Jaar. — M0 79 Vîjf centiemen foet nummer Vrijdag 18 Juni 1915. De Belgische Standaard Door Taal en Voïk DAGBLAD Voor God en Haard en Land * Ut EtLliiùtnt VBrSCnijRl U(igsilj*5 Abonnementsprijs voor 50 nummers bij vooruitbetaling. Voor de soldaten : 2,50 fr. Voor do niet-aoldaten — in 't land 3.50 fr. ; butte» 't lana 4.50 fr. indietl meer exemplaren van elk nummer worden g*vraagd, wordt ai abontt$m*nis- Bestuurder : ILDEFONS PEETER8. VASTE OPSTELLERS : M. E. BELPAIRE, L. DUYKERS, Victor VAN6RAMBEREN, Bertrand VAN DER SCHELDEN, Juul FILLiAERT* Voor aile mededeelingeii zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PANNE, kankondigingen : 0/25 fr. de regel, — Reklamen : 0.40 fr. de rege Viuchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. Een Protest. Nu moet net eruit, want de maat is vol. Ik schreef in mijn laatst artikel, als slot, deze woorden : "Vroeg of laat zegeviert het Recht. Wee dan den koel of onverschillig* afgewen-de !,, Niet moeilijk valt het te be-grijpen wat en wien ik daardoor be-doelde.Doch de maat is niet vol van wege het Hollandsch volk dat heel en al mildheid, vrijgevigheid, verdraag-zaamheid was ten opzichte van onze arme vluchtende bevolking, maar, wat veel pijnlijker is, van wege de katholieke pers van dat land, en in 'tbijzonderhaar meest gezagvoerend orgaan : De Tijd. Om geenjVergissing mogelijk te maken, wil ik uitdrukke-lijk specifieeren wat ik bedoel : de correspondenties uit Keulen gezon-den en wel voornamelijk die van 7 Juni, waar letterlijk gesproken wordt van "de leugenschuld der Fransche Katholieken,, van het "materiaal,, dat verzameld wordt "ter afvvering,, van de "veel besproken herderlijke brieven van Z. Em. Kardinaal Mercier en Mgr. Heylen,, van de "edele houding van Duitschland en Oosten-rijk,, hun "zedelijke kracht, groot-heid, beschaving en vooruitgang in het belang der geheele menschheid.,, Valt ieder dier woorden niet als een kaakslag neer op de wang van het gemartekle, doodbloedende Bel-genland ? Als die kaakslagen die Christus, te midden der. akeligste folteringen, moest verduren; maar die kwamen Hem ten minste van zijne vijanden, en ons komen ze toe door de hand van vrienden. Nu zou ik willen vragen: Wat heb-ben wij den Katholieken uit Holland misdaan, dat zij ons zoo honend be-leedigen, zoo bloedig krenken in wat ons het dierbaarste en kostelijkste is : onze eer ? — Want de schuld van Duitschland ontkennen, is ons tôt leugenaars maken, en wat is verach-telijker dan de leugen, het laffe te kort-komen aan 't gegeven woord ? Oh, nog eens, ik weet het wel dat het Hollandsche volk vol medelijden is geweest voor onze viuchtelingen, vol bezorgdheid en liefde — ik zelf poogde mijne dankbaarheid in 't 1 openbaar lucht te geven — maar wie veel heeft geleden, wordt prikkel-baar in den hoogsten graad ; en wie heeft geleden gelijk het Belgische volk ? — Zijn land is veroverd, zijne kunstschatten liggen in puinen, zijne inwoners dwalen op al de wegen der ballingschap. Eén schat alleen heeft het gered : zijne eer; en dat wordt be-zoedeld, niet door den snooden vijand die hem ailes ontstal — hem achten wij voor ailes in staat — maar door geloofsgenooten, door quasi-landge-nooten. Zou dat de maat niet doen overvloeien ? Hoe dikwijls kwam mij, sedert het losbreken van den oorlog, het beeld van Dr Schaepman voor den geest ! Hij, de intieme vriend, die met ons wel en wee deelde ; de geboren staats-man, op de hoogte van heel de groot-sche, internationale