«toVrwfO't.'fltMfuMralMM* r i -iffi'ttg|--:iiTi)Mi«,MTF>fT>rÉr " VU 1«* Jaar. — N® 98 Vijf cenfciemc i het nuntmer Z&terdag 10 Juli 1915- De Belgische Standaard Door Ta,al en Volk DAGBLAD Voor 6fod en Haard 9n Lan cl I - || Il | I |.l I .« « OE ÊF.L8I5CHE STA80MR0 » «mcHjfit dageiijh Abonnementsprijs voor 50 nummers bij ^oaruitbetajing. Voor de soldaten: 3,50 fr. <- y, 'Tact de niefc-soîdaten — in t land 3.50 fr. ; buiUtt 't itutd 4.50 fr. ln<yint mec? *.xt**tUartn van tlh nummtr wcrd*m gtvraagtf, wordt & aboHHtmtiits-b-jfs mind»r, f «01 -r-,^mw.wi.v-^-..wtBtfiiiawii 'iiMniuiiiii'inwiiiirnwriii(Tqp^^Kmw^KaiiHMMiKuiiijjaiii.j «ail nu-eavmmamti* *-**t*musrf7&r*,. Bestuurdrr : ILDEFONS PEETERS. ^45TK OPSTELLERS : M. E. BEtPURE, L. DUYKERS, Victor YA&iSR^aEREft !lertrs»d VAN DER 8CHELBEH, luul FILLîâERT, « ' # Voor aile mededeelmgen zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk OEPANHE. Aank-oodigicgen : 0.2-5 fr. de regel. — Reklamen : 0.4.0 fr. de regel. Vluehtelingen : 3 inlasscfeingen van 2 regels, 0,50 fr. De "XX" Siècle" maakt zich wartn over zekere incidentan, — het zenttan van een schrijven door Utrechtsche boogstudenten WciaronUbT Vfatnlngen, aan aenzoon van von Bissing; de loensche houding van de "Vlaam-sche Post" te Gent en haarberuchtenstiehter Domela Nieuwenhuys. De "Belg. Stand." ge-trouw aan zijn menigmaal uitgedrukt program van echte Vaderlandsliefde zonder meer, acht het niet noodig zich met die misbaksels uit te iaten. Voor 't oogenbiik moeten aile Belgen maar één doel hebben: het Vaderland verlossen. PRIMUM VIVERE .. Eerst bestaan; later kan men de voorwaarde van dit bestaan discuteeren en zoo noodig wijzigen, maar de vereischte is, voorwaar, in de huidige omstandigheden EENDrACHT te houden om MACHT tè genieten. Intusschen weten wij de "XXe Siècle'' dank te erkennen dat, na den oorlog, vele toe-standen, wa: VJaamsch-kenaen betreft, zul-len moeten verbeterd worden. De "BELG. STAND." \ Ons Landsbestuur en de Vluehtelingen. in de zoo moeilijke omstandigheden waarin het land verkeerde sedert 't be-gin van den oorlog, en midden al de noodwendigheden die het belang van 't land aangingen, is het voor onze Re-geering als een opperste en duurbare plicht geweest, hare beste zorgen te be-steden aan onze arme vluchtende land-genooten.Binst het beleg van Antwerpen reeds, kwam een comiteit tôt stand, om de arme ongelukkigen die door den wreeden barbaar uit hunne haarden en steden werden verjaagd, bij te staan. Na den Val van Antwerpen, vergezel-de dit Comiteit de Regeering naar Oosten-de, en van daar naar Le Havre. En hier breidde dit Comiteit zich uit. Onder de bedrevene haad en de wijze leiding van zijn Voorzitter, door het hard werken van al de leden, wierden overal vertak-kingen en onder-comiteiten gesticht ; en door den drang der omstandigheden wierd hetzelfde comiteit ertoe genoopt, niet enkel te zorgen voor het naamloos ; lijden der arme vluehtelingen, maar ook de toékomst en het heil onzer gekwètste soldaten in handen te nemen. De werk-kracht van het comiteit strekte zich wel-dra uit over aile de belargen van ons volk. Op degelijke manier werd gezorgd voor het lichamelijk welzijn van ons volk ; maar ook het zieleleven werd niet veronachtzaamd. Het werk van de aal-moezeniers kwam tôt stand, en tegen-woordig zijn omirent tachtig priesters aangewezen om de zedelijke belangen 1er arme vluehtelingen in Frankrijk te behartigen. De Voorzitter, het hart en de ziel van dit groot, grootsch en edel werk, is staatsminister Schollaert. Rust kent tiij niet ; dagen en nachten zit hij gebo-*en over zijn schrijftafel ; hij, die altijd sôb zijn volk heeft bemind, heeft het nu ïubbel lief, nu het in nood is. Krachtig a'ordt Minister Schollaert gesteund door îijn rechter arm, heer Baron KarelGilles de Pelichy volksvertegenwoordiger /an Roeselare-Thielt, door M. Pauwels, jriffîer van de kamer, Kan. Van Battel, loor Generaal Decoene en E. H. Dubois. In dit werk stond de Regeering met aad en daad het Comiteit bij ; en thans verken onder 't bestuur van het Centraal Comiteit, verscheidene ondercomiteiten. De Werkbeurs. Met heele karavanen kwamen de vluch- ' elingen in Frankrijk toe. 