! *fa an — N» 113 ^Ijf mntïemon &et nummer Woensdag 28 Jali 191E- De Belgische Standaard Door T&aï en Volk 23 J^lkJEZZI , * Foor God en Haarrî en Iiand *e - ' - .'*.irrmi iirrr urirru «inmirrrtHTBiripiiliHnmilnn > wv»ip<BMi~g¥i>Hfi>i rt mun m un ■) miu1 »< . * E 8F' 8ÎSSHE SÏSM6» imMjst ÉjM:b iboanementsprij3 voor 50 ouaumcr» !>ij vooruùbtianflg, V ï'Oi âe sola&fcei* : s,50 ir. V.. . de ntet-soldiite» — in '/ /■«*«( 3.50 {r. ; ouitt* 't land <.5® fr. »(**r *x*mpl*r*n imh *lk HUMtiwr worôm gtiroeu^l, woràt m «fammm »- Ail-'enfui v. O <e»st ^xtx.r-cl «vr- s sLOEFOiS FEETER8. .-.îvr o«* M. E. BELPAfflE, L BUYKÊBS, Vhrtor VAHGRAMBEREi, Sartrsfisl VAISÎ9ER SSHELPE1, luui FSLLSAERT. Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PAISSE, î\aafcondigingen : o.a-5 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Viuchteiingen ; 3 inlassc-hingen van 2 regel s s 0,50 ir Waaroin ? (Sfoî.) Dat de uitkomst van dezen f>orlog de zegepraal muet zijn van het Latijnendom — verpersoonlijking van de beschaving — op het Germanendom —personnifica-tie van de barbaarschheid — is valsch. Wat men daarover 00k zegge ofzage, Germaan is hoegenaamd niet zinver-want met barbaar. Geschiedenis, kun-sten eu. wetenschappen bewijzen dat ten steUigste. Ik heb er vroeger genoegzaam op ge-drukt, dat het in dezen strijd enkel gaat om de zege der kristelijke zedenleer op de nic-uw-heidensche moraal der Duit-sche intellectueelen en om dàt doel te bereii en, strijden Vlamingen en Walen zijde aan zijde, niet alleen met de Fran-schen en de ïtalianen, doch 00k met de Engelschen — trots den inval der gero-mamseerde Normandiërs uiteraard Ger-maansche Angel - Saksers gebleven — met de Serviërs en de Russen eindelijk, vertegenwoordigers van het Slavendom. Allen : Germanen, Romanen, en Slaven hebben één wil en één wit : den Duitschen colossus, driest op zijn brutale niacht, neersmakken, opdat Europa be-vrijd blijve van de door Duitschland ge-droomde overheersching, die in werke-lij heid de hatelijkste slavernij zou zijn, die men uitdenken kan, ©mdat de be-ruchte «Kultur» van een Nietzche,Haec-kt .n Cie, met één woord : goddeloos is. «Indien de mensch, doceert Haeckel, te slotte slechts een dier is, moet men 01. ; op hem de groote wet van de overle-ving der ^eslachten toepassen.Het leven is maar een strijd om 't bestaan ; de ster-ken weerstaan, de zwakken bezwijken. Eigenlijk is het de macht die het recht uit-maahl. Wees dus sterk I Vernietig uvve vijanden en ge zult de wet der «atuur en van den vooruitgang naleven.» Doet dit de deur toe, ja of neen ? Is dat de Goddelijke wet der zedelijke liefde niet vexvangen door de duivelsche wet van de stoffeiijl-.e zelfzucht ? Is dat het machtige Duitsche volk niet aanzetten om de zwakkere naties te verpietteren en te onderjukken onder de leus van «Deutschlana iiber ailes ? » Even na 1870 reeds voorspelde Haeckel dat in de toekomst Duitschers en Engelschen den voorrang zouden hebben in de wereldpolitiek, doch nu de Germaansche Engelschen met Slaven en Romanen sirijden tegen de Duitschers, hebbtii wij buiten eenigen twijfel het nu eerst doorslaande bewijs dat de inzet van dezen volkerenkriig niet is de zegepraal van het Latijnendom op het Germanendom.Dit moet nu reeds gezëgd worden tôt voorkoming van misverstand en valsche gevolgtrekking, ook in ons tweeledig Germaansch-Romaansch vaderland. Wij Vlamingen, Germanen, hebben in in ige voeling en medewerking met onze Romaansche broeders, de Walen, den duurbaren vadergrond verdedigd ; als één man i;ijn wij opgestaan om ons,naast onzên geliefden Koning, te scharen rond de nationale driekleur, doch met aldus op lever en dood te kampen tegen den Duitschen indringer, meenen wij geens-zins onzen Germaanschenaardte verloo-che- ec. Als kristelijke Germanen strijden