lBte Jaar. — N° 33 Viif centiemen het nummer Donderdaq 1 Aprii 1915. De Belgische Standaard Door Taal en Volk Voor God en Haard en Land « DE BEL8ISCHE STJWDMRO» versohi|nt 4 maal te week. Abonnementsprijs voor 10 weken bij vooruitbetaling : in België voar de soldaten 1.50 fr. — voor de niet-soldaten 2.00 fr. Vnnr 't hnitanland : 2.7c fr. Bestnurder : IL0EF0NS PEETERS, 0. M. C. VASTE OPSTELLERS : M. E. BELPAIRE, L. DUYKERS, Victor VANGRAMBEREN, Bertrand VAN DER SCHELDEN, iuui FiLLIAERT. Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PANNE. Aankondigingen : 0.25 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de rege Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. Het Lied van den Yzer. Stemme : Waar ruischt de blonde Scheldevloed ? IN VLAANDEREN. 1. Waar leefde 't vrije Kerelsdiet ? Aan tien Yzer. aan den Yzer. Waar klinkt nog immer 't Kerelslied ? Aan den Yzer, aan den Yzer. Waar leefde 't vrije Kerelsdiet? Waar klinkt nog immer 't Kerelslied ? Aan denTzer, aan den Yzer, daar hiélden wij stand ! Aan den Yzer, aan d«n Yzer van Vlaanderland ! 2. Waar kwam een vuige vreemd gebroed, besmeurd met schuldloos burgerbloed ? 3- Waar stond een vorst vol reuzenkracht ? Waar waakte België's heldenwacht ? 4- Waardreundeeen machtig krijgsgeschreeu w? Waar brieschte Vlaandi"ens oude Leeuw ? 5* Waar zwichtte 't woeste Duitsch geweld ? Waar werd aijn trots terneer geveld ? 6. Waar wreckten wij met leeuwenmoed ons Vorst en Land, ons> huis, ons bloed ? 7- Waar straalt nu d'hoop in aller 00g ? Waar rijst de zegezon omhoog ? V. P. Volksfierheid. Jongens, wat is vaderlandsliefde ? Hel is onze liefde tôt onzen grond, tôt ons huis, tôt onze vrouvv en kinderen, tôt al wat ons omringt en met ons leeft en voelt en ons verstaat, onze liefde tôt ons volk en onze glorierijkegeschiedenis. Het is, met stalen wil, geen vreemde dwingelandij dulden in onze eigene stre-ving tôt hoogere beschaving. Het is fier zijn op ons wereldsch burgerrecht, door eeuwenarbeid veroverd. Het is verkleetd zijn, met hart en ziel, aan eigen haard en eigen taal en eigen zeden ! Jongens, wat is dapperheid ? De schoone, eenig—ware dapperheid, is het koene, het mannelijke, het ailes trotseerend strijden voor het vaderland, voor al wat ons dierbaar is op aarde, om te redden eigen haard en eigen taal en eigen zeden van vreemde dwingelandij. Wij zegepraalden en stréden te Luik, te Haelen, te Thienen, te Antwerpen, aan den Yzer ! Zij aan zij met onze Waalsche broeders, hebben wij den eer-sten aanval van den reuzendwingeland afgeweerd, wij hebben gebroken den stormloop van het Duitsch militarism. De onversaagdheid van ons klein lande-ken heeft groote mogendheden gered. Hoofd omhoog, jongens, we zijn een voîk ! Duizenden van onze makkers zijn ge-valien om te getuigen dat zij een volk waren van eer en recht, van vaderlandsliefde en dapperheid, een volk dat nooit zal vergaan omdat het sterven'kan. We streden reeds vôoraleer dé safnen-werking der Verbondenen ontstaan was. De Verbondenen zijn onze wapenbroe-ders, zij hebben reeds heldhaflig gestre-den, wij hebben hun niets te benijden. En komt welhaast de vrede, jongens, hoog de volksfierheid ! Wij hebben al de volksgaven die onze geburen be-zitten, wij moéteri voor niemand oruler-doen; wat anderen kunnen, kunnen we 00k. Moedig dan de hand aan 't werk, door eigen arbeid tôt eigene kracht. Gelijk uit het bloed der martelaars een rijkeren oogst van vurig geloof en chris-tene liefde opbloeide, zoo zal het warm bloed onzer dapperegevallenen, de voIks-zie'l bevruchten met een krachtig gevoel, om het bewustzijn onzer wereldsche burgerrechten hoog te houden. Aile onze plichten hebben we vervuld, den dood hebben we getrotseerd. Dààrom hebben we, meer dan ooit, het recht te leven, te leven het voile leven van het be- schaafdste en vrijste volk. Dat moeten we worden ! Dat is scheppende volksfierheid ! Harte en hoofd