Jaar. — N° 118 ¥ijf centiemmi het nummer i wi v «m—immm» »' ■'"KBMIWW Woensdag 4 Oogst 1915. De Belgische Standaard Door Ta ai en Volk DA.O-SLAO . 1 3v.' -■ * .*."■ ... " .. t '•""Ç;'. '- X .... ' :,'■ HHH—MIIMilll Mil Il IIII II IH ■Bll'llll 1 I I I II II II II—I II Il II IBIHWiïl irr»f|l««lftl« l | MW^OXMC Foor God en Ma&M en Lând VT^^^SWWTO»».'.- *~Pi> *r->vJTH.a ■ irTI Tlllll 11 W1M 11 —I—lin IIIHBI I I II m I mil « HE m -WiiE mmm> v»mhi|ei Mj««. ! AbonncmeQ'sprijs voor 50 mi aimera bij vooruitbetalmg. i Vooï de aoïdeten: s,50 £r. Veor de niot-eoldatœa — in H land 3.50 tr. ; bniiju 't lanj 4.5a fr. moir txtntflartn van *lh nttmmtr Word*» gnruafil, wordt & abonnements- f jrjjx nixdtr. w»u ^iMiim^—iKwwr^iWHwW w^w^tminv" wrwffw>>w»B«w■wflTw»»iwwHi"i^iiiirMiyMi^jr «ua^m^icyjrw—HiTW>»,'ni"mt,iii»j^i i,m» 1 » .i»cwi■'«. m» • n'i-j Hestuur-dler : ILOEFOîiS PtETER». VAST8 OFSTELL0KS : M. E. BELPAiHE, L DUYXERS, Vhïtûr VAK6BA&8E8EM. Bertrand VA8 DEB SCHEL3EM Juu! RLL5AERT, ~aiZ&?wxr*MaMii\S3*ain*^^*KU£&emaï£ 4<&kfW2mxiiwit»£e***cfiB4*Ks ;ro*»«rs&MHK/<m»Pia9i';* «»wv*> Voor aile mededceiiugen zich wetideu tôt ï Villa MA COQUILLE, Zcedijk DE PAMSIE^ ! Aaakoadigmgen : o.»s fr. 'de regel. — Keklamen : 0.40 fr. de regel | Vluchtelingea : 3 inlasschingen van 2 regela, 0.50 fr. Brief van Hare Majesteit de Koningin. De Panne, den 25 Juli 1915. Waarde Heer Bestuurder, Met diepe aandoening heeft de Koningin het nummer gelezen dat U zoo goed geweest zijt Haar op te dragen. Hare Majesteit bedankt U hartelijk, alsniede uwen opsteiraad en uwe lezers, voor uw aller verkleefde gevoelens. Aanvaard, Waarde Heer Bestuurder, de verzekering mijner hoogachting. De Secretaris, INGENBLEEK Verjaring. Gisteren avond. was het aan zee een grootsch schouwspel : de zon ging on-der in een gloed als van laaiende lava, als van vuur-spuwend water. Bloed-rood was haar schijf, en 00k de heele hemel hing vol dreigende donderwolken, tra-gisch-zwart van boven, al onder met een slier gruwelijk bloed-rood bezoomd. 't Was alsof al het bloed, zoo wreed en roekeloos gansch een jaar door, vergoten, in damp was opgegaan, wraak-roepend, ten hemel. Ontzaglijk was 't tooneel. En gisteren, 1 Oogst, dag voor dag, was heî een jaar dat de vijandelijkne-den begonnen, dat de wereldoorlog aan gang ging. Wat al rampen, puinen, slachtingen, gruwels sindsdien ! Wat al levensdraden afgesneden, le-vensbloemen in knop geknakt ! Wanneer zai de hemel zich onzer toch ontfermen ! Zwaar weégt de hand Gods op het schuldige menschdom, en nog zijn aan de kimme geen hoopteekens te bespeu-ren. Doch dat de redding zàl komen, dat de verlossing, wie weet ? aanstaan-de is, daar mogen wij geen oogenblik aan twijfelen. Het Recht, de Trouw, de echte Beschaving kunnen onmogelijk ten onder gaan, laat staan de beloften van t Geloof. Was het Christus niet die ons zeide : Zoekt eerst het Rijk Gods en Zijne gerechtigheid en al het overi-ge zal u bij geworden ? Op weik altaar hebben de Belgen ailes opgeofferd : aardsche goederen, familiebanden, schat-ten van kunst en wetenschap, ja tôt aan 't bestaan zelf van 't Vaderland, zoo niet op het altaar van Recht en Plicht? Zou God meineedig zijn gelijk de mei-needige Keizer ? Dat zij verre I Moed dus en volherding ! Hoe zwaarder de be-proeving, hoe hooger het loon ; hoe langer de arbeidsduur, hoe zceter de rust ; hoe afmattender de kamp, hoe roemrijker de overwinning. En de eindoverwinning kan niet an-ders wezen dan aan de kracht van geest en geloof. 