2e JAARGANG - Nr 8 0 centiemen het nummer. Gent, 15 September 1915 DE EIGENAAR Officieel orgaan der Maatschapp Organe officiel de la Société Eigenaapsbelanqen van het arrondissement Gent. Zetel : NOTAFtlSHUIS, ^Winkelstraat, 1, Gent. Berichtgever van onroerende goederen Bulletin Immobilier ABONNEMENTSPRIJS ■ REDAPTIE EN REHEER ■ toebehoorende aan de leden der maat- de la Société Eigenaarsbelangen. ntuHbiic en schappij Eigenaarsbelangen. - Fr. 1,00 per jaar. Dampoortstraat, g ± Kleine aankondigingen van 3 à 4 regels A rachXt'Tenï STocItion Z demandes Aankondiainaëîi en reclumen « Hue a Anvers, worden opgenomen aan den prijs van d'hypothèques sur leurs biens immeubles. Aannonaigingen en reciamen » 0,50 fr. Fr. 0,50 l'annonce de 3 à 4 lignes. Fp* °'28 den re£el en Per nummer. ER ZIJN : verschillige badinrichtingen in Gent MAAR EENS : dat gij de Baden der Beurs bezocht hebt WILT GIJ : niet meer veranderen. KoopMispiaais, 12, gent JjW Jjv Jfv Jp* Jjw Jjw JJw JjV tJf* Jf* Jf* JJv Jjv Jfit Jf* JJV Jf* JJV w>JV wjv De leden en de geabonneerden van den buiten worden vriendelijk verzocht het blad zelve, bij den lokaalhou-der van het Notarissenhuis te gaan halen. Aan " "Vooruit" —o— Drie dagen lang heeft Vooruit, het orgaan der roode kapitalisten, het grootste gedeelte zijner eerste blad-zijde besteed, om mij in de oogen der werklieden hate-lijk te maken. Ziehier waarom : Sedert omtrent een jaar houd ik mij in het blad « De Eigenaar » bezig met de huishuurkwestie te bespreken, doch gezien de buitengewone afmetingen dat deze kwamte nemen, was het orgaan van Eigenaarsbelangen iik-t meer toeieikend om deze te omvati'en, en ik zag mij verplicht, wilde ik vooitgaan de gentsche eigenaars opde hoogte van den toestand te houden, om mijn toe-vlucht tôt het uitgeven eener brochuur te nemen. Onder den titel DE HUISHUURKWESTIE, zond ik deze de wereld in. Reeds was zij al een tiental dagen in de handel ge-bracht, toen op zekere morgend de dagbladverkooper, aan wie ik mijn dagelijksch geeste'svoedsel koop, mij ook een Vooruit aanbod, zeggende : « M. Winsel dat is geheel intéressant voor u, want zij pakken u daar nog al goed in huis. » Ik had deze nog geen oogenblik in handen, of ik bemerkte onder den titel van het blad : De Huishuurkwestie. De brochuur E. Winsel. Weeral zijn Vooruit en de socialisten de zwarte beesten. Dit laatste deed mij veronderstellen dat het dus de eerste maal niet was dat Vooruit wierd gegeeseld of dacht het te zijn, en zulks bracht mij in zulke goede ge-moedstelling dat ik onmiddellijk de lezing ervan begon. Van de eerste regels reeds wierd ik gewaar met welke eerloosheid men te werk gegaan was om de studie, die ik aan de huishuurkweslie toegewijd had, te ver-draaien, om het in een zeer sleçht dagljcht te plaatsen. De zedelijke en intellectueele waarde^van Vooruit staat te ver onder nul, om hem rechtstreeks het ver-schuldigd antwoord te zenden, daaromjaat ik deze in « De Eigenaar » verschijnen. Ons blad wordt wel op geen 30.000 exemplaren ge-trokken, maar het wordt door eerlijke menschen opge- steld en door verstandige lieden gelezen. * * * De minste vooringenomen persoon, die mijn brochuur las, zal moeten bekennen, dat er daar niet het minste Verwijtsel, rçog veel min een grof woord, zelfs geen enkele misplaatste zjnspeling in gangeh deze brochuur te bespeuren is, welke van aard is de werkende klas te hoonen of te smaden. En ieder eerlijk mensch die mij persoonlijk kent zal moeten bekennen dat zulks onmogelijk was, daar zulks boegenaamd njet overeenkomt noch met mijne woorden noch met mijne werken. (1) De laakbare woorden die ik aan onmededoogende huiseigenaars toedien, de goede gevoelens die ik tracht bij den lezer in 't voordeel der minderen te doen Qnt-staan, het beroep dat ik aan aile menschen van goeden wil doe om aan de huishuurkwestie eene vredelievende oplossjng te geve.n, de bezadigde toon waarmede ik deze kwestie behandel, in een woord ailes wat van mijne goede geest en mijne goede inborst jegens de minderen getuigt, wordt gezwegen, verdraaid, zoodanig onken- (1) Reeds van 11 November 