omhoog voor eigen haard en eigen taal en zeden ! En zô6, onze steden weer ingetrokken en het nieuw tijdperk begonnen. Arbad. ( Amerika en Belgie. (Een byzonder interview). Gister, kregen we het vereerend bezoek van twee landgenooten, de éene geestelijke ran een belgische parochie, de andere groot-boer, die sedert ettelijke jaren zich in Amerika gevestigd hebben en nu naar België kwamen met opdracht van eene spéciale zending, die we nu nog niet mogen kenbaat maken, maar diedaarom niet te minder heer-lijk is en getuigt van hoogste naastenliefde. Van de gelegenheid werd gebruik gemaakt onze twee landgenooten een interview te doen onderstaan, te meer omdat deze die van verre komen, veel kunnen vertellen. Door hunne positie in de stad Détroit (Mi-chigan) waren ze op de volkomene hoogte om ons heel vertrouwbaar en zeker in te lichten, — « Welk is het gevoelen van de Amerikanen op-zichtens Belgie ? — « Over 't algemeen heel goed. Wij allen, Amerikanen, zijn eerlijk volk en kunnen niet verkr«ppen dat iemand anders, al is hij 00k een keizer, zijn woord verkracht om zijn macht uit te breiden. De genaturali-seerde Amerika ansche Duitschers zelf, keuren openlijk België goed en sparen Duitschland en den Keizer niet. Zij zelf hebben aile medelijden met de Belgen, slacht-offers van hun goed recht en hun plicht. Nog over eenige dagen kv. rrr, zoo een r>uitscher bij mij en be-stelde mij voor de Belgen, in 't bezette gedeelte van 't land een kist met nieuwe schoenen en een chèque van 5 dollars. — « Wat wordt voor de Belgen in uw land gedaan ? — t Uit de laatste inlichtingen is gebleken en kunneA we u — als buiten allen twijfel — mededeelen, dat sedert het begin van den oorlog, benevens de ontelbare "bare schepen, geladen metgraan en levensmiddelen 00k vier en vijftig duizend kisten met kleederen den Belgen zijn geworden. Groote milliardairs geven gere-geld maandelijksche bijdragen. — « Hoe worden al de gelden ingezameld, om deze uitgaven te bekostigen ? — « In mijne stad Détroit, zamelt men geld in, bij aile omstandigheden. In de Bclgische kerk ïijn tôt nog toe sedert den oorlog, binst de diensten, 4000 dollar» (20,000 frank) ingezam«ld geweest. De Belgen van de stad hebben een genootschap gcsticht en aile toetreders verklaren op hun woord van eer aile maande een dollar te storten voor de Belgische medebroeders in 't vaderland. We hebben binst eene kaartenpartij in de school 400 dollars rondgehaald. Op éen zondag, haalden we in de kerk de schoone som van 1135 dollars rend. — « Hoe wordt dit geld dan besteed ? — « We zenden geen geld naar België op, maar wel voedsel en allerhaade benoodigheden. Zakenmannen, al» we zijn, bestellen we hier en daar in den omtrek bij de overgroote bloemmaaldcrijen, een zeker getal dui-zende kilos bloem, die dan naar New-Yorkopgezonden en daar met andere zendingen ingescheept worden Twee maalderijen leverden geregeld, voor ons, twee wagons van 50,000 kilos bloem elk. Dit ailes wordt dan door tusschenkomst van Engeland in 't bezette deel van België gezonden. — « Wat denkt ge nu over 't bestaan tegenwoordig in Amerika ? — « Ik wil geen katten in zakken verkoopen. 't Is nu zoo goed niet meer als over twee, drie jaar, die zonder twijfel de beste zijn geweest in langen tijd. Toch kan men, als men wil, nog redelijk door de wereld geraken. De boerenstiel is deze die 't meest aangepakt wordt ; maar dasrtoe is wat kapitaal noodig. Deze dis naar Amerika oversteken, mogen verzekerd zijn dat ze hun zure appels te eten zullen krijgen, bijzonderlijk nu de algelmeenet handelstoeStand zoo benard is.Toahkan het pcrsoonlijk en vriendemnitiatief van gindsr gehuis-vestc kesinissen nog veel bewerkstelligen. De beide landgenooten namen daarmede afscheid. We verzwijgen hunne namen, en 't doel van hunne zending, omdat ze zulks wenschten voor 't verdere welgelukken van hun tocht. Toch kunnen we hier niet nalaten hun onzen