Donderdag 9 Juli 1914 Nr 28 Tiende Jaarga DE KLEINE GAZET G-eïll"u.streercL ~W~eek"bla.d_ Abonnementen worden aangenomen in onze bureelen Korte Nieuwstraat 28, en in aile Postkantoren. Afzonderlijke nummers bij Van Tassel, Melkmarkt, Roelants, St-Pietersstraat, Boekhandel Flandria, Kathelijnevest en bij al de voornaamste dagbladverkoopers. ABONNEMENTEN Per jaar t'r. 2.50 Per nummer . . fr. 0.05 neuaKiie en Muiiuiii&uciutj 28, KORTE NIEUWSTRAAT, 28 A. -TNT T ~yX7~ B R F» E I«f Telefoon 853 AANKONDIGINGEN : 4e hladzijde, per kleine regel volgens overeenkomst Groote aankondigingen ——mMmi mi nn—n i ^ Het nieuwe Reuzenschip der Hamburg-Amerika-Linie DE " BISMARCK" Het Reuzenschip de « Bismarck - vôôr het van stapel loopei Op 26 Juni laatstleden w&rd de derde transatlantieker van de klas « Impçrator «, de "Bismarck" te Hamburg van stapel gelaten. De nieuwe zeereus heeft een inhoudsverrnogen van 56.000 tifci. Het scliip zelf, zonder masten, machienen of meubelen, weegt 31 miljoen kilogram. Men heeft een jaar en half noodig gehad om het te bouwen. In 1915 zal het in dienst gesteld worden. De « Bismarck » is 291 meters lang, 30 meters en half breed. Hij zal 2.250 passagiers kunnen laden.. De keizer van Duitschland stond bij de inwijding op de eeretribuun door onze platen wêergegeven. De Eeretribuun bij het van stapel loopen van den » Bismarck « Antwerpsch Lachhoekje Er in geloopen Het is gebeurd op de Vogelenmarkt. Ik heb het met mijn eigen oogen gezien want ik stond er bij. Te midden van een grooten hoop nieuwsgierigen een vent die horloges ver-koopt en zijn boeltje aanprijst met een radheid van tong, 'n Antwerpsch visch-wijf waardig. Deze horloges, dames en heeren kosten te Parijs .Weenen. Londen. Berlijn, 25 fr. Ik geef ze voor niet als reklaam. Bij mij kosten ze geen 25, geen 20, geen 15, geen 10, geen 9, geen 8, geen 7, geen 6, geen 5, geen 4, geen 3, geen 2 frank, geen frank, geen 90 centiemen, geen 80, geen 70, geen 60, geen 50, geen 40, geen 30? 25 centiemen is de prijs ! Het is voor niet, profiteert van d'okkasie ! Een horloge, laatste model, laatste uit-vinding, onberispelijk werk ! Bij mij gaat ailes in voile vertrouwen. Tenez ! al wie kan bewijzen dat ze slechts een mi-nuut voor- of achterloopt, die krijgt van mij 20 frank. Voor 25 centiemen een onberispelijk zakhorloge, wel daar kan men nooit mee bedrogen zijn, zoo dachten er velen. Zoo 00k dacht Jef den Ajuin. Hij kocht er eentje en trok er mee naar huis. Hij zou ze eens juist gelijk zetten met de huis-klok.— Precies elf uren, zie zoo vrouwtje, nu moet ge eens opletten hoe verschrikke-lijk juist dat ding loopt. Het blijft par-mantig geen minuut voor of geen minuut achter. Een kwartier na datum.eens gekeken; elf ureniDat is aardig! Zou ze stil staan? Nog eens gedraaid, geschud. We lver-duiveld noch toch, ze staat waarachtig stil. — Wacht een beetje, bromde Jef den Ajuin, ik zal dien vent eens bij zijn broekspijpen gaan pakken. De uitgeloof-de 20 frank zijn de mijn. En hij terug naar de Vogelenmarkt ! — He daar, geëmailjeerden beddenbak ge zijt verloren. Dat ding gaat niet. De 20 frank zijn voor mij. Overkomen, astu-blieft ! —Overkomen, zegt ge... Bewijs me eerst dat zij