■wr*v7,-y^T'>^ jjijii.ju'j-'iiiMiiiuwi'i'Biiwinif i wiiiw 111 iM«Mir imYnriWMT——h—t—mwmnMnrrTMT^fr"!— ——»^ ^ —riniinw—himwm—■— l8te Jaar. — N° 30 Vijf centiemen het nummer Vrijdag 26 en Zaterdag 27 Maart 1915. «a.w.11 iinii.wn;. u±jji^jj^[»ww»^Mw^^WMDami^WMMJMn^wo>iirn¥wrTirw»i>rTii^'»wT»T-»TïWMMBMar>ii«nr»»M»ri>nwwiMi*i'W»lM'iiiiiwwii»W'ww»i wi t rrrrimn-wii ■ tchît'it rir-irn irr-rr-iT-rrnr it ar,-~" 1 T - , „ ,1,1m- , , - „, -mi ■ ■ n «m mmm§ n m n le Belgische Staniaari Door Taai en Voik Voor God en H&ard en Land n>gTC-wrn«wi»v—uua.i—i mu iiwaewwa»"'Wiflu»M j MjiMfi>WL*.iiijr'MU>ALXWi »wuw*v?*«E?.reqgp« m.wi'qxxtr-Bmtz.--;. ■ - '-.- -.rx**c^irrrOTjtaw»>3^gg^F»wrw>vvimm m n—g— « DE BELGISCHE STANDARD» verschijnt 3 maal te weok. Bestuurder : ILDEFONS PEETERS, 0. M. C. t. Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : Abonnemeiitsprijs voor 10 weken bij vooruitbetaling : In België : VASTE OPSTELLERS : M. E BELPAIRE, L. DUYKERS, Victor VANGRAMBEREN, . . )l'!la MA C0(2LILLE' Z°edlJ'k DE PANNE- voor de soldaten 1.50 fr. — voor de niet-soldaten 2.00 fr. n . ..... -cd cpuci ncm 1....1 en 1 larDT Aankondigingen : 0.25 fr. uo regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Voor 't buitenland : 2.75 fr. Bertrand VAN DER SCHELDEN, Juul FILLiAERT. Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. 'n Vloek. Ik heb een woord gehoord, dat me door 't harte sneed. Misschien was dit woord gesprokenin 'n oogenblik van weemoed en droefgees-tigheid, van ncerslachtigheid en moede- loosheid, van onbezonnenheid. En hier zou 'k het niet herhalen, ware 'tniet dat zelfs zùlke woorden soms indringen in wijfelende harten of flauwe zinnen, en ware 't niet gekomen uit een mond die moet de jeugd opleiden, idealen aan-kweeken, enedeler menschen maken. «Vaderland en Vaderlandsliefde, ijde le woorden !» —Wat 'n vloek !.. Terwijl ons land te laaien staat, terwijl het bloed van ons kinderen den moedergrond doordringt ; teiwijl de beken stroo-men rood van hun bloed ; terwijl onze haarden leeg staan, en verlaten ; terwijl onze moeders, en vrouwen, en zusters weenen, in ballingschap,om hunne duur-baren die sneuvelden of nog strijden ; terwijl zoovele helden en heldinnen hun geld en hun goed, en hun krachten ten beste geven voor 't heilig recht van 't Vaderland,.. «Vaderland, ijdel woord».. Wat 'n vloek ! Een Vaderland bestaat er voor ieder, omdat God het zoo heeft gewild. Een Vaderland bestaat er, omdat de natuur van den mensch zelven het eischt. Een volk dat gegroeid is op denzelf-den grond, dat gestreden en ^eleden heeft om een zelfde doel door de eeuwen heen, — dat volk heeft rechten, en die rechten zijn heilig. « Liever Duitsch te zijn, dan ons land in ellende te zien » — Neen, Neen ! ! Wij zeggen : Liever ons land, en al wat we hebben, vergruizeld en vernietigd te zien; liever sterven tôt den allerlaatsten man, dan den naam te dragen van een volk dat zijn eer heeft geschonden. We strijien voor ons heiligste rechten, voor ons duurbaar Vaderland, om ons en onze broeders, en vrouwen, en kinders van 't slavenjuk vrij te vechten, om vrij en Belg te bîîjven. Anders spreken is snood en laf ! ST. H. ■IMMMWMMBP«Mnrara*.1 'JJMjMUBUMJIII HW I «III IBBIH.VZSWBB België en het Vatikaan De Paus heeft in plechtig gehoorden Heer Van den Heuvel, den nieuwen Belgischen gezant bij den H. Stoel, ontvangen. Minister Van den Heuvel spralc bij 'tover-handigen van zijn brieven volgende rede uit: Zeer Heilige Vader, «Nu België de pijnlijkste uren van zijn geschicdenis