De Belgische Standaard Doop TbrI en Volk X!>j!^k.C3rIOX-j-AJO Voor Goâ en Hn.ard en Land - wtwnin-niiii wwMii -MIIH inif-i» iw HMMI ■■■ ■-- ....--. - - ■■i-.».,. i >1- >tri A.*;n.r .... u v. .. : . M 111 lin ii ii ■!>« i> pw—., >A£&iv Ailit m*,-*** w *Mliiir^ « 3E 8FI8IÎSHE STAU0,^3 » «ï'rîf Hjei dajilija AbonnPTaentsprijs vuor 50 miaicners bij vooroubetaling. V oor ûe soldaten : a,50 fr. V001 de olot-aoîdiUea — t* 'i land 3.5a fr. 1 bv.itm 't land 4.5a fr. txtmplar*n van *16 numm*r wordtn gnraaçd, wordi d» aboHMttHtnts-frfs >Hinel*r. Oestuurder : <LDEF0NS PEETEBS. VASTH opsTBLLERS : M. E. BELPAtRE, L. DUYKERS, Victor VAN6RAMBEREN, Bertrand VAN DER 8GHEL0EM, iuut FiLLiAERT. * Voor aile mededeeîingen zich wenden tôt ; Villa MA COQUILLE, Zeedijk DEPANNE. Asnkondigingen : 0.35 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0,50 fr. Wat we de Belgen schuldig ziia, +M vv« *■ V Wlgvu UVUUlUig CilJJLtl Op die vraag heeft de door-eerlijke Franschc graviri d'Oncieu, vôôr een uit-gelezen Fransch publiek, in de zalen van het Parthenon, geantwoord. 't Doet waarlijk deugd aan 't hart zulke kranige woorden te hooren uitspreken. Geen wonder dan ook dat onze Koningin haar een veelbeteekenend briefje heeft ge-schreven.« ...Sinds eenigen tijd, sprak de gra-vin met klena, heb ik pijn om zekere on-heusche beweringen, nopens de Belgi-sche vluchtelingen : i° ze willen op onze kosten leven, a° weigeren te werken, en 30 iedereen vertelt dat ze nietdeugers en luiaards zijn. Dat is valsch ! « De Belgen ivillen ten onzen koste leven ! Ja, maar ! Leven wij dan hier te Parijs ep hunne kssten niet ? Hebben we vergeten — 't is elf maanden gele-den — dat ze ons toelieten het leger op te roepen en gereedschepe te maken — vvant gereed waren we niet — en dat dàarom de Belgen zich lieten vermoor-den voor Luik,en daarna op den Yzer, waar wij hun vroegen drie dagen stand te houden, en waar we maar ha tien dagen aankwamen. «Reeds had de Keizer zijn diner te Parijs doen voorbereiden...Maar de Koning eu heel zijn /olk stoaden op, zonder morren of klagen... < Een volk dat zich verdedigt, sterft niet » sprak Albert I. ! En 's anderdaags 5n Oogst, vertrok hij ! aan 't hoofd van zijn leger. De vrijwil-ligers stroomden met zulken vloed toe, dat men er 40.000 moest weigeren.... En dat klein iegerhoopje, hield 20 dagen i lang de rukmarsch tegen, 44 jaren reeds foereid, der Barbaren naar Frankrijk. «Gedurende die 20 dagen, werden hun steden en dorpen vernietigd, ouderlin-gen, vrouwen en kinderen gemarteld en vermoord. Wat een gelukkig en voor-spoedig volk was, een vruchtbaar land, > een land van droomen... is geworden : asch, ellende en puin. Dat heb ik zelf gezien. «Verstaat ge nu onze ondankbaarheid tegenover hen die hunne woonsten op-offerden, opdat wij de onze zouden kun-nen behouden. «Hunne huizen 1 Ge moet in België gewoond hebben, om te weten wat gin-der de « haardstede * beteekent. 't Is het beminde huis waar reeds geboren werden en stierven die verre grootouders : ... waar men zijn eerste communie deed j — in België is men immers nog gods- ■ dienstig — waar men trouwde en 8, 10 tôt zelfs 17 kleintjes kwamen ; waar op 1 de rood en wit gevierkante tafeldwaal, j zoo rein, ieder Zondag, familievergade-ringen plaats grepen rond het koekege-bak, dat rijken en armen dan aten. «'t Is het huis... waar de meubels blin-ken als spiegels, het koper als goud schijnt en de vloer herdweild van dàags te voor, glinstert en aangenaam geurt ; waar het propev is, lijk ze ginder zeg- - en, van eene properheid die wij niet kennen ! « En ge zoudt willen dat die ongelukki-ger die ailes zagen instorten en vluch-ten moesten onder een kogelregen, oir, te blijven leven,... dat ze hun hart en zinnen op 't werk zouden stellen ?! Ze , kuonen niet ! «Neen ! 