I g1 J&ar - m. 67 ( (624) - «xaùfeut. Donderdag 29 Maart 1917 4IIÏIiâ»îîîrSlil fat,! Âeii-é.îmt l *»**•-! fr J.ij | j-S'J !*»«'. *«» *«Î3 jrçoî s9î4aiBa le 'li&ai ; g tn**ïé f?- *--?* $»afc ' tuit*n 't lnixd. Iffiansd (r.î.'îi glftMOdsS $ Ov | canaid*® 5-5 v DE BELGISCHE. STADAARD OPSTEL >1 behebm VILLA « Mu CoqulU» » ZiMDIJK DM PAKR» Klciat unJcos- di*ing«n t 0.2St.d*F9g4l *iOO RECLAMER t TOl*«iu ov«r»a- iotait. I s-rr—rT"R^rc H T BA/\K-r MAcTTt- r- ^^ « • _ «a»»------11'" BtichteP-l3esfcuur»de71 """"— Ild«fons FeeCer Kasfc MedewePk'rs : M. E. Belpaire, L. Duykers, P. Bertrand Van der Schelden» Dr Van de Pcrre, Dr. J. Van de Woestyne, Juuî Filliaert, Dr L. De Wolf, J. Simons, 0. Wattez, Adv. H. Baels, Ililarion Thans. -JTJJ-IIJU—r~ '7.T T i"Trr~ "iTTr^i •"—1—«a i irr iwreTgggM«aBre«y*a»«gww»r«Bgrag^Ma«gitois^raMifa«o^^ VASTENBRIEF VAN Z, Em, Kard, Mercier. —«§o§»— I Zedelijke grootheid van de Belgische natie Is het wel noodig u moed in te spreken3 En als ik zeg « u » dan denk ik, voorze-ker, op de eerslt plaats, aan de bestendige lotgenooten van o'us onheil, maar mijne ge-dachte strekt zich ook uit, over de grenzen onzer belette provinciën^ lot onze uiigewe-kenen, onze gevangenen, onze weggevoer-den en onze soldaten. Broeders uit ons leger van Luik, Haelen, Antwerpen, Nieupoori, Diksmuide en Yper, van Kameroen en Oost-Afrika, gij zij' onzt ailereerste moedbczorgers. Op dcu 2 Oogsi 1914, zijl gij uit dcn schoot van al onze adelijke familiën met een be wo n d«? ren s wa a r-dige geestdrif. opgestaao, voor het aanschijn der wereld getuigetid ûa' iu België de adei-stand zijne erfeiijke beieekenis bleef behbu-den ; de burgersklassen, dis stevige grond-slagen van de natie, zijn aan uwe zij de op-gcrezcn ; — van een eenvoudige beambtt onzer stad Mechelen staan de zes zonen aan het front ; — het volk heeft insgelijks zijr aandeel vrijwiiligers geleverd, met, des te raeer verdiensten daar hun vértrek een smar-te'ijke le'emte.in het huisgezin kwam del-ven ; krijgsaalmoezenie/s en ziekenverple-gers bebben om sîrijd hunne diensten aan-gsboden en waargenomen ; de Regeering, sinds twee en half jaar, vervulL hare taak met eene door niets aan te tasten manhaftiir-heid ; onze wenschen vergezt'ilen die dapperen ; alien maken eene eèrewacht uit, trouvv en trotsch, rond den edëlmoedigeh Vorst, die van het piekjc gronds dat van zijn koninkrijk overbleef, aan Beigië en aan de wereld het volmaakte voorbeeld geeft van onoverwinnelijke lijdzaamheid en van vertrouwen in de toekomst. Zij die strijden voor de vrijheid der belgische vlag zijn dapperen. Dapperen ook, de geïaterueerden in Holland eu in Duitsch-land, die hunne met ketenen beladen armen tenHemel opheffén voôr het Vaderiand. Onze verbannen landgenooten, die in stilte den druk hunner afzonaering verdragen, dirueii ook, naar hun best vermogen, het B^lgicsch vaderiand, evenais al die zicleu, dit-, hetzij achter de k!oo*j>erwaînien, hftzij ia de ,.^<5-togeiîheid van .{;• 1 huis •lijk ■ h «ard. bid len, weenen, zvvoegeri, verbeidendc de ter»/--komsi der afwezigen en ons aller verlossing. Wij hebben de maehtige stem van de echtgenooten en moeders vernomen : onder haar snikken, smeekten aij God den moed eu de eeretrouw hunner mannen en zonen, met geweld weggevoerd naar de werkplaat-sen van den vijand, hoog le houden. Men beeft die dapperen, op het oogenblik van hun vertrek, hunne kit^chten zien verzame-len om hunne gezellcn moed in te spreken of om, met eene uiterste inspanning, het nalionaal lied aan te heffen ; wij hebben lien, na hunne terugkomsi., geziezi, bleek, uifge-raergeld,*menschf'!!)