I Ttnnnnr' "*"J ^ Zondag 2f Sent. 1918 JLiUUUUUUtU II II II II II || Il I IUUUUUUIJUUmg!BCte 2e Jàargang No 20 PPLIULIUlJIUUUULHJtJOt>lWB.ll!3g(!grK.^i»t»t - —»... ?r;3 IIIWIII.il III IJIIIII ,, ,: 1||.||.||| j'-^ ,t| , | , ',,1 IIIIIHBI,,! — IBM |—IIIHBIB|I| 11| | ,, „ ' ' ,, , ; . M [ ' ^ ^ ^ ^ —v>'%" . :• 1 ' ' "" £ RKDAOT1X KM ADMINISTRAT!*» MMN NAAM IS ROELAND 1 „ ABONMEMEJtTt WILLEM ll-STRAAT 66 - . TILBURQ J ALS IK KLEP, IS T STORM S w bu!"tcnSno* *' "* £|-1-°° P" **•'««* | TEWH-™ - "»"*,«»»j ALS IK LUID IS T ZEGE | PRIJS PER^NUMINERt 6 CENT* ! ^agRC00ngiaD0naBQcaQQiMaaaBaa^nannagctHMa^BnrinrirCTr^,nnnnnrnnnnr^nnnnn(innnnnrir,nnn^r,ri„„„„„„„^^r=rrrr^ri:— î De nieuwe Vredespoginn. t ÎTV/10 4-AV***î TÏa'Ma^ vîin Wm * A O ^ I 4-1... „J J_1 TTTMl t , . _ Z Oostenrijk-Hongarije heeft op 14 Sep tomber 1.1. do-wereld verrast met eei nieuw vredesaanbod : Het officieele bc .richt uit Keenen zegt: „Dat aile volke t'en, langs welken kant ze oolc s-taan dej vrede wenschen, en dat daarom eea gçle genheid tôt gedachtenwisseling dient ge zocht. Er is vroeger in Dec. 1916 van ivegë de Centralcn nog een'ander vre Sesaanbod geweest, maar toen was d' oorlogsgeest der geallieerde volken juis te veel opgezweept en zoo kon niet on middellijk eene lcentering in de gemoede l'en intreden. Toch heeft die poging to besprekingen in den goede geleid. Tliart is 00k bij de geallieerden niet meer uit sluitend de wil om door geweld van wa penen het einde te bereiken, al mag d< invloed der ophitsers niet worden on derschat. De strijd uitvechten zou toi gansch onh'erstelbare verliezen leiden. Daarom heejt de Oostenrijksche regee ring het voorstel gedactn om in een nea-traal land over te gaan tôt niet bindendt gedachtenwisseling," Zoo luidt de nota. Mag die daad vanwege Oostenrijk-Hongarije verrassend genoemd worden. toch was ze niet onvoorbereid. Als men gedenkt wat Burian, de mi-tiister van Buitenlandsche zaken op "g Sept. 1.1, op de journalisten-receptie te JVèenen verklaarde: „Onze vijanden be-hoeven slechts door een kalm woord en wederwoord de gelegenheid te geven tôt ieen gédaçhten-wisseling. Men zou door 0e een of andere directe gedachten-wis seling ailes kunnen bespreken en over-wegen, wat de oorlogvoerende partijen thans nog van elkaar scheidt en er zou wellicht geen verdere strijd noodig zijn, om de partijen tôt elkaar te brengen"..., dan begrijpt.men heel goed dat liij met de vredeskaart, welke nu op tafel is ge-Worpen aan 't spelen was. De nota is door tusschenkomst der neutrale mogendheden aan aile regeerin-gen der oorlogvoerende landen gezon-den; in*. een spéciale nota wordt aan Z. H. den Paus kennis jjegeven van dezen stap, men doet tevens een beroep op de belangstelling van den H. Stoel in de vredeszaak. — Aan de bondgenooten van Oostenrijk-Hongarije werd het voorstel' eveneens toegezonden. Deze laatste inlichting schijnt er op te K'ijzen dat Oostenrijk dezen stap op ei-gen gelegenheid heeft ondernomen. Er eijn trouwens nog andere redenen die ons fleze meening zoudem doen deelen. Als toen de laatste verîdaringcin van den Vice-Kanselier von Payer, en van den Keizer van Duitschland wil nagaan is het klaar en duidelijk dat er van dien kant geen nieuw vred'esvoorstel te wachten Vie}. Voor de werklieden van Krupp v'erklaarde JVilhelm op 11 Sept, dat hij aile pogingen gedaan had om. den vrede te bespoedigen, maar dat hïj voor zijn loon niets dan spot en hoon inoogste. Derhalve besloot hij : „Duitsclvers, de Waarden omhoog, de harteu sterk, de ipieren. gespaiinen, ten strijde tegeri ailes wat vijundig tegenover ons staat, al duurt het nog zoo long." Von Payer hield voor 3e Stuttgartsche pers een redevoering Qlcl: de zuiverste Al-Duitsche strekking, tvaarbij hij 00k nog gelegenheid vond, ^elgië