Aan Zi 1^* jaai i40 \ # ^ç^tiemen het nummer Dinsdag 31 Oogst 1915 De Belgische Standaard loor Ta Ai an #©& dAg-blab T/ôor God «a Ha ard se Land Abonnementsprijs vcor 50 nummers ^3 maaaden) bij yooniitbjtaling : Voor de soldaten 2,SOitr. i Voor dâ niet-soldaton — In 't làûd 3.50 fr. ; baitea 'i land : ,5.00 tr. Iadi n me >r excmplarè . van elk mimmek worden gevraagd, wordt de abopnep^ents-prijs in.-der. , !>,•»» > Bestuurder : ILDEFONS PEETERS. Vaste opstellers : M. B. BELPAIRE, L. DTJYKERS, V. VAN GltAMBÉKEN, B: VAN DES, SCHELDEN, Juul FILLIAERT — 1 , ...» ' ■ ■ 1 ■■■■* ' ' 11 " "■ ■ " 11 ~— Voor aile stïedédcèlingen zich wenden tôt s VlUa M A COQUILLE, Zeedijb DE PAKNE. wa^ondigitigcB : 0.25 h. de |êgal. — Rekl&men : 0.40 fr. de regel. VlGchteîiàs'c.n s 3 iril^s^ehingen van a regels, 0,50 tr. Ga .stige verschijnselea I herinner me eeas in de Werke^v^n een Duitsch miliisiren schrijver gelezeç te hebben da't dau aileen een leger zegevieren kan wanneer het gesteund wordt door gsheel. een volk, w oeer het voelt dat het gedragen wordt tôt den strijd dooi de liefde van geheel dat volk. Dat schijnt op het eerste zicht paradoxaal, Men ziet niet oogedblikkelijk het verband dat er besiaat tusschen het vechtende leger en de niet vechtende bevolking. En nochtans is de wissslwerking van geest en gevoel zoo groot. Ons eerste gedachte, van ons, hur-gers, gaat regelrecht naar onze mannen die ▼echten voor ons, voor onze vrouwen, en onze kinderen. En hua strijd voeréa ze des te hartetijker. des te manhaftiger dat ze weten dat het gaat in dan strijd om het behoud van laod, van vrif ieid, van vrouwen en kinderen. Daarin ligt het wederkeerig geesteliik en zedelijk diecstbetoon tusschen strijders en burger-lijke bevolking. Dit verband wordt flink uit-gedrukt in het volgend verhaaltje dat me door een soldaat alseen grapje werd ver-teîd.Twee soldaten waren aan 't praten. De een xei tôt de andere : « Als ze maar stand houden ? » Wie ? wedervoer de tweede. De burgers, antwoordde de eerste. In dit grapje steekt meer waarheid dan de geestige verteller het zelf vermoedde. Maar de wisselwerking tusschen burgerij en soldaten is slechts eene zijde. De burgerij oef : ;t n0£ haren invloed uit op de politiek. Eii • ; politiek spreekt 00k haar woord mêe in oorlogétijcL 't Is de politiek die het leger oit-zer -it, 'tisde politiek die het leger tenig-roept. De politiek verklaart oorlog, de politiek verklaart vrede. Hieruit volgt dat men, om den toestand te wikken en te wegen, elk verschijnsel moet waarnemen èn op het oorlogstooneel, en bij de burgeriijke bevolkiag èn in de politiek. Hij die slechts een r!ezer elementen nagaat, bedriegt zich. Hij die dan slechts een deel ziet van éen der drie elementen, bedriegt. zich nog meer ! Wie op dit oogenblik slechts het Russisch oorlogsterrein beschouwt wordt pessîmist, maar hij ziet maar een deeltje van het problerna. Wat beteekent zijn oordeel ? 't Is '-u niet zoo getnakkelijk de verschijnsel der drif- elementen naast elkaar te brengen. Maar ik meen me niet te bedriegen wa ncer ik soms meer waarde heeht s;an niet militaire verschijnseleo. De reden hier-van zal da 'elijk blijken. Hier over twoe verschijoseleD, die zich bu in n bet oorlogsterrein voordoen. E kel<» dageà peleden ontving ik een schrij ven uit Hoilaad, een open kaart, die mij meer zec e over den toestand dan talrijke brieven, Ik . naam van den schrijver niet ver-melden, maar ik wii wel instaan voor zijn ge-zegda omdat hij niij bekend is als een man met eea kalm, bezadigd, befedeaeerd oor-desî, /ien het er eerst om te doen is, 00k in oorloiïstijd, de waarheid te dienen. Rari nantes ! Wel ru die man is met België en met