[{'■ wrakken g< iijk : îer-svijl onze oogon, door !e tranen bevuchtigd, buniie uitgedoofde bSikken tcachtten te ont-moeten, bouen wij diep vuor h«?n nec'cr, want, zonder dat zij het z Sf wisi^n, ver-Loonden zij ons et ri nieuwe<», s:-v> rmye«f kant van de h< l-ihafnghe 1 ",z^y oiks Is het wel noodiy, na <^> jfh-s. u „„j .| in te spreken ? Ja, er liggen w^j sfhaeuivv, , . het .afc-reel dat ik daar af.(\ *is 5 hier < n gindcr (verden er door d-: oui mi zvvakheden be.ln -S'en die ons moeten doen blozen ; ik beuoel thansniet-— het weze goed in acht geno-men — die handvo! werklieden die, uitgepul door de ontberingen, versteven van de kou-de of onder de slagen verpletterd, ten laat-ste een woord van onderwerping aan hunnt lippen lieten ontvallen : de menschelijkc wilskracht is niet grenzeloos ; maar ik het op 't 00g, tôt mijn spijt, die enkele trouwe-loozen die niet opzien tegen de winstgeven-de roi van verklikkers, kruipers en bespie-ders, of die enkele verdwaalden die nid beschaamd zijn uit de ellende hunner land-^enooten vvinst te siaan. Geluiikiglijk, var uit de verte der geschiedenis aanschouwd zul'en die vlekken voor 't 00g verdwijnen: en, totopleiding der loekomstige geslachten. zal alleen overblijven het grootste schomv-spel van een volk van acht millioen zielen dat, nietenkel, met eenparige begeesterinsr, des avonds op den 2 Augustus, niet wi!d« dat men, al was het maar een oogenblik, over zijn eereplicht redetwislte, maar dat, gedurende ruim dertig maanden lichamtlijfe en z< delij-k stèeds toenemend lijden, op d( slajSfvelden, in de militaire en burgerbjk* gevangenissen, in batliugsehap, onder eenf ijzeren overHeersching, op oriverstootbare wijze meester van zich zelf blijft en zich nog geen enkelen keer overgaf tôt de klacht: Het is te erg! 't Is nu genoeg I In onze jonge jaren deden onze leeraan in de geschiedenis ons, te recht, Leonidas met zijne drie honderd Spartiaten bewon-S deren, die, liever dan hun behoud te zoe-; ken in eene gemakkelijke vlucht, zich door j het Leger der Perzen in den bergpas der ! Thermopylen lieten verpfetteren. Zij wek-S ten onze geestdrift op voor de zeshonderd dapperen uit de streek van Franchimont, f die, na des nachts, er huane vrijheid en hun leven bij wagende, de legerkampen van Lodewyk XI en van Karel den Stoute j te zijn doorgetrokken, allen omkwamen in | eenen aanval uiigevoerd met bijna v/aan-■ zinnige vermetelheid en met v/anhopigen | weerstand. De leermeesters van het opko-: mendgeslacht zullen feiten kunnen aanha-! die heel wat levendiger dan krijgageesten « oproepen. En mogen we niet verhopen dat •' ook ons geslacht de gedachtenis zal blijven be^aren van de eendracht welke het heden bewerkt, en dat er morgen bij allen een inniger verlangen naar nationale eenheid zal be'staan, minder persoonlijke wrangheid in den gedachtenstrijd, een minder afge-dongen eerbied voor het burgerliik en het geestelijk gezag, kort, een meer algemeene gc trouwheid, zoowei in het openbaar als in de inni^heid der ziel, aan onze leuze ; « E^udracht is niacht », weerklank van ? '.s Heeren woord : « Ut omnes unum sint ' (r). Mochten zij alien slechls een uitma-ken » ? II- Christelijke Grootheid. , Edoch, mijne Broeders, we hoeven ons hooger te verheffen. De natuurlijke zedelijke deugden