15 yarniari 101 ÎNTnmm DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnendt Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadroc of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsehe exemplaren. 1 ' TYPEN EN SCHETSBN YÀN HET FRONT* Een Nacht in den Loopgraaf De nacht is over den seetor gedaald. In de dekkingen worden de kaarsjes ontstoken en de Uiannen die niet van de wacht of van de korvee ïijn, dringen zich rond den primitieven haard waarin enkele houtblokken branden. De wind slaat neer in den schoorsteen, die opgebouwd is uit baksteenen en opelkander geplaatste stukken buis, t Is een waar mirakel hoe hij blijft recht staan. Een scherpen rook, die uin de keel krie-belt en doet traanoogen, vult gansch de dekking. Maar ons piotten hebben wel voor ander vuren ^estaan ; zoo 'n kleinigheid deert hun niet. 't Is immers oorlog. En de rook van hun pijpen maakt de rook van het vuur nog dikker. In deze atmos-feer, waarin men eerst zou denken het geen uur vol te houden, bespreken zij de kleine gebeurte-Jiissen van den dag, delven weer herinneringen op uit den tijd van hun laatsten kongee, smeden reeds plannen voor den volgende, bespreken de oorlogsfeiten en vervloeken de soviets. Plots ontdekt er een van hen dat het « smerig rookt », — Doet uw masker voor, raadt hem vriend-sehappelijk een makker. De andere haalt voor aile antwoord de scliouders op. Dan, als hij 't niet meer kan volhouden, gaat hij buiten. 't Is geen kleinigheid den uitgang te bereiken, die zoo goed en zoo kwaad mogelijk met grondzak-ken gemaskeerd is. Als hij deze « draperij » ©pheft komt er een vinnige, koele tocht de dekking binnen, jaagt wat rook naar buiten en dooft bijna het kaarsje, wat onzen liefhebber van f'rissche lucht een vloed van zeer verschil-lencte scheldwoorden geldt : — Deur toe, stommen uil ! moesten de Duit-sehers ons licht zien ! De andere is al buiten. Plots, in de frissche Bachtlucht, heefthij nu den zwarten hemelkoepel Jïoven liet hoofd met de tintelingen van de ster-ren. Op de voetbrug is er een man aan het jammeren. Hij heeft niet bemerkt dat er planken .ontbraken en zijn kruiwagen is omgekanteld. 9Nfu scheldt hij met veel kleur op de rakkers die 5de voetbrnggen afbreken om stookhout te hebben. En terwijl hij seheel weg eens kijkt naar <le sohouw, waaruit de vonken opstijgen, stelt îiij vast ; — 't Is zoo altijd heiaelfde, rond de dekkingen Waar ze stoken. De bewoner snapt onmiddellijk de zinspeling î —• Stoken ze bij u niet, zeg ? •— Jawel, maar... — Awel. zwijgt dan. In plaats van u bezig te heuden met wat er bij de anderen omgaat, zoudt gij u beter met uw eigen zaken benioeien. Na dien goeden raad te hebben gegeven, helpt hij edelmoedig den man met den kruiwagen om dezen weer omhoog te krijgen. En als de andere zich verwijdert, oordeelt hij het goed lie m nog een verderen raad mee te geven. gy ■ ■ ' I r i I II I il — Hei Gantraal M voor Krijgspvaipisn De heer Carton de Wiart heeft verleden Don-derdag het Centraal Ambt voor krijgsgevangenen ingesteld, dat onlangs bij een koninklijk besluit wd gesticht. Namens de regeering heeft hij al Zij ne medewerking beloofd tôt het nieuw werk, waarvan hij de beteekenis en het doel heeft gegeven, en meteen gesproken over het strenge lot der Belgische soldaten die in Duitschland geïnterneerd zijn. De heer Coremans, voorzitter van het Werk Ireor de Krijgsgevangenen, heeft daarna het Weord gevoerd om de Regeering te bedanken wegens den beloofden steuu en de aandaeht te vestigen op de noodzakelijkheid zich in te laten jmet het lot der in 's vijands handen gevallen ©ngelukkige landgenooten. De heer Yseux, algemeene secretaris, heeft vervolgens belangwekkende bijzonderheden ge-■geven over het werk en zijne inrichting en over jhet nUt welke het