valsclielijk te beschuldigen als toedeplichtig aan 't uilbreken vafi den Oorlog ; hij betoogde oolc de noodzake-'.! heid van een vrede door overeen-Komst, maar ,,îuitiiurlijk mogen er geen "iet te vervullen voorwaarden voor, .onze 'l-dnernitig aan de vredesonderhandelin-%en worden gesteld." < , Maar als men dan 00k weet, lioe Prui-6ei1 hegemonie voert in het verbond Centralcn, hoe Berlijn's wil in ailes k'Cl rnoet zijn, en steeds geweest is dan lliiagt men zich af, of de stap van JVee-z°i\der voorkemiis e/i ?0,11 der toela- p- ting van de' [Wilhelms tra sge. gebeurds. n En wij antwoorden met voile zekerheid e- „neen". e- Dp de laatste kteizersconferentie in 't « Duitsch" Ko5#dkw.agtkr, ço;;eo- î- schijnlijk tôt geen erikel resultaat voerde' î- zullen er wel woorden over dit niçuwe 1- plan gewisseld zijn. En Karel I heeft er- 00k de toelating, ■e zoo niet de goedkeuring, bekomen pm st< zijn plan, voor zijne rékening, en vo.or 1- zijne neliening alleen, ten uitvoer te bren-î- gen. Daarom hebben de vice-kanselier >t en de Keizer zulke hooge woorden ge-s sproken om aile medeverantwoordelijk-t- lieid in dezen stap. van h'unnen iîek te t- scfiuiven. e Bij een vredesaanbod van Oostenrijk-•" Hongarije alleen uitgaande had Duitsch'-t land niets te verliezen maar veeleer iets te winnen. ffiordt er op de vredespoging van - Oostenrijk ingegaan dan zal Duitsch-land bereidvvillig, gaarne en zonder dra-len deel nemen aan de besprekingen"; maar het zou zicli laten gelden als de pa.rtij, die overal op vijandelijken bodem > staat. En daar het zelf niet om vrede ge-smeekt heeft, zou het zich geen onaange-1 name voorwaarden laten welgevallen. ^ JVordt het voorstel van de hand ge-wezen, dan hebben de militaire l'eiders een eenige gelegenheid om: den strijd ( tôt het bittere einde door de burgerbe-volking en het leger te doen aanvaar-; den. Meer nog, daar Oostenrijk in zijne hoop werd teleurgesteld zal het bondge-nootschap — of noemen wij dat liever knechtschap — nauwer worden toege-haald en de dubbele monarchie zal zich , ■ ongehoorde opofferingen moeten ge-troosten, ten bate van het „Vaterland"-. ! Moet nu evenwel om wille dier sluwe be-rekeningen vanwege Duitschland, de on-derneming van den jongen Oostenrijk-schen keizer tôt verijdeling gedoemd? Moet ze als een duivelachtige' veinzerij behandeld worden ? JV;ij denken en h'o-pen van nief. ' : Verre van oïis de gedachtë onze lei-ders en bestuurders de les te willen le-zen; zij beschikken over gegevens die ^ ons ontbreken. Maar al wat we sedert ( zijn troonbestijging over Karel I yerna- ( men sterkte onze overtuiging dat hij al-hoewel zwak1 van. karakter oprecht de vrede wil. De oorlog was een deel zijner keizerlijkë erfenis; en zonder den oorlog j zou zijne taàk ruim zwaar genoeg geweest zijn. Kunnen onze diplomaten de victorie t door onze légers bijna bevochten, niet , voltrekken ? Kunnen ze den schok, door jj het verbond der Centralen geleden, niet ( heviger maken, zoodat de bindende' scha- . kel verbroken wordt ? *- Kunnen ze nièt afzanderlijk tne't Oos- 5 tcnrijk-Hanganje onderhatidelen ; met dit < land, dat vrede wil ten koste van elken ; prijs, de rekening vereffenen, en Dfiitsch- ] land afzonderen?. « God helpe, verlich'te onze regeëringen. t Het onthaal dat de nota in de pers ten deel viel'is in ieder geval niet zeer < hartel'ijk1. | - i De Duits'che bladen, misschieli uit i overtuiging daar ze nog te veèl met Al-Duitsch gift zijn bezoedeld, misschien i 00k op.... commando, zijn zeer ge- i belgd over de daad: „Wie doet er nu ] 00k zoo iets, als 't ,ons niet voor den < wind gaatl" ! De Engelsche bladeîi als „Daily, .Ch'ro-nicle" „Daily, Mail" „Morning Post" « „Tlmes" zijn over de [nota niet te spre- s ken, zij voeren den spot met den ,Ger-maanschen truc, met 'n voorstel, „in elk ] opzicht absurd en onoprech't." * , f ! i j , De Fransche pers beschouwt de O.