De Klok uit Bolgië Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM 1S ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJS PER NUMMER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland ... Fl. 1.25 „ „ HARTEN OMHOOG ! Velen heb ik er ontmoet die deze laatste dagen met gebogen hoofden langs de straten stapten. Ik kan het best begrijpen. We zijn November ingetreden met zijn grijs-grauwe dagen; de zon, de bronader van licht, warmte en leven, laat zich nog ampertjes zien. De ruwe wind rukt de ge!e bladeren van de boomen, en daar staan ie in hun akelige naakt-heid, geraakt door den tooverstaf van den dood, als beelden van smart, als zinnebeelden van het gemartelde Vader-land.De Allerzielenstemming met het vi-sioen van kruisen en graven, verwelkte bloemen en doornatte strikken blijft op onze zielen drukken. Die akelige Winter met zijn koude en droevig-donkere avonden staat aan de deur.; 't is of we onweerstaanbaar als door een machtige vuist naar een pikzwarte krocht voortgeduwd worden. — En wie huivert er niet bij zuike gedachte ? Men fluistert dat er weldra gebrek aan voedsel zal zijn ; — zulks doet ons ernstig nadsnken; maar men ver-wijt ons dat wij, Beigen, de schuld zijn dat anderen honger zullen lijden, en dat kwetst ons in onze aangeboren fierheid. Trouwens zulke beweringen strooken niet met de waarheid. Bovenal hooren wij vertellen dat de I vijanden aan de winnende hand zijn ; ï de Russische stoomwals ligt met ge-broken wielen langs de straat, en de Verbondenen zouden niet meer bij machte zijn de machine le hersteîlen. Ons betrouwen in Rusland werd leelijk op de proef gesteld, is hevig geschokt, j en een ontgooche ing gaat steed3 met smart gepaard. Niet alleen den Russischen bondge- i noot gaat het siei ht, maar de Italianen krijgen vreerelijke kiappen; — zoovele duizenden kdjgsgevangenen, zoovele honderden kanonnen in de handen van de Duitschersl — Een werk dat van onze vrier.den twee jaar ongekende krachtsinspanning opvorderde wordt in een paar dagen te niet gedaan. — Men mompelt het woordje "verraad„;en J . een naar gevoel beklemt ons het hart. ? We vragen ons in vertwijfeling af of 't \ Duitsche geld dan overal ellendelingen ' zal kunnen kweeken, of het oneerliike { middel der omkooperij Duiîschlands plannen zal doen zegevieren ? We zuchten al.of we reeds den hiel op -onze gebogen nekken voelden. Komt bij dat ailes het gebrek aan nieuws uit het Vaderland ons afgetobde geesten martelen, blijft voor ons de prik-keldraad een niet te bereiken, een niet te ; overschrijden scheiding dan kunnen er < oogenblikken van wanhoop komen op S"1 deweike men de voortzetting van den j OGrlog vervloekt, en het einde welk het ! dan ook wezen moge, met yreugde zou l ] begroeten. ! Ei, landgenooten, koppen omhoog I De dood schijnt over de velden te ' waren, doch ziet den landbouwer- . zijn veld afstappen ; met breeden arme zwaai slrooit hij de graankorrels over den gepîoegden akker : de kiem van het Leven wordt de aarde toevertrouwd ; eu schieten zal het zaad in de komende Lente. Vestigt uwe oogen niet op de zwarte knoestige takken der groen-be-moste boomen, ze herinneren te veel aan onverdiend lijden ; maar tuurt op dien onvermoeibaren zaaier; zijn daad spreekt van uw land waarin de heerlijke belofte neergelegd wordt van een nieuw en beter leven. Laat ugeenvrees aanjagen door het vooruitzicht van kou, duisternis en gebrek; het zal wellicht zoo'n vaart niet nemen ; wat in de verte een wange-drochîelijk spook schijnt te zijn wordt, op korten afstand gezien, een eenvoudi-ge vogeischrik. Drie Winters reeds hebt gij met bewonderenswaardigen inoed allerlei soort van ontbsringen gedragen ; het lijden heeft u