1314 zond ik aan den heer Steyaert, voorzitter der rechtbank van 1® aanleg-, een rekwest, om aile huis-huurgeschillen door een bemiddelings-kommissie te zien be-slechten. nelijk gemaakt, dat deze aan wie mijn brochuur niet terecht kwam, bij het lezen van Vooruit daar een geheel tegenovergesteld gedacht moeten van mededragen. Als ik de houding van sommige moedwillige huuraars (Vooruit vervangt deze woorden door werklieden) be-knibbel, of zij tôt de werkerstand behooren of niet, gebeurt zulks onder een algemeen physiologisch oog-punt en enkel om een maatschappelijke toestand vast te stellen en te beschrijven, die voor een deel der gentsche bevolking zoo schadelijk is, en waaraan Vooruit of hij het looehent of niet, maar al te veel heeft bijgedragen. En den critieker mijner brochuur wordt zulks zoo goed gewaar dat hij onmiddellijk een afleiding zoekt om de aandacht zijner lezers te misleiden. In het voorwoord van « De Huishuurkwestie » stel ik vast « dat men in Belgie vôor den oorlog gemakke-lijk leefde ». Deze waarheid wordt zoo algemeen ge-deeld dat zij om zoo te zeggen een « banaliteit » uit-maakte.Niettemin word ik hier voor de eerste maal in huis gepakt. Vooruit snort mij toe « de werklieden zullen er anders over denken. » Het is te zien wat men door werklieden verstaat, doch stappen we daarover en zetten wij ons onderzoek voort. Vooruit ontkent dat de huiseigenaars de bijzonderste slachtoffers van den oorlog zijn — met zijn mentaliteit is zulks niet te verwonderen. Inwoners worden onder-steund en geholpen, kleine eigenaars niet. Het voornaamste in 't prachtig brokje dat hij op 30.000 exemplaren (!) deed drukken, bestond in de bewering waarbij ik vaststelde dat sinds de betrekkin-gen tusschen kapitaal en arbeid meer gespannen zijn, de optijds betaling der verschuldigde huishuur er ook door lijdt. Deze zoo eenvoudige en ondervindingrijke waarheid wordt natuurlijk wederom door Vooruit gelooehend, alhoewel het algemeen gekend staat dat sedert het ontstaan van dit blad de moeilijkheden van dag tôt dag toenemen en vermeerderen. Vooruit zelf heeft menig-maal, zulks niet alleenlijk bekend maar zeer dikwijls op zijne noodlottige tusschenkomst gepocht ! Wat winkeliers die met dubbel krijt schrlj-ven en bakkers wiens brood te slecht of te licht is, daar komen tusschen doen, dat zal eenieder wel begrijpen. Voor Vooruit was de gelegenheid te schoon, om in 't voorbijgaan zijn gai niet op eenige weerlooze kleine burgers uit te spuwen en terzelfdertijd wat reclaam voor zijn talrijke winstgevende bazars te maken! Volgens Vooruit bestaat er geen huishuurkwestie maar in werkelijkheid wel eene kwestie der werkmans-woningen.Hier levert Vooruit het stellig bewijs dat hij aile moedwillige huurders, waarvan er in mijn brochuur anders geen spraak is, aan zijne lezers tracht wijs te maken dat ik deze uitsluitelijk als werklieden aanzle, om des te beter de schijn te hebben deze te verdedigen, zelfs als wanneer er niet in 't minst hun persoon noch hun stand wordt bedoeld. Had Vooruit een deel der millioenen die zijn paleizen en feestlokalen gekost hebben tôt werkmanswoningen besteed, deze kwestie was hier te Qent reeds lang opgelost geweest ! Zelf uit den werkerstand gesproten, waaronder ik met fierheid vele vrlenden tel, heb ik te veel eerbied voor mijne werkbroeders om op hen, zooals hij durft schrijven, met verachting neer te zien. Maar als ik bestatig tôt welk doel al de zuurge-wonnen centen worden besteed, dat ik zie wie er daar eigentlijk van geniet, en verre best er mede welvaart, thans heb ik waarlijk medelijden met die brave dutsen, die zjçh zqq goedsmoedig zooveel ontberingen ge-troosten, om al die zoogezegde volksredders van goede plaatskens en vet betaalde poaten te voorzien. Wel verre van ooit gezegd te hebben dat er eene wet op de samenspanning zou moeten bestaan, heb ik, zooals aile menschen die het hart op de goede plaats dragen, al de werkatakingen goedgekeurd waarvan de noodzakelijkheid werd bewezen. Het prison in! komt dus niet uit mijn gebenedijd hoofd maar wel uit zijne slechte, doorslechte hersens. Wat Vooruit erg schijnt te bijten is de aanhaling van het spreekwoord : De werkman heeft maar twee vijan- den, den baas die hem laat werken en den eigenaar die hem laat wonen. Ik had er een derde vijand bij vergeten, voornamelijk deze die zich voor den vriend van den werkman uitgeeft om hem des te gemakkelijker te kun-nen exploiteeren I Het eenigste wat in Vooruit eerste artikel eenigzins met de waarheid overeenkomt, doch waarvan hij wederom verkeerde gevolgtrekkingen maakt, is, toen hij doet opmerken dat de huurprijs der werkmans-huizen sedert eenige jaren nog al fel verhoogd is. Ja, wij ook, weten zeer wel dat het bij ons uit is met werkmanshuizekens van 1.75, 2.00 en 2.25 fr. per week. Maar waarom heeft uwen Schepene, een verlaagde tarief voor het gebruikte stadswater van dergelijke werkmanshuizen ingevoerd, thans dat er volgens uw eigen bekentenissen er nog zoo weinig dergelijke hui-zekens bestaan. Was het wederom niet om den naam te hebben iets voor de kleinen te hebben gedaan, thans dat er volgens uw eigen bekentenis weinig of niets in dien zin werd verricht. En worden er tegenwoordig zooveel werkmanshuizen tegen 5.00, 6.00 en 7.00 fr. in de week verhuurd, zulks is de schuld noch aan eigenaars noch aan inwoners, maar komt grootendeels voort uit de duurte van den bouwgrond, de daghuur der ambachtslieden, die sedert dertig jaren meer dan verdubbeld is, hetzelfde dient gezegd te worden van bouwstoffsn, alsook van lasten en taksen. En het is daarom dat deze verhooging niet alleenlijk op werkmanshuizen zich veropenbaard heeft, maar dat zij zich op aile slach van huizen doet gevoelen. En dit ailes is alleenlijk toe te wijten aan de ijzeren wet die de prijzen der waren en der loonen verhoogt naarmate de vraag het aanbod overtreft. Zulks is een economisch verschijnsel die zich overal veropenbaart, naarmate de levensvoorwaarden ver-beteren.Wat de huiseigenaars betreft, die huisgezinnen wei-geren omdat zij te veel kinderen hebben, zij hebben niet alleenlijk groot ongelijk, maar in vele gevallen zijn zij de onbewuste medeplichtigen van deze die hun toe-vlucht tôt slrafbare middelen nemen om de mensche-lijke voortzetting te beperken, en dat is effen af schandalig en wraakroepend ! Vooruit beweert dat wel verre van den oorlog tegen de huiseigenaars te voeren, hij de inwoners altijd aan-gezet heeft te betalen wat zij kunnen. 't Is wel mogelijk ! Maar als al de moedwillige inwoners beweren, dat zij hun huishuur niet kunnen betalen, alhoowel het maar al te dikwijls bewezen is dat er onder hen waren die zulks kosten doen, gaat Vooruit tôt een ernstig onderzoek over? Hoeveel zijn er die over hetzelfde inkomen van vroe-ger nog beschikken, maar halve huishuur en dikwijls nog min willen betalen, ondanks aile wettelijke be-moeïngen en de zwaarste bedreigingen. In geheel Gent is er geen enkel huurder te vinden die dank aan de bemoeïngen van Vooruit nog volledig huishuur betaalt, alhoewel het zeer dikwijls kan bewezen worden dat zulks zooals voortijds zeer gemakkelijk kan gedaan worden. Dezevaststellingis tegen Vooruit het verpletterendste der bewijzen, de oorzaak zijner eigen veroordeeling, vermits zijne vernietigende tusschenkomst hier in zake van huishuur niet meer kan gelooehend worden. Als Vooruit schrijft, dat gedwongen door hem, zekere uitzettingen worden afgekeurd en dat ik deze pil ook moet slikken, weet hij waarlijk niet meer wat hij zegt. Want ik heb deze niet alleenlijk afgekeurd, maar zelfs voorgesteld een logement-comiteit te vormen om zulks te beletten of de slachtoffers ervan een onder-komen te verzekeren. Om mij gemakkelijker als een vijand der werklieden te doen doorgaan, rept Vooruit geen woordeken van gansch dat voorstel. Daar ik aile redens heb om het publiek daaromtrent in te lichten en Vooruit's oneerlijkheid eens te meer te doen uitschijnen, laat ik hier dat bewust artikel vol-gen (brochuur bladz. 12). « In een zijner laatste nummers komt Vooruit terug « op eenige uitzettingen die over eenige dagen hier te « Gent hebben plaats gehad. i

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.