2d0 Jaai - N' ll8 "fijf ftftfttigMM llMMiF Zondaa 28 en Nlaandaa 29 lei ÏS DE BELGISCHE STANDAARD T-?-TrO~B ACHI 8 A A R T , /v\ ABT? - Pt«î Fo«<e Opstellers: m. E. Bblpairb, L. Dutsirs, V. Van Gramberkn BRÏRAWD VAK UBR SCBELDBH, D' VAN DB PBKKE, O' VAN DE WOKSTTWE, JUUL FlLLÎÀKltï AbtiaaesaeïitBprii* : voor soiaaien : voor i m*inu ir. i,a« ~ voor 1 Biuoen ir. a,» - »««» 3 «.«uu^ j,,, Riet «oldaten in 't laad : Voor I m*»» * fr 1,75 — Veor % Haioces fr, %£o — Voor 3 aaainden fr. 3»®5 Niet 3old»ten buiteo t lasd » Voor 1 ataand fr. a.50 - Voor a eia*nden fr- 5,00 — V001 s «n*»nden ir. 7,50 Aankondïgingen :1 «,85 fr. de^regel — Reklamengs o,4o iir. de regel. « Viuohtelingen : 3 miasschingen ran 9 regels a, $0 ir. Woor aile "mededeeliagen rich te'^Cijdeu ^ot £ VxLI*».: MA COQUILLE,, iCeedijk, DB PAFKB»: cr*>t»~;-K" ZEKa«f9«&*wm3ECK<R'wronsE' ; > t. ^roKsr»*2»^<sJTsa£»x nra - 'irrœ&t&amavœj'SXïœ^Lïs^SS&ïBSFZ&QSZ&nSSX&XiL. «3S^ïï-y^'V^ •"* 1 £CK[«KanB«B 0. L. y. m ïlaaisra Bea fiststochtje ieidde mij oalàngs 3oor onze strook vrijen Vadergrond. De aerwording der natuur drong diep in nij ; verrukt gleden de blikken over die rerre vlakten, schoon in hun eiudeloos-aeid waarop de omgroende pachthoven ils heuvelen inblonken» Langs de baan stonden stijf de hooggestamde, stram-getakte bocmen. Vier dikke stanamen onderschraagden >cn samengedrongen bladerbosch en rekten gcspierd links en rechts, ten ein-ïe't kapelletje dat diep er oader schuilt, oiet onder de kruinenvracht te pletten. Dâar moest ik toch even stil blijven om teugelloos van dit jeugdig plekje te gc-nieten, Eeue kleine kapel : drie witta muren, en van vorcn, een puntbogige in-*ang, afgezet door een tralig hek. Vas ainnen, een donker O. L, Vrouwînbeeld midden bloemen en kaarsen ; langs het rondend gewelf roepen herschilderde ietteis : Onze Lieve Vrouw van Vlaan-cleren. Vlaanderen en O. L, Vrouw 1 im-mer zoo nau* vereend 1 En voor hetvre-iig gemoed, voor de rustige verbeelding roept Vlaanderen sijne besie kunstschïl-âera, dichten en toonzetteri, en fier, aet leidt die kunstenaarsachaar, de sijne, in stoet met ieestplecht voor dit Heroel-jeeld wijl allen hun groet van vereering lan die vlekkelooshcid willea brengen. Vndere scharen volgen : het volk, met ien eenvoud in zijne gedachten, met de tprechtheid in zijne uitdrukking; het rolk in processie, boetend en smeekend, ifferend van harte zijnen penning. De oorlogswoede ontketende gruwel n vsrnieling, zij baarde ruwheid en ont-.ardicg. Doch Vlaanderen bleefbi] zijne -ieve Vrouw. Het riep de moeders, de rouwen om bijstand te vragen en nood e klagen ter bedevaart naarO.L. Vrouw ran Vlaanderen. Hat riep zijne zonen te elde en zond ze ter zege met op huone esten, op hunneharten in eere bewaard >. L. Vrouw van Vlaanderen. Langs de >opgrachten tegen de boomen of in de tammen, op de grafjes naast de houten rniskens plantten zij het beeld der Moe-ermaagd, gezocht in het puin der hui-en ; in de kapelletjes brachten zij hun ûkers en prevelden er hun dank, in aast, bij het wederkeeren uït de loop -racht.Benevelde even de latsge, doire titd er winterdagen met zijne neerslachtig-eid en verveii&g, het beeld der Maagd i çommige bar ten, de Meie joeg op-ieuw lente lucht door de ziel ; zij bracht