't 1s niet als bede'aars, als ® schooiers dat wij hen bij ons moeten be- | ; hancelen, ;naar als uitgenoodigden, als ? weldoenera. |1 «Ze zijn ons geen enkelen « dank » ver- | \ schuldigd. H an zijn wij Frankrijk en | j Pa> ijs schuldig. En dat zijn wij, ik vrees s , het, aan 't vergeten... Wij mogen noch- ! ' ta; s niet aarmemen dat de dankbaar- c heid ons een last zou wezen ». A «Ah ! welke heerlijke taal. Neen ! niet « waar, we zijn geen bedelaars I We ga- rvraiiçm, wordi d* aboHM*tK*Htx- ven ailes, ons goed en ons bloed, om Europa te redden. Het spijt ons thans nog niet : onlangs gaven we nog onze „ jongens van 18 tôt 25 jaar, alhoewel vele vaders en moeders stroomen van ! tranen lieten vloeien. Thans hopen wij toch, nu onze landerijen handen, armen , en beenen vragen, dat ons sacrificie zal L groot genoeg zijn... en dat anderen, rij-ker aan niannen, eens zullen beginnen met dienstplicht in te richten; ai ders waarmee gaan we later België weerom maken wat het was?!... We gin'gen leven in afgronden van lijden, we vulden heele beken met bloed : we gaven zonder tellen, en meer dan er van helden mag gevergd worden... ter zaligheid, , ruste en bevrijding der anderen... en we verloren er ailes bij... uitgenomen de eer en het eergevoel. Thans mogen we zeker wel schuch-ter eens gaan denken op en vragen naar : Hermaking,Kervorming en Spaar-( zaamheid. Théo Loo. Een Engel der Liefde. Aan "hem» die aan «haar> denlct. Een ede! hart ! Maai o ! hoe zwart hij was [van *t stof ! — De marsch was lang, de zonne heet, de [ransel zwaar — De roeten waren ziek van 't gaau. Het zwee- [tend haar lag nat-geklest op 't hoofd. Zijn stem klonk fheesch en dof... — « Zit neer, mijn vriend » — zoo hemel-zoet [zijn ooren trof En, lychig als een engel, witgesluierd, daar vôôr hem zat ecne maagd en wiesch en zalf- [de waar de wonde neep. — Hij dankte, miek zijn stem [min grof. Opdat die witte engel niet *erschrikken [zou... Zijn boezem zwol, zijn ziele was verrukt, hij [wou } haardanken. duizendmaal, op zijne kniCen.. maar Zoo als ze kwam, zoo ging ze heen, zoo cn- [gel-zacht... En hij, al mijmrend aan zijn Lena, die hem [wacht dan zei = 't Was maar een droom, — een [evenbeeld van Hàar ! » — De Onhafhankelijkhejdsdag. TE DE PANNE. î Het is wel opmerkenswaardig dat een oor-; log noodig is geweest ©m ons nationaal stam-j gevoel wakker te schudden en {e doen op-1 ylanamen. Niet dat dit stamgewoel bij ons in d'onderste lade van onze nationale kas ver-, borgea lag, maar we waren er toe gekomen | onze vrijheid zoodanig vrij aan te zien, dat we als de notie van dit vrij-worden hadden laten te loor g? an in 't alledaagsche leven van Tocrheen. Doch bu de overweldiger, zoo ongeaadig ons landeke en onze vrijheid heeft in den grond geduwd onder zijn barbaarschen hiel { nu dat wij dagelijks zien hoe grootmoedig onze jongens, onze vlaamsche jongens voor-aj, hun bloed veil hebben voor de verovering van ditzelfde land, nu we weten dat in het martelaarschap van 't oogenblik de