den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschljnend® Dit blad is VOOR DE BELGISGHB SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. BRIEF UIT ITALIE Beneweinig; natuarlijke Grens. — Palace-Hotelvaa béton en rots en. —De Ooriog der Indianen. — Twce- of driekleurig. De grens die v<56r den ooriog Italie van Oosten-rijk scheidde, was opgedrongen door den wil van dit laatste land, dat over de macht beschikte en zich om de gevoelens van de bevolkirujen al evenweinig bekommerde als omde meest élémentaire logika, wat niemand zal verwonderen. In Boven-Valtelino, gebeurde het dat van twee ossen die voor den ploeg gespannen stonden, de eene op Italiaanschen, de andere op den koninklijk en keizerlijken bodem van Oostenrijk stapte. Ôp andere plaatsen srieed de grens het veld van een boer in twee stnkken, of bèklom een bergtop om langs den anderen kant naar de vallei af te dalen. Om van een Itaîiaansch dorp naar een ander Itaîiaansch dorp te gaan, moest men dik-tvijls een gedeelte langs Oostenrijksphen weg afleggen. Natuurlijk maakten de Oostenrijkers van deze aardrijkskundige grillen gebruik om zieh voor te bereideu op dén ooriog. dien zij reeds sedert jaren lang tegen Italie in het sehild voerden, ter-wijl zij in het duister een geheel spionnage-stel-sel iurichtten. De zoo schilderachtige grensdarpen hadden Teusaehtige hôtels zien ontstaan, waarvan de bezoekers voor negen tienden de Oosi.enrijksche uniform droegen. Onder voorwendsel op gem-zenjaeht te gaan, voltooiden deze, officieren ter pîaatse zelf het onderricht dat zij in de krijgs-sckool hadden ontvangen. De «îorperi zijn nog kazernen; in een plaatsje van 600 zielen was eeiî eleetrische broodoven gabouwd. die eene heele , legerdivisie approViamleeren kon. Heden dient bij voor de Itàliaansehe soldaten, wat de Oostenrijkers niet weinig moet woedend maken. In de Etsch- vailei werd eene vesting ingericht die wel eenig in haar aard zal zijn : De Pozza-ebiorots waar vroeger waterloopen diepe holen bebben gegraven, was eene «itgestrekte vesting ■waarvau de grottcn tôt mnnstie-bergplaats dien-den en dat natuurlijke platvormeu voor de ianonnon bezat. Het fort was van al de meest moderne instel-lingen voorzien : Centrale verwarming, weelde-rige badzalen enz., enz. die de vorgelijking met de œeeat moderne Palaee-Hotels konden door-staan. Vran vôôr tien jaren begonnen, was deze vesting bijna afgewerkt. Nog slechts de kanon-nen ; ontbraken, die op H5*n Juni van dit jaar 1 hadden moeten geplaatst worden. Ware de ooriog' enkele weken later verklaard, dan had Italie in de Etsch-vallei een nieuwe. versehrikke-lijke hinderpaal moeten overwinnon. Door dit enkele toeval moesten de Oostenrijkers in aile haast de Pozzachio-rots ontrui-roen; als wruak staken zij ailes in brand. Heel de iprichting werd verwoest : ¥an dit werk, dat mi!.joenen heeft gekost, blijven er nn nogslechts "Wat uoor het vuur verwrongen stangen over, Woxken gewapend béton en de naakte rots zelf, Overal elders, waar zij zijn moeten wijken, i hebben zij ailes in brand gestoken, dikwijîs zon-' "er eenige militaire reden dit werk van ver-, ^oesling noodzakelijk maakte. Zoo was San-Miirtin-de-Gastrezzo, bij voorbeeld, een zomer-'ustoord. waar men in den laatsten tijd voor meer twintig miljoen vlammend nieuwe hôtels had genouwd. Zonder eenige reden bebben de Oosten-fjkeris ailes verbrand. En heden hebben al die i"wee^uerige gebouwen het akeligç, droevige uit- DE BEULEN AAN T WERK T De iereclitstelUiig van den AnUverpschen •Tcmfe-î:!. deri heer baekelmans, is gekenmei-kt |ewàest door een inonsterachtige wreedheid. sisfcer, die non is in een klooster te Brussel, ad dî toelating verkregen eene laatste maal aar broeder vodr de voltrekking van het dood-! ^0DI?1S te raogen ontmoeten. Toen