pbeuringmet haar uitspattend leven, j schonk loover rond de beeldjcs aan e s tammen, zij gaf bloemen om de ver-roogde ruikers te vervangea, zij deed î grafjes terug optooicn en de Lieve rouwen herplanten, zij sierde de ka-dlekens met lentepracht, om den voor-ijgânger tôt een klein ophouden te lok-en.Gulpt te lang het bloed van Beigië's ugd# bavlekkend het autaar van het cht, wroet soms de pijn in het hart, aizelt het even om on s of zielewee aogtij wou vieren, boven het onheil der enschheid, troont barmhartig, de Toe-ucht der zwakken, de Kouingin der lartelaren, Onze Lieve Vrouw van laanderen. J.ROM. Aan de Qewonden. U # hcrt klopt su we&r U)z f <"P, den kloksleg der getijdea, •want uit een wosds, drop aaa drop, leekt bloed laagshesn uw zijds... Ge Wîiart den aehoonea dood nabij «lien velen resds fcsnijdan ; bij stond daar pal en vogeWrij : gjj hadt niet meer te lijden I En hebt ge al vallend, de armen eîet lot dien trooit willen breidca, uw zwaard gonsde es «w laatsts lied brak opan in verblijdeu... ! Nh brftnnaa koortsen ln U*-» oog Ien zi«t ge in laQgs&ata schrijden, de sou op gindschen hemelboog den tragen sacht Tefbelden. 1 LîJk lâmm'rsn caar hun zomerstal s gaan over mag're heiden, l jsa?Ja woorden g aan. Hua halde zal aw bloedend lijl omipreiden....! De Panas, 21 6-16. Fritz Franclcen. Zuid-Amerika. ' 't Is &1 ecoaomisch ; oorlojç of vcorberei-diofÇ dasrtos v?at de hlok slaat Ouitschlaad met zijse tra^anten tracht io 't leven te roe-! pen een ecjnomiscb-machtijg Midden-Europa. Esgeland weiWt tusscbea een verdrag ge-•loten alleell met zijn kolonifto, sa seae over-eenkomst waartoe het cok zijne huidige strij imakkars zou uitaoodigea. 't Zal waar-i schijnlijk tôt een èn aade; overg«ag. I Baide economlsch© groepeeriagan zallen dan elk&ader bekamp$a met toltarievan in Earopa, en onderling wedijveren om de over-ceesche markten te bemeesteren — wel voor-namelijk het wordend laad der toekomst : ZuidAmerilta. Wie nanwkcarig wil mgeiioht zija nopens de geschiedenis en de economische mogelijk-hedea vas de Zuid-AmsrikaaBBche republie-ken raadplege 't boek van deri Peruaantchen diplomaat F. Garcia-Calderon « Ls* Démo» j1 craties latines de l'Amérique » (Paris, Fl*tn-| marion) g«#chreven in 1911, dus ten voile be-| troawba&r. Wie, na de lezing van het hoofdstuk « Le péril Yanksa », oVerdcnkt dat Wi!«on ailes in het wêrk «telt om da Eaeopeesche pro-dakten opde Zuid-Amarikaausche marktea voor goed te doen verdringea door de nijver-held der Vereeniffde St at«D, zal aanaernan dat er een greintje waarheid llgt in wat een ■ Hollaadsche vriend mij schreel — hoewel by zich al te neutraal uitdrukt — « Binet ia het ond-wordend Europa, Eogeland en Duitsch-lan ! vech'en om de he- emonie op gebiad van handel eu cijvarheid, gaat een derde, de Ver-eenigde-Staten, met de bsste brokken van den lazet1 epen.» Il est assee de cette marchandise.... • ¥ ¥ Elgenaardig is h«t besluit van den sehrij-ver, die aan pan-latinisme doet, en die een Europeeschen oorlos; voorsiet en voorsptlt tasichsn Rasland, Duitschland en Oostcarijk aan den eenen kaat, de Latijnsche volkercn aan den aRd^reiâ ! < Zoo de Latijnen moeten wijkea es Ger-mansn en Slaven Europa beheerschen, zoo is het waarschijnlijk dat de fakkel der LaUjn-sche