niet flauwhartiger ge-maakt. Het draagvermogen uwer ziel is sedert 't begin van den oorlog vertien-dubbeld. Landgenooten doet u zelven geen onrecht aan,onderschat uwe krach-ten niet : gedenkt de vaderen die "nocit den schedel buigen wilden„. îk zal niet ontkennen dat wij soms bitter teleurgesteld zijn geworden in onze verwachtir.gen. Was onze droom werke!ijkheid geworden, dan vîerden de Russen reeds lang „unter den Lin-den" hunne intrede te Berlijn, dan zongen sedert maanden de Italianen hun „Santa Lucia" in de straien van Triest. — Maar is daarom ailes ver-loren, — is er in dien donkeren hemel geen enkele ster die fonkelt ? Vergeet ge wellichi dat aileen op het Westerfront de ooïlog zal beslecht, dat in Frankrijk en Vlaanderen de strijd zal uitgevochîen worden? Niemand beter dan de Duitscher is overtûigd dat de vurige Franschman, de flegmatieke En-gelschman en de moèdige Belg "vuist en voet de vane omtrent„ staan, dat hij zich uit hun machtigé greep niet meer loswririgen kan, en dat er siechts op de komst vaii den kranigen Ame-rikaan gewacht wordt, om hen den genadeslag toe te dienen. — Of hoort ge 't gebulder der kanonnen aan den IJzer niet ? Hoort gij niet hoe onze jovgens beuken op den stalen muur aan de grens van het Vaderland opge-trokken. — De mu^r scheurt ; hij wan-kelt en weldra zal hij ir^torten, en de baan die leidt van Luik naar den IJzerz, ullen ze een tweede maal bewan-delen, maar thans als bevrijders, als overwinnaars. Er is nog een reden waarom we in al ons lijden niet moedeloos rnogen worden : "Het is Gods heiligeri Wil, en „wij willen ook gaarne en met liefde „ons onderwerpen aàn ailes wat den „Heer ons overzendt„ zoo schrijft ons «en diepgeioovige Vlaamsche moeder. Ja, God zendt ons het lijden over; Hij weet hoeveel wij kunnen torsen, maar Hij weet wanneer zijn uur ge-komen is. Op middernacht wordt de zon ge-boren.Schiet de menscheiijke kracht te kort, dan gnjpt Gods Almacht in. Landgenooten, harten omhoog ! J. CALBRECHT. Staatskwesties. Volkerenvraagstukken. i Italie en Duitschtend. s s Onlangs vroeg iemand ons hoe het - gekomen was dat de Italianen, zoo i innig met de Entente verbonden, in 1 't begin van den oorlog officieel in het t ander kamp stonden? Italie immers 2 heeft zijn bondgenootschap met i Duitschland en Oostenrijk moeten op- zeggen alvorens aan Oostenrijk den t oorlog te verklaren. Al wie in Italie gewoond heeft weet t dat voor elke Italiaan de erfvijand de - „Tedesoo" is. Tedesoo wil zeggen , Duitscher, maar daardoor is in de - eerste plaats bedoeld de Oostenrijker. t In (het Noorden van Italie wonen men-1 schen met blauwe oogen en blond ; haar, afstammelingen van de „Lange ■ Baarden" idie Lombardië bevolkt heb-î ben en andere Germaansche "stam- ■ men. Ga nu maar niet zoo <iemand, die i er toch niets Itaîiaansch uitziet, voor ■ een Duitscher aanzien. Hij springt op t als van een adder gebeten en ant- woordt: Ik een Tedesco? Sono Ita-; iianissimo ; d.w.z. ik ben allerita-i liaanst. i De vijandschap tussohen de Oos-i tenrijkers en de Italianen • bestaat ■ fneer bij de Italianen van het Noorden s (veel van Germaansche afkomst) dan i bij de Zuiderlingen die zich daarom i weinig bekreunen. De oorzaak ligt niet in het ras, maar in de geschiedenis. De Italiaan-sche Republieken van Florentië enz. hebben tegen de Oostenrijksche dwin-ge'landen een eeuwen'langen strijd ge-voerd voor de vrijheid. De nagedach-tenîs van dien strijd is het die de oorlog tegen Oostenrijk populair ge-maakt heeft. Hoe was dan Italië met Duitschland en Oostenrijk v'erbonden geraakt? Dit is een werk geweest van Bismarck, de eerste kanselier van het Duitsche keizerrijk, den rnan die vôôr 50 jaar beraamd