zij meende hern °£; leveini ie omhelzen, brachten de betilen haar , rWfWlifc • '-V ' r-' •'/ ' 4 zicht van eene moderne ruine, een puinhoop waarvan de tijd den aanblik nog niet heeft ver-zacht, en die ons alleen de vernielingswoede, de blinde woestheid der menschen te binnen roept. Voor al die dorpen, waarvan de huizen nog slechts afgerukte deuren en verbrijzelde vensters vertoonen, waarvan de meubelen vernield of stuk geslagen zijn, waar, op de plaats waar vroeger eene haardstede stond, nu nog slechts een hoop grauwe assehe ligt, denkt men onvrijwillig a an ons eigen ongelukkig en duurbaar België. ❖ & Maar de ooriog hier heeft niet slechts dat droevige, akelige uitziclit : ook de grappige zij-den ontbreken niet. Stel u spmmige van die dorpen uit de Etseh-vallei voor, die beurtelings elken inorgen Itaîiaansch zijn en elken avond weer Oostenrijksch worden, naarmate de dage-lijksche Oostenrijksche of de Italiaansehe patrouille daar voorbij koint. Als bij eene zwij-gende overeenkomst, vormt er zieh zoo op soni-mige plaatsen als eene neutrale zone, die van beide tegenpartijen geëerbiedigd wocdt, ten aàj de inannen soins slechts gcluimd zijn en eenige blauwe boonen wisselen om er niét beelemaal de gewoonte van te verliezen. De patrouille-gevechten zijn soms zeer hard-nekkig en door de taktiek doen zij ons denken aan de gevechten der Indianen van Gustave Ay-mard of aan de trappeurs van Bulîalo-Bill. Met een jongentje van de streek tôt gidS; gaat men de vijaiidelijke patrouille beloeren bij eene krotu-ming van het pad, waar bien ze als in een val-strik lokt. Maar het gebeurt dat zij zieh hard-nekkig verdedigt en dat soianiige gevechten zoo hardnekkig zijn dat er niemand meer overbiijft om de gesehiedenis te verhaler.. De Italiaansehe soldatcn, juistzooals do onzen, houden van een stontmoedig waagstuk, door een klein getal inannen bedrcven, on daai:toe Spcnt het terrcin zieh hier boveninate. in het Le pin van don ooriog, waren enkele Oostenrijksche gendarmen. te Kicra-di-Priiniero, een allerliei'st plaatsje dicht bij de grens, bezig de laatste oproep-brieven voor de mobilisatie te plakkexi, toen men hun vct'wittigde : «Debersaglieri kômen,»enzij hunne biezen pakten en daarbij hun stijlselpot in den steek lieten. De bersaglieri kwamen inderdaad : Zij waren gedrieën, ieder per fiets, en na in eeas herberg eene lleseh wijn te hebben gedronken, namen zij bezit van het dorp in naam van Zijne Majesteit den koning van Italie. De bevolking, die eerst uit schrik voor een bombardement de wijk naar de kelders had ge-nomen, stuurden drie mooie meisjes naar de verkenners om te onderhandelen, wat, met de Italiaanschgezinde gevoelens van d,e bevolking, niet, moeili jk yiel. Helaas, cie drie fietsers vertrokken zooals zij gekomen waren en drie dagen lang was het dorp bet hoofd kwijt, en wist niet meer of het Oostenrijksch, dan wel Itaîiaansch was. De burgemeesler had zieh de haren kunnen uitrukken, als bij zieh aan !>et afvuagen ging of bij, om zijn dorp en zijne koeien te beschermen de Italiaansehe of wel de Oostenrijksche vlag moest uitsteken, want deze sluwe ambtenaar, die men heden terug geschonken heeft aan zijne pri-vatebezigheden,hadbeiden reeds kiaargemaakt. De aankomst van Italiaansehe versterkingen deed weldra aan aile vensters de beminde drie-kleur wapperen, die even vlug aan het keurslijf van aile vrouwen onllook. En dat is sedert dien nog slechts vermeerderd. W- B- Voetbal aan het Front i i Gebruik makende van eenige dagen rust en van dit mooie na jaar s weer, heeft de ploeg van A. 08, na over al de andere ploegen van densee-tor te hebben gezegevierd, ook nog die van A. 103 en A. 107 gekîopt, respectievelijk met 3 punten tegen 0 en 4 tegen 2. Onze hartelijke gelukwenschen aan A. G8. sa-mengesteld