't En was niet ;enoeg die lieden, meestal tôt de wer-:ende klas beheorende, een onderdak te 5 erschaffen ; er diende uitgezien te wor-en naar werk voor zoovele ledige arien. Een werkbeurs kwam tôt stand ie aile noodige inlichtingen inwon no-ens handel en werk, en die de besvhik- - bare plaatsen den aanvragers aan de hand deed. In zeer korten tijd werden meer dan duizend werklieden werk be-ze,rgcL Itî dit o&der -cumiteit werken een dertigtal bedienden, meestal van den Staat en die de handen vol hebben van 't werk. Het Opzoekingsbureel. Gansch Frankrijk door lag de Belgi-sche uitgewekene bevolking verspreid. Ontelbaar warenzij, die door het noodlot, van ouders, broers of zusters gescheiden waren. Het samenbrengen van de uit-eengeworpen families was het doel van dit bureel. Aan het opzoekingsbureel werd gehecht Hei Inlichtingsbureel dat toelaat aan de verschillige leden van een huisgezin, in voeling te blijven, dat opzoekingen doet naar soldaten en vluehtelingen in Frankrijk, Holland en Enge-land.Ambulantién voor ziekelijke en ge-reformeerde soldaten. Nevens de vluehtelingen werd onze jongens, onze soldaten aile belangstel-linggegund. Hier worden ziekelijke of gereformeerde soldaten tijdelijk ver-zorgd, gekleed en onderhouden. Meer dan 1100 mannen zijn er reeds geweest ; en gedurig verblijven er van 700 tôt looo. Vandaarworden ze naar eenander hospitaal gestuurd, ofwel zoo zegerefor-meerd zijn, naar De beroepschool. De gebrekkigen en gereformeerden die het begeeren, worden hier dan ook in de mogelijkheid gesteld een ambacht of stiel te leeren, toepasselijk op hun j nieuwen staat. Aile stielen worden er ge-| oefend : o. m. schoenmaken, schrijn-i werken, bakken, meubelieren, behan-* gen, hovenieren, enz., enz. Geraken ze in dien tijd hersteld, dan worden ze te-rug naar 't front gestuurd ; blijven ze gebrekkig, dan mogen ze in de scholen vertoeven zoolang ze willen. Later worden ze door de werkbeurs geplaatst. Kleedingsmagazijn. Dit werk, ingericht door Mevr. Helle-putle, zuster van Min?- Schollaert, heeft ten doel allerlei kleedingsstukken te bezorgen aan de verschillige onder-Comiteiten. • Benevens het besturen van heel die inrichting bezoeken afgevaardigden re-gelmatig de vluehtelingen en de plaatse-lijke comiteiten. Heer Baron Karel de Pelichy met adv. Lefevere hebben dit werk aangegaan, en verschaffen oneindig veel troost aan aile onze arme uitgewe-kenen.De ministers ook nemen het lot van aile hunne landgenooten, vluehtelingen en soldaten uitermate ter harte. Onop-houdend bezoeken ze de vluehtelingen in Frankrijk, Engeland en Holland. Zoo reisde Minister Sfgers heel Frankrijk \ rond, ministers Helleputte en Carton f de Wiart bezochten Engeland, en minis- j ters Poulet en Helleputte gingen tôt in i Holland het aanmoedigend woord bren- f gen van opbeuiing en hoop. Heil daarom aan al dezen die door \ hun zelfverloochening toonen waardig te zijn van hun land en hun volk. i.p. i Mevrouw Carton de Wiart. Geruchten komen ons toe als zou Mevrouw Carton de Wiart, door tusschenkomst van Z. î H. den Paus, weer in vrijheid gesteld zijn. Duitâche Gruweldaad. Te Peronne werden geweerschoten op eene duitsche patrouille afgevuurd. De Duitschers aanzagen M. Derbecq, hierin àls den dader. ■ Niettegenscaande de uitdrukkelijkste ontken-ningen en de klaarblijkenste bewijzen dat hij het niet kon gedaan hebben, wilden de Duitschers van hun gedacht niet afzien. Ze sloten M. Derbecq en zijn doehter in hun huis op, begoten het met met petrol en staken het gebouw in brand. M. Derbecq . en zijn doehter werden levend verbrand. * i De Vrouw en de Oorlog. Wat valt er ook niet te zeggen van onze ; Belgisclie