geen minuut voor- of geen minuut achterloopt, dan krijgt ge seffens af uw 20 frank. — Maar het ding loopt heelemaal niet. — Nu, ge mut mor is komme, Jef den x^juin. Op de Rechtbank Het Handelsblad geeft het volgende verslag van een rechtzaak : Molleke komt voor als klaagster en ee-nige getuigen tegen drie betichten, waar-van één enkele verschijnt. Molleke, eigenlijk juffrouw A. is wel zestien jaar oud ; de betichten zijn van denzelfden leeftijd; zij zouden roerende goederen, toehoorende aan Molleke, heb-ben vernietigd. Die roerende goederen was een neusdoekske van 1 fr. 28 c., uit een soldatenhuis ; zij zouden dat hebben kapot gesneden. — Hoe hebben ze dat gedaan ? Met op-zet? vroeg de rechter. — Neen mijnheer, met een mes, zei Molleke. — En wie van de drie heeft dat gedaan ? — Papepulleke zegt, dat de kleine Bloedpens het gedaan heeft. — Wie is dat, de kleine Bloedpens. Een stem in het publiek: Dat is mijn zoon mijnheer. — Hewel, vrouwke, kom eens hier, zegt de rechter. Een veertigjarig joke dringt door het publiek en komt voor den rechter te staan. —Dus is de kleine Bloedpens uw .zoon ? — Ja mijnheer.. — En waarom is hij hier niet ! — Hij is gaan varen, mijnheer. — Goed, ga daar maar wat zitten, ging de rechter voort. En zeg mij nu eens, waar is dat gebeurd, vroeg hij aan Molleke.— In de cinéma. -— In welken cinéma? — In den Belgica. — Maar weet ge nu zeker wie uw chale-ke kapot gesneden heeft. —En de tweede betichte die daar achter u op de bank zit, heeft die iets gedaan?— Den die-e? Da's 't Knopnageltje, die heeft niets gedaan,of ik weet het niet just. want het Papenpulleke zet... — Ja, dat de kleine Bloedpens het gedaan heeft. dat weet ik al, zegt de rechter. Al de betichten zijn vrijgesproken, en gij, moederke, zeg aan uwen kleinen Bloedpens, dat hij niet meer naar den Belgica gaat. als hij aan wal is. 't Knopnageltje verlaat de zaal met een triomfantelijken blik op Molleke. De " Doove " Bij de keuring onzer kandidaat-solda-ten, deed zich verleden week het volgende voor. Een jongeling beweerde doof te zijn. Hij verschijnt voor de krijgsdokters en wordt onderzocht. Ailes is in orde, al-leen zijn hardhoorigheid zal oorzaak zijn van ongeschiktheid voor den militairen dienst. Men zal hem eens op de proef stellen en van uit een hoek der kamer, wordt hem heel zacht het getal 42 toegefluis-terd, hetgeen onze milicien in spe moest nazeggen. Doch hij snapt er niets van al-thans hij doet alsof... en met harde stem antwoordt hij het getal ioov De doktoren kijken elkander met ver-bazing aan, want zulk een graad van doofheid kwam in hun praktijk nog niet voor. Ze gelooven zich zelf niet en herhalen de proef. 22 zegt de dokter. 50 antwoordt de milicien. Nu stond het vast, deze jongen leed aan erge doofheid en was ongeschikt voor den dienst. Hij kon heengaan. Met een blij gezicht trok de miliicen af, doch zag spijtig genoeg de houding van de doktoren niet toen hij de deur achter zich gesloten had. Zij proestten het uit van het lachen en hadden den snaak reeds lang in de gaten, dat hij een beetje komedie speelde. Ze zouden hem wel te pakken krijgen. En alvorens de jongen man kans zag op straat te komen en aan zijn vrienden en