemeenten van Antwerpen, de win'kels der „Gemeente-coôperatie" in werking treden. Naar wij vernemen zal de regeling zoo zijn, dat de winkeliers den eig-en-lijken verkoop zullen kunnen doen. Deze winkeliers zullen in vier afdee-lingen ingedeeld worden, namelijk: kruidenierswaren, goedwinkel, viscli en groenten. Zij zullen hunne waren in ver-zegelde pakken van het centrale maga-zijn ontvangen en tegen den daar vast-i gestelden prijs moeten verkoopen. ! Onderhandelingen zijn er ook reeds ' gaande oui een verkoop van vleesch in te kunnen richten. * * ♦ Door de geiueente Borgerhout zijn 1.500.000 kilogram steenkolen aange-kocht tôt uitdeeling aan de behoeftige bevolking. * ♦ ♦ De Belgische Juweliersvereeniging — die ailes omvat wat in 't Belgische dia-mantvak thuis hoort gaat goed voor-uït. Zij wil de heele uijverheid regelen. Als plaatselijke groepen hebben wij Brijssel, Boom, Grobbendonek, Turn- liont en Wijneghem, met hunne omstre-ken natuurlijk. Voor eérstgenoemd cen-trum is nog geen definitieve lei^ing aangesteld, voor de anderen zijn liet suecessievelijk de beeren Lodewijckx, Cassiers-Peeters, Adriaaiissens-v. Dijck en Marien. Die verschillende groepen vormen nu de centrale organisatie, waarvan de lei-ding nog niet definitief is gekozen, maar in welks bestuur o.a. de voorzit-ters der verschillende groepen zitting hebben, terwijl als adviseeende raads-leden de beeren Coetennans en Walck zullen optreden. , Wanneer men hier nu nog bijvoegt dat zoo goed als de algemeenheid der Belgische zakenmenschen reeds, uit vrijen wil, hunne toetreding hebben ge-teekend , dat de algemeen heersehen-<Ie geest is dat enkel door een gezonde, joviale samenwerking met de organisatie der arbeiders het loch gemeenschap-pelijke doel volkonien eu op den kort-sten tijd zal kunnen berei'kt worden dan hoop ik vooreerst al een efenigszins duidelijk gedacht te liebben gegeveu aan onze lezers over de nieuwe, belang-rijke groepeering welke in de naastetoe-komst, voor de spoedige heropbeuring en groote vlueht onzer Belgische Dia-mantnijverheid van zoo een overwegen- de beteekenis zal kunnen zijn. * * * Te Merxern, teNiel, te Glieel en elders b'ijjft ailes bij bet oude in de voedings-comités: de soeialisten blijven uitge-sloten Dat is Godsvre.de! IS1 UIT ZUID-LIMBURG. Bij de mijnwerkers. In Zuid-Lim-bnrg, in de Hollandscbe mijnstreek, wo-nen en werken vele mijnwerkers, die, toen in Augustus 1914 België overrom-peld en geweldadig onderdrukt werd, hun land hebben verlaten en ontvlucht zijn. Als vrienden werden ze ontvangen, deze slachtoffers vau liet Pruisische mi-litarisme, en ailes werd gedaan om hun lot hier zoo dragelijk mogelijk te maken. En dit heeft tôt gevolg geliad, dat Zuid-Limhurg voor vele Belgen een tweed vaderland geworden is. Hoe hebben zij die tegeinoetkoming besehouwd? Aanvankelijk werd er verwacht dat zij na zieh te hebben lier, teld van de economische gevolgen hunner ontvluch-ting uit België — trouwe kameraden en vurige medestrijders zouden worden in het leger van 't strijdendo proletariaat. Mnfir in dnt opzieht werd niet nlb -daan wat kon gedaan worden. Bij den Nederlandschen Mi.jnwerkers-bond hebben zich allen nog niet aange-sloten. De overigen zijn ongeorgauiseerd en vormen een willig uitbuitingsobject voor de werkgevers. Bij elke aktie voor verbetering van de arbeidsvoorwaarden der mijnwerkers houdij zij zich afzijdig en scliragen daardopr de maclit van het niij.nkapitalisme. Nieuwe pogingen moeten aangewend worden oui hen tôt betete gedachten te brengen. Missebien speelt hier wel de taalkwestie een roi. Bij de S.D.A.P. hebben er zich nog weinigen aangesloten, wellicht voorkeur gevend — de mijnwerkers zijn vooral Walen — aaneen Belgische groep. Minder verstaanbaar is hun houding tegenover de cooperatie. V66r bet uit-breken van den oorlog- hebben de Hollandscbe soeialisten vaak Luik, Brussel, Gent en andere piaatsen in België be-zoclit, om er de eoôperatieve instellingen van de Belgische arbeiders te be-ziclitigen. Met eerbied hebben zij opge-zien tegen hetgeen door hen op dit ge-bied totstand was gcbracht, en hebben hunne cooperatieve instellingen de Hol-làndselie arbeiders tôt voorbeeld gesteld van wat er bij eendrachtig optreden tôt stand kan worden gebraeht. Maar de vurige Belgische cooperators laten in ons land, in ieder geval in de mijnstreek, de cooperatie in den steek; ze worden er geen lid van en doen er hun inkoopen evenmin. Eenerzijds scliragen zij de maclit van het kapitalisme door zich niet aan te sluiten bij de vakbeweging en ander-zijds den middenstand, door daar Iran inkoopen te doen in plaats van bij de cooperatie. Belgische socialistiscbe kameraden in de mijnstreek, dat gaat zoo niet langer! Eveuals in België liebt ge hier uwjilicli-ten te vervullen tegenover de arbeiders-beweging. En daartoe vorderen wij u op! âan alSe Belgen van Doe*di*echft en omstreken. Door een Voorloopig Komiteit is besloten een Landelijken Bond op te richten, waartoe kunnen (oetreden aile Belgische Partijgenooten en leden der Vakbonden, alsook zij die vôôr den oorlog in België werkzaam waren. Tôt dit doel wordt Zondag 22 Oktober a.s., te 10Vu uur 's morgens, een OPENBAHE VERGÀDERING belegd in 't lokaal „Werkmansgebouw" (liukerbenedenzaal), Grootekerkslmurt, te Dordrecht. Als sprekers treden op: CAMILLE HUYSMANS, \'olksvertegeuwoordiger voor Brussel, en Een lid van den Algeineenen Raad der Belgische Werklieden-Partij. In aanmerking nemende bet belang-rijke dezer vergadering, rekenen wij op een flinke opkomst zoowel van burgers als van geïuterneerden. Het Voorloopig Komiteit.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De Belgische socialist: tweetalig weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Rotterdam van 1916 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes