1 3e jaar. — JN. 6. Zaterdag 7 Februari 1914. Beheer en Opstel : KLOOSTERSTR A AT, 6, LOMMEL Inschrîjvingsprijs voor België : 3 fr. Gewone aankondigingen : 15 cent, den regel DE KEMPISCHE ARBEIDER Katholiek Volks- en Vlaamschgezind Weekblac ORGAAN DER LIMBURGSCHE WERKMANSBONDEN Geloofd zij Jeztis-Christus. Volksontwikkeling. Utl een redevoering gehouden op de sociale week te Ulreclit, nemen wij hel volgende over : Onder Volksontwikkeling ver staan wij, met Dr Hitze, « de bewus-teharmonisclie ontwikkeling van de geestelijke vermogens van ons volk, en vooral van deze drie : verstand, gemoed en wil. » Wij willen hel «verstand» ontwik-kelen ; dat wil niet zeggen ; veel feitenkennis bij brengen, maar een helder inzicht geven in het gebeu ren der dingen in liet verleden, oui zoo tôt beler begrip te doen komcn van hetgeen tegenwoordig om ons heen voorvalt. Wij willen de ontwikkeling van het «gemoed. » Iiefde willen wij wek-ken en sympathie voor ailes, wat waarlijk onze belangstelling ver-dient. Wij moeten niet ondergaan in het alledaagsch gedoe ! Omhoog het hoofd, naar den Hemel, tôt God 1 Omhoog het hart, naar al wat edel is en schoon ! En ook den «wil» .moeten wij ont-wikkelen. Wij hebben noodig man nen van karakter en mannen van stavast, mannen, die weten wat zij willen, en die willen wat zij weten. De karakters moeten wij stalen, ar beider en middenstander zich be wust maken van hun menschwaar-digheid. Menschen-adel en stands eer zijn niet het deel enkel van eeni-ge rijken. De eerlijke arbeid van werkman enpatroon, van handelaar en industriëel, moet lot steeds hoo-ger eere wotden gebracht. Die ontwikkeling moet « harmo nisch » zijn. Niet enkel het koel be-rekende verstand moet ons leiden, een heilig enthousiasme moet ons bezielen. Maar het warm kloppend hart moet weer niet te sterk het bloed ons naar het hoofd doen stij-gen, en ons kalm redeneeren be-lemmeren. Doch vooruit, bewust van wat we willen, en vooral hier- van : dat wat wij willen « goed » is. * * * Waarom is die Volksontwikkeling noodig ? Zij is vooreerst in 't belang dei « Sociale Hervormingen. » Er wordi in aile landen geklaagd, dat de so ciale wetten zoo traag tôt stand ko men. En ten rechte. Maar welke so ciale wetten ? In aile landen klager de arbeidersinspecteurs over d( weinige medewerking, welke zij bi de naleving der arbeidswetten var de werklieden ondervinden. On langs zàg ik een fabriek, waar, 0} last van de arbeidsinspectie, me betrekkelijk hooge kosten eer waschgelegenheid door den werk gever wasaangebracht. De arbeideri maakten er geen gebruik van. Et onze vakorganisaties ? Helaas 90 ter bonderd blijven totaal buiten « aile ) vakorganisalie staan En men klaagt, klaagt, klaagt !.. en doet niets of weinig. 't Is of er geen fut bij delui in zit Wij moeten hun leeren de bander uit de mouwen le steken, de zaker flink aan te pakken, en met vaster stap te treden recht naar 't juist ge weten doel. Zonder degelijke ei breede volksontwikkeling baten so ciale actie nocb sociale wetgeving * ★ ★ Die volksontwikkeling is ook noo dig voor ons « staatkundig leven. > Slechts eene opmerking, voor elk< partij, ook voor de onze, zijn dom me kiezers de gevaarlijkste. Volksontwikkeling is vervolgem noodig voor de volkswelvaart. Twee boeren werken onder gelij ke omstandiglieden van grond er gezin, en de een wordt welvarend de ander arm. Waarom ? De een is bij de pinken, tamelijk ontwikkeld hij weet zijn weelje. Ilij heeft de nieuwste werktuigen aangewend. rationeele kunstbemesting toege-past, deugdelijk voer aan