schocne schatten van onze in-vlaamsche stedea ge-boet en geslachtoffer«! werden om onze een-heid en ons bestaan te bewareo, hebben we jnaar al te wel deze innerlijke gewaarwor-dingen yaa den stamtrots gevoeld en de aiting 1 daarvan is hier op dezen 21 Juli-dag nog eens het klaarste bewijs geweest. • an in den vreegenmorgen wapperden aan aile huizen de nationale kleuren en 't zicht van het vaandei was als eene heropwekken-de opbeurihg in al het lijden, Het Vaderland ieeft voort en moet grooter groeiey, Jn de straten, lanen en langs zee flapten de kleuren lustig in de heldere Juliluebt se de heerlijke zonne beliehtte deze beteekenis met eene zinnebeeldige schoonheid, Waar, amper, anr dere jaren op openbare gebouwçn alleen de vliiggen prijkten, was het hier overal de uit-staîling van een volksche vaderland si iefde. Aan aile soldaten werd begonnen met het m uitdeelen_ van geschenken bestaande uit ta-îS bakdoozen overschilderd met de nationale jC kleuren waartussch^n in, de kenspreuk van ej onze natie gemerkt was. Ongelukkiglijk heb- J in ben we geen vlaamsche doozen gezien. ; De Qeenofficieele plechtigheden grepen plaats; [ gee maar het speelsche volksgemoed en de vroo- ; ^ îrj lijke aard kwamen tôt hun voile recht. Dees \ j dag moest de dag zijn vau de jongens, want i j- 't is door de soldaten dat de vrijheid gewor- ' :n den zal. Geen protocol maar in-vlaamsche ■ ter rs leute en ievendigheid. Op het strand werden j vie m wedstrijden gegeven in 't rap gaan en 't rap- ! afls ;n loopen, in football en ander spoit. { ,n In de achternoen gaf de muziek van de ; 1_ een plechtig concert, op den dijk en niet alleen luisleide de soldatenme- i vai ,11 | MMN ^ nigte met gretigheid maar ook met eerbied f ^ en heilige huivering, alsv/arineer de soldaat " zijn " Vandermis (van den Brusselschen munt- ' sole schouwburg) eerst de « Ciedo du Paysan » , lijk! en tôt slot de « Brabançonne » uitgalmde dat » t 1- het klonk tôt over zee waar de twee kust» 1 en c n booten als ^oorlogstoeschouwers stille te j Zij 1 r- horken lagen. En dan spatte de vroolijkheid ; lukl van onze jongens uit in het « zakloopen » 't ï hee « aardappelrapen » het « mastklimmen » en J die andere volksche spelen. ïusschenin speelde ; de muziek lustige volksdeuntjes en soldaten- ^er< ^ liedjes waaronder « Tipperary » meegehuild ren werd. Zoo vierden .:ij den nationalen dag op derj hunne manier, want ze weten dat het later, ^an ook al vreugde zal zijn, alswanneer ze met ^aa I ' evenveel moed en evenveel vertrouwen den j °ffe: ^ erfvijand uit 't land zullen gejaagd hebben. j Slechts laat in den avond nam het lawaai op ; ir 't strand een einde midden een dieunende i wa^ jj Brabançonne. ! wer Van al die fcestelijkheJen hiug op den dijk een Fransche feestwijzcr. ; ZW'J :t t H TE LOO. i bere |.r Aan den Cesar's boom, waaraan Julius César j zijn peerd vastbond en die daarkromen oud, ^ ^ met 't herte vol steenen gemetst en opge- | j f. schoordmet ijzeren staven, nog statig groeit , en bloeit voor Loo's oude vestingeu, was ; ( n volgend dichtje te lezen. | deu' 'k Heb harde vorst, orkaan i ij en dmeve oorlogstijden, u Twee duizend jaar doorstaan en 'k kan nog vele lijden. ^ Maar zou'k de Belgen nu de knien Zlja voor 't snoode Duitschland buigea zien ? waa] Neen. — Belgen buigen niet, Vroe ^ Tenzij als 't God gebiedt. briel t _ ken. î Uit Holland. Se hun < We kregen dezer