wii voor een ideaal dat onze voor-ouders steeds heilig was : Pro aris et fo-cis ! Goed en bloed hebben wij daarvoor veil, overtuigd dat wij, na dezen oorlog, in 't voile, vrije uitbloeien van ons Vhamsch wezën zullen medewerken tôt roem van het grootere vaderland: ons ail rduurbaarst B..lgië. V. N. KULTUUR-LESSEN Tu Ttoad mfn woord omdat ik niet verder Mn Maar lit laataan myrte opvolgers de zorg over om hun recht op tSilésie te doen gcl-ct/ ri. frederik x De Mitrailleurs. Toen ik nog burger was, « Pékin zo«a-den ze bij de piotten zeggen *, hobrde ik dikwijls over <mitrailleuzen» sprekén. Mijne belangstelling voor dit helsch. tuig was zoo groot, dat ik wel een splinter-nieuw vijffrankstuk zou gegeven hebbeîi om het eens goed te kunnen afloeren. ; Hemel ! wie had gedacht dat ik er nog : zou mijn buik van vol gehad hebben; [ Fransche, Engelschc, Japaansche, Bel-I gische, duitsche allerlei, te veel om te 5 melden ; met slanken dunnen loop, ge-ringd als een giftige rat.erslang; andere ; dik en log als de kwade dog di^ neer ge-; burkt, u bij de minste beweging naar de I keelgaat vliegen.Zwijgen wij maar over j het tuig zelf, immers wie kent nu de mi-? trailleus niet, en maken wij eens kennis | met hunne bedieners. 1 Een mitrailleur, zie dat is eei stuk j: van de mitrailleus zelf, als ge zoo met f een dier gasten aan den klap geraakt. I Spreekt gij over 't weder, over Ameri-• kanen of over de noordpool, ge moogt | gerustzijn dat na een minuut kiappen, l ge reeds over hun machientje aan't ia~ ! zen zijt. Dat ieder der kerels de beste t machien neeft, staat vast, dat /e het ? schoonst gekuischt is, is zeker, en !at i elk de meeste platkoppen heeft neerge-| haald, zal ook wel waar zijn. Zie, omdat eens te hooren moet ge Kees aanspre-ç pen, die jongen kiapt over zijn tuig als f over zijn eigen, aile zijne gaven en he-1-denstreken kent hij, maar ook ziji'ie knepen, en 't zal moeten een slimme mitrailleus zijn om onzen Kees in de luren te leggen. Een paar kloeke beenen met daarop een rond machtig corpus, bekroond met een reaelijken grooten kop, waar levea-dige en verstandige oogen, gedurig links en rechts in kassen schuiven ; een paar ferme armen die maar gestadig aan 't zwieren zijn; zie dat is Kees! 's Morgens is hij eerst op, maar ook eerst aan 't ra-zen! te weinig koffie,'t hout is gepiekt, 't is altijd hij die eerst aan 't werk is, al de andere zijn maar luierikken, allci Kees zaagt, totdat zemetdrie, vieren te gelijk, tegen hem beginnen en hij er maar stil-iekens uittrekt, om op een aoderen kant te beginnen. Daar onze Kees maar altijd aan 't wroeten is komt de sukkel dikwijls de laatste bij de vleesch-deeling. Dat moet ik u vcrtellen 1 Met eene onmetelijke pan in de handen, waarop reeds een klomp boter of vet op gewreven is, stelt Kees zich in de rang en ontvangt voor zijn part, juist de klein-ste portie die in den hoop is ; de zaag is aan 't zagen zulde ! met een lang zuur getrokken gezicht, al jerimiaden trekt iiij naar het vuur, waar hij met machtige rukken zijn onnoozel beefsteak staat te keeren ! Frans ! roept Kees, brengt me eens een steen jongen !... Een steen ! waarom ?... Wel voor op mijn vleesch te leggen, het zou nog kunnen weg waaien !! Maar Kees weer waar naartoe; bij de mannen van de genie zal hij een voile pan smakelijke pataUen krijgen,die als bij tooverslag in den tôt aan de ooren opengetrokken mond verdwijnen. De twee uren wacht staat Kees altijd met den verrekijker voor de oogen, en zoo, per toeval, een platkop in de sfeer van zijn glas komt te verschijnen, beginnen de jongen zijn vingers duchtig te jeuken ; hoe gaaine zou hij met zijn machientje eens naar de schelm trekken, er als de drommel aan vrouw en kinderen denkt, achtergelaten in't lieve vaderland, zou hij er, 'k mag