in den loop van het verioopen $aar heeft opgelevwd. — Zeg eens, niaatje, aïs ge nog eens een gat tegen komt, doet ge beter er naast te rijden. Het valt erg te betwijfelen oi deze nu juist met een dankbetuiging antwôordt. Langs den stnallen gang, die twee dekkingen scheidt, bereikt de andere den loopgraaf, waar-van de bodem, op dit oogenblik, tamelijk vast is. Als het regent, dan wordt bet hier een ware overstrooming, want het water blijft overal op den bodem staan. De man stopt zijn pijp en, terwijl hij aehter een borstwering beschutting zoekt, gelukt hij er in, na eerst eenige stekjes te hebben verknoeid, ze aan te krijgen. Hij staat weer recht en leunt tegen den aarden wal. Een schildwacht duikt ergens op, bekijkt hem en ver-dwijnt weer in het duister waaruit hij was opge-rezen. Terwijl de man verder rookt, kijkt hij verstrooid rond. Voor de gebeurtenissen die hem niet rechtstreeks aangaan heeft hij de diepe onverschilligheid van hen die den oorlog reeds sedert het begin mee maken. Aan den anderen kant van den wal is bet de stroom « die onzen roem in zijne golven mede voert ». Verder de oversîroomde vlakte, de vijandelijke loopgraven. De scliaduw heeft ailes weg gevaagd, behalve den metalen weerglans van het ijskille water. Soms echter verlicht de zachte wiegeling van een vuurpijl het landschap met een bleeke klaarte. Van tijd tôt tijd nog doorboort de belle klaarte van een losbranding brutaal de duisternissen. Het is eene reeks beelden die op elkander volgen in al hun tragischen eenvoud, maar zij zijn zoo vluchtig dat er geen penseel is dat een blijvende herinnering aan de histpriscbe stouden, die wij beleven, vestigen zal. Een bekend geronlc doet den man even het hoofd opheffen. Het is een Duitsch vliegtuig, en de penseelen van onze zoeklichten vagen witte strepen door de lucht om hem te ontdekken en onze afweerbatterijen aan te wijzen. Er glijdt iets door de lucht en gaat met veel geraas. te midden van een rookpluim, aan onzen linker-kant ontploffen. Andere ontploffingen volgen. Dan verwijdert zich het vliegtuig. De man klopt de ascb uit zijn pijp en keert terug naar de dekking van waar enkele lichtstralen en het geroe-zemoes naar buiten dringen, terwijl in de nabu-rige dekking een zware stem een weemoedige romance aanheft. Stalky. Voorzitter filsm en fle OorlïipelÉta Voorzitter Wilson heeft verleden Dinsdag op het Amerikaansch Congres lezing gegeven van eene nieuwe verklaring over de oorlogsdoeleinden. Deze verklaring luidt eens met de redevoering, welke door den heer Lloyd George werd uitgesproken. Voorzitter Wilson heeft een wel afgelijnd programma voorgebracht van den wereldvrede, be» vattende veertien bepalingen. Onder deze bepalingen stippen wij namelijk aan : Al het Russische grondgebied nioet ontruimd worden. Aile vraagstukken, Rusland betreffend, moeten derwijze worden geregeld dat al de andere natiën van de wereld samenwerken om aan Rusland de gelegenheid te schenken, zonder hinder noch moeilijkheid, zijne eigen politieke en nationale ontwikkeling te regelen. Voor België, zal de gansche wereld het eens zijn om te erkennen dat dit land mont ontruimd worden en kersteld, zonder eenige pogmg ook om afbreuk te doen aan het zeljbestuur, waar-van het evenals aile vrije natiën geniet. Daar is geen daad, die beter dan deze het oertrouwen der natiën zal herstellen in de wetten, waardoor de onderlinge betrekkingen tasschen natiën worden beheerscht. Zonder deze daad van herstel, zulLen het wezen en de waarde van al de internationale wetten voor altijd verzwakt blijven. Gansch het FranSehe grondgebied moet worden vrijgelaten en de bezette gewesten zullen teenemaal moeten hersteld worden. Het onrecht in 1871 door Pruisen aan Frankrijk aangedaan, betrekkelijk Elzas-Lotharingen en dat gedurende vijftig jaar den wereldvrede verstoorde, zal moeten hersteld worden opdat, nogmaals, in aller belang, de vrede verzekerd worde. Roemenië, Servië en Monténégro zouden moeten worden ontruimd. Het bezette iaud zal hun moeten teruggegeven worden. Servië moet eeo vrijen uilweg krijgen naar 4e zee. Een Bszoekvan ftmsrlkaansc^e SœtaR «p lut 8elgisch Fiant Wat zij over onze Vorsten, ons Volk «n ons Leger ûenken. Belgisch front, Januari 1918. Onlangs îieeft kapitein Van Schaick, bestuur-der van het département voor België van het Amerikaansch R.