dagen een heel belang- wege rijken brief van een Belg verblijvende in opde Holland, die onze lezers, door uittreksels hier onderstaand, een kijkje kan geven van N 5 - de thans daar heerschende toestanden : 0ver e < Zondag voor aeht dagen, ben ik in Sluis geweest ; van over de grens kwamen er na-1 genoeg geen brieven meer in Holland ; in - Knocke en omliggende lagen er zeer weinig Uit 1 soldaten en deze die er liggen gedragen zich de m< t niet al te slecht. Eenige rilla's werden daar thans 1 geplunderd. Nu in Godsnaam, 'k ben liever al 't froi 1 mijn meubels kwijt dan in gemeenschap te lijdt \ leven met den vijand, want wie eeneigen kijk deze 1 ; heeft in al die oorlogstoestanden loopt veel voor i gevaar zijn onafhankelijkheid te moeten uit- de bel ; boetea. deze Buiten enkele uitzonderingen gedraagt or> russiî . ze bevolking zich waardig. Dat de Duitschers 't i»id zich met betamelijkheid inlaten bewijst len a: volgend feit : aan de grens loopen ze met on- van d zedelijke postkaarten op zak, die ze dan ook Russe aan een gulden 't stuk trachten aan den man en da tebrengen dere s Advokaat de Groeve is in ons internee- men t ringskamp geweest om te spreken over Bel- Duitsi gi« irçtje toekomst. Meer dan duizend vlaam- ze de sche soldaten waren bij de voordracht tegen- , ernstij woordig. De spreker handelde met gloed en teeker overtuiging, over de noodzakehjkhejd van Duits< hier in de kampen ons karakter te volharden 't is te door tucht, toeleg op de studie en door be- Ghotm strijien van de alkoholplaag.Hier hebben we iurichtingen voor vakonderwijs opgericht, achter die alhoewel slechts sinds vier maanden in j kend zwang, reeds vier duizend geinterneerden als ; 't uitei leerliggen tellen. In Amersfoort zijn de belg. ! waarti pfiicieren geinterneerd, maar mo^en op hun i woord van eer, in en om de stad wandelen. zùider Daar zijn ook de uniyersiteii.ssoldatcn. Be- ' staan i roemde nederlaitdsche en belgische hooglee- : ons da rajen, aUmede offjcieren geyen tj: les. Hier ; 1 Laatste Berichten Parijs 21 Juli, 15 u. Parijs 21 Juli, 15 u. Rond Soudiez, Neuville, en op Soissons kanongeschut. Bosch van Apremont: De vijand deed een nachtelijken aanval maar werd tei uggeslagen. In de Vo-geezen hadden vrij belangrijke gevechten plaats op de hoogten beheerschen-de Fecht-Vallei. Wij veroverden eenige Duitsche steUingen. Een en dertig vliegtuigen hebben gisteren de belangrijke statie bescho-ten van Conflans en Jarnoy. Drieobussen van 155 en vier van 90 kwamen terecht op de statie. Op 't gebouw waar de locomotieven in geborgen staan viel ook een obus van 155. Drie Duitsche aviatiks die op onze vleigtuigen afkvvamen werden op de vlucht gedreven, en een werd verpîicht neer te ko-men.2 onzer vliegeniers hebben de statie van Colmar beschoten, met obussen van 155 en 90. «a—wm——a——a—tew«mmmMnaww.Kwi.aMi i—'.i 1 -.fl mtnfniii mii -tt -«iimt» 1 ï - ✓ !" ; zijn ook twee muziekmaatschappijen .lie onzt soldaten vergezellen wanneer zij hun dage , lijksche wandelmarscben doen. } Het bollandsche volk, evenals de soldaten 1 en officieren,zi]n onze soldaten zeer genegen. Zij voelen groote sympathie voor onsonge lukkig en mishandeld volk. Daar zijn nog een heele boel Hollanders (kooplui en jodenvolk) die zich altijd en ovsral vcorstellen als neu-tralen ... voor den geldznk. Daar is nog een derde soort volk : de officieren die sedert ja- !ren den