kennissen den gunstigen afloop van zijn truk te vertellen, werd hij teruggeroepen. Hij verschijnt weer in dezelfde kamer a'is straks, waar nog steeds een der doktoren in een hoek staat. En met nog zach-tere stem als tevoren fluistert hij den binnenkomende toe : Ge zijt afgekeurd. —• Hoera, schreeuwt het onze jongen blij uit, dank u wel, heeren, salut ! En hij wil weg gaan. Maar krijgt de kans niet, alvorens een der aanwezigen hem nu met vrij harde stem heeft te ver-staan gegeven, dat hij genoeg had van zijn praatjes over doofheid en dat hij wel goedgekeurd werd voor den krijgs-dienst.De jonge man had zich zelf verraden, door te- spoedig uiting te geven aan zijn vreugde afgekeurd te zijn om iets wat niet bestond. Frans Hais uit Mechelen In de Koninklijke Akademie voor Archéologie te Brussel heeft de Archeoloog Coninckx «intéressante» mededeelingen gedaan omtrent de herkomst van Frans Hais. Drie steden : Antwerpen, Mechelen en Haarlem, strijden om de eer. De voor korten tijd ontdekte geboorteakte van den jongeren broeder Dirk Hais, kan met zekerheid de ouders van den schilder doen vaststellen. Frans Hais beweerde: hij was in Antwerpen geboren. Naar aan-teekeningen op zijn portret te oordeelen, heeft hij tusschen 1559 en 1581 het licht aanschouwd. (Overigens is als zijn ge-boortejaar 00k 1584 aangegeven en wel Rijksprentenkabinet Moes). De Halsen zijn echter van uitgesproken Mechelsche familie. Ze zijn reeds in de 15e eeuw in Mechelen te vinden — in de 16e eeuw zijn ze bepaald talrijk en in hun stam-boom gemakkelijk vast te stellen. Plotse-ling, in den loop der 16e eeuw, zijn ze verdwenen, om eerst weer in de 18e eeuw te verschijnen. Het is dus zeer waarschijn-lijk, dat de Halsen als zoovele andere fa-milies, de nieuwe godsdienstideën toege-daan waren en daarom uit Mechelen vluchtten ,om zich naar Antwerpen te be-geven, waar de Protestanten de overhand hadden. Gedurende dezen tijd zou Frans Hais dan geboren zijn. Na de inneming van Antwerpen door Farnese is de fagpii-lie vermoedelijk naar Haarlem gevlucht. Mogen dit ok slechts combinaties zijn, al-dus Coninckx, talrijke andere dokumen-ten spreken voor hunne waarschijnlijk-heid. En even zoo goed als Rubens, die toevallig in Siegen geboren werd. on-danks dat, Antwerpenaar bleef, zoo kan men onder de vermoedelijke omstandig-heden de in Antwerpen ter wereld geko-men Frans Hais een schilder,uit Mechelen noemen. Waarmee begrijpelijk, de stad Haarlem, waar Hais reeds voor 1600 woonde en er zijn heele leven doorbracht maar weinig ingenomen zal zijn. Aldus de heer Dierickx in de Kon. Akademie voor Archeologie te Brussel. Sinjoor en Schapenkop Jansen en Fransen zaten in de herberg te redetwisten. — Ge zijt een schapenkop, zei Jansen, want ge zijt te Mechelen geboren. — 't En doet, zei de andere. Ik ben wel te Mechelen geboren, maar mijn moeder verbleef daar maar tijdelijk en dat was 'n Antwerpsche. — Wat geeft dat, wedervoer Jansen.Ge zijt te Mechelen geboren, ge zijt een schapenkop en daarmee a f geloopen ! — Zoo ! zoo ! riep de andere. Als een kat dan jongen legt in een vischwinkel, zijn dat dan haringen? Jansen was spoorloos verdwenen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.