verdraaid zijn, alleen op uit trekken om al de pinhelmen een rammeling te draaien. Van zijne onderofficieren is onze Kees graag gezien, immers 't is het verzet der sectie 1 Ja die onderofficieren dat zijn nog al gasten! Artillerie !... vliegma-chienen ! bommen of Zeppelins dat is allemaal niets ; een mitrailleus ja ! daarvoor moet ailes weg. Zie ik ken zoo een on'derofficier, aile kwinkslager en ,::*epen zijn de zijne,'k geloof dat hij u zou kunnen potaarde voor kolen verkoopen ! Met hem is het lachen van als men in de trancheé komt tôt men er uit gaat, en als hij aan 't vertel-len is van zijn kazerntijd in Antwerpen en al die oude fijne schavuitstreken eens ophaalt, zou men waarlijk vergeten van eten of drinken. Bij de mitrailleurs daar is leute, geloof me, goede overeenkomst en ver-draagzaamheid, en ware ik koning ik dekoreerde ze allen, want bij gebrek aan vijanden, dooden zij den tijd en 't is 't bijzonderste. Krabber Schamel !... Aïs we van Duitschers spreken, dan den ken we op fiinke, gedrilde sioere kerels, echte oor-logsmaunen ! Zoo werden ze ons altijd voor-gesteld en de... Duitschers zeggen het zelf. Waar ook dat ze van hun eersîe leugentje niet dood zijn ! Doch de nuchtere werkelijkheid van dezen oorlog, heeît van deze mannen ook oorlogspoppen gemaakt, die dansen naarvo!-gens hun raeesters schuiîelen. De legende van 1.1 n onverzettelijken moed is er al lang af. Hoogstens hebben ze nog de verdienste een kudde gedreven vee genoemd fe mogen worden. Dat de duitsche soldaten er zich tegen hun zin !aten naar toe leiden bewijst ten oyer-vloede, dat de moreele kracht zoek is gegaao n hun slaaîsche onderwerping en gémis aan persoonlijkheid. Na de moreele kracht schiint ook de uitwendige kracht van de schoonheid— zu.paraJit;on — stïllekens aan 't uitsterven. Wie onzer soldaten herinnert zich niet, de fiere, krophalzende, stoute houding van ieder duitschen soldaat. In den beginne, was dit te verstaan. Hij ging schoon, deftig, onberispe-iijk gekîeed, maar sedert dat de wapens in hun voerdeel niet beslist hebben, — dus moreele verzwakking — werd de moedeloosheid geboren en bijgevolge ging de preutschheid bij hem te loor ! En wanneer we thans onze jongens iu hun nieuw pak zien blinken, opgeruimd en vol moed, moeten zich de Duitschers verlagen om van eenige onzer gevalîes jongens, de kleedij af te rukken omdat zij tegen woord ig beginnen zoo kaa.l te staan. We zagen het onlangs te Oostvîeteren.Eenigeduitschekrijgsgevangenen waren te Pypegaele in onze hariden gevallea en moesten door Oost^leteren achterwaarts de linies. De bevolking legde hare handen ineen van verwondering. De Duitschers zagen er afgemat, moe uit, zonder glans in hun bleek wezen. Ze gingen gebogen. Hun kleedij was naar hun gemoedstoestand en niet zonder ver-' bazing bemerkte men dat drie moffen een oude broek van onze linieregimenten aangestroopt hadden, broeken die ze op 't slagveld geven-den of van dierbare belgische jongens hadden gerukt ! Zoo voortstappende, geleken ze best op veelbeteekenende «pecimens van een ten ein-opgejaagd léger! Duitsche Zeeschuimerij Londen 25 Juli. Werden getorpedeerd, in de Noordzee, de yischtrawlers "Henry - Charles,, Katleen Activity en Prosper. De manschappen kwa-men te Lowestoft aan iaod. De stoomvischsloep "Yokohama,, heeft de bemanning opgepikt va» het. fransch stoom-! schip "Danaé,, daiduor twee duikbooten op 80 mijlen noord-west Cape-Wrath getorpedeerd werd. J De engelsche trawler "Briton,, werd in den grorid geboord. De kapitein werd gedood en men denkt dat de vermistn manschappen ! OHigekomen zijn. Het engelsch stoomschip Firth werd in de i Noordzee getorpedeerd. Vier koppen zouden verdronken ziin. De Russische steamer "Rubonia„ werd bij Fais -Isle ôok getorpedeerd. De engelsche vischtrawler ' 