2 Aug. 1915. M. E. Bel paire. Président Poincaré op 't front. De Voorziltër van de Fratische Republiek, heer R. Poincaré, heeft heden, in gezelschap met koning Albert, de groote ambulance van Dr Depage bezocht, en toonde zich uiterst te-vreden met die prachtige inrichting. De Heer Millerand, minister van Oorlog, vergezelde den belgischen vorst en het hoofd vzn den Franscheti Staat. De président der Fransche Republiek heeft onzen Koning het oorlogskruis overhandigd. « De talrijke soldaten, segdt hij tôt den Vorst, die dees eereteeken, ten kosle van hun bloed wonnen, zuïlen er nog fierder op zijn als ze zullen weten dat het de borst zijner s Zijner Majesteit versiert. » De heeren Drs Dtpage, Ja'i-ssetjs en Vandervelde en verscheid'ne ■ ' /' i, erden gedecoreerd met het eeretteken vûl het eere- , legioen. De hooge heeren, gevoîgd door een staf van Belgische en Fransche officieren, keerden te voet, naar hunne autos langs den di]k, tus-schen dichte scharen soldaten door. Aandoen-lijk was het te zien hoe populair onze Koning is bij het léger, en uit de oogen van onze jongens straalde de vreugd van hun hart om 't bezoek-van 't hoofd van een onzer Ver-boadene legers. / _____ Ter gelegenheid van zijn bezoek aan het front, heeft Voorzitter Poincaré Peeters ridef'ons vereerd met de palmes académiques. De opsteiraad van de Belgische Standaard wenscht zijn ieverigen stichter en bestuurder van harte geluk met deze zoo wel verdiende onderschei-ding ! SOLDATEN, Herinnert U wat ge leerdet op school : « In het heden ligt 't verleden, in het nu wat worden zal ! » Gedenkt dan dat ge een greoten naam draagt ; en groote naam is zware last : op u weegt de roemvolle verplichting uwe vade-ren op 't gloriespoor na te stappen. « Gedenkt, Vlamingen, uwe helden van 1303, sprak Koning Albrçcht in zijn krijgs-rede van ien Oogst. Gedenkt gij, Walen, uwe Franchimonteezen. » Gedenkt in deze zwangere tijden het bloed waaruit ge gespro-ten zijt. Weest zonen waardig uwer vaderen. Dat zijt ge het verleden verschuldigd. Zingt dan met hart en stem de woorden van ons tweede landslied : « 0 Heilge grond, der vaadren erf en bouw Door hun aweet en hun bloed ons verkregen, Of ver of na, hem zullen houw en trouw Hunne zonen bewaren in segen. » Denkt wel na, Soldaten, wat op het spel staat. Niet min dan de toekomst van ons land, de toekomst van ons volk. Gij zijt een keerpunt der geschiedenis, cen lichtbaak voor 't nageslacht. Ons land zal zijn, wat ge nu wilt dat het worde. Uwe kinderen zullen het lot hebben dat ge hun laat. Hun geluk en toekomst steken in uwe armen, zitten in uwe wapens. Verze-kert dan uw nageslacht den vrede en den voorspoed voor lange tijden. Beneemt den ongerechten dwingeland, vanwaar hij 00k kome, den lust Belgie's vrij grondgebied nog ooit aan te tasten. Gij die onafhankelijkheid geërîd hebt, laat duurzamen vrede en vrij-heid na. Maar bcvenal laat hun een