Duitsc d in betr^kking. In Beleië, zegt hij, wor-at 't. jevea met den dag duurder ; de boter gaat 4,50 fr., 't varkensvleesch 4 ir. de kgr., de ha ver 75 fr. de loo kgr. Daarop volgt eene voor ons blijde tijding — chl wat worden we wreed in oorlogstijd ! — dat de toestand in Duitschland erger is, ja zoo erg, dat de soldaten het niet meet uit-hou len kunnen.Zij weten hoe erg het geste'd is met vrouw ankiaderen ; .en daarom ver-largeu zij zoo zeer om ze weder te zien, om te werken voor hun gezin. De ontmoediging is overal in Duitschland te zien » schrijft die her De soldaten zijn het oorlogvoeren zoo moe, aat de overheid een laatste middel heeft aar swend om de neerslachtightid te keer te gaan. 't Is het miedel dat een doHor soms in den uitersten aood gehruikt, het drastische middel, dat de dood of het leven brengen mo<;t. Dood,pf le vend, zeggende mensebenia de K mj ■ ,w ï n er dedoctor zulk sterk middel ' rsc d i.:. W ' > t u hetdoodendof levendmakend middel, iat de Duitsche overheid gebruikt, testait hierin dat « zy aan de soldaten voor de stettigste waarheid voorhoudt dat de oorlog binnen twee maanden geëindigd is. » 1 ■. .. i. V " 1 1 ' ' \ 't 1s dus , ver'gekom'eh dat de overheid tôt feen laatste middel zijn tocvlucht moet nemefi ; een middel dat voor Duitschland zal zijn het dobdend middel. Immers, onze soldaten zullèn, als 't zijn moet, den strijd na twee maanden niet opgeven, zij zullen toonen aan de Duitsche soldaten hoe deze laatsten door hun overheid werden bédrogen. En dan zal de ontgooeheling groot zijn in de Duitsche rangen. Dan zal het middel doo-dend werken ! 1s dat vooruitzicht niet hoopvol voor ons ? Het verschijnsel wordt nog schooner wanneer andere verschijnselen zijn beteekenis versterken. Ondcr Duitschen invloed buiten en door Duitschers binnen Duitschland, worden er vereenigingen in 't leven geroepen met het doel den vrede te bewerken. Vrede ! Wij wenschen hem allen, wij allen bidden voor den vrede, maar een vrede die ons herstelt voor lange jaren in onze onaf-hankelijkheid en onze welvaari , vrede die de duitsche misdaad geeft. Dien vrede zoekt Duitschland niet. Indien het nu streelt naar vrede, dan is het omdat het daartoe gedwongen wordt door zijn in-wendigen, benarden toestand en dat het hoopt gunstige voorwaarden te bekomen, nu het nu aog zijn onmacht door schijnbare over winningen op Rusland verbergen kan. Wanneer ik nu deze beide gunstige, niet-militaire verschijnselen, d«n benarden toestand van Duitschland, en de werking der Duitsche politiek om vrede te bekomen, stel tegenover het minder gunstig verschijnsel op het Russisch oorlogsterrein, den val van Kovno, Novo-Georgievsk, enz., dan heb ik vertrouw"*n omdat ik meermijn oordeel steun op de twee eerste met-militaire verschijnselen dan op het derde militaire verschijnsel. Het politiek verschijnsel vooral heeft meer Waarde, omdat het uitgaat van de duitsche politiek die het problema beschouwt, niet alleen naar de voorvallen op het Russisch ter-rein, maar naar deze van geheel het oorlogs-veld, en van de civiele duitsche bevolking, en van den algemeenen toestand. Daarom heeft de kaart mij uit Holland toe-gezonden, n-eer waarde dan al het nieuwS uit Rusland door de bladen medegedeeld. Die kaart is beteekenisvol ! Dr Van De Perre, Volksvertegenwoordiger. Opportuniteit Over dat onderwerp — zoo 'k niet mis ■—schreef Bisschop Spalding over en-kele jaren een mooi boek. Er ir stonden van die zoo door-amerikaansche lessen over hetgeen we in onze taal heeten : het vatten van 'n gelegenheid,... het vast-grijpen van 'n kans op het gepaste, geschikte oogenblik... In breederen zin zouden we dat « diplomatie » mogen noemen, en