vrouiven ? Hoevelen hebben niet, werkzaam in de ; hospitaJen, stap voor stap ons lijdend dcch i altijd strijdend léger gevolgd ? | Hoevelen hebben niet met het leger, al dezen kant van den Yzer, deheerlijkste gevech-ten van ons Belgisch volk, strijdend om zy-ne vrijheid, meegemaakt, verzorgend zieken en firekwetsen, opbeurend die wankelden.... één stond ? En nu nog : Niettegenstaande de draad-versperriag aan de Hollandsche errer s en de waakzaamheid van een overweldiger in ons Belgenland, hoevele brieven pns spre-kend van den g^ootschen nationalen zin | onzer Belgische vtouwen bren'gen troost en opbeuring aan zonen, broeders en echtge-î nooten, dit in eene scheiding die zoo niet ; voor velen ondraagbaar worden zou ? * Die vrouwen ook dienen hun land en dra-H gen by tôt den zege. Ik heb gelegenheid gehad in eenige brie-j ven den geest van onze Belgische vrouwen ] in het bezette land te vatten. Met de groot-î heid van gemoed der vechtende soldaten ] drag-en zy het juk van den overweldiger. En 5 dit is de vrouwen eervol. ! ...."Niemand, nocli degenen die in Enge-j land zitten, noch die welke in Holland eene j schuilplaats gezocht hebben, noch jullie £ kunt beseffen, " sehrijft eene Belgische 1 vrouw, " wat het is, onder den dwingeiand te leven. Materieel hebben we niet te kla-gen, maar die zecfêïijke vernedering V Is dit niet mannelijk gesproken, opbeurend ? Het getuigt van waren zin van stand-houden en groot vertrouwen, zoo vrijelijk 1 te spreken en te denken, wanneer ailes in I het bezette land, de pers niet het minste, bijdraagt om het volk vertrouwen te ont-nemen.Nieuws is er niet ; ."we krijgen niets dan Duitsche leugens, Hollandsche kul en Ant- Iwerpsche frul. Als ge de gazet leest, dan weet ge bij het begin meer dan bij het einde. Bij het begin wist ge dat ge nieis wist, en datis nog het I beste." In deze onzekerhëid, blyft de vrouw ho-pen en vertrouwen èn dit is heldhaftig-Laat mjj om te slfiten nog 'n brok uit 'n brief van eene Beigische vrouw aanhalen, om mijn gezegden te bevestigen. " Enfin daar hopen en wachten voor het oogenbiik de leus is, zullen wij ons maar gedwee onderwerpen. " Soms is de onderwerping wel zoo gedwee niet als men wel schrijît ; getuige hiervan het verhaal van den Albertdag te Antwerpen. En hier is de vrouw handelend, wat meer is dan vrij-denkend en vertrouwend. " Vlaggen mocht er natuurlijk niet ge-beuren (sedert de zoogenaamde voorzitter van burgerlijke keizerlijke administratie in België zijn laatste dékreet heeft uitgegevec mogen er andere dingen ook niet meer ge-beuren) maar niettemin lag er een waas van feestelijkheid over de stad " De lezer hoeft zich te-herinneren de stoet van vrou-wen in de straten, dragend kleederen in de kleuren van onze nationale vlag. " Ik vond iets grootsch in die stille hulde gebracht aan onzen vorst, de verpersoonly-king van gansch ons leger. De gemoodstoe-stand waaiin meninzulke dagen verkeert is onbeschrijfelijk. " Heb ik nu ongelijk te besluiten dat de me-demerking der vrouw in het algemeen en inzonderheid voor ons, Belgen, het krachtig vertrouwen en de sterke steun der hoop in de toékomst onzer Belgische vrouwen toelaat de komende dagen met zekerheid van zegrepraal in te zien ? L. D. N. goed Nieuws ! Heden morgen vernemen we uit OOSTENRIJK - { SCHE brou dat, door de orermacht der Russen ■ gedwongen, de Oostenrijkers de nabijheid van j Krasnik hebben moeten ontruimen. Uit Zwitsersohe oorsprong koiat de mare van aânhoudende Russisete voordeelige handelingen. Begonnen op 6 Juli, kwam het op de zege van Prasnik, gjsteren behaald. Berichten. . . - , 8 ,!