doormaakt, is het mij een waar geluk, bij den H. Stoel als afgevaardigd minister te zijn gezonden.Vertrouwen hebbende in de traktatenen slechtsde vriendsehap van zijne naburen beoogende.wijddcBelgië zichgansehelijk toc aan de duizendvoudigc uiting van zijnc nijvcrheids-en Iandbouwwcrkdadigheid, van zijn kunsten en we-tcnsehappen; wanneer het al incens, zijn grondgebied zag overrompelen en er de schrikkelijkste gruwelen zag plegen, omdat het niet had willcn toegeven aan de schennis van zijne onzijdighcid. Zijne prachtgebou-wen zelf, — de glorie van 't land, — werden niet ge-spaard en de rijkc bibliotheek, kostbaar.wetcnschappe-lijk legaat der vcrlcdcnc ecuwcn, van de Leuvensche Hoogeschool, werd aan de vlammen prijsgegeven. Al de klassen der maatschappij in ecnzelfde vaderlandsche en verdedigendc solidaritcit sehaarden rond hun Koning. Al de overheden spraken gclijkluidend over de plichten ivclke deze wreede toestand aan allen op-legdc. Moet ik hier herhalen met vvelke vvelsprekend-heid en welk goed hert.Kardinaal Mercier van Meche-len zich daarover uitliet ? «Tusschen al de droefheden die over België gekomen zijn, was een der pijnlijkste, zonder twijfel deze, die 't meest de godvruchtigc stemming van 't land raakte. Van over ouds heeft het katholieke België eraan gehouden aile godsdienstige gcvoelcns te vrij-waren. Het had, in 1830, voile vrijbeid van prak-tiek en organisatic aan aile godsdienst verieend, Vrij-heid, die weinige staten tôt op heden kennen en waar-van de doorluchtige Paus Léo XIII al de voordeelen, ter plaatse, heeft kunnen waardeeren. « België wilde kerken weerdig van zijnc godsvrucht, het omringde de priesters en kerkelijke waardigheids-bekleeders met cerbied, en verzekerde de vrijheid van het evangelisch woord. De H. Stoel aanziendc als de kristelijke leiding en het opperste moreel ge-zag, was het eraan gchccht zonder ooit, wijfelbaar-heid daarin te hebben gekend. Ook kan ik niet ver-tolken, hoe groot zijn drocfheid was, wanneer het zooveel kerken enteerd en vernietigd, verschillige jzijner priesters in gevangenschap geleid, honderde ge-marteld en gefusiljeerd, Bissehoppen aan onwaardige , •10 "• | behandelingen onderworpen en het bissehoppelijk onderwijs zelf, onderhevig zag aan menigvuldige be-letsels.« Maar midden zijne ongelukken is België diep bewogen geweest door de getuigenissen van leven-dige belangstelling en vaderlijke gt_negenheid die Uwe heiligheid het heeft betoond. De Koning heeft me gelast, u te zeggen, hoe hij wenscht dat de vricndsehappelijke betrekkingen tusschen België en den H. Stoel voort zouden in volledige harmonie gehouden worden voor 't allergrootste goed van aile bclgischc geloovigen. Ik heb de eer aan Uwe Heiligheid te overhanden de koninklijke brieven die mij als buitengewoon gezant en gcmnchtigde minister met bijzondere zending bij Uwe Heiligheid j aanmelden. » 1 Wwiwi—jnniii i iMjaia»wii»n ■>nm nwwiw—m j Credo van den landman. vnouv ï au uou muuuuiu. Wijze : Credo du Paysan. I. 't Gesternt, de maan, de zon met gouden stralen, Heel de natuur die Gij tôt wezen riept, d'Onmeetbre zee, de bergen en de dalen, 't Is al Uw werk, o God ! Gij die het schiept. Ik sterveling voor 't wondervol vertogen, 'k Verhef mijn stem bij 't scheêmrend avondrood. En gansch verrukt, in 't stof voor U gebogen Roep ik o God, wat zijt gij machtig groot. KEFREIN. O Majesteit ! o driemaal heilig Wezen, Gij die het leven geeft Aan al wat leven heeft. Het heelal maakt Uw Almacht nooit volprezen, 'k Geloof in U, 0 God, ) ^ Die van der eeuwen leeft J II. Wen 't zaaitijd is, dan worden mijnc zaden Met kunstig hand ter aarde toebesteld ; 't Ontkiemend graan met hemeldauw beladen, Groeit weeldrig op tôt wieglend korenveld. Komt onweêr, storm, mijn rijken oogst te treffen, Mijn eenig hoop helaas ten gronde slaan, 'k Wil niet in toorn mij tegen God verheffen Gelaten roep ik d'Albestierder aan. III. 