beschaving zal overgaan van ParJJ» naav BuenoS'Ayres, zooals zij vroeger van Rome aaar ParijS werd overgebracht, «n in 't klss-siech tijdpsrk vas Griekenlaad naar Rome.» Alsdaar lets moet van komen, zou deze oorlosr nog maar een voorspelletje zijn of eene eersto phase aan een keerpunt in de geschie-denis ! Missen is menschelijk ! Hopen wij voor onze klein zonen dat daze spreuk hare toe-pa8sing vinde op de voorzegging van dezen Zuid-Amerikaan, want hlj rekent ook België bij de Latijo8che landen, waar°an de volkercn zouden uitwijken naar... Zuid-Amerika. ^Ben bettje... Amcrikaansch 1 YES, DE TOESTAHD ! BU DE 6013&EH00TM Helgië ln Jani vergadert ta Parija de Internationale ecoaomische coafereaiie. Belgiô zal er vertegenwoordigd wezen door minister? de Broquevilte, Beyens, Van de Vijvere, Goblet d'Alviella en heer Wazwellsr. De mialsteiraad vergaderde reeds om de aan te uemen houding te bspaïen. Engeland Uit bijsondere iolichtingen ons hedentoe-gekomen blijkt dat de Ierlanische kwestie wel gevolgen zou kuncea hebben die nie-msnd vermoedt. De zaak is ver van effea ge-maakt te zijn, zoasic sommige uithe^msche biadea het te kennen geven. Er is in de laat-1 ste dagtn uit |dea gedempten opsiand een verwittiging voor Eageland gebroeid, die, î als ze tôt uiiingkwam.slîchts dsien zou kuc-nen verbazen die de iersebe kwestie op een--■ zijdlge wiize hebbeîi nagekeken. De reis van Agqulth naar en door Isrlasad ist als ean dag-i feitje aaogeieekend geworden, aShoewel van dit feezoak het heil der yerhou Jing tusschea Eagelaad en Icrlasïd afhing. De toestand is nog steals gespanneo, nist omdat de opstand in den zin ligt van 'i Isriche volk masr omdat de beteugeiïng aanleiding heeft gegeveu tôt kritieken misnocgdhaid.Iniusschen wordt het onderzoek voor de commisaie voortgg-zct. Het oaderhoor van minister Birrell was ' bedroevend, En mes» gewaagt van Home Rule I... Frankrijk Er wordt heftig heec. en weer geschreven | over het al of niet gewenschte van de benoe-■ mlng van bjjzondere toezichtskommissaris-stn bij het léger. De eeaen vinden het goed, : de anderen slecht. ln < Le Journal » publiceert senator Cit. Humbert een heftig astikel tegen de onbe-zonnenheid van zekere statiatiekeis die steeds met fantastische cijferiagen voor den dgg komen om te bewijzen dat wij den oorlog zullen winnan omdat wij over het grootste getal manschappen beschifeken. Dat is nevens de zaak, pieit Humbett, het s vraagstuk ls niet over hoeveel mannes wij I beschikken kunnen ; h«t vraagstuk is : Hoa-| vaeî manne» staan er ivserskantcn in 't veld ' en hoa zijn die mannee tegenovsr elkaader l gewapead «n voorzien van ondersteunend I materiaal. Zulke cijfers zouden heel wat belangrijker i wezen. It&lië Het laat zich verstaan dat hetOostenr^kach offeneief het land heeft opgeschud. Doch van opgewondenheid isniets temerken.Degrond-toon der dagblaien blijffc kalmte en vertrou-wen aanprediken. Een dagblad van Milanen drukt in veite letters dat het Italiaansche léger alleen den last van 't Oostenrljksch of-festief wil torschen en alweren. johannes joergersen, officier der Leopoldsorde. Da Bdgiaehe Standaard was een der eer-sten om dit geed nisuws te veroemea, en komt achteraaa om den sympatieken Deen-schea schrijver geluk te