onbe-vlekten naam en den luister van een heldhaf-' tig leven. Bewaard voor uwe zonen den roem en de weergalooze grootheid die ge zelf tôt heden bçvochten hebt. Burgers, uwe beproevingen, uwe kom-mernissen, uw verdriet, uw leed moet ge verduldig verdragen. Gij moet uwe soldaten behulpzaam zijn en gedienstig en nooit ge-doogen dat winstbejag de liefde tôt 't vaderland overzwemme. Morren en klagen passen niet in de tegenwoordige omstandigheden. Ontmoedigen eu zwartschilderen zijn halve misdaden. Integendeel dat uwe woorden immer opbeuren en moed in 't harte spreken. S Anders zijt gij te klein voor Belgie's groot-; heid. | Wij beleven benarde, beroerde tijden, ; maar 00k tijden van reuzen en helden. Giste-! ren nog kinderen, op klein tooneel zijn we : al met eens opgeschoten tôt geduchte kerels, die hun woord meêspreken in den wereld-krijg.Achteruit dan aile kleingeestige gedachten, Achteruit aile kleinhartige gevoelens, Achteruit gij die hunkert naar vrede al moest hij op bloote knieCa afgebedeld. Achteruit gij zwakkelingen die uwe wapens te zwaar vindt en den edelen last eer-loos zoekt af te werpen. Gij zijt onwaardig van uwe vaderen. Franchimont en Groeninghe beschamen U. Gij zijt onwaardig van onze jongens : Luik, Haelen, Yzer, Steenstraat beschamen U. Gij zijt onwaardig van uw geslacht : De toekomst zal u oordeelen en beschamen. Verlaat uw land en uw volk ; het is te gro"t voor U. Maar, God dank, kieinmenschen, die zulk verwijt verdienen en Cœsar's woord leugen-acbtig maken : « van West- Europ zijn de Belg«n de dappersten » ontmoet cnea zelien en bij uitzondering. Een wind van fiere vaderlandsliefde waait over hcei ons volk langs beide kanten v het front, en in den vieenide. Soldaat Burger houden rneer dan ooit in den gro en in waarheid aan het ordev/oord van riez oorlog : Eendracht en Volharding. « Eendracht maakt macht / » nog no klonk onze leus zoo vermanend, nog no klapperden de plooien onzer driekleui z blij. Eendracht op het slachtveld : waar bet vens de machtige tonen van « Zijzulleil ht niet temmen den fieren Vlaamschen Leeuu de even ûere klanken van « Valeure Liégeois », « Vive Namur », « Les Toi naisiens sont la ! » weêrgalmden. Eendracht in het leger met trouwe nak ming der plichten en eerbied voor ied< rechten. Eendracht in de kerk in boete en gebed. Eendracht in stad en dorp, in gouw land.... Eendrachtig, omda'c wij allen voor een zelfde doel staan : 't verdrijven van d overweldiger, 't hçroveren van het vad< land. Eendrachtig, om den vi]and tôt zijn se Ien schand te leeren dat : « Naast den eersten Belg staan acht m lioenen Belgen « Vol eendrachtzin tôt. heldenmoed g reed, f « Die m'één voor één en allen moet v< delgen « Eer iemand ooit ons land het zijne heel « De aanliouder wint » zegt ons spree woord en nog eens nooit misschien met zc veel waarheid als nu. In Duitschîand hoort ôn leest men ovei en voortdurend « Ausharren » d, i. « U houden, volharden ! » « Die de sterks zenuwen heeft, wint het spel » zoo leert m daar. Welnu wij mo°ten toonen dat het recht 1 niet het geweld de sterkste zenuwen hei en dat wij om te leeren uit houden niet na den vreemde, noch min naar den vijand ho ren ter school te gaan. Onvergelijke voc beelden liggen te zanten in België's geschi dénis. 