beweren dat, eene occasie verwaarloozen op staatkundig gebied, eene onbehendigheid is, en 'n laakbare kommerloosheid, daar 't bezitten van zooveel troefen mogelijk in 't politiek kaartspel, wordt verzuimd... Dit, bij wijze van inleiding om tôt het volgende te komen. Onze Roomsche correspondent — Jan v. d. Woestyne heeft er reeds op gewé-zeh in een der vorige nurnmers — zond ons uit de Wereldstad volgend nieuws dat we met vreugde en fierheid, aanstip-pen : « Onzeggelijk veel goeds verrichtte in » de H. Stad, onze flinke minister Van » den Heuvel... Sedert hij dààr is, zijn » de Paus en Kardinaal Gasparri ten » voile aan den kant der Bondgenooten, » Weliswaar zijn er sommige » nog Oostenrijkschgezind, maar — ik » citeer letterlijk — dat is de schuld van » Frankrijk, dat geen gezant heeft bij » den H. Stoel.» Zooveel Fransche dagblad schrij vers — Gabriel Hanotaux aan 't hoofd wezen zelfs reeds zoo menigmaal op de jam- merlijkheid van die politieke fout. Zelts nu, nam onze ridderlijke bondgenoot die opportuniteit niet waar, wijl het slimme Albion naar het Vatikaan zijn rappen gezant Howard zond die er even als î Minister van den Heuvel ■— zoo bericht I onze welingeiiehte correspondent — i * zeer g aar ne gezien is en hoog ge- | acht. > ^ Heeft die verwaarloozing niet iets | weg van een echt fenomeen, in een tijd f lijk deze van diplomatisch geweld spijts | «lies, om nieuwe bondgenooten te ver-wekken ! ! ! | Maar ja !.... sinds Bismarck het ver-f klaarde, weten we, dat Staatkunde, de îkunstisder mogelijkheden... De goede j| wil van veel regeerders en diplomaten is I soms onmachtig tegenover sommige on-I opportunisten, die den koorstdaver in 1 't lijf krijgen, als ze maar eventjes be-I ginnen te denken dat op eenige wijze I het gezag es de invloed van den Paus een ziereltje zouden kunnen stijgen... Théo Loo. Van dag tôt dag. | LIJK DE KOMIMG. IEen scheerwinkel is een kroes van le-vensfilosofie. Wilt ge de menschen ken-tien gaat u dr n dikwijls scheren en zet u in een afgezonderd hoekske te luisteren. Levenstheorieën, uiteenzettingen van princiepen, opvattingen van toestanden, 't blootieggen van menschenzielen, aÛes wordt in 't aanschija van een vroolijken, kwaden, lachenden, grijnzenden, gelaten ofopgewonden spiegel....weerspiegeld. En nu aile zaken huidig maar eene zaak meer uitmaken,te weten eenoorlogszaak, is een scheerwinkel, - die meegaan wil met 2' n tijd - een oorlogswinkel gewor-den, Iedere minuut van den dag heeft er zijn oorlogsprofeet, zijn oorlogsgenie, zijn oorlogsdenker en dichter en strate-gist ; zijn oorlogsjeremias en —■ maar zoo luttel, 't duurt zoo lang I — zijn oorlogsoptimist. En, als 'n wonder, heb ik gister er zijn oorlogsfîlosoof ontmoet. Hij zat 00k afgezonderd en luisterde naar 't krijgsvuur van den oorlog. Deze wierd gewikt, gewogen, te zwaar, te licht bevonden al naarvolgens de gezind-héid van den persoon. Een jeremias kîaagde hooger dan aile anderen. — «Hij zal nog lang duren, hij moet nog lang duren. We zitten hier vastgeve-zen, de Russen zijn opgejaagd, de Dar-danellen blijven steken, Italie gaat niet vooruit, Duitschland krijgt niettegen-staande den blocus,ailes wat het begeert, waar zijn de millioenen Engelschen. Mijn gedacht is dat hij vreeslijk lang, vreeslijk lang zal duren. We kunnen er niet tegen opl » Hij had een tragisch gebaar van wan-hoop. Als pateelen sloegen zijn zware handen op de forsche knieën. Hij her-haalde eindeloos: — «Dit is mijn gedacht en 't uwe? » Toen stond de filosoof op, tikte met zijn vinger op dei. jeremias zijn schouder en : — «Mijn gedacht is dit vandenkoning, wist hij te zeggen. Algemeene verstomming. Een burger die 't gedacht van