als volgt : Lauman, — De Klerck, Vanniesbecq, — Abeloos, Van Hoorne, Vandea Eynde, — Verdoodt, Moentaek, Lemoine, Bar-tholooté, Iloois. Grenadiers en Bombardiers Grenadiers hadden ydj reeds vôôr den ooriog. Maar hun naam verdienden ze eigenlijk niet, want wat hadden zij met de granaat te maken ? Het waren infgnteristen, zooals al de anderen ; misschien wel wat grooter, wat mooier mal hunne harenoiuts, hunne roode epauletten en dito strepen in de broek, maar infanteristen t»ch. Nu hebben wij eehte grenadiers, die wetsn wat eene granaat is en er zieh van beaiensn kunnen. En zij, die den naam dragen, aijn de eenigen niet om dit sport te beoefenan. Terre van daar. Maar hunne gestalte, hunne lichaams-kracht, Inmne lange armen, en ook wel wat de rechtrnatige trots over hun naam, héçft er hea al spoedig in uoen uitbîinken. Als de Duitschers, daar waar de îçopgraTan elkander bijna raken, de grenadiers tegeaorer zieh hebben, dui,u't ljel niet îang- of zij ftisrkart, het wel. Werpen de Moften tien granate^r grenadier^ werpen er vijftig goed geniikte terag. Zij kunnen het er moe doen en aehten het onnaor dig verder aan te dringen. Want nie t alleen de Bcigische grenadiers zij a eerslf klas, mqar de Belgische granat#n zij» ook. Die ten minste ontploften altijd ; de andere n, dat is eehte Duitaehe bucht ! Men moet dat bUkke» tuig van het over-Rhijnsehe maar eens goed bekijken, met h#t opschril't o ver de gebruikswijzc : t Vôor het gebruik, trek het eindje touw ! » Men zou ze^gt-a eene blikkea bus met Fi'anckforter wor»t, gestoken op een stuk bout. Met wat hehendigheidîcan juça ?e nog yôôr de ontulom^g oprapen om deh afzen'der terug naar het hoôfd tè gooiejt. îb-t is een gevaarlijk sport, maar de ooriog heeft wsl cens zijne bezwaarlijke zijden. Onze granaten, iutcgendecl, vaa welk iftod#l ook, kan men zonder gevaargebruiken, maar2>>«.-liauat zij dea jpoad raken ontplpffcn zu ; 'l U Belgisçhe uitvmding e» goed Belgiseh i'abrikuat, * * i! Eerst had de vijand het monopool v^n torpedas en bpsviinen voor loqpgraven. ÂI§ iqan zieh Tfeer en vecrtig jaar lang o.p den ooflog heeft voor^t'.-reid, dan is het ïoeh wel voor iets. Maar in omniezien tijds waren de bondgenooten insge-lijks van dat tuig voorzien en wisien de Duitschers zelfs te ovèrtrefïen.ln den beginne was het een hardnekkige strijd tusschen de Mod'en en da bondgeuooten- Woedend omdat zij hunne nie.er-derheid betwist zagep, wierpen de soldaien den kaiser, gedurende eenige dagen, hunn» pro-jectielen met ongewone hevigheid, ais met eviiio razernij. Kalmpjes beantwoorden hua de Belge®, slag op slag. Hunne behendigheidwek.tebewoa? dering. * & Somrnige bombardiers, waai^ndpv vqoral ce a kloine luitenant waarvan iedersen met reckt j,ea juislen blik heeft kunnen schatten, wetan ayoii-deren te verrichten. Onlangs heoft deze officier, bij middel van een loopgraven-mortier, een vijf-tiental bommen, die elk ongeveer 30 kilograia wogen. naar den vijand geslingerd. Eene enkele ontplotte op de borstwerin» van de beoogda loopgraaf. Al de veertien anderen vielen te mid-den van de vijandelijke pantsering die zij geheel vernielden, te*wij 1 materieel, munities, uitrus-tingen, geweren en bezetting in de lueht vlogen, I)ien dag hadden de Moffen er genoeg van. A. Mat. Vis? SslàfsrrlÉsMeps De kolonel graaf de Griinne, territoriaal BeU gischçommandant,ende intendant Van Driesschc, commandant van de secondaire basis, hebben gisteren de instellingen bezocht, gelegen rv^e da Doeteur-Gibert te Havre, en bestemd voor d? soldaten-arbeiders. Het Belgische vaandel wap-pert boven de lokalen, die zeer ruini zijn en vqI-gens de meest moderne regelen van het conifort en do gezondheidleer ingericht. ^6 Oqtober 1915 Nnmmer 178

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.