'k Slaaf dag en nacht, en door mijn rustloos zwoegen Win ik het brood voor mij en mijn gezin. Mijn schamel hut schenkt mij meer zielsgenoegen, Dan 't prachtig slot vol praal en wereldmin. De Zondagrust, na godsdienstplichf gekweten, Verkwikt den moed en schenkt weer nieuwe krar.ht ; Ik staar, bij 't maal met gade en kroost gezeten, De toekomst aan, die vricndelijk tcgenlacht. IV. Kwam vrcemde dwang mijn moedertaal te hooncn Of werd bedrcigJ het heil van 't Vaderland, Ik trok ten strijd met mijne klocke zoncn, Voor het behoud van dit zoo duurbaar pand. En moest ik ook de zegcpraal betalen Met al mijn bloed dat ik den lande gaf, 'k zou nog met klem al sneuvelen herhalen, Tôt op den boord van 't kille gapend graf. OTPaRÎ~-iIWl«nm IIIIIIIHl! I II WIHIIIIU \■MI.MMT-RJKaWWMMgWMM—BU————» De Val van Presmyll. I11 onze editie ran Woensdag kondigden we, de eerste, het belangrijk bericht af dat Presmyll op 22 dezer gevallen was in de handen der Russen. Hieronder, daaromtrent, eenige beknopte toelichtingen. In 't begin van September, alswanneer de Russen het Oostenrijksch leger versloegen op de Dniester en de hoofdstad Lemberg innamen, waren de Oostenrijksche troepen verplicht achteruit te trekken op de San, waarvan het bijzonderste steunpeunt de vesting Presmyll was. Deze plaats is niet een groote stad. In vi edestijd bedroeg baar bevolking nauwelijks 50,000 zielen. Maar haar geographische li^ging was van overgroot belang. Presmyll is de sleutel van de verbindingswegen die ieiden naar Cracovie, Weenen, Beii(n çener-zijds ; naar Budapest anderzijds. De verde-digingswerken waren allen modem ingerieht en bestonden uit eene verschansing waarin j.1 forten gebracht waren. Op 21 September 1914 waren de Russen voor Presmyll, doch konden slechts met de ïigentlijke belegering den 8 December be-jinnen. De belegering heeft dus 105 dagen ^eduurd. Het garnizoea telde, naar men verzekert, bij 't begin 60,000 manschappen. De wederstand van de stad was opreeht kraehtdadig, aoch onmngelijk was het den Russischen omsingelingsgordel door te bre-ken. In deze maanden heeft het garnizoen niet alleen te kampen gehad tegen vijanden, maar ook tegen besrnettelijke ziçkten, die vele slachtolfers hebben gemaakt. In laatste krachtinspanning werd over ;enige dagen een uitersten uitval gedaan die >een uitslag gaf. De gevolgen van deze capitulatie zijn ge-svichtig.De Russen zijn,eerstens, vt-rlost van ;en gevaar achter hunne gevechtslijn en de jelegeringstroepen, 150,000 mannen sterk, cunnen van nu af aan op de eigentlijke front-inie tôt een offensief in de karpathen gesteld vorden. De Vreugde te Petrogade. Het nieuws van den val van Presmyll tierirana van ulk oUHtLUtn, juui mllialki. heeft eene buitengewone vreugde te weeg gebracht. In den naœiddag had er om 2 uren eene grootsche betooging plaats. Een»: ontel-bare menigte met de portretten van den Tzar . en den opperbevelhebber Groot-Hertog Nicolaas. en met meer dan honderde vaan- g dels aan 't hoofd, trok, al de nationale liede-ren zingende, door de straten; al de soldaten werden geestdriftig toegejuicht. De Oost-Pruisische Bevolking vlucht. S Uit Kopenhagèn werd getelegraieerd dat i 300,000 vluchtelingen uit Oost-Pruisen, d i tegenwoordig in Berlijn zitten. Zij hebben b i hunne streek verlaten zonder hoop op terug-; keer. Van c'e 100,000 paarden die in de . -, streek waren zijn er maar 6000 meer over-® gebleven. — Onze Helden. I De moord van den Kommandant Marchand. Het was den 6n Augustus om 4,30 u. 