Jaar i 52 609! Zondag 11 en Maandag 12 Maart 1917 HSimiRtrara («Mti ».îli I vauitft* a4J i t ïl ! jfUf »o7d»te# i« 'i Isa»! : ! tf t ?S | bï«td<!* |»s*> 2 fflttfrlsa S-SJ Battra t2«nd : I mutfii fr. a.50 iRUtdn 5.00 I mtudcif 7.50 DE BELCISCHE STAnDAARD —jcru-n ""«rf i ô4 ■■^TN! pRACHT - B/\>^KT AA ACf^>^ ~~~ Sfcichfcer - fô e s fc u updêpT°'™"I~,~^:^ Xldefons Peeters, opstel s» eeheer villa « ira c&giîilli » ZSBÏ) IJK db paknb Kleine Makon» dlRmgen : 0.251. de regol RECLAME»: volgen# overeen- kOîBfit. Faste Medewerkcrs : M. E. Belpaire, L. Duykers, P. Bertrand Van der Schelden, Dr Van de P«rre, Dr. J. Van de Woeslyne, Juul Filliaert, Dr L. De Wolf, J. Simons, 0. Wattez, Adv. H. Baels, Hilanon Thans. Vergankelijkheid v— « Ite mijn joug m van ften Kzer * Grijs hangt de lucht over kleurloo-ze velden. Eentonig grauw is het land in dezen droeven wintermorgen. De boomen staan naakt langs de modeterige wegen. De pracht der natuur is vergaan : 't slaapt àl den dooâenslaap .. Hutverig liggen de puinen over ons vaderland gestrooid. De zware mist beweent hun vroeger schoon-tieid. Vernieling heeft droefheid ge-bracht en weedom in dorpen en in steden. De heerlijfeheid van men-schenwerk is vergaan : 't is ailes tè loor m den dood .... s Vergankelijkheid van aardsche dingen ! En toch, daar ontkiemt frisch groen in struik-gewas en hagen ; kleio, pleine stipjes, nauw merkbaar in 't ein-deloos verschiet. Laat omen nu de lente, laat stra-en i*u de zon : dan groeit en dan bioeit het weer alom ; bonté bloemen ia groene weiden En toch, de kracht van ons her-stellmgsvermogen is uiet verzon-en. Daar wordt gewrocht reeds aan den heropbouw van huizen en kerken. Steen voor steen. Laat komen nu de zege, laat stralen nu de vrede : dan rijzen weer de slanke torens en de roode dakén. Verrijzenis ! In u, mijn jongens, is misschien ook iets vérgaan. Daar heeft over uw ziel gewaaid een verdorrende winterwind van twijfel ; daar heeft in uw hart gewoed een verdelgings-geest van onreine daden. En de glo-I rie van uw zoet kindergeloof en de schoonheid van uw pure zeden zijn slapende weggebi®kkeld tôt mis-troostige puinen. Maar nu klinkt over u de stem van 't Nieuwe Leven. Nu gaan we, met spoedige treden. naar de lente van 't heilig Geloof, naar den zege van Gods zuivere liefde : Paschen nadert I En ziet, Moeder reikt u haar hand en wenkt u met haar minnende •ogen en leidt u zorgzaam-teeder, tôt in de wondere woning waar de Meester woont van leven en van dood. Herinnert ge u de beelden uit uw feinderjaren ? Uw dorpskerk of uw hooge kathedraal ? Uw stille, vrome bewondering Klimmend, langs ver-sierde pijlers, naar 'tvhel verlichté Gods altaar? Uw innig-diep berouw? Uw zalige ontroering toen ge op-stond na den priesterlijken zegen ? En hoe de klokken feestelijk galm-den, en hoe de bloemen lieflijic geur- ! den en hoc 't jubbelde in uw ziel 't algeheel geluk van God te beminnen? Zeg, herinnert gij 't u nog ?... Bangedagen zijn gekomen.; macht-theoriën en woorden van vloeK en van leugen hebben schoone idealen tôt doode illusies willen doemen. Houdt\ast aan de onvérganKelijk» heid van uw inwendig zieleleven I Laat het opblœien weer in de blij heid der herlevende na uur ; laat et rijzen, hemelf'O >g, als de nieuwe t< ren-juweelea in een n a ni je triomfan-teli;ke toekomst Aan 't paleis van Uw zieleleven Kan geen kracht ter l * wereld zijn vernietingswerk begin-nen ; als gij het wilt blijft het prijKen edei en machtig-schoon; als gij het wilt herstelt g'het, na verloren luis-ter, in de pracht van zijn jonge mar-mer-schoonheid.Gaat, deemœdig, aan Gods ge-zant uw zonden belijden ; gaat u voeden met het brood der tterkte. Ridders die strijdt om het recht en de eer, laat recht en eer niet vergaan in uw hart en uw ziel ! Te weer en te wapen staat ge voor een verganke-lijk vaderland. En 't maaKt u tôt hel-den. Staat te weer