duitschen invloed onvermijdelijk 011-dergaan hebben. Duitschland is voor dezen , dan ook het luilekkerland. Ook aanzien ze ' daarom België als een noodzakelijk slacht-. offer van de politieke toes'andeo en diploma-I tie, toch verhopen ze dat België weerom ge-; heelworde. Wanneer we hun dan vragen wat ze denken over de gevolgen van dezen wereldkrijg voor hun grondgebied, voor de Schelde b, v. en Zeeuwsch Viaanderen, dan zwijgen z« als visschen. Het hollandsch leger is uiterst goed voor-bereid. Altijd zal het den eteun vinden bij de openbare m^ening om gelijk wie aan te vallée die hunne neutraliteit wou schenden. Wat Nederland over 't algemeen gedaan heeft en nog doet voor de Belgische vluchtelingen is bewonderenswaardig. De vluchte-liugsoorden van Ede en Nunspeet geven aan de uitwijkelingen ailes wat noodig is gezien de moeilijke omstandigheden : logement ; verstar.delijke bezigheden ; gel îgenheid voor studie, enz. Maar wie hier een triestig voorbeeld geven zijn de franskillons van den "Echo Belge,, waarvan de bestuurder een man zou zijn die vroeger in de "Matin,, zorgde voor de tu-briek van moorden en branden en ongeluk-ken. Met alzoo te handelen maken die Belgen ons volk belachelijk door hun bekrompen inzicht, hun enge kleingeestige politiek en hun onverkwikkelijk voorbeeld haaltons van-wege de Nederlanders onaangename kritiek op den hais. Dat is onvaderlandsch werk. Dr D. B. N. S. — Wel ii^te zien dat deze brief dateert van ' over eene maand. RUSSISCH FRONT. Uit het laatste ambtelijk bericht blijkt dat , de meeste bedrijvigheid der Duitschers zich thans voordoet in ?t noordergedeelte van 't front, t. w. langs de Baltische zee. Het lijdt van nu ai aan geen twijfel meer dat door , deze beweging de Duitschers een dubbel doel j voor oogen hebben, namelijk de inname van je belangrijke russische haven Riga en door ieze drukking op "t noorderfreint zoeveel russische kraçhten als 't mogelijk is van t middenfront dat voor W'arschau ligt, wil-en aftrekken om dan langs daar de inname iran deze stad te betrachten. Het feit dat de Cassen zich terugtrokken tôt op de Naretv ;n dat reeds de forten van Ossovjetz en an-lere sterkten aan 't gevecht moesten deelne-nen bewijst meer dan genoeg dat hier de )uitsche troepen een waagslag doen.Kanneu ;e deze lijn deorbreken dan is Warschau rnstig langs 't noorden bedreigd.In 't zuiden eekent de teestand zich even ernstig af; De )uitsche troepen kwamen over de Wiertz, : is te zesgen ziju over Lublin en bedreigen ïhotm. Van daaruitzal hunne drukking naar e Bug noorderwaarts afdraaien om Brest-.itowsk te oereiken dat reeds een heel eind c hter Warschau ligt. De lijn alzoo afgeba-end toont duidelijk aan dat Warschau op uiterste punt Jigt van een driehoek, inne->aart8 de duitsche Unies. De stad staat dus p een vooruitspringend punt in de vijande-ike vechtlijn en zco nu noorderwaarts of i îiderwaarts de vijandelijke legers niet tôt aan kunnen gebracht worden, dan blijkt het t is dat de omsingeling van Warschau aan gebeuren is. -9- i —T "- -e De XXe Siècle gaat voort het heet te e- krijgen over het zoogezegd « complot » tusschen de Duitschers, Dr. Kuyper, n Dominé Domela Nieuwenhuys en de 1. Utrechtsche sectie van het Algem. Ne-ï- derl. Verbond. Mogen we het blad bedaard herinne-ren dat Dr. Kuyper en degewraaktedo-<■" miné Hollanders zijn,alsook het meeste deel der leden van genoemd Verbond. ' We