's £ morgends. Ailes was stil in de Sint-Foix- r straat te Luik, waar de staf van de 3e leger- j deeling zijne bureelen ingerieht had. De gendarm Houba trok de wacht op aan ^ de nadarbureelen op den hoek van die straat en van de Sint-Leonardusstraat terwijl een aandachtige schildwacht stond aan de deur v van het hoofdkwartier. ^ In de verte sprak de donderende stem on- ^ zer kanonnen aan de Luiksche harten van 0 moed en zelfopoffering. De Gallissche haan e krachtdadigstond.tegenoverdeGermaansche ' gier. — Eeuwige eer aan u, onvergeetelijke a broeders van Luik die Europa hebt gered ; de naam van uw beroemde stad zal voor altijd in de geschiedenis van het menschdom schit-1 teren. ....In de bureelen van de Sint-Foixstraat A ' en van uit de telefonen die den staf met de verschillende forten in verbinding stelden . kon men de toejuichingen en de vreugdekre- ^ ten onzer dappere soldaten van de 3e legerai-deeling hooren, toen daar ginds op de ver-dedigingslijnen, het helsche vuur der Belgi-, sche kanonnen en geweren de Duitsche ban- ^ dieten in stukken vaneen in de lucht deed springen. De kommandant Marchand die geheel den nacht door in zijne bureelen was blijven wer- ^ ken, kwam 's morgends wat buiten om niet slaperig te worden. Hij was pas eenige minu- £ , ten daar, toen men hem luide hoerde roepen: « Vous ne me tromperez pas ! Dans tous A les cas, vous ne me faites pas peur!!» (Gij 1 zult me niet bedriegen ! In aile geval, bang ben ik niet !!) — Vuurschoten weerklonken ^ seffens daarna. De kommandanten Saubert r) en Vincotte van den staf, de kapitein Sher- \ nitte en de Ie Opperwachtmeester Yumgers n der gendarmerie en de soldaat Duchêne sprongen buiten en begonnen een schrikke-lijk vuur tegen de aanranders. Vijf Duitsche soldaten vielen dood op het voetpad, en de andere, een dertigtal, namen de vlucht langs de Leonardusstraat. b< Eilaas! De kommandant Marchand lag bc dood, alsook de schildwacht en de gendarm h< Houba, wiens ingewanden op den grond la- m gen. Deze laatste was bij middel van een zak-dolkmes gestoken geweest. De gendarm Mu- aC nek was gekwetst neergevallen. Nevens de kommandant v^aren de lijken slj van twee Duitsche officieren. Dit van den ge va Duitschen kapitein von Alvensleben lag er, ec de hand nog gewapend met een groot te revolver genoemd " parabellum Dit van den duitschen luitenant was te midden aa van de straat, achterwaaarts, gevallen. br Kommandant Marchand had zich zelf ge- ^ wroken met een zijner aanranders neer te no schieten. zo Seffens om den terugkeer der Duitschers ™ tevermijden, waren soldaten, gendarmen en W( burgerwachten verzameld, plat ten gronde, on de wapens in de hand, onder het bevel van den kapitein der gendarmerie. Maar de Duit- Bc schers kwamen niet meer terug, j"' De staf van de 3e legerafdeeling was gered he van den moordaanslag der Duitschers! rc: Roem aan de slachtoffers ! Eer aan de dappere verdedigers van de Sint-Foix-straat ! — Hun Wereldpolitiek. Voor wien er nog aan twijfelen zou, geven se we hier een riieuw staaltje van Duitschen 8e grootheidswaan en rooverspolitiek. Over q( enkele jaren verscheen onder het handtee- no ken van zekeren Tannenberg — deknaam on pj , c.