DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien Fransche en tien Nederlandsche exemplaren, Eu Strijd si ion of daad Duitsche militaire schrijvers zelf beken-nen dat sinds verschillende dagen de ge-Wichtigste veldslag van den oorlog aan den gang is in de streek die zich van aan de zee tôt ten Zuiden van Atrecht uitstrekt. In het «Berliner Tagéblatt» verklaart majoor Mo-Taht dat die reuzenstrijd voor Duitschland een kwestie is van leven ofdood ; immers van den uitslag ervan hangt af het lot van de Duitsche legers in Frankrijk. De Bèrlijner schrijver schijnt wel de waarheid te zeggen. En, inderdaad, de vij-ttnd doet een uiterste poging in die streek. Aan de troepen waarover hij reeds be-schikte, heeft hij verschillende nieuwge-vormde korpsen ioegevoegd, meestendeels be-staande ait heeljonge mannen of uit reser-çisten van de oude klassen. Die menschen-massa heeft bevel gekregen krachtig ojfen-sief op te treden, daar ze zending heeft zich ten allen prijze een doortocht te banen naar Kales. Die poging, de krachtigste van heel den Veldtocht, nu aangewend door de Duitschers, 9chijnt ook wel de laatste waartoe ze in staat zijn op het westelijk oorlogsiooneel. Daarom wordi het voor hen een kwestie van leven of dood. Slagen ze niet, zoo ontsnapt hun voor goed de overwinning op de bondgenooten ; ze zullen dan veroordeeld zijn tôt den af-tocht of tôt een defensief optreden om hun eigen land voor overrompeling te vrijwaren. Ze weten dat maar al te wel. Hun toestand wordt des te meer bedenkelijk, dat ginder in het Oosten de zegevicrende marsch van de Russen met het oogenblik een onrustwekken-der uitzicht krijgt voor het Duitsche Keizer-rijk, dat bedreigd is kortelings over gansch de uitgestrektheid van zijne oostelijke kust overrompeld te worden door de ontelbare legers van den Tsaar. \ * * Maar ook aan de bondgenooten/ ontgaat de gewichtigheid van den toestand niet. Het beslissend uur van den strijd, zoolang uit-gebleven, is eindelijk geslagen. Verre van verrast te zijn door het nieuwe plan van den Duitschen Staf heeft generaal Jojfre, met een ontegensprekelijk meesterschap, al dû noodige maatregelen genomen om dat plan eens te meer te verijdelen. Te g en de zeekust aan, dacht de vijand, zou het gemakkelijïe zijn met groote massa's door te breken, maar het opperbevel van de verbondene legers heeft te gepaster tijd een engelsch-fransch-belgische hinderpaal gezet, die dagen lang onoverkomelijk is gebleken. Indien er iemand verrast werd, zullen het wel de Duitschers geweest zijn ; want de vijand verwachtte er zich voorzéker niet aan met een nieuw engelsch leger te doen te hebben, en nog minder misschien, een stevig herop-gesteld Belgisch leger voor hem te vinden. Had hij niet, door zijn pers, vcrklaard, dat het van geenen tel kon zijn dat ons leger uit Antwerpen was weggetrokken ; dat Belgisch leger, uitgeput door een weerstand van g weken, — door een langen en moei-lijken aftocht ellendig toegetakeld, — men Tnocht het dus als buiten strijd beschouwen ! v Men zal er niet meer over hooren spreken», bevestigde heel na'ief de « Frankfurter Zei-tung ». Hoe groot, voorwaar, moet hunne leleur-stelling geweest zijn! Ze moeten verbaasd hebben gestaan, neerlaag op neerlaag te lijden op de lijn van den Yzer, die even door dat « voor altijd verpletterde » Bel-gische leger verdedigd werd. Dagen lang, zagen de hevigste Duitsche aanvallen een muur van ijzer en vuur tegenover hen opge-richt door onze soldaten, strijdende op den laatsten morzel Belgischen grond, nog vrij Van de bezetting van die vervloekte barbaren. En om te beproeven dien forschen weersland eindelijk te breken, heeft de vijand voor den Yzer aanzienlijk talrijker massa's moeten opstellen dan den verclediger en ontelbare menschenlevens moeten opofferen. * * * Nochtans is hij nog verre van aan 't einde van zijn leed te zijn. Ongetwijfeld gaat het voor hem om een strijd om leven of dood ; de dood heeft reeds schrikwekkend in zijne gelederen gemaaid ; laat hem ofjeren al wat hem aan leven blijft, zijne stoutmoedige plannen zullen mistukken, zooals lot nu toe de uitvoering van al zijne op voorhand be-raamde en voorbereide plannen verijdeld werd. Het zal hem niet gelukken, daar de Bondgenooten tegenover hem al de krachten hebben gesteld waarover 'ze beschikken en dat de eerste lot den laatste van hunne soldaten bezield is met het geduclit besluit te zegevieren. Ze weten dat ze vechten, niet voor hun eigen vrijheid alleen, maar voor de vrijheid van de heele wereld ; en voor al weten ze dat Duitschland strijdt om zijn bestaan. En ze willen niet dat dat rijk blijve bestaan ! Het oogenblik is hier om het den genadeslag te geven, om voor altijd zijne hoogmoedige overheerschingsplannen te doen ineenstorten, en het zieltogend en ver-scheurd, naar den almachtigen wil te doen buigen van de kampioenen van het recht en de beschaving. Engeland, Frankrijk en België vragen heden aan hunne heldhaftige