't Was in de 14e eeuw. Gent voerde oc log. Er kwam geen einde aan. BroodwinnJi was er al lang met meer en de honger gaap wijd. Men zag geene uitkomst, Filips van Artevelde, wien men het ru 1 aaidschap had opgedragen, waagde e< oproep aan de dappersten der dapperen. M< zou een stouten slag slaan. Vijf duizei manneiï stonden ©p : vijtduizend kerels., Vrouwtn en kinders brachten de laats brooden bij.... 't Was voor de mannen d gingen vechten. Al het ander volk moe bidden en vasten.... Filips vertrok met zijt helden en haalde de zege thuis. Een andermaal gingen de Gentsche poo ters hun heer en graaf vinden om over de vrede tç spreken. Men besprak de voorwaa den en kwam overeen. Doch vooraleer h< handteeken te zetten hervatte de graaf « nog eene voorwaarde voor mijnen vred< Gij zult onmiddelijk den knieval doen en uw schuld bekennen.» De gentenaren bezage elkanderen roerden niet. « Geeft bescheid praamde de graaf. « Heer graaf, sprak ee der gezanten, geen een van oas wil knielen. De hovelingen schrikten op bij dit antwoorc De graaf schoot uit, verweet den Gentenare hun ijzeren koppen koppigheid en sloot me de woorden : « dan krijgt gij mijnen vred ock niet. » En kalm klonk het van Gentsch zijde ; « Ware 't de vrede of de dood, on antwoord blijft gelijk. » Men vreesde he ergste, toen de edele gravin zelf op d knieën zonk, den vrede afsmeekte en be kwam. «De knieval of de dood, ons antwoori blijft gelijk. » Een volk dat zoo spreekt ont gaat den knieval en den dood. « Een volk da zich verdedigt, kan niet vefgaan », spral onze koning. Neen, geen Belg kan eraan denken dei knieval te doen tôt onderwerping, zijn» ooschuld schuld te noemen, vergiffenis ti vragen voor volbraçhten plicht. Néén, de lijken der gesneuvelde heldei zoudea opriizen uit hunne graven en reke ning vorderen van hun vergoten bloed. D< •beproetde familiën zouden hun vader, hur zoon, hun broeder met verontwaardigin^ terugeischen. De gewonden zouden al hur levensdagen tôt bitter verwijt en onze schan 1° Us*,a,i:stfâ esxi.. Cil nd Parijs 2 Oogst, IS u. en Fransch Front. ~~ Dea nacht van den i Oogst en den nacht van den i tôt den 2 Oogst werden gemerkt door verschillige artilleriege-m vechten. In Artois, na verschillige Duitsche aanvallen met grenaden oit teruggestooten te hebben, mieken wij ons |meester van een deel loop-00 grachten in den hollèn weg van Ablain naar Angres ten noorden de baan van Atrecht. Rond Souciiez heeft de strijd zich voortgezet met m bommen en grenaden zonder verandering van front. In Champagne, op >/» het front Perthes Beau Séjour, strijd met mijnen, waar wij de boven-hand hadden. In Argonne, in de streek van Marie-Thérèse en van St Hu-ir~ bert, na een hevig gevecht met bommen en springbussen, hebben de 0_ Duitschers verschillige aanvallen gepoogd die afgeslagen werden. Op :rs de hoogten der Maas, tusschen Eparges en de loopgracht van Calonne, heeft de vijand tôt driemaal toe onze stellingen van het bosch aange-vallen. Onze artillerie en infanterievuren hebben deze aanvallen tegen-gehouden. Pont-à-Mousson en de dorpen van Maidières en van Manon-en court-sur-Seille werden