---r5— • • u m, i I Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. Laatste Eerichten. In België. — Niets bijzonders, tenzij lang"s de kanten van Oud-Stuyvekem-kenskerke, Caeskerke en den Oostkant van Nieuwpoort waar nogal hevig gekanonneerd wordt. In de streek van Nieuwpoort hebben we menige vijandige verkennings-en steunposten vernield. In Frankrijk. — Ten Noord-Westen Arras hebben we nog eene loop-gracht gewonnen. In Champagne hebben de Franschen, niettegenstaande een geweldig vijan-delijk bombardement, hunne veroverde loopgraven ten Oosten der Côte 198 behouden. In Argonne, dicht bij Bagatelle, heeft de vijand te vergeefs tweemaal de loopgrachten die zij 's Zondags verloren, willen heroveren. Te Soissons en te Eparges zijn aile vijandige pogingen verijdeld. Te HartmannsweUerkopf hebben we eene lijn loopgrachten en een blockhaus ingenomen. Ten Westen Midden -Niémen, blijft ons offensief voort gelukken. In de Karpathen, in de streek van Svidnik en Simolnik hebben onze bond-genooten goed werk verricht. Zij hebben er 2,400 krijgsgevangenen gemaakt, vvaaronder 45 officieren; ook hebben ze twee kanonnen en vijf mitral-jeuzen buit gemaakt. Ze hebben ook het dorp Krassitchine bezet. In het gebied van Tcharokh zijn de Turken, na een gevecht voor Artoir teruggeslagen geweest. waaronder een poliiiek nian schuilt — een Doekje « Gross Deutschland » waarin het ïoekomstig vredesverdrag in twaalf verzen )f artikels voorgezongen werd. Ailes wat ^eeds in ons dagblad werd beweerd, wordt îens te meer er door bewezen ! Een uitlmipsel ervan : ^rt. 1. — De Vogeezen, Meurthe en Moselle, de Oostelijke helft der Maas met Verdun, en de Ardennen met Sedan, zullen deelmaken van 't Duitsche Kei-zerrijk.^rt. 11. — De bevolking dier streken moet binnen het jaar verhuizen naar andere oorden. \.rt. m. — Holland en België worden Ger-maansche rijken. Zoo wordt bijna te Westen, het rijk van Keizer Karel her-steld. Congo komt natuurlijk Duitsch-land toe. ^.rt. iv. — De Walen zullen drie jaar tijd hebben om 't land te verlaten. Met de streken vermeld in Art. 1, wordt het Walenland Oost-Franconie. !rt. v. — Frankrijks oorlogsboete beloopt 35 milliard. ^.rt. vi. — Luxemburg en Zwitserland worden door Duitschland opgeslorpt. Uit. vu. — De Fransche vloot wordt Duits chlands eigendom.... Bewijzcn hun tegenwoordige daden niet lat ze't voorbedachte plan willen uitvoe-■en. Waarom onder andere in 't bezette /aderland dit onderscheid tusschen Vla-ningen en Walen ?... Théo Loo. Duitsche eerlijkheid. " De Tijd " De Italiaansche " Secolo " wijdt een artikel aan den ekenden Duitschen Katholiekcn al'gevaardigde Er/-erger, die in Italie eene zending vervuldc. Het blad erinne'rt er o. a. aan, dat de heer Erzberger destijds erklaarde op zijn eerewoord, iat Duitschland zelfs de îogelijkheid niet overwoog van een inval in België. Immers schreef het " Journal de Bruxelles " van 6 Augustus 1913 : " De heer Erzberger geeft ons zijn crcwoord — en hij maakt, als Katholiek, van zijn 'aarheidsliefde cen gewetengzaak — dat in de beraad-lagingen van de oorlogscommissie en in de meeste eheime mededeelingen, die zij ontving, er nooit spr.ike an is geweest, om tn België te vallen, evenmin om op enigerlij wijze de veiligheid van het Belgisch gebied ; bedreigen. Noch de Britsche regeering, noch de mi-taire autoriteiten, noch de afgevaardigen, van wclke artij ook, hebben ooit in hun plannen opgcnomen een mranding van ons land, evenmin als een of ander in-reuk op de plichten, die