soldaten den krachtigsten stoot te wagen van heel den veldtocht en desnoods wonderen te verrichten. Deze dapperen zullen daaraan niet te kort blijven, om het zoolang verwachte uur van de verlossing niet te doen uitblijven. De vijand mag niet trotsch gaan op een overwinning ; hij mag niet leven ; hij moet zijn lot ondergaan en vernietigd worden. * * » En gij, soldaten van België, onuitspreke-lijke bron van dapperheid, herinnert U dat in dien ontzagwekkenclen strijd, het roemrijk-ste deel U ten deele moet vallen. Ge hebt lot opdezen dag, wonderwel uw deel gesireden, de wereld bewondert er U om, de vijand is woedend omdat hij zich onmachtig voelt een altijd vernieuwden weerstand te breken, wel-ke, onuitpiittelijk en taai, van af de eerste dagen van den oorlog zich voor hem opricht. Op elk oogenblik staat dat handvol man-schappen, dat het Belgisch leger uitmaakt, voor den overweldiger, als een levende wroe-ging die hem gedurig herinnert dat hij zijn woord verbrak, een meineedige is en een laf-aard ! Soldaten, martelaars voor recht en vrijheid, ge hebt reeds wreede beproevingen te cloorslaan gehad. Nog nooit heeft een volk geleden wat België heeft geleden. Maar al die bloedende wonden roepen zoo luid om wraak dat het uur der vergelding niet lang meer zal uitblijven. Betrouwt op de verhe-venheid van uwe zaak, op den eed, waarbij de bondgenooten gezworen hebben U te ver-lossen, op de menschelijke en de goddelijke rechtvaardigheid. Strijd,t, strijdt immer voort aan de zijde van hen die hun bloed vergieten om de wereld te bevrijden. Strijdt met een vinnigen, woesten haat tôt Uwen laatsten ademtocht. Het vaderland verwacht van U wonderen van heldenmoed, het tder-land in rouw gedompeld, welk uwe <• >er-heid zal doen herrijzen uit zijne palnen, bloeiender en grooter, en bedekt met onster-felijken roem. Roemrijke daden I.—Ilet y linie-regiment gedecoreerd. Zijne Majesteit de Koning heeft aan het 7° linie-regiment het kruis van de Leopolds-orde verleend om zijn schitterend gedrag bij de gevechten van 18n tôt 23n October 1814 r II.— Is benoemd tôt Ridder in de Leopoldsorder. Perichon Johanna, arabulancie-bediende van het Rood-Kruis bij de Ie legerdivisie. Legt onophoudelijk bewonderenswaardige moed en zelfopoffering aan den dag met de ge-wonden tôt onder het vijaadelijk vuur te gaan verzorgen. III. — Benoeming : De sergeant miliciaan Dassette , van het 6' linie, is benoemd tôt hulponderluitenant naar aanleiding van het sclirander initiatief door hem aan den dag gelegd bij de eerste gebeurtenissen van den veldtocht. LEG-ES Orde van de Kroon. Willencle bij een blijk Onzer welwillendheid de diensten erkennen bewezen door den luitenant-generaal GlOoten H.-L.-L., krijgsgouverneur van het door de Duitschers en de verbonden legers niet bezette gedeelte van het land, die met zeld-zame wilskracht, groote onderscheiding en hooge opvatting zijner militaire plichten, de bediening vervuld heeft welke hem werd toevertrouwd van af het begin van den veldtocht, Op voorstel van Onzen Minister van Oorlog, Wïj hebben besloten en Wij besluiten : Artikel 1. De luitenant-generaal Clooten, voor-noemd, wordt benoemd tôt Groot-Kruis in de Orde van de Kroon. Bij sondera betrekkingen, Bij koninklijk besluit van 11 October 1914, wordt de luitenant-generaal Clooten, H.-L.-L., krijgsgouverneur van het door de Duitschers en de verbonden legers niet bezette gedeelte van het land, bij afschaffing van bediening, ter beschikking van de regeering gesteld. Herstelling in werkelijken dienst. Bij koninklijk besluit van 25 September 1914, wordt de gepensionneerde onderintendant der 2e klasse Deruyck, G., in werkelijken dienst hersteld in datum van 1 Augustus 1914. Hij zal rang van dienstouderdom nemen on-middellijk voor den onderintendant der 2° klasse Yan Beckhoven. Gelijkstelîing'. Bij koninklijk besluit van 26 September 1914, worden de met de luitenants gelijkgestelde mu-ziekmeesters Simar, E.-Z., van het 2e regiment gidsen, en Walpot, L., van het Ie regiment gid-se^ gelijkgesteld met de tweede kapiteins. DE TOESTAND 2Q Uctobet Twee nachtaanvallen der Duitschers, in den omtreli van Dixmuide, werden afgeslagen. Hunne poging om door te rukken op het fïon Nieuwpoort-Dixmuide schijnt gestremd. Onze offensief gaat vooruit ten Noorden Yper. Wij wonnen eenig veld tusschen La Bassée en Lens. Het wordt meer en meer bevestigd dat de ver-liezen der Duitschers (zoowel dooden als ge-kwetsten en krijgsgevangenen) groot zijn in het Noorden. In Rusland. Ten jsuiden van Warschou strekt de veldslag Bich uit op een front van 100 kiiometer, van Rawa tôt den samenloop der Ijanka met de "Weichsel. In Galicie. De Russen trekken vooruit ton zuiden van Sambor. In de vallei van Pedbuj hebben zij de oostenrijksche 38e divisie alsook af'deelmgen des landsturms omsingeld en in de pan gehakt : de k»it bedroeg 20 kanonnen en talrijk materieel. ^9 October 191-4 Niimmer 23

Er is geen OCR tekst voor deze krant.