hartelijksten dank te betuigen omdat zij beiden op eigen kosten den oceaan zijn overgestoken, om hunne beproefde lands-genooten van hunne streek op te zoeken, te j sterken en te steunen en hun mildelijk bij te ; staan. ! ■ ..... S Beterkoop a. u. b. { Vroeger reeds riepen we de aandacht der j overheid op de schandaiige wijze waarop on-I se jongens in sommige winkels uitgfbuit wor-j den. Aile dagen nog wordt voor ons j de opmerking opnieuw gemaakt. Drin-gend vragen wij nog eenss aan de overheid of aan die uitbuiting geen paal of perk gesteld kan,worden of hetmag voort gebeuren dat bij onze jongens. wanneer zij de minste kleinig-heid willen aankoopèn, de centen schanda-lig uit den zak worden geklopt. ITALIE De mmisterraad heeft gisteren eene be-langrijke vergadering gehouden. In de be-raadslagiizg, die twee uren duurde, zijn ge-wichtige besluiten genomen geweest. Een dekreet werd geteekend waarbij 't openbaar maken van aile nieuws omtrent de krijgsbereidingen en de staatsverdediging, streng verboden wordt. Men mag zich dus aan iets geivichtigs ver-wachten.Bij koninklijk dekreet worden de klassen, die voor 60 dagen binnen geroepen waren, onder de wapens gehouden nog voor 30 dagen erbij. Maar 't schijnt dat het na dit tijdstip nog niet zal gedaan zijn. Er wordt ons gemeld dat het 67* regiment de stad Coma heeft verlaten. Eenigen zeggen dat het is om schietoefeningen te verrichten; anderen beweren dat dit regiment naar de Oostenrljksche grens is vertrokken. IN DE DARDANELLES, Op 28 Maart is de Russisahe vloot van de Zwarte Zee den Bosphorus genaderd en heeft de forten beschoten. Geen fort heeft geant-woord, gezien de draagwijdte (18 kilometers) waarop het Russisch geschut geregeld was. De Russische vliegers hebben tezelfdertijd eene groote hoeveelheid bommen geworpen. Turksche torpilleurs, die wilden de zee-ëngte uitvaren, waren verplicht zich terug te trekken voor hetgeweldig geschut. Een groote Turksche viermaster is in den grond geboord. Tezelvertijde heelt het Engelsch-Fransch eskader ve"schillige verkenningen gedaan in de Dardanellen. Het fort Kilid-Bahr werd beschoten en een pantserschip heeft tien obus-sen geworpen op Krithio. Het samenwerken van de Russische en Fransch-Engelsche vloten zal denkelijk groote gevolgen hebben. Het nieuws dat de Russen den Bosphorus hebben gebombar-deerd heeft in Bulgarie eene hevige opschud-ding verwelct, en gezien de intresten van dit land in de Dardannellenkwestie mag men zich elk oogenblikaan een optreden van Bulgarie verwachten. Intusschen nemen de Bondgenooten aile maatregelen voor de ontscheping van talrijke troepen, langs beide kanten. Hoe men in Engeland ons volk ontvangt. Dat heel Engeland opstond, in één alge-meene ontroering van geestdrift en sympathie, om onze ongelukkige landgenooten te helpen en te onthalen, is genoeg bekend; doch kan men niet genoeg in bijzonderheden treden waar het zulk prachtig schouwspel van menschlievendheid geldt. Ik wil hier een feit uit duizenden aanhalen : Op de Oost-Zuidelijke zeekust van Engeland, in een bekende badstad, woont eene dame die lange jaren te Antwerpen heeft verbleven. Verlaten door haren man, een wuften zuiderling uit Frankrijk, had zij groote moeite om hare twee kinderen groot te brengen, doch liet zij nimmer af goed te doen aan alwie rond haar was of kwam, hielp tal onzer stadgenooten, toen zij Antwerpen bewoonde, en kon zich nooit verge-noegen met enkel bezig te zijn met haar eigen leed 6f haar eigen moeilijkheden. Sedert ettelijke jaren is zij in haar vaderland teruggekeerd. Thans stond de kans klaar voor haar, en ging zij eens goed haar liefdadigheid bot-vieren, toen de Belgische vluchtelingen op het Zustereiland -aanlandden. Ook had zij weîdra haar huis vol volk van Oostende, arme schippers met hunne vrouwen en kinderen, die zij dag in dag uit diende en I verzorgde. Maar ziet ! een orde komt van 't centraal