wenschsn. Een s te meer blijkt het : < Hoe dichter bij Rome, hoe slechter christen ». Doch, vrosg of laat, znllen aile Vlamiogen uit der harte die welverdiendeonderschei-ding toejulchen. Was Joergensen, vôor den oorlog, een bevriende figuur onder ons, nu, na zijne nobele daad ten onzen opzichte, is het eene vriendscbap op leven en dood en, van onzentwege, den eeuwigdurende erken-tenis Daaraan twijfelt hij voorzeker niet, wiens hart soo varig slaat veor recht en vrq-heid, voor aile edele zaken — voor geloof en vaderlaad. OM VERDUN Kanlteelcening van Mang. Het wara kinderachtig het te ontkennen dat de worsteling om Verdun, — die nu wel tôt haar hoogtepunt van kracht en woede is gekomea, — deze oaverkwlkkelijke be-statigieg afwerpt van een gedurig aanbren-gen van versche Duitsche troepen die een behaald voordeel weerom in een gedeeltelijk nadeel door hua optreden veranderen. We zaten vastgevszen op onze stellingen Wesielijk de Maas van aan de Maas tôt aan Avocuurt ea ailes deed voorzien dat de stiijd op dezeitd» stellingea zou beperkt blijven, maar pas voeren de Dultschers een nieuw slgomeen offensief uit of we vcrliezan door bioedige stormloopen van nieuwe Duifsche keurkorps^n het belangrijk steunpunt : het dorp Cumières. We hadden in een schitterendsn aanvai, die, het staat buiten twijfel, niet zonder ge-voelige veïliezen gepaard ging, het foit Douaumont veroverd olde Kroonprins brengt twes versche Beiersche divisies in den alag en we moeten onder den druk het fort ont-■aimen.Man mag nu al of niet epllogeeren over de beïangrijkheid van dt;ze of gens skliiog, toch moet eindelljis de vraag van het hart : Waarom wordt het mathodieche beuken, die, alhoewsl heel langzasm, toch onbntwistbaai veld wint, niet gestremd door een tegenof-lensiefvan doordregende krscht? Waarom wordt bet asnvoeren v»n duiUehe frissche m-- servea niet belet door een opilrii gerigheid van onzentwege op aile froatsn van het cor-jj logstooneel? Want men mag nu wel betoosaend beweren \ dat d« stelling van Verdun verlorsn loopt ia ' d« algemeene verdadigings-linie van het | Westelijk front, toch moet toegegeven dat ^ een bijïondâr belang aan de vestiag dient ] gehecht, ees t-rzijds omdat de Duitschers er geen honderdduizend maaaen zouden vo»r opofferen, anderzijds omdat de Fratischsg met eene raseade hardn&kkigheidl er tôt het minste laDjs grond willen bshouden. Juist ûsxt fraiischs hardîlekkigheid wijst er op dat wij de beteekenis van Verdun als strategisch puut niet dienen te verwringeo. Ea als hat werkelijk zoo is, waarom dan ; getalmd om het duitsche offunsiet dat weer- ! bastig blijft voor goed den kop in te slaan door een optreden op een an der punt ? Slechts een uitlegging is mogelijk en die 1 uitlegging is tevens voor ;ons e;n bewijs van vertrouwen. Defransche grootstaf beschikt t«r plaatsn zgli over afdoende middelen genoeg om het duiisch oâonslef, — al ie het nu door een l&ngjgasm uitputtend afbeulexi, — in een ramp te veranderen. Joffre heeft steeds getoond de man er niet nasr te zija zijn troepen cutteloos te slacht-offeren.Waar hij tbane, in eeniger mate.zulks laat gebauren om 't behoud van de « spille » van 't Westelijk front, is hst onbetwisîbaar als het daglicht dat door die handelwijze hlj iets voorbtreidt