gebombardeerd met brandstichtende obussen. ' X - de hun verminkte ledematen ronddragen. hâ De oorlog is schrikkslijk : we zien he dagelijks. Ons harte bloedt bij het zicht vai il. al die puinen, die verwoesting, die lijken dat bloed. Het gemoed komt vol, hoe dik e_ wijls ! en men weent om al die rampen ej ellenden en roen bidt vurig om den vredi !r_ — tôt God — niet tôt den keizer. Onz< grootheid is te duur betaald om er afstam i, van te doen. Wij wiilen geen dwergen wor-^ den als we reuzen kunnen blijven. ,0- En nogmaals, Goddank, zoo denkt on! huidig volk en zoo spreekt het. Die het mets •al geleden hebben aan de rampen van der rt- oorlog, zijn het hoogst gestegen in zedelijke te grootheid. De beproeving heeft hun gees în geiouterd, hun wil gestaafd en ze wieken fr reinere sfeerea op de vleugel* van heldhafti ge vaderlandsliefde en edelmoedige kristen* îft gevoelens. Arme weduwen, moeders in rouw ar vrouwen van krijgsgevangenen, grijsaards 3_ wien de kroon van het hoofd gevallen was, ir- schamele kinders hoorden wij in den eenvoue e. der verhevenheid zeggen : «We moesten oorlog doen, we konden niet anders 1 Waar-ir_ om moesten de Duitschen, die wij ten aller tijde zoo wel behandelden, ons zoo verrader-lijk aanvallen ? Geen vrede, dan vooraleei zij het land oatruimd en aile kwaad hersteld v. hebben! » ;n Steunende op uw recht en op zoo een volk .n staat ge, soldaten, op vasten bodem. Hebt ge 1(j niet gelezen hoe Z. H. de Paus Benedictus XV bij brieve van zijn Staatssecretaris Kardi-te naal Gasparri aan M. Vandenheuvel, Belgi-ie schen gezant bij het Vatikaan, het goede st recht van Belgie openlijk erkent en Duitsch-ie land voor het schenden van zijn woord eu 'onze onzijdigheid in 't ongelijk stelt ? r- God, Schepper van den menseh en stichter n der maatschappij geeft den Staat de wapens r- in handen om het goede recht te verdedigen. ît Zoo leert het de christelijke wijsbegeerte. : 's Lands bestuur nu draagt u die macht over en wapent uwen arm, zoolang het nood doet. e Koning en bestuur oordeelen over den n oorlog, zijn duur en de wijze. Gjj zijt de uit-> voerende macht. Aan hen de wijsheid, aan u n de moed. Draagt dus de wapenen, die ge met » rein geweten ontvangen hebt, 00k met reine i, doch kloeke hand. Wij zijn niet verantwoor-n delijk voor het vergoten bloed. R. V. M., krijgsaalmoezenier. e e *— — \ Duitsche Zeeschuimerij s De « Prins Alhert » is getorpedeerd ge-' weest. i Heel de bemaiming van het Belgisch . stoomvaartuig {Prins-Albert) is kunnen ge-t red worden. Vier matrozen nochtans waren £ lichtelijk gekwetst. Het schip is in zee ge-zonken.» ; | Hetkoopvaardijschip *^lorian»,der maat-; | schappij Leyland is door een Duitsche duik-l boct getorpedeerd. 