-H. 1 stap als een oorlogsmanoeuvre. « De inceste 'Amerikaansche houden het j nBnfmnnnnnnnnDnnnnnrinnnqflnnt3 met Lloyd George, die verklaarde ,t gen aile vredesdebattetn te zjjn alvorén: «Duitschland voorgoed eh catégorise zijne misdadige en ©erziïchtige plamif laat varen."- | ; iToch zijn er nog eenige gematige bladen als de „\Vestminster Gazette" : Engeland en de New-York-Times d schrijven dat li'et aanbod k'omt als h eerste waarlijke vrëdesvoofstel en in' ee vorm dien de geallieerden eervol kui nen aanvaârSen. JVat zal nu de meening* der vêran woordelijk'e regeeringen zijn'? Balfour, die in zijn eigen naam spral verklaarde, dat hij na lezing der not in de thans gedane voorstellen niet d minste hoop zag dat het gewenschte doe de vrede, zou bereikt worden. Uit (Washington vérneemt Reuter 'dz de Staatssecretaris Lansing, gemachtig is te verklaren dat Wilson het voorst< van Oostenrijk-Hongarije zal verwerper Uit Londen komt evenwel een hericl: dat de Oostenrijksche nota zorgvuldi: zal overwogen worden. — Enkele dage: zullen misschien nog verloopen alvoren het officieele antwoord zal gegeven woi deiL In ieder g'eval vinden wij de bezadigd houding de beste ; gaat men op het voor stel in, dan"ziet men misschien Oosten rijk al de voorwaarden der, Entente aan vaarden. ! .. j , Zoo wordt Duitschland geisoleerd; a de zege komt dus des te zekerder, de te spoediger. t J. CALBRECHT WOONSTVERGOEDIMG. J^OrV 17J. JLU 0J.C7U VitUCi. /AJKÏOl. lit? fderd-en aanvragen om wooiistvergoediug eenig) 'vergissin.geu kunnen voorkomen, zal niemandi verwontdere». Daacom stelt de Commissio henl Idie hunno aanvraag 'geweigerd zien in de gelegenheid om tegen de beslissing der com-missie op te komen. Het gebeurt dan 00k dat ma een jiader ondorzoek op jneea gedetail-leerde gegevens bermtond de commissie op haar besluit terugkomt en de vergœding toe-kent. Daardoor geeft zij blyk van cuimheidl wan gedacliten en breedheid in liare opvat-tingen. ; 1 Het gebeurt éditer dat de vergoeding ge-weigerd wordi^ zonder: dat de betrokken per-sonen kunnein gissen waarom. Zij kenneo aïi-deren die minder kindetnen lvebben soms meer loon, en tocli de vergoeding^ krirjgen. ' iWaaraan dit toe te solirijven? Is het eene imissing der commissie? te mijnen schade, of (misschien ten voordeele van die £nderem,i die misschien niet zoo eerlijk zijn geweest :als ik? Menigeen vraagt het zich aî. (Wat Idan te doen? ' 'Aandringen? Niemand doet het graag als ihij geen recht heeft. En toch, het voor-deel laten gaan Bis mea wel -in de termen valt, doet men 00k iniet graag. f Daarom zijp wij zoo vrij aan de Commis-Bie in overweging te geven of het niet goed Bou rfjn te icloerf kennen wie op de vergoeding) recht heeft en wie niet m.a.w. hoe groot het îhkomen moet zijn volgens het getal En-deren, om te doen besluiten: bij hen komeo Idie 12 en '4 gulden iniet meer van pas. Dan zou ioder zelf kunnen Jiitrekenen of hij de aanvraag moet doen of Met, en als ze jgeweigerd wordt of hij moet pwtesteeren of niet. ! Misschien zal men zeggen: da,ri julien zij (die1 Iniet eerlijk zijn wel zorgen ondei; dit cq-fer te blijven. Mogelijk, maar zij die niet eerlijk zijn geven nu 00k zoo weinig mogelijk op, de Commissie heeft de loonlgsten der tewerk-stelling om haar onderzoek te doen. En vragen wij, moet men^ om misschien een of anderen onoerlijken aanvrager te ver-»cha]ken, de voorwaarden geheim houden en ■zoo dei eea-lijke lieden voor tjfen twijîel steli len dieu wij daar straks weergaven? i Ieder îroelt dat de twijfol een eerlijk ge-moed en fi^igevoelige iiataur moet kwetsen en bij hen die wel eerlijk en niet zoo fijngevœlig %ijn aanjeiding geeft ^ot velo' fcitters klachtenl BnrKinnnnnnnnnrinniTirii-inn^f-ipnrrô^cigj ë- Belgische Chrlsten Broederbanl % in Nederlanfî. innen BONDSLIED. (Wijze „De Zwarte Leenw) tigde I- e" in Een» waren wij de trouwe zonen : die Van ^ fier en vrije Belgenland. s het Eens «t'Oiiken îeesf-en vreugdetonen i een Waar broeders gingen hand in hand. kun- Toen strtden wij den strijd voor 'tleven, Maar 00k voor 't recht van onzen stand, rant- Met 'thoofd en 'tkruis fier opgeheven.) .