den koning kent. — «'t Gedacht van den koning? » — «Wel ja! Verwondert u dat? » — «Wat denkt den koning? » En hij zoo filosofisch mogelijk weg : — c Ik, ik weet het niet ! > Dan was er stilte en men hoordé het scheermes rasperen. J- F. < i L»at»te Fterichten, Parijs, 29 Oogst, 15 u. Wij hebben de vijandelijke stellingen langsheen het front aanhou dend onder vuur genomen. Zeer werkdadig geschut in den sector van Ablain, in de streek van Roye, bij Berry-au-bac, op de Aisne en in Argonne. Lijfgevechten te Marie-Thércse en bij Malancourt om 't bezit I van mijnholten. In Lorreinen en Elzas, beschieting op heel de linie en grenadengevechten bij Metzeral. | Onze vliegtuigen hebben dezen nacht de statie en de Duitsche barakken | van Grand-Prè en van Monthennin en Lançon, in Argonne, gebom-| bardeerd. Rond den Oorlog STAKING IN DE ENGELSCHE KGOLMIJNEN Weerom is een gedeelte van de werklie-den in de koolmijnen van Zuid-Gallie in sta-king gegaan. Deze handelwijze van de engel-sche mijnwerkers, verwekt, te rechte, de algemeene verbazing en vindt niets dan af-keuring. Hos kunnen de liadetî toen zoo dom zijn de duitsche plannen alzoo in de hand te werken ? Vergeten ze dan, dat ze door huntie handelwijze een krisis kuraneu verwekken, die de vloot hoogst benadeeligen zou ! En is een tijdelijk meerder salaris voor hen een zaak van grooter belang dan de verplette-ring van den Duitsch? Moet dooreena stomme opvatting van de werkerskwestie de loop der gebeurtenissen gewiizigd worden ? En ligt België reeds niet lang genoeg verdrukt omdat het Frankrijk en Engelaad meteen redde ? Zoo dit voortduurt, dan wordt het een echte jusdasdaad. PERZIE 't Begint. ginder ook schuw te gaan. De duitsche invloed stookt de bevolking tegen de bondgenooten op, altijd met het doel natuur-lijk dat door een opstand, den Turken een handje zou toegestoken worden tegen de Russen en Engelsche-Fransche werking in de Dardanelles Te Kenghever kwam het reeds tôt een botsing tusschen het geleide van den duitschen consul die op het geleide van den russischen en op dit van den engelschen consul vuurde. De perzische regeering zend troepen ter plaatse. Dit in zich zelf onvrij-willig opstootje heeft meer dan eene beteekenis, als we inzîen dat een duitsch bevoegd generaal onlangs yerklaarde dat de ware weg van Duitschland naar Mésopotamie voerde. DUITSCHE VLiEGRAID M1SLUKT Zes duitsche vliegtoestellen vertrokken op 29 dezer naar Parijs, doch werden in hun vlucht tegengehouden boven Compiègne. ■ Slechts eenige bommen konde,n ze uitwerpen op Nogent-sur-Mame, Montmorency, Mont-ferneil, Ribecourt én Compiègne. In deze laatste stad werden twee verplegers en een I kind gedood. De achtervolging van de vijan-l delijke vliegtoestellen heeft tôt het resultaat ! geleid dat een duitsch vliegtuig bij Senlis . neergehaald werd. De vliegeaier werd ver-I kooldgevonden onder zijn verbrijzeld machien. BELG1SCHE KINDERS De « Echo de Paris » meldt dat Belgischc jongens en meisjes van Diksmuide, Nieuw-poorten Veurne, te Bienne aangekomen zijn. Ze julien in de Bernsche Jura (Zwitserland) gevestigd worden. Een tweed*? zending wordt te naaste week verwacht. \ de uitslag VAH 'T LAATSTE KUSTBOMBARDEIHEMT | < De Tijd » laat zich uit bezet België seinen dat 't laatste bombardement door de engel-I sche vloot voor uitsîag heeft gebad de ver-I nietiging van een hangar voor onderzeeërs te IZeebrugge, waarbij verschillende duikbooten uit elkaar werden gesohoten. Etteliike branden werden te Knocke besta-tigd en de fabriek van Solvay te Lissewege is erg beschadigd. Te Brugge kwamen 80 erg gekwetste duitsche manne-soldaten toe. Bij Blankenberghe zoudea verscheidene duitsche batterijen vernietigd zijn. s DUITSCHLAND GEEFT TOE Naar luidt uit berichten toegekomen uit Washington, zou het duitsch gouvernement algeheele voldoening aan de Vereenigde Staten geven voor wat betreft het torpedeeren van | den « Arabie ». 