1 Er zijn 7 slachtoffers; een en zestig zyn . , aan de dood onlsnapt. : Do Heer Mark Wiley, een Amerikaan 1 j van Boston, die zich aan boord bevondis ge-; storven tenvolge van de wonden die hij be-1 kwam door deontploffing van een obus voor • I de torpillée ring, Wat zal Amerika nu doen? t Oorlogsnieuws. ^ RUSSISCH FRONT. ln Oogst : Sedert een paar dagen wordt er Iweer meer gesproken van den val van War-saw. Waarschijnlijk is 't nu reeds een vol-^ ^ bracht feit, Prachtig hebben de Russen stand | | gehouden, niettegenstaande hunne blijkbare inferioriteit onder oogpunt van geschut en amunities. Dat ze thans de iijn der Vistule willen prijsgeven, zou te kennea geven dat J von Mackenzen eindelijk zijn grbf geschut in - 't werk heeft kunnen stellen, en zoo 't Russisch | leger tôt den aftocht dwingen. Al de beste ; Duitsche regimenten, de Pruisische Garde in-begrepen, hebben hunne pogingen geconcen-1 treerd ten Oosten de Vistule, tusschen de | Narew en de Bug ; 't verzamelen op dat punt 1 van enorme hoeveelheden geschut maakte den 1 toesta n d onhoudbaar voor onze Bondgenooten 1 Deze hebben het geraadzaam gevonden hun leger te redden, en het verdedigingsplan uit te voeren dat reeds voor den oorlog bestudeerd ' en voorbereid werd : Warsaw opofferen, en terugtrekken op eene andere lijn. Het is een harde slag voor onze Bondgenooten ; maar sedert lang reeds was hij voorzien, en werden aile maatregelen genomen om enkel eene ledige stad aan den vijand te laten : 't leger, de dépots, zelfsde zoe belangrijke fabrie-ken van wapens en amunities en andere militaire benoodigheden werden in zekerheid ge-bracht. Er was zelfs spraak een deel der stad in asch te leggen. Men weet dat de Russen er niet voor terugschrikken hun land in eene woeslijn te veranderen, als 'tgeldt den vijand te verslagen. Napoléon wist er van te spreken Dit zal Keizer Willem 00k leeren ten zijnen koste, 't zij hij den weg naar Petrograd aan zijne legers wijst.'t zij hij de voorkeur geve aan den weg naar Moscou. Meer dan 200 uren ver,langs beide zijden: moerassen, rivieren, bos-schen, weinig wegen en spoorwegen en de wmter voor de deur : dat schijnt genoeg om de eerste geestdrift wat af te koelen. Heel waarschijnlijk zullen de Duitschers hun zegepraal luidruchtig vieren : moeten de neutrale landen niet leeren te beven voor de macht van Duitschîand, en hunne medewer-king met den vierbond nog wat verschuiven ? Toch zal die overwinning niets veranderen aan den eindzegepraal der Bondgenooten. Al-leen zal hij daardoor misschien enkele maan-den worden vertraagd. 't Russisch leger blijft geheel en gaaf, en Warsaw kan aanzien worden als een voorpost van Rusland. De Duitschers schijnen trogde bovenhand te hebben in zwaar geschut en amunities ; maar elke dag dien de Heer ons geeft, brengt verbe-tering in dlen toestand ten onzen voordeele, want overal wordt er nfc met ernstige en duch-tige wilskracht doorgewerkt : 00k onze legers op ' t Westelyk front., nemen toe in getal en weerstandskracht. De Italianen gaan dapper vooruit, de Serviers houden stand ; weldra zal Rumenië in 'tstrijdperk treden. Zoo worden allengskens de centrale keizerrijkenomsingeld, en omsingeling beteekent val.zoowel voor een keizerrijk als voor eene stad. DU1TSCH VLIEGMACHIEN NEERGESCHOTEN 1. Oogst. — Zondag morgen, rond 6 ureu, verscheen een Duitsch vliegtuig boven Loo. Kanonnen en mitrailjeuzen gingen duchtig aan 't schieten, eh 't duurde met lang of het toestel werd getroffen, dobberde nog wat in de lucht, en kwam dan regelrecht te vallen in onze lynen. De vliegeniers, tweeDuitshe officieren werden gevangen genomen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.