politiek, van ha-re katholieke stroomingen vooral ; hij de vurige hâter van Duitschen dwang en Duitsche heerschzucht, die zijn land zoo groot droomde, die het wakker geschud had uitlaffédomme-ling en het, in Katholiek opzicht, be-wust had gemaakt van hooge plicht sn edele zelfstandigheid ; hoe zou hij ljden indien hij het nu zag, verne-3erd tôt de rçfl van passieven toe-schouwer in den grootschen strijd, /oor Recht en Beschaving ! Want onzijdigheid in de tegen-woordige omstandigheden isten slot-te eene vernedering, eene verminde-ring,zooalseen neutraalzich uitdruk-te in woorden die ik, als besluit, mij wenscheigen te maken. "Zich veilig te gevoelen, terwijl de geheele menschheid lijdende is en de gelegen-heidte hebben om zijn eigen soepje te koken, terwijl millioenen voor hun vaderland doodbloeden — dat is op zich zelven eene vernedering.,, M. E. Belpaire. 16 Juni 1915. <=3cj v—rarrr—-rmai,-VT Een belangrijke luchtraid. Het is voor de Duitschers gewoonte ge-worden opene steden in Frankrijk en Enge- j land ofwel te beschieten met monsterkanon- | nen ofwel met bommen uit vliegtuigen ge-worpen, te besproeien. De laatste tochten van de zeppelins over Engeland waren nog-eens een bewijs datdeze «Kulturmenschen», het als eene verfijndfteid aanzien onschuldige burgers te vermoorden. Nu en dan namen de bondgenooten weer-wraak maar op een heel andere en doelmati-ger wijze. Waar de duitschers het hebben om uit zuivergenoegen dood te zaaien in de onschuldige bevolkingen, is onze eenigste be-doeling den vijand te treffen op eene meer eerlijke manier. Gister morgen werd dan or-der gegeven om de hoofstad van het Groot Hertogdom Baden te beschieten. Om drie uur 's morgens vertrokken drie en twintig vliegtoestellen naar Karlsruhe. Alhoewel de wind Noord-Oost zat, en de vliegtuigen aller-hevigst beschoten werden, kwamen ze om 5.50 uur boven de stad. Regelmatig, ieder-maal een vliegmachien boven de stad draaide werden verschrikkelijke ontploffingen ge-hoord. Honderd dertig maal daverde het door de lucht en vlammen sloegen te allen kante op. Het Kasteel, de Wapenfabriek en de Statie leden erge schade. In de statie zelf heerschte eene overgroote paniek. De gestationeerde treinen stoomden in allerhaast het Oosten in. Het had veel weg alsof op deze plaats iets ge-beurde dat ailes in de war liep. En immer door bonkten de bommen op statie en terrein. Te Saverne, Strasburg, Rustatt, Blakont, Phalsbourg, werd een hevig kanonvuur op de toestellen gericht. Een en twintig vliegers keerden op het vertrekpunt weer. Men is zonder nieuws over de twee laatsten. ! Het Engelsch front. Naar een artikel in Le Temps: Over eenigen tijd gaf een Fransch blad eene graphische teekening, waarbij het de wederzijdsche frontlengte gaf van de Ver-bondene legers. Velen keken verwonderd op bij 't vernemen dat de Engelschen, zoo een kort front bezetten. Tôt nu werden nog geene officieele cijfers opgegeven, doch iedereen weet dat de getalsterkte der Engelschen overgroot is. Hier zijn de redens nu waarom 't Engelsch Iront zoo betrekkelijk klein is : 1° Het Engelsch leger dat nu op het Vaste land ligt.is maar een groote voorwacht van de millioenen die nog moeten komen. Van nu af zijn ze bezig met stapelplaatsen, basissen, hospitalen enz. in gereedheid te brengen; en zoo komt het dat hun leger betrekkelijk veel « niet-strijdende » troepen behelst. 