en te wapen ook voor het onverganKelijK geloof, voor de onvergankelijke deugd. En 't maakt u tôt heiligen I Want boven al 't gebulder van dees schriKwek-kende tijden, klirtKt nog steeds de stem van den zoeten Hciland : «Komt allen tôt Mij die belast zijt en bela-den *. Want boven den warboel van ontreddering, en boven den chaos van duistere puinen blinKt nogsteeds de stevige burcht der heilige stede. Aanhoort die stem, klimt op naar die stede. Dan gaat de macht van 't gew Idoveru heen, zonder u te ra Ven : zijook is vergankelij * en gij staat pal in GodsonvergankelijKheid. Een eeuwige lente van blije zon is uw leven, een blij vende schoonheid ! En, weet dit wel, uw moeders zul-len juichen : omdat zij die u gebaard hebben in den tijd der vergankelijkheid, u begroeten zullen als de le-vende vrucht in 't onverganKelijk ontluiken der eeuwigheid. K. E. ENGELAND IN DEN OORLÛG - o— I 2 Maart 1917. In het voorhistorische tijdvak, d. i. voor Oogst 1914? heb ik me noa wel cens aan journalisme bezondiGd, en daar het nu een-maal in onze natuur lÏGt dat we makicelijk weer misloopen, eens dat we aan de beko-ring 'n paar maal hebben toeGegeven, zal het wel niemand verwonderen dat onder-geteekende weer eens uit zijn schelp gekro-pen komt, en in zijn vroegere zonde her-valt. Als een verontschuldiging moge gelden dat iK gedurende ongeveer drie iaar niet van de verbodene vrucht gesnoept heb, en als je zoo lang braaf geweest bent voel je dat |;e weer eens in den appel moogt bijten zonder je er al te erg om te schamen. 't Valt nu nog af te wachten of de lezers van den « Standaard » het me al-of-niet ten kwade duiden, en zooniet vertel ik hun bij gelegen-heid nog wel eea en ander over wat er zoo al oiugaat in « Dear old England ». Denk nu maar niet dat ik staatsgeheimen ga aan 't licht brengen, of militaire plannen verklappen : ik ken geen dem van Srrijgs-kunde, en minder no^r van diplomatie. Eu al woont de beruchte Lloyd George maar 'n steenworp verre van je dienaar, — ik kan van hieruit zijn nette buitengoed zien, — al duiken kabinet-ministers, kamerleden en andere voorname bazen hier op Iijk padde-stoelen, voornameli^k 's Zaterdags, (de uit-gestrekte golf-links, waar de knappe kam-pioen James Braid het edele sport doceert, hebben grooten aantrek gedurende de week-ends), die heeren hebben me tôt nogtoe nooit met hun vertrouwen vereerd, en het eenige woord, dat een der politieke leiders zichooit liet ontvallen in mijn bijzi'n (die Enaelschen zijn erg terughoudend, zie ;'e wel), had volstrekt feen belang in staat- of krijgskundia opzicht. 't Was op het golf-plein, en de hooge-heer-in-kwrstie had juist een mooien bal gemist ; en het woord dat hem toen ontsnapte was bepaald onparle-mentair, — om er niks eroers van le zeg-gen.Daaruit hoef je nu ook niet op te maken dat het Engelsche Parlement altijd het voor-beeld ^eeft van waardige, verhevene taal, en auiveren, onberispelijken stijl. Ware dat het geval, 't zou er vreerelijK vervelend toe-gaan, en John Bull, met zijn aangeboren zin voor humor, 2ou het stellig niet lang Kunnen kroppen in zoo 'n akademische at-mosfeer. Oos weet hij er voor te zor^en dat er van tijd tôt tijd eens 'n flink relletje los-komt, om de eentonigheid te bre*en en de heeren kamerleden wat op le frisschen, lus-schen 'a paar afmaltende budgetten in. Iiet officieele verslag van zoo 'n haarA'en-pluk is altijd heel plezieriaom lezen, zoo niet erg stichtelijk. Sommige leden verheugen zich in het bezit van een onbetwistbare virtuo-siteit in 't schelden, en als je hun naam ver-meld ziet mag je er op aan dat het er « ge-stoven » heeft ; maar naast die beroeps-bel-hamels zijn er anderen, die -slechls nu en dan de tanden eens laten zien, en soins met verbazenden bijval. Van de2e week hebben we daar weer een staaltje van çehad in den speech van Admirai Sir H. Meux. JOE. Ooplogs tijciirtgen