'Perseus,, is op eene mijn geloopen. Drie iijken werden door de Lindum opgepikt. ILaatste 1 Men meldt in den loop van de Tusschen Aix-Nouletie en Souchez strijd met grenaden van loopgrac Ailly en een bombardement van H len hebben bommen van 90 gewo van Nantilloy ten noorden van Montft Oorlogsnieuws. OOSTELIJK FRONT. Thans zijn we gekomen aan het keerpunt van den strijd in Poien. Want met zekerheid mag aangenomen worden dat de-slag die aan gang is, niet alleenlijk doelt op een doorboren van de Russische slaglitiie op een zeker punt, maar dat het duitsch offensief heel verder draagt dan de omsingeling van Warschau en het innemen van Ri a, op de Baltische Zee. Hoe anders verklaren den schrikkelijken stormioop die nu op zijn hoogst geleverd wordt langs vier, vijf kanten tegelijk op een ^engte van meei dan 700 kilometers; tenzij doorhet doorboi en-betrachten yan hetRussisch nooder- en zuiderleger in Poien, orn het Rus-sisch center als in een tang te sluiten en aizoo misschicn meer dan 300.000 man rond en met War.--,hau terzelfdertijde, in te siui-ten.^Dit lege;- n van allen toevoer van voor-raad verst en, zou zich wel 110g langen tijd kunnen were.j, maar noodzakelijk ge-dwongen worden het onderspit te delven. De eigenîijke vesting Warschau blijkt dus de eenige bekommering niet te wezen van von Hindenburg, maar wel m cl een door 't afzon-deren der légers die rond Warschau liggen, het Russisch leger een zeer gevoeligen knak toe te brengen. Ofde Duitschers mogelijk daarin kunnen gelukkén zu'len we trachten kortbondig uir te leggen. De Duitsche legers bewegen thans in een kring van aan de Baltische zee tôt tegen Cholm, 2oo kilometers ten zuiden van Warschau. Dat deze aan val ee::e..7-?cr ingestuur-de en geordeude uitvoering is van een rijp en lang overlegd plan, blijkt uit de samen-spanning van aile legers die aan den veldslag deelnemen. Na het stopzetten van het duitseh offensief Krasnik-Cholm (ten zuiden de ves-ti&g) en gezien den stilstand die toen in de ope-raties volgde, mocht men, op eerste zicht, aannemen dat een keering wel gebeuren kon. Doch deze stilstand schijnt ons thans slechts een punt ts zijn van het geheele programma, want nu von Hindenburgs legers de storm-rameiing tegen Warschau zelfingezet heb-ken, zijn aile legers daaromtrent in actie gekomen, zoowel van Noord als van Zuid. Warschau is het bijzonde-iste doel, maar vôor Warschau ligge; nog- Russische legers en deze heeft von Hindenburg ook buiten ge-vecht willen stellen. Dit verklaart eerstens het zuider-oftecsief dat tôt op een gegeven punt en niettegen-staande ontzaglijke verliezen werd uitge-voerd in de streek Krasnik-Cholm ; 't zij dus op 't russisch grondgebied in en achter Warschau. Dat dit offensief moest doordringen tôt Lublin zelf, is zeker, als men ingaat, dat langs daar twee belangrijke spoorwegen lig-gen die van 't allergrootste belang zijn in rap-pe krijgsverrichtingen. Het verijdeleu van dit plan heeft den duitschen ger.eraal niet Idoen afzien van zijn eerst gestelde en beoogde doel. Tôt de verwezenlijking van heel zijn plan moest hij dit offensief zoo ver drijven. | Langs uiterst zuidelijken kant kwam hij er | niet toe het te bewerkstelligen, dan heeft hij \ maar het leger dat vôor de vesting Ivango-! rod ligt, aan 't bewegan gezet om zijdelings i te verkrijgen, wat hij op 't middenfront niet \ gedaan kon krijgen. De opmarsch tegen Ivang»rod (op de Vis-tule ; circa 100 kilometers zuiderlijk Warschau) was dan ook blikserpsnel en Ivango-rod werd reeds aangevallen. Indien nu dit beukeu Hindenburg doet gelukkén zijn eerste iuzicht (spoorweg Ivangorod, Lublin en de streek daaromtrent) te bereiken, dankrijgt hij op zijn zuidvleugel het gevaar te keeren bij een gebeurlijken aftocht, langs daar ver-wikkelingen te moeten vreezen; maar