20 De laatste incidenten in Engeland hebben bewezen dat ze een tekort hadden aan ammunitie. Sedert jaren droeg hun werk op oorlogschepen-materiaal en het vervaar-digen van wapens leed er door. 30 De speciaal Engelsche industrie was niet dezelfde als de Fransche en de Duitsche. Hierdoor kwam het dat Engeland niet zoo veel ingénieurs en werklieden bezat, be-kwaam tôt het vervaardigen van oorlogs-materiaal. Doch de Engelschman die noch studie noch werk ontziet, mag nu zijn ingénieurs en zijn werklieden nevens zijn bondgenooten en tegen onzen vijand stellen. Maar natuurlijk kunnen de uitwerksels daarvan niet opeens voor den dag komen. Dit ailes is voor ons geen reden tôt ont-moediging, maar veeleer een reden om te hopen op de onvermijdelijke zegepraal der Verbondenen. Op het front. Men mag nu 1 iet gaau denken, dat, sedert die satanische Pruis het helsch middel van zijn vergiftigende gasstoffen gebruikt, onze jongens ontmoedigd zijn of een duim achteruitgaan. Natuurlijk, zullen de legerbevelheb-bers hun manschappen niet roekeloos in een verpestenden verstikkenden gaske-tel vooruitdrijven. Maar denken, dat de soldaten er toch niet zouden doorgaan, waren ze niet te-gengehouden of teruggetrokken, ware een groote vergissing, een beleediging zelfs vooraldiedapperen die geen gevaar kennen en, kost wat kost, vooruit-willen, om 'tvaderland van dat pruisisch ongedierte te bevrijden De helden van den Yzer hebben andere vuren doorstaan en andere oogenblik-ken doorleefd dan nu. De ouderen geven heldhaftige voorbeel-den aan de jongeren ; en de benauwden worden opgejaagd en vooruitgetrokken door de dapperen, die door geen gevaar zijn tegen te houden. De mensch verhardt tegen ailes, zelfs tegen het gevaar der dood. Dat wil nu niet zeggen, dat ons jongens op niets meer denken, en, als voort-gedreven vee, blindelings hun dood te gemoet loopen, dat ze vooruitgestuwd als onverbiddelijke fatanieken de dood inroepen en haar als een loon aanzien ; neen, neen, onder die besmeurde kleeren, onder die dikbestovene képieën, kloppen harten die minnen, en zitten er geesten die denken. Die harten beminnen het volk, den aard en het Land waarvoor ze strijden. Ze beminnen al de geliefden, bij wien ze zoolang zijn gelukkig geweest en 't gan-sche leven hebben in- en mêegeleefd, in-nig, zoet. En die geesten denken aan al de geliefden, daar al die grootmoedige knapen zich zelven vergeten en slechts bezig zijn met het onheil van hen die overweldigd werden of op de vlucht gedreven door het vuur en het staal van het barbaren-leger.Doch, buiten dien zielstoestand, 't is vreugde en blijheid en joligheid bij onze jongens. Kalm en gelaten blijven ze de com-mando's afwachten en zijn gerust op wat gebeuren zal. Wel is waar, komt nu en dan eens een "bloktrein,, die kalmte storen, en geweldig kan de schok wezen, die hen door lijf en ziele gaat, als al dat gedruisch en al dat geweld rondom hen, een helsch muziek aan 't maken is ; doch gewoonte wordt hier 00k als een tweede natuur ; en eens de eerste schok voorbij, de manschappen hernemen weer hun kalmte. Ze rooken hun cigaretten en spe-len voort hun kaartspel. Zelfs dan, als de eerste loopgrachten slechts op een honderd meters afstand van den vijand gelegen zijn, verliezen de mannen hun kalmen moed niet. Als er niet geschoten wordt met kogels, werpen ze den Kaiserlicks wat gepeperde zinnen toe, woorden als vliemsteken, verwijtin-gen die hen als steenen vallen op het hàrt. Daar de mannen der duitsche kultuur onbekwaam zijn een snijdend weder-woord te geven, zenden ze wat schrap-nels de loopgrachten in. Ons moedige