zijn bees ten gegeven. En 't ging liera goed. De ander scheen noolt recht wak-ker, hij kon 't op zijn slofïen wel aan. Zoo zijn vader deed, en zijn grootvader, en zijn overgrootvader, zoo deod ook hij. Van nieuwigheden inoest hij niets hebben, omdat...hij er niets van afwist. En 't gevolg hebben vvo gezien. En bij de werklui ziet. men pre-cies 't zelfde, De een, een flinke kerel, die schik in zijn werk heeft, j en maling aan 't eeuwig gemopper deranderen, heeft zich kennis van zijn vak eigen gemaakt, en weet er ten slotle meer van dan zijn baas. Met hart en z.iel legt hij zich toe op zijn werk, leest t huis met plezier zijn krant, volg de politiek, is een stevig lid zijner vakvereeniging, kan een borrel laten staan, en isgeluk-kig met zijn vrouw, die trotsch is op haar kranigen man. En een ander is te lui om uit zijn oogen te kijken, te dom om zijn werk naar behooren te vervullen, te loom om flink aan den gang te gaan. Om elf uur steekt bij eris een pijpje op, — haast je langzaatn, — en om half twaall kijkt hij op zijn horloge met 'n zucht, dat 't nog geen twaalf is, en s'avonds verdoet hij zijn tijd en geld in een kroeg, met leuterpraat en ilrank. Welke verschillen ! Inderdaad, volksontwikkeling is noodig in elken stand, willen wij hebben een vol, rijk, gelukkigleven. * ★ ★ Maar noodig is die volksontwikkeling ook in 't belang van « gods dienst en zedelijkheid. » Hoe vele kalholieken staan met den mondvol tanden, als ze in de fabriek of werk-plaals of winkel eens aanvallen boo-ren op hun geloof. Vraag eens aan onze geestelijken, welke diep treu-rige ervaringen zij vaak opdoen, wanneer zij jongepaarljes, die trou-wen gaan, een klein examentje af-nernen. De haren rijzen ons te berge, wanneer wij hun antwoorden vernemen. Dat zijn nu de aanstaan de opvoeders van kinderen ! De socialisten zeggen wel eens : Hoedommer, hoe vromer, — maar dit is onwaar. Wie dat zeggen, ken-nen of de domheid, of de vroom-heid niet ! Niemand minderdan onze H. Vader Pi us X heeft gezegd : i « Het is niet waar, dat de vorde-ringen der wetenschap het geloof i verstikken, maar veeleer de on-wetendheid ; daardoor komt het, i dat waar grootere onwétendheid t heerscht, ook het ongeloof grootere i verwoestingen aariricht. » Beschaving en godsdienst gaan s hand in hand. Een volk, waarbij het i christendom verloren gaat, gaat i langzaam, maar zeker, in bescha-i ving terug. En omgekeerd! P. J. M. Aalberse. Yoor ons Yolk. | DeBelangen der Vlamingen Onze Belangen. Volgende Open brief werd aan de Volks-^ vei'tegenwoordigers gerielit : Wetgevende verkiezingen van 1914. Open brief aan de Katholieke Volksvertegenwoordigers. Binnen enkele weken zult ge U op-- nieuw vooi'stellen aan de keus van onze i Vlaamsche bevolking ; maar wilt dan , tocli niet verschijnen met ledige handen. Verleden week is er in de Kamer slecht werkt verricht ! Door het amendement van minister Poullet te stemmen, wor-s den niet alleen aile misbruiken van het liuidige onderwijsstelsel bekrachtigd en bestendigd voor de toekomst, maar daardoor werd nu ook de weg geopend ora de verfransehing van het lager onderwijs verder en dieper in het Vlaamsche land i door to zetten. Nooit zullen wij daar vrede mede heb-, ben ! « Wij zullen niet rusten vooraleer deze « hatelijke wetsbepaling zal verbeterd of « verwijderd zijn. » Door U, heeren volksvertegenwoor-» digers, moet het recht van 't Vlaamsche " volk verdedigd worden ; waarborgen » moeten toegevoegd worden aan den ge-» stemden tekst van artikel 21, bij de » tweede lezing der schoolwet. » Degelijke