dat beslissend zal wezen. jxrsâaaemmtWBiimwm.' amnwn •nrmr, i1 .".n^ »nf ■' In den Balkan. | Saioniki, 26 Mei. —| De staf van het Servisch léger is te Saioniki aange-komen en werd door generaal Sarrail ontvangen. Een Fransche vtisgerseseadrille heeft de Bulgaarsche kampementen van Nanti, Uskub en Vêles gebombardeerd BRITISCH FRONT Wederzijdsche artillerie-strijd op het heele front, maar bijzonderlijk hevig om Yper en Loos. OPEN BRIEVE» XLIII. Vluchtig verzwindt de zoete Paa tijd. Vooraîeer hij heelemaal is oi vlogen, sou ik aog iets willen opvas van de hoop- en vredesboodschap,u hij meebrengt.— vooral in zijne litm « Nog een weinig, zegt Cbristus zijne leerlingen, en gij aanschouwt Iniet metr, en weder een weinig tijd gij zult mij zien. Voorwaar, voorw ik zeg u : Weenen en weeklagend ge, doch de wereld zal zich verheu gij zult bedrcefd zijn, maar uwe dre nis zal in vreugde verkeeren. De vi in barensnood heeit droefetiis omdat i uur ge komen is , doch wanneer zij kind gebaard heeit, gedenkt ze weeën niet rneer van vreugde dat ei mensch in de wereld geboren is ». Wie heeft er meer droefheid en si ondervonden dan ons volk, bij 't treden, vertrappelen der wilde ba ren-horden en nu nog, oader de verj terends Duitsche hiel ? Doch hooren IChristus niet zeggen dat vcrdrukkinj opgetegenheid verandert ? En 't aai haalde yoorbeeld is zoo treffend scho eene vrouw is barensnood. Die vrouw, die Patria, — ons al meene moeder — verkeert sedert mi den in den hoogsten nood. Haar ban weeën zija prangead, zijn sche kreten slaakt zij wel, maar zal zij 1 smarten nog gedenken, als haar zoo: het nieuw ge slacht, de kloekste tel de gemeenschap der volkeren — ic wereld is geboren ? Die moederschoj ons land — heeft ons allen gëdragei Dat heet ik de boodschap der hc Ea die van den vrede ? — Heel Paaschliturgie is als met een adem vrede doortrokken. Van op den dag der Verrijzcais, met Christus' vroi j wensch : Pax vobis ! Niet de jubel brenst zija verrezen luister, maar S vrede; enachi dagenlater, herhaalt bet met nog mesr klem. Al de epist aide evangeliën draaien en zinspt om dat eene woord : vrede I — vi door de verzoening der liefde. « Laat hart niet ontroeren ! » is Goddelijke1 maning. Géen vrees, geen bangen : waarheid zegepraalt in 't eind ; het van 't onrecht is geweldig,maar van 1 ten duur. De boosen, ja, mogen sidderen beven, want na hun schijn-overwinni storten zïj in een afgrond waaruit : te komen is; maar wij, wij worden proefd om gezonder op te stijgen, worden gesnoeid om rijker vruchtei dragen. * God, heerscher over aile rij en heerschers », bidt de priester da lijks in de mis, sedert het uitbreken den oorlog, « die ons èn door uwe sla geneest èn uwe vergeving bewaart En in de eïgenlijke mis voor den vrt staat het misschien aog schooner : ' God, die niet toelaat dat de volkeren, in U gelooven, door eenigen schrik \ ontrust worden..." En " God,Oorjpr en Mienaar des vreden, wien te kenr leven, wien te dienen, heerschen is : scherm uwe smeekenden tegen aile a vallen ; opdat wij, die op uwe verdi ging vert rouwen, de wapens van g enkele vijaodelijke macht te vret hebben, » Zulk gebed kunnen wij eakel met Amen beamen, M. E. Bblpairb 24 Mei 19x6.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.