dan ] ook heeft hij dit groote voordeel behaald, in | gebeurlijken aftocht van 't Russisch leger, Beriefeten, Parijs 26 Juli, 15 u. n nacht slechts artilleriegevechten. alsoo'k in de streek van Soissons een ht tôt loopgracht in het bosch van artmannwillerskopf Onze vliegtoestel-rpen en pijltjes op de militaire statie lucon. De « Belgisehe Standaard » keurt ten stelligste af de houding van de XXe () Siècle die, onder voorwendsel eendraeht te prediken, onophoudend twist zaait, ons volk in den vreemde voorstelt als een hoop verkoehten en verraders en de wijae woorden van onzen Koning zelf geen gehoor geett. Doch om 't sleeht t voorbeeld van 't blad niet te volgen, | willen wij geen polemiek aangaan tegen | belachelijke aantijgingen. Om dezelfde | reden, vragen wij aan de velen die ons ^ daarover uit het leger schreven, hunne | verontwaardiging in 't OPENBAAR, iniet te willen lueht geven. j zuidwaarts het russisch center, dat als een ! wig in de duitsche linies zit, van't gros van | 't leger af te snijden. i Dit wordt vervolgens betrucht door de ge-f beurtenissen die zich in 't hooge n»orden I voordoen. Van Chaili-Libau uit, rukten ook Ç de duitsche legers noordwaarts naar Biga | toe. Men meende deze beweging als een uit-| zinnigheid te mogen aaazien, maar aangeno-, men de groote getalsterkten die deze zooge-| 2Ggde «rai 2!» uitvoerden en de uiterst belang-rijke stelling van Riga als aardandingshaven, ; hebben we alt ijd voorgehouden dat hier ern-stig dezen nieuwen toestand moest aan-' schouwd worden. De jongste gebeurtenissen | stemmen dan ook wel overeen met onze voor-I opgezette meening. Niet alleen willen de Duitschers Riga bezetten, en alzoo voor hunne verdere operaties ; waarmede ze wel Pe-trograde beoogen al ligt het 360 mijlen van Riga af — doch de uitzinnigheid is voor hen een alledaagsch teit — een landiugscentrum | beschikbaar stellen voor de rappe ontsche-ping van hunne troepen (staaft het bericht dat zij bezig zijn de golf van Riga van aile mij-nen te zuiveren deze meening niet ?); maar door deze beweging dekken ze niet alleenlijk huE. uitersten linkervleugel tegen een g'ebeur-lijken aftocht maar terzelfdeitiid bedreigen ze op een zelfde wijze in 't Noorden als in 't Zui- Iden het russisch centrum in Poien. Kan von Hindenburg er nu in slagen onder zijn drukking merkelijk voordeel te behalen tusschen Ostrolenka (circa 80 kilometers noordelijk Warschau) en Ivangorod, dan j. treedt het russisch center een critiek oogen-blik in, bijaldien Grootvorst Nikolaas, die toch wel best op de hoogte van den toestand zal wezen, het niet noodig zou achten Warschau prijs te geven en onder dit voorbehoud dat.de Duitsche linker- en rechtervleugels in hun opmarsch geen belemmering wordt in den weg gelegd. Wat er ook van weze, aile voorzorgen voor eene ontruiming van Warschau zijn reeds genomen. Meer dan 180,000 inwoners kozen reeds de wijk naar 't binnenland en de | jongste berichten melden dat ook aile machi-| neiijen van labrieken, die ammunitie aan 't | russische leger leverden, naar Moskou zijn Iovergebracht. Moeten we daaruit besluiten dat Warschau op tijd en stond en als 't noodzakelijk is zal prijsgegeven worden ten voordeele van 't be-houd van 't Russiîch center ? J Wel mogelijk ja, want nog eens zij er hier | op gedrukt dat het m Rusland niet geldt om ? 't behoud van laud maar wel om | 't behoud van 't leger in zijn onaantastelijl e levendige deelen. \ En dan rijst voor onze verbeelding het vroegere Rusland van de 18" eeuw met zijn onmeetlijke sneeuwvelden en beijsde vlakten, waarop zoo rampzalig een geriius als Napoléon het einde van zijn macht en zijn droo-men vond. En misschien zijn Hindenburgs inzichten aan dezelfde oatgooeheling gewijd.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.