waarborgen moeten er ko-men ; het Vlaamsche volk mistrouwt met recht en rode de franskiljons der mmis-terieel.e bureelen. Het Dauidsfonds, De Kalliolieke Vlaamsche Landsbond, De Oud-Hoogstudenten-bonden van Antwerpen, Brabant, Uni burg,Oosl en Wesl-Vlaandèreh. * * * Het Katholiek Democratisch Verbond, het Verbond der Vakvereenigingen van Antwerpen en vele andere vereenigingen en bonden hebben insgelijks hevig verzet aangeteekend tegen de stemming der Ka-mers.Openbare Volksvergadering. Door den Nederduitschen Bond van Antwerpen was op Zondag 1 Februari eene openbare volksvergadering bijeen-geroepen om verzet aan te teekenen tegen het verwerpen der Vlaamsche Voorstel-len. Meer dan 4000 Vlamingen hadden den oproep beantwoord. Drie redenaars namen het woord. Volksvertegenwoordigers Van de Perre, Henderickx en Van Cauwelaert. De opgewondenheid der menigte was niet te beschrijven, voortdurend werden de redenaars door toejuichingen ondor-broken.Wij laten hier onder de voornaamste deelen uit de redevoering van M. Van Cauwelaert volgen. Aan ministers de Broqueville en Poullet werd met algemeene goedkeuring vol-gend telegram gezon ien : Vier duizend verontwaardigde Vlamingen, in den Burgerkring vergaderd, eischen hun recht : moedertaal voertaal in het onderwijs in al de vakken en al de graden, heel Vlaanderen door en voor al onze Vlaamsche kinderen. De voorzitter, Dr NUIJENS. Redevoering van Dr "Van Cauwelaert. Mijnheeren en Vlaamsche vrienden ! Ik heb bij wat er door mijne collega's gezegd werd geen woord te voegen om te bewijzen dat wij in deze zaak eensge-zind gehandeld te hebben, volgens den wil van het Vlaamsche volk. Ik ben wel niet zoo pessinist als Dr Van de Perre, wat betreft de Vlamingen in de Kamer, Vlamingen uit eigen behoef-te, uit eigen aandrang, die zich voortge-stuwd voelen uit eigen zielskracht, zoo zijn er inderdaad weinig. Er zijn er veel die zeggen Vlaming te zijn, de rechten van ons volk zoo genegen. Wij vragen niet dat men alleen wat vrije met onze zaak, dat men wat koketteere met de zaak van het Vlaamsche volk, neen ; wij vragen dat men onze zaak huwe en dat dit mystieke huwelijk met de zaak van ons volk voltrokken worde voor het heele leven. (Lcvendige toej.) Korlzichlige politiekers. Zonder iemand van mijne collega's na le willen spreken, er zijn er vele die niel voldoende over het gewicht van hunnc zending hebben nagedacht. Onderde poli tiekers zijn er veel menschen die scheel zien, de eenen naar binnen de andere naai buiten. De éersten zien aldus enkel der top van hunnen neus en laten zich in al les leiden door de regeering ; de andere, die naar buiten zien, zien niets dan dra-ken en monsters, die niet bestaan ; zi. denken gedurig dat er iets vrecselijks gaat gebeuren. Wij moeten menscher hebben die recht door zien. Ik meen dai het geen verwaandheid is te beweren dai wij, geboren uit het Vlaamsche volk er uit de mindere klas, de noodwendigheder van dat volk kennend, flink vooruitzien wij meenen dat het geene stoutmoedig-lieid is ons gedacht tegenover de anderer op te houden. Wanneer men ons van hooger kom zeggen, wij zijn niet van uw gedacht, maai gij moet ons volgen, dan zeggen wij neen ! Wij zijn niet voor eene politielf van den donkeren winkel maar voor eem politiek van den open dag. (Toej.) Kalholieken Vlaamsch. Wanneer gij afwijkt van de gedachtei der regeering, zegt men ons, zijt gij geer katholiek meer. Ik heb nooit in mijn ge weten tweespalt gevoeld tusschen mijr katholicism en mijn Vlaming zijn. (Toej) Ik geloof dat het niet in