gelooven aan complot en verdo-n ken listen van wege de Duitschers; maar e ^ ^c Siècle weze overtuigd dat de t. • Vlaming nuchter genoeg is om te onder-h scheiden tusschen voorstellen en ,woord , 1 houden, inzonder waar het Duitsche ' trouw geldt. I n Voorstellen is niet voldoende. Men e moet willen daarbij, en kunnen belofte n houden. De Duitsche heerschappij in ons land is maar een tijdelijke dwinge- - landij. Aile Duitsche beloften zijn voor e ons minder dan een «vod papier». - ( Heden stijgl de montwaardiging van de XXe Siècle nofl eene graad hooger, omdat de 1 ; rodacteur van De Vlaamsche Stem zoowel NA den oorlog als er VOOR de Vlaamsche Universiteit eischt. Wij hebben 1 ; niet verholen dat wij de houding van de 1 Vlaamsche Stem in zake bestuurlijke schei-: ding nu afkeuren,maar hetzelfde nummer van de XXe Siècle brengt zulk een afdoend ant-; woord : de wijze en gezagvolle woorden van ' t onzen Koning : Dat ALLE Belgen tegenover den vijand alleenlijk de vrijmakmg ran het l tend tôt EENIG doel en EENIGE be-; kommering nemen. Brief uit Engeland. (Van onzen gewotien briefivisselaar.) 'l (Vervolg.) j Van dat blinkend goud. - Het blijkt hoe lan-| ger hoe meer waar te zijn dat de oorlog, door eene - gcldkwestie zal tôt een einde gebracht worden, meer jj dan door iets anders. | Vôôr den oorlog zat Duitschland kort van geld en 5 vernePen in den spaarpot. In al de verslagen, 't zij van | staatswege, 't zij uit bijzondere bronnen geboren in j Duitschland, kunt ge aanhoudend lezen : « Wij hebben dezen oorlog met gewild, hij is ons opg-edrongen geweest ! En, als de vraag gesteld wordt, lijk onlangs nog te Parijs door den Ituliaanschen Minister : j opgedrongen, Duitschland, maar door wie n ? ; dan zwijgt Duitschland lijk vermoord ! En 'tiste be-| grijpen ; want tr is niets lastigerom bekennen dan ar-moede en krotte 1 Doch, wie een weinig vertrouwd was met den inwendigen toestand van Duitschland, 't is te zeggen : den waren, den echten, wist dat het Duitscbe volk, op zijn geheel genomen, ver was van in weelde te leven. En nooit )s die vernepea toestand beteraan het lichtgekomen dan enkele maanden voor don oorlog, wanneer in Duitschland de verflichte verzeke-ringswtt gestemd werd voor al dezendie onder een zeker getal honderden marks verdienen te jare; een klein burgers-inkomen slechts. Ehwcl, omtrent vijf en ze-ventigper honderd der gansche bevolking viel onder de toepassing der wet ! Die verhouding der gedwongen verzekerden was zoo hoog, dat een aantal beroepen, vroeger in betrekkelijke weelde levende, nu in eens ge-knakt en schier gebroken werden. Neemt b. v. hetge neeskundig beroep in Duitschland; slechts de groote, welbefaamde specialisten, deze waai van Piton dicht-te, op den muur in den "Chat Noir,, te Leuven : Je suis la chirurgie, et de mes mains sanglantes, dans la peau des humains je me taille des rentes ' konden nog een cerliik bestaan vinden en "geld verdienen.,, De meerderheid, waarvan een groot deei vroeger"goed aan hun brood kwa:r..,, werd tôt eenen bekrompen levenstoestand gedoemd ! Waarom ? Een-voudig omdat niet enkel 75 per honderd, maar min-stens 90, zelfs 95 per honderd, hunner kalanten onder de toepar sing van de wet vielen, en dus aan ''verntin-derden pri/s„ aan "onderlingen bijstands-prtjs,, 't is ... ; \ - Jaar. — N° 109 en het nummer Vrijdag 23 Juli Î91B

Er is geen OCR tekst voor deze krant.