zijn, ongetwijfeld, achting waard, en dwaas ware hij die haar zijne bewondering zou weige-ren.In beroerde lijden z:jn er wel cens over-dreven geesten opgestaan, die de mènsche-lijke natuur, hare %'ermogens, hare werkeri misachtten Maâr Ghristus en de Kerk be-handelen ze met eer. Onze Heer Jésus Ghris-ius is de natuur niefc komen verdelgen, maar hare toevallige Htwijkia^en tereehtwijzen, ze boven haar zelve verheffen. Heefi G iekeuland aan de wereld geen geniale denkers geschoriken ? Is de wijs-he;d van het oude Rome niet spreekwoor-dcbjk g'-worden ? Heeft de heidensche kunst geene meesterstukken voorîg^bracht, door de christelijke geslachten voortdurend bewonderd eu nagebootst ? De groote Pausen Léo XIII en Pius X hebben de klas-sieke Ietteren onder hunne bescherming genomen tegen hen die er het christelijk ■ onderwijs wilden van berooven, en in eenen zijner meesterlijke wereldbrieven heeft Léo ; XIII aan de katholieke wijsgeeren uildruk-' kelijk aanbevolen vooïdeel te trekken uit ■ andermans welenschap en gedachten, om 't even waarzij worden aangetroffen. Het verstand is niet, van de bepalinguit, . christelijk, evenmin als de gezondheid des ■ lichaams, de geschiktheid tôt den arbeid, i de ondernemingsgeest, de wilskracht, da rijkdom. Deze gaven der natuur zijn zelfs met de deugd verbonden. God neemt er behagen in, zegt het Evangeîie, het licht en de warmte van zijne zou en zijn weldoen-den regen te spreiden over de goeden en over hen die het niet zijn. (2) Wat de zedelijke deuçd befreft, — de dapperheid, bijvoorbeeld, de standvastig-heid, de menschlievendheid, de vadcrlands-liefde onder hare menigvu'dige vormen, — : zij verdient met dankbaarheid en eerbied ; te wordenhegroet, overal waar zij komt te blijken. Het christendom bezit haar niet bij uitsluiting van anderen. De natuur is daar-toe niet onbekwaam en, daarbij, de boven-natuurlijke graliën zijn niet uilsluitebjk voorhehouden aan de !eden der Katholieke i Kerk, Weest trotscù op uw geloof, voorze-ker, maar doet den Farizeër niet na die er ; op roemde aan de overige menschen niet te g, lijken, en van zijne hoogte nederzag op : den armen tollenaar, dien de God van barm-• hartigheid met welgevallen aanschouwde. I « Waardeert overal en bij eenieder, zegt " de H. Paulus, wat waar is, eerlijk, recht-" vaa'rdig, ODberispelijk, beminnelijk en " lofwaardig, waardeert de deugd- » (3) " Bemint envereert uwe broeders, zegt hij [ " elders, betuigt elkander voorkomendheid, ; " diligentes, honore invicem pravenientes' | " (4) ; beter nog, weest zoo ootmoedig, te j " denken dat de naaste u overtreft ; gij " zuît er toekomen a daarvan te overtuigen, '' indien gij, in stede van behagen te schep-| " pen in hetgeen er goeds in u is% er u op j " toelegt op te merkeij-. wat er goeds is bij s " de anderen. (5) Nietlemin, mijn Brorders. ontbreekt aan ' de deugd, wanneer zij niet door de christe-? lijke liefdewordt ingegeven, haar voornaam-f ste bestanddeel. Het is, inderdaad, niet vol-j doende het goede te plegcn, men moet het op ; eene goede manier doen : welnu, datisenke-l lijk dan het geval, wanneer men het verheft : tôt eene volmaaktheïd vvaardoor hetverdiens-I telijk werdt voor het eeuwig leven. De H. i Augustinus he«i't het aanzijnlijkste deel zij -l ner leerkundige schrïften en twistreden ge-; wijd aan het vaststellen van deze grondwaar-heid- ten overstaan van de nationalisten uit zijnen tijd, met name de Pelagianen of