-K., andermaal, in gezelschap van majoor dokter Alexander Lambert en kapiteiD Corn, andere Amerikaansehe genees-beeren, een bezoek op bet Belgisch front ge-brackùTijdens dit bezoek had een lief voorvalletje plaats. ïoen zij op zekeren morgen, rond den tijd van Kerstmis, van de loopgrtiven kwamen» ontmoetten zij Koningin Elisabeth, die versna-peringen en tabak aan de soldaten gin g dragea. Kapitein Van Schaick heett al zijne op het front opgedane indrukken bij volgend interview weer gegeven. « Telkens ik naar België kom, ben ik getroffes door de wijze waarop uwe burgerlijke en militaire regeering hare zaken heeft beridderd, eit do«r het geduld, den moed, de kracht en de toe-wijding van uw volk. « Toevallig heb ik den anderen dag uwe Ko» niugin, in eene verbandplaats op enkele meters van uwe eerste linietegengekomen. Ik had reeds te voren de eer gehad Hare Majesteit te ontmoe» ten. Zooals immer heeft zij ons heel hartelijk ont-haald en met ons enkele minuten gekout. Zij stelt het ideaal voor van wat de Amerikanen denken wat een Koningin moet zijn. Zij is zieht-', baar democratisch bij haar sympatbiebetoon en heeft veel liefde voor de menschheid^ eenvoudig weg omdat ze de menschheid is. Niemand ïou haar edel gelaat kunnen zien en tien minulen met haar spreken, zonder gewaar te worden dat zij een krachtdadig en lieftallig karakter heeft, en een heerlijk plichtbesef en een vurige vader-landsliefde haar "bezielen. Ile zal niet spoédig vergeten dat ik haar eens heb gezien onder de soldaten, en hoe zij dezen aanmoedigende woor-den toesprak en Kerstgeschenkjes uitdeelde. Nooit heeft Amerika zijn gevoelen gewijzigd tegenover uwen Koning en uwe Koningin. Denkelijk zullen wij nooit vorsten in Amerika hebben, maar nooit zouden wij kunnen afkeer gevoelen tegen eenen koning en eene koningin zooals gij er in uw land hebt. a Ik heb insgelijks de voldoening gehad ander* maal uwen minister van oorlog en verscheidene stafofïicieren te zien. Mogen de Amerikaansehe oflicieren weldra op vriendelijken voet met uwe oversten kunnen omgaan, hunne ervarenheid ten nutte nemen, enmethenpersoonlijke vriend-schapsbetrekkingen aanknoopen. Voor wat mijne taak betreft, komen het beleid, de samen-werking en de vriendschap dier verstandige en onverschrokken rftannen mij degelijk te stade. » Hoe de Brusselaarsters met de Duitschers gekkejji Uit Le Figaro : Een uit Brussel komende brief, geeft ons aar-dige bijzonderheden over de geestige wij "m wàarop de Brusselaarsters de bevelen v n Vf » Kommandantur nakomen. Want sinds het zeldzaam geworden leder d® Duitschers vaak dwingt barrevoets te loopeu, worden de opeischingen in bezet België steeds talrijker en meer tergend. Na het opvorderen van deur- en vensterklia-> ken, van al het op het metselwerk der huize» uitkomend of er in verdoken metaal, na het opeischen van de lederen boekentasschen der schoolgasten, gaat men de matrassen en dekens opeischen. Men zal slechts, maar één matras en één deken per familie mogen behouden. De Brusselaarsters hebben daarop mantels gesneden uit de veelkleurige dekens ; zij zien er thans als echte « mousmés » uit en hebbeu veel bijval.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.