« vv.r. In de streek ten Noorden Atrecht hadden voetvolkgevechten plaats in den i nacht. Tusschen Angres en Souciiez, ten Noorden de baan van Bethune naar Atrecht, werd een Duitsche aanvai, voorafgegaan van eene zeer sterke be-| schieting, volkomen afgeslagen. Ten Noorden de statie van Souchez liet een aanvai ons toe het dorp te naderen. Wij hebben ons meester gemaakt van eene linie van Duitsche loopgrachten na al de verdedigers uitgemoord te hebben bij middel van grenaden en springbussen. Wij veroverden een kanon. Soisso.ts is beschoten geworden. In Argonne geweer-en kanonge-schot geheel den nacht door. Bij het aanbreken van den dag, in de streek 1 van Marie-Thérèse hebben de Duitschers getracht uit hunne loopgrachten te i komen. Zij werden teruggestooten. Tusschen Maas en Moezel, beroerde f nacht. In het woud van Apremont, in het bosch Le Prêtre bombardement, geworp van bommen en van springbussen, geweervuur, maar zonder ge-vechten van voetvolk uitgenomen tusschen Fey en Haye en het bosch Le Prêtre waar twee aanvallen van den vijand afgeslagen werden. Oorlogsnieuws. WESTELIJK FRONT- De inzet vart het duitsch offensief is begonnen en dat nog wel op de geheele frontlengte. Dit begin schijnt door het beschieten alleen, een uiteraard tasten te zijn, om na eenige aanvallen de zwakste plek te peilen waar de beslissende stormioop zou kunnen geschieden. Want onmogelijk ware het,buiten allen twijfel, een beslissend offensief door te voeren op zul-ke lengte. Dat ware te veel gevergd èn van het mannendiillen èn van de strategische uit-voering ze!f. Deze duitsche dagelijksche aanvallen dienen dus aanzien te worden als de voorbode van wat volgen zal. Wat nu reeds gebeurl schijnt onze meening, — dat hier zal geweikt worden lijk op het Russisch front, — te staven. Hoe anders dit tijdelijk overvloedig munitie verspillen op aile deelen van 'tfront uit te leggen ? Achterwaarts moeten de Duitschers nu bezig zijn hun voorraad-munitie op te stapeien om hem dan op 't gestelde oogenbiik op het bepaalde punt te benuttigen. Zal het zijn langs Yper, in Argonne, bij Verdun of in den Elzas dat hun uiterste poging zal worden afgespeeld ? Moeilijk ware't daarop teant-woorden, doch gezien hun herhaalde misluk-kingen op 't Beîgisch front en hun verlies langs Atrecht, mag wel ingezien worden dat deze doorboringspoging mogelijk in 't zuiden zich voordoen zal. Doch evenals hier is hun inzicht, — dat alzoo Parijs ten doel zom hebben, — tôt een mislukken gedoemd. De weg naar Kales was voor hen eene onmo-gelijkheid, de baan naar Parijs zal waar-schijnlijk het begin zijn van hun aftocht. Want we mogen niet vergeten dat in de verle-dene maanden de bondgenooten zich zoodanig ingericht en versterkt hebben dat het gedacht van een duitsch doorboren aannemen bij ons onmogelijk kan of mag opkomen. Te meer dat deze duitsche poging moet aanzien worden aïs de laatste en uiterste daad van hun zelfyertrouwen. Wordt deze daad indui-gen geslagen dan komt het tôt een wankelen in hun zelfvertrouwen en wanneer dit het geval is, dan mag voor een leger het ergste verwacht worden. Zulks moet ons dus met betrouwen de komende gebeurtenissen doen te gemoet j zien, want alhoewel een eventueel achteruit trekken van onze zijdegeen noodlottig gevolg kan hebben, dan to.ch ware dit genoeg om den moed van velen te schokken. En dit beletten is nu allereerste noodzakelijkheid. Daarom steunen 'e op onze hooîdmannen en op onze soldaten. Velen spreken het thans wel uit dat het zon-derling mag heeten dat de Duitschers nu nog een offensief kunnen beginnen. Doch voor wie de zaken goed ingaat is dit alleenlijk het ge-orderd verloop van hun eerst dooreengewor-pen en later,in een tegenovergestelden zin,terug opgevat plan. Ze hielden hun volk voor dat het verpletteren van Frankrijks leger kwestie was van eenige dagen en dat de nederlaag van 't Russisch leger dan als van zelf zou volgen. Het Fransch leger werd niet verslagen, inte-gendeel ! Het drong zijne gevechtswijze op. Het Russisch leger werd tôt een achteruittrek-ken verplicht, msar werd niet verslagen. In Duitsçhland wordt het volk voor oogen ge-legd dat: nu de Russen onmachtig geworden zijn,het de beurt is om hetzelfde ten uitvoer te brengen op "t westelijk front. Wordt