jongens aanzien ze als zeepballen, die openspringen, maar geen kwaad doen. En de jongeren eens aan het obussen-muziek gewend,zijn de waardige wapen-broeders der ouderen. Dezelfde geest-drift'bezielt hen ; en komt die eens voor een oogenblik te ontbreken, dan doen de Brabançonne en de Vlaamsche Leeuw een zindering door hen heenloopen, 't is het zekerste teeken van nieuw geput-ten moed en nieuwe geestdrift tôt zelf-opoffering en slachting van hun eigen leven tôt 't Heil van 't Vaderland. Parys 16 Juni, 7 uren. In den loop van den laatsten nacht hadden lijfgevechten plaats ten Noor-I den en ten Zuiden Arras (Atrecht). Aile tegenaanvallen werden teruggesla-! gen. Ten Noorden van Neuville hebbên wij eenige Duitsche uitposten geno-? men. Op 15 hebben onze batterijen geweldig de Duitsche loopgrachten be-5 schoten. De aan val door den vijand in den nacht van den 14 tôt 15 op de | loopgrachten van Quennevières -in ons bezit- (Oosten van Tracy le Mont) gericht, werd gedaan door acht bataillons. De krijgsgevangenen hebben ver-! klaard dat de vijandelijke verliezen aanzienlijk zijn. \ 23 onzer vliegers hebben boven Karlsruhe gevlogen en wierpen er hon-' derd en dertig bommen. Allen, uitgenomen twee, keerden terug. . Parijs, 16 Juni, 16.15 uur. i De Britsche troepen hebben gisteren eene lijn loopgrachten ten westen La Bassée ingenomen. Niets valt te melden op het overige van het front. Een Duitsch vliegtoestel werd genoodzaakt in onze lijnen neer te komen nabij Norroy-sur-Ourcq, ten noord-oosten La Ferle Milon. De vliegeniers werden kriiVsp-evanpren ^enomen. Een wapenfeit onder vele andere : Geheel den dag waren de loopgrachten overgoten geweest met obussen. Ze waren allen gereed tôt den aanval. De luitenant die den aanval moest op-' leiden, was een dier braven, die onbs-schroomd het vuur der geweren trot-seeren dorst en voor zijn moedige en kranige houding reeds driemaal het ; kruis van eer had ontvangen. ] Daar was het oogenblik genaderd, ; vvaarop onze jongens hun borsten als een ' muur, die niet te doorbreken was, voor het vijandelijk vuur blootstelden. "Mijn jongens, moedl" sprak deluite- ' nant, "weest sterlc, wij moeten de loop-i grachten uit, om den aanval te wagen ! Ik sta in voor den goeden uitslag, doch 't zal bloed kosten !,, De soldaten waren allen tôt het top-punt der ontzenuwing gestegen. Hun \ handen krampten om hunne geweren, en j i met bevende hand, doch met vastbera- . den ziel, plantten zij hun bajonnet op het j ' geweer. Op eens, wordt de aanval geblazen. - De luitenant springt de eerste de loop-I grachten uit, en als brieschende leeu- \ wen volgen de moetlige jongens hun be-velhebber.De duitsche mitraljeuzen maaien de | eerste ran en der onzen weg. 't Was olie op het vuur. In één sprong waren de onverschrokken krijgers over l de lijken hunner makkers heen, vlogen de vijandelijke loopgrachten op ; en, ! daar stonden de moedige jongens voor den vijand. i Nog een weinig, of allen vlogen de ba-jonnetten op, indien de luitenant het be-vel niet had gegeven hen krijgsgevangen } te nemen. Dat gebeurt, op het front, en wel meer dan men denkt. Blijmoedig slacht men het leven voor het ideaal, Haard, Vorst en Vaderland. JUMEL. j 2 Italie in Oorlog. Detoestand. — Het italiaansch leger heeft een grooten tegenstand ontmoet van wege de , Oosteniijksche troepen op de grenzen van Trentin eg Tyrol. Bloedige gevechten worden geleverd waarin steeds de bovenhand aan het ; italiaansch leger blijft. Herhaalde