strijd is me onze katholieke belangen, dat ons voll< in zijne krachtsontwikkeling het hoogst( loflied zou zijn op onze katholieke op vatting. Zij die beweren dat onze Vlaam sche strijd te kort heeft gedaan aan onze katholieke zaak, zouden hiervoor we zeker geen enkel voorbeeld kunnen aan-halen, terwijl wij veel gevallen zouder kunnen aanhalen die bewijzen dat de ver fransching veel nadeel heeft berokkenc aan die zaak. (Toej.) Is het geene tekortkoming aan onze zaak, wanneer men al de schoonheid var onzen godsdienst nietkan ontvouwen aar het volk in zijne taal ? Is het geene te kortkoming aan onze zaak wanneer er ginder in het Walenland duizenden Vlamingen hongeren naar het woord Gods, omdat men de noodige priesters niet vindt, voldoende in kennis en liefde voor onze laal opgevoed ? vrije investies, vrijheid. ! Spreker wijst er op dat het niet in 't belang ligt van onze katholieke zaak, dat de volksvertegenwoordigers in ailes sla-velijk de gedachten der regeering volgen en de uitspraken van M. Woeste als dog-ma's aannemen. Men stelle niet naast een onfaalbaren Paus, aan wien wij nederig en met liefde gehoorzamen, andere ora-kels in vrije kwesties. Het zou gevaarlijk zijn onze katholieke gedachte al te nauw te verbinden met personen die er vandaag zijn en morgen niet. (Langd. toej.) Do Bien Public zegde onlangs hetzelf-de maar niet in zake van Vlaamsch, o neen, (gelacli) maar in de kwestie der missionarissen. En dat is de waarheid, eene gezonde waarheid. Maar er dient overlogd waar de eenheid ophoudt en do veelzijdigheid begint. Waar de vrijheid vooial dient gewaarborgd is de Vlaamsche kwestie. Wanneer de minister oen beroep op mij doet om af te wijken van den ingeil.agen weg die tôt de ophefflng van ons volk moet voeren, en ik hoor dan achler mij het gezucht van mijn volk, het hongergeschreeuw van dat volk om ontwikkeling en recht, dan hoor ik langs de andere zijde niets meer. (Langdurige ovatie.) En ik zou lien willen meerukken, hen die daar in hunne eenzame paleizen leven, afgezonderd van hun volk. Ik zou ze brengen op de perrons van de 'staties, wanneer de Vlaamsche slaven terugkee-ren uit het Walenland ; naar de hutten der werklieden, waar de vrouwen angstig snakken naar den terugkeer der mannen die naar Frankrijk moesten om er het grof werk te verrichten. Ik zou ze brengen naar onze haven, daar beneden aan den grond, want daar vindt men het Vlaamsche volk, niet hooger op. En wanneer ze dat gezien hebben zullen ze ook bestand zijn tegen iedere verleiding. (Toej.) Voor de regeering zelf is het ook gevaarlijk een onveranhvoordelijken kud-degeest te kweeken in het Parlement. Eene partij die alleen bestaat uit mannen die vandaag de vlag volgen van M X., morgen die van M. Z. is tôt geen ernstig werk in staat. Wanneer er een dag kf&mt van werkelijken strijd, waar zullen zij dan hunne mannen vinden ? De regeering heeft er belang bij dat er eene sterke, vrije partij achter haar stiat. Wanneer de regeering op slaafs volgen rekent, dan keèrt men terug tôt de autocratie. De kabinetskwestie. Men heeft ook geschreven dat er afge-weken zijn, omdat zij met hunne katholieke overtuiging niet konden overeen-brengen dat de schoolwet zoogezegd zou worden ingetrokken. Spreker doet uitschijnen hoe onzinnig dat is. Ilij wil daar niet verder op ingaan, enkel een woord wat betreft het stellen der kabinetskwestie in deze. Het stellen dier kwestie is eene zeer erge en bedenkelijke zaak. Er kunnen gevallen zijn, bijvoorbeeld betrekkingen tegenover het buitenland, zaken waarin de grondbeginselen