comiteit, en al die lieden, door haar zoo ver-troeteld en verwend, moesten uiteen, Ter-deeld over gansch Engeland — zij waren zoowat 3o in getal. — En zij had ze als hare eigene kinderen lief gekregen ! Nu dan ! zij z'ou ze ten minste vergezellen tôt in Londen toe, hooren waar zij verzonden werden, ze eigenhandig vertrouwen aan de zorgen van 't comité. Daar kreeg zij vooreerst een brief van, met aanduiding der verblijfplaats harer protégés, maar ook deze schreven hunne dankbaar-heid, en 't zijn deze brieven die in hunne m-igtgfts-to Bericliten. Westelijk Front. — De vijandelijke artillerie heeft den ganschen dag door de Belgische vuurlijnen beschoten. Onze kanonnen hebben hardnek-kig op de Duitsche geantwoord. De vijand heeft Nieupoorl-Stacl en Nieupooft-Baden beschoten groote scha-de hebben ze niet gebracht aan de brug die over den Yzer geworpen is. Rond Yper hebben wij een Duitschen voorpost doen springen. In Eparges heeft de vijand getracht de verlorene loopgrachten te herwin-nen. Ook zijn wij erin gelukt onze stelling te behouden. In Champagne, artilleriegevecht rond Beauséjour. De vijand heeft eenige deelen zijner verlorene loopgrachten herwonnen en op andere punten zijn wij vooruitgegaan. Oosteïijk Front. — Geen verandering op de Nicmen, de Narew en de Vistule. In de Karpathen zijn wij merkelijk vooruitgegaan rond Bartfeld, waar we eene lengte van 35 kilometers front veroverd hebben. De Oostenrijkers in hunnen aftocht hebben het dorp Zboro in brand gestoken. In de richting van Baligrod hebben we eene belangrijke hoogte veroverd. In Galicië hebben we een vijandelijk bataljon dat over de Dniester getrok-ken was bij Jojova, teruggeslagen. Binst den dag hebben we ongeveer 2500 Oostenrijkers, waarvan 40 offi-cieren, gevangen genomen en zeven mitraljeuzen buit gemaakt. eenvoudige onbeholpen taal wezenlijk roe-rend zijn. De eerste luidt : Shortlands, 15 Maart 1915. Vriendin M..., Ik laat U weten dat wij van vandaag ge-plasseerd zijn en wij zijn ver van U, maar Amandine is veel verder gestoken en wij zijn hier te gader met onze Stephanie en de kinders en dat wij bliide zijn dat wij weder-om gelukkig zijn Vriendin M... Meer nieuws weten wij niet ofdat wij nog allen in voile gezondheid zijn en verhopen van U hetxelfde.. De complementen van ons allen. Conway, 16-2-15. Madam, Ik laat U weten dat wij Vrijdag morgen om twaalf uren vertrokken zijn naar Conway en kwamen daar om 6 uren aan. Als wij uit den trein stapten werden wij vriendelijk ontvangen. Wij werden seffens naar onze verplijfplaats gedaan waar wij goed te eten en te drinken kregen en er na wat piano muziek. Wij zijn hier zeer goed en hebben ons met niets te stellen, ailes wat wij te doen hebben is ons bed te maken en te wandelen, wij worden gediend door eene dienstmeid. Madam de streek is zeer wonder-baar om te zien, het zijn al klippen en oude kasteelen. Het is hier een zeer gezonde streek sertoe voor Jeanne. Madam wij zijn dicht bij het rivier om naar lerland te varen het is juist maar over te steken. Madam zijt zoo goed als er een brief komt hem af te zenden. Madam wij spreken nog aile dagen van U dat gij ons altijd hebt goed gedaan, wij hebben U er veel om te danken. Madam,rele complementen van ons allen en aan Mell.c Cecile en het is te hopen dat wij malkander nog zullen wederzien. Madam gij moogt niet laten als gij naar Ostende komt ons te komen bezoe-ken. Den goeden dag van verre tôt weder-zins.Carlisle, den 17 Mart I915. Madame, ik laat u wet$n dat wij in Carlisle ben. het is in het noorden van Engeland niet ver van Schçtland wij zijn in een groote hof op een kasteel en hebben ook twee groote kamers. en wat de keuken betref wij kunnen er nog niet veel van zeggen. Madam, ik peist toch zoo diewils op u dat wij bij u zoo gelukkig waren, en nu al zoo ver weg van Malkaanderen. Madam, ik zal later meer schrijven als ik de adressen hebt van Moeder en