halve-Pelagianeti,—te weten„ dat alleen de werken door de liefde ingeboezemd,—dat wil zeggeiij door de liefde tôt God en de liefde tôt den naaste om God, — bij uiachte zijn omvoor j ons de deur des Hemels te ontsluiten. De ; H. KerMeeraar duldt niet dat men, onvoor-; waardelijk, " deugdzaam" heete, eene daad f dieslechts natuurlijkgoed*'is. Ailes te zamen genomen, zoo schrijft hij, "is de deugd " een en hetzelfde als de liefde, want zij be-" staat hierin dat men beminne wat moet " worden bemind. (6) s Werkelijk, heeft de Zaligmaker zich niet beijverd om ons te zeggen en te herhalen, ; dat de geboden Gods zich laten samenvat-ten tôt de wet der liefde ? En zegt de H. Paulus niet dat « beminnen, heel de wet volbrengen is « plenitudo ergo legis est l dilectio ? » (7^ i Het christendom heeft de zedelijke groot» [ heid laten b eslaan, maar het heeft ze meteen * verbeterd,s "vçrvoknaakt en doen stijgen tôt op het verhevendste toppunt waar zij in onmiddelijke aanraking is met God. De ziel, in het bezit van de liefde, leefthet god-delijk leven mede. God leeft in haar, zij in God. Jésus Christus is de levende band \ tusschen haar en de allerheiligste Drievul-digheid. Voortaan is de natuurlijke beoefe-ning van de zedelijkheid, van de godaver-eering onvoldoende; God aanvaardt die niet meer. Het is door Christus, die op boven-natuurlijke wijze in onze ziel de uitstroo» mingen van zijn leven uitstort : het is met Christus, — « Per Ipsunret cum Ip30, et in Ipso » — dat we moeten opstijgen lot God den Vader almachtig, in de eenheid des H. Geestes,voor immer, in den tij J en in de eeu-wigheid, aile eerebetoon en alleglorie. (8) Hoe grievend is het te den ten, mijne Broeders, dat zooveel lijden, sedert weldra drie jaren onderstaan door zooveel millioenen onslerfelijke zielen, voor een misschien aanziénlijk getal onder haar zoude verloren zijn voor de eewigheid ! De glorie welke het geluk der wapenen bekroont, is benij-denswaard, gewis ; de heldeninoed die blijkt in het geduld, in de ontberingen, in het verlies van de vrïjhûd en tôt voor het aanschijn der dood, is bewonderenswaàrd, voorzeker^ maar zouden de bewerkers van die glorie, de helden van die schitterende daden niet te bekagen zijn, indien zij, op den drempel der eeuwigheid, eensklaps staande voor oppersle werkelijkheden waarvan zij zouden geweigerd hebben te gelooven, wanhopig, nioeslen belijden : « 0, dwazen die wij waren I Dit uitge-" wischte leven der christenen die ons om-" ringden , hielden wij voor dwaasheid : " wij vonden hun lot niet schitterend ge-" noeg, en zie ! thans zijn zij geschaard bij " de kinderen Gods en in de zegevierende " vergadering derheiligen. Wij hebben ons " dan vergrepen ! Wij hebben den weg " der waarheid niet gevolgd, onze oogen " hebben het licht der rechtvaardigheid niet " erk^»d, de zon van het begrip is voor ons " niet opgegaan. » (9) Zij die aan den anderen kant van den scheidsmuur des tijds staan, onze overlede-nen van gisteren en eergisteren of die uit de verleden eeuwen, zouden ons wel gaarne eenen bode willen sturen, omonsdatgene te melden wat de rijke vrek voor de zijnen vroeg: Gij beschikt nog over eenen levens-tijd, gij vindt nog in «w bereik din biecht-stoelwaar deGoddel'.jke Zaligmaker der wereld de zonden vergeefl door de bediening van zijne priesters ; uwe parochiekerk waar het u zoo gemakkelijk is'te gaan bidden en aan Onzen Lieven Heer in zijn tabernakel, ; aan zijne Moeder, toevlucht