Oostenrijk-sche aanvallen op de bergtoppen werden afge-slagen. In den nacht van 11 en 12 juni was hec î gevecht het hevigst. De italiaansche zware ' artillerie heeft met goed gevolg de forten van Malborgetto onder vuur genomen. Verschilli-; ge munitiestapelplaatsen werden vernield. Op de Isonzo versterken de Italianen zichop , den linkeroever van de rivier. De Yzerweg van | Gorizia naar Monfalcone werd stukgeschoten. ; j Van af 12 juni woedt een belangrijk gevecht ; ! tusschen Roazina en Gargano, op een front | van twintig kilometers. Niettegenstaande t j schrikkelijke tegenaanvallen rukt het ita.ll-I aansch leger op naar Gorizia. Tolmino dat \ steeds meer en meer bedreigd wordt is in die ] dagen gedurig beschoten. De hoogten van i Caporetto vielçn in Italiaansche handen. Baron Machio. — De gewezen gezant bij 't Quirinal heeft zijn plaats van eersten over-ste in 't Oostenrijksche ministerie van bin-nenlandsche zaken hernomen. Geen duitsche soldaten. — Reeds meer-maals werd gemeld door de dagbladen dat Duitsche troepen van den eersten dag der oorlogsverklaring in de Alpen gezien werden. Thans mag men zeker aannemen dat zulk nieuws van allen grond ontbloot was. Tusschen de lijken heeft men geen Duitschers ge-vonden.De Bilan. — Het italiaansch leger bezet op heden ongeveer 4.000 vierkante kilometers Oostenrijksch grondgébied. De opmarsch ge-beurde op een front van 250 kilometers en de Oostenrijksche kust op eene lengte van 27 kilometers is ingslijks ingenomen. Negen forten van Trentin vielen in Italiaansche handen. Een Oostenrijksche bestuurbare luchtbal die eene verkenning boven het front van Valte-line voerde, werd in eenen warrelwind ge-grepen en sloeg tegen de bergwanden bij Ada-nello in stukken. 1 ■ ■ ■ ■ ' - ^ Duitsche Zeeschuimerij In de laatste week hebben de duitsche zee-schuimers veel slachtoffers gemaakt. De « Morning Post » schrijft dat in de week gâande tusschen 5 en 12 Juni niet min dan 46 schepen in den grond geboord werden zonder de twee torpedojagers 10 en 12 te reke-nen. Onder deze 46 vaartuigen waren er 6 van onzijdige nationaliteit. Vier daarvan waren noorsche booten ; een was van zweed-sche nationaliteit, d^, laatste van deensche. De Franschen verloren twee schepen ; de Belgen insgelijks twee (Delta B. en Mena-pier) en de Russen éen. De 35 andere zijn Engelsche. Daaronder telt men 29 vissehersbooten. Er dient bijgevoegd te worden dat twee visch-bakkende ® Welfare » en «Laurestina» door een Zeppelin naar den grond gezonden werden.Op 14 Juni werden getorpedeerd : Het stoomschip « Hopemount » van Newcastle ; de bemanning is te Cardiff aangekomen. De kapitein en drie matrozen werden door een obus gekwetst. De fransche schoener « Diamant », ter hoogte van Pendeer. De bemanning kwam te Plymouth aan land. Laatste uur. Volgens geruchten ons toegekomen zouden de Duitschers al hun zware artillerie alsook een gedeelte van het licht geschut van den Yzer weggetrokken hebben om het naar het front van Arras te sturen, waar de toestand voor hen zeer kritiek wordt. We vernamen insgelijks dat de Duitschers begonnen zijn met het wegruimen van al de benoodigheden zooals bedden, huisgeriet, op-gestapelde waren enz. die ze in de gestichten in 't Vlaamsche land hadden opgehoopt. Ailes wordt naar Duitschland heen gestuurd. Lord Samuel, engelsche minister wordt vandaag te Le Havre verwacht, waar hij door het belgisch gouvernement zal ontvangen worden.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.