eener partij betrok-ken zijn ; dat de regeering dan zegge : tôt hier kunnen wij gaan en niet verder, anders moeten wij aftreden. Dat is te begrijpen. Maar indien de regeering de machtvan dit wapen wil behouden, moet zij het ook zeer voorzichtig hanteeren en tegenover het land de verantwoordelijk-lieid nemen van dergelijke daad. In eene zaak als deze moest men do kabinetskwestie niet stellen, maar stelt • men ze, dan moet het gebeuren openlijk, - met het gelaat gekeerd naar het volk. (Lang. toej.) Is er verantwoordelijkhoid te nemen, dan moet elk de zijne dragen. Wij hebben de onze genomen en zijn af-geweken van de regeering in zake de Vlaamsche amendementen. Maar ook de regeering moet den moed hebben van ; hare verantwoordelijkheid. (Toej.). Ik wil niet onderzoeken hoe de regeering er toe gekomen is, voor het oogen-blik niet, maar ik zeg dat het te betreuren : is dat de regeering de kwestie van ver-trouwen stelde van mond tôt mond, en ik hoop dat men dit stelsel niet verder zal toepassen. (Toej.) 1 En nu ? Wij houden aan. i M. Woeste zegde in een interview, dat denkelijk de groep Van Cauwelaert bij de tweede lezing weer zou opduiken. De bedoeling van M. Woeste laat ik links liggen. Wat hij zegde is de waarheid. Kon iemand denken dat, wanneer wij door eene zoo lichtzinnige stemming getroffen zijn, wij ons daarbij zouden neerfeggen, dan kent men ons slecht. (Toej.) Wat de strijd ons zal geven weten wij niet. Wij zullen niet rusten vooraleer die levenskwestie ten onzen gunste is uitge-vochten, vooraleer ons Vlaamsche volk geworden is wat het vroeger is geweest. Dat gaat niet, zegt men ons, wanneer het volk niet met ons is. Het is met ons (Toej.) Daarom is die vergadering van heden zoo sterkend. Zoo opbeurend is de 1 krach tige en vrijmoedige houding onzer dappere Vlaamsche pers, die zoo onver-vaard het woord der Vlaamsche eischen met ons heeft gesproken. (Toej.) Wij zijn gelukkig bladen als Het Handelsblad en de Gazet van Antwerpen te bezitten, want zij bewijzen dat zij die denken dat men zoo maar over den wil van ons volk kan heenstappen, zich bedriegen. (Toej.) Gij kent allen het vcrhaal van den Bij-bel, waarin het festijn van Balthazar be-schreven wordt. Zij vierden daar feest in weelde en overvloed en dronken uit gou-den schalen, die zij in den tempel hadden gestolen, tôt de geheimzinnige hand op den muur het mane, thekel, phares schreef. Sommige partijen offeren ook uit de gouden schalen, gewonnen door het volk, aan hun gouden en zilveren goden. Het Mane is nog niet geschreven, maar dat kan elk oogenblik gebeuren. Dan zal het klinken : Gij zijt gewogen en to licht be-vonden en uw rijk is onder de Mediërs en do Perzen. (Langd. toej.) Ik wensch uit al mijne kracht dat die woorden nooit worden gesproken door ons volk tegen onie partijhoofden. Daarom wensch ik dat allçs eene waarschu-wing zij voor hen en zij zouden vallen in de armen van het Vlaamsche volk, dat zij nooit hadden moeten verlaten. (Langd. ovatie). Het zaadonderzoek laboratorium van Leuven sedert bijna twoe maanden geopend is in voile werking. Een zekor getal zaadstalen zijn reeds onderzocht geweest en bewijzen duidelijk de noodzakelijkheid van het zaadonderzoek.1° Voeder beetzaad gaf eene zuiverheid van 91 % (>n plaats van 97) en eene kiemkracht van 57 °/o (in plaats van 75) Een kilo van dit zaad was dus 70 cen-tiemen waard in plaats van 1 frank. 2° Een staal rood klaverzaad had maar 60 °/0 zuiverheid (in plaats van 96) en 45 °/„ kiemkracht (in plaats van 88) hetgeen maar eene gebruik onwaarde geeft van 30 °/0 (in plaats van 84 %). Een kilo van dit zaad was dus maar 81 centiemen waard in plaats van 2 frank. 