de ovcrcenkomstcn aan •uitschland oplegden tegenover België, Ja, zelfs zijn e militaire autoriteiten en de afgevaardigden in ge-oemde commjssie het er altijd cens over geweest, om >nder onderzoek zelfs,te verwerpen al de talrijke ver-Deken van Duitsche grensplaatscn bij België,om daar s garnizoenen te vergrooten. Het motief van die ver-erping is bijna altijd geweest de vrees, om in België igerustheid te wekken. "De Belgen kunnen gerust zijn; in elk geval zal elgië kunnen rekenen op de vriendsehap (sympathies Jèles) van de Duitsche Katholiekcn. Het kan altijd :kenen op de Centrumpartij in den Rijksdag, waar :t geldt de internationale overeenkomsten te doen :spectceren We achtcn aile commentaar overbodig ! •en Duitsche Consul van spioendienst beticht. New-York, 19-3-15. — Het Ouitsch gezant-:hap heeft tegen het aanhoudingsmandaat 1 ;protesteerd, uitgeleverd door de Amerikaan-:he Overheden tegen den Duitschen consul, eze consul trachtte inlichtingen te bekomen spens eene maatschappij die verdacht was iderzeeërs voor de Bondgenooten, te maken. Vlaamsche liederen ! Zoo weinig hooren wij Vlaamsche liederen ! Waarom naar vreemden uitge-zien, soldaten ? Geen volk is rijker aan liederen dan het Vlaamsche volk en schoone liederen bezitten wij ! Soldaten, doet de Vlaamsche gouwen, de Vlaamsche velden en moeren, het Vlaamsche Noordzeestrand weergalmen van Vlaamsche liederen ! — En uit voile horst ge- zongen : den Vlaamschen Leeuw ! de Leeuwen dansen ! — den Zwarten Leeuw i — Klokke Roeland ! — en hon-derd andere liederen ! Gij, Studenten ; gij, jongens, die stem hebt en zingen kunl, heft aan ! Leert uwe makkers zingen ! Lijk de blaren... 2. PARUS. Het was een zoon van het zuiden, maar hij had kunnen geboren zijn ergens in den West-hoek van Vlaanderen. Hij was een kind nog toen zijne ouders hemmedenamen naar Algiers; daar had hij geleefd en gewerkt, tôt uit het Moederland het bevel kwam tegen den vijand op te rukken. Een zouaaf laat zich dat geen tweemaal zeggen. En nu stond hij hier, na drie maanden van zwaren strijd onder de ingang-kolonade van de Sacré Cœur op Montmartre. Hij was bijna hersteld ; volgende week misschien ging het er weer op los. Het was een stoere kerel van rond de dertig, met grauw-lijnwaden broekrok, die tôt op zijn schoenen daalde, en donker-blauwe vest met breeden gordelband; op het achterhoofd de roode fez met bengelend kwispeltje. Zijn kas-tangjebruin haar was glad en glanzend, en er zaten taaiespieren in zijn nek. Zijn voôrhoofd was gerimpeld en er lag een vlam van de zon in zijn geel-groene oogen. 't Was een van die mannen waarvan Paul Deroulède zong in zijn soldatenliederen : L'air est pur, la route est large, le clairon sonne la charge et là-haut sur la colline dans la forêt qui domine le Prussien les attend On grimpe, on court, on arrive, et !a fusillade est vive et les Prussiens sont adroits ; quand enfin le cri se jette : " En marche ! A la baïosmette î " Et l'on entre sous bois» »»•... Er zat een gebonden kracht in hem, en een aewuste wil, zonder overmoed, zijne oogen ?ingen, diep en klaar over de stad die in licht-slauwen schemer lag : de donkere daken en de »rijze kerken, de gothische toren lijnen van de Motre-Dame en verder, den Eifeltoren hoog in ie luclit. Zijn vingers draaiden, een beetje :enuwachtig, een cigaret, terwijl hij vertelde : " Ja, ik werd gewond, hier aan mijn rechter-irm; maar 't is haast gedaan; ik hoop weer poedig bij mijn kameraden te zijn.... Hoeveel

Er is geen OCR tekst voor deze krant.