Stefani en Declerk en mijn adres aan hun ook afzenden. Vele complementen van Henri en van mij en ran de kinders. Tôt later. Een andere brief, in 't Engelsch geschre-ven, bewijst dat onze landgenooten hun verblijf in den vreemde wet«n te benut-tigen om eene taal rijlcer te worden. Moeilijkheden tusschen Holland en Duitschland. Vroeger werd bericht, dat de minister van Holland, te Berlijn verblijvend, aan het ' Duitsch bestuur, een woordje uitleg gevraagd had, betreffend de iiibeslagneming der Hol-landsche stoomschepen « Zaanstroom » en « Batavier ». Het antwoord luidt, dat het onderzoek des-aangaande. nog niet geeindigd is. Doch het Duitsch bestuur heeft een gezant naar Zee-brugge gestuurd, om er het onderzoek te openen ; wachten wij dus naar zijn uitslag. De Minister van Holland heeft vervolgens ook oen woordje verklaring verzochl van we-ge het Duitsch bestuur nopens de vernietiging van het Nederlandsch stoomschip «Media». il n~ 1 T'-TITMilH—Wyi un lin MIIMIMMII 11 ■I>»<-1H—LULHU1LU„ Rond den Yser. De Duitsche verliezen zijn vsrschrikkelijk. De krijgsverrichtingen dezer laatste dagen in de Duinen en in de omstreken van Lom-baertzijde, droegen nog bij om de verliezen door de duitschers in onze streek ondergaan, merkelijk te vergrooten. Oostende en Brugge liggen op nieuw vol Duitsche gekwetsten, meldt ons de afgezant van den « Daily Express» op de Belgisch-Hol-Undsche grens verblijvend. Het aantal der gekwetsten is zoo gestegen, dat de duitsche overheid die tôt heden toe, het vervoer der gekwetsten slechts des nachts duldde,van deze verordening moest afzien. De moed der vijandelijke troepen reeds diep gezakt bij dergelijk schouwspel, is nog meer verzwakt doordeherhaaldelijketochten onzer vliegers in Vlaanderen, vooral in de omstreken van Dixmudeen Yper. De Ondergang van Ciïita d'Antino door Johannes JOrqensen. Civita d'Antino, Januari. Het is half zeven uur 's morgens. In de donkere schemering voor mijn venster staan twee ma.nnen te kouten. Door de njorgenstilte hoorik het koel gebruis van de Imele die door de stad vloeil. Op de vrije plaats buiten Tagli*cozzo staat een heel wagenpark van automobielen. Zij staan in 't midden van de plaats, zoover mogelijk van de huizen. Indien men het kan vermijden, zal men niet in de nabijheid van een paleis gaan staan. Wij vinden ons rijtuig en wekken de twee chauffeur» die binnen hun wagen sliepen, en gaan daarna op weg — naar Civita d'Antino. Wij gaan een brug over, over de Imele, rijden voor-bij de eene kleine steenen stad na de andere. Overal verwoesting, overal puinen. Daarna komen wij op de hoogte; — diep in het dal ljgt eene kleine stad met een Lombaardsche kerk op den top— ook die is ingeitort. Na Capistrello is er een plaats waar de bergtop is over den weg gestort — groote blokken versperren dien bijna — en een stuk van de borstweer is uitge-vallen. Gelijk een kat op den boord va,n een dak gaat de automobiel langzaam door die gevaarlijke plaats. De behendige handen van den chauffeur rusten zoo vast op hel rad — een beweging te veel, of eene onbe-duidende schrede op den boord van den weg onder ons — en we zijn verloren. Maar na eenige minuten is de weg weer in goeden st»at, en wij giijden vooruit in voile vaart. Civitella Roveto — nu zijn w;j n et ver meer! Wij poozen een oogenblik en beraai ■]« .en,en buiten onzen wagen zie ik de eerste Abruzzer gedaanten, de stren-ge, regelmatige, krachtige boerengez chten met de rustige, ernstige, als onbewuste oogen. Ze staan langs den kant van den weg buiten huningestort huis ; op een veld zijn militaire tenten opgericht en ik zie soldaten die bezig z;jn brood uit te deelen.... De eerste man, dien wij[ zullen zoeken te treffen, is de door aile Denen gekende priester van Civita d'Antino, Don Romeo Dirocco. Wij lijden langzaam, voorzich-tig. Men wijst ons van plaats tôt plaats. Eindelijk staan

Er is geen OCR tekst voor deze krant.