3° De zuiverheid van lucerne-zaad daal-de tôt 91 % (in plaats van 96 °/0) en dit zaad bevatte veel warkruidzaad (cuscuta) dat zeer nadeelig is voor de klavers en het zaad dus onbruikbaar maakt. 4° Een staal rood klaverzaad werd onbruikbaar verklaard door de minige warkruid of cuscuta-zaden die er aan-wezig waren. Het onderzoek der zaden in de aan-staande lente te gebruiken (klavers, gras, beetzaad, enz.) zal bijzonder noodzakelijkheid zijn en geen enkele landbouwer zal verwaarloozen zich over de waarde zijner zaden in te lichten. Op aanvraag zal het zaad onderzoek-laboratoriuw van Leuven (Hoogeschool-plaats, 4, (kosteloos aile noodige inlich-tingen verschaflen nopens het zaadonderzoek.De uitvoer van aardappelen. België voert ieder jaar 25,000 ton aardappelen uit naar de Vereenigde-Staten. In den laatsten tijd heeft men daar echter zoo strenge maatregelen genomen tegen dien invoer, dat deze er erg door te lijden heeft. I)e heeren Davignon en Helleputte, ministers van buitenlandsche zaken en van landbouw, hebben aan den gezant der VéTeenigde-Staten te Brussel ge-vraagd, bij zijne regeering aan le drin-gen, opdat die voor onzen uitvoerhandel zoo nadeeligo maatregelen zouden ingetrokken worden. Dinsdag reeds verschenen in het Staats-bladde voorwaarden onder dewelke weer aardappelen naar do Vereenigde-Staten mogen vorzonden worden. Die voorwaarden zijn opgesteld om zekere besmette-lijke ziekten die in Europa heerschen niet meê in te voeren. Van 1 November tôt 22 December 1913, of binnen 50 dagen, werden 25 millioen kilos aardappelen uit Belgio ingevoerd. Die belangrijke handel met de Vereenig-de-Staten mag nu weer hernomen worden daar bedoelde ziekten in ons land niet heerschen. Bericht aan de mutualiteiten. Er wordt ter herinnering gebracht aan de instellingen en vereenigingen die hetbijzonderoeereteeken van onderlingen bijstand of van vooruitzicht verlangen ton voordeele van hunne beheerders, dat zij vôôr den 1 Maart van ieder jaar, hunne aanvragen moeten laten g#worden aan den heer minister van nijverhoid en "arbeid, hetzij rechtstreeks hetzij, desge-vallend, door tusschenkomst van het verbond bij hetwelk zij aangesloten zijn. Deze aanvragen mogen niet op formu-lieren opgemaaktzijn. De voorstellen na dit tijdperk inge-diend zullen niet meer onderzocht . worden voor de uitreiking der cereteekens van de maand Juli. Het onderzoek er van zal tôt het volgende jaar uitgesteld worden.De vereenigingen moeten, in hunne aanvragen, den aard en den duur bepalen der bedieningen door de belanghebbenden vervuld. i Op het Belffisch spoorwegnet. Minister Van de Vyvro heeft besloten de ingangsjaanvedde der pikeurs van 1560 op 1680 fr. te brengen. Het maan-dolijksch beginloon der pointeerders, magazijniers, machinisten is bepaald op 100 franken. ommmsmrmm——m* nui «a—.p Y an week tôt week De katholieke lijst voor Hasselt-St-Truiden. De Bond der Katholieke Vereenigingen van het arrondissement Hasselt heeft de orde der kandidaten voor de wetgevende kiezingen bepaald vastgesteld. M. Ridder de Menten heeft uit eigen beweging de derde plaats, 't le zeggen, den strijdpost, terug aanvaard. Zijne verklaring is begroet geworden door geestdriftige toejuichingen van de gansche vergadering, die eenparig eene welverdiende hulde bracht aan de zelf-opoflering van den heer ridder de Menten. De orde der kandidaten is dus vastgesteld als volgt : M. Ooms, te Tessender-loo ; M. Ramaeckers, Zeelhem; M. Ridder de Menten de Ilorne, St-Truiden ; plaats-vervangers : M. graaf de Meeus; M. J. Roelants, geneesheer, Hasselt; M. Jul. Beauduin, nijveraar, Genck. De godsdienst in 't loger. Naar aanleiding van het werk van M. Defourny, L'Aumonerie militaire, uitgave der Katholieke Belgische Documentatie, schrijft De Gids op Sociaal Gebied : In ons Belgisch leger is de gedachte aan zedelijke-godsdienstige zielzorg nog heel eng opgevat. 