AMBTELUKB BERICHTEN Belgisch front. — 9 Maart 20 uur. — Kalmte op 't front. Fransch front. — 9 Maart i5 uur. — Onze aanval van gister tusschen Buttes de Mesnil en Maison de Champagne is schit-terend gelukt. Niettegenstaande belemmering door sneeuwstormen veroverden wij de vij-andelijke stellingen op een front van i5oo meter en een diepte van 600 lot 800 meter. Een aeweldige tegenaanval had geen Gevol»'. Twee handslaoen op den linKer-Maasoever mislu-iten. De oorlog ter zee. De engelsche admiraliteit heeft de uitsla-gen van den duilt-bootenoorlog der laatste week openbaar gemaafct. 2529 schepen vaarden de engelsche ha-vens binnen, 2477 vaarden uit,. 14 schepen boven de 1600 ton en 9 onder de 1600 ton werden Getorpedeerd alsook een tiental vis-scherssloepen. De fransche torpedojager Cassini werd door een onderzeeër gezonken. Wilson zal de koopvaardijvloot bewapenen. UitlWashin^ton wordt gemeld dat Wilson zonder stemming af te wachten, besloten heeft de schepen te bewapenen. Laatste Onr> De Toestand op 10 Maart 8 uur De duitschers vallen negen maal aan om Wulverghem. PARUS meldt ritten in de duitsche Iinies z. Roye. Bittere duitsche tegenaarivallen in den Champagne-secteur hadden eeen gevolg. Wij veroverden nog eeniye loopgrachten, 170 krijgsoevangenen. LONDEN meldt vijf duitsche aanvallen N. Wulverghem. Hij viel dezen inorgen nog-maals vier maal aan. Hij werd afyeslagen. Geen ander nieuws te melden. 1 Duitschland EN YlaanQereiis MiMigtii Een nieuw tijdstip opent zich in denstrijd die tegenwoordig Vlaanderen voor doelwit heeft. In 't licht van eenzijdige berlchten alleen kunnen we voor 't oogenbliA- den staat van dezen nieuwen geschapen toestand volgen-derwijze omlijnen. In den duitschcn rij/fsdag op G April 1916 verklaarde de rijkskanselier dat Duitschland België niet wilde, in de toekomst, als een bruggenhoofd van Frankrijk of Enge-land tegen Duitschland. DerhalVe was Duitschland verplicht wezenlijke waarbor-gen te nemen. , Deze waarborgen zouden bestaan in het be^etten van de Vlaamsche Kust en van Antwerpen. Ter zelfden zitdag verKlaarde hi j zijn echtste sympathie voor Vlaanderen. Deze dubbelzinnige verklaring1 werd door aile Vlamingen naar waarde veroordeeld. IntusschA in België zell', ging de scheu-ringsbeweging, ingezet met het doel Vlaanderen van Wallonie te scheiden en onder-steund door Duitschland, haar gang. Over enkele dagen hebben we daarvan de bekroning beleefd : « Een Raad van Vlaanderen » is samen^esteld, hield een vergade-ring te Brussel, stelde een manifest op en ging het manifest den Rijkskanselier voor-legé-en. De raad (niemand weet wie, of wat die raad is) werd ontvangen door minister Helferich en beriep zich bij hem op de rede-voering van den Rijkskanselier op 6 April 1916 uitgesproken om de zelfstandigheid van Vlaanderen te vragen. De minister antwoordde onder meer : « Ikheet u welsfom, gij verteGenwôordi-gers van een volk aan het onze door taal en bloed ver want, aan hetwelk wij ten zeerste door politieke, sociale en economische ban-den verbondenzi;n. « Gedurende eeuwen heeft het Vlaamsche voIk een weg moeten opgaan die het steeds meer van ons vervreemdde. Uwe dichters en schrijvers hebben dezen weg een lijdensweg betiteld. « Het strijden is no^ steeds aan het orde van den dag, maar het mag mij niet belet-ten u een handje toe te steken in het ge-meenschappelijK werk. « Onze gouwheer heeft onderrichtingen ontvanaen om u ailes te geven wat uw vriîe ontwikkeling op sociaal en economisch gebied vergt « Deze politieK door u ingezien als over-eenkomendmet de internationale princiepen zullen we doorvoeren om te komen tôt de algeheele bestuurli'Ke scheiding-, onze gemeenschappelijke werkino 3al deîe poli-tiek doen zegevieren' « Duitschland zal in de vredesconferentie ailes doen wat het Kan om de vrije ontwikkeling van den vlaamschen stam te verze-Areren.»Hierop