der zondaars, JVloederder goddelijke gralie, alvermogende Middelares van het menschdom, de genade van uwe bekeering of van uwe volharding te vragen : o, ik smeek u, om wille van uwe dierbaarste belangen, vnn de liefde welke gij mij toedraagt, van de tranen welke gij om mijn lot stort, van de innige vreugde welke wij zullen genieten als wij elkander weder-zien om nooit meer van elkander te schei-den, o, nogmaals, ik smeek u, bekeert u, heiligt u, leeft christelijk, leeft heilig ! (Vervolgt) i. Jc>. xvw, ai. a. Matib. v. 45* j. P ilipo., it?, 8. 4. Rom., xix, zo. 5. Pnillipp., *i, 3-1. i Epi*t. *1 6, Hi ro ym, 167a, aitg. Vive». 7. Rot. xm, 10. 8. Siet v*a oen Canon dlr Mi#. 9 S^p v, 4 6. LSSST EN VERSPREIDT DE BELGISCHE STANDAARD I OopJogs tijdîngen BELGISCH FRONT 27 Maart, 20 uur.— Levendige artillerie-» «trijd naar Diksmuide, Steenstraete en Het Sas. Wij schoten verschillende verzamelin* gen van duitsche troepen uiteen.De duitsche stellirgen van Bixschoote werden onder vuur genomen. I FPANSCH FRONT 27 Maart, i5 uur. — Z. de Oise miekea we vooruitgang in't bosch van Coucy waarvan het No, rdelijk gedeelte in ons bezit is. De vijand werd uit de stelling Barus-Ser-vais verdreven. We veroverden het dorp Coucy, het Kasteel, een Hofstede en een steunpunt. De Revoîutie in Rusland Verre van iedereens goedkeuring weg te dragen, heeft het voorloopig bewind met a!» lerlei tegenkantiugen te kampen. De werklieden aangevoerd door Cheuze maken oppo» aite en de vijand maakt aanstalten om tuBsebeà Dwinks en Riga het russisch front door le , Ijreken. Grootvorst Nikolaas heeft gevraagd in des Crimée le mogen verblijven. Minister Schol-Iaerl eu Goblet d'IAviella hebben aan de Douma èen huldeadres gezonden. baatste Uup De Toestand op 28 Maart 8 uur PARUS meldt : Tusschen fSomme ea Oise beschieten de»Duitschers onze stellin» gen. Verschillende aanvalspogingen werden verijdeld. Z. de Oise gaan de Fransche troepea steeds vooruit. Geheel het lage bosch van Coucy en de dorpen Petit Barisis, Verneuil . en Coucy-la-ville werden veroverd. j Wij bereikten den rand van het bosch St-Gobain. N. Neuville en O. Leuilly (N. Soissons) '■ mieken we merkelijke vooruitgang. | Londen meldt : Onze ruiterij verdreef ; den vijand uit de dorpen Longavesnes, | Lieramont en Equancourt welke wij beiet-: en. Een duitsche poging tegen onze poslen ; Beaumetz-Kamerijk werd verijdeld. ! 0. Ploegsteert, verdreven wij een duitsch ; detachement. f Uit Petrograd wordt gemeld dat een oor logskomiteit is tôt stand fgekomen dat de j leiding van den oorlog zal waarnemen. De opperbevelhebber staat onder toezicht van | dit komiteit. DE TOESTAND i Jtiet verioop van den stnjd m den sector tusschen Oise en Aisne ontwikkelt normaaS. Is er geen grooten vooruitgang, er is toch vorderifig, en zoolang dit aanduurt mogen we zeggen dat het offensief door de Fran-schen mgezet om de inbeuking van de duit-i sche weerstandslinie te betrachten geleide-| lijk voortgaat. We staan nog slechts enkele i kilometersaf van de belangrijke stelling van j La Fère en opmerkenswaard is het dai ! onze pogingen hier met welgelukken be» ; kroond worden. j Forten beschutten hier nochlans de duit» j sche stelling, wijl om St. Quentin waar we ; 't bloote voor ons hebben, wij ter plaatse i blijven. Zoo .even bereikt ona een bericht j dat de Duitschers in de onmiddellijke na-bijheid der Fransch-Belgische grens groote

Er is geen OCR tekst voor deze krant.