dit niet bewerkstelligd, dan zal de ontgooeheling aller-pijnlijkst zijn en invloed kunnen uitoefenen op den oorlog zelf. Van deze twee standpunten ingezien mogen we besluiten dat het duitsch offensief er moet komen, dat het uitgevoerd zal worden met eene ongemeene hevigheid, maar dat de bondgenooten het met al de krachten van hun sterkte doelmatig zullen afweren. OOSTELIJK FRONT- De beiangrijkiieid op dit oorlogsterrein dringt thans naar voren in Russisch Polen. Rond Krasnik is een beslissend gevecht aan gang die al of niet de bevrijding van War-schouw voor gevolg zal hebben. Al schijnt deze vesting bedreigd, toch zullen de Russen het zoo maar niet laten liggen. Dit blijkt alweer uit het laatste ambtelijk bericht waarin gemeld wordt dat het duitsche oprukken tijdelijk tôt staan werd gebracht. Door een weiuitgevoerde flankbeweging is het Russisch center dat tusschen Krasnik en de Bug opercert aan eene onisingeling ontsnapt. De vijand, verrast door het vetraadsche van deze beweging, zag zich gedwongen tôt het dcïi'iiisief o verte gaâï). Hij ieed daàrbij ernsti-ge verliezen. Zal dit tijdelijk succès, dooraan-durende inspanning, onze bondgenooten een slaande voordeel bij brengen ? Dit zal ons in de eerste dagen verklaard worden. OP ZEE. Weleens werd geopperd dat de beheer-sching der zee door de Engelsche vloot niet zoo moest. opgevat wordea,-gedacht door het uiterlijk gadeslaan van de uitwerkselen opge-komen — dan wel was voorgesteld. Zij die het aldus meenen gingen slechts opper-vlakkig de vloothandelingen na en een nauw-keurig beschouwen van wat het gevolg was van het optreden der engelsche yloot zou hen al-licht eene andere, meer gunstige meening hebben opgedrongen.Dat het niet kwam tôt slaande zegevechten moet alleen ge weten worden aan de duitsche vloot zelf, die het niet waagde uit haar schuilplaats te komen en aldus te kennen gaf dat ze de engelsche vloot minderwaardig mocht geschat worden. Daar waar het noodig bleek kweet de Engelsche vloot zich altijd prachtig van haar taak. Getuige daarvan het zeegevecht bij de Falkland-eilanden waar vijf Duitsche kruisers in den grond geboord werden, getuige de achtervolging van den beruchten « Emden », getuige het blokkeeren van den « Koenigsberg ». Had nu de Engelsche vloot, buiten den blocus van Duitsçhland, overal eldersonwerkdadig moeten blijven, dan hadden thans diezelfde Duitsche kruisers reeds veel van hen laten hooren. Het was hun een gemakkelijke taak geweest de kusten van de Engelsche en Fransche eoloniën te bombar-deeren, er ontschepingen te doen en uitheemsch grondgebied onder Duitsche heerschappij te stellen. De Engelsche vloot heeft door haar optreden, daarentegen toegelaten, aile Duitsche colonies in te palmen. De belangrijkheid daarvan springt dadelijk in 't 00g als we in-zien dat het uit deze colonies is dat thans de zoo onontbeerlijke bevoorrading van de ver-bondene legers geschiedt. En deze bevoorrading is een bewijs dat de heerschappij op zee ons toebehoort. Immers vrij en vrapk door-kruisen onze schepen de onmetelijke ^ceanen en de handel — factor van aile weelde en rijk-dom — wordt voort gedreven. Nu zal men opmerken dat de duikbootenoorlog toch ook niet aan belang te onderschatten valt. Onder zuiver strategisch oogpunt wel, want in de Noordzeewerd sedert 18 Februari nog geen Engelsch slagschip van moderne waarde in den grond geboord. Dat men de duikbooten handelen laat op koopvaardij- en reizigerssche-pen kan weeral als een bewijs gelden dat ook op het ander gebied de Engelschen deze actie als minderwaardig schatten, want de handel werd er in geenen deele door gestremd. Dit beginnen de Duitschers dan ook zelf te beseffen, want hoe anders te verklaren het ver-schil van meening dat huidig in Duitsçhland daarover ontsta-at? Wat ze met hun duikbootenoorlog hebben gewonnen is de verachting der beschaafde wereld.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.