ziin van de regeering twee mede-deelingen uitgegaan die in feite : dezen voetstap veroordeelen en de loyaliteit van de Vlamingen boven deze afzonderlijke poging prij?en. Ze bestempelen deze daad als een duitsch manœuver dat enkele verblinden wil exploiteeren om de duitsche zaa'* te dienen ten nadeelevan België. «Het Vlaamsche volk, zegt de eerste me-dedeeling, houdt niet op de schitterendste bewrzen te leveren van zijn vaderlands-liefde. Het Belgisch leger, dat tegen Duitschland strijdt, is ingroote meerderheid saam-gesteld uit Vlaminoen. Aile leiders der vlaamsche zaak hebben, etlelijKe malen, het onwrikbaar besluit der Vlamingen bekrach-tigd: geen anderen vijand te Kennen lot het oogenblik der hersteliingen, dan dere die, zonder reden, een klein land heeft willen vermoorden. Deze vaderlandsliefde verzekert aan de vlaamsche beweGing de warmste sympathie va 1 heel België en van de bondgenooten. » In de tweede mededeeling lezen wij : Dat de Vossische Zeitung eeni?e namen van den raad van Vlaanderen geeft : Van-denbroeck, Jaak (?) Vernieuwe ; dat Volks-vertegenwoordigers Buysse,Van Cauwelaert en Huysmans dezen voetstap ten zeerste heb* fren veroordeeld. Zoo zit de zaak ineen. In 't licht van deze feiten veroordeelen wij de enkelen die naar Berlijn Gingen — zij vertegenwoordigen het vlaamsche volk niet — er een stomp van den kanselier ont» vingen en hun oogen sluiten op het offer van hun broeders die op den Yzer hun bloed vergieten voor de bevrijding van België. Wie hierin niet klaar ziet is ziende blind. ESr>x«ef iiit Papijs Ze zijn met vele Belgische uitwijkelingen iu Parijs, die hier»een stieltje hebben aan-gevaf, waarvoor zij minder aanleg hadden, maar nood, verre van een gebed te kennen, geli'A- Bethmann-Holweg Zegt, legt u een gebod op, namelijk voor 't bestaan le Zor-gen, als ge geen honger wilt lijden» AI de jongeren die hier uit België Kwa-men, mannen en vrouvven, wernen meest in fabrie en voor V rij^svoorraad, en dragen een herkenninysteeken op de mouw. Degje-nen die daar niet iu weri'ten sedert maan-den werden bij 't leger -ingelijfd. Jonge Belgen zonder armband ziet men niet meer. 's Zondags vereenigen zich de Belgen op plaatsen, waar een hunner landgenooten eene zaak heeft overgenomen, eene herberg of spijshuis. En dat er daar niets dan vlaamsch gehoord wordt, kan iK u' verzeke-ren. Onder die uitwijKelingen, bannelingen of vluchtelingen zijn er diArwijls soldaten met verlof en dan gaat het er op zijn vlaamsch toe. Allen, zooveel %e zijn, bur-gers als krijgslied< n, verlangen toch zoo naar 't oogenblik, waarop zij den vaderlandschen grond, hun dorp of stad, zullen mogen terugzien, en ik heb hier en daar al meniGen traan uit de oogen geloKt toen ik hun een of ander gedichtje voorlas, dat u aân hun land herinnerde. 0 ja, de Vlaminoen, de Belgen in 't alge-meen. ijn goede vaderlanders. Wij troos-ten en steunen elï ander ook gelijk wij kunnen ! WOUTER. De Toestand Overzicht. Op de Fronten. Uit de ambteliike oôrloGsberichten is al niet veel nieuws te ziften. De toestand blijft in 'ijn geheel ongewijzigd. Alleen willen we er op duiden dat de demonstraties op het westelijK front in Kracht en getal toe-nemen en hier en daar het KaraKter dragen van voorafgaandelijke peilingen. Mogen we vrij wel aannemen dat op het Engelsch front die demonstraties een nood-zakeli;k gevolg zullen hebben, toch kunnen we er vooralsnu nog niet toe besluiten deze werkdadigheid aan te nemen als moetende een onmiddellijk Gevolg beleven. Den Duit-scher Zou te veel gelegenheid gelaten wor-den om zich in ailes te voorzien. De achter-uittochtom Bapaume blûft aïs te voor even geheimzinnig aanduren. We zullen maar over die bewegin^ met zelerheid kunnen spreken wanneer door een grooten aanval der Engelschen, de nieuwe stabiliteit al of niet zal zijn bewezen. ✓ "

Er is geen OCR tekst voor deze krant.