De Landbouwer Woekhiad voop Landbouwer» uitgegeven onder medewerklnfl van het Duitsch Genera&l Gouvernement in België. BalQlaoh* btadan mogan ult « Os Lftndbouwer » nlsta overnamen, *ondar talkarta da bron ta vacmatdan. Nr 47. Opstelraod en verzending : Keizerl. Duitsch Bestuar, afdeel. VII, Êiaiaenslraut, 10. Drahkerij : Staatsdrukkerij, Leuvenschaweg, 40. Brussel, 24 «Jan. 1917. iwwfciiimpi i ni'ii mi i m mi i^^ijaijgjawKggBaacaa^ AANKOKDIGINGEN : 30 centiem de kleiue regel. Bijlagen, bijzondére prîjs. | 2e Jaargang INHOUD ÏÏijzondere verhandeJingea : Onze voedergrassen en. lui une zaadwin- vei ning. de ÂIckerbouw, veeteelt, tain- en boschbouw, ens. : De dfachtige merrie be- en het veulen. — Hoe behoort de staltemperatuur te zijn ? — Land- lio bouwers, legt zwijneweiden aan! — Kranke geiten. — Het Hol- bo: landsclie konijn. — Bevrozen kamnien bij Jioenders. — Vroege on broeisel.s en het opkweeken van vroege kuikens. — Beploegt de OUD : veïden. — Samenstelling van landbouwmest. — Beliaiideling van de koolraap. — Landbouwers, maakt nu klaverkapstokken. — Ter bevordering van de groenteteelt. — Spijsolie uit dennenzaad. — Bôndige raadgevingen : i. Tuinbouw. 2. Hoenderteêlt. 3. I.and-bouw. 4- rruitteell. 0. Allerlei. — Vit stad en land. — l'iagcn bij onze huisdieren. Onze voedergrassen en hunne zaadwinning. De verkrijging van graszaad door veldmatige teell in •het eigen bedrijf wordt voor den landbouw steeds meer beiangrijk. Hierna zullen weenkel diesoortenbehandelen, die wij meermalen ter uitzaaiing in den Landbouwer aanbevolen hebben en waarvan het verkrijgen van veel zaad in den naasten tijd bijzonder wcnschenswaard is. 1. Beemdvossestaart (Alopecurus pratensïs) is or.ge-voelig voor veranderingen in de temperatuur en verdraagt ook nachtvorst zonder schade; watbetreftden grond isdic soort weinig eischend. Hij is echter gevoelig voor droogte en verlangt dus een Msschen bodem; voei; beAvaterings-berjnden is vossestaart 00k goed bruikbaar., Bij krachtige voeding ontwikkelt de beemdvossestaart zich zoo sterk dat hij aile andere grassensnel engemakkelijk onderdrukt ?oodat hetnietmoeilijk is den groeivan die soort ziiiver te houden. Men gebruikt tôt 25 kg. zaad per ha. Hij bezet zich goed met korte onderaardsche uitloopers eu duurt vele jaren. Men kan het zaad bekomen door afstroopen der rijpe arenristen. Men kan 00k de bovenste lialmtoppen met de sikkel afsnijden, drogen en uitdorschen. De rijpheid treedt reeds vroeg in, zoodat men voor dien arbeid gemakkelijk tijd vindt. Men neemt het zaad van de eerste snee en kan op 1 ha. 200 kg. oogsten. Het zaad blijft maar 2 jaren kienikraehtig. 2. Timotheum, rietgras of Timolheegras (Phleum pra-tense) kan men van vossestaart, ofschoon beide soorten zeer gelijkende risten hebben, zeer gemakkelijk onder-echeiden wanneer men de arenristen krom buigt. Het rietgras blijft dan in de arenrist gelijkmatig borstelachtig bezet, terwijl deze bij deu vossestaart duidelijke spleten vertoont. Voor vorst en late vorst is rietgras ■wellicht nog ongevoeliger dan vossestaart, zoodat liet op hooge bergen zelfs kan geteeld worden. Ook een dikke sneeuwbedekking doet dat gras in den winter geen kAvaad. Bovendien verdraagt rietgras droogte even goed als niet te groote vochtigheid ; men kan dus dat gras op frissche beemdgronden gebruiken, zooals men het ook tôt zaadwinning op droge akkers telen kan. Het duurt eenige jaren en vormt geen onderaardsche uitloopers, maar dichte struiken. In tegenstelling met den zich reeds vroeg ontwikkelenden vossestaart komt timotheum