-9 Aïs chrijtnen in een broederband I / 1 prak1, u. notâ Daar kwam door oorlogroes gedreven, :t de De nijdge prui» uit 't Oosten aan. doel, De vrije volkren moesten sneven,. Alf slaven buigen voor zijn vaan. dat Ons land werd door zijn hiel geschonden, Als meester troonde 'tkeizerdom. irstel Maar w' hebben 't strijdzwaard aangebonden, rpen. Voor Kerk en land, on» Heiligdom! bis richt ildig agen leven âl* in vreetnde streken, >rens Terwijl t'huis leeft de dwingeland. wor_ Doch 't recht zal eens de macht verbreken Spijt al haar trotschen wederstand. igde 'tf>ast niet dat langer wij nog treuren. 'oor- Vooruit! aan 'twerk! met kloeke hand. 5ten- On'kracht, wat er 00k tfloog'gebeuren \ ^ aan- Berust in Christenea Broederband ' i ■ Open Brief aan sommlge ' gazetten en sommlge heeren. „ 1 • Kamp Magere Heide, 8 Sept, 1918. t R. E. en H. H. > fAls gij iets in ,uw blad schrijft, denkt gé * ter dan Wel ne keer aan, datr ©envoudige men-i i uclieft, gelijk (de meeste geïnterneerden dat S gelooven omdat het gedrukt staat, en nog i Wel in gazetten, die pp aile tonen herhalarf 1 dat zij onze belangen yerdedigen? ■ * Ik geloof van niet, want anders zoudt gij : niet zooveel verWarring en piKust verwekken ■ onder onze landgenooten, door u'we zôô uit« » ©enloopende berichten over onze Joslating. | C een schreef, dat binnenkort de oudstal, i klassen zouden uit den dienst ontslagen wor- ■ Iden i— M. Terwagne zelf zou het gezegd heb-1 ben 1— (en) |d' ander schreef dat er niets vaii ■ waar was. I : !Wie ten wat moeten wij nu geloovet?! ■ r In aile geval, sommige gazetten, gelooveu' wij aeker niet meer. fx One kamp staat al ve^rtien dageii 't ondersté 1 boven door uw gebabhel. De mannen zullen er : pp den duur nog hun zinnen bij verliezen. ; !Wrj zgn tau bijna vier jaar geïnterneeajd,, i ttiaar ihet laatste jaar hebben we al meer af-( ; gezien dan !de drie eerste sa men. .We zulleid op den duur nog moeten gelooven dat liefj i dank is aan u'we tusschenkonst „teu onaei^ • voordeele", twant de'drie feerste jacen heblj ge ons aan one lot overgelaten. (We zijn den Hemel dankbaar, dat ,,De( Klok" ten minste, de goede richting heeff) (wieten te bewaren' en ihet doet mij genoegenj j mijn h art leens te mogen ontlasten in „ona ; blaid". iWant iDe Klok is ons blad, dat ge- ■ tuigen al mijne wapenbroeders jnet mij. jAls îk' |u dan zeg, gazetten, dat gij ons niets lhajd kunnen voorspiegelen dat ons zoo-i zeer ter harte gaat als „de vrijheid""! Daar vergeten wij onzen honger bij. Ik heb 1er hier gezien die hun mager rant-feoen hebben late'n staa'n, zoozeer waren z$ opgewonden over hunne loslating. ÎWant, vergeet het niet, wij verlangen alletf tniets beter dan losgelaten te worden; de Ibanden pijpen ons toch zoozeer. Als wij het knellen van (die banden tôt: hiertoe stomme-i lings met lopeengeperste tanden hebben verv dragon, dan is het pmdat wij dachten dat geen vrijheid mogelijk was zonder vrede, et( Wie vrede nog lang niet in 't zicht was. j En tau> nog v6or dat de vrede nabjj is, al ibeginnen we hem toch al van verre te voelen,' komt gij ons iets voorstellen dat wij alt^jd op,-» nwgelijk dachten. f. , JWaarfcoe dan zoolang die prikkeldraad, diè| J)arakken, die bajonetten en al de ell^ndo di^

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.