't Is alsof men enkel aal-moezeniers behoefde om in tijd van oorlog eene laatste absolutie te geven. Ook in de gasthuizen mogen ze komen. Verre buiten de kazerne mogen ze op een soldatenkring komen. Ze mogen officiers huwen en daarmeê amen en uit. Honderdeh onzer jongens doen hunnen legerdienst zonder eenmaal een aalmoezenier gesproken te hebben. In andere landen wordt het heelwat ernstiger verstaan. Zoo bijv. in het pro-testantsche Pruisen. Wat zouden vele Belgische ouders heel wat geruster zijn konden hunne zonen in 't leger van zulke zielzorg genieten. Pruisen niet alleen is ons katholiek België honderd mijlen voor op dat terrein ; ook Engeland, Oostenrijk, Zwitserland. Schrijver heeft voor aile deze landen, mitsgaders Holland en Frankrijk, den aalmoezeniersdienst op de officieele oor-konden ingestudeerd en hij geeft ons in dit boekje voor elk dier landen eene klare algemeene schets van de opvatting. Dat zijn zaken die bij ons meer moesten geweten zijn opdat we meer zouden eischen van onze minister van oorlog en onze ministers van oorlog op dat terrein ook meer zouden kunnen doen. Het bisschoppelijk jubi-leum van Mgr Stillemans. Verleden week trad Mgr Stillemans, bisschop van Gent, en ouderdomsdeken van het Belgisch Episcopaat, in het vijf-en-twintigste jaar van zijn bisschopsambt. In al dien tijd heeft Mgr Stillomans, in zijn bisdom, onschatbaar goed verspreid. Herhaaldelijk noemde men hem de bisschop der werklieden, omdat hij de zaak der arbeiders zoozeer ter harte trok en hunne rechtvaardige belangen steeds met kracht en behendigheid verdedigde. Hij schonk zijn bisschoppelijken steun aan het volksonderwijs, aan 't beroepsonder-wijs, aan het werk ter bestrijding van het vloekbaar alcoolisme, aan al devrede-lievende instellingen die de veredeling en opheffing van den welstand ten doel hadden. Als opvolger van Mgr Lambrechts, die door de werklieden letterlijk op do handen werd gedragen, stond hij voor eene moeilijke taak. Gedurende zijne 25-jarige loopbaan als bisschop, heeft hij ieders verwachting overtroffen. De syndikale macht. Te gelijk met het algemeen Vlaamsch blad De Vlaamsche Werkman dat met Nieuwjaar het licht zag en dat overal in het Vlaamsche land met blijdschap werd begroet, verschenen voor het Walenland ook twee organen der christene syndika-ten ; la Vie Syndicale te La Louvière en la Lutte te Doornik. 't Bewijst klaar dat de christenen groei-en en veld winnen. Ook een schilder... Het socialistisch blad De Waarheid, dat in princiep, in den grond, veel meer socialistisch is dan do heeren van Vooruit, schildert als volgt het portret van het blad Vooruit. «Schelden op andersdenkenden, hun eigen ophemelen, is steeds schering en inslag van wat men in Vooruit aantreft. De veroordeelingen welke hel blad Vooruit op de jaren van zijn bestaan opgeloo ■ pen heeft, zijn niet te tellen Eene over-groote som is reeds betaald aan schade-loosstelling en proce. kosten, welke tôt een verhevener doel, tôt nul en opvoeding zijner lezers en ledon, zou kunnen aangewend geweest zijn.«

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.