eerst veel la ter. Voor grasmengsels is dat voor zoo ver goed, daar timotheum bij gevorderde rijpheid licht liard wordl. Bij mengsels wordt rietgras intusschen reeds in vroegen ©ntwikkelingsgraad met de andere grassen samen gesneden en heeft dan een zeer hooge voederwaarde. Men neemt het zaad gaarne van de eerste snee, kan echter ook de tweede daartoe gebruiken, ofschoon de opbrengst dan fel zinkt. Bij de eerste snee kan men wel 1,000 kg. per ha. bekomen, dus een hooge opbrengst, maar de snee kan eerst einde Juli gebeuren. Men behandelt dat gras bij den oogst als een gewone halmvrucht, bindt echter gansch kleine garven die men eerst na voile droogworden invaarl. Mert dorscht dan in den winter bij vorstweder, zooals dat bij roode klaver gebruikelijk is. Timotheumzaad blijft verschillende jaren goed kicmkachtig. 3. Kropaar (Dactylis glomevata) is een voortduren<?> gras, dat zijn voile onlwikkeling eerst 11a verschillendè jaren bereikt en geene onderaardsche uitloopers vormt: Zij is voor winterkou ongevoelig, lijdt echter zeer onder late sterke nachtvorst in de lente. Op zwarc gronden verdraagt zij ook droogte, maar op licht zand laat de opbrengst bij droogte te wenschen over. Men moet dus goed de plaatsen uitkiezen, waarop men bij kropaar zaad winnen kan. Door rijkelijke bemesting, waafbij men niet te spaar-zaam met stikstof ziju mag, kan men niet enkel de opbrengst merkelijk verhoogen, maar ook liare ontwik-keling merkelijkvérhaasten. De zaadhoeveelheid bedraagt per lia. tôt 4.0 kg. Men neemt het zaad in den regel van de eerste snee, daar de tweede veel minder zaad opleveren zou. De oogst geschiedt als bij timotheum. Men oogst tôt 5oo kg. per ha. Het zaad blijft maar weinige jaren goed kiemkrachtig. 4. Fransch Raygras, langgras (Avenu, elatior, Linné, Arrhenaterum clatlns), leeft verschillende jaren en vormt geen onderaardsche uitloopers. Het verdraagt ook barde winters goed. In nattigheid mislukt dat gras ; op lichte gronden kan het nog bij droogte uithouden, zoo de grond niet te arm is. Zoo kan men het ook tôt zaadwinning op lichte, droge gronden brengen, wanneer men het maar krachtig bemest en wanneer men het stikstof toedienen kan. Het ontwikkelt zich in tegenstelling tôt kropaar reeds het eerste jaar na het uitzaaien sterk ; ook schiet het in de lente zeer vroeg op en bloeit vroeg. Bijzonder krachtig moet zich de toemaat van wildgroeiende planten van Fransch Raygras ontwikkelen. De oogst van het zaad begint reeds vroeg en verloopt evencens op de hiervoren beschreven wijze. Ook kan men de bovenste lialmdeelen afsikkelen, op het veld in poppen of in luchtige plaatsen nadrogen en dan uitdorschen. De opbrengst is zeer verschillend, kan echter op x ha. 100 kg: bereiken, wanneer men goed oogstweder heeft. De hoe-veelheid zaaigoed is zeer hoog en bedraagt per ha. 80 kg. Het zaad moet betrêkkelijk diep (2-4 cm.) ondergebraeht worden. De kiemkracht houdt maar 2 tôt 3 jaar goed aan. 5. Engelsch Raygras (Lolium perenne) heeft een voor-liefde voor vochtig klimaat en frisschen zwaren grond. Tegen felle vorst in den winter is het even weinig bestand als tegen dikke sneeuwlagen. Het Engelsch Raygras leeft verschillende jaren; het maakt geen onderaardsche uitloopers. Bemesting wordt door dat gras zeer goed te nuttô gemaakt. Het zaad kan men van de eerste evenals van de tweede snee of van beide nemen, zoo de eerste zeer vroeg geoogst werd. Daar het zaad licht uitvalt, snijdè men reeds zeer vroeg. Laat de lengte der halmen het toe, zo«

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.