1 Ook is men van gevoelen dat de Duitschers geen neutrale handelsschepen meer zullen torpedeeren zonder voorafgaande verwit-tiging. OP 'T ITALIAANSCH FRONT Volgens officieeleitaliaaEscheberekeningen beloopen de italiaansche verliezen slechts rond de 30,000 man. De Oostenrijkers daaren-teg -n verloren ongeveer 100,000 man, waar-onder 18,000 krijgsgevangenen, 18,000 ge-sneuvelden en meer dan 54,000 gekwetsten. Binst de maand Oogst werden 2000 Oostenrijkers gevaagen genomen en 10,000 gekwetst of gedood. Deze cijfers staven ten overvloede de be-langrijke italiaansche superioriteit inzake veldartillerie en de meer beredeneerdeendoel-treffende gevechtwijze der Italianen. OP ZEE D- zweedsche stoomboot Dis werd gecou-leerd. Bemanning gered. HUNNE DOENWiJZE Hoe hatelijk de Duitschers met de onge-lukkige krijgsgevangenen haodelen hebben we reeds meer dan eens do°n uitschijnen. Terwijl wij de Duitsche krijgsgevangen breed-menschelijk behandelen in nieuwe en gezon-de kampën of ze doen werken ver achter 't front aan lossing van handelsschepen, gebrui-ken de Duitseherfe onze gevangenen voor on-middelijke krijgsdoeleinden. Niet allferiiijk verplichten zij deRussische krijgsgevangenen in de koîenmijneu van onze Walenstreken te werken, maar ze dwingen hen ook loopgrachten te ^naken voor hunne légers. Dit is thans nog eens duidelijk gebleken uit hetge^n is voorgevallen op'tltaliaansch front. Gedurende de laatste gevechten, vielen een tiental Russen in de handen van het Pali-aansch leger. Zij zagen er ellendig uit en ver-telden dat ze, onder bedreiging van den revolver verplicht werden loopgrachteu te graven, onder het geweer- en kanonvuur. Dag en nacht moesten ze doorwerken, zonder rust en bijna zonder eten. 't Gebeurde zelt dat ze,bij een aanval, op de voorste gelederen werden blootgesteld aan de vijandelijke kogels. Dit is wel echt Duitsch I DE VAL VAN BREST-LITOWSK H' tgeenwas vr.orzien Jsgebeurd. Na de O' truimi' g van Ossovietz, mocht deze van Brfst-LitowsV ook ingeziea worden, daar het Russische leger <&p geen steun van for-ton meer mocht rekenen in 't Noorden en de inslaiting van Brest begonnen was. Hoe pijn'ijk dezo ontruiming o'»k moge wezen, ze moet ons toch verheugpn omdat we nu zek«r weten dat het Russiche léger aan een algemeene omsingeling en dus aan een be-slissende nederlaag is ontsnapt. Te meer geen enkel kanon, geen krijgsvoorraad of oorlogsmateriaal werd achtergelaten. De Russische opperbevelhebber heeft ingezîen op tijd, de nutteloosheid van een weerstand-bieden in de fortpn, nadat Novo-Georgiswk op drie dagen is gevalien. Vrijwillig heeft hij dus tôt een verder achlerwaarts plooien besloten en alhoewe! het Duitsche leger, grond en steden wint en vestingen inneemt, het Russische leger blijft bestaan. En hier gaat het om geen land, hier gaat het om de vernietiging van een hee! leger en tôt nog toe is dit voor de Duitschers nog altijd eene ontgoocheliDg gebleven. Het Russische leger blijft ongenaakkaar, blijft voort weerstand bieden, vecht voort met uitnemeodc hard-nekkigheid, blijft geheel. Het Russische leger wordt voor de Duitsche generaals een e,chte faivtoom. EEN NIEUW VLAAMSCH WEEKBLAD Op Zaterdag 28 Oogst is het eerste nummer verschenen van een nieuw Vlaamsch weekblad « Vrij Belgift », dat >nder de leidmg van Julius Hostejr. en Frans vanCauwelaert in den Haag verschijnt. Onzen nieuwen confrater welkom,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.