heeft het plan dat nu het menschdom doet lijden : Prui-sen doen heerschen over Europa door het zwaard. Om daartoe te geraken moest er afwisseMng zijn van oorlog en vrede. Door den oorlog zou men komen tôt uitbreiding van macht. Na den oorlog zou men de vredespolitiek volgen, en ondertusschen het mes weer op den Slijpsteen zetten. Zoo komt het dat na den oorlog van 1870 waarin Frankrijk vers'lagen werd en Elzas-Lotharingen veroverd, een bondgenootschap moest aange-gaan worden om het gewônnen goed te verdedigen. In dien Jtijd was Pruisen nog niet, zooals nu, een staat die kon aan eene Entente van al het omliggende het hoofd bieden. flet werd daarom ge-zegd dat de Driebond: Duitschland-Oo!stenrijk-Italië een vredesbond was, eene waarborg dat indien één hunner zou aangeva'Hen worden de anderen zouden bijspringen. Italie is daar bij gekomen hoofd-zakelijk om verdeddging .te zoéken tegen de machtigsten van dièn tijd. Daarom ook is het verbond met Duitschland en Oostenrijk minder en minder in den smaak gevallen der ■ Italianen naar mate Duitschland meer agressief optrad, en hadden de Italianen volkomen het recht om eerst niet mede aan te vaUen, later het ver-| bond op te zeggen en eindelijk zich bij de Entente te scharen. Het moet dan ook niet verwonde-ren dat de pogingen in Italie om door opstand dit land tôt een afzonder-lijken vrede te brengen door den Paus. afgekeurd werden. Van week tôt week 25 Octoiber. — De Franschen mcakten bij hun jongste offensief aan de Aisne 8000 ge-vangenen en 70 kanonnen bait. De lbaliaansche Unies op verschillende punten doorgebroken, 6000 Italianen ge-vangen.Men spreekt maar altijd van een kanse-lierscrisis in Duitschland. 26 Ooto'ber. — Sonnino, Italiaansche miftis-ter van Buitenlaudsche zahen schijnt niet heel veel met de Pauselijke nota ingenomen. De heer meent dat het openen van vredes-onderhandelingen thans geen reswltaat kan opleveren. Vorderingen der Franschen; verscheidene , dorpen genomen; in*t geheel 11.000 gevan-genen 120 kanonnen. Duitschers maken 10.000 krijgsgevmgenen op het Isonzofront; — trekken op 't iront bij Riga 20 K.M. terug. — Engelsche vlieger-aanval op Saarbriichen. 27 October. — Franschen nemen Draai-bank en Papengoed. — De vijand maakt 30.000 gevangeneti in Italie. Itaîiaansch ka-binet treedt af. 28 October. — Terugtocht der Italianen. — Franschen rukken vooruit ten Zuiden van Dixmuiden. , 29 Ootober. — Successen der Duitschers in Italië; 100.000 gevangenen. — Vorderingen der Fransch-Belgische troepen in Vlaanderen. Kanselierscrisis in Duitschland; Michaëlis zou aitreden. 30 October. — Graaf Hertling benoetnd tôt rijkskanselier? — Steeds vorderingen der Centralen in Ialië. Udine genomen. — Het schiereiland Werder in de Baltische zee door de Duitschers ontmimd. ■ 81 October. — Krachtige aanvallen der Engelschen bij Roeselaere. Opmarsch der Centralen in Italië. 1 Noven ber. — Volgens Berlijn : lot hier 180,000 Italianen gevangen. 1500 kanonnen. N.B. De benoeming van Hertling schijnt voorbarig. Partijhoofden kunnen zich niet met den keus vereenigen. Nochtans blijft de benoeming waarschijnlijk. 2. Nov. WefefBfri OveBshf Westerfront. Hier blijft het altijd even druk in de aanvalssectors van Yperen en van de Ailette. Verleden week schreven wij dat de Fransch-Engelsche troepen aan den rand van het Houthulsterbo ch stonden ; moest men deze versterking be-stormen, want een ware versterking is het bosch geworden, dan zouden de offers te zwaar